Discussietechnieken - hoe discussier je?

[Christiaan]

Eens een heel ander soort draadje. Alhoewel het niet direct wetenschap en levensbeschouwing betreft, lijkt het me heel interessant eens te kijken naar hoe men nu eigenlijk moet discussieren. Een discussie over discussieren zeg maar. Het is leuk als er wat tactieken en strategieen besproken worden. Zelf heb ik mijn eigen stijl aangemeten bij gebrek aan cursussen e.d., dus veel theoretische kennis heb ik niet.

Zelf ben ik echter de mening toegedaan dat de 'waarom' vraag over het algemeen het beste wapen is in discussies. Door steeds maar te vragen 'waarom?' dwing je de poster om na te denken over zijn eigen post. Soms blijkt daaruit dat die 'waarom?' vraag heel goed beantwoordt kan worden, maar in veel andere situaties prik je zo door de mening van de ander heen....omdat ze die waarom vraag niet kunnen beantwoorden.

Zelf vind ik het altijd erg moeilijk om goed onder woorden te brengen wat ik kwijt wil. Het liefste zou ik komen met vergelijkende situaties of versimpelde weergaves van wat ik wil vertellen, maar die kan ik dan zo snel niet verzinnen.

Iets wat me ook opvalt is dat je bij discussies vaak de feiten gaat zoeken die je eigen visie onderzoeken. Ik heb dat ooit in een draadje gedemonstreerd door over een vrij onzinnig onderwerp allerlei quasi-feiten op tafel te gooien over onderzoeken e.d. Op die manier verwar je minder ervaren discussie-genoten vrij eenvoudig. Hoe kun je als discussie-genoot met zoiets omgaan?

Geen echte wetenschappelijk verantwoorde vraag, maar omdat we hier altijd flink discussieren, lijkt het me een goed idee eens goed te discussieren over discussie stijlen. Vertel ook eens wat je eigen sterke en zwakke kanten op dit gebied zijn.

Overigens ga ik dit draadje actief modden. Slappe posts van users die hun kans schoon zien om hier onzin te posten omdat het geen ingewikkeld onderwerp betreft worden direct aangepakt. Plaats iets zinvols waar je mede W&L-ers ook wat mee kunnen.

[Verwijderd]

Een draadje over discussieren kan zeker geen kwaad. Vaak genoeg ontaardt een discussie in een wellus/nietus strijd waarbij uit het oog wordt verloren waar het nou eigenlijk over ging. Op school heb ik ooit 'de pragmatische aspecten van communicatie' van Paul Watzlawick moeten lezen. Een soort wiskundige benadering van communicatie, toch de basis van een discussie. Probeer niet uit het oog te verliezen waar de discussie eigenlijk over gaat en probeer altijd door te dringen tot de kern van de zaak.

[Verwijderd]

Discussie is weten wat je zegt!
Discussie_masters zijn meestal goede schakers(figuurlijk bedoelt). Een slim persoon zegt iets over een onderwerp en die stelt alle vragen die bij/tegen zijn visie zijn en probeert zo iedereen voor te zijn! Dus een een punt aansnijden of vraag stellen waar je van weet wat de antwoord is en wat de vragen zijn die met het onderwerp verbonden zijn en uiteraard een uitvoerig en geditailleerd antwoord op hebben!

En heel belangrijk, durven toe te geven dat je verkeerd antwoord of een fout hebt gemaakt! ( _{wanneer dat zo is natuurlijk})

Mening: [sub] discussie is goed, discussie verbreedt je visie, en neemt heel veel tijd en energie in beslag. Te veel in discussie gaan is ook een slecht keuz

[Dido]

Op donderdag 20 juni 2002 14:10 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Eens een heel ander soort draadje. Alhoewel het niet direct wetenschap en levensbeschouwing betreft, lijkt het me heel interessant eens te kijken naar hoe men nu eigenlijk moet discussieren. Een discussie over discussieren zeg maar. Het is leuk als er wat tactieken en strategieen besproken worden. Zelf heb ik mijn eigen stijl aangemeten bij gebrek aan cursussen e.d., dus veel theoretische kennis heb ik niet.

Christiaan! Ik kan je straks niet meer bijhouden!
Zoals ik ergens anders al opmerkte:
* Dido loves metalanguage
Wat betreft jouw stijl: als dat bij gebrek aan cursussen self-made is: mijn complimenten.

Zelf ben ik echter de mening toegedaan dat de 'waarom' vraag over het algemeen het beste wapen is in discussies. Door steeds maar te vragen 'waarom?' dwing je de poster om na te denken over zijn eigen post. Soms blijkt daaruit dat die 'waarom?' vraag heel goed beantwoordt kan worden, maar in veel andere situaties prik je zo door de mening van de ander heen....omdat ze die waarom vraag niet kunnen beantwoorden.

Je kunt hiermee heel snel degenen "eruit" filteren die bepaalde dingen dogmatisch aannemen en als feiten presenteren. Ik denk echter dat je ervoor moet waken het niet alleen maar over die boeg te gooien aangezien het - in bepaalde gevallen - als aggressief kan overkomen.

Zelf vind ik het altijd erg moeilijk om goed onder woorden te brengen wat ik kwijt wil. Het liefste zou ik komen met vergelijkende situaties of versimpelde weergaves van wat ik wil vertellen, maar die kan ik dan zo snel niet verzinnen.

Dat is voor veel mensen erg moeilijk. Ik heb mezelf aangeleerd, vooral om voor mijzelf dingen inzichtelijk te maken, met -al dan niet- symbolische voorbeelden te werken. Het vergt een hoop oefening, en soms gaat het fout, maar ik ben van overtuiging dat een goede allegorie (want dat is zo'n vergelijkbare situatie toch eigenlijk) zeker verhelderend kan werken.
Ook is het vaak een goede manier om "het venijn" uit een discussie te halen. Mensen blijken vaak rationeler te kunnen discussieren over een hypothetische situatie (met bijvoorbeeld denkende dieren, of objecten) dan over dezelfde situatie waar ze persoonlijk bij betrokken zijn.

Iets wat me ook opvalt is dat je bij discussies vaak de feiten gaat zoeken die je eigen visie onderzoeken. Ik heb dat ooit in een draadje gedemonstreerd door over een vrij onzinnig onderwerp allerlei quasi-feiten op tafel te gooien over onderzoeken e.d. Op die manier verwar je minder ervaren discussie-genoten vrij eenvoudig. Hoe kun je als discussie-genoot met zoiets omgaan?

Het is natuurlijk logisch dat je bronnen zoekt die jouw mening ondersteunen. Sleutelwoord is wel bronnen. Al iemand met feiten gaat strooien reageer ik meestal met een vraag naar de bron van die beweringen.
Ook helpt het om hier het goede voorbeeld te geven: quotes met bronvermelding, zo nodig met een linkje. Iemand die dan nog zonder bron met feiten schermt kun je daar dan heel snel op "afstraffen", met bronvermelding

Geen echte wetenschappelijk verantwoorde vraag, maar omdat we hier altijd flink discussieren, lijkt het me een goed idee eens goed te discussieren over discussie stijlen. Vertel ook eens wat je eigen sterke en zwakke kanten op dit gebied zijn.

Overigens ga ik dit draadje actief modden. Slappe posts van users die hun kans schoon zien om hier onzin te posten omdat het geen ingewikkeld onderwerp betreft worden direct aangepakt. Plaats iets zinvols waar je mede W&L-ers ook wat mee kunnen.

Ik zal m'n best doen

Mijn eigen zwakke punten:

Ik lees snel.
Da's handig, maar soms lees ik daardoor over dingen heen. Niet alleen inhoudelijk, maar ik kan me recent nog herinneren dat ik een paar levensgrote [sarcasm] tags over het hoofd zag
Ik hou van insecten.
Ik heb soms de neiging mensen heel specifiek op bepaalde woorden te pakken. (Spelling heb ik afgeleerd - meestal) Daarmee wil ik nog wel eens de irritatie van dicussiegenoten op m'n hals halen. Gelukkig weet ik dit - geloof ik - de laatste jaren steeds beter te onderdrukken.
Ik dwaal af.
Omdat ik graag meerdere dingen tegelijk doe (ik werk nu ook ) discussieer ik vaak net zo makkelijk over meerdere dingen tegelijk. Dat wil er nog wel eens toe leiden dat een discussie - hoewel ie interessant kan blijven - naar een heel ander onderwerp afdwaalt.

Sterke punten:
Ik vindt zoeken leuk.
En dus kan ik het redelijk... Ik zal dus liever wat extra tijd besteden aan een post om iets met bron te citeren dan het uit m'n geheugen te vissen (tenzij ik erg zeker ben van mijn zaak)
Ik ben cynisch.
Op het moment dat iemand met feiten begint te gooien, gaat er een knop om. Opletten! Opzoeken! Niet omdat de feiten fout zijn, maar als ze erg mooi aansluiten bij een stelling en zonder bron geciteerd worden, heb ik meteen twijfels
Ik speel graag advocaat van de duivel.
Ik heb in de praktijk geleerd dat om het vertrouwen van een dicussiepartner te winnen, je moet laten zien dat je niet alleen zijn argumenten begrijpt, maar ze als argument kunt gebruiken. Voer desnoods argumenten aan die de ander over het hoofd zag. Ook als je ze vervolgens ontkracht geef je in ieder geval aan dat je je niet per diagonaal tegenover de ander zijn mening staat.

En als algemeen punt: om een goede discussie lopend te houden, is het een goede gewoonte om niet tegen je "tegenstander" in te gaan, maar "met hem mee" te praten.
Dus liever "Ja, ik zie wat je bedoelt, en ik ben het daar ook wel mee eens, maar er zijn misschien een paar dingen di je over het hoofd ziet" dan "Nee, dat klopt niet wat je zegt, je vergeet een paar dingen."
Door ergens lijnrecht tegenin te gaan krijg je al snel een welles/niets spelletje, als je geluk hebt met enige diepgang, maar geen goede discussie.

En natuurlijk, wat Telefoongids net zei:

En heel belangrijk, durven toe te geven dat je verkeerd antwoord of een fout hebt gemaakt! _{( wanneer dat zo is natuurlijk)}

[LuNaTiC]

Zoals al mooi gezegd werd, kun je discussieren best zien als een schaakspel.

Met een tactisch spel kun je iemand helemaal klem schaken Je zult tijdens het geven van je argumenten al moeten vooruitdenken wat de tegenstander gaat doen. M.a.w. een goede discussieerder zal alvast gaan nadenken over het vermoedelijke weerwoord van je tegenstander. Zolang jij hem een stap voor bent, zul je dus een heel eind komen.

Verder zul je je bewust moeten zijn dat je eigen theorie waarschijnlijk nooit waterdicht is. In een poging jouw visie te onderbouwen zul je moeten uitkijken dat je de dingen die je weglaat, je later de kop kunnen kosten in een discussie. Het voor het gemak weglaten van je feiten die niet passen binnen je theorieën, heten geloof ik anomaliëen (correct me if im wrong). Wordt vaak toegepast door wetenschappers, vooral als het om theorieen gaat mbt _bijv_ buitenaards leven, mysteries zoals het oude Egypte etc etc.

Wees je daar bewust van dat deze feiten later zullen worden gebruikt als wapen.

[Yoozer]

puur technisch, een heel erg handig stukje naslagwerk:

http://www.nizkor.org/features/fallacies/index.html#index

zo kun je tegenstanders dwingen om deugdelijke argumenten te posten. het werkt ook goed als je zelf nakijkt of je antwoord geen 'foutjes' bevat.

verder - zoek eerst op, claim dan, of claim, en weet de (betrouwbare) bron als er voor gevraagd wordt.

_{ik weet dat ik me er niet altijd aan hou...}

[xentric]

Op donderdag 20 juni 2002 14:10 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Eens een heel ander soort draadje. Alhoewel het niet direct wetenschap en levensbeschouwing betreft, lijkt het me heel interessant eens te kijken naar hoe men nu eigenlijk moet discussieren. Een discussie over discussieren zeg maar. Het is leuk als er wat tactieken en strategieen besproken worden. Zelf heb ik mijn eigen stijl aangemeten bij gebrek aan cursussen e.d., dus veel theoretische kennis heb ik niet.

Goed initiatief, alhoewel ik er wel een paar punten aan toe wil voegen...

Zelf ben ik echter de mening toegedaan dat de 'waarom' vraag over het algemeen het beste wapen is in discussies. Door steeds maar te vragen 'waarom?' dwing je de poster om na te denken over zijn eigen post. Soms blijkt daaruit dat die 'waarom?' vraag heel goed beantwoordt kan worden, maar in veel andere situaties prik je zo door de mening van de ander heen....omdat ze die waarom vraag niet kunnen beantwoorden.
...
Iets wat me ook opvalt is dat je bij discussies vaak de feiten gaat zoeken die je eigen visie onderzoeken. Ik heb dat ooit in een draadje gedemonstreerd door over een vrij onzinnig onderwerp allerlei quasi-feiten op tafel te gooien over onderzoeken e.d. Op die manier verwar je minder ervaren discussie-genoten vrij eenvoudig. Hoe kun je als discussie-genoot met zoiets omgaan?

Kijk, dit is precies waarom de geloofsdraden eindigen in verhitte flamerige discussies. Het probleem zit hem namelijk in de vraag 'waarom'. Er bestaat geen bewijsbaar antwoord op vragen die betrekking hebben op het geloof.
Je kan dus rustig concluderen dat het niet mogelijk is om te discussieren over geloof en dat men hoogstens zijn/haar eigen mening kan vertellen zonder dat deze enigzins toetsbaar is voor de andere (niet gelovige) partij.

Als een gelovig iemand bijvoorbeeld stelt dat de ongelovigen "blij moet zijn dat iemand onze stoffige bovenkamers eens schoon ragt" dan is dat een beetje meer dan het beschikbaar stellen van een bepaalde visie. Met dergelijk opmerkingen schop je al gauw tegen de schenen van diegenen die zo'n opmerking lezen. Er klinkt ook een zekere arrogantie uit die natuurlijk alleen maar olie op het vuur is...

Eveneens is doordrammen dat het geloof nergens op gebaseerd is natuurlijk ook een regelrechte discussie-killer. Iemand zoals ik die zich graag beperkt tot het rationele en logische, wenst zich niet te conformeren met andere denkwijzen die afwijken van de logica. Tja, als ik dat door zou drukken dan schop ik ook een hoop mensen tegen de schenen omdat zij ervan overtuigd zijn dat het hogere niet perse logisch verklaarbaar hoeft te zijn. Dit wil ik dus niet. Het enige dat ik kan doen is bijvoorbeeld een goed argument verzinnen dat beide meningen respecteerd en toch een goede vraag bevat, maar dit vereist een zekere mate van inleving in de gedachten en meningen van andere gesprekspartners...

Bij andere discussies geldt natuurlijk dat hij, die gegronde bewijzen op tafel legt een goede kans maakt om een discussie te winnen. Maar da's natuurlijk ook afhankelijk van de vasthoudendheid of eigenwijsheid van de andere discussiepartners. Als je met feiten komt, logisch spreekt en een vrijwel sluitend verhaal brengt, dan ben je gewoon goed bezig. En anderen hebben altijd de mogelijkheid om tekortkomingen of fouten eruit te halen en corrigerende opmerkingen te maken. Een must voor een goede discussie is trouwens dat de gesprekspartners open staan voor de mening van anderen. Dit is verreweg het moeilijkste punt!

Enkele punten ter overweging:

Overtuiging van je eigen standpunten is een pre, maar deze standpunten willen/kunnen herzien is belangrijker.

Men dient de mening van de meerderheid niet te verwarren met de waarheid.

Over geloof kan je niet discussieren, je kan een ander hoogstens jouw visie verkondigen.

Iemand vanwege zijn/haar mening dom, simpel, achterhaald, achterlijk vinden is een slechte start voor een discussie. Je draagt het ongemerkt toch uit in een discussie, zeker wanneer het er heftig aan toe gaat. En dit draait een discussie absoluut de nek om. Dus je kan netzogoed niet deelnemen in een discussie als je deze houding bij jezelf voelt opkomen.

Probeer je regelmatig in te leven in het gedachtengoed van de gesprekspartners, dit zal de vraag-formulering ten goede komen omdat je de zaken van meerdere kanten bekijkt.

[Mx. Alba]

Hier zie ik al twee verschillende discussiefilosofieën naar voren komen:

Discussiëren als schaakspel, dus tegen de gesprekspartner, met als doel de argumenten van de gesprekspartner.

Discussiëren als leerproces, dus MET de gesprekspartner, met als doel het standpunt van je gesprekspartner te doorgronden.

Het moge duidelijk zijn dat bijde niet altijd compatibel zijn, en dat ze verschillende taktieken hebben...

[Verwijderd]

ligt ook aan het doel van de discussie. Start je een discussie met als doel gelijk te krijgen, dan is het dus eigenlijk een gigantische ego-trip. Mijn inziens start je een discussie omdat je zelf niet helemaal overtuigd bent van je gedachten erover. Je wilt je kennis aanscherpen en verbreden over een bepaald onderwerp. Mensen kunnen op 2 manieren beginnen: ik vind! bla bla bla.. die mensen kun je eigenlijk al meteen mijden, want dat wordt een nutteloze discussie waarin hij/zij je probeert te overtuigen van wat ze vinden. Veel beter is om een semi-open vraagstelling te formuleren waar iedereen op een open manier kan reageren. Discussieren is niet het aan of afvallen van iemands mening, maar het verbreden van de kennis over die mening.

[Verwijderd]

Op donderdag 20 juni 2002 15:51 schreef manni1 het volgende:
ligt ook aan het doel van de discussie. Start je een discussie met als doel gelijk te krijgen, dan is het dus eigenlijk een gigantische ego-trip. Mijn inziens start je een discussie omdat je zelf niet helemaal overtuigd bent van je gedachten erover. Je wilt je kennis aanscherpen en verbreden over een bepaald onderwerp. Mensen kunnen op 2 manieren beginnen: ik vind! bla bla bla.. die mensen kun je eigenlijk al meteen mijden, want dat wordt een nutteloze discussie waarin hij/zij je probeert te overtuigen van wat ze vinden. Veel beter is om een semi-open vraagstelling te formuleren waar iedereen op een open manier kan reageren. Discussieren is niet het aan of afvallen van iemands mening, maar het verbreden van de kennis over die mening.

Mee eens! Ik start nooit een discussie op als ik heel zeker ben van mijn zaak. Daarbij moet een discussie punt iets zijn dat al heel lang aan je knaagt. En waar je maar geen antwoord op kan krijgen. Ik open ook nooit een topic over een bepaald onderwerp dat ik in de media heb gezien. Ze hebben bijna allemaal betrekking op mijzelf. En dat is niet ego-tripperij bedoeld! Omdat ik ervan uitga dat ik voor mensen wel herkenbare situaties schets

_{of niet natuurlijk}

[snars]

Ik zie veel dingen in dit (interessante) topic waar ik me in kan vinden. Ik zal even in het kort mijn visie op discussieren proberen te geven.
Discussieren heeft wat mij betreft alles te maken met communiceren: goed kunnen zeggen wat jij vindt, maar ook goed kunnen luisteren naar wat de ander heeft in te brengen. Een discussie is geen welles/nietes-kwestie; bij onderwerpen die een discussie waardig zijn is er zelden sprake van 1 'waarheid' die altijd op gaat. Het doel van een discussie is juist om de verschillende standpunten dichter bij elkaar te laten komen, en zo iets te formuleren waarbij alle strijdende partijen zich uiteindelijk kunnen neerleggen. Dit kun je zien als een cyclus: een mening wordt neergezet en onderbouwd met argumenten, die wordt vervolgens door anderen in twijfel getrokken met tegenargumenten, de oorspronkelijke mening wordt zonodig bijgesteld of toegelicht, opnieuw getoetst aan de oorspronkelijke (en eventueel nieuwe) tegenargumenten enzovoorts. Bij een vrijblijvende discussie zullen alle partijen uiteindelijk van elkaar geleerd hebben, en de discussie verlaten met nieuwe kennis.

edit: Geen tijd om deze bril-jante post af te maken

[Oogst]

Voor mij zelf geldt dat ik in een discussie altijd twee dingen doe: mijn 'tegenstanders'' mening onderuit halen en mijn eigen mening beargumenteren. Twee dingen die veel met elkaar te maken hebben, want als de ander gelijk heeft, heb jij dat dús niet (als je iets anders beweert).

Het onderuit halen van andermans mening doe ik gewoonlijk door elk argument los te zien en met argumenten onderuit te halen. Liefst harde feiten, indien toepasselijk en nodig ook gevoelens en ethiek. Ik sluit het liefst af met een einde waarin het geheel onderuit wordt gehaald, omdat niet alleen de delen niet kloppen, maar ook nog eens het geheel daardoor onmogelijk wordt, ongebewijsbaar, of nog niet bewezen. Dit laatste vraagt dan natuurlijk om een antwoord van de ander.

En ik beargumenteer mijn eigen mening. Ook weer door alle losse facetten te beargumenteren en dan te laten zien dat die allemaal samen zorgen dat mijn mening dus juist moet zijn.

Nou voer ik dus vooral zakelijke discussies over tastbare dingen, ik houd me niet veel bezig met spirituele dingen, die een stuk moeilijker te beargumenteren en onderuit te halen zijn. Ik vind zakelijke dingen ook leuker, omdat daar tenminste een échte, definitieve uitkomst achter zit en die zoek je samen met je tegenstander. Bij sprituele dingen (god, geest, leven na de dood) kun je nooit met 100% duidelijke bewijzen komen, het komt toch vaak uit op gevoel en geloof.

[Verwijderd]

Goed discussieëren is goed luisteren. Dit werkt goed bij middelmatige "tegenstanders". Zij denken namelijk een discussie te kunnen "winnen" door veel te praten, maar door veel praten, ga je vaak juist uit je nek lullen.

footnote: dit principe werkt niet wanneer beide dezelfde discussietechniek hanteren..

[Verwijderd]

Op donderdag 20 juni 2002 23:03 schreef Geeltje het volgende:
Goed discussieëren is goed luisteren. Dit werkt goed bij middelmatige "tegenstanders". Zij denken namelijk een discussie te kunnen "winnen" door veel te praten, maar door veel praten, ga je vaak juist uit je nek lullen.

footnote: dit principe werkt niet wanneer beide dezelfde discussietechniek hanteren..

Jah, das handig Kan je gewoon het programma/filmpje rustig verder bekijken.........maar dat is inderdaad ook een methode die je moet kunnen gebruiken als het niveau een beetje laag begint te worden......

[KroontjesPen]

Toch ook hier de opm. die ik al in een ander draadje heb geplaatst nl. dat discussieren hier véél lastiger is dan irl.
Je kan haast geen klémtoon plaatsen en het gebruik van afkortingen kan misverstanden in de hand werken.
Ok een smilie kan soms helpen maar kan ook juist averechts werken.

Moet trouwens wel ff lachen om jouw methode Christiaan met het woord 'waarom'.
Vroeger kreeg ik hier steenvast het antwoord 'daarom' van mijn vader. Zeurde ik nog ff verder dan werd het 'omdat ik dat zeg'. Maar dat was toen, zeg 45 jaar geleden, heel gewoon.

Dan het opzoeken van 'een betrouwbare bron'.
Ook hier kunnen problemen voor doen. Om ff een voorbeeld te geven zoals jij, maar ik ook hoor, dat graag wilt.
Let wel het is een voorbeeld
Voor de een is nu eenmaal de Bijbel een betrouwbare bron voor de ander niet.
Dat geldt ook bijv. voor kranten. Dat kan op zichzelf weer een verhit discussie punt worden.

[Verwijderd]

Aangezien ik nog niet zo lang hier op het forum van GoT rondstruin kunnen jullie me een newbie hiero noemen niet erg, want dat ben ik ook. Ik probeer echter wel serieus aan discussies deel te nemen.

Ik weet niet wat voor techniken ik veel gebruik, maar ik ken wel een paar dingen van mezelf. dat is al 1 punt tijdens een discussies; ken u zelfe. Daarmee kun je soms al een eind komen. Ook door dingen objectief proberen te bekijken, dat lukt bij de ene discussie beter dan bij de ander. maar je moet het altijd proberen.

Ik maak zelf wel eens tikfouten of ik kort dingen raar af. Alleen als het hinderlijk is maak ik er een opmerking over, of als ik een afkorting niet begrijp.

Zwakke punten van mij zijn o.a. mijn onervarenhied; maar daar werk ik aan. Ook ga ik soms offtopic, wat vaak redelijk irritant is. Ik lees deze draad met veel intresse en hoop er wat van te leren

Thnx 2 Christiaan voor het starten van deze draad

[Christiaan]

Een fout waar beginners vaak mee de mist in gaan, is de veronderstelling dat ze de ander moeten overtuigen van hun ongelijk. Bij een goede discussie is dat niet het doel. Daar is het doel om ideeen uit te wisselen omtrent een bepaald onderwerp. Dat dat je eigen visie, of dat van de mede-discussieerder, kan veranderen is bijzaak.

Ik merk hoe je kennis over bepaalde zaken vooruit schiet door te lezen wat anderen schrijven. De meeste vaste posters hier beschikken over een enorme hoeveelheid kennis, en daar kun je goed gebruik van maken door van ze te leren. En dat komt dichterbij het doel van discussieren: leren van elkaar.

[Verwijderd]

Ik zal er aan denken...

Ik heb btw al gemerkt dat er hier veel kennis schuilt. maar mayb is het juist daarom heel goed dat ik hier bij zit; jullie snappen alles wa jullie tegen elkaar zeggen. Ik moet af en toe vragen wat jullie bedoelen; daardoor moeten jullie het me uitleggen zodat ik het begrijp. En zoals ik heb ervaren; van iemand anders iets uitleggen leer je zelf ook weer.

Over dat waarom... Als je dan roept daarom is geen rede antwoord ik; Waarom is geen vraag als daarom geen rede is.

[Verwijderd]

Tja, wat is nu eigenlijk een discussie? Ik neem hier even aan dat een discussie een gesprek tussen twee of meer mensen is, waarbij alle partijen doelen willen bereiken, die (vaak) onderling conflicteren.

Eigenlijk is een discussie een manier om je zin te krijgen.

Een discussie bestaat uit vijf tactieken: door doordrukken, confronteren, meegaan, weglopen en het sluiten van compromissen. In de meeste discussies komen al deze punten minstens 1 maal voor, de deelnemers besluiten per item waarvoor ze kiezen. Hier een verdere uiteenzetting van deze methoden:

Doordrukken is je gelijk afdwingen door macht. Dit kan status zijn ("Ik ben de baas, dus je luistert naar me!"), kennis ("Ik heb er meer verstand van.") en bluffen ("Geloof me nou maar gewoon."). De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik techniek het meeste voor zie komen op GoT

Confronteren is het duidelijk definieren van je probleem, om de ander ertoe te brengen er iets aan te willen doen. Ook dit beheersen wij GoT'ters goed.

Meegaan is bakzeil halen. Je verlies op een front toegeven, al dan niet om er op een ander front sterker mee te komen te staan.

Weglopen is een probleem ontkennen, "je ziet maar" roepen of iets bagatelliseren. In onze cultuur heeft weglopen een slechte naam, ten onrechte. Een zeer bruikbare techniek, mits spaarzaam toegepast.

Een compromis wordt vaak gezien als het ultieme doel, terwijl dat eigenlijk niet het geval is. Een compromis is meestal een ad-hoc beslissing die ertoe dient de sfeer werkzaam te houden.

Deze technieken zijn in een rooster te plaatsen:

code:

Doelbewustheid

 | Doordrukken              Confronteren
 |
 |
 |          Compromis
 |
 |
 |
 | Weglopen                 Meegaan
 |---------------------------------------------------------- Samenwerking

Langs het X-as loopt de samenwerking, van Laag naar Hoog
Langs het Y-as de Doelbewustheid, dus hoe graag je je gelijk wilt halen. Wederom van laag naar hoog. Je ziet dus dat "Doordrukken" hoog scoort op het behalen van je eigen doel, maar erg laag op de samenwerking. Dat kennen we allemaal natuurlijk.

Zo zijn er nog veel meer zaken van belang voor het voeren van een constructieve discussie, zoals het stellen van open vragen, het aantonen van interesse en zo voorts....


Dit alles heb ik vorige week op een cursus geleerd. Er is nog VEEEEEEEEL meer.

[Verwijderd]

Op vrijdag 21 juni 2002 11:56 schreef SAPman het volgende:
Dit alles heb ik vorige week op een cursus geleerd. Er is nog VEEEEEEEEL meer.

wat voor cursus? Waar was dat van?

Discuseren lijkt me het best om te leren door wat we opGoT veel doen; discusseren. Das volgens mij de beste leerschool. natuurlijk er zijn dingen die je kunt leren, maar er komt vaak ook een stuk talent bij kijken.

de een die kan het de ander niet.

Ook kunnen sommige mensen een discussies onbewust sturen, met name de professoren aan de universiteit zijn er goed in. Ik ken een verhaal dat een professor eens een discussie leidde en deed dat als volgt;

De discussie ging over of het verkopen van aardappelen of schoenen. Hij had die ochtend een voorwerp in de la gedaan die hij zei dat ze gingen verkopen . Een middag lang hebben de studenten gediscuseerd over het vraagstuk. Er kwam uit dat ze aardappelen gingen verkopen. De professor haalde een aardappel uit de la en toonde die aan de leerlingen.

Hij had de hele massa de conclusie laten trekken die hij wou dat er getrokken werd. Ook dat is te leren; maar boven al is het een gave. Een heel gevaarlijke gave...

Met dit verhaal wil ik zeggen dat sommige dingen van het discuseren je in je bloed moete hebben sjeg maar....

[Verwijderd]

Het valt mij op dat Gotters vaak een hele lange reply neerzetten met maar een paar (of helemaal geen) returns of alinea-indeling. Misschien ligt het aan mij, maar ik vind het niet echt prettig om zon lange reply zonder alineas/returns helemaal door te lezen.

_{(overigens niet in dit topic, hoor!)}