Met je digicam op vakantie FAQVersie 0.6 Final++
Inleiding
Deze FAQ is bedoeld voor iedereen met een digitale damera die er in de zomer mee op vakantie wil. Dus niet als je wereldreis of (winter)sportvakantie. Als jouw vakantie bestaat uit het nuttigen van alcoholische dranken en het hebben van geslachtsgemeenschap in een land aan de middelandse zee adviseren we je om je digitale camera gewoon thuis te laten. We aan er van uit dat je al een redelijke kennis hebt van hoe een camera en computer werkt. Er wordt uitgelegd wat je moet meenemen, waar je rekening mee moet houden en hoe je je moet gedragen in het buitenland. Deze FAQ gaat niet over fotograferen zelf. Daarover hebben we wel enkele handige websites voor je.
Index:
Wat neem ik mee?
Als je op vakantie gaat is tandenborstel wel een van de belangrijkste voorwerpen die je mee moet nemen. Wij beperken ons even tot de dingen die verband hebben met je digitale camera.
- Digitale camera Zonder deze is het een beetje zinloos om deze FAQ te lezen.
- Handleiding Voor velen zal dit misschien vreemd in de oren klinken maar lees handleiding tevoren nog even goed door. Dit kan je ook tijdens de saaie reis op weg naar je vakantiebestemming doen. Zeker als je dit nog nooit gedaan hebt zul je hoogst waarschijnlijk een aantal nieuwe dingen leren die wel eens handig kunnen zijn. Mocht er op vakantie wat mis gaan kun je je vraag niet op een forum posten dus zal je het met de handleiding moeten zien op te lossen.
- Genoeg geheugen Hier komen we later nog op terug. Want reken maar dat jij je geheugenkaartjes vol zal maken!
- Tenminste twee setjes batterijen/accu's Digitale camera's staan bekend om hun onverzadigbare behoefte aan energie. Laat je niet verassen en houd ten alle tijde minstens een setje volle batterijen of een accu bij de hand.
- Batterij/accu-lader Als je langer dan 2 dagen weg bent zul je waarschijnlijk zonder stroom komen te zitten. Neem dus een lader mee. Over voltages en stopcontacten in het buitenland kun je hier meer informatie vinden.
- Ministatief Een ministatiefje heb je tegenwoordig al voor ongeveer € 3. Het past overal in en kan op vakantie uitermate goed van pas komen om nét dat ene mooie nachtlandschap goed vast te leggen.
- UV filter In bergachtige gebieden en warme oorden zoals Australië en Azië helpt een UV-filter op je lens tegen een blauwe waas op je foto's. Deze wordt veroorzaakt door een grote hoeveelheid UV-straling. Als je niet naar zo'n gebied gaat kan je beter ook een UV-filter aanschaffen omdat het een uitstekende lensbescherming is. Mocht je camera vallen of een enorme kever tegen je lens opvliegen zal de klap door het filter worden opgevangen. Mocht dit kapot gaan schroef je het er gewoon af en kan je weer foto's maken.
- Nekkoord Zo heb je altijd je camera bij de hand en kun je hem gewoon van je buik pakken als je iets ziet wat wel een foto waard is. Dus geen gedoe met tasjes meer.
- Draagtas Om al je fotografische apparatuur mee te nemen kun je het beste een goede stevige tas met aparte vakjes gebruiken. Er zijn speciale cameratassen, maar een laptoptas voldoet ook. Een schouderband is aan te raden. Als je helemaal goed voorbereid wilt zijn doe je er ook goed aan om nog een kleiner tasje om aan je riem te hangen te kopen. Lowepro heeft een aantal heel erg geschikte tassen in haar assortiment, vrijwel iedere fotozaak verkoopt ze.
- Schoonmaakmiddelen De Andi, Cif en Ajax kan je gerust thuis laten. Maar neem wel iets mee om je camera mee schoon te maken. Ikzelf ben een grote fan van de lenspen. Een speciaal lensdoekje kan natuurlijk ook. Om vieze vingerafdrukken of andere vlekken of vocht van het LCD of andere delen van de camera te verwijderen voldoet een beetje adem en een katoenen zakdoek uitstekend.
Welke instellingen kan ik het beste gebruiken?
Dat hangt helemaal af van wat je met de foto's wil gaan doen. Normaal gesproken is het zo dat je gerust op de hoogste resolutie kan schieten omdat je ze er thuis toch weer af kan gooien. Op vakantie heb je vaak die mogelijkheid niet. Was je van plan om de foto's bij een afdrukcentrale op 10x15 cm te laten afdrukken is een resolutie van 1600x1200 pixels (hoogste resolutie van de meeste 2 megapixel camera's) voldoende. Voor afdrukken van 13x18 cm zul je aan 2048x1536 (3 megapixel) genoeg hebben. Voor nog grotere afdrukken is een camera met 4 of 5 megapixel aan te raden.
In de onderstaande tabel kun je zien welke resoluties noge goede afdrukresultaten geven. Het hangt natuurlijk van je camera en eigen fotografeerkunsten af of de afrukken ook echt goed lukken. De resoluties hieronder zijn slechts richtlijnen en kunnen per afdrukcentrale verschillen.
Megapixel | Megapixel (effectief) | Formaat (cm) | Resolutie 4:3 | Resolutie 3:2 | | 1.3 | 1.2 | 13x9 | 1280x960 | 1280x853 | | 2.3 | 1.9 | 15x10 | 1600x1200 | 1600x1067 | | 3.3 | 3.1 | 18x13 | 2048x1536 | 2048x1365 | | 4.0 | 3.8 | 30x20 | 2272x1704 | 2272x1514 | | 5.2 | 4.9 | 30x20 | 2560x1920 |
2560x1707 |
Omdat vrijwel alle digitale camera's foto's maken met een verhouding van 4:3 en foto's worden afgedrukt op een verhouding van 3:2 zul je een stukje van de onder- en/of bovenkant moeten afhalen om de foto de juiste verhoudingen te geven. Als je dit niet doet zal de afrukcentrale dit zelf doen en/of witte randen aan de zijkanten laten.
Tenzij je een fortuin hebt uitgegeven aan geheugenkaarten kun je natuurlijk niet foto's in TIFF of RAW formaat gaan maken. Naast het feit dat de bestanden op die manier heel veel ruimte in nemen zul je iedere foto nog eens apart moeten gaan bewerken omdat fotocentrales allen foto's in JPEG formaat accepteren.
Als je een redelijk aantal foto's wilt maken zul je dus toch moeten overschakelen naar JPEG. Dit geeft een minimaal kwaliteitsverlies, eenmaal afgedrukt zul je dat echt niet meer terug zien. Het leuke van het JPEG formaat is dat de bestanden relatief klein zijn. Dit gebeurt doormiddel van compressie. Hoe meer compressie, hoe meer kwaliteitsverlies: de foto wordt "wolliger".
JPEG compressie is altijd vooral goed te zien langs randen met scherpe contrasten en delen met fijne details. Hieronder zie je een voorbeeldfoto met verschillende compressiefactoren. Vooral langs het dak en torentje is de compressie duidelijk te zien. Ook de boom op de achtergrond wordt duidelijk wolliger. De muur met enkel een klein raampje heeft weinig details en heeft dus minder te leiden onder de compressie.
0% compressie
38 KB
| 
20% compressie
11 KB
| 
40% compressie
8 KB
| 
80% compressie
5 KB
|
Omdat fabrikanten hun camera's goed willen laten lijken gebruiken ze in plaats van "goed, middel, laag, bagger" altijd de termen zoals "super fine, fine, standard, economy" om de mate van compressie aan te geven. Omdat we op vakantie maar een beperkt aantal megabytes tot onze beschikking hebben kiezen we voor standard of fine. Economy levert vaak te veel kwaliteitsverlies op. Omdat iedere camera andere compressiewaarden gebruikt heeft het weinig zin om precies te zeggen welke instellingen je moet gebruiken. Experimenteer van te voren wat met je camera om er zo achter te komen welke instelling nog een acceptabele kwaliteit en een klein mogelijk bestandsformaat heeft.
Dit kun je heel simpel doen door van hetzelfde onderwerp verschillende foto's met een andere kwaliteit en resolutie te maken. Je kan daarna zelf beoordelen welke instellingen jij acceptabel vind.
Waar sla ik mijn foto's op?
Met de meegeleverde geheugenkaart van je digitale camera zal je niet veel foto's kunnen maken van een hoge kwaliteit. Met kwaliteit bedoelen we niet je fotografische vaardigheden maar de resolutie/compressie verhouding. De meeste lezers zullen hun 8, 16 of 32 MB die bij hun camera zat al hebben uitgebreid naar een wat hogere capaciteit van 64, 128 of misschien zelfs 256 MB of meer. Hoewel de prijzen van geheugen de laatste tijd veel gedaald zijn en dat nog steeds doen is geheugen niet goedkoop.
Gelukkig zijn er heel wat manieren om je capaciteit wat te verhogen. De simpelste is om gewoon wat geheugen er bij te kopen. Dit kan echter een hele dure aangelegenheid zijn, vooral omdat je het misschien maar voor een paar weken nodig hebt. In zo'n geval is het handig om vrienden te hebben die je wel wat willen uitlenen. Dat zal natuurlijk niet altijd lukken.
Als je echt heel erg fanatiek foto's maakt is een imagetank of digiwallet, ook een optie om te overwegen. Dit is een kleine draagbare harde schijf met ingebouwde kaartlezer en batterij (meestal). Deze apparaten zijn in allerlei uitvoeringen van verschillende merken te verkrijgen. In sommigen kun je zelfs je eigen harde schijf plaatsen!
Je zal ze echter niet in iedere foto- of computerzaak aantreffen. Als je echt graag eentje wilt zul je dit waarschijnlijk via internet moeten doen. Ze zijn behoorlijk prijzig maar relatief gezien (per MB) altijd nog goedkoper dan een geheugenkaart. Een leuke bijkomstigheid is dat hem als verwisselbare schijf kan gebruiken en bijvoorbeeld ook je hele mp3 collectie makkelijk kan meenemen. OpSteves-digicams.com kun je reviews van enkele van deze draagbare harddisks vinden. Er zijn ook versies met een LCD waarop je al je foto's meteen kan bekijken.
De meesten hebben wel eena aansluiting voor CompactFlash kaarten. Als je een wat afwijkend opslagmedium zoals SecureDigital of MemoryStick gebruikt kun je het beste kiezen voor een versie met een PCMCIA aansluiting omdat er voor ieder type geheugen wel een adapter bestaat.
Een ander alternatief is het meenemen van een laptop. Het fijne hiervan is dat je je foto's ook nog in hun volledige formaat kunt bekijken. Een PCMCIA adapter voor een geheugenkaart kost slechts een fractie van een USB kaartlezer en is nog eens sneller ook. Een laptop is echter wel een diefstalgevoelig object. Als je toch besluit hem mee te nemen let daar dan wel op bij het afsluiten van een reisverzekering. In sommige landen is het ook niet veilig om hem op je hotelkamer te laten liggen. Je kan hem het beste ook niet over al bij je dragen, je bent tenslotte op vakantie. Het is ook wel handig hem te kunnen opladen. Voor sommige landen zul je dus een verloopstekker of omvormer nodig hebben.
In moderne landen zijn fotozaken te vinden die foto's vanaf de geheugenkaart voor je op CD-rom branden. Een internetcafé heeft die faciliteiten soms ook. Beide mogelijkheden hebben wel wat nadelen, je kan er het beste niet van uitgaan dat het mogelijk is. Je foto's vanuit een internetcafé naar huis e-mailen kan ook problemen geven. Je moet eerst een manier vinden om de foto's van je camera op de computer te krijgen. Je zal dus een CD-rom met drivers van je camera moeten meebrengen. Als je camera zich als verwisselbaar station identificeert zul je met Windows ME/2000/XP geen aparte drivers nodig hebben. Maar je kan natuurlijk onmogelijk weten welk besturingssysteem er daar wordt gebruikt.
Voor SmartMedia en Memorystick geheugen bestaan zogenaamde floppyadapters. Deze handige apparaatjes zien er uit als een gewone floppydisk en passen in ieder diskettestation. In de zijkant schuif je je geheugenkaart en klaar ben je. Maar 64 MB overzetten via een floppy gaat ongelofelijk langzaam. Daarnaast kosten deze floppyadapters 50 (SmartMedia) to 200 euro (MemoryStick). Voor dat geld heb je ook heel wat geheugen.
Mocht het lukken om je foto's op een computer te krijgen in het internetcafé dan is het te hopen dat je ze daar op CD kan branden. Er zijn namelijk niet veel providers waarbij je meer dan 10 MB aan e-mails kan sturen. De gratis dienst van het populaire Hotmail gaar maar tot 1 MB. Veel mensen vinden het niet leuk om een aantal MB's te moeten downloaden als ze hun mail checken, de optie hieronder beschreven is dus aan te raden.
Als je nog wat webspace hebt kun je de foto's het beste daar uploaden. Maak voordat je op vakantie gaat al wel vast een account aan. Een digitaal album zoals dat van pbase of Digitalpic is natuurlijk ideaal. Omdat ieder internetcafé wel een snelle verbinding heeft zal het uploaden geen probleem zijn. Stuur meteen een e-mailtje naar je vrienden en familie en geef ze de link van waar de foto's kunnen bekijken.
Ga er dus niet van uit dat je bij een internetcafé terecht zal kunnen. Mocht je het geluk hebben toch een internetcafé vinden wat de faciliteiten heeft om je foto's te kunnen uploaden/versturen is dat mooi meegenomen.
Hoe zorg ik dat mijn camera de mijne blijft?
Als je net een digitale camera voor honderden euro's hebt gekocht wil je die natuurlijk niet kwijtraken. het is altijd verstandig tevoren een reisverzekering af te sluiten. Voordat je dit doet kun je het beste goed laten voorlichten. Per bagagevoorwerp geldt vaak een maximumvergoeding. Een digitale camera valt onder "beeld-, geluids- en computerapparatuur". het bedrag wat hier maximaal voor wordt uitgekeerd verschilt per verzekeraar. Maar als je digitale camera van 3000 euro wordt gestolen kan het gebeuren dat je maar 1500 euro krijgt vergoedt omdat dat het maximum is. Geheugenkaarten vallen onder "beeld-, geluids- en informatiedragers". Daarvoor is ook weer een aparte maximumvergoeding dit varieert ook weer van 100 tot 300 euro per verzekeraar. Let hier dus wel op bij het verzekeren. Als jij je microdrives van 400 euro per stuk kwijt raakt kan het gebeuren dat je maar 100 euro krijgt uitgekeerd. Dat je dan ook je vakantiefoto's kwijt bent is natuurlijk nog wel het ergste.
Natuurlijk is het gewoon het beste om je spullen niet kwijt te raken. Omdat je digitale camera waarschijnlijk een duur stukje electronica is waar je veel waarde aan hecht kun je hem het beste altijd bij je houden. Op het vliegveld kun je hem het beste in je handbagage steken. Het is geen probleem om hem door de X-ray scanner te laten gaan. Als je dit toch liever niet hebt kan je hem bij je houden en vragen om een handmatige inspectie. De douanier zal dan waarschijnlijk vragen om er een foto mee te maken. Dit doen ze om er zeker van te zijn dat je je casemod specialiteiten niet hebt gebruikt om er een vuurwapen of explosief in te modden. Het is trouwens verboden om foto's te maken van douaniers. Het (meestal) geen probleem om foto's te maken in het vliegveld.
Bij terugkomst kan het zo zijn dat de douaniers denken dat je digitale camera in het buitenland hebt gekocht. Ze zullen je vragen om importbelasting te betalen. In dat geval zal je heel erg je best moeten doen om te bewijzen dat hij al van jouw was voordat je weg ging. Omdat te voorkomen kun je het aankoopbewijs of een kopie daarvan meenemen. Omdat het wettelijk voorgeschreven is een origineel te hebben kun je het beste de kopie thuis laten. Als je camera al er al gebruikt uitziet is zal het geen probleem zijn.
Het handigst is nog voordat je vertrekt even bij het douanebureau langs te gaan. Dit is gewoon op het vliegveld (Schiphol) te vinden. Daar kan je al je spullen laten registeren. Je krijgt dan een verklaring mee met daarop een lijst van alles wat je meeneemt. Mocht de douane bij terugkomst twijfels hebben laat je de verklaring zien en kun je doorlopen.
Het zal je verbazen wat er allemaal eigenlijk niet mag worden gefotografeerd. In België mag je bijvoorbeeld niets fotograferen dat binnen een straal van een vijf kilometer van elke openbare en militaire instelling. Dus ook een openbare weg, een politie- of brandweerkazerne, enz. Deze regels verschillen per land en om daar informatie over te verkrijgen is ongelofelijk moeilijk en tijdrovend. Weinig agenten zullen er dan moeilijk over doen als jij foto's maakt van overheidseigendom zoals een gemeentehuis. Bij militaire eigendommen en douanes moet je wat meer oppassen. Als je een foto van een politieagent, politiebureau of iets dergelijks wilt maken vraag dan eerst om toestemming. Als het je dan gevraagd wordt waarvoor is de foto "uiteraard" alleen voor persoonlijke doeleinden.
Mocht je toch heel graag een foto willen maken van iets wat eigenlijk niet mag probeer dit dan zo onopvallend mogelijk te doen. Omdat je camera een LCD heeft kun je bijvoorbeeld de camera voor je buik houden en snel een kiekje maken. Ga niet meteen kijken of hij ook gelukt is. Vergeet niet de flitser uit te zetten!
Omdat je te gast bent in een land zijn problemen het laatste wat je wil. Hoewel de kans erg klein is en het natuurlijk vooral een eigen keuze is kan het gebeuren dat mensen het niet eens zijn met het feit dat jij ergens foto's maakt. Meestal kun je het wel aanvoelen of staat het met borden aangegeven.
Als je gepakt wordt, houd je van de domme. Natuurlijk wist je niet dat je geen foto's mocht maken. En dat bordje had je ook niet gezien/begrepen! Als er geen waarschuwing is dat je geen foto's mag maken probeer dat als tegenargument te geven.
Blijf altijd beleefd en aardig maar sta je camera of geheugenkaart echter nooit af! Alleen politieagenten hebben het recht daar toe. Mocht iemand anders dan dat proberen je camera "in beslag" te nemen loop dan gewoon door, als ze blijven aanhouden dreig de politie er bij te halen. Als ze aan je camera gaan zitten laat dan duidelijk merken dat je hier niet van gediend bent. Afweren mag, maar zelf in de aanval aan is heel erg dom om te doen. Probeer weg te lopen, zoek een politieagent op of dreig deze er bij te halen.
Met overheidsmedewerkers zoals politieagenten valt over het algemeen beter te praten. Laat ze je camera niet in beslag nemen. Leg uit dat de foto op een geheugenkaart zit en stel voor hem te wissen. Als je gewoon beleefd blijft zul je dan niet veel problemen meer hebben. Laat je camera niet in beslag worden genomen. Ga mee naar het politiebureau en probeer het daar op te lossen. Ga niet akkoord met een boete, als je je foto gewist hebt is dat genoeg. Soms kan het geven van een "fooi" je een hoop problemen besparen.
In bepaalde landen zijn er bepaalde mensen die geld willen hebben om op de foto te worden gezet. Probeer van tevoren duidelijk te maken dat je een foto wil maken, dan zullen ze kenbaar maken of ze geld willen of niet. Afhankelijk van de sfeer moet je beslissen of je ze een kleine fooi geeft of niet. Ga natuurlik niet met geld lopen strooien.
Als je in een drukke straat plotseling een mooi shot ziet pak dan niet meteen je camera en strek je armen voor je uit om het LCD goed te kunnen zien. Deze manier van fotograferen heeft een aantal nadelen:
- In het zonlicht is het LCD vaak niet duidelijk zichtbaar
- Je armen trillen meer omdat je ze half strekt, de foto zal sneller onscherp zijn doordat je hebt bewogen
- Het LCD vreet energie
- Je laat duidelijk zien dat jij een toerist bent met een mooie, dure digitale camera
- Met de camera van je af is hij ook makkelijker af te pakken.
Gebruik dus gewoon de optische zoeker. Om je camera altijd bij de hand te hebben is het het handigste om hem met een nekkoord om je nek te hangen. Op deze manier is hij ook moeilijker los te rukken. Deze zijn bij vrijwel iedere fotozaak te verkrijgen. Voor optimaal draagcomfort neem je er eentje met elastische band. Als je wat actiever bezig bent kan een camera die aan je buik bungelt lastig zijn. Een draagtasje voor aan je riem is dan een handige oplossing. Zo heb je je camera altijd in het zicht en snel bij de hand. Steek je camera nooit in een rugtas of leg hem even naast je neer. Op die manier vraag je er gewoon om dat hij gestolen wordt.
Mocht je zo dom zijn om zelf je camera ergens te laten liggen of laten stelen ga dan meteen naar het dichtstbijzijnde politiebureau en doe aangifte. Om je camera makkelijker te kunnen identificeren te kun je hem het beste zelf een persoonlijk tintje geven. Ikzelf heb bijvoorbeeld een leuke oranje, waterdichte glitterster op de linkerkant geplakt. Hoeveel mensen zouden nu een digitale camera met dat specifieke kenmerk hebben? Je kan ook je naam en adres in de camera zelf laten graveren, maar daarmee verpest je waarschijnlijk wel je camera mee. Ikzelf steek altijd een briefje met mijn naam en adres in mijn cameratas en wurm er ook nog eentje naast de compactflashkaart. Schrijf dit briefje natuurlijk in de taal van dat land en misschien ook nog in het Engels. Je kan ook het serienummer ergens opschrijven.
Wat doe ik als ik foto's kwijt raak?
Als je je foto bent kwijtgeraakt door hem te wissen is de hoop nog niet verloren. Voor alle opslagmedia geldt dat wanneer je een bestand "wist" het niet langer wordt weergegeven en gelabeld wordt als "overschrijfbaar". De data zelf blijft gewoon intact totdat deze wordt overschreven. Gelukkig bestaat er zogenaamde data recovery software. Zelf heb ik hel goede ervaring met het programma GetDataBack. Dit programma heeft bij mij al meerdere compactflashkaarten en diskettes gered. Het schijnt even goed te werken bij harde schijven.
Dus, mocht je per ongeluk of onder dwang net die ene prachtfoto wissen, en wil je hem heel graag terug? Haal de geheugenkaart uit de camera en gebruik hem niet meer totdat je hem vanachter een PC hebt kunnen terughalen. Om deze reden is het verstandig extra geheugenkaarten mee te nemen. Ook als de camera de kaart niet meer herkent kan alle data nog gered worden. Als je een laptop meeneemt doe je er goed aan om van tevoren data recovery software te installeren. Om dit trucje te laten werken moet je camera zich wel identificeren als verwisselbare schijf, anders heb je een kaartlezer nodig.
Hoe kom ik aan energie voor mijn camera?
Digitale camera's vreten energie. Je zal sneller zonder stroom komen te staan dan dat je geheugenkaart vol is. Natuurlijk moet je proberen zo weinig mogelijk energie te gebruiken. Zet de helderheid van het LCD op de laagste stand en gebruik het zo weinig mogelijk. Ga ook niet iedere keer je foto aan iedereen laten zien. Hoe zuinig je ook bent, je camera zal vroeg of laat toch zonder stroom komen te staan.
Persoonlijk heb ik het liefst een camera die gewone AA batterijen (penlites) gebruikt. Ze zijn overal ter wereld te koop voor een redelijke prijs. Vooral één voorval kan ik me nog goed herinneren. Ik was op de markt in Canterbury en mijn batterijen waren leeg. Ongeveer 3 meter verderop stond een hele kraam met elektronica die ook batterijen verkocht. Voor 1 Engelse pond had ik een nieuw setje Panasonic penlites. Genoeg om weer een middagje foto's te maken. Nog een voordeel van gewone penlites zijn dat je in de auto of met zonne-energie kunt opladen. Een accu is duur en relatief moeilijk te vinden, je zal naar een speciaalzaak moeten en daar een dure accu die met jouw camera werkt moeten vinden, omdat een accu niet meteen bruikbaar is zal je hem ook eerst moeten opladen. Dus als je een camera met een accu hebt, koop zo snel mogelijk een tweede, of derde, afhankelijk van hoe fanatiek je bent.
Als je camera op penlites werkt zul je wel weten dat Ni-MH batterijen met een hoge capaciteit het best geschikt zijn voor een digitale camera. Waarschijnlijk zal het je niet lukken om twee setjes daarvan op een dag leeg te maken. Dat is natuurlijk afhankelijk van welke camera je hebt en hoe fanatiek jij daar gebruik van maakt. Ken jezelf.
Vrijwel iedere auto, overal ter wereld heeft en sigarettenaansteker die gebruikt kan worden als stroombron. Dit "stopcontact" geeft een gelijkstroom van 12 volt. Er zijn diverse laders voor GSM's en AA batterijen die je hier direct op kan aansluiten. De GP Powerbank Smart is een voorbeeld vanzo'n lader. Voor AA (penlites) en AAA (minipenlintes) batterijen. Voor € 6,50 heb je een 12V autolaadsnoer.
Als je een digitale camera met een accu hebt zul je waarschijnlijk geen autolaadsnoer kunnen gebruiken. Voor diegenen die toch in de auto willen opladen kunnen een DC power inverter kopen. Ze zetten de 12 volt van de auto om naar 230 volt. Je kan echter alleen een eurostekker (platte stekker zonder contacten om te aarden) gebruiken. Gelukkig zijn er ook verloopstekkers te koop waarmee je dit kan omvormen tot een groot rond stopcontact. Omdat je nu een "gewoon" stopcontact hebt kun je vrijwel al je apparaten zoals een laptop of GSM-lader hier ook op aansluiten.
Een DC power inverter en reisstekkers kun je onder andere kopen bij de Halfords. Ook Hama heeft ook veel van zulke accesoires in haar assortiment, van statieven tot draagtassen tot DC power inverters. Een DC power inverter heb je van € 65 tot ongeveer het dubbele.
Er bestaan batterijopladers op zonne-energie. Ze zijn niet zo moeilijk te vinden (wel even zoeken) en ook niet al te duur. Op steves-digicam kun je een review van een batterijlader op zonne-energie vinden.
Persoonlijk zou ik het afraden om voor een vakantie van een paar weken een batterijlader op zonne-energie aan te schaffen. De kans dat je hem hier in Nederland gaat gebruiken is uitermate klein. Deze laders hebben minstens 12 uur direct zonlicht nodig om batterijen helemaal op te laden. Hoe hoger de capaciteit van de batterijen, hoe langer het duurt.
Maar wanneer is zo'n lader dan wel handig? Als je bijvoorbeeld voor enkele maanden gaat backpacken in Australië of als je een weekendje weg gaat met de boot. Ze zijn dus zeker de moeite waard als je je digitale camera voor langere tijd wilt meenemen naar een zonnige plaats waar je geen stopcontact of auto tot je beschikking hebt. Mocht je naar zo'n plaats gaan... Neem dan ook genoeg geheugen mee.
Vele landen betekent vele soorten stopcontacten en voltages.. Daar hebben wij wat onderzoek naar gedaan zodat jullie vakantiegangers dat niet meer hoeven te doen. Overal ter wereld zul je in de wat luxere hotels, jeugdherbergen of appartementen in de badkamer een gewoon eurostekker stopcontact vinden Deze zijn bedoeld voor een elektrisch scheerapparaat maar aangezien je je slechts 5 minuten per dag scheert kun je de rest van de dag dat stopcontact gebruiken om je telefoon of batterijen/accu's op te laden. Ga er niet vanuit dat je zo'n stopcontact zal hebben want als je het niet hebt zit je zonder (goede) stroom.
Alleen in Nederland zijn er al een heleboel verschillende stekkers.
Op de foto zie je drie verschillende stekkers. De linker stekker kan in het buitenland problemen geven. In sommige landen steekt er nog een pin (pinaarding) boven de gaten uit. Deze zal dus niet overal passen. De middelste stekker is wat beter geschikt om naar het buitenland mee te nemen. Het gat zorgt er voor dat de pin niet in de weg zit. Voor Nederlandse stopcontacten zijn er ook nog aardcontacten aan de onder- en bovenkant aangebracht. De (platte) stekker helemaal rechts is de bekende eurostekker. Deze past vrijwel overal, maar is niet geaard.
We hebben de meest voorkomende vakantielanden in deze FAQ opgenomen omdat het ondoenbaar is om alle landen er in op te nemen. De CEE is een organisatie die zich richt op eenheid binnen de EU. Deze organisatie probeert ook een standaard aan te brengen in stopcontacten en stekkers. Daarom hebben we in de Faq ook rekening gehouden met deze norm.
- België Elektriciteit: 220 volt. De stopcontacten in België voldoen aan de CEE-norm en stekkers uit Nederland kunnen gewoon worden gebruikt. Maar op het platteland in Wallonië (Zuid-België) wil het wel eens voorkomen dat er, net als in Luxemburg een uitstekende aarde pin boven het stopcontact zit waardoor er alleen platte eurostekkers passen.
- Duitsland In Duitsland werkt alle elektrische apparatuur op 220 volt. Er is dus geen verschil met Nederland, zodoende hoef je geen reisstekker te kopen om bijvoorbeeld je mobiele telefoon op te laden. In Duitsland zie je wel veel kinderveilige stopcontacten. Je moet de stekker er verticaal opzetten, een kwartslag naar links draaien en pas dan gaat de stekker er helemaal in. Zodoende wordt voorkomen dat kinderen met voorwerpen in de stopcontacten gaan zitten klieren.
- Luxemburg Elektriciteit: 220 volt. De stopcontacten in Luxemburg voldoen aan de CEE-norm en stekkers uit Nederland kunnen gewoon worden gebruikt. Let wel op, er steekt nog een aarde pin boven het stopcontact uit zodat sommige ronde stekkers niet kunnen worden gebruikt. Een verloopstuk kan nodig zijn.
- Frankrijk Elektriciteit: 230 volt. Onze stekkers met pinaarding passen ook in de Franse stopcontacten. Veel campings zijn nog niet uitgerust volgens de CEE-norm; een verloopstuk kan noodzakelijk zijn aangezien een ronde stekker dan niet past.
- Spanje Elektriciteit: 230 volt. Er zijn afwijkende stopcontacten in gebruik, maar met de platte eurostekker zijn er geen problemen. Op de meeste campings voldoen de stopcontacten aan de CEE-norm, al bestaan er nog oude stopcontacten, waarbij dan een verloopstuk noodzakelijk is.
- Portugal Elektriciteit: 220 volt en de stopcontacten zijn gelijk aan de Nederlandse. Geen verloopstekker nodig dus.
- Italië In Italië is de stroomsterkte 220 volt. In afgelegen bergdorpjes komt ook nog 110 volt voor. Omdat de stopcontacten anders zijn dan in Nederland heb je voor de geaarde stekkers een verloopstuk nodig.
- Griekenland In Griekenland levert het elektriciteitsnet, net als in Nederland, 220 volt wisselstroom. De stopcontacten lijken op de onze, ze hebben een iets kleinere diameter (1 a 2 mm) maar vrijwel alle Nederlandse stekkers zullen passen.
- Turkije Elektriciteit in Turkije is 220 volt en in stopcontacten past de gewone stekker die in Nederland ook gebruikt wordt.
- Marokko De netspanning is bijna overal 220 volt. Op sommige plaatsen heb je een adapter nodig, omdat de stopcontacten anders zijn dan bij ons.
- Tsjechië Elektriciteit: 220 volt. Sommige stopcontacten hebben pinaarding. Een verloopstekker kan noodzakelijk zijn. Eurostekkers of stekkers met een gat voor de pin werken wel. De Tsjechische campings hebben stopcontacten die niet voldoen aan de CEE-norm. Een verloopstekker is noodzakelijk.
- Verenigde Staten: In Noord-Amerika is de netspanning 110 volt. Je hebt dus een transformator nodig. De stopcontacten zijn er smaller. Een adapter brengt uitkomst. Verder is in de meeste grote hotels ook een 220 volt aansluiting aanwezig, maar hier ook hier is wel een adapter nodig.
- Australië In Australië is de netspanning 220-240 volt. Op de stopcontacten passen stekkers met drie smalle polen. Je hebt dus een adapter nodig, in Nederland onder meer verkrijgbaar bij de ANWB en ook in Australië zelf bij foto- en elektriciteitswinkels en op luchthavens. In de duurdere hotels is in de badkamer een Europees stopcontact aangebracht voor je scheerapparaat of andere benodigdheden.
- Verenigd Koninkrijk Net zoals in Australië geld hier dat men 3 polige stekkers gebruikt. Een adapter is dus zeker een vereiste. Deze zijn ook te koop in een grootwarenhuis zoals Pick 'n Pay. De netspanning bedraagt 240 volt, 50 HzAC.
- China De netspanning in China is 220 volt en in de stopcontacten past vaak de gewone stekker die wij in Nederland ook gebruiken. In enkele kleine hotels zal er niet altijd een stopcontact aanwezig zijn. Dit is dus wel iets om op te letten.
- Israël De netspanning in Israël is 220 volt. We adviseren een universele stekker mee te nemen aangezien niet alle stekkers passen op de stopcontacten.
- Japan Elektrische apparaten gebruiken in Japan 100 volt en je hebt een adapter voor platte stekkers nodig. Grote westerse hotels hebben hier en daar ook 220 volt stopcontacten, maar reken daar niet al te veel op.
- Maleisië De netspanning in Maleisië is 220 volt. De stopcontacten zijn alleen geschikt voor zogenaamde Engelse stekkers. Het verdient daarom aanbeveling een universele adapter mee te nemen. Bij de meeste hotels echter kun je bij de receptie een adapter huren.
- India Normalerwijs heeft India een netspanning van 230 volt. Dit betekent dat we dezelfde apparaten kunnen gebruiken als in Nederland Maar?. Het woord 'normalerwijs' betekent nog niet 'altijd'. De spanning varieert tussen the 120V en 380V. Dat is een te grote schommeling voor een typische stereo of TV. Elk gevoelig elektrisch apparaat moet je beschermen met een 'stabilizer'. Dit is een zwarte doos (ze komen eigenlijk in de meest felle kleuren) die de stroom 'vlak' maakt en die zekere afslag waarden heeft; valt de stroom daarbuiten, dan slaat de stabilizer af en is je apparaat beschermd. Op een stille avond zal je de stabilizer horen schakelen, heen en weer, terwijl de uitgaande spanning vlak blijft.
- Zwitserland In Zwitserland hanteert men over het algemeen een voltage van 220 volt. De stopcontacten zijn over het algemeen ingesteld op snoeren met driepolige stekkers. De drie polen van de stekker vormen een gelijkbenige driehoek, waarvan de basis de grootste afstand vormt. Indien je eigen elektrische apparaten wil gebruiken (oplaadapparaat, computer, scheerapparaat) kan je hiervoor een speciale adapter gebruiken.
Zie verder voor meer landen:
- http://kropla.com/electric2.htm
- http://www.sony.jp/ServiceArea/Voltage_map/
 | | Reisstekkers kun je oa kopen bij Halfords, electronica-online, Conrad (art. nr. 625740 en 613460), ANWB-winkel, Blokker en de lokale electroboer voor 4,50 á 15 euro. |
Hoe kan ik me nog beter voorbereiden?
Als je na het lezen van deze FAQ nog meer voorbereiding nodig hebt is het misschien verstandig om gewoon een dagje vrij te nemen en naar een toeristische stad in de buurt te gaan en jezelf daar eens uit te leven. Trek je korte broek aan, zet je zonnebril op, neem je camera mee en raak verdwaald. Het klink misschien als een volslagen idioot idee om je vakantie te gaan oefenen, maar vooral bij mensen die hun camera nog maar net hebben gekocht kan een dagje uit een heel goede oefening zijn. Je ziet dan al snel dat het niet handig is om je camera alleen aan een polsbandje te dragen, dat je het LCD moeilijker kan zien en meer dingen die je misschien wel opvallen. Zie het ook niet als een oefening maar gewoon als een dagje uit.
Als je meer wilt weten of (digitale) fotografie op vakantie kun je op de volgende websites veel informatie vinden. Deze sites gaan dieper in op het fotografie dan deze FAQ.
- Cursus Digitale Fotografie
De beste Nederlandse fotocursus op het internet. Leer de basistechnieken over compositie en belichting. Een echte aanrader.
- Kodak Digital Learning Center
Niet echt diepgaand over fotograferen maar wel leuk om te weten hoe een digitale camera nu precies werkt. Je kan ook je eigen kennis testen.
- Photo.net: learn
Specifieke lessen voor de wat gevorderde fotograaf. Afhankelijk van je vakantie kun je de verschillende lessen zoals "Street" en "Ruins" doornemen. Deze lessen gaan over fotografie in het algemeen dus niet alleen over digitale fotografie.
- Vacation Photography
Een stukje over hoe je moet omgaan met je digitale camera op vakantie. Afhankelijk van de soort vakantie kun je nog wat van de andere artikelen lezen (links).
Tekst: Johnny Hoogstrate & Michiel van Akkeren. Foto's en opmaak: Johnny Hoogstrate © Copyright 2002 by Johnny Hoogstrate |
:strip_exif()/u/47642/webdual3.gif?f=community)
)vraagt wel echt aantrekkelijk is.
)(oh Sir, you have wonderfull Lady)(Das waar 
)/u/44276/got_icon5.png?f=community)
Dit topic is gesloten.
