Ik ben gisteren begonnen aan boek van Zacharia Sitchin. Het heet De Eerste Tijd en beschrijft het ontstaan van de mensheid volgens een alternatieve theorie. Het boek doet enigszins aan als een boek van Erich von Dänicken maar komt met aanzienlijk meer feiten ter ondersteuning van de theorie. De theorieen van de beiden auteurs zijn vergelijkbaar.
In het boek trof ik een zeer interessante passage aan over het ontstaan van het zonnestelsel en de plaatsing van de aarde in dit stelsel. Het verklaart een aantal zaken die door astronomen niet verklaard kunnen worden. Het meest interessante is dat dit stuk (vrij vertaald) uit het scheppingsepos van de oude soemariers afkomstig is (de eerste giciviliseerde beschaving).
Maar het epos gaat verder.
Maar ik noemde eerder de planeet Tiamat. Wat is daarmee gebeurd? Want daar is geen naam van een planeet die wij kennen bij gegeven. Is Tiamat de aarde? Nee.
Of wat hierboven staat nu wel of niet waar is, het komt allemaal uit de soemarische scheppingsepos. De consequenties hiervan zijn gigantisch. Deze beschaving begreep hoe het zonnestelsel werkte, kende de 12 (!!!!) planeten en had begrip van allerlei astronomische fenomenen. Voor mensen die skeptisch blijven; zoek maar eens wat op over de soemariers. De hieroglyphen die ze hebben gemaakt bevatten inderdaad vaak een schematische weergave van ons zonnestelsel met 12 planeten.
Volgens de soemariers is er een ras genaamd de Annunaki die van de planeet Nibiru naar de aarde kwam en hen onderwees in de kennis van het heelal. Dit ras werd omschreven als grote witte mensen met wit haar en lange baarden deze beschrijving vinden we bijvoorbeeld ook terug bij de incas en de mayas, maar ook in onze eigen legenden. Hoe zien wij God? Vadertje Tijd? Sinterklaas? Waarom zijn het juist mannen met een lange witte baard? Legendes kennen bijna altijd een kern van waarheid.
Ik vind de visie die in het boek geschetst wordt heel erg overtuigend. Sitchin doet goed zijn best om veel onderzoeken en feiten aan te dragen om zijn theorie te ondersteunen. Zijn methode is in ieder geval een stuk wetenschappelijker dan die van Von Dänicken.
Toch ben ik heel erg benieuwd wat andere W&L-ers hiervan vinden.
In het boek trof ik een zeer interessante passage aan over het ontstaan van het zonnestelsel en de plaatsing van de aarde in dit stelsel. Het verklaart een aantal zaken die door astronomen niet verklaard kunnen worden. Het meest interessante is dat dit stuk (vrij vertaald) uit het scheppingsepos van de oude soemariers afkomstig is (de eerste giciviliseerde beschaving).
Het is interessant om hier even stil te staan bij de implicaties van wat de scheppingsepos hier schrijft. Er wordt over een groot aantal planeten gesproken. De oorspronkelijke teksten zijn geenszins cryptisch en vereisen geen fantasie om er een verhaal als hierboven aan te onttrekken. Bovendien zijn er veel hieroglyphen gevonden waarin het zonnestelsel ook wordt uitgebeeld inclusief de bovengenoemde planeten.In het begin was er de zon (Apsu) en zijn boodschapper Mummu (Mercurius). De twee kregen al snel gezelschap van een tweede oude plannet genaamd Tiamat. De planeten Venus en Mars (Lahamu en Lahmu) nestelden zich tussen Tiamat en Mummu (Mercurius). Vervolgens kregen deze gezelschap van Kisjar (Jupiter) en Ansjar (Saturnus) en Anu (Uranus) en Nudimmud (Neptunus).
Maar het epos gaat verder.
Uit de astronomie is duidelijk geworden dat planeten bij het exploderen van de ster soms de ruimte in gelanceerd worden als een intergalactische biljartbal. In de scheppingsepos wordt iets dergelijks ook beschreven.Het zonnestelsel kreeg ineens bezoek van een indringer die niet tot het planetenstelsel behoorde: een andere planeet. Deze stamde niet van de familie van Apsu, maar hoorde bij de familie van een andere ster. Hij was weggeschoten en had door de ruimte gezworven.
Het stuk hierboven is wel enigszins cryptisch opgetekend in het origineel. Het bijzondere is echter wel dat men bewoordingen gebruikt als kantelen en omdraaien met betrekking op Anu (Uranus) en de maan Triton van Nudimmud (Neptunus). Astronomen hebben beide fenomonen ook waargenomen. Uranus staat gekanteld ten opzichte van de andere planeten (de middenas is gekanteld). Hoe dat zo gekomen is is niet goed te verklaren in principe zouden de middenassen van alle planeten, op een kleine afwijking na, hetzelfde moeten zijn. Die van Uranus is enorm. Triton draait inderdaad tegenovergesteld rond Neptunus. Het is de enige maan in het zonnestelsel die dat gedrag kent. Pluto kent een volstrekt onlogische baan. De baan van Pluto staat schuin ten opzichte van de rest van de planeten. Bovendien is de baan eliptisch en niet rond. Men begrijpt niet hoe dat ook zo is gekomen.De weggeschoten plannet bereikte de buitenkant van het zonnestelsel en werd naar het midden getrokken. Toen hij de buitenste planeten passeerde veroorzaakte hij allerlei veranderingen. Anu werd gekanteld, de omloopbaan van de maan van Nudimmud werd omgedraaid en één der manen van een andere planeet werd losgetrokken uit diens baan en kreeg een baan als losse planeet: Pluto.
Maar ik noemde eerder de planeet Tiamat. Wat is daarmee gebeurd? Want daar is geen naam van een planeet die wij kennen bij gegeven. Is Tiamat de aarde? Nee.
Intussen beginnen astronomen te vermoeden dat er inderdaad een grote twaalfde planeet moet zijn die heel ver buiten de andere planeten staat en een enorme baan om de zon heeft. In de soemarische teksten wordt gesproken over een omloop 3600 aarde jaren. Dmv gravimetrische testen is duidelijk geworden dat een groot object invloed uitoefent op de baan van Pluto. Nibiru? De zwarte twaalfde planeet?Hoe verder de indringer naar binnen werd getrokken, hoe meer de koers in de richting van Tiamat kwam te liggen. Het gevolg was de strijd aan de hemel;. In een aantal botsingen, waarbij satellieten van de indringer herhaaldelijk tegen Tiamat sloegen, werd de oude planeet in tweeen geslagen. De ene helft werd in kleine stukken geslagen en vormde de astroidengordel (tussen Mars en Jupiter) en vormde tevens verschillende kometen. De andere helft, geraakt maar nog wel intact, werd door de zwaartekracht weer tot bol gevormd en vormde de planeet Ki (Aarde). De grootste satelliet van Tiamat werd gevangen door Ki en vormde de maan. De indringer (of wat er van over was) vervolgde zijn tocht dwars door het zonnestelsel en werd uiteindelijk gevangen door Apsu en vormde de twaalfde planneet Nibiru (die wij dus niet kennen.).
Of wat hierboven staat nu wel of niet waar is, het komt allemaal uit de soemarische scheppingsepos. De consequenties hiervan zijn gigantisch. Deze beschaving begreep hoe het zonnestelsel werkte, kende de 12 (!!!!) planeten en had begrip van allerlei astronomische fenomenen. Voor mensen die skeptisch blijven; zoek maar eens wat op over de soemariers. De hieroglyphen die ze hebben gemaakt bevatten inderdaad vaak een schematische weergave van ons zonnestelsel met 12 planeten.
Volgens de soemariers is er een ras genaamd de Annunaki die van de planeet Nibiru naar de aarde kwam en hen onderwees in de kennis van het heelal. Dit ras werd omschreven als grote witte mensen met wit haar en lange baarden deze beschrijving vinden we bijvoorbeeld ook terug bij de incas en de mayas, maar ook in onze eigen legenden. Hoe zien wij God? Vadertje Tijd? Sinterklaas? Waarom zijn het juist mannen met een lange witte baard? Legendes kennen bijna altijd een kern van waarheid.
Ik vind de visie die in het boek geschetst wordt heel erg overtuigend. Sitchin doet goed zijn best om veel onderzoeken en feiten aan te dragen om zijn theorie te ondersteunen. Zijn methode is in ieder geval een stuk wetenschappelijker dan die van Von Dänicken.
Toch ben ik heel erg benieuwd wat andere W&L-ers hiervan vinden.