Ik speel al combat flightsims Battle Hawks 1942. Het heeft een tijdje stil gelegen toen Tie Fighter gereleased is, toen heb ik me een tijdje vooral bezig gehouden met space combat sims (ook leuk). Maar ben daarna weer aan de prop sims gegaan met European Air War, B-17 2: the mighty eighth en Combat Flight simulator 2.
Maar wat alle spellen gemeen hebben, is dat ik het arcade gehalte veel te hoog vind. Als je dood gaat tijdens een missie dan kan je gewoon op refly douwen en zit je weer springlevend in je toestel. Als gevolg daarvaan zijn de missies ook soms zo moeilijk gemaakt dat je hem ook wel meerdere keren moet spelen. De AI laat meestal nogal te wensen over, niks deflection shooting of ingewikkelde maneuvres. Gewoon een korte bocht maken en je haalt de ene na de andere Zero neer in je Wildcat. Om dat te compenseren moet je meestal een overkill hoeveelheid vijanden neerhalen (omdat je wingmen dat niet kunnen), zodat je halverwege je tour meer kills hebt gehaald dan de grootste ace uit de geschiedenis. Dit gings zelfs zo ver, dat ik met Combat Flight sim vooral bezig was om zo min mogelijk kogels per vijandelijk toestel te gebruiken om zoveel mogelijk toestellen per sortie te kunnen downen. Dat gaat echt nergens meer over.
Komt ook nog eens bij dat er in Combat Flight sim een onwerkelijke stomme bug zat. Als je op je romp geraakt werd, en dat gebeurt snel met flak, kon je nauwlijks meer rollen met je toestel (draaien om de lengte-as van je vliegtuig). En ze hebben nooit een patch uitgebracht daarvoor. Het werd echt zwaar onspeelbaar als gevolg daarvan.
En nog zoiets stoms: je kon nog zo beschadigd zijn, als je op de knop drukte om te skippen tot de volgende actie (landen) dan kwam je altijd thuis, ook al zat er geen olie meer in de motor.
De meeste combat flightsims die tijdens de WOII spelen scheppen op hun site op hoeveel research ze wel niet in het spel hebben gestoken. Dat elk knopje en metertje er precies zoals in het echt het eruit ziet. Maar afgezien het feit dat je meestal al die knopjes en meterjes niet eens kan gebruiken (meestal volstaat de besturing van de drie assen, throttle, flaps, landing gear en natuurlijk de vuurknop. Soms dan nog de prop pitch), zit ik helemaal niet te wachten op dat soort realisme. Wat kan mij het schelen dat die cockpit er anders uit zou zien dan in het echt, ik weet toch niet hoe hij er in het echt uitziet. Wat ik wil is het gevoel dat je in een oorlog zit. Dat je met elke sortie bang bent om dood te gaan. Dat je nadenkt voordat je een dogfight aangaat, ipv hersenloos overal met je guns blazing op af te gaan omdat je toch zo weer op refly kan drukken. Ik wil geen warhero zijn, ik wil gewoon één van de vele piloten zijn die zijn tour wilt overleven.
Maar wat alle spellen gemeen hebben, is dat ik het arcade gehalte veel te hoog vind. Als je dood gaat tijdens een missie dan kan je gewoon op refly douwen en zit je weer springlevend in je toestel. Als gevolg daarvaan zijn de missies ook soms zo moeilijk gemaakt dat je hem ook wel meerdere keren moet spelen. De AI laat meestal nogal te wensen over, niks deflection shooting of ingewikkelde maneuvres. Gewoon een korte bocht maken en je haalt de ene na de andere Zero neer in je Wildcat. Om dat te compenseren moet je meestal een overkill hoeveelheid vijanden neerhalen (omdat je wingmen dat niet kunnen), zodat je halverwege je tour meer kills hebt gehaald dan de grootste ace uit de geschiedenis. Dit gings zelfs zo ver, dat ik met Combat Flight sim vooral bezig was om zo min mogelijk kogels per vijandelijk toestel te gebruiken om zoveel mogelijk toestellen per sortie te kunnen downen. Dat gaat echt nergens meer over.
Komt ook nog eens bij dat er in Combat Flight sim een onwerkelijke stomme bug zat. Als je op je romp geraakt werd, en dat gebeurt snel met flak, kon je nauwlijks meer rollen met je toestel (draaien om de lengte-as van je vliegtuig). En ze hebben nooit een patch uitgebracht daarvoor. Het werd echt zwaar onspeelbaar als gevolg daarvan.
En nog zoiets stoms: je kon nog zo beschadigd zijn, als je op de knop drukte om te skippen tot de volgende actie (landen) dan kwam je altijd thuis, ook al zat er geen olie meer in de motor.
De meeste combat flightsims die tijdens de WOII spelen scheppen op hun site op hoeveel research ze wel niet in het spel hebben gestoken. Dat elk knopje en metertje er precies zoals in het echt het eruit ziet. Maar afgezien het feit dat je meestal al die knopjes en meterjes niet eens kan gebruiken (meestal volstaat de besturing van de drie assen, throttle, flaps, landing gear en natuurlijk de vuurknop. Soms dan nog de prop pitch), zit ik helemaal niet te wachten op dat soort realisme. Wat kan mij het schelen dat die cockpit er anders uit zou zien dan in het echt, ik weet toch niet hoe hij er in het echt uitziet. Wat ik wil is het gevoel dat je in een oorlog zit. Dat je met elke sortie bang bent om dood te gaan. Dat je nadenkt voordat je een dogfight aangaat, ipv hersenloos overal met je guns blazing op af te gaan omdat je toch zo weer op refly kan drukken. Ik wil geen warhero zijn, ik wil gewoon één van de vele piloten zijn die zijn tour wilt overleven.