De sterkte van de menselijke geest

[Silent Thunder]

Hoe sterk is onze geest eigelijk? Niet in de zin van hoeveel tragedies wij kunnen verwerken of in hoeverre we ingewikkelde wiskundige vraagstukken kunnen oplossen. Maar kan de geest objecten laten bewegen/verplaatsen? Is er een bepaalde manier van communicatie mogelijk? (telepathie)

[Apocrypha]

ik denk dat je geest eigenlijk al zo'n beetje zijn sterkste punt heeft bereikt. Maar je moet hem alleen onder controlle krijgen om dingen te verplaatsen. Misschien dmv training kan je geest sterker worden. MAar ik denk toch dat je geest maar 1 sterkte heeft en dat het zelf moet aanleren om die sterkte te kunnen gebruiken. Dus van zwak -> krachtiger -> nog krachtiger -> sterkst(het hele vermogen van je geest dus)

[MaDLiVe]

Als we dat zouden kunnen bewijzen.....


Ik denk dat het menselijk vermogen onbegrensd in vorm van denken, maar het bewegen van opjecten (telekinese) zie ik zo snel nog niet gebeuren.


Maargoed, ik sluit het onmogelijk nooit uit, ik kijk er alleen kritisch naar voordat ik het omarm.

[Anoniem: 9942]

Tot nu toe is telekinese niet aangetoond. Het is natuurlijk onmogelijk aan te tonen dat het niet kan, maar het is wel zeer onwaarschijnlijk dat het mogelijk is.

Telepathie is misschien een iets ander verhaal. Onderzoeken spreken elkaar hier sterk tegen, en voorlopig zal de modder nog wel door de lucht blijven vliegen... Wel is het zo dat ALS het bestaat, het niet gaat om het voeren van gesprekken zonder je stem te gebruiken of iets dergelijks, maar om het opvangen van bijvoorbeeld een emotie of een heel basale gedachte, en dat dan nog maar heel af en toe, met een "succeskans" die maar iets verschilt van de kans dat een blinde gok hetzelfde resultaat oplevert. Als er al een effect is, is dit alleen aantoonbaar als een klein statistisch verschil ten opzichte van het toeval.

[Anoniem: 39672]

Zelf doe ik aan Aiki, waar je bezig bent om met je geest, de energiestromen in je lichaam onder controlle probeert te krijgen, zodat je de fysieke kracht van iemand anders zou moeten kunnen overwinnen.
Dit wordt vertaalt als volgt: Als iemand bijvoorbeeld tegen je borst duwt, ontvangt in principe je lichaam energie van deze persoon, die ten opzichte van jou naar achter is gericht, waardoor je of naar achter zal lopen (als je staat) of omvalt.
Met aiki leer je om deze energie een andere kant op te sturen bijvoorbeeld naar boven of naar beneden, zodat je kan blijven staan of zitten en dus niet omvalt, door dit te oefenen, zou je na verloop van tijd dus, niet meer moeten omvallen en/of steeds meer energie kunnen absorberen (andere kant op sturen dan de andere persoon eigenlijk wil).
Vanuit dit oogpunt zou ik zeggen dat de menselijke geest dus sterker zou moeten zijn dan fysieke kracht.
In het aikido wordt leer je eigenlijk om de kracht/energie ook tegen diegene te gebruiken die, die dit op je uitoefent.

[Anoniem: 16192]

Op zondag 31 maart 2002 23:36 schreef acd het volgende:
Is er een bepaalde manier van communicatie mogelijk? (telepathie)

dit is 100% zeker mogelijk, imho heeft vrijwel iedereen wel is ondervonden dat het mogelijk is... bv telefoon oppakken en weten wie er belt (en nee niet de nummermelder voor de grapjurken hier) komt bv vaak voor.

wat ik zelf is heb meegemaakt dat ik in de lente ofzo - zonder te neurien of zingen ofzo - aan een sinterklaas liedje dacht en dit in me hoofd ff aan het "beluisteren" was zeg maar. Ineens begon me zus het te zingen, zonder dat we met elkaar aan het praten waren want we waren toevallig alletwee bezig met het schoonmaken van het nieuwe huis van me zus... das geen toeval natuurlijk...

zo zijn er nog tig voorbeelden die ik wel is heb meegemaakt en anderen ook. telepathie is imho niet eens een issue

[Anoniem: 10358]

Op maandag 01 april 2002 01:22 schreef Kertje het volgende:
dit is 100% zeker mogelijk, imho heeft vrijwel iedereen wel is ondervonden dat het mogelijk is... bv telefoon oppakken en weten wie er belt (en nee niet de nummermelder voor de grapjurken hier) komt bv vaak voor.

wat ik zelf is heb meegemaakt dat ik in de lente ofzo - zonder te neurien of zingen ofzo - aan een sinterklaas liedje dacht en dit in me hoofd ff aan het "beluisteren" was zeg maar. Ineens begon me zus het te zingen, zonder dat we met elkaar aan het praten waren want we waren toevallig alletwee bezig met het schoonmaken van het nieuwe huis van me zus... das geen toeval natuurlijk...

zo zijn er nog tig voorbeelden die ik wel is heb meegemaakt en anderen ook. telepathie is imho niet eens een issue

Met dat liedje in je hoofd heb ik ook wel eens mee gemaakt. Ik denk zelf dat het ook heel goed mogelijk is dat dat liedje ergens heel zachtjes heeft gespeeld en dat je dat dan beide onbewust hoort. Het is dus bijv. dat de reden dat je aan dat liedje denkt voor jouw en jouw zus hetzelfde is en dat je daarom ook tegelijk het liedje zingt.

[Anoniem: 16192]

Op maandag 01 april 2002 10:51 schreef wieikke het volgende:

[..]

Met dat liedje in je hoofd heb ik ook wel eens mee gemaakt. Ik denk zelf dat het ook heel goed mogelijk is dat dat liedje ergens heel zachtjes heeft gespeeld en dat je dat dan beide onbewust hoort. Het is dus bijv. dat de reden dat je aan dat liedje denkt voor jouw en jouw zus hetzelfde is en dat je daarom ook tegelijk het liedje zingt.

nah dat was echt niet het geval, was niet de locatie, neit het moment en niet de tijd dat iemand ergens zo hard een sinterklaasliedje aan het spelen was

[Ivo]

Welke tijd van het jaar was het? Waar waren jullie? Waar waren jullie mee bezig? Waar hebben jullie je de laatste paar dagen mee bezig gehouden?

[Anoniem: 22865]

Op maandag 01 april 2002 01:22 schreef Kertje het volgende:

[..]

dit is 100% zeker mogelijk, imho heeft vrijwel iedereen wel is ondervonden dat het mogelijk is... bv telefoon oppakken en weten wie er belt (en nee niet de nummermelder voor de grapjurken hier) komt bv vaak voor.

ik maakte eens een opmerking tijdens het kijken naar een tv programma : dat mens mag weleens gestreken worden (zeer gerimpelde kop ) vervolgens gaat de telefoon, ik neem op en het eerste wat er gezegd wordt is exact deze zin. Was het mijn broer die toevallig naar het zelfde programma zat te kijken en blijkbaar even lollig dacht . Hier is geen sprake van toeval meer !

[Anoniem: 33191]

Op maandag 01 april 2002 20:05 schreef Drone60 het volgende:

[..]

ik maakte eens een opmerking tijdens het kijken naar een tv programma : dat mens mag weleens gestreken worden (zeer gerimpelde kop ) vervolgens gaat de telefoon, ik neem op en het eerste wat er gezegd wordt is exact deze zin. Was het mijn broer die toevallig naar het zelfde programma zat te kijken en blijkbaar even lollig dacht . Hier is geen sprake van toeval meer !

Humor (of wat daar voor doorgaat) is onder andere sterk familiebepaald. Het is dus helemaal niet zo verbazingwekkend dat naar aanleiding van hetzelfde beeld (die rimpelkoningin) bij jou en je broer dezelfde grap opkomt.

[Anoniem: 6927]

Op maandag 01 april 2002 20:05 schreef Drone60 het volgende:

[..]

ik maakte eens een opmerking tijdens het kijken naar een tv programma : dat mens mag weleens gestreken worden (zeer gerimpelde kop ) vervolgens gaat de telefoon, ik neem op en het eerste wat er gezegd wordt is exact deze zin. Was het mijn broer die toevallig naar het zelfde programma zat te kijken en blijkbaar even lollig dacht . Hier is geen sprake van toeval meer !

ik ken een vriend en zijn zus en ik verbaas me dagelijks erover hoeveel ze (ook in taalgebruik) op elkaar lijken dus om zoiets nou telepathie te noemen

[Anoniem: 42767]

Op maandag 01 april 2002 01:22 schreef Kertje het volgende:

[..]

dit is 100% zeker mogelijk, imho heeft vrijwel iedereen wel is ondervonden dat het mogelijk is... bv telefoon oppakken en weten wie er belt (en nee niet de nummermelder voor de grapjurken hier) komt bv vaak voor.

Dit is echt een kwestie van confirmation bias. Probeer je eens te bedenken hoe vaak je wel niet aan verschillende mensen denkt op een dag. Elke keer dat er dan niet iemand belt valt het je niet op, maar zodra er iemand belt aan wie je toevallig net dacht is dat opmerkelijk en herinner je je dat. Bedenk eens hoe onwaarschijnlijk het zou zijn dat nooit iemand opbelt aan wie je op dat moment denkt. Dat zou pas echt opmerkelijk zijn: "Als ik aan iemand denk belt 'ie nooit!"

[Dido]

Op dinsdag 02 april 2002 11:47 schreef ArtVandelay het volgende:

[..]

Dit is echt een kwestie van confirmation bias. Probeer je eens te bedenken hoe vaak je wel niet aan verschillende mensen denkt op een dag. Elke keer dat er dan niet iemand belt valt het je niet op, maar zodra er iemand belt aan wie je toevallig net dacht is dat opmerkelijk en herinner je je dat. Bedenk eens hoe onwaarschijnlijk het zou zijn dat nooit iemand opbelt aan wie je op dat moment denkt. Dat zou pas echt opmerkelijk zijn: "Als ik aan iemand denk belt 'ie nooit!"

Mee eens. Hoe vaak roepen mensen niet "wat een toeval!" als het eigenlijk veel toevalliger zou zijn als het tegengestelde zou gebeuren...

Je doet per dag onnoemelijk veel indrukken op (de meeste zlefs onbewust). Als er dan twee zijn die een verband met elkaar hebben, kan dat opvallen (he, toevallig dat je belt, ik dacht net aan je). Zelf heb ik het nog wel eens met woorden: ik lees ergens een weiniggebruikt woord (op vandalenet of zo...) en 's avonds hoor ik iemand het gebruiken in een interview. En dat terwijl ik het nog nooit eerder iemand heb horen gebruiken.
Toeval? Niet echt. Ten eerste heb ik het woord eerder nooit bewust opgepikt (aangezien ik niet wist wat het betekende, het niet vaak voorkomt en dus geen semantische waarde heeft voor mij) en kan het dus best zijn dat iemand anders het gebruikte.
Ten tweede komt het veel vaker voor dat ik "woorden brows" en dat ik ze niet gebruikt hoor worden. Zoals te verwachten.

Het zou pas toeval zijn als ik die vreemde woorden (het is een zwak van me) nooit gebruikt zou horen worden... Ze maken immers deel uit van de taal!

[Anoniem: 17989]

De menselijke geest is extreem sterk als het gaat om creatieve oplossing voor waanzinnige problemen te vinden. (neem de eerste 'computer', een mechanische rekenmachine om verkoop van producten te vergemakkelijken).

De menselijke geest is extreem slap als het gaat om het kritisch beoordelen van zaken waarvan ze zou hopen dat het waar is.

Kijk naar God. ALs je in je jeugd vaak genoeg hoort dat god bestaat, dan zullen veel mensen de rest van hun leven overtuigd blijven dat god bestaat.

Kijk naar levitatie, telepathie, telekine en alle andere ongein.

Niemand kan het. Er zijn alleen verhalen. Die nooit controleerbaar zijn. En als dat wel controleerbaar is, dan is het niet repliceerbaar.

Dan kun je argumenten bedenken waarom het wel bestaat, maar dat zijn smoesjes.

Er is nooit iemand geleviteerd. Er zijn genoeg verhalen in boeken van heiligen die dat spontaan konden. Maar niemand laat het openbaar zien.

Mensen als Sai Baba met zijn materialisatie van horloges, en Uri Geller met het buigen van zijn lepeltjes blijken allemaal oplichters.

Bij mij geldt: eerst zien dan geloven.

En zien is bij mij niet kijken, maar controleren.

[Harry]

Persoonlijk ben ik best van mening dat er "meer gebeurd" dan "waarneembaar" is.

Zelf heb ik ruim 11 jaar geleden een ontzettend zwaar ongelukt gehad (1 oktober 17:15u) op exact dat moment legde mijn moeder (die toen nog werkte tot 18:00 haar werk neer en deelde mee dat ze naar huis moest, er was iets gebeurd (ze werkte 50km verderop)).

Een aantal jaren later onweerde het in de plaats waar mijn opa & oma woonde, bij ons (300km verderop mooi (lees droog) weer en geen spoor van onweer of uberhaupt regen.
D'r was vlak bij hun een bilksem inslag waar mijn oma ontzettend van geschrokken was. M'n moeder "wist" dit.

Toen ze elkaar de volgende avond spraken (telefoon) vroeg m'n moeder of 't had geonweerd en of m'n oma ontzettend was geschrokken. Dit klopte dus...

Mij ga je niet wijsmaken dat ze dit niet echt meegemaakt/gevoeld heeft.

[Anoniem: 42068]

Laatst heb ik een goede vriend van mij verloren, door een auto ongeluk. Ik zat op de dag dat het gebeurde op school. Op het tijdstip dat het ongeluk gebeurde viel zijn vriendin (die bij mij in de klas zat) flauw, zomaar. Je kon het niet zien aankomen. Toen ze bijgekomen was zei ze tegen mij dat ik onmiddelijk met haar naar het huis van haar vriend moest gaan, omdat er iets ergs was gebeurd. Zij mocht naar huis, omdat ze ziek was en ik moest haar wegbrengen van de docent. We zijn meteen naar het huis van haar vriend gegaan, waar de politie voor de deur stond om de moeder op te vangen...

spreekt voor zich denk ik zo.

Ik denk dat echt verplaats van object met de geest onmogelijk is, maar dat er een geestelijk band kan bestaan tussen mensen ben ik van overtuigd.

[Anoniem: 10358]

Op maandag 01 april 2002 20:05 schreef Drone60 het volgende:
ik maakte eens een opmerking tijdens het kijken naar een tv programma : dat mens mag weleens gestreken worden (zeer gerimpelde kop ) vervolgens gaat de telefoon, ik neem op en het eerste wat er gezegd wordt is exact deze zin. Was het mijn broer die toevallig naar het zelfde programma zat te kijken en blijkbaar even lollig dacht . Hier is geen sprake van toeval meer !

Het feit dat het jouw broer was laat mij denken dat het waarschijnlijk gewoon komt doordat jij en jouw broer in ongeveer gelijke omgevingen zijn opgegroeid. Daarom hebben jullie ook vaak dezelfde uitdrukkingen en humor.

[Anoniem: 16192]

Op dinsdag 02 april 2002 11:47 schreef ArtVandelay het volgende:

[..]

Dit is echt een kwestie van confirmation bias. Probeer je eens te bedenken hoe vaak je wel niet aan verschillende mensen denkt op een dag. Elke keer dat er dan niet iemand belt valt het je niet op, maar zodra er iemand belt aan wie je toevallig net dacht is dat opmerkelijk en herinner je je dat. Bedenk eens hoe onwaarschijnlijk het zou zijn dat nooit iemand opbelt aan wie je op dat moment denkt. Dat zou pas echt opmerkelijk zijn: "Als ik aan iemand denk belt 'ie nooit!"

uhm jah, hier kan ik me ook wel in vinden opzich, maar dat stukkie met me zus, dat zijn dingen die echt niet zo te verklaren zijn

[Anoniem: 10358]

Op dinsdag 02 april 2002 14:41 schreef Dranko het volgende:
Zelf heb ik ruim 11 jaar geleden een ontzettend zwaar ongelukt gehad (1 oktober 17:15u) op exact dat moment legde mijn moeder (die toen nog werkte tot 18:00 haar werk neer en deelde mee dat ze naar huis moest, er was iets gebeurd (ze werkte 50km verderop)).

Een aantal jaren later onweerde het in de plaats waar mijn opa & oma woonde, bij ons (300km verderop mooi (lees droog) weer en geen spoor van onweer of uberhaupt regen.
D'r was vlak bij hun een bilksem inslag waar mijn oma ontzettend van geschrokken was. M'n moeder "wist" dit.

Toen ze elkaar de volgende avond spraken (telefoon) vroeg m'n moeder of 't had geonweerd en of m'n oma ontzettend was geschrokken. Dit klopte dus...

Op woensdag 03 april 2002 20:49 schreef Timer het volgende:
Laatst heb ik een goede vriend van mij verloren, door een auto ongeluk. Ik zat op de dag dat het gebeurde op school. Op het tijdstip dat het ongeluk gebeurde viel zijn vriendin (die bij mij in de klas zat) flauw, zomaar. Je kon het niet zien aankomen. Toen ze bijgekomen was zei ze tegen mij dat ik onmiddelijk met haar naar het huis van haar vriend moest gaan, omdat er iets ergs was gebeurd. Zij mocht naar huis, omdat ze ziek was en ik moest haar wegbrengen van de docent. We zijn meteen naar het huis van haar vriend gegaan, waar de politie voor de deur stond om de moeder op te vangen...

Dit zijn beide gevallen die niet zomaar verklaart kunnen worden. Ik zou dus graag zien dat dit soort gevallen wetenschappelijk wordt onderzocht. Misschien vinden we een andere oorzaak, of vinden we een theorie over de werking van telepathie of iets dergelijks.

[Anoniem: 16192]

ik heb overgens nog iets opmerkelijks, me nichtje maakte der vriend om 10 over half 12 savonds wakker met een of andere vage kreet dat ze me oma weg zag gaan in der droom....

me oma was diezelfde avond om precies die tijd gestorven....


ik hb nog wel meer van dit soort ongein meegemaakt, ik ben erg sceptisch wat betreft dergelijke dingen, maar telepathie geloof ik geilig in

[Anoniem: 49104]

Persoonlijk ben ik er bijna van 'overtuigd' dat er meer is dan wij eigenlijk kunnen zien of voelen. Zoals al eerder beschreven zijn er vaak genoeg situaties waarbij mensen van te voren bepaalde dingen aan zien komen. Ook mij is ooit zoiets overkomen.

Net terug van vakantie. Het eerste wat mijn moeder doet is het antwoordapparaat afluisteren. Er heeft slechts één persoon ingesproken, een goede kennis. Ze klonk erg paniekerig, en vroeg of mijn moeder haar zo snel mogelijk terug zou willen bellen. Het zou gaan over een goede vriendin van mijn moeder, welke een soort van 'tweede moeder' voor mij was. Na die boodschap, dat fragment gehoord te hebben ben ik naar de gang gelopen. Zonder nog iets anders gehoord te hebben, leek ik op gegeven moment 'te weten' dat die goede vriendin van mijn moeder was overleden. Niet dat het slecht met haar ging of zo. Het ging juist perfect met haar, niets mis mee. En toch voelde ik het. Ik liep terug de huiskamer in. Mijn moeder, broertje en zusje zaten huilend op de bank: ze was inderdaad overleden...

Dit is helaas een minder leuke situatie. Maar er zijn meer situaties waarin je het merkt. Bijvoorbeeld: ik denk aan een leuk nummer. Zonder het gezongen te hebben, of tegen anderen verteld te hebben, begint mijn zus het ook ineens te zingen. Exact hetzelfde nummer!
Hoe is dat mogelijk?! Dan moet er toch iets zijn... iets dat er voor zorgt dat wij... 'ongemerkt' met elkaar communiceren?

Conclusie: ik geloof dus wel degelijk in telepathie, (nog) niet in telekinese...

[Anoniem: 22865]

Op dinsdag 02 april 2002 02:28 schreef [YR]paladin het volgende:

[..]

ik ken een vriend en zijn zus en ik verbaas me dagelijks erover hoeveel ze (ook in taalgebruik) op elkaar lijken dus om zoiets nou telepathie te noemen

1. hij zei exact dezelfde zin die ik ook zei 1 seconde daarvoor

2. hij woonde niet meer thuis en zat zo'n 20 km van mij vandaan in zijn eigen huis

3. het was zaterdag morgen en normaal gesproken geen tijd om voor de tv te hangen

en dit vindt jij geen telepathie maar dagelijkse kost