Ik wilde alleen effe miereneuken, sorry, miere
nneuken.
Wat ik zelf een heel goede interpretatie vindt van (een stuk van) de bijbel is de film Jezus Christ superstar. Daarin laten ze heel goed het slechte zien in de goeien en het goede in de slechten. Ook komt de onzekerheid over (of we weten) wat God nou eigenlijk van ons wil erg goed naar voren.
Ik vind zelf dat religieuze leiders en boeken een rare scheidslijn trekken tussen wie wel en niet door de beugel kan. Moordenaars en dieven worden vergeven, een homo die mensen met hun koffers helpt in de trein zal branden in de hel.
Ik help ook soms een oudje de trein in/uit, probeer aardig en sociaal te zijn etc etc (goh wat ben ik toch een lieverd

) maar ik heilig niet de naam van God/Jehovah, dus later, mocht een van beide bestaan, ben ik goed de klos. Terwijl iemand die heeft gemoord, verkracht en gestolen, maar daar vergiffenis voor heeft gevraagd en bekeerd is vrolijk de hemel in kan. Volgens het boek tenminste.
Zowel de paus als Jezus hebben zware criminelen gezegend en vergeven, toch?