Fotografie: | Flickr | Canon 5DII + 20mm + 35mm + 50mm + 100mm || Hardlopen: Strava PR 5km: 20:26 10km: 44:35 HM 1:39:58
Nee, ik wil graag weten hoe 't werkt. ik wil de proef niet zelf doen, ik begrijp niet wat er tijdens die proef gebeurt, en misschien weet iemand op GoT dit?Op woensdag 13 maart 2002 15:42 schreef xoploosx het volgende:
Wat wil je met aminozuren gaan doen, een lijk oplossen?
Fotografie: | Flickr | Canon 5DII + 20mm + 35mm + 50mm + 100mm || Hardlopen: Strava PR 5km: 20:26 10km: 44:35 HM 1:39:58
Het komt erop neer dat je een gasmengsel hebt (atmosfeer zo je wilt) waarin je elektrische ontladingen laat plaatsvinden (bliksem). Deze ontladingen creeeren nieuwe verbindingen in het gasmengsel.
Deze verbindingen belanden na afkoeling in het water (oersoep). Hierin kunnen ze onderling reageren en aminozuren vormen. Uit de aminozuren ontstaan (door lange ketens ervan te vormen) eiwitten.
Overigens lukte het Miller niet alle aminozuren te produceren. Er ontbraken nog wat grondstoffen. Latere proeven hebben door rekening te houden met extra invloeden als zonlicht enzo wel alle aminozuren kunnen voortbrengen.
Ik ben geheel voldaan, dank u wel!
Verwijderd
Zoiets ja. In het mengsel zit methaan, stikstof, ammonia en waterstof. Als je dit laat circuleren in een gesloten systeem en je stuurt er een 'bliksemflits' doorheen ontstaan er amminozuren (eiwitten). Deze slaan vervolgens neer. Deze aminozuren zijn 'de belangrijkste moleculen' voor het ontstaan van leven. Dit experiment 'bewijst' 1 van de theorieën over het ontstaan van leven. Vroeger (lees: HEEL vroeger)was de atmosfeer hetzelfde samengesteld als het mengsel in het systeem. Ook was er bliksem (zeggen ze). Dezelfde aminozuren kunnen dus ontstaan zijn in die tijd en neergeslagen in water. In water vormen deze aminozuren "coacervate droplets" een soort hele primitive corm van een cel, met als celwand watermoleculen die door hun interne polariteitsverschil aangetrokken worden tot het eiwitmolecuul.Op woensdag 13 maart 2002 15:58 schreef Mr_Atheist het volgende:
Ik heb wel een idee, maar precies weet ik het niet meer. Ik heb me er een keer voor een biologieverslag in verdiept.
Het komt erop neer dat je een gasmengsel hebt (atmosfeer zo je wilt) waarin je elektrische ontladingen laat plaatsvinden (bliksem). Deze ontladingen creeeren nieuwe verbindingen in het gasmengsel.
Deze verbindingen belanden na afkoeling in het water (oersoep). Hierin kunnen ze onderling reageren en aminozuren vormen. Uit de aminozuren ontstaan (door lange ketens ervan te vormen) eiwitten.
Ik ben geheel voldaan, dank u wel!
Verwijderd
Maar daar is er denk ik geen water aanwezig.Op woensdag 13 maart 2002 16:13 schreef Mr_Atheist het volgende:
Dat er bliksem was is redelijk aannemelijk. Op een slechts uit gas bestaande planeet als Jupiter woeden voortdurend sterke stormen met bliksemflitsen waar je op aarde alleen zou kunnen dromen...
Verwijderd
In de 'reaction chamber' op de tekening, vermoed ik. Daar waar de ontsteking plaatsvindt.Op woensdag 13 maart 2002 16:57 schreef inquestos het volgende:
Nog een vraagje: waar begint als 't ware de kringloop; dus waar worden de stoffen ingestopt?
Ja, lijkt mij ook, maar als je op 't 2de plaatje kijkt lijkt 't me onlogisch dat na die condenser links in een of ander reservaatje terecht komt.Op woensdag 13 maart 2002 17:04 schreef TweakFreaker het volgende:
[..]
In de 'reaction chamber' op de tekening, vermoed ik. Daar waar de ontsteking plaatsvindt.
BTW. Het is toch een constante kringloop niet?
Fotografie: | Flickr | Canon 5DII + 20mm + 35mm + 50mm + 100mm || Hardlopen: Strava PR 5km: 20:26 10km: 44:35 HM 1:39:58
Verwijderd
Nee, het is een Batch-proces: Je stopt alle grondstoffen er van tevoren in en laat ze dan reageren. Achteraf isoleer je de eiwitten en losse aminozurenBTW. Het is toch een constante kringloop niet?
Waar komen de aminozuren dan uiteindelijk terecht??Op woensdag 13 maart 2002 17:41 schreef Captain Proton het volgende:
[..]
Nee, het is een Batch-proces: Je stopt alle grondstoffen er van tevoren in en laat ze dan reageren. Achteraf isoleer je de eiwitten en losse aminozuren
Fotografie: | Flickr | Canon 5DII + 20mm + 35mm + 50mm + 100mm || Hardlopen: Strava PR 5km: 20:26 10km: 44:35 HM 1:39:58
Verwijderd
Je houd dus waterdamp over....
In het waterdamp zit een verhoogd gehalte van positiefe ionen.
De damp vermengd zich met Methaan, nitrogeen en ammonia. (basis voor amminozuren) Deze moleculen hechten zich aan de positieve ionen vast..
Door de electrolise (schema eronder.) worden de negatieve ionen er ook nog uitgehaald zodat er alleen maar de positieve ionen overblijven (met dus m,n en a eraan vast.)
Als al het water verdampt is, zal de damp weer terug komen in het beginstuk... Haal de brander eronder vandaan en ziedaar de waterdamp wordt weer vloeibaar...
Verwijderd
Het idee is juist om een evenwicht tussen damp en vloeistof te creëren. Op een gegeven moment zal de vloeistof even snel recondenseren als verdampen. Later gooi je het mengsel over een kolommetje, en fracties daarvan die oplichten bij een ninhydride-kleuring op een DLC-plaatje gaan de gaschromatograaf in, samen met referentiestoffen. Zo kan je detecteren of er aminozuren gevormd zijn, en welke. Misschien dat de ninhydride-kleuring niet gevoelig genoeg is om de minuscule hoeveelheden aminozuren te detecteren, maar ik denk op aich dat het wel moet lukken.Je dampt het water dus in...
Je houd dus waterdamp over....
In het waterdamp zit een verhoogd gehalte van positiefe ionen.
De damp vermengd zich met Methaan, nitrogeen en ammonia. (basis voor amminozuren) Deze moleculen hechten zich aan de positieve ionen vast..
Door de electrolise (schema eronder.) worden de negatieve ionen er ook nog uitgehaald zodat er alleen maar de positieve ionen overblijven (met dus m,n en a eraan vast.)
Als al het water verdampt is, zal de damp weer terug komen in het beginstuk... Haal de brander eronder vandaan en ziedaar de waterdamp wordt weer vloeibaar...
Verwijderd
je studeert zeker rechten?Op woensdag 13 maart 2002 23:44 schreef Captain Proton het volgende:
[..]
Het idee is juist om een evenwicht tussen damp en vloeistof te creëren. Op een gegeven moment zal de vloeistof even snel recondenseren als verdampen. Later gooi je het mengsel over een kolommetje, en fracties daarvan die oplichten bij een ninhydride-kleuring op een DLC-plaatje gaan de gaschromatograaf in, samen met referentiestoffen. Zo kan je detecteren of er aminozuren gevormd zijn, en welke. Misschien dat de ninhydride-kleuring niet gevoelig genoeg is om de minuscule hoeveelheden aminozuren te detecteren, maar ik denk op aich dat het wel moet lukken.
Verwijderd
Bijna goedje studeert zeker rechten?
Maar je hebt gelijk, misschien was die post idd ietsje te technisch