Bestaat dat? Ik ben 18 en heb nu sinds een half jaar verkering met een ontzettend leuk meisje. Ze is perfect in alle opzichten, ze is lief, grappig, zorgzaam, slim, mooi en geil en en...
Het gekke is dat zij 15 is en wij, ondanks onze (en vooral haar) betrekkelijk jonge leeftijd, zoiets hebben van: 'ik heb de ware gevonden'.
Ik ben echter bang dat ik haar iets ontneem van haar jeugd, dat ze bijvoorbeeld wat moet kunnen flirten enzo en wat levenservaring opdoen, maar aan de andere kant wil ik dat helemaal niet (ik ben strontjaloers en als ook maar iemand naar haar kijkt krijg hij gelijk een stoel naar haar kop, nou ja, het liefst).
Heeft dit een kans? Ik wil dolgraag trouwen, kids krijgen etc. etc. We kennen elkaar nu een dik half jaar, zien elkaar vrijwel elke dag en het voelt alsof ik met haar ben opgegroeid, zo vertrouwd is het allemaal. En het meest vreemde is dat het me nog nooit heeft verveeld en dat is bij haar net zo.
Maar toch, kan dit? Op de één op andere manier heb ik het gevoel dat één van ons een ongeluk krijg ofzo, zo perfect is het allemaal. We passen perfect bij elkaar, denken hetzelde, hebben veel gemeenschappelijke interesses en toch is alles nog steeds nieuw en spannend. Ondanks alles weet ik niet wat ik moet denken van iets dat ZO perfect is...
Hebben jullie iets dergelijks gezien / meegemaakt? Hoe liep dat af?
Het gekke is dat zij 15 is en wij, ondanks onze (en vooral haar) betrekkelijk jonge leeftijd, zoiets hebben van: 'ik heb de ware gevonden'.
Ik ben echter bang dat ik haar iets ontneem van haar jeugd, dat ze bijvoorbeeld wat moet kunnen flirten enzo en wat levenservaring opdoen, maar aan de andere kant wil ik dat helemaal niet (ik ben strontjaloers en als ook maar iemand naar haar kijkt krijg hij gelijk een stoel naar haar kop, nou ja, het liefst).
Heeft dit een kans? Ik wil dolgraag trouwen, kids krijgen etc. etc. We kennen elkaar nu een dik half jaar, zien elkaar vrijwel elke dag en het voelt alsof ik met haar ben opgegroeid, zo vertrouwd is het allemaal. En het meest vreemde is dat het me nog nooit heeft verveeld en dat is bij haar net zo.
Maar toch, kan dit? Op de één op andere manier heb ik het gevoel dat één van ons een ongeluk krijg ofzo, zo perfect is het allemaal. We passen perfect bij elkaar, denken hetzelde, hebben veel gemeenschappelijke interesses en toch is alles nog steeds nieuw en spannend. Ondanks alles weet ik niet wat ik moet denken van iets dat ZO perfect is...
Hebben jullie iets dergelijks gezien / meegemaakt? Hoe liep dat af?