Aannames & Het leven - hoe nu verder

Pagina: 1
Acties:
  • 181 views sinds 30-01-2008
  • Reageer

  • Morgoth
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 22-11 00:21
Ik was bezig een stukje voor mezelf te schrijven over aannames, en m'n doelen in mijn leven. Ik bedacht dat het misschien wel interessant was om hier is een topic over te beginnen. Ik heb wat, voor jullie, irrelevante informatie weggehaald en het persoonlijke tintje eruit gehaald. Dit heb ik geschreven:
Aannames

Het eerste wat je kan constateren is dat er niets zeker is, en ook dat niet, je kan er niet zeker van zijn of er niet iets is wat je wel zeker kan weten en je kan er ook niet zeker van zijn of je iets kan weten. Want hoe kan je iets zeker weten? Alles wat je waarneemt kan een illusie zijn, je kan nooit verifieren of dit wel enigsinds met de waarheid overeenkomt? En wie zegt er dat er zoiets is als een objectieve waarheid? Wie zegt dat er uberhaupt zoiets is als een werkelijkheid.

Datgene wat je dan doet is aannames doen. In zekere zin kan je natuurlijk wel gezegd 'er wordt ervaren' , dit kan zijn door een eerdere aanname die je gedaan hebt, maar dat doet nu niet terzake; het gaat er nu om dat er momenteel ervaren wordt. Ik zeg nu niet 'ik ervaar', omdat je dan al met een heel concept zoals 'ik' aan kom zetten wat heel veel ingewikkelde aannames omvat. Overigens is dit het ultieme argument tegen welk geloof dan ook. Indien god terug zou komen en mij ter verantwoording zou roepen kan ik zeggen dat ik het nooit zeker had kunnen weten, of hij, als hij voor me staat, daadwerkelijk god is kan ik geeneens zeker weten aangezien het ook een droom van me kan zijn (alhoewel het natuurlijk mogelijk is dat ik dan wel iets zeker weet, maar momenteel iig niet).

Het leven - hoe nu verder

Maar wat nu, is dan de vraag die bij je oprijst. In zekere zin is verder praten over deze zaken zinloos, je praat sowieso binnen een bepaalde verzameling met aannames. Als je buiten deze verzameling gaat praten heb je niets meer, in mijn opzicht kan je dus beter in de huidige verzameling blijven (met enige aanpassingen hier en daar) omdat je dan, binnen deze verzameling, nog enige zekerheid hebt. Ik weet dat ik dat zeg binnen dezelfde verzameling, maar dat is niet interessant omdat als ik dus weer buiten de verzameling ga staan ik niets meer heb en weet.

Het leuke hiervan is ook dat je nu helemaal zelf kan bepalen wat je wilt, het doet er niet toe. Of het nu zinloos is of niet, het haalt allemaal niets meer uit? wat je ook doet: als je maar die positieve gevoelens krijgt.

Wat nu dan binnen de huidige verzameling met aannames is de vraag. Ik heb in ieder geval vast gesteld dat het voor mij gaat om positieve ervaringen in dit leven, waarom is niet interessant, je kan geen enkel hoofddoel verder beargumenteren, je kan altijd wel waarom vragen. Oftewel, positieve ervaringen: daar gaat het om. Dan moet je gaan bekijken, hoe krijg je zoveel mogelijk positieve ervaringen . Er moet dus een zelfonderzoek komen naar je zogenaamde needs en drives. Iedereen heeft needs en drives, maar bij iedereen verschillen die weer. Bij de een is sex veel belangrijker, en bij de andere zelfontwikkeling weer. Er moet dus gekeken worden hoe belangrijk je elke need en drive vind en dan een plan maken om deze te gaan bevredigen. Tevens zijn er natuurlijk values, waar ook naar gekeken moet worden. Je kan natuurlijk wel je needs en drives gaan bevredigen, maar als je dat doet op een manier die totaal tegen je values ingaan dan heb je er nog weinig aan.

De manier waarop je je plan maakt moet natuurlijk wel zo zijn dat je hem altijd kan aanpassen als blijkt dat hij toch niet goed overeenkomt met je needs, drives of values. Je moet ook uitkijken dat je niet heel leuk rationeel allemaal doelen gaat stellen, maar eigenlijk deze doelen helemaal niet overeenkomen je ware needs en drives, daar heb je dus niets aan. Ook moet je uitkijken voor smaak. Opzich kan smaak nuttig zijn, maar vaak ook niet. Stel je wilt bijvoorbeeld is een avondje flink gaan zuipen en lekker banaal doen, maar je smaak zegt dat je dit niet moet doen want dit zou beneden je peil zijn. Verder luisteren naar deze smaak zorgt ervoor dat je een bepaalde need niet kan bevredigen, en je dus een stukje ongelukkig wordt en je dus minder positieve gevoelens krijgt, wat niet de bedoeling is. In deze situatie is smaak totaal useless.
Wat ik hier dus gesteld heb voor mij zelf iig, is dat het mij om positieve ervaringen gaat. In principe denk ik dat iedereen die zegt dat het hier voor hem niet omgaat, als hij dan eenmaal allerlei negatieve ervaringen heeft hij toch zou willen dat hij positieve ervaringen heeft.

De discussie punten kunnen nu zijn over de aannames en zekerheid, en dan over de positieve gevoelens. Is dat het einddoel voor iedereen? Is dit een goed doel, zijn er betere doelen? Wat zijn uberhaupt goede en slechte doelen? En natuurlijk kan bekeken gaan worden hoe je zo goed mogelijk positieve ervaringen krijgt.

  • Lordy79
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 16:04

Lordy79

Vastberaden

Schitterend stuk tekst en ik kan me er inderdaad in vinden.

Overigens ben ik het niet eens met je stukje over 'smaak'. Het kan zijn dat je vindt dat flink zuipen beneden je peil is en daarmee geef je eigenlijk al aan dat je flink zuipen niet positief vindt.

Verder heb je nog het probleem van korte en lange termijn. Je kunt hier en nu zoveel mogelijk positieve ervaringen hebben/creeeren, maar dat kan ervoor zorgen dat je op lange termijn geen middelen meer hebt om positieve ervaringen op te doen. Simpel voorbeeld: je kunt nu je geld verbrassen, maar als je 60 bent heb je geen rooie cent en je kunt geen werk meer krijgen. (behalve als moderator op GoT ofzo.. :P )

Overigens kun je natuurlijk besluiten om gewoon te stoppen met leven op je 60e en dan 60 jaar zoveel mogelijk positieve ervaringen mee te maken.

Tenslotte heb je nog het probleem dat je derden nodig hebt voor bepaalde positieve ervaringen. Een voorbeeld is makkelijk te verzinnen. >:) Zodoende moet je misschien bepaalde middelen (tijd, energie, geld) opgeven of negatieve ervaringen accepteren om een zeer positieve ervaring op te doen. Het probleem is dan dat het moeilijk is om in te schatten of de kosten de baten dekken.

Later meer... (als het tenminste voldoende positieve ervaringen geeft)

---
NB: Je kunt jouw verhaal volgens mij ook vrij makkelijk samenvatten: iedereen is super egoistisch/egocentrisch en probeert automatisch/onbewust altijd al zoveel mogelijk positieve ervaringen op te doen. Misschien kost dat wel moeite (iets voor een ander over hebben, geld storten op Giro xyz, een zieke vriend opzoeken) maar uiteindelijk is het doel altijd om een positieve ervaring op te doen.

In feite is de wetenschap op zoek naar de Ein Sof


Verwijderd

Morgoth schreef:
Alles wat je waarneemt kan een illusie zijn, je kan nooit verifieren of dit wel enigsinds met de waarheid overeenkomt?
Neem je je eigen gedachten waar? (bewustzijn) Als dit zo is dat is het ook niet zeker of je wel bestaat omdat deze waarneming ook een illusie kan zijn.
Ik ben het trouwens eens met de stelling: Ik denk dus ik besta. Deze stelling kan natuurlijk pas waar zijn als je aanneemt dat je eigen gedachten geen illusie zijn. Dus ik ben het met je eens dat je altijd bepaalde aannames moet doen om enigzins te kunnen functioneren.

  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

Ik ga in deze post reageren op het eerste stuk van het stuk over aannames.
morgoth schreef:
Aannames
Het eerste wat je kan constateren is dat er niets zeker is, en ook dat niet,
[..]
Wie zegt dat er uberhaupt zoiets is als een werkelijkheid.
Wil je, mits je de conclusie van Descartes accepteert, niet uitgaan van je bestaan in, wat door je zintuigen automatisch gedefinieerd wordt als, de werkelijkheid? We concluderen niets over de werkelijkheid zelf, alleen het bestaan ervan.

Mijns inziens is de conclusie van Descartes geen aanname: het is de conclusie die 'bestaan' en 'werkelijkheid' definieren. Er valt niets aan te nemen over het feit dat je 'bent', als dat slechts beschrijft dat je in staat bent 'de werkelijkheid' op, vooralsnog onbepaalde wijze, waar te nemen, waarbij hetgeen je waarneemt als 'de werkelijkheid' gedefinieerd is.

Daarna is niets zeker, omdat je door je zintuigen gelimiteerd bent tot beperkte waarnemingen van de werkelijkheid.

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


Verwijderd

Alles berust uiteindelijk op aannames(axioma's, geloof). En ook deze stelling. Als je zegt ik ervaar dus er is dan gebruik je woorden om iets te beschrijven. Woorden? Je? Het zijn pas termen die betekenis krijgen wanneer je iets aanneemt. Er valt niets met zekerheid te zeggen en ook dat niet. Al wil je iets zeggen over de mogelijke waarheid dan kun je misschien nog het beste zwijgen. Met iets te zeggen creeer je iets. Dat dit iets iets zegt over iets anders dan dat iets is een aanname.

  • Morgoth
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 22-11 00:21
Op zaterdag 12 januari 2002 20:06 schreef Lordy79 het volgende:
Overigens ben ik het niet eens met je stukje over 'smaak'. Het kan zijn dat je vindt dat flink zuipen beneden je peil is en daarmee geef je eigenlijk al aan dat je flink zuipen niet positief vindt.
Ik bedoelde het volgende te zeggen:
Stel krijgt van zuipen hele positieve gevoelens op dat moment, maar de volgende dag krijg je schaamte gevoelens.. Dan kan je beter zorgen dat je die schaamte gevoelens niet meer hebt dan niet zuipen aangezien je dan meer positieve ervaringen krijgt dan als je niets doet.
Verder heb je nog het probleem van korte en lange termijn. Je kunt hier en nu zoveel mogelijk positieve ervaringen hebben/creeeren, maar dat kan ervoor zorgen dat je op lange termijn geen middelen meer hebt om positieve ervaringen op te doen. Simpel voorbeeld: je kunt nu je geld verbrassen, maar als je 60 bent heb je geen rooie cent en je kunt geen werk meer krijgen. (behalve als moderator op GoT ofzo.. )
Idd, het is ook belangrijk dat de toekomst er ook goed uitziet, in de zin van dat de kans dat je positieve ervaringen krijgt in de toekomst hoog is. Als dit niet zo is dan heb je sowieso in het heden alweer minder positieve gevoelens, door het slechte toekomstbeeld.
Tenslotte heb je nog het probleem dat je derden nodig hebt voor bepaalde positieve ervaringen. Een voorbeeld is makkelijk te verzinnen. Zodoende moet je misschien bepaalde middelen (tijd, energie, geld) opgeven of negatieve ervaringen accepteren om een zeer positieve ervaring op te doen. Het probleem is dan dat het moeilijk is om in te schatten of de kosten de baten dekken.
Tuurlijk heb je andere mensen nodig om positieve ervaringen te krijgen, sex, discussieren. Iets doen wat je puur voor je plezier doet is met meerdere mensen (vooral als het goede vrienden van je zijn) veel leuker dan als je dit in je eentje zou doen.
NB: Je kunt jouw verhaal volgens mij ook vrij makkelijk samenvatten: iedereen is super egoistisch/egocentrisch en probeert automatisch/onbewust altijd al zoveel mogelijk positieve ervaringen op te doen. Misschien kost dat wel moeite (iets voor een ander over hebben, geld storten op Giro xyz, een zieke vriend opzoeken) maar uiteindelijk is het doel altijd om een positieve ervaring op te doen.
Ik wil niet zeggen dat iedereen egoistisch is, het is heel goed mogelijk dat iemand veel positieve ervaringen krijgt doordat hij behulpzaam is. Ik zeg ook niet dat altruisme onmogelijk is. Maar als je behulpzaamheid heel belangrijk vind, als dat een hele belangrijke drive van je is dan krijg je weer veel positieve ervaringen door behulpzaam te zijn.
Op zaterdag 12 januari 2002 20:28 schreef Melkor het volgende:

[..]

Neem je je eigen gedachten waar? (bewustzijn) Als dit zo is dat is het ook niet zeker of je wel bestaat omdat deze waarneming ook een illusie kan zijn.
Ik ben het trouwens eens met de stelling: Ik denk dus ik besta. Deze stelling kan natuurlijk pas waar zijn als je aanneemt dat je eigen gedachten geen illusie zijn. Dus ik ben het met je eens dat je altijd bepaalde aannames moet doen om enigzins te kunnen functioneren.
Op zaterdag 12 januari 2002 21:13 schreef Fused het volgende:
Ik ga in deze post reageren op het eerste stuk van het stuk over aannames.
[..]

Wil je, mits je de conclusie van Descartes accepteert, niet uitgaan van je bestaan in, wat door je zintuigen automatisch gedefinieerd wordt als, de werkelijkheid? We concluderen niets over de werkelijkheid zelf, alleen het bestaan ervan.

Mijns inziens is de conclusie van Descartes geen aanname: het is de conclusie die 'bestaan' en 'werkelijkheid' definieren. Er valt niets aan te nemen over het feit dat je 'bent', als dat slechts beschrijft dat je in staat bent 'de werkelijkheid' op, vooralsnog onbepaalde wijze, waar te nemen, waarbij hetgeen je waarneemt als 'de werkelijkheid' gedefinieerd is.

Daarna is niets zeker, omdat je door je zintuigen gelimiteerd bent tot beperkte waarnemingen van de werkelijkheid.
Zie absolyte's reactie :)

  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

morgoth schreef:
Zie absolyte's reactie :)
Absolytes reactie was (samengevat tot het relevante, niet duplicerende deel en met wat interpunctie):
Als je zegt: 'ik ervaar dus er is', dan gebruik je woorden om iets te beschrijven.
Ik ben natuurlijk nog lang niet aan het gebruik van woorden toe. Er zijn enkel gedachten op dit punt. Ik was onduidelijk door gebruik van 'ik'.

Ik probeer het opnieuw:

Stel: je bent mens zonder zintuigen. Je weet niets, geen taal, geen instincten. Deze mens kan een soortgelijke conclusie als die van Descartes trekken: 'Er is'. Dit definieert 'zijn' tot het wezen verdere conclusies gaat trekken.

Natuurlijk zal het geen woorden denken. Het is een abstract besef.

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

Vervolgens kan je je een mens voorstellen (een oermens bijvoorbeeld) die kan zien. Wat het ziet definieert 'werkelijkheid' en stelt het in staat zich als individu te onderscheiden van de werkelijkheid. Dus 'ik ben' en 'er is'. Dit herdefinieert 'zijn'.

In eerste instantie is de werkelijkheid gedefinieerd als hetgeen de mens ziet. Het kan er niet over nadenken, er geen interactie mee hebben, het enkel waarnemen met de ogen vanuit een vaste positie.

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


Verwijderd

Deze mens kan een soortgelijke conclusie als die van Descartes trekken: 'Er is'.
Hij kan? Op grond van wat zeg je dat hij dat kan? Op grond van een zekere logica? Dan moet je toch eerst wel aannemen dat logica relevant is voor de werkelijkheid.
Er is een innerlijke gewaarwording(gedachten) dus er moet zijn. Vanuit een bescheiden set met aannames is dit zeker een billijke aanname. Dit zeg ik natuurlijk ook weer uit een set van aannames. Je kunt jezelf nooit boven die set verheffen vrees ik. En omdat aannames uit je zelf komen kun je nooit met enige zekerheid zeggen dat wat je zegt betrekking heeft op een zekere objectieve realiteit.

P.S. Ik zeg vaak zaken meer dan 1 keer op verschillende wijzen. Dit om te proberen het nog duidelijker maken wat zeer moeilijk en duister is.

  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

Nou heeft dat kloteforum verdomme alweer m'n berichtje opgegeten. Gloeiende, gloeiende...

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

[quote]
Absolyte schreef:
Fused schreef:
Deze mens kan een soortgelijke conclusie als die van Descartes trekken: 'Er is'.
Hij kan? Op grond van wat zeg je dat hij dat kan? Op grond van een zekere logica? Dan moet je toch eerst wel aannemen dat logica relevant is voor de werkelijkheid.
Ik heb geen logica aangenomen. Beweer je dat je moet aannemen dat de hersenen functioneren om te kunnen beginnen?

Het feit dat de hersenen functioneren definieert het 'zijn'. Dat *is* het 'zijn' wanneer je geen zintuigen hebt. Het is geen conclusie in woorden, ook geen gedachten van woorden; het is een abstracte gewaarwording, waarvan de mens zich niet bewust hoeft te zijn. Het hoeft geen begrippen te kennen om zijn conclusie in uit te drukken. Het hoeft niet te weten dat het een conclusie is. Het is.
P.S. Ik zeg vaak zaken meer dan 1 keer op verschillende wijzen. Dit om te proberen het nog duidelijker maken wat zeer moeilijk en duister is.
Het was geen kritiek, maar mijn rechtvaardiging om het weg te laten aangezien je Morgoth herhaalde.

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


Verwijderd

In eerste instantie is de werkelijkheid gedefinieerd als hetgeen de mens ziet. Het kan er niet over nadenken, er geen interactie mee hebben, het enkel waarnemen met de ogen vanuit een vaste positie.
Ben ik het niet mee eens. Ik denk eerder dat het andersom is, een mens of en ding kan al interactie hebben met een omgeving waarin het zich bevindt, nog voor het die omgeving waarneemt.
Later kan het die omgeving opeens waarnemen, en wat mijn part daarmee als werkelijkheid instellen, maar afgezien daarvan verandert er weinig aan de situatie. De omgeving heeft alleen een naam gekregen.

  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

el_marcianito schreef:
Ben ik het niet mee eens. Ik denk eerder dat het andersom is, een mens of en ding kan al interactie hebben met een omgeving waarin het zich bevindt, nog voor het die omgeving waarneemt.
Kan interactie hebben ja. Dat is alleen niet relevant als je die interactie niet kan waarnemen.

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


Verwijderd

Fused: Beweer je dat je moet aannemen dat de hersenen functioneren om te kunnen beginnen?
Het feit dat de hersenen functioneren definieert het 'zijn'.
Over het concept hersenen kan pas iets gezegd worden na vele aannames. Dat er ervaren wordt is misschien iets wat je wel zonder aannames kan stellen. Alleen het uitspreken in woorden is natuurlijk weer wat anders. Meer als zijnde zoals jij het al noemde een besef. Er wordt(zijn) ervaren dus er is(zijn).
Fused: (...)het is een abstracte gewaarwording, waarvan de mens zich niet bewust hoeft te zijn
Wat definieer je hier als gewaarwording? Een gewaarwording lijkt mij juist een ervaring waar 'je' je bewust van bent.

  • Confusion
  • Registratie: April 2001
  • Laatst online: 01-03-2024

Confusion

Fallen from grace

Absolyte schreef:
Over het concept hersenen kan pas iets gezegd worden na vele aannames. Dat er ervaren wordt is misschien iets wat je wel zonder aannames kan stellen. Alleen het uitspreken in woorden is natuurlijk weer wat anders. Meer als zijnde zoals jij het al noemde een besef. Er wordt(zijn) ervaren dus er is(zijn).
Blijf niet haken bij de woorden die ik gebruik. Het gaat niet om woorden, maar om het idee dat ik probeer over te brengen. Probeer het je voor te stellen! Hersenen in een potje, in leven gehouden. Geen zintuiglijke input. Er is slechts één ding dat het kan concluderen, hoewel dat niets is over wat er is, hoe er is, waarom er is. Er is.
Wat definieer je hier als gewaarwording? Een gewaarwording lijkt mij juist een ervaring waar 'je' je bewust van bent.
Is een dier zich ervan bewust dat het zijn eigen bestaan waarneemt? Het antwoord is volgens mij Nee, maar toch neemt het dier zijn eigen bestaan waar.

Wie trösten wir uns, die Mörder aller Mörder?


Verwijderd

De staat van de geest. De geestestoestand. De blik. Het inzicht. Leven in overeenstemming met jezelf.

Ik heb eens ergens gelezen dat de geest zich in enkele duizenden verschillende toestanden kan bevinden.
Ruwweg kan men stellen dat er "duistere" geestestoestanden zijn en "heldere" geestestoestanden.

Hoe verder men verwijdert is van "leven in overeenstemming met jezelf". Hoe duisterder de geest.

Hoe dichter men bij "leven in overeenstemming met jezelf". Hoe helderder de geest.

"Leven in overeenstemming met jezelf" is een harmonieuze driehoeksverhouding tussen : hetgeen je denkt, hetgeen je aanvoelt, hetgeen je doet.

Zowel verwijdert zijn als dichtbij "leven in overeenstemming met jezelf" roept pijn op.

Hoe verder men verwijdert is hoe groter het innerlijk lijden.
Hoe dichterbij "leven in overeenstemming met jezelf" betekent leven volgens een bepaald principe en dit kost moeite, vraagt zelfoverwinning, wat ook pijn doet.

Bij verwijdert van: geeft men zichzelf de toestemming om eender wat te doen, te zeggen, het doet er toch niet toe.

Bij dichterbij : moet men leven volgens hetgeen de harmonieuze driehoeksverhouding bepaald. Wijkt men van die weg af, leeft men minder in overeenstemming met zichzelf.

"Leven in overeenstemming met jezelf" is het moeilijkste, de wereld waar men op dient te reageren verandert konstant, daar komt de beperktheid van het begrijpen bij, en het niet makkelijk is om te voelen wat men nu precies voelt omdat de mens ook nog eens geplaagd zit met zelfbedrog.

Verwijderd

Kan interactie hebben ja. Dat is alleen niet relevant als je die interactie niet kan waarnemen.
Misschien niet. Maar op het moment dat de mens kan waarnemen heeft hij dus al interacties met zijn omgeving, die komen niet later pas. Hij hoeft ze niet volledig te kunnen doorgronden voordat ze plaatsvinden. Mensen zijn ook niet pas ziek gaan zijn met de opkomst van de moderne geneeskunde.

  • Morgoth
  • Registratie: Januari 2000
  • Laatst online: 22-11 00:21
Op zondag 13 januari 2002 21:57 schreef Fused het volgende:

[..]

Blijf niet haken bij de woorden die ik gebruik. Het gaat niet om woorden, maar om het idee dat ik probeer over te brengen. Probeer het je voor te stellen! Hersenen in een potje, in leven gehouden. Geen zintuiglijke input. Er is slechts één ding dat het kan concluderen, hoewel dat niets is over wat er is, hoe er is, waarom er is. Er is.
[..]
Hoe weet je dat er is? Je hebt hier al de aanname genomen dat er niets kan zijn wat er wel is en tegelijkertijd toch niet. Wie zegt dat dit zo zou moeten zijn? Misschien is er in feite wel niets.

Verwijderd

Op dinsdag 15 januari 2002 15:57 schreef morgoth het volgende:

[..]

Hoe weet je dat er is? Je hebt hier al de aanname genomen dat er niets kan zijn wat er wel is en tegelijkertijd toch niet. Wie zegt dat dit zo zou moeten zijn? Misschien is er in feite wel niets.
er is het ervaren, het opdoen van indrukken.

al komen die ervaringen uit de matrix, uit onze of misschien wel alleen uit jouw fantasie...
als je deze post leest doe je een (waarschijnlijk vrij onbelangrijke) ervaring op. dat is er dan.
Pagina: 1