Het verschil tussen karakterschrift en alfabet

[martin.h]

Ik moet een werkstuk gaan maken voor nederlands.
Dit moet gaan over iets wat maar met taatl te maken heeft.
Nu heb ik ooit eens een documentaire gezien op discovery over de verschillen en de voor en nadelen van een alfabetschrift en een karakterschrift.

Hierover zou ik graag mijn werkstuk over gaan maken.
Nu heb ik alleen hier een daar gezocht alleen het is moeilijk er informatie over te vinden. En ook wil ik graag weten hoe jullie over de voor een nadelen denken.

Dus mening en informatie en zeker ook wel BRONNEN zijn zeer welkom

Mijn mening: Het karakterschrift is zeer groot en complex. Mensen die het moeten leren zijn er erg lan gmee bezig en meeste chinesen kennen bijv alle karakters van hun taal niet.
Op dat punt heeft ons alfabet dus een voorspong.
Wat je aan de andere hand wel moet bedenken is, dat ze een erg goed en getraind geheugen moeten hebben, als je zoveel arparte tekens uit je hooft moet kennen en daar ook nog eens een woord aan moet verbinden. En deze "slimheid" komt naar voren als je naar china en Japan bijv kijkt. Ze zijn er altijd er handig in veel dingen en qua slimheid lopen ze zeker niet achter op het westen, misschien nog wel voor.

[Mx. Alba]

Voordelen van karakterschrift...

Het beeldgeheugen van de mens is veel beter dan het abstracte geheugen, omdat het abstracte geheugen zich pas veel later ging ontwikkelen, terwijl het beeldgeheugen zich sinds het ontstaan van het zichtvermogen heeft ontwikkeld. Karakters zijn plaatjes. Een tekst voorgesteld in karakters is dus beter te onthouden dan een tekst voorgesteld in letters - voor elk woord hoef je immers maar één karakter te onthouden, ipv een hele serie letters.

Een mooi voorbeeld daarvan is modern gebruik van dat beeldgeheugen. Als je je bij cijfers bepaalde beelden voorstelt, en die beelden onthoudt in plaats van het getal waar het voor staat, kan je met wat oefening zonder moeite een 15-cijferig getal onthouden - iets wat onmogelijk is als je het getal als haar abstracte betekenis wilt onthouden.

Een karakterschrift leest ook veel sneller dan een alfabetschrift, omdat de informatiedichtheid hoger is. Daar is ook onderzoek naar gedaan, waaruit dat inderdaad bleek. Engelse en Chinese proefpersonen werden Engelse en Chinese teksten voorgelegd. De Engelse proefpersonen kregen enkele originele Engelse teksten en enkele uit het Chinees naar Engels vertaalde teksten, en andersom, kregen de Chinezen vertalingen van die originele Engelse teksten, en de originelen van die vertalingen, zodat allen de zelfde teksten lazen, maar in hun eigen taal - en de Chinezen lazen veel sneller.

(Sorry, zo snel geen bronnen)

Een ander voordeel van karakterschrift is dat je de betekenis vastlegt, niet de uitspraak. De uitspraak van een taal is namelijk sterk aan verandering onderhevig, zowel geografisch als historisch. Een mooi voorbeeld bijvoorbeeld is Afrikaans. Die taal is ontstaan uit het Nederlands, is onafhankelijk verdergeëvolueerd, met als gevolg dat Nederlanders en Zuid-Afrikanen elkaar nog maar met moeite kunnen verstaan. Ook de schrijftaal is veranderd, waardoor ook die communicatie slechter wordt. Hadden we een karakterschrift gehad, dan was de schrijftaal hoogstwaarschijnlijk het zelfde gebleven, aangezien zo'n taal niet beïnvloed wordt door veranderingen in uitspraak. Het meest bekende voorbeeld is natuurlijk dat Chinezen uit verschillende delen van het land elkaar niet kunnen verstaan, maar elkaars schrift wel begrijpen.

[SuperRembo]

Op woensdag 21 november 2001 22:45 schreef Reyn_Eaglestorm het volgende:
Voordelen van karakterschrift...

Het beeldgeheugen van de mens is veel beter dan het abstracte geheugen, omdat het abstracte geheugen zich pas veel later ging ontwikkelen, terwijl het beeldgeheugen zich sinds het ontstaan van het zichtvermogen heeft ontwikkeld. Karakters zijn plaatjes. Een tekst voorgesteld in karakters is dus beter te onthouden dan een tekst voorgesteld in letters - voor elk woord hoef je immers maar één karakter te onthouden, ipv een hele serie letters.

Chinese kinderen leren pas heel laat schrijven, gewoon omdat het zo moeilijk is. Het analfabetisme is daardoor ook veel groter.

Een ander voordeel van karakterschrift is dat je de betekenis vastlegt, niet de uitspraak. De uitspraak van een taal is namelijk sterk aan verandering onderhevig, zowel geografisch als historisch.

Doordat er geen verband zit tussen het karakter en de uitspraak lijkt mij dat de uitspraak veel sneller verandert. Als je een nieuw woord hoort kan je het niet eens opzoeken omdat je niet weet hoe je het schrijft. En andersom weet je bij een nieuw karakter niet hoe je het uitspreekt.

[Mx. Alba]

Op donderdag 22 november 2001 03:53 schreef SuperRembo het volgende:

[..]

Chinese kinderen leren pas heel laat schrijven, gewoon omdat het zo moeilijk is. Het analfabetisme is daardoor ook veel groter.

Dat is een probleem van het scholensysteem aldaar, niet van het schrift. Als ze het vroeg zouden leren zouden ze het veel makkelijker leren.

Doordat er geen verband zit tussen het karakter en de uitspraak lijkt mij dat de uitspraak veel sneller verandert. Als je een nieuw woord hoort kan je het niet eens opzoeken omdat je niet weet hoe je het schrijft. En andersom weet je bij een nieuw karakter niet hoe je het uitspreekt.

Dat zijn inderdaad vrij grote nadelen. Maar in het Japans hebben ze daar een oplossing voor. In het Japans zijn er namelijk twee tekensets. Een ouderwetse, die net als Chinees één karakter per woord kent, en een nieuwe, die één karakter per lettergreep kent, en een soort van accenten gebruikt om de klank aan te geven. Bijvoorbeeld, er zijn karakters voor ba be bi bo bu, en met een bepaald accent erop worden die ha he hi ho hu. Voor ons lijkt dat accent natuurlijk een deel van het karakter, maar dat is het dus niet zonder meer.

[SuperRembo]

Op donderdag 22 november 2001 07:07 schreef Reyn_Eaglestorm het volgende:
Dat zijn inderdaad vrij grote nadelen. Maar in het Japans hebben ze daar een oplossing voor. In het Japans zijn er namelijk twee tekensets. Een ouderwetse, die net als Chinees één karakter per woord kent, en een nieuwe, die één karakter per lettergreep kent, en een soort van accenten gebruikt om de klank aan te geven. Bijvoorbeeld, er zijn karakters voor ba be bi bo bu, en met een bepaald accent erop worden die ha he hi ho hu. Voor ons lijkt dat accent natuurlijk een deel van het karakter, maar dat is het dus niet zonder meer.

Dat is dus eigenlijk een alfabetsysteem met een letter voor elke klank.