Hij blijkt niet te werken. Het blijkt dat het aantal donoren de afgelopen jaren is gedaald in plaats van gestegen (why am I not surprised?).
Borst wil nu een zogenaamd 'bezwaar-systeem' invoeren. Dat houdt dus in dat iedereen automatisch donor is, tenzij hij/zij aangeeft geen donor te willen zijn.
Ik vraag mij af wat jullie vinden van zo'n wet. Ik wil liever geen discussie zien over donorschap op zich, ik wil een discussie over of zo'n wet rechtvaardig is.
Ik ben van mening dat dit voorstel van Borst verwerpelijk is, ik zal een aantal argumenten geven:
• Mensen worden op deze manier verplicht persoonlijke informatie aan de overheid te geven. De overheid heeft niets te maken met jouw keuze over al of niet donor worden. Pas op het moment dat je dood bent is deze keuze relevant, daarvoor is zij dat niet. Ik kan mij zeer goed voorstellen dat jij jouw keuze nergens geregistreerd wilt hebben, met het systeem wat Borst wil wordt dat onmogelijk (tenminste, als je kiest om geen donor te worden), en verdwijnt weer een stukje privacy. Voor je het weet wordt je ontslagen omdat je werkgever het niet leuk vindt dat je geen donor bent.
• Dat de huidige wet niet voldoet betekent niet dat het huidige systeem daarom niet voldoet. De overheid heeft zijn zaakjes op dit moment gewoon knullig geregeld. Het formulier dat je toegezonden krijgt is bijvoorbeeld niet voor iedereen duidelijk, en het begeleidend schrijven bij het formulier is zo infantiel dat het ronduit beledigend is. Bovendien zitten er rare dingen in. Zo kun je aangeven de keuze over te laten aan je familie na jouw overlijden. Welke familieleden precies kun je niet aangeven. Je kunt wel aangeven dat je de keuze aan 1 specifiek persoon kunt overlaten, maar als deze persoon niet bereikbaar is laten ze de keuze dan toch over aan je familie. Dus als je ruzie hebt met je ouders en daarom hun niet de keuze wilt geven, dan kan dat gewoon niet. Mijn inziens is het dan ook beter eerst de huidige (uitvoering) van de wet te wijzigen, voordat ze gaan nadenken over nieuwe wetgeving.
• Automatisch donor zijn gaat in tegen de rechten van de mens. Iedereen heeft recht op lichamelijke onschendbaarheid. Dit recht geldt òòk na de dood. Hier wordt totaal aan voorbij gegaan met het huidige voorstel. Uitvoering van dit voorstel is dan ook een vorm van postmortale verkrachting.
• De overheid gaat meer en meer uit van een vanzelfsprekendheid van donorschap. Ze lijkt er vanuit te gaan dat iedereen die niet geregistreerd staat eigenlijk wel donor wil worden maar dit gewoon vergeten is aan te geven. "In 80% van de gevallen besluit de familie van mensen die niet geregistreerd staan geen toestemming te geven voor donatie. Ze gaan er vanuit de de overledene donatie wel niet gewild zal hebben, omdat hij/zij zich anders wel geregistreerd zou hebben", aldus Borst (of iets in die gelijke strekking). Kennelijk gaat Borst er dus van uit dat al deze mensen dat in feite wel wilden, iets wat mij een een foute conclusie lijkt. Al of niet donor worden is een persoonlijke keuze, gebaseerd op onder andere morele overwegingen. Het is de taak van de overheid dit soort keuzes mogelijk te maken, het is niet haar taak dit soort keuzes voor iemand te maken, of iemand te pushen een bepaalde optie te kiezen.
• De overheid pusht iedereen om donor te worden, maar weigert hier iets tegenover te stellen. Met de handel in organen wordt op dit moment grof geld verdient, geld wat op dit moment allemaal betaald wordt door de belastingbetaler, en geld wat voor het grootste deel in de zakken van de farmaceutische industrie verdwijnt. De donor zelf verdient er niets aan, sterker nog, dit is verboden. Ik mag na mijn dood mijn organen niet per opbod verkopen. Waarom niet? Het zijn toch mijn organen, mijn persoonlijk eigendom. Ok, dit verbod is nog ergens redelijk, anders ontstaan er wel erg grote mogelijkheden tot misbruik, maar waarom krijg ik geen vergoeding voor het geven van organen? Is het niet meer dan redelijk gewoon voor elk donorhart een ton te geven? Dit is nog altijd een schijntje vergeleken met wat zo'n operatie kost, en voor mijn kinderen (als ik die zou hebben op het moment van mijn overlijden) is dit een mooie erfenis. Dit laatste punt lijkt misschien wat flauw, maar het is wel een principieel iets. De overheid pusht je enorm om donor te worden, maar ontneemt je elk zeggenschap over wat er met je organen gebeurd. Ik kan mij voorstellen dat iemand wil dat zijn organen alleen naar andere donoren gaan, maar dit mag niet. Om maar iets te noemen.
Borst wil nu een zogenaamd 'bezwaar-systeem' invoeren. Dat houdt dus in dat iedereen automatisch donor is, tenzij hij/zij aangeeft geen donor te willen zijn.
Ik vraag mij af wat jullie vinden van zo'n wet. Ik wil liever geen discussie zien over donorschap op zich, ik wil een discussie over of zo'n wet rechtvaardig is.
Ik ben van mening dat dit voorstel van Borst verwerpelijk is, ik zal een aantal argumenten geven:
• Mensen worden op deze manier verplicht persoonlijke informatie aan de overheid te geven. De overheid heeft niets te maken met jouw keuze over al of niet donor worden. Pas op het moment dat je dood bent is deze keuze relevant, daarvoor is zij dat niet. Ik kan mij zeer goed voorstellen dat jij jouw keuze nergens geregistreerd wilt hebben, met het systeem wat Borst wil wordt dat onmogelijk (tenminste, als je kiest om geen donor te worden), en verdwijnt weer een stukje privacy. Voor je het weet wordt je ontslagen omdat je werkgever het niet leuk vindt dat je geen donor bent.
• Dat de huidige wet niet voldoet betekent niet dat het huidige systeem daarom niet voldoet. De overheid heeft zijn zaakjes op dit moment gewoon knullig geregeld. Het formulier dat je toegezonden krijgt is bijvoorbeeld niet voor iedereen duidelijk, en het begeleidend schrijven bij het formulier is zo infantiel dat het ronduit beledigend is. Bovendien zitten er rare dingen in. Zo kun je aangeven de keuze over te laten aan je familie na jouw overlijden. Welke familieleden precies kun je niet aangeven. Je kunt wel aangeven dat je de keuze aan 1 specifiek persoon kunt overlaten, maar als deze persoon niet bereikbaar is laten ze de keuze dan toch over aan je familie. Dus als je ruzie hebt met je ouders en daarom hun niet de keuze wilt geven, dan kan dat gewoon niet. Mijn inziens is het dan ook beter eerst de huidige (uitvoering) van de wet te wijzigen, voordat ze gaan nadenken over nieuwe wetgeving.
• Automatisch donor zijn gaat in tegen de rechten van de mens. Iedereen heeft recht op lichamelijke onschendbaarheid. Dit recht geldt òòk na de dood. Hier wordt totaal aan voorbij gegaan met het huidige voorstel. Uitvoering van dit voorstel is dan ook een vorm van postmortale verkrachting.
• De overheid gaat meer en meer uit van een vanzelfsprekendheid van donorschap. Ze lijkt er vanuit te gaan dat iedereen die niet geregistreerd staat eigenlijk wel donor wil worden maar dit gewoon vergeten is aan te geven. "In 80% van de gevallen besluit de familie van mensen die niet geregistreerd staan geen toestemming te geven voor donatie. Ze gaan er vanuit de de overledene donatie wel niet gewild zal hebben, omdat hij/zij zich anders wel geregistreerd zou hebben", aldus Borst (of iets in die gelijke strekking). Kennelijk gaat Borst er dus van uit dat al deze mensen dat in feite wel wilden, iets wat mij een een foute conclusie lijkt. Al of niet donor worden is een persoonlijke keuze, gebaseerd op onder andere morele overwegingen. Het is de taak van de overheid dit soort keuzes mogelijk te maken, het is niet haar taak dit soort keuzes voor iemand te maken, of iemand te pushen een bepaalde optie te kiezen.
• De overheid pusht iedereen om donor te worden, maar weigert hier iets tegenover te stellen. Met de handel in organen wordt op dit moment grof geld verdient, geld wat op dit moment allemaal betaald wordt door de belastingbetaler, en geld wat voor het grootste deel in de zakken van de farmaceutische industrie verdwijnt. De donor zelf verdient er niets aan, sterker nog, dit is verboden. Ik mag na mijn dood mijn organen niet per opbod verkopen. Waarom niet? Het zijn toch mijn organen, mijn persoonlijk eigendom. Ok, dit verbod is nog ergens redelijk, anders ontstaan er wel erg grote mogelijkheden tot misbruik, maar waarom krijg ik geen vergoeding voor het geven van organen? Is het niet meer dan redelijk gewoon voor elk donorhart een ton te geven? Dit is nog altijd een schijntje vergeleken met wat zo'n operatie kost, en voor mijn kinderen (als ik die zou hebben op het moment van mijn overlijden) is dit een mooie erfenis. Dit laatste punt lijkt misschien wat flauw, maar het is wel een principieel iets. De overheid pusht je enorm om donor te worden, maar ontneemt je elk zeggenschap over wat er met je organen gebeurd. Ik kan mij voorstellen dat iemand wil dat zijn organen alleen naar andere donoren gaan, maar dit mag niet. Om maar iets te noemen.
Build a man a fire, and he'll be warm for a day. Set a man on fire, and he'll be warm for the rest of his life - Terry Pratchett