Kinderen slaan ... of niet?

[Mx. Alba]

Ja, inderdaad. Lagerhuis.

Ik vind dat een zogenaamde corrigerende tik moet kunnen. Mishandeling daar moet natuurlijk iets aan gedaan worden. Maar kinderen slaan, dat hoort bij de opvoeding, tot op zekere hoogte. Met kleine kinderen kan je namelijk niet over dat soort dingen discussiëren. Er zijn situaties waarin je een nukkig kind meteen tot de orde moet brengen, en de enige manier om dat dan te doen is om het een tik te geven.

Mijn vriendin heeft trouwens drie kinderen. Een zoontje van 11 en een zoontje en dochtertje (tweeling) van 5. De tweeling woont bij haar ex-man, en we verdenken hem ervan dat hij ze mishandelt. Mishandeling is ook de reden waarom mijn vriendin van hem gescheiden is.

Anyway, ze zijn hier dus af en toe een weekeind. Vicky huilt heel veel, om haar zin te krijgen. Er zijn twee manieren om daarmee om te gaan: haar ignoren en als ze bedaard is met haar praten, of slaan. In zo'n geval vind ik slaan uit den boze. Maakt het alleen maar erger. Al een aantal keren heb ik van die huilbuien "opgelost" door er eerst geen aandacht aan te besteden om aan te geven dat het niet helpt, en er daarna over te praten, er achter te komen wat ze wil, en haar uit te leggen waarom dat niet kan. Inderdaad, met een kind van 5 kan je best redeneren. Je moet je natuurlijk wel in hun wereld verplaatsen om dat goed te kunnen doen.

Maar soms gaan kinderen te ver, en is slaan, een correctieve tik, de enige oplossing. De kinderen van mijn vriendin heb ik nooit geslagen, en bij mijn weten heeft mijn vriendin dat ook nooit gedaan. Binnen een paar maanden gaan we in Frankrijk eindelijk echt samenwonen, met haar oudste zoontje (noodgedwongen blijft de tweeling bij de vader), en ik hoop dat ik nooit genoodzaakt zal zijn een tik uit te delen. Maar ik wil wel de vrijheid hebben dat te kunnen doen als dat nodig is.

[Anoniem: 26306]

Ik kan hierin heel kort zijn: ik ben het gewoon volledig met je eens.
Ik heb ook weleens een tik van me pa gekregen, maar dat was terecht, en echt geen mishandeling te noemen.

[Hirogen]

Ik heb zelf ook een kleine meid en ja af en toe een corrigerende tik moet kunnen en is zeer zeker nodig want een grote mond schrikt ze niet genoeg af maar mishandeling kan natuurlijk niet als ik zoiets zie maak ik er echt werk van.

[Anoniem: 6927]

mee eens, vroeger ook een paar tikken gehad, vond het niet leuk maar het werkte wel.

[Mx. Alba]

Inderdaad, ik heb indertijd ook wel eens een tik gehad. Daarna werd ik dan naar mijn kamer gestuurd om er maar eens goed over na te denken, en als iedereen afgekoeld was werd er over gepraat.

Zoals al gezegd, mishandeling is fout. En als er alternatieven zijn, dan moet je die aanwenden. Maar soms is een tik de enige oplossing.

Dat het wettelijk verboden is dat leraren kinderen slaan vind ik heel goed. Die leraren zijn immers niet verantwoordelijk voor de opvoeding - dat zijn de ouders. Maar als het wettelijk verboden zou worden om überhaupt kinderen te slaan, dat zou ik een zeer slechte zaak vinden.

[Lord Daemon]

Saaie discussie, want ik ben het ook met de topicstarter eens.

[Mx. Alba]

Op zaterdag 06 oktober 2001 23:25 schreef Lord Daemon het volgende:
Saaie discussie, want ik ben het ook met de topicstarter eens.

Dus iedereen vind het onzin, maar toch wordt erover gepraat om het slaan van kinderen in alle gevallen strafbaar te stellen. Als iemand het snapt ben ik de baviaan die vanmiddag in Khatmandu op de parasol van mijn zusje sprong...

[Dennis]

Ja ik ben het ook met je eens
Ben uiteraard ook wel eens 'op de feiten gedrukt'

[Lord Daemon]

Als iemand het snapt ben ik de baviaan die vanmiddag in Khatmandu op de parasol van mijn zusje sprong...

Ik snap het!

* Anoniem: 9850 Daemon wacht in spanning de transformatie van Reyn in een aap af

[KroontjesPen]

Als er dan een corrigerende tik zou moeten worden uitgedeeld dan niet op het hoofd.
Dat zie ik op straat of in een winkel regelmatig gebeuren.
Thuis kreeg ik ook wel een paar stevige tikken op de bibs (oei wat netjes). Daar is ook volgens mij niks mis mee.

[Mx. Alba]

Op zaterdag 06 oktober 2001 23:34 schreef KroontjesPen het volgende:
Als er dan een corrigerende tik zou moeten worden uitgedeeld dan niet op het hoofd.
Dat zie ik op straat of in een winkel regelmatig gebeuren.
Thuis kreeg ik ook wel een paar stevige tikken op de bibs (oei wat netjes). Daar is ook volgens mij niks mis mee.

In het gezicht slaan grenst aan mishandeling, als het dat al niet is. Een tik op de vingers of op de billen, of desnoods op het achterhoofd, is wel oké, imho.

[Anoniem: 9942]

Mja, ik zou zelf niet slaan denk ik, bang dat ik te hard sla... Dan eerder knijpen ofzo, dat kan je beter beheersen en leidt minder snel tot letsel. Maar met het principe van de "corrigerende tik" bij kleine kinderen is niks mis.

[Diadem]

*brrr*

knijpen.. Nee, dan toch maar liever slaan..

Liever nog geen van beide, maar ik zou het niet aan mishandeling gelijk willen stellen. Af en toe een corrigerende tik moet kunnen. Probleem is en blijft natuurlijk waar je de grens legt. Maar dat blijf je houden.

[Anoniem: 36133]

Je moet volgens mij nooit uit kwaadheid slaan, maar alleen om duidelijk te maken dat je echt boos ben en dat het gedrag van het kind niet acceptabel is. Redeneren met kinderen is goed maar dan moet je duidelijk en consequent zijn, anders luisteren je kinderen niet meer naar je als ze 14 zijn.
Ook heel belangrijk is ze als ze klein zijn duidelijke grenzen worden opgelegd en dat ze ook snappen dat het belangrijk is dat ze zich daar aan houden.

[KroontjesPen]

offtopic:
Zelf heb ik geen kinderen maar ik heb waardering voor zij die ze wel hebben.

[Anoniem: 15367]

Het is verkeerd om een kind te slaan.

Mag ik jou slaan? Mag ik een voorbijganger op straat slaan? Mag ik een vriend slaan? Mag ik mijn broer slaan? Waarom mag ik dan wel mijn kind slaan? Een kind is ook een individu met rechten. Dat het mijn kind is, betekent niet dat het mijn eigendom is.

Om even een argument uit het lagerhuis te lenen:
150 jaar geleden vonden we het normaal om je slaaf te slaan. 100 jaar geleden vonden we het normaal om je vrouw te slaan. 50 jaar geleden vonden we het normaal dat onderwijzers kinderen sloegen. Vandaag vinden we het normaal dat ouders hun kinderen slaan...

Er is ook geen enkele reden om een kind te slaan. Ouders die hun kinderen slaan doen dit vaak impulsief. "En nou hou je op! *pets*" Voor ouders die rustig blijven zijn er veel alternatieven voor slaan. Je kan ook boos worden op een kind zonder het te slaan. Je kan het kind uitleggen wat hij fout doet, en waarom hij dat niet moet doen. Kinderen die driftbuien hebben kun je beter proberen te kalmeren. Als kinderen helemaal niet luisteren ligt dat vaker aan de ouders dan aan het kind.

De meeste kindermishandelingen beginnen ook met een corrigerende tik. Vader is boos, geeft een tik en kan vervolgens aan de huisarts uit gaan leggen waarom dat kind onder de blauwe plekken zit. Nou wil ik niet zeggen dat iedere ouder die zijn kind wel eens een tik geeft dat zwaar mishandeld, maar de lijn tussen een corrigerende tik en mishandeling is zeer dun. Het is in ieder geval duidelijk dat niet iedere ouder die lijn kent.

Maar het strafbaar stellen vind ik ook niet zo'n goed idee. Ten eerste omdat het bijna niet te controlleren valt. Je kan geen agent in iedere huiskamer zetten, en dat willen we ook niet. Als mensen elkaar gaan aangeven krijg je ook geen leuke samenleving. Dan krijg je ook dat mensen de politie bellen om te melden dat de buurman zijn zoontje slaat, omdat die man een flinke ruzie heeft met die buurman. En als je niet kan controlleren kun je ook niet straffen.
Ten tweede helpt een wet ook niets tegen zware mishandeling. Het is nu al verboden om je kind te mishandelen. Mensen die dronken zijn of psychische problemen hebben zullen geen rekening houden met een extra verbod op slaan. Hoogstens geeft het wat meer duidelijkheid bij mensen die een harde klap ook een corrigerende tik vinden, of mensen die het oor van hun kind drie keer rond draaien omdat het anders niet luistert.

Dus slaan mag in het algemeen niet. Maar een extra wet is nutteloos.

[Servowire]

Ja, sommige kids moeten nou eenmaal een tik hebben.

Ik heb vroeger (oei, wat ben ik oud 17.. humhum.) ook wel eens een tik gehad. Werkt heel goed hoor.

[MaDLiVe]

Ik geef toe dat ik vroeger ook tikken kreeg, maar slaan, tsja wat verstaan we onder slaan, mijn vader sloeg me nooit maar op de dag dat hij me een zacht tikje gaf liet een diepe indruk op mij als 3-jarige achter. Volgens mijn ouders ben ik de hele buurt gaan vertellen dat mijn pa mij een tikje gaf.....de reden dat hij dat deed onbekend (niet gevraagt). Als ik ouders kinderen zie slaan zie ik dat namelijk te vaak voortkomen uit een niet te verwachten en (on)logische gebeurtenis voorbeeld: Ouder staat in de supermarkt met vriendin te praten en kind doet vervelend inplaats de ouder vraagt of het kind stil wil zijn (beloning systeem) krijgt het kind een pats gaat vervolgens huilen en wordt aan zijn lot overgelaten. Ik heb nog geen kinderen maar neem mezelf voor ze echt niet te gaan slaan, redeneren kan met kleine kinderen heb vaak genoeg op jonge neefjes gepast.

[Anoniem: 19284]

Hang ook van het kind zelf af denk ik...

Heb zelf met meisje van zes jaar te doen die ik al
een tijd (mede-) opvoed maar hoef nooit 'tik' uit te delen .

Is lief kind en ik kan goed met haar overweg al die jaren, we praten honderd-uit...misschien helpt dat ;

Soms is ze beetje klierig maar dat is meestal slaapgebrek en daar kan het kind niks aan doen; heb ik haar -voor mijn gezelligheid- (!) weer 'es te lang op de bank naast me laten 'opblijven'....

Moet ik eigenlijk een tik... ;
Als dat zou kunnen....

[Anoniem: 28821]

Als ik op straat om me heen kijk denk ik dat er zoizo te wienig tikken worden uitgedeeld (winkeliers die bespuugd worden door pubertjes 12,13,14 en vooral de grote smoel in het algemeen)Ik denk dat "wij" dit allemaal wel zien, en denk maar eens aan "onze" grootvader en moeder's!
Die hadden de gore moed niet om dat soort geintjes te flikken!

Wat jongere kabouters betreft, die hebben ook zo nu en dan een corrigerende tik nodig.
Een feit is, en dat is al eerder genoemd dat je per kind moet bekijken wat de beste straf voor hem of haar is, voor de een is dat "naar je kamer" en de ander doet het beter met een gezonde ouderwetse tik!

Moraal van het verhaal, ik denk dat fatsoen tegenwoordig toch al ver te zoeken is en dat opvoedkundige tikken te weinig worden uigedeeld en de "overheid" zich zeker niet met opvoeding mag bemoeien! Dit is een zaak van vader moeder en kind.

[Phaerion]

Ik heb vroeger aardig wat klappen gehad van mijn pa, en goed ook.
Toch bedoeld hij precies hetzelfde als jullie ouders.
Hij wilde niet dat ik verkeerd terrecht zou komen.
Maar daarvoor heb ik wel aardig wat builen en striemen gehad.

[Anoniem: 36854]

Op zondag 07 oktober 2001 00:53 schreef hybridz het volgende:
Het is verkeerd om een kind te slaan.

Mag ik jou slaan? Mag ik een voorbijganger op straat slaan? Mag ik een vriend slaan? Mag ik mijn broer slaan? Waarom mag ik dan wel mijn kind slaan? Een kind is ook een individu met rechten. Dat het mijn kind is, betekent niet dat het mijn eigendom is.

Om even een argument uit het lagerhuis te lenen:
150 jaar geleden vonden we het normaal om je slaaf te slaan.
100 jaar geleden vonden we het normaal om je vrouw te slaan.
50 jaar geleden vonden we het normaal dat onderwijzers kinderen sloegen.
Vandaag vinden we het normaal dat ouders hun kinderen slaan...

Ik ben het helemaal met je eens dat je je kinderen niet moet slaan, ben zelf nog jong, ben zelf ook geslagen vroeger, maar vond het echt nooit leuk, en lag dus daarom ook na de tijd boven op m'n bed te huilen, later kwam m'n vader dan wel naar me toe om te praten en zij dan altijd wel sorry, en zei dus ook altijd dat ik dat wat ik gedaan had niet mogen doen, maar dat had hij ook anders duidelijk kunnen maken, ik zou mijn kinderen nooit slaan...

[Anoniem: 9962]

Kinderen SLA je NOOIT tenzij ze zelf slaan en je ze gewoon 1 tik wil verkopen omdat ze zelf hebben geslagen. Een kind neemt het over en dat is de mindere kant van het slaan. Een normaal kind kan je zekers dingen bij brengen in de positieve en negatieve sfeer zonder ze te slaan!.

SLAAN ZUIGT

[DiSiLLUSiON]

Ik ben het met de topicstarter eens.

Ik heb zelf ook wel eens een tik gehad vroeger maar dat was ook echt nodig

Mishandeling dat is heel wat anders, maar zo nu en dan eens een tik als het echt niet anders kan, als een kind tever gaat en er valt niet meer me te redeneren, dat hoort gewoon bij de opvoeding.

[bazs2000]

Ik heb dat ik klein was ook een aantal "corrigerende"tikken gehad.
Ik was nogal een onhandelbaar pestventje dat maling had aan alles.
Ik leefde onder het motto "zolang ik mijn zin maar krijg".

Nu ben ik helemaal niet meer zo en ben ik een rustig iemand die liever deelt dan neemt.
En ik kan zeggen dat die "tikjes" die ik heb gekregen op hun plaats waren.

Wel ben ik van mening dat het niet overdreven moet worden.
Zovan: Niet luisteren? *PETS* Je botdje niet leeg eten? *BATS*

Nee, dat gaat te ver.
Als er dan toch een tik uitgedeeld gaat worden, hanteer dan de ouderwetse *pak-op-de-broek* methode.

[Hirogen]

Op zondag 07 oktober 2001 10:12 schreef Xtentic het volgende:
Kinderen SLA je NOOIT tenzij ze zelf slaan en je ze gewoon 1 tik wil verkopen omdat ze zelf hebben geslagen. Een kind neemt het over en dat is de mindere kant van het slaan. Een normaal kind kan je zekers dingen bij brengen in de positieve en negatieve sfeer zonder ze te slaan!.

SLAAN ZUIGT

Ja slaan zuigt maar af en toe een corrigerende tik is nodig want een kind wil altijd proberen tot hoever het kan gaan en dan is een tikje meestal het enige wat helpt wacht maar tot je zelf kinderen krijgt dan ga je er wel anders over denken ik wilde zelf ook nooit een tikje uit delen aan mijn kleine meid maar nu ik die stap toch heb gemaakt word mijn meisje een veel leuker kind als daarvoor.
Dus slaan zuigt maar een tik kan nodig zijn.

[Hirogen]

<edit>
Deze ging per ongeluk dubbel
</edit>

[Lord Daemon]

Mag ik jou slaan?

Onder sommige omstandigheden wel, ja.

Mag ik jou slaan? Mag ik een voorbijganger op straat slaan? Mag ik een vriend slaan? Mag ik mijn broer slaan? Waarom mag ik dan wel mijn kind slaan? Een kind is ook een individu met rechten. Dat het mijn kind is, betekent niet dat het mijn eigendom is.

Nee, maar! Jij hebt als ouder wel een plicht tot opvoeding, wat jij tot geen van die andere mensen hebt. Dat is een nogal groot verschil lijkt mij.

Om even een argument uit het lagerhuis te lenen:
150 jaar geleden vonden we het normaal om je slaaf te slaan. 100 jaar geleden vonden we het normaal om je vrouw te slaan. 50 jaar geleden vonden we het normaal dat onderwijzers kinderen sloegen. Vandaag vinden we het normaal dat ouders hun kinderen slaan...

Dit is geen argument, maar een verzamling feiten waar men via analogie een voorspelling uit moet destileren, namelijk "Over 50 jaar vinden we het niet meer normaal dat ouders hun kinderen slaan." Ten eerste volgt dat niet uit de feiten, ten tweede: zelfs als het waar zou zijn geeft dat nog geen antwoord op de vraag of het goed is om kinderen te slaan.

[ALH]

Slaan is heel goed in de opvoeding, ik heb vroeger vaak zat tikken gehad ook om simpele dingen zoals bord niet leegeten enzo, maar daar krijg je wel een bepaalde instelling door en ik eet nu dus altijd alles op
En niet zoals de game-boy generatie die 60% van de dingen "niet lust" dikke bullshit is dat!

Bovendien als je alleen maar met kinderen wil praten en verder niets doet hebben ze zo door dat ze erg ver kunnen gaan, er wordt immers toch niet gemept... kinderen zijn slimmer als dat je op het eerste gezicht zou denken...

[Anoniem: 15367]

Op zondag 07 oktober 2001 13:16 schreef Lord Daemon het volgende:

[..]

Onder sommige omstandigheden wel, ja.

Welke omstandigheden zijn dat dan?
De enige omstandigheid die ik kan bedenken is zelfverdediging, en daar is bij het slaan van kinderen natuurlijk nooit sprake van.

Nee, maar! Jij hebt als ouder wel een plicht tot opvoeding, wat jij tot geen van die andere mensen hebt. Dat is een nogal groot verschil lijkt mij.

Klopt. Maar houd opvoeden dan in dat je moet slaan? Ik ben van mening dat slaan geen opvoeden is en ook niet 'voor de bestwil van het kind' is. Ouders slaan kinderen vaak omdat het niet luistert, uit gebrek van gezag en uit gebrek van kalmte om een oplossing te zoeken.

Opvoeden zonder slaan is heel goed mogelijk. Dat wordt wel bewezen door pleegouders die moeilijke kinderen opvoeden, waarvan de ouders dachten dat ze alleen opgevoed konden worden door slaan.

Je kan je ook afvragen wat nou oorzaak en gevolg is. Slaan de ouders omdat het van die moeilijke kinderen zijn, of zijn het van die moeilijke kinderen omdat de ouders slaan?
Bovendien zie je vaak dat kinderen die door hun ouders geslagen worden, geweld normaal vinden. Als iemand niet naar hun luistert gaan ze ook slaan, want zo zijn ze opgevoed.

Dit is geen argument, maar een verzamling feiten waar men via analogie een voorspelling uit moet destileren, namelijk "Over 50 jaar vinden we het niet meer normaal dat ouders hun kinderen slaan." Ten eerste volgt dat niet uit de feiten, ten tweede: zelfs als het waar zou zijn geeft dat nog geen antwoord op de vraag of het goed is om kinderen te slaan.

Het is inderdaad een analogie, maar volgens mij wel een nuttige. De vraag of het goed is wordt er niet door beantwoord, maar het stuurt je wel in een bepaalde richting bij het beantwoorden van die vraag. Alle argumenten die nu worden gebruikt om het slaan van kinderen te rechtvaardigen werden 150 jaar geleden gebruikt voor het rechtvaardigen van het slaan van slaven, of vrouwen.

Het grote verschil tussen een man/vrouw-relatie en een ouder/kind-relatie zit, zoals je al aangaf, in de opvoedingsplicht. Maar dat die opvoedingsplicht bestaat betekent niet dat een ouder kan doen met een kind wat hij wil.

Of het goed of slecht is een kind te slaan is ook niet zo heel moeilijk te beantwoorden.
Ik denk dat iedereen het wel met mij eens is dat een persoon pijn doen, als daar alternatieven voor zijn, slecht is. Iemand pijn doen waar jij de macht over hebt is slecht. Iemand pijn doen die niks terug kan doen is slecht.

Het zou pas goed zijn een kind te slaan als dat kind meer voordeel dan nadeel ondervindt van die tik, en er geen alternatieven zijn. Als een kind met zijn vingers aan het stopcontact zit te prutsen zou een tik op die vingers waarschijnlijk wel minder pijn doen, dan elektrocutatie. Maar kun je dan niet beter die vingers wegtrekken ipv wegslaan, en vervolgens op een andere manier duidelijk maken dat een stopcontact gevaarlijk is? Of kun je niet nog beter kindervriendelijke stopcontacten maken? Volgens mij zijn er altijd alternatieven en is het dus nooit goed om je kind te slaan.

[Lord Daemon]

Welke omstandigheden zijn dat dan?
De enige omstandigheid die ik kan bedenken is zelfverdediging, en daar is bij het slaan van kinderen natuurlijk nooit sprake van.

Als ik bijvoorbeeld onwijs dronken ben, naar geen enkele reden wil luisteren en iedereen ga lastig vallen. (Dit is overigens een geheel hypothestische situatie. )

Of het goed of slecht is een kind te slaan is ook niet zo heel moeilijk te beantwoorden.
Ik denk dat iedereen het wel met mij eens is dat een persoon pijn doen, als daar alternatieven voor zijn, slecht is.

Nou... kijk, als jij een kind dat erg vervelend is naar zijn kamer stuurt, dan doet dat pijn; geestelijk. Als jij hem onwijs uitfoetert doet dat pijn; geestelijk. Waarom is geestelijke pijn verkiesbaar boven lichamelijke? Dat je alleen mbv een vorm van 'pijn' duidelijk kan maken aan iemand die niet voor rede vatbaar is dat hij het maar beter niet meer kan doen lijkt me duidelijk. Waarom is fysieke pijn echter slechter dan emotionele?

[DiSiLLUSiON]

Op zondag 07 oktober 2001 13:33 schreef ALH het volgende:
Slaan is heel goed in de opvoeding, ik heb vroeger vaak zat tikken gehad ook om simpele dingen zoals bord niet leegeten enzo, maar daar krijg je wel een bepaalde instelling door en ik eet nu dus altijd alles op
En niet zoals de game-boy generatie die 60% van de dingen "niet lust" dikke bullshit is dat!

Bovendien als je alleen maar met kinderen wil praten en verder niets doet hebben ze zo door dat ze erg ver kunnen gaan, er wordt immers toch niet gemept... kinderen zijn slimmer als dat je op het eerste gezicht zou denken...

Kijk, een pak voor de broek is soms wel eens nodig, maar het kan ook overdreven worden..

Als ik jouw reactie zo lees, dan lijkt het net alsof je voor elk wissewasje een tik kreeg?

Ik ben nu 17, da's natuurlijk nog hardstikke jong , maar ik ben vanaf m'n 12e - 16e een ontiegelijk teringjong geweest. Rotzooi uitgehaald, vastgezeten op het politiebureau, noem maar op..

En natuurlijk, toen de politiebediende die me in de cel had gegooid naar m'n huis had gebeld, werdt ik opgehaald en kreeg ik thuis een flink pak op de broek. Logisch ook.

Ik ben wel wat veranderd sindsdien, maar dat komt omdat er bij mij thuis nooit is overdreven met dat soort dingen.

Heb ik m'n eten niet leeg? (klopt, is lust haast alleen maar vlees ) Dat is dan mijn probleem. Krijg ik maagpijn omdat ik een tekort heb aan vitaminen? Ja jongen, had je maar beter moeten vreten.

En zo hoort het ook.

Als ik voor elk wissewasje een tik had gehad, had ik een opstandige houding aangenomen en had alles waarschijnlijk avverrechts geholpen. Ben blij dat het niet zo gebeurd is.

[Phaerion]

Bij mij heeft die harde opvoeding er toe bij gedragen dat ik nu weet dat de hand die je voed niet de meest betrouwbare is.
Als kind zit je helemaal niet te springen om een afranseling van je ouders, opvoedkundig of niet.
Respect voor anderen kun je er nu eenmaal niet inslaan.
Ik was gewoon erg tegendraads (eigenwijs) en erg vlug met mijn ontwikkeling.
Die ontwikkeling is tegen gehouden door de klappen die ik gehad heb en door de kinderpsychologen die altijd beweerden dat er iets met me mis was.

Na al die jaren sleutelen hebben ze bereikt dat ik nu eeen aardig verdraaide kijk op de wereld om me heen heb.
Iets waar ik nu al jaren mee loop te knokken.
Want de psyhologen zijn nu uit mijn leven verdwenen en ze hebben een behoorlijke teeringzooi achtergelaten die ik nu zelf op mmoet lossen....

[Chello200]

Er is een verschil tussen een corrigerende tik en mishandeling.

Een kind op af en toe een tik geven omdat ie het echt te bont maakt kan wel.
Maar bewust een kind slaan omdat je er gewoon zin in had, dat kan idd niet door de beugel !!!

[Anoniem: 35274]

Zolang ze nog hun melkgebit hebben...kun je ze voluit op hun gezichtje bonken. Zodra ze gaan wisselen kun je dat beter niet doen....of een goede verzekering afsluiten.
Als ze dan wat groter worden en in de pubertijd komen....
Dan kun je je maar beter uit de voeten maken.
Wil je later ook nog een leuke tijd beleven met je kind(-eren).... ???? Dan NOOIT slaan....!! Slaan is ten alle tijden fout. Je moet goed gedrag belonen, fout gedrag corrigeren. Maar niet met geweld ... ook al kan je je soms nauwelijks beheersen.. Niet slaan!

[Phaerion]

helemaal mee eens....
mijn ouders denken nog steeds dat ik die knallen toen af en toe nodig had.
Maar ik ben er niet beter van geworden.
Ik ben erg argwanend naar andere mensen toe, en ik ken heel moeilijk in groepsverband functioneren.
Het feit dat ik hier toch nog redelijk ken deelnemen aan verschillende discussies, heeft me echt jaren gekost.
Ik ben jaren lang kompleet afgesloten geweest voor invloeden van buiten af omdat ik het simpelweg niet meer toeliet dat anderen mijn leven beïnvloedden.
Dat dat fout was heb ik pas later ingezien, en toen moest weer leren communiceren met de wereld om me heen, maar met wie zijn normen en waarden?
Ik had tenslotte geen enkel vertrouwen in de mens om me heen.
Dus ook dat heb ik weer in orde moeten brengen.
Iets wat niet nodig was geweest als mijn vader meer tot rede capabel was.

[DiSiLLUSiON]

Op maandag 08 oktober 2001 14:32 schreef Phaerion het volgende:
Als kind zit je helemaal niet te springen om een afranseling van je ouders, opvoedkundig of niet.

Een tik of een pak-voor-de-broek is héél wat anders dan een afranseling.

Zoals ik in mijn vorige post zei, als ik afgeranseld werd, was ik nu hoogswaarschijnlijk op dit moment ergens een winkel aan het beroven, gewoon om 'er tegen in te gaan'..

Maar aan de andere kant, als ik totaal _geen_ tik had gehad, dus ook geen corrigerende tik als ik bijv een sneeuwbal door tegen de pui aan gegooid en de hele fokking ruit lag eruit, had ik nu waarschijnlijk precies hetzelfde geweest..

Als je een goede ouder bent, weet je instinctief het verschil tussen een tik en een afranseling. Zelfs als je nog geen ouder bent weet je dat al. Zelfs kinderen weten het, al willen pubers het soms niet toegeven

[Phaerion]

Die corrigerende tik hoeft echt niet noodzakelijk te zijn.
Ik heb een neef die twee kinderen heeft.
Hij heeft dus altijd consequent geweigerd zijn kinderen te slaan.
En reken maar dat als zijn kids ter verantwoording geroepen worden, écht balen.
Ze zijn nu een jaar of twintig en niet slecht terecht gekomen.
Maar geloof me als die jongens mochten kiezen, dan verkozen ze het opvoedkundige portie klappen boven het gesprek dat hij met ze houd als hij kwaad is.

Ik heb er echt respect voor hoe die gozer dat doet.
Maar hij is verbaal echt sterk.

[Anoniem: 15367]

Op zondag 07 oktober 2001 15:52 schreef Lord Daemon het volgende:

[..]

Als ik bijvoorbeeld onwijs dronken ben, naar geen enkele reden wil luisteren en iedereen ga lastig vallen. (Dit is overigens een geheel hypothestische situatie. )

Als een jong kind onwijs dronken is heb je toch al gefaald als ouder

Maar zou een koude douche dan niet verstandiger zijn? Volgens mij wordt je sneller nuchter van een koude douche dan van een klap in je gezicht. Bij kinderen die driftbuien hebben waardoor ze niet meer voor rede vatbaar zijn en rood aanlopen helpt een koude douche ook beter.

Nou... kijk, als jij een kind dat erg vervelend is naar zijn kamer stuurt, dan doet dat pijn; geestelijk. Als jij hem onwijs uitfoetert doet dat pijn; geestelijk. Waarom is geestelijke pijn verkiesbaar boven lichamelijke? Dat je alleen mbv een vorm van 'pijn' duidelijk kan maken aan iemand die niet voor rede vatbaar is dat hij het maar beter niet meer kan doen lijkt me duidelijk. Waarom is fysieke pijn echter slechter dan emotionele?

Ten eerste is het niet altijd nodig om je kind pijn te doen. Er zijn meer manieren om iets duidelijk te maken dan alleen pijn. Uitleggen waarom iets fout is, en hoe het wel moet doet geen pijn.

Ten tweede gaat fysieke pijn altijd samen met emotionele pijn. Als een ouder een kind slaat dan doet dat natuurlijk fysiek pijn, maar ook emtioneel. Dit doet dus op 2 manieren pijn. Als een ouder boos wordt op een kind doet dit alleen geestelijk pijn. Nou kun je volgens mij geestelijke en fysieke pijn niet vergelijken, maar je kan misschien wel zeggen dat fysiek met geestelijke pijn meer pijn is dan alleen de geestelijke pijn.

Ik vind trouwens geestelijke mishandeling net zo erg als fysieke mishandeling. Je kind uitfoeteren vind ik net zo erg als een tik uitdelen.
Boos worden mag natuurlijk. Dat hoort volgens mij wel bij de opvoeding. Vooral bij jonge kinderen is dit soms nodig, maar hier moet natuurlijk wel een goede reden voor zijn. Je kan wel boos worden op een kind omdat het jengelt, maar je kan ook kijken waarom dat kind zo jengelt. Waar je de meeste tikken uitgedeelt ziet worden is voor de kassa in de supermarkt. Vrijwel alle kinderen zijn daar vervelend. Ligt dat dan aan het kind of zijn er andere oorzaken voor? Het lijkt me duidelijk dat hier andere oorzaken voor zijn (vaak zelfs is de ouder de veroorzaker), en het is dus ook niet terecht om op zo'n moment boos te worden op je kind, en al helemaal niet om het dan met geweld het zwijgen op te leggen.

[Helsie]

In essentie ben ik het met de topic starter eens, maar natuurlijk is dit wel een onderwerp waar je genuanceerd over moet praten.
Voor mij persoonlijk ligt de grens bij een tik geven. Onder echt slaan versta ik nutteloos meerdere keren slaan (een soort van afreageren). Dat kan absoluut niet. Maar de bekende 'corrigerende tik' is een verplicht hulpmiddel in de opvoeding. Geen gezeur over pijn, want dat doet het niet. Emotioneel ook niet. Ik weet alleen dat ik wel eens een tik kreeg, maar niet dat ik daardoor bang was voor mijn ouders. Als mijn pa hard tegen mij schreeuwde, vond ik dat indrukwekkender dan een tikkie. Het gebruik van de 'corrigerende tik' moet natuurlijk niet overdreven worden en in mijn ogen pas worden gebruikt na meerdere mondelinge waarschuwingen (of situaties waar acuut ingrijpen noodzakelijk is).
Ik heb gewoon het idee dat een tik op zijn tijd toch wel mee heeft geholpen om mijn fatsoen toch wel boven het gemiddelde te krijgen van wat ik nu zoal aan jongeren op straat zie rondlopen (jaja, ik ben pas 22, maar ik vind het echt TRIEST als ik zie hoe de jeugd er nu bijloopt; toen ik 14-16 was, zoudan we ongeveer 90% van wat ik nu zie, tuig noemen).

[ik heb het dus over persoonlijke ervaring en het kan best zo zijn dat bij andere karakters tikken niet noodzakelijk zijn of averechts werken; mijn ervaring is dat het bij mij geen kwaad kon]

[Anoniem: 1626]

nah als niemand tegen is dan doe ik het wel weer ..

onder de koude douche zetten en een tik omdat je je bord niet leeg eet ?? wat een psychologische martelingen passen jullie toe om je kind in het gareel te houden..

zodra het nodig is om je kind te slaan heb je als ouder toch al enigzins gefaald.. je hebt het kind een ongewenst gedrag laten ontwikkelen omdat je zelf waarschijnlijk 'belangrijkere' dingen te doen had ( tv kijken ) ipv. aandacht aan je kind's ontwikkeling te besteden en het in zijn behoefte aan aandacht te voorzien

als ze in eerste instantie niet op een positieve manier aandacht krijgen,( oa belonen voor goed gedrag ) dan gaan ze die zoeken op een negatieve manier.. ( straffen voor slecht gedrag )

tevens denk ik dat je in het kind een angst creëert (niet luisteren = klappen )wat hem op later leeftijd belemmerd om op te staan tegen een willekeurige Authoriteit en durft daardoor dus niet voor zijn eigen mening uit te komen..

[Anoniem: 26649]

vroeger kreeg ik met regelmaat meppen van me pa en ma.

me pa moet het nou niet meer in z`n hoofd halen om me te slaan

en me moeder die slaat nou alleen nog maar uit liefde,
(beetje lachend slaan enzo gaat ze ook in me poten bijten, ja ja ik heb een rare ma )

[DiSiLLUSiON]

Op dinsdag 09 oktober 2001 02:09 schreef Flamez het volgende:
zodra het nodig is om je kind te slaan heb je als ouder toch al enigzins gefaald.. je hebt het kind een ongewenst gedrag laten ontwikkelen omdat je zelf waarschijnlijk 'belangrijkere' dingen te doen had ( tv kijken ) ipv. aandacht aan je kind's ontwikkeling te besteden en het in zijn behoefte aan aandacht te voorzien

als ze in eerste instantie niet op een positieve manier aandacht krijgen,( oa belonen voor goed gedrag ) dan gaan ze die zoeken op een negatieve manier.. ( straffen voor slecht gedrag )

tevens denk ik dat je in het kind een angst creëert (niet luisteren = klappen )wat hem op later leeftijd belemmerd om op te staan tegen een willekeurige Authoriteit en durft daardoor dus niet voor zijn eigen mening uit te komen..

Dat is bullshit.

Ten eerste heeft een kind een karakter. Die is niet 100% te regelen via opvoeding, het grootste gedeelte van het karakter heeft iemand gewoon, dat zit er gewoon in, dat is hoe hij/zij is.

En natuurlijk, sommige kinderen luisteren beter, sommige kinderen luisteren slechter en sommige kinderen luisteren helemaal niet. Dat komt echt niet alleen maar door de opvoeding! Ik luister ook echt niet altijd naar wat er gezegd wordt (heb ik ook nooit gedaan ook, altiid luisteren), maar dat komt zeker niet door m'n opvoeding, zo ben ik gewoon.

En dat je bij een kind angst creërt is al helemaal onzin. Natuurlijk gebeurt dat als je 'm elke dag afranselt omdat ie z'n eten niet meer opeet, zo van hup riem erbij.. Maar stel dat je kind een rotstreek heeft uitgehaald, zeg hij/zij heeft bijv. bij elke Mercedes in de buurt 'gewoon voor de gein' dat teken wat op de motorkap zit eraf gesloopt, hij/zij wordt opgepakt, en je krijgt een telefoontje van de Politie dat je zoon/dochter op 't bureau zit. Je gaat er naar toe, haalt hem/haar op en thuis geef je hem/haar een klap voor de broek, zo van 'en zoiets flik je nooit meer gvd!' dan creer je echt geen angst bij dat kind wat hem later belemmert om voor zichzelf op te komen, dan laat je 'm gewoon zien dat er grenzen zijn bij wat hij/zij kan uithalen.. Zo van: 'jongestreken, fijn. Heb ik ook gedaan, wie niet? Maar vernieling van andermans eigendom is over de lijn!'.

[Anoniem: 39867]

Ik las een nieuwe post, en dacht laat ik eens reageren want ik hou bezig op dit gebied. Eh.. niet met kinderen slaan, maar voor organisatie die kindermishandeling probeery te bestrijden.

Ik denk dat wat Flamez geen bullshit schreef, integendeel zo denken de alle pedagogen/hulpverlening e.d. op het gebied van geweld tegenover kinderen.

"Slaan is lichamelijke mishandeling" - Jan Willems (Uni van Maastricht).

Niemand mag in ons land geslagen worden, dus zeker kinderen niet. Dit zou in het (familie)recht worden vastgelegd (zoals bijv. in Zweden al is gebeurd).

zodra het nodig is om je kind te slaan heb je als ouder toch al enigzins gefaald..

Precies. Als opvoeder heb je de mogelijk om een kind ruimte bieden en grenzen te stellen. Hier gaat dus duidelijk om grenzen stellen. Wanneer de ouder duidelijk is t.o. het kind wat wel en niet mag en hier geen consessies in maakt zal slaan overbodig zijn.

In ons land sterven jaarlijks 50 kinderen door geweld. Een op de 50 wordt (ernstig) mishandeld. Onttoelaatbaar in mijn ogen. En ergens moet de grens gelegd worden: dus kinderen slaan ... of niet? NEE.

Op dinsdag 09 oktober 2001 06:55 schreef DiSiLLUSiON het volgende:

[..]

Dat is bullshit.

Ten eerste heeft een kind een karakter. Die is niet 100% te regelen via opvoeding, het grootste gedeelte van het karakter heeft iemand gewoon, dat zit er gewoon in, dat is hoe hij/zij is.

En natuurlijk, sommige kinderen luisteren beter, sommige kinderen luisteren slechter en sommige kinderen luisteren helemaal niet. Dat komt echt niet alleen maar door de opvoeding! Ik luister ook echt niet altijd naar wat er gezegd wordt (heb ik ook nooit gedaan ook, altiid luisteren), maar dat komt zeker niet door m'n opvoeding, zo ben ik gewoon.

En dat je bij een kind angst creërt is al helemaal onzin. Natuurlijk gebeurt dat als je 'm elke dag afranselt omdat ie z'n eten niet meer opeet, zo van hup riem erbij.. Maar stel dat je kind een rotstreek heeft uitgehaald, zeg hij/zij heeft bijv. bij elke Mercedes in de buurt 'gewoon voor de gein' dat teken wat op de motorkap zit eraf gesloopt, hij/zij wordt opgepakt, en je krijgt een telefoontje van de Politie dat je zoon/dochter op 't bureau zit. Je gaat er naar toe, haalt hem/haar op en thuis geef je hem/haar een klap voor de broek, zo van 'en zoiets flik je nooit meer gvd!' dan creer je echt geen angst bij dat kind wat hem later belemmert om voor zichzelf op te komen, dan laat je 'm gewoon zien dat er grenzen zijn bij wat hij/zij kan uithalen.. Zo van: 'jongestreken, fijn. Heb ik ook gedaan, wie niet? Maar vernieling van andermans eigendom is over de lijn!'.

toon volledige bericht

[Anoniem: 9942]

Niemand mag in ons land geslagen worden, dus zeker kinderen niet. Dit zou in het (familie)recht worden vastgelegd (zoals bijv. in Zweden al is gebeurd).

Zodat kinderen hun ouders kunnen aanklagen, en ouders net zo krampachtig met hun kinderen om moeten gaan als leraren? Lijkt me een slecht plan...

Precies. Als opvoeder heb je de mogelijk om een kind ruimte bieden en grenzen te stellen. Hier gaat dus duidelijk om grenzen stellen. Wanneer de ouder duidelijk is t.o. het kind wat wel en niet mag en hier geen consessies in maakt zal slaan overbodig zijn.

Elk kind zal op een gegeven moment ontdekken dat het tegen zijn ouders in kan gaan. Bijvoorbeeld door net zo lang te krijsen tot het zn zin heeft. Op een plaats natuurlijk waar door laten gillen geen optie is... Nu kan je op dat moment praten tot je een ons weegt of het kind oppakken en meenemen. Een spartelend kind verslepen is fysiek waarschijnlijk slechter dan een corrigerende tik... Ik zou toch echt voor zo'n tik gaan. Op een gegeven moment is een kind niet meer voor rede vatbaar (of wenst het dat niet te zijn) en is een correctie nodig. Dit is ook helemaal niet vaak nodig, na 1 of 2 keer begrijpt een kind perfect dat het te ver gaat...


Wat bezorgde kinderbeschermers ook niet schijnen te willen begrijpen is dat het idee van een tik niet is dat het kind fysieke beschadiging oploopt, of zelfs pijn heeft. Een goede tik doet helemaal geen echte pijn, die geeft het kind alleen geestelijk een schok: "Ze hebben me geslagen!"

In ons land sterven jaarlijks 50 kinderen door geweld. Een op de 50 wordt (ernstig) mishandeld. Onttoelaatbaar in mijn ogen. En ergens moet de grens gelegd worden: dus kinderen slaan ... of niet? NEE.

Ergens moet de grens gelegd worden. Onnatuurlijke doodsoorzaak nummer 1 is het verkeer, DUS geen auto's meer op de weg!

Maw, dit is een typische voorbeeld van overreactie... Kindermishandeling is al strafbaar, maar houdt dat die ouders tegen? Kennelijk niet. Waarom zou een verbod op slaan dat wel doen???

Een verbod op slaan zal die doden, hoe tragisch ook, niet kunnen voorkomen. De enigen die hierdoor worden getroffen zijn keurige, nette ouders die geen mogelijkheid meer hebben hun kinderen te corrigeren, en die toevallig net niet het soort brave kindertjes hebben die al die "ik sla nooit en het gaat perfect" ouders wel hebben... Ik ken genoeg voorbeelden van "ik sla nooit en de kinderen zijn totaal verpest". Als je kinderen niet wilt slaan, is dat natuurlijk je volste recht, maar je moet anderen niet belemmeren in hun opvoedingsmethoden...

[Varienaja]

Op zondag 07 oktober 2001 00:53 schreef hybridz het volgende:
Mag ik jou slaan? Mag ik een voorbijganger op straat slaan? Mag ik een vriend slaan? Mag ik mijn broer slaan? Waarom mag ik dan wel mijn kind slaan? Een kind is ook een individu met rechten. Dat het mijn kind is, betekent niet dat het mijn eigendom is.

Nou.. ik geef m'n zusje van 17 gewoon een mep hoor, als ze te ver gaat. Vreemde mensen, zoals voorbijgangers gaan nu eenmaal doorgans niet zo snel (nooit) te ver, waardoor je (ik) niet de noodzaak voel om ze te slaan.

[Anoniem: 10358]

Op zondag 07 oktober 2001 15:52 schreef Lord Daemon het volgende:
Waarom is fysieke pijn echter slechter dan emotionele?

Ik heb het gevoel dat ik hier een van de weinige ben die als kind nooit geslagen werd. Maar er waren wel duidelijke grenzen en ongeschreven regels. Ik was als kind ook niet echt lastig. Ik weet niet of dat ik daarom nooit geslagen ben of dat ik niet lastig ben omdat ik nooit geslagen ben. Ik verkies zelf als straf emotionele pijn boven fysieke pijn.

De meeste kinderen die tegenwoordig lastig zijn, hebben geen duidelijke regels, krijgen alles, hoeven nooit iets te doen. De ouders willen de kinderen straffen maar willen niet slaan en ze kennen zelf geen andere straffen dan slaan, omdat ze zelf vroeger ook zo gestraft zijn. Ik wil niet zeggen dat dit bij alle lastige kinderen zo is, maar ik denk zelf dat dit een goede beschrijving is van het standaardgeval.

[Anoniem: 28143]

Vroeger kreeg ik (als ik het nodig had) ook een schop onder me kont van me ouweheer, niks mis mee want die had ik verdient.

Er is een gezin in mijn kennissen kring, waarvan de ouders er nogal prat op gaan dat ze hun kinderen nooit hebben geslagen.
Ze hebben alleen zo lang ik mij kan herinneren hun kinderen psychisch altijd de grond in geboord.
Die zijn nu in de pubertijd, maar je wilt niet weten hoe die er nu aan toe zijn.

Wat dat betreft heeft die ouwe baas van mij het nog lang niet zo slecht gedaan.

[Anoniem: 39867]

Op woensdag 23 januari 2002 20:24 schreef Captain Proton het volgende:

Zodat kinderen hun ouders kunnen aanklagen, en ouders net zo krampachtig met hun kinderen om moeten gaan als leraren? Lijkt me een slecht plan...

Nu trek het los van het verband waarin ik het sprak. Je praat nu over een 'mogelijk gevolg' (geheel nog naar jouw invulling). In een juiste opvoeding zou slaan overbodig moeten zijn en - in pedagogische termen - is dan 'duidelijkheid' het alternatief. Ik refereer hier aan bijv. Janssen (die legt precies uit wat dat nu is, dat ga ik nu niet melden).
Trouwens kinderen kunnen uit zichzelf geen rechtzaak beginnen in NL.

Elk kind zal op een gegeven moment ontdekken dat het tegen zijn ouders in kan gaan. Bijvoorbeeld door net zo lang te krijsen tot het zn zin heeft. Op een plaats natuurlijk waar door laten gillen geen optie is... Nu kan je op dat moment praten tot je een ons weegt of het kind oppakken en meenemen. Een spartelend kind verslepen is fysiek waarschijnlijk slechter dan een corrigerende tik... Ik zou toch echt voor zo'n tik gaan. Op een gegeven moment is een kind niet meer voor rede vatbaar (of wenst het dat niet te zijn) en is een correctie nodig. Dit is ook helemaal niet vaak nodig, na 1 of 2 keer begrijpt een kind perfect dat het te ver gaat...

Wat wil je precies zeggen met dit verhaal? Ik zie totaal geen stelling (of argumenten). Je probeert een voorbeeld te geven wanneer slaan effect zou hebben. Echter je zegt het zelf al: "Elk kind zal op een gegeven moment ontdekken dat het tegen zijn ouders in kan gaan." Dan heb je als opvoeder geen grenzen aangeven en ben je niet duidelijk geweest in welk gedrag gepast is. Wanneer de ouder had aangegeven welk gedrag mag, was het niet zo ver gekomen. Juist op dit punt wil ik mijn stelling verdedigen dat slaan in de opvoeding fout is. Slaan hoeft namelijk niet wanneer je 'duidelijk' tegenover je kind bent.

Nu zal ik toch dat 'duidelijkheid' maar even verduidelijken:
Met slaan keur je een bepaald negatief gedrag uit. Het kind weet inderdaad dat "dit mag ik niet meer doen". Echter het kind weet nog steeds niet welk gedrag wel mag in een bepaalde situatie. Zo lang het kind dit niet weet zal het alles proberen. En zo lang je ouder blijft slaan weet het kind het alleen wat het *niet* mag. En blijft ouder en kind in een cirkel van geweld.

Wat bezorgde kinderbeschermers ook niet schijnen te willen begrijpen is dat het idee van een tik niet is dat het kind fysieke beschadiging oploopt, of zelfs pijn heeft. Een goede tik doet helemaal geen echte pijn, die geeft het kind alleen geestelijk een schok: "Ze hebben me geslagen!"

Ergens moet de grens gelegd worden. Onnatuurlijke doodsoorzaak nummer 1 is het verkeer, DUS geen auto's meer op de weg!

Er moet inderdaad ergens een grens gesteld worden. Per jaar overlijden 50 en (volgens andere onderzoeken 80) kinderen aan huiselijk geweld. Slaan is het begin hiervan; en hoe leg dat dan uit aan de burger? "Dit soort 'slaan' is wel toegestaan en dat soort 'slaan' niet?" Dat werkt niet en is onduidelijk.

Trouwens met de vergelijking met het verkeer suggereer je indirect dat bij opvoeding doden kunnen vallen. En dat dit er nu eenmaal bij hoord. Tja en daar schaffen we opvoeding toch ook niet voor af? Dit is een krankzinnige vergelijking (voor zo ver *het* een vergelijking is). Bij verkeer horen geen doden te vallen en de overheid doet er alles aan op het aantal verkeersdoden te verminderen (denk aan scooters op de weg ipv fietspad). De overheid heeft echter inzake kindermishandeling *geen* goed beleid! (zie onder)

Maw, dit is een typische voorbeeld van overreactie... Kindermishandeling is al strafbaar, maar houdt dat die ouders tegen? Kennelijk niet. Waarom zou een verbod op slaan dat wel doen???

Kennelijk denken vooraanstanden op het gebied van de bestrijding en voorkoming van kindermishandeling hier anders over. Prof. Danzig en 80 andere hoogleren en professoren hebben een brandbrief geschreven naar de 2e kamer dat het zo niet langer kan.

Een verbod op slaan zal die doden, hoe tragisch ook, niet kunnen voorkomen. De enigen die hierdoor worden getroffen zijn keurige, nette ouders die geen mogelijkheid meer hebben hun kinderen te corrigeren, en die toevallig net niet het soort brave kindertjes hebben die al die "ik sla nooit en het gaat perfect" ouders wel hebben... Ik ken genoeg voorbeelden van "ik sla nooit en de kinderen zijn totaal verpest". Als je kinderen niet wilt slaan, is dat natuurlijk je volste recht, maar je moet anderen niet belemmeren in hun opvoedingsmethoden...

Dat ontken ik niet. Je haalt er nu iets anders bij. Het verhaal wat jij schets kan naar mijn mening een nog ergere vorm van mishandeling zijn dan slaan. Hier denk ik aan verwaarlosing, ontkenning van identiteit e.d. De psychische schade hiervan is niet te overzien.

[Anoniem: 43040]

Volgens mij begint dit een beetje een zwart-wit discussie te worden.

Onze voorstanders van het 'slaan verbieden' gaan ervan uit dat de anderen alleen hun kinderen maar slaan als ze iets fout doen. En andersom denken de tegenstanders van het 'slaan verbieden' dat de anderen alleen maar 'foei' zeggen en verder niets.

Ik denk dat het niet zo zwart-wit is. Je moet natuurlijk je kind belonen als ze iets goed doen, maar ik denk dat dat in sommige gevallen niet genoeg is ! Er zijn intussen al legio voorbeelden gegeven waar een 'corrigerende tik' volgens mij geoorloofd is. (Note: Een corrigerende tik kan in dit geval ook bijvoorbeeld "even stevig bij een arm pakken"
zijn oid....)

Een kind dat alleen maar beloning kent kent ook zijn grenzen niet. Ze weet alleen waarvoor ze een beloning krijgt. Op al het andere wat ze doet komt geen reactie, dus dat mag ook. Je krijgt er dan wel niks voor, maar het wordt ook niet verboden....

Dit is mijn visie iig....

[Anoniem: 46288]

Of je een kind mag slaan of niet, is niet de juiste vraag denk ik. Je zult rekening moeten houden met de karakters van zowel ouders en kinderen. Ook cultuur kan hier een belangrijke rol spelen.
Zelf heb ik ook weleens een corrigerende tik gekregen. Soms was dit misschien overdreven, maar soms ook nodig. Als kind was ik erg driftig en kon ik mijn ouders tot bloedens toe schoppen, slaan, bijten enzo...
Dan probeerden ze me eerst te kalmeren (met gevaar voor eigen lijf en leden ) en dan werd er weleens geroepen: "Als je nu echt niet kalmeert, dan krijg je een schop onder je kont!".
De ene keer bleef het hier bij, en bond ik in, de andere keer riep ik: "kom dan! kom dan!". Dat hoef je als kind maar vaak genoeg te zeggen en dan krijg je die "corrigerende tik" wel toebedeeld.
Het is natuurlijk als ouder heel moeilijk om je te beheersen als een kind altijd zeer driftig en agresief is, en je vervolgens ook nog eens het bloed onder de nagels vandaan haalt.
Mijn ouders waren af en toe radeloos en dan doe je weleens dingen waar je later spijt van krijgt. Echter, ik vind een corrigerende tik en een "Naar je kamer!" dan best wel vergeefelijk.
Als ze mij elke keer een flink pak slaag zouden hebben gegeven dan zou het misschien wel verkeerd af zijn gelopen. Daar leer je volgens mij bitter weinig van.
Nu ben ik een zeer evenwichtig persoon geworden en heb ik absoluut geen last meer van driftbuien en agresiviteit.
Dus als die "corrigerende tikken" bij mijn opvoeding horen, hetzij terecht, hetzij onterecht, dan denk ik dat ik toch best blij mag zijn met de opvoeding die ik heb gehad.
Dit geeft nogmaals maar weer eens aan dat opvoeding een zaak is die per geval bekeken moet worden. En dat de scheidslijn tussen een "corrigerende tik" en een het in elkaar slaan van je kind inderdaad erg onduidelijk is.

[Lord_Salo]

Ik ben ook met je eens, maar natuurlijk op zekere hoogte.
Ik vind ook dat je je kind een corrigerende tik mag geven
en dat valt niet onder mishandeling. De ouders van een kind hebben het recht om haar kind op een juiste manier te opvoeden en daar hoort natuurlijk een corrigerende tik erbij.

Ik heb zelf ook een dochter van bijna een jaar en ik kan me niet voorstellen dat een ouder zijn/haar kind kan
mishandelen, dan moet toch een steekje in je kop los zitten om dat te doen?

Zo'n persoon moet je naar MIJ toe sturen, dan zal ik hem eens goed mishandelen.

[Anoniem: 16192]

probleem is wel dat voor de een een corrigerende tik meer een aai is, en de ander een slagstoot...

anyway, ik ben het uiteraard ook volledig mee eens dat een corrigerende tik mag, ik heb het zelf vroeger ook wel is gehad en je weet gelijk dat je iets fout doet en het nooooooit meer mag doen.

[Anoniem: 6856]

Ach, een brandende peuk hier en daar doet ook wonderen na veloop van tijd.

[Loona35]

Echte mietjes tegenwoordig. Zie ik steeds vaker, ouders die kinderen gaan lopen trootsten als ie jankt omdat ie geen ijsje krijgt.

Toen ik zo klein was, was ik dolgelukkig met een ijsje. Als ik zeurde kreeg ik er geen. Als ik begon te janken mocht ik oprotten of kreegn een klap. Believe me, gejankt heb ik niet vaak meer.

Mietjes dat zijn het tegenwoordig met al die ultra-zachte-luiers enz.

[Anoniem: 9942]

Echter je zegt het zelf al: "Elk kind zal op een gegeven moment ontdekken dat het tegen zijn ouders in kan gaan." Dan heb je als opvoeder geen grenzen aangeven en ben je niet duidelijk geweest in welk gedrag gepast is. Wanneer de ouder had aangegeven welk gedrag mag, was het niet zo ver gekomen.

Ik zal mijzelf als voorbeeld aanhalen. Ik was vroeger een vrij braaf kind, heb nooit echt veel rotzooi getrapt. Maar ik kan me nog heel goed herinneren dat ik op een gegeven moment eens uit wilde proberen wat er gebeurde als ik gewoon doorging, wat mijn ouders ook als regels stelden. Niet dat die regels niet duidelijk of redelijk waren, ik was het er eigenlijk ook best mee eens.En de regels waarvan ik toen de redelijkheid niet zag, begrijp ik nu wel, en zou ik zelf ook gebruiken bij kinderen. Maar ik wilde wel weten wat er gebeurde als ik doorging... En een paar keer uitproberen was genoeg

Als mijn ouders toen hadden geprobeerd met woorden me ervan te overtuigen dat ik op moest houden, had dat waarschijnlijk niet geholpen: Daar ging ik juist tegenin. Mijn oudes hadden best overwicht op me (eerder teveel dan te weinig), maar op een gegeven moment was er meer dan alleen een verbale afstraffing nodig.

Een kind dat een zo groot ontzag heeft voor de regels dat het niet eens in de gedachte opkomt dat het die regels kan breken, is naar mijn mening niet goed opgevoed, en zal daar later de gevolgen van ondervinden. Een zeker relativeringsvermogen tav de regels is alleen maar gezond, en dat betekent dat een kind moet leren hoever je daarin

Juist op dit punt wil ik mijn stelling verdedigen dat slaan in de opvoeding fout is. Slaan hoeft namelijk niet wanneer je 'duidelijk' tegenover je kind bent.
Nu zal ik toch dat 'duidelijkheid' maar even verduidelijken:
Met slaan keur je een bepaald negatief gedrag uit. Het kind weet inderdaad dat "dit mag ik niet meer doen". Echter het kind weet nog steeds niet welk gedrag wel mag in een bepaalde situatie. Zo lang het kind dit niet weet zal het alles proberen. En zo lang je ouder blijft slaan weet het kind het alleen wat het *niet* mag. En blijft ouder en kind in een cirkel van geweld.

Je verdraait de zaken compleet. Een kind weet prima wat de regels zijn, je moet ook alleen slaan als het die regels overtreedt, en verbale terechtwijzing niet helpt. Je moet de regels niet stellen door te slaan, maar het toepassen als uiterste consequentie van het overtreden van de regels die verbaal gegeven zijn.

Je stelt, zoals iedere keer als je een voorbeeld aanhaalt, weer een compleet onrealistische situatie voor. Een kind dat regels overtreedt die het niet kent, moet natuurlijk niet geslagen worden, maar uitgelegd krijgen wat wel en niet mag. Doet het het weer, dan krijgt het een verbale bestraffing. Gaat het daarna dan toch door en helpt geen enkele verbale bestraffing, dan kan een tik zeer effectief zijn om het uit te leggen dat het toch maar beter wel kan luisteren.

Jij doet net alsof kinderen slaan betekent dat je ze dingen leert door conditionering, met de pijn van een tik als straf. Net zoals je met een proefdier kunt doen. Ouders die dat doen, mogen wat mij betreft uit hun ouderlijke bevoegdheid gezet worden... De meeste ouders gebruiken een tik echter als laatste maatregel tegen een kind dat zich van al het andere niets aantrekt, en dat is alleen maar gezond. Geen conditionering, maar het kind leren dat het niet grenzeloos regels kan overtreden en ermee wegkomen.

Er moet inderdaad ergens een grens gesteld worden. Per jaar overlijden 50 en (volgens andere onderzoeken 80) kinderen aan huiselijk geweld. Slaan is het begin hiervan; en hoe leg dat dan uit aan de burger? "Dit soort 'slaan' is wel toegestaan en dat soort 'slaan' niet?" Dat werkt niet en is onduidelijk.

ouders weten PERFECT wat kindermishandeling is en wat een corrigerende tik. Slaan is ook helemaal niet het begin van kindermishandeling, dit zijn twee compleet losstaande begrippen. Zoals ik al eerder uitgelegd heb: Het doel van het slaan is niet het toebrengen van fysieke schade, en ook niet het veroorzaken van fysieke pijn. Ik kan me geen enkele tik herinneren die echt pijn deed. Maar de psychische schok was zeer effectief in het handhaven van de regels...

Trouwens met de vergelijking met het verkeer suggereer je indirect dat bij opvoeding doden kunnen vallen. En dat dit er nu eenmaal bij hoord. Tja en daar schaffen we opvoeding toch ook niet voor af?

Je hebt hier volledig gelijk, hoe tragisch het ook is. Er zullen nu eenmaal altijd ouders zijn die hun kinderen ernstig mishandelen. Maar die zullen zich niets, maar dan ook helemaal niets aantrekken van deze nieuwe wet: Immers, wat ze doen (kindermishandeling dus) is dan nog steeds net zo illegaal als het nu al is. Dit dodenaantal kan teruggebracht worden door kinderen op school en op andere plaatsen beter in de gaten te houden en in te grijpen wanneer het vermoeden van mishandeling aanwezig is, maar daar blijft het bij vrees ik. Een wet tegen slaan is voor dit doel volmaakt zinloos!

Dit is een krankzinnige vergelijking (voor zo ver *het* een vergelijking is). Bij verkeer horen geen doden te vallen en de overheid doet er alles aan op het aantal verkeersdoden te verminderen (denk aan scooters op de weg ipv fietspad). De overheid heeft echter inzake kindermishandeling *geen* goed beleid! (zie onder)

Ook bij het verkeer zullen altijd doden blijven vallen, het is nu eenmaal gevaarlijk. Die doden horen daarbij, daar is weinig aan te doen. Het aantal is terug te brengen, maar er zullen altijd doden blijven vallen. Hetzelfde geldt voor opvoeding: er zullen altijd doden blijven vallen, door goed op te letten op school e.d. kan dat aantal echter wel terug gebracht worden.

In sommige gevallen reiken de mogelijkheden iets te doen aan mishandelde kinderen niet ver genoeg. Het is echter zeer lastig wetgeving te bedenken die deze mogelijkheden vergroot zonder een groter probleem te creeeren op een ander punt.

Kennelijk denken vooraanstanden op het gebied van de bestrijding en voorkoming van kindermishandeling hier anders over. Prof. Danzig en 80 andere hoogleren en professoren hebben een brandbrief geschreven naar de 2e kamer dat het zo niet langer kan.

Dat die wetten nog niet naar hun wensen aangepast zijn, is er een bewijs van dat vele andere deskundigen het er kennelijk niet mee eens zijn...

Gebruik alsjeblieft voortaan geen argumenten meer op basis van authoriteit, dat komt je argumentatie niet ten goede. Als ik hier iets geleerd heb, is het wel dat voor elke professor die A roept, er eentje te vinden is die B roept. Daarom denk ik meestal zelf na, in plaats van de professoren op hun woord te geloven.

Dat ontken ik niet. Je haalt er nu iets anders bij. Het verhaal wat jij schets kan naar mijn mening een nog ergere vorm van mishandeling zijn dan slaan. Hier denk ik aan verwaarlosing, ontkenning van identiteit e.d. De psychische schade hiervan is niet te overzien.

Het soort kinderen dat ik beschrijf heeft een gebrek aan respect voor regels, en dit kan vele oorzaken hebben. Maar slaan kan een methode zijn om moeilijke kinderen dat resppect bij te brengen. Bij sommige kinderen zal het nooit nodig zijn, anderen zullen echter steeds verder gaan als ze het idee krijgen dat ze niets te verliezen hebben als ze gewoon doorgaan...


Sommige zogenaamde kinderbeschermers proberen door het probleem kindermishandeling te benadrukken, in een soort koppelverkoop hun eigen ideeen oover opvoeding wettelijk in te voeren. De corrigerende tik, die zij verketteren, wordt zo het slachtoffer van de terechte bezorgdheid om mishandeling. En dat terwijl het absoluut de schuld niet is van de corrigerende tik dat kinderen mishandeld worden, ze hebben helemaal niets met elkaar te maken. Afschaffen van het slaan van kinderen zal het aantal doden dan ook helemaal niet terugbrengen. Het zal wel vele ouders die niet zo gelukkig zijn zeer brave kinderen te hebben, beroven van een mogelijkheid hun kinderen op het rechte pad te houden. Juist die ouders die ervoor kiezen hun kinderen zowel respect voor de regels bij te brengen, als een zeker gezond relativeringsvermogen ten aanzien van die regels. Ik voorzie dan ook dat als slaan verboden wordt, het toch al groeiende aantal onhandelbare kinderen nog verder zal toenemen. Er is hier zelfs een duidelijke trend te zien: Steeds minder ouders durven hun kinderen goed te straffen, en steeds meer kinderen slaan uit het lood...

Nog afgezien van het feit dat deze wet onwenselijk is, is hij ook onuitvoerbaar: Een corrigerende tik laat geen fysieke sporen na en is dus onmogelijk op te sporen, of te bewijzen. als dit wel zo is, is er sprake van kindermishandeling en daar wordt ook nu al tegen opgetreden.

[Anoniem: 39867]

Zo te lezen kan nog eindeloos met je in discussie gaan captain proton. Deels omdat je niet over kennis beschikt die ik heb. (Dit is niet arrogant bedoelt, maar als je pedagogiek gehad hebt en ook werkt in de hulpverlening praat je anders). En we praten langs elkaar met 'slaan' en 'corrigerende tik'.

En jij spreekt over de corrigirende tik, ik spreek over slaan. Zelf denk ik ook dat een kind geen psychische schade van zo'n tik overhoud waar jij over spreekt. Echter wanneer een ouder slaat (fysiek geweld), en blijft slaan in de opvoeding om zo bepaald gedrag af te straffen (of bot weg frustraties kwijt wil) heeft de ouder opvoeding nodig en niet in eerste plaats het kind.

Je schets een individueel verhaal en geef je gelijk wat betreft de 'tik'. Ik heb dergelijke ervaring, maar ik heb het echter over de aanpak van kindermishandeling vanuit de overheid. Beleid daar wordt afgesteld op een bevolking/groep niet op een individu. Er zijn duizenden meldingen per jaar van fysiek geweld (slaan) tegen kinderen. Als je overheid hier iets aan wilt doen moet je een duidelijk standpunt in nemen: slaan is verboden.

Nog ff de 'duidelijkheid' ter verduidelijking: Een kind weet niet welk gedrag hij/zij kan/mag vertonen van de ouder. Nog beter gezegd: een kind vraagt met bepaald gedrag dat ze vertonen om duidelijkheid; of heel simpel, het kind tast de grenzen af van de ouders. Kinderen vragen om duidelijke regels en grenzen, en natuurlijk om bewijzen van genegenheid, liefde en respect. Die uiterste consequentie waar jij overspreekt werkt niet. Het gedrag van het kind wordt enkel gestraft met slaan en het kind weet nog niet waar het aan toe is. Dit is algemeen geaccepteerd in kringen waar pedagogiek ook maar enigszins een rol speeld. (Hier wil ik eventueel best een referentie naar onderzoek geven.)

Even 2 belangrijke quotes:

Immers, wat ze doen (kindermishandeling dus) is dan nog steeds net zo illegaal als het nu al is. Dit dodenaantal kan teruggebracht worden door kinderen op school en op andere plaatsen beter in de gaten te houden en in te grijpen wanneer het vermoeden van mishandeling aanwezig is, maar daar blijft het bij vrees ik. Een wet tegen slaan is voor dit doel volmaakt zinloos!

De uitvoering van het beleid vanuit de overheid zal zeker op o.a. het punt wat jij schets uitgevoerd worden. De vraag is inderdaad of het zal uitmaken. Echter dit zou geen belemmering moeten zijn om kindermishandeling tegen te gaan.
'Een wet tegen slaan' is natuurlijk eng gedifineerd, maar daar ging deze topic over. Slaan is een vorm van kindermishandeling. Er zijn verschillende gradaties van kindermishandeling (helemaal upto Dutroux als je begrijpt wat ik bedoel) en op al deze gradaties zou het beleid op gespits moeten worden.

Nog afgezien van het feit dat deze wet onwenselijk is, is hij ook onuitvoerbaar: Een corrigerende tik laat geen fysieke sporen na en is dus onmogelijk op te sporen, of te bewijzen. als dit wel zo is, is er sprake van kindermishandeling en daar wordt ook nu al tegen opgetreden.

Waar baseer je dit allemaal op? In Sweden en nog een aantal landen is de wet al door. De wet is dus wel zeker uitvoerbaar. De definitie van slaan van mij (zie boven, met fysieke kenbaarheden) is dat wel zichtbaar of herkenbaar voor de omgeving. Met de wet wordt (of het nu controleerbaar is of niet) een duidelijke boodschap gegeven dit kan niet. Mensen zullen er iedergeval bewuster mee omgaan.

Er wordt inderdaad nu al tegen opgetreden tegen kindermishandeling. Echter meldpunten van kindermishandeling kunnen de hoeveelheid meldingen niet aan (o.a. Knevel op Zaterdag jl.) waardoor ze niet aan de slag kunnen met een melding. Organisatorisch is er verder ook van alles mis bij de betrokken instellingen zoals Riagg/GGZ etc.. wanneer er uit eindelijk wat aangedaan wordt. Dit een van de redenen dat men nu aan de bel trekt! Het beleid en aanpak moet veranderen.

[Anoniem: 9942]

Zo te lezen kan nog eindeloos met je in discussie gaan captain proton. Deels omdat je niet over kennis beschikt die ik heb. (Dit is niet arrogant bedoelt, maar als je pedagogiek gehad hebt en ook werkt in de hulpverlening praat je anders).

Dan betwijfel ik sterk of het zin heeft om verder met je in discussie te gaan, als je zo overtuigd bent van je eigen gelijk... Ik zie in je post weinig (zeg maar geen) nieuwe argumenten, en aangezien ik de jouwe absoluut niet overtuigend vind heb ik geen zin mijn kritiek erop nog eens te herhalen: Je kunt mijn reactie uit mijn vorige post halen.

Ik heb dergelijke ervaring, maar ik heb het echter over de aanpak van kindermishandeling vanuit de overheid. Beleid daar wordt afgesteld op een bevolking/groep niet op een individu. Er zijn duizenden meldingen per jaar van fysiek geweld (slaan) tegen kinderen. Als je overheid hier iets aan wilt doen moet je een duidelijk standpunt in nemen: slaan is verboden.

Zoals ik al uitgelegd heb, dat zal mensen die hun kinderen mishandelen echt niet veranderen... Bovendien is de overheid nu al zeer duidelijk, mishandeling is verboden.

'Een wet tegen slaan' is natuurlijk eng gedifineerd, maar daar ging deze topic over. Slaan is een vorm van kindermishandeling. Er zijn verschillende gradaties van kindermishandeling (helemaal upto Dutroux als je begrijpt wat ik bedoel) en op al deze gradaties zou het beleid op gespits moeten worden.

ik ben het oneens met die eerste stelling, het is juist een goede vorm van opvoeding. De corrigerende tik met Dutroux vergelijken is wel heel gemakkelijk en goedkoop...

Waar baseer je dit allemaal op? In Sweden en nog een aantal landen is de wet al door. De wet is dus wel zeker uitvoerbaar. De definitie van slaan van mij (zie boven, met fysieke kenbaarheden) is dat wel zichtbaar of herkenbaar voor de omgeving. Met de wet wordt (of het nu controleerbaar is of niet) een duidelijke boodschap gegeven dit kan niet. Mensen zullen er iedergeval bewuster mee omgaan.

En dacht je dat in die landen geen mishandeling gepleegd wordt? Dat zou wel heel naief zijn... Cijfers over mishandeling zijn een beetje moeilijk te vergelijken omdat een groot deel hoe dan ook onopgemerkt blijft, maar geloof mij: Ook in die landen wordt mishandeld. Misschien dat er wat minder corrigerende tikken uitgedeeld worden, maar de mishandeling zal echt niet veel minder zijn.

Er wordt inderdaad nu al tegen opgetreden tegen kindermishandeling. Echter meldpunten van kindermishandeling kunnen de hoeveelheid meldingen niet aan (o.a. Knevel op Zaterdag jl.) waardoor ze niet aan de slag kunnen met een melding. Organisatorisch is er verder ook van alles mis bij de betrokken instellingen zoals Riagg/GGZ etc.. wanneer er uit eindelijk wat aangedaan wordt. Dit een van de redenen dat men nu aan de bel trekt! Het beleid en aanpak moet veranderen.

Kijk, hier moet iets aan gedaan worden! Jij besteed je energie verkeerd... Het is zinloos en naief om een wet te maken die moeilijk te handhaven is (zonder sovjet-taferelen) en die het werkelijke probleem niet aanpakt.

[Anoniem: 39867]

Op donderdag 24 januari 2002 21:25 schreef Captain Proton het volgende:

Dan betwijfel ik sterk of het zin heeft om verder met je in discussie te gaan, als je zo overtuigd bent van je eigen gelijk... Ik zie in je post weinig (zeg maar geen) nieuwe argumenten, en aangezien ik de jouwe absoluut niet overtuigend vind heb ik geen zin mijn kritiek erop nog eens te herhalen: Je kunt mijn reactie uit mijn vorige post halen.

...

Jij herhaalt je hier jezelf ook maar. Het heeft inderdaad geen zin om met deze discussie verder te gaan. Verder gebruik je "de tik" waar ik slaan gebruik. Heb net lopen uitleggen dat het want anders is. Zo blijven we bezig.

ik ben het oneens met die eerste stelling, het is juist een goede vorm van opvoeding. De corrigerende tik met Dutroux vergelijken is wel heel gemakkelijk en goedkoop...

[Flauw] Waarschijnlijk wordt je zelf nog opgevoed. Hoe oud ben je eigelijk? [/Flauw]

Lees beter wat ik schrijf. Ik vergelijk de tik helemaal niet met Dutroux. Ik heb het gradaties van kindermishandeling. Slaan is de milste gradatie en de dood de ernstigste. Ik spreek in het verband waar ik dit bracht over de gehele aanpak van deze gradaties.

En dacht je dat in die landen geen mishandeling gepleegd wordt? Dat zou wel heel naief zijn... Cijfers over mishandeling zijn een beetje moeilijk te vergelijken omdat een groot deel hoe dan ook onopgemerkt blijft, maar geloof mij: Ook in die landen wordt mishandeld. Misschien dat er wat minder corrigerende tikken uitgedeeld worden, maar de mishandeling zal echt niet veel minder zijn

*Duh* Waar zie je me vooraan? Denk je dat ik achterlijk ben of zo? Argh.. nevermind.

[corani]

Ik ben van mening dat een corrigerende tik geen kindermishandeling is als er reden toe is.

Toen ik wat jonger was, heb ik vaak genoeg een tik gehad. Echter nooit zonder reden! Ik ben nu 22, en ik ben het er volledig mee eens. MAAR een tik uitdelen moet gebeuren uit liefde. Als je het doet omdat je boos bent, dan ben je naar mijn mening verkeert bezig.

Een daar ligt ook het verschil tussen een corrigerende tik, en slaan. Als je een tik uitdeelt om een kind op te voeden, is dat heel iets anders als slaan om je kind te straffen.

Natuurlijk moeten er duidelijke regels gelden. En natuurlijk moet goed gedrag in de eerste plaats aangemoedigd worden, en beloond worden.

Maar als je met praten een kind niet kunt corrigeren (en dan bedoel ik niet omdat je te weinig/geen overwicht hebt, maar als kind haal je het soms in je hoofd om gewoon overal tegenin te gaan, en overal tegenaan te schoppen ) is een corrigerende tik wel op zijn plaats. Het gaat ook niet om de tik op zich, maar om het schok-effect. Hetzelfde als een koude douche.

Voor de mensen die vinden dat een corrigerende tik kindermishandeling is, heb ik er hier nog wat:
• negeren -> kind kan 'verwilderen' en alleen nog maar doen wat het zelf wil, en geen enkele authoriteit meer aanvaarden
• verbaal iets zo 'duidelijk' maken (netjes gezegd) dat het kind luistert -> geestelijke mishandeling

En zo zijn er vast nog wel wat dingen te bedenken die dan ook onder kindermishandeling zouden moeten vallen.

Bankrover staat voor de rechtbank. Rechter: Bekent u dat u de bank hebt beroofd? Verdachte: Ja, sorry. Rechter: Foei! Niet meer doen hoor. Verdachte: Nee hoor, ik zal het nooit meer doen. Rechter: Nou, in dat geval, mag u weer naar huis gaan.

Hoe wil je ooit een kind opvoeden als je geen authoriteit hebt? En net zoals in elk rechtssysteem fout gedrag bestraft moet worden, moet dat in de opvoeding ook.

Als je als kind weet dat je toch geen straf krijgt, waarom zou je je dan aan de regels houden? En als je op een andere manier te werk stelligt dat het kind zich bestraft voelt, dan valt dat in dezelfde categorie als een corrigerende tik.

[Anoniem: 39867]

Op donderdag 24 januari 2002 23:02 schreef corani het volgende:

Bankrover staat voor de rechtbank. Rechter: Bekent u dat u de bank hebt beroofd? Verdachte: Ja, sorry. Rechter: Foei! Niet meer doen hoor. Verdachte: Nee hoor, ik zal het nooit meer doen. Rechter: Nou, in dat geval, mag u weer naar huis gaan.

Hoe wil je ooit een kind opvoeden als je geen authoriteit hebt? En net zoals in elk rechtssysteem fout gedrag bestraft moet worden, moet dat in de opvoeding ook.

Het straffen in NL (en andere landen natuurlijk) heeft vaak ook geen gewenst resultaat; het niet te tolereren gedrag gaat bij de meeste misdadigers door. Ik weet alleen niet het precieze aantal wat terug valt in crimineel gedrag, maar het percentage ligt (schrikbarend) hoog.

[Anoniem: 2551]

Als mishandeld kind kan ik het volgende bijdragen:
- voor m'n stiefvader met losse handjes had ik absoluut geen respect.
- voor m'n moeder niets dan respect.

[Ed_Capone]

Op zondag 07 oktober 2001 10:12 schreef Xtentic het volgende:
Kinderen SLA je NOOIT tenzij ze zelf slaan en je ze gewoon 1 tik wil verkopen omdat ze zelf hebben geslagen. Een kind neemt het over en dat is de mindere kant van het slaan. Een normaal kind kan je zekers dingen bij brengen in de positieve en negatieve sfeer zonder ze te slaan!.

SLAAN ZUIGT

Ja het resultaat kun je wel zien. De opvoeding is zo erg achteruit gegaan. Bob gooit een raam in bij de buren en wat doen ze: foei. En op die manier krijg je de meest eigenwijze rotkinderen die alles maar doen want ze hoeven niet bang te zijn voor de straf. Met een harde opvoeding voor iedereen zou er minder criminaliteit zijn geweest.

[corani]

Op vrijdag 25 januari 2002 10:03 schreef raglam het volgende:

[..]

Het straffen in NL (en andere landen natuurlijk) heeft vaak ook geen gewenst resultaat; het niet te tolereren gedrag gaat bij de meeste misdadigers door. Ik weet alleen niet het precieze aantal wat terug valt in crimineel gedrag, maar het percentage ligt (schrikbarend) hoog.

En hoe hoog dacht je dat het zou zijn als er NIET gestraft zou worden?

Natuurlijk, ik ben met je eens dat de terugval in crimineel gedrag groot is, maar daar gaat het niet om. Waar het om gaat is, wat zou er gebeuren als je er alleen wat van zegt, maar het niet straft. Soms is het gewoon nodig om te straffen.

[Anoniem: 39867]

Op vrijdag 25 januari 2002 12:01 schreef corani het volgende:

En hoe hoog dacht je dat het zou zijn als er NIET gestraft zou worden?

Natuurlijk, ik ben met je eens dat de terugval in crimineel gedrag groot is, maar daar gaat het niet om. Waar het om gaat is, wat zou er gebeuren als je er alleen wat van zegt, maar het niet straft. Soms is het gewoon nodig om te straffen.

Hoger uiterraard. Ik zeg natuurlijk niet dat het fout is hoe er nu gestraft wordt. Dat rechtspraak belangrijk is hoeft niemand zich af te vragen. Geld ook rechtvaardigheid; dan is het principe van oog om oog tand om tand in ons rechtssysteem gewoon weg nodig.

Het is echter wel belangrijk om te kijken waarom het straffen vaak niet het gewenste effect heeft ter preventie.
Met betrekking tot kinderen geld dit ook. Straffen is soms nodig, maar voorkoming door middel van grenzen stellen, 'duidelijkheid', etc is ook een manier (en naar mijn mening een betere manier) om ongewenst gedrag te voorkomen. Dit zal het welbevinden van het kind en de ouders ten goede komen.

[corani]

Op vrijdag 25 januari 2002 13:18 schreef raglam het volgende:
Het is echter wel belangrijk om te kijken waarom het straffen vaak niet het gewenste effect heeft ter preventie.
Met betrekking tot kinderen geld dit ook. Straffen is soms nodig, maar voorkoming door middel van grenzen stellen, 'duidelijkheid', etc is ook een manier (en naar mijn mening een betere manier) om ongewenst gedrag te voorkomen. Dit zal het welbevinden van het kind en de ouders ten goede komen.

Ik ben het geheel met je eens dat voorkiming door duidelijkheid een betere manier is. Maar het blijft een feit dat dat lang niet altijd genoeg is. Kinderen zijn net zo goed mensen, en hebben ook wel eens de neiging om de regels te overtreden, hoe duidelijk die ook zijn. Als je herhaling daarvan kunt voorkomen door uit te leggen dat dat echt niet kan, dan is dat uiteraard beter, maar dat werkt natuurlijk niet altijd! En in sommige gevallen werkt een tik dan wel. Dat maakt indruk.

Natuurlijk werkt het niet goed als je om de haverklap een tik uitdeelt. Dan maakt het geen indruk meer. Maar als er na herhaaldelijke waarschuwing toch weer een grens wordt overschreden, dan kan een tik heel duidelijk maken dat dit echt niet getolereerd word.

[Anoniem: 43040]

Dus vanaf nu gaan we iedereen die te hard rijdt op de snelweg een brief thuis sturen waarin staat dat je niet harder dan 120 km/u mag. En na verloop van tijd gaat iedereen zich eraan houden want iedereen weet dan wat de grens is.

Oh ja, probleemgevallen zoeken we thuis op om met ze praten natuurlijk....

Werkt dus niet hè.....

[Anoniem: 11554]

Het geheel verbieden van slaan van kinderen in de wet of op het gebied van waarden en normen leidt tot hele vreemde dingen. De 'corrigerende tik' moet kunnen. Hoewel ik denk dat je kind dwingen tot het aankijken en vermanend toe spreken, meer impact en een gerichtere toepassing heeft.

De kinderbescherming is momenteel al niet kosjer (ten onrechte uitplaatsen van kinderen, etc) en die zullen zulke discussies alleen maar aangrijpen om nog sneller kinderen te 'ontdoen' van hun ouders, terwijl dit mijns inziens alleen een averechts effect sorteert.

Een interessante vraag die rijst naast bij deze topic, is hoe staan we tegenover het kussen van je kind? In america gaan mensen helemaal over de rode als ze een ouder een kind een kus op if in de buurt van de mond zien geven, terwijl IK dat als niet meer dan normaal beschouw...

Think, conclude, shiver...

[Confusion]

Ik heb de draad half gelezen en kreeg de indruk dat de discussie redelijk vastliep. Daarom wil ik even het volgende argument aandragen (helaas ben ik de bronvermelding kwijt):
Kinderen moet geleerd worden waarom iets fout is. Het nadeel van een corrigerende tik is dat het ze enkel duidelijk maakt dat iets fout is. Het is onderzocht hoe kinderen op straf reageren en daaruit bleek dat kinderen die voornamelijk geslagen worden in hun ontwikkeling achterblijven, omdat ze niet leren waarom iets fout is. Wanneer je je kind echter uitlegt waarom iets fout is en daarbij emotionele pressie uitoefent: 'Ik ben boos op je', 'ik word verdrietig van dat gedrag', dan leert het kind waarom het fout is: omdat het bij de ouders verdriet teweeg brengt; een emotie die kinderen zelf ook niet prettig vinden en daarom begrijpen. Wanneer je dat doet, is de corrigerende tik overbodig geworden.

Een corrigerende tik is een teken van de machteloosheid van een volwassene tegenover een kind dat de logica van de volwassenen nog niet kan volgen. Machteloosheid tegenover het egoisme van een kind, want kinderen hebben de nadelen van, het inherent in de mens aanwezige, egoisme nog niet geleerd. De vraag is of die uiting van machteloosheid geoorloofd is. Ik denk dat iedereen zichzelf zodanig in kan houden dat het slaan overbodig is. Als dat echter stress of haat bij de ouder ten gevolge heeft, dan is een tik misschien een goede uitlaatklep. Het kind moet daarna echter te horen krijgen waarom het fout was: tikken uitdelen is niet voldoende om een kind op te voeden.

[SG]

Op donderdag 24 januari 2002 20:42 schreef raglam het volgende:
Zo te lezen kan nog eindeloos met je in discussie gaan captain proton. Deels omdat je niet over kennis beschikt die ik heb. (Dit is niet arrogant bedoelt, maar als je pedagogiek gehad hebt en ook werkt in de hulpverlening praat je anders).

Dat is dus theoretische gelul over opvoeding waarvan 99,99% van de ouders geen weet van hebben maar toch kinderen verplicht zijn op te voeden.
Iets wat redelijk simpel is zeer complex maken en dan een bepaalde wijze promoten waarbij de ouders zich dom voelen.
Ouders zijn er in verschillende karakters en intelligentie en communicatieve vaardigheden en niet iedereen kan met ze lullen als brugman.
Dat pedagogisch geleuter is goed voor probleem gevallen op te sporen en bij te sturen maar dan heb ik het over gevallen die duidelijk over de scheef gaan.
Als kindje stout is dan geef je straf en zeg je ook waarom.

'n corrigerende tik of billekoek of alternatief. Dat is zeer praktisch dan onnodig moeilijk doen.

[Anoniem: 44698]

Na drie keer waarschuwen mag je best een corrigerende tik geven...
Mijn vader deed dat altijd, het probleem daarvan is dat ik ging denken dat dat 'normaal' was en het ook bij mijn zusjes ging doen, maar dan zonder waarschuwing.
Nu heb ik oppaskindjes, dan verleer je het snel...
of je wordt ontslagen....

[Confusion]

SuperG schreef:
'n corrigerende tik of billekoek of alternatief. Dat is zeer praktisch dan onnodig moeilijk doen.

Onwetendheid is nooit een geldig argument. Wat mij betreft zouden scharen ouders geen ouder mogen zijn, omdat ze te achterlijk, maar vooral ook te ongeintresseerd, zijn om een kind enigzins beschaafd op te voeden.

Het is echt niet zo moeilijk eens een boekje over opvoeding te lezen. Er zijn heel veel weetjes over het opvoeden van kinderen die het proces een stuk makkelijker maken. Sommige ouders zijn zich er niet eens van bewust dat een kind bijvoorbeeld een ŽNeeŽ-fase heeft; het is toch te stupide voor woorden dat ouders niet leren een kind in zoŽn fase klem te lullen door de juiste vragen te stellen in plaats van boos te worden op een kind dat niets anders doen dan zichzelf zijn?!

[Anoniem: 38640]

Slaan is nooit zinvol, de soort Homo Sapiens heeft een hierarchische structuur nodig, welke niet is gebaseerd op fysiek overwicht (zoals bij een hond/wolf).
De mens heeft die structuur op basis van respect en ontzag, niet op basis van angst.
Slaan is geen correctie, maar het aanleren van een angstgevoel op de basis van actie is een (fysieke) reactie.
Is niet juist, want de mens zit zo niet in elkaar (althans de verder geevolueerde mens).
Het is heel moeilijk maar om een kind goed op te voeden moet je dit altijd in gedachten houden

[Anoniem: 38640]

Op vrijdag 25 januari 2002 10:05 schreef Sepans het volgende:
Als mishandeld kind kan ik het volgende bijdragen:
- voor m'n stiefvader met losse handjes had ik absoluut geen respect.
- voor m'n moeder niets dan respect.

Ondanks het feit dat zij het kennelijk toestond ????

[Anoniem: 38640]

Op donderdag 24 januari 2002 20:42 schreef raglam het volgende:
Zo te lezen kan nog eindeloos met je in discussie gaan captain proton. Deels omdat je niet over kennis beschikt die ik heb. (Dit is niet arrogant bedoelt, maar als je pedagogiek gehad hebt en ook werkt in de hulpverlening praat je anders). En we praten langs elkaar met 'slaan' en 'corrigerende tik'.

We kunnen elke dag om ons heen zien wat de "cursus" pedagogiek en daaraan gekoppeld die lekkere "hulpverlening" voor resultaten boekt?????

[Anoniem: 38640]

Op vrijdag 25 januari 2002 14:35 schreef hjo het volgende:
Dus vanaf nu gaan we iedereen die te hard rijdt op de snelweg een brief thuis sturen waarin staat dat je niet harder dan 120 km/u mag. En na verloop van tijd gaat iedereen zich eraan houden want iedereen weet dan wat de grens is.

Oh ja, probleemgevallen zoeken we thuis op om met ze praten natuurlijk....

Werkt dus niet hè.....

Oh en die belachelijk bekeuringen hebben wel gewerkt???

[Anoniem: 28143]

Op zondag 27 januari 2002 08:58 schreef rudivrol het volgende:

[..]

Oh en die belachelijk bekeuringen hebben wel gewerkt???

Die zijn er echt niet alleen om jouw het harde rijden af te leren, maar hoofdzakelijk om de staatskas te spekken.

Moet jij eens kijken als iedereen zich opeens netjes aan de snelheid hield, dan werd waarschijnlijk de wegenbelasting verdubbeld.

[MIster X]

Ben het eigenlijk helemaal met de topicstarter eens ondanks de mening van RAGLAM.

Maar ik denk dat een belangrijk punt nog nauwelijks genoemd is, namelijk de leeftijd van het kind. Tot op een bepaalde leeftijd kan er gewoon niet met een kind geredeneerd worden, omdat hij daar gewoon nog niet toe in staat is. De enige manier om een keer op die leeftijd iets te leren is associatie: "Als ik dat doe, krijg ik au".

Zelf ben ik als klein kind, tot een jaar of 5 à 6, op die manier opgevoed, maar ik kan me er totaal niets van herinneren.

Dan krijg je een geheel andere fase, waarin je wel met een kind kan praten. Waarin je ook straf kan beloven: "Nee, niet doet, want ...". "Ik heb net toch uitgelegd dat...? Als je het nog een keer doet dan ..." Als ik echt te ver ging, kreeg ik heus wel een pak op m'n billen, maar dat was door de consequentie van het onderricht maar nauwelijks nodig.

Vanaf een jaar of 13 zou een pak slaag nooit meer geholpen hebben. Integendeel, waarschijnlijk zou ik er opstandig van zijn geworden.

Trouwens... iets anders:
De opvoeding in het algemeen is minder streng dan vroeger, luister maar naar de verhalen van ouders en grootouders. Tevens heb ik het idee dat kinderen ook slecht worden opgevoed (als je al van een opvoeding kan spreken i.p.v. alleen maar 'voeding'). Ik zie daar toch wel degelijk een verband tussen:

Het minder streng opvoeden van kinderen heeft geleid tot een achteruitgang in de maatschappij.

Natuurlijk is kindermishandeling niet goed te praten, daarover zijn we het allemaal eens. Maar een pak slaag is nog niet meteen mishandeling.

[Anoniem: 39867]

Op zondag 27 januari 2002 08:55 schreef rudivrol het volgende:

We kunnen elke dag om ons heen zien wat de "cursus" pedagogiek en daaraan gekoppeld die lekkere "hulpverlening" voor resultaten boekt?????

Een nuance: er is een onderscheid tussen inhoudelijke vakkennis en wanbeleid c.q. achterlijke organisatie.

[Anoniem: 34497]

waarom en wanneer slaan ouders?
Ik kan mij van heel vroeger ( ja ik ben wat ouder dan het gemiddelde hier) wel herinneren dat ik een keer een heel onterecht pak slaag heb gekregen Nu weet ik dat op dat moment ik nog 2 dwarse broertjes had en 1 zusje en een moeder die in de overgang zat en ik op dat moment de beroemde druppel van de emmer was. Ik denk dat mijn moeder op dat moment niet anders kon.
Zelf heb ik mijn zoon zo min mogelijk geslagen, de gebruikelijk opvoedkundige tik en ja dat werd na zo ong 5/6 jaar steeds minder( praten begon te helpen)Als ik zo s nadenk is t hooguit zo'n 2-3 jaar dat een tik het laatste redmiddel was.(Eerst zijn ze te klein en later worden ze redelijker)

Als ik alles zo s bekijk is t best goed gekomen met m..... zou wat meer op school moeten uitvoeren dus probeer ik m ervan te overtuigen dat t halen van een diploma tegenwoordig een vereiste is im enigzins leuk werk te kunnen doen.