Spanning bij voorstelrondjes/presentaties

[RippedBonobo]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Philip Ross]

Heel herkenbaar. Wat voor mij goed helpt is van tevoren goed voorbereid zijn en weten wat je wil gaan zeggen. En dan een paar keer heel diep ademhalen en rustig uitademen.
Bij presentaties hetzelfde, gewoon de voorbereiding goed op orde hebben en beginnen. Als je eenmaal bezig bent valt het allemaal wel mee.

[sOid]

Imho typisch een geval van vaak doen. En presentaties goed voorbereiden.

Vergeet ook niet dat veel mensen dit lastig vinden. Vooral presentaties.

Ik heb een aantal jaar terug een presentatie moeten geven aan 120 man in een zaal + livestream. Was bloednerveus, had in begin een kleine blackout. Wist me te herpakken en uiteindelijk een leuke ervaring. Sindsdien draai ik m’n hand ook eigenlijk niet meer om voor kleinere groepen.

[HollowGamer]

Je bent er zo te lezen ook nog pas, geef jezelf dan ook de tijd om collegas en andere beter te leren kennen.

Verder is het geen schande om te zeggen dat je het wat lastig vind. Dat hoef je niet met iedereen te delen, dat kan ook met iemand in vertrouwen zijn. Kennelijk kan een flesje water ook helpen, puur zodat je even een moment hebt voor jezelf.

Ik ben autistisch en heb sowieso hier niets mee. Online nergens last van, in een groep vind ik het ook verschrikkelijk. Gelukkig weten de meeste dat ook.

[jjust]

Ik had daar in het verleden ook last van. Spreken in groepen of het geven van presentaties. Wat mij heeft geholpen is het gewoon veel doen. En ook goed voor te bereiden bijvoorbeeld, ten aanzien van voorstel rondes, door een korte introductie van mijzelf uit te schrijven en die te oefenen. Ik maak mij er nu niet meer druk om en eerlijk gezegd vind ik het nu zelfs wel leuk.

Ook zijn er trainingen te volgen. Ik hoor goede verhalen over https://www.greatcommunicators.nl/ (geen relatie of belang)

[mr.Millenarian]

Terwijl je wacht tot jij aan de beurt bent: zorg dat je uitademing een keer zo lang duurt als je inademing. Dat onderdrukt je vecht/vlucht reflex en geeft je zenuwstelsel een seintje dat de kust veilig is. Je hartslag daalt weer en je zal je binnen een paar ademhalingen minder gestressst voelen. Plus: als je met je gedachten bij je ademhaling bent kun je jezelf niet opnaaien over wat er mis zou kunnen gaan als je het woord krijgt. Dus 4 tellen in, 8 uit (als 8 uit lastig is, is 6 ook goed. Zo lang het maar langer is dan je inademing).

Plus: wat je moet vertellen gaat over jezelf en weet je allemaal dus al. Daar hoef je helemaal niet over na te denken.

[SmurfLink]

Waar word je precies zenuwachtig van?

[Microkid]

Je kan een spiekbriefje maken met daarop een paar punten die je over jezelf wilt vertellen (naam, functie, wat doe je zoal enz). Dat maakt het makkelijker om niks te vergeten en vloeiender te praten. Als je het vaker gedaan hebt, wordt het makkelijker.
En natuurlijk: thuis oefenen voor de spiegel.

[ Voor 8% gewijzigd door Microkid op 18-10-2025 11:09 ]

[F_J_K]

Ik heb er nul last van dus het kan zijn dat mijn mening onzin is. Toch proberen te helpen:

Misschien kan je kijken of het een eerste paar keer via Teams o.i.d. kan. Dan is er meer (ook emotionele) afstand. Kan je ook desgewenst inderdaad een spiekbriefje in kladblok in beeld hebben voor jezelf.

Inderdaad zal het na een aantal keer minder worden, wanneer je (cq. je onbewustzijn) merkt dat er geen negatieve reacties komen. Bedenk: zoals jij wellicht het ook niet heel belangrijk vinden wat de ander precies zegt als het niet voor jouw functie relevant is, dat geldt andersom ook. Goed voorbereiden helpt ook. Zowel vakinhoudelijk als vooraf even denken over wat je wilt zeggen. En als er een keer een spreekfoutje komt door nervositeit: die herinnert men zich een maand later niet meer. We zijn allemaal mensen.

[olafmol]

Vaak komt dit soort spanning voort uit een onbewuste angst om te falen of om iets verkeerds te doen oid. Faalangst dus.
Vertel jezelf dat de mensen in de groep er allemaal zitten om lekker met jou samen te werken, dat mensen blij zijn dat jij er ook bij bent, en dat je echt iets kunt toevoegen aan de groep. Kortom: buig negatieve gedachten om naar positieve. Maak dat je er zin in hebt, en maak het leuk voor jezelf. Probeer jezelf dus ook bewust te laten ontspannen en niet te gaan stressen of piekeren, je kunt je eigen gedachten en emoties best goed beïnvloeden, eigenlijk meer dan je zou denken. Succes!

[Kurkentrekker]

Ik ken mensen die zich er gewoon met naam + functie vanaf maken en dan naar de volgende in het ronde kijken. Helemaal prima.

Begin daar mee, en als dat makkelijk blijkt dan kun je bij een latere meeting daar dingen aan toevoegen: ‘ik ben Peter, software engineer, ik doe dit nu 4 jaar’. Volgende keer plak je er aan vast wat je hiervoor deed, of je een huisdier hebt (Echt waar, ik heb mensen horen uitleggen in meetings dat ze een hond hebben. Echt, al had je een giraf in je achtertuin, like i care).

Dat voorstelrondje in vergaderingen is niet bedoeld om een persoonlijke connectie te bouwen, dus zie het ook niet zo.

[Frieda]

Herkenbaar, heel veel mensen hebben dit! Bij een voorstelrondje helpt het mij om een riedeltje uit mijn hoofd te leren. Een oud-collega van mij zei altijd "ik vergeet altijd ineens wie ik ben als ik me voor moet stellen" en zo voelt het voor mij ook. Presenteren vind ik ook een drama maar ook hier helpt het als je weet wat je gaat zeggen, een presentatie oefenen of de tekst uitschrijven kan dus nuttig zijn. Ik zit na 20 jaar presenteren nog steeds met klotsende oksels dus kleed je daarop, en leer te presenteren met angst. Dan kan je het zonder ook

[Hahn]

Philip Ross schreef op vrijdag 17 oktober 2025 @ 20:04:
Heel herkenbaar. Wat voor mij goed helpt is van tevoren goed voorbereid zijn en weten wat je wil gaan zeggen.

Frieda schreef op zaterdag 18 oktober 2025 @ 10:57:
Presenteren vind ik ook een drama maar ook hier helpt het als je weet wat je gaat zeggen, een presentatie oefenen of de tekst uitschrijven kan dus nuttig zijn.

Voor mij is het ook zeer herkenbaar, maar mijn advies is enigszins het tegenovergestelde van wat jullie zeggen over goed voorbereiden: denk niet woord-voor-woord uit wat je wilt gaan zeggen. Houd het simpel en natuurlijk door op het moment zelf te bedenken wat je precies gaat zeggen.

Want bij mij is de stress vaak vooral dat ik bang ben een belangrijk detail te gaan vergeten, het verkeerd uit te spreken, of te gaan struikelen over woorden. Terwijl als ik alleen maar globaal bedenk wat ik ongeveer wil ga zeggen en de precieze woorden/zinnen op het moment zelf doe, dat veel minder een probleem is.

Paar andere tips:

• Benoem even kort dat je het spannend vindt (bijv. "Geen idee waarom, maar mezelf voorstellen vind ik altijd even spannend!"), dat maakt het wat luchtiger, haalt een beetje druk van de ketel, en veel anderen zullen het ook herkennen en/of begrijpen.
  
  
• Bedenk dat in een voorstelrondje iedereen bezig is met wat ze zelf willen gaan zeggen, en dus niet zo bezig zijn met jou
  
  
• Er is geen schande in het kort en bondig te houden.

[ Voor 12% gewijzigd door Hahn op 18-10-2025 11:00 ]

[Philip Ross]

Hahn schreef op zaterdag 18 oktober 2025 @ 10:59:
[...]


[...]

Voor mij is het ook zeer herkenbaar, maar mijn advies is enigszins het tegenovergestelde van wat jullie zeggen over goed voorbereiden: denk niet woord-voor-woord uit wat je wilt gaan zeggen. Houd het simpel en natuurlijk door op het moment zelf te bedenken wat je precies gaat zeggen.

Want bij mij is de stress vaak vooral dat ik bang ben een belangrijk detail te gaan vergeten, het verkeerd uit te spreken, of te gaan struikelen over woorden. Terwijl als ik alleen maar globaal bedenk wat ik ongeveer wil ga zeggen en de precieze woorden/zinnen op het moment zelf doe, dat veel minder een probleem is.

Paar andere tips:

• Benoem even kort dat je het spannend vindt (bijv. "Geen idee waarom, maar mezelf voorstellen vind ik altijd even spannend!"), dat maakt het wat luchtiger, haalt een beetje druk van de ketel, en veel anderen zullen het ook herkennen en/of begrijpen.
  
  
• Bedenk dat in een voorstelrondje iedereen bezig is met wat ze zelf willen gaan zeggen, en dus niet zo bezig zijn met jou
  
  
• Er is geen schande in het kort en bondig te houden.

Ben het wel met je eens hoor. Met goed voorbereid zijn en weten wat je wil zeggen bedoel ik vaak dat je vooraf je belangrijkste punten op een rijtje zet, niet dat je een hele speech uit werkt tot op de letter.
Met een presentatie kan je bijvoorbeeld een heel framework opzetten, de opbouw op een bepaalde manier doen en dan wordt het veel makkelijker om ter plekke de lijn te volgen zonder af te dwalen of stil te vallen.

[sOid]

Misschien ter inspiratie van TS, dit is wat ik in grote lijnen vaak zeg. De woorden en vorm veranderen afhankelijk van onderwerp en context, maar komt grofweg op hetzelfde neer.

"Hoi, fijn dat we allemaal bij elkaar zijn om <insert onderwerp> te bespreken! Ik ben <insert naam>, <insert functie> bij <insert naam bedrijf/organisatie>. Ik werk hier zo'n <insert cijfer> jaar en heb een achtergrond in <insert eerdere functies/opleiding/oid>. Ik hoop dat we tijdens dit overleg <insert kort wat je uit het overleg wilt halen/wat jouw bijdrage kan zijn>."

[wm1234]

Ik denk dat je al goede tips hebt gehad maar het veel doen en van leren blijft toch wel het belangrijkste.
Ik werk bijna dagelijks met nieuwe mensen en wisselende groepen dus ik heb inmiddels gigantisch veel voorstelrondjes gezien.
Wat mij opvalt is dat heel veel mensen hele verhalen vertellen over hun verleden, wat ze hebben gedaan, waar ze hebben gewerkt, hoe oud ze zijn, met wie ze een relatie hebben, hoeveel kinderen ze hebben, welke sporten of hobby's ze doen en weet ik veel wat allemaal.

Mijn conclusie, dat is gewoon heel langdradig in de meeste gevallen. Je moet altijd onthouden, jij bepaald zelf wat je verteld en wat niet.
In korte voorstelrondes, zeker met meer mensen, houdt het ook echt kort en voornamelijk relevant t.o.v. de groep: Ik ben Bonobo, wat is je rol: In dit team/project pak ik de rol van senior software ontwikkelaar en ik heb ervaring in de organisatie met X Y Z dus ik ken de applicaties al of ik ben nieuw dus ik hoop dat iemand mij het een en ander kan laten zien. Ik kijk ernaar uit (positief) om met jullie samen te werken, als je vragen hebt dan hoor ik het graag of dan doe ik dat graag zo bij de koffie.
Bovenstaand is een voorbeeld maar het is altijd in die strekking, soms bij cursussen bijvoorbeeld vragen ze soms wel eens door, dan gewoon goed luisteren (dan moet je snel schakelen en gewoon rustig luisteren ipv zenden), vaak gaat het over: En wat doe je naast je werk in het weekend of wat wil je uit deze dag halen ofzo. Waar loop je tegenaan, heb je hulp nodig (bij stand-ups). Daar kan je alvast over nadenken voordat je de vragen krijgt.

Voor presentaties, tegenwoordig zit half Nederland op de telefoon of zijn ze aan het mailen op de laptop dus de aandacht is snel weg. De spanningsboog is extreem kort. Belangrijkste is om het super kort en bondig (denk aan TikTok, moet allemaal in 10 seconden) te houden en je krijgt pluspunten als je het ook nog grappig weet te maken of gelijk de luisteraar te bouwen met iets prikkelends, dat kan zijn een statement, probleem waar iedereen zich in herkent. Dan kan je de luisteraar wel wat langer vasthouden.
Heel veel publiek is ook totaal niet technisch dus einde lange technische verhalen haken veel mensen ook op af, simpelweg omdat ze geen verstand van hebben. Je publiek inschatten is dus vooraf heel belangrijk. Als je met alleen developers zit, moet je geen oppervlakkig verkoopverhaal houden maar met verkopers/management/business mensen moet je geen technische sessie houden. Als er een mix in zit, gelijk aan de veilige kant gaan zitten en ook duidelijk benoemen dat je je verhaal erop aanpast. De kunst is dan eigenlijk dat je iets technisch terug gaat vertalen naar je uitleggen aan je vader & moeder, die net de telefoon kunnen aanzetten en gebruiken.

[Toke_gt]

RippedBonobo schreef op vrijdag 17 oktober 2025 @ 19:55:
***members only***

Hoe gaat dit na het voorstelrondje?
Je weet namelijk waarschijnlijk best wat je ongeveer zegt bij dat voorstelrondje, dus dat zal het probleem niet zijn. Lijkt eerder te maken hebben met de wetenschap dat bijna de schijnwerpers op je zijn gericht en dat dát je nerveus maakt. Je wilt het graag goed doen. Beetje vergelijkbaar (voor mij) met een schoolklas waarin de leerkracht de rijen afgaat en je dus weet wanneer je aan de beurt bent om antwoord te geven. Terwijl als het kriskras gaat, weet je niet wanneer je iets moet gaan zeggen en dan spelen die zenuwen niet.
Als het alleen het voorstelrondje is waarin je hier last van hebt, kun je dat inderdaad prima oplossen met een prettige en makkelijke zin. ‘Ik ben Bonobo en zit hier vanuit projectgroep XXX.’ Of, ‘ik ben Bonobo en ben hier om jullie te ondersteunen bij het werken met Xxx’ of wat je taken dan ook maar zijn in die specifieke groep. Dan hoef je namelijk niet na te denken over wat je gaat zeggen en dat geeft rust. Maakt niks uit dat je in elk gezelschap hetzelfde zegt.
Heb je er alleen bij het begin last van, dan heb je een dikke kans dat je hier met een presentatie helemaal geen last van hebt. Dat is een andere setting en als je eenmaal bent begonnen, zijn de zenuwen weg.

Heb je tijdens de rest van de sessie ook last van zenuwen, dan kan een presentatietraining je echt goed helpen. Ik geef die zelf ook en het doet echt wonderen met collega’s. Er zijn allerlei manieren om jezelf wat meer comfort te geven en het is goed om in zo’n training te kijken wat jou het beste helpt, want dat is deels toch voor iedereen verschillend.

En ook goed te bedenken: je bent nooit de enige en anderen merken vaak niks van jouw zenuwen. Die hartslag, die voel je alleen zelf. Mensen zeggen tegen mij vaak ‘jij blijft zo rustig’, terwijl ik ook het hart in mijn keel voel kloppen.

[Gr4mpyC3t]

Grappig, ik vertel wat er op dat moment in mij opkomt om te zeggen (over mezelf). Aan het einde vermeld ik altijd dat de deur openstaat voor een uitgebreide introductie.

Ik weet zeker dat 80% van de mensen in die ruimte na 1 minuut al vergeten is wat je net hebt gezegd. En de mensen die echt meer willen weten komen later wel naar je toe.

[YakuzA]

Gr4mpyC3t schreef op zondag 19 oktober 2025 @ 00:01:
Grappig, ik vertel wat er op dat moment in mij opkomt om te zeggen (over mezelf). Aan het einde vermeld ik altijd dat de deur openstaat voor een uitgebreide introductie.

Ik weet zeker dat 80% van de mensen in die ruimte na 1 minuut al vergeten is wat je net hebt gezegd. En de mensen die echt meer willen weten komen later wel naar je toe.

Voor 90% van de mensen zal de 'gewoon willekeurig iets uitkramen' niet heel goed uitpakken.

[de Peer]

Ik heb vaak een notitieblok bij me, waar ik meestal 1 of 2 zinnen (in onleesbaar handschrift) op schrijf wat ik zou willen/kunnen zeggen.

In de praktijk gebruik ik dit alleen om op terug te vallen in geval van een blackout ofzo. En dat geeft meer zelfvertrouwen waardoor het in de praktijk gewoon goed gaat. Het gaat dus grotendeels om de mindset is mijn ervaring.

Vooral de lat niet te hoog leggen: 1 of 2 zinnen is voldoende, meer kan/mag altijd.

[Gr4mpyC3t]

YakuzA schreef op maandag 20 oktober 2025 @ 10:52:
[...]

Voor 90% van de mensen zal de 'gewoon willekeurig iets uitkramen' niet heel goed uitpakken.

Er is een verschil tussen willekeurig iets uitkramen en willekeurig iets over jezelf vertellen.

De ene keer vertel je iets over je ervaringen en de andere keer over je hard skills. Het is potato potado en maar net waar je zin in hebt. Zolang je de ruimte niet hoeft te overtuigen van iets, staat er feitelijk ook niets op het spel.

Gekmakerij voor niets (vind ik).

[RM-rf]

YakuzA schreef op maandag 20 oktober 2025 @ 10:52:
[...]

Voor 90% van de mensen zal de 'gewoon willekeurig iets uitkramen' niet heel goed uitpakken.

In geval van de TS geeft hij letterlijk aan dat het in zijn geval wel enkel een probleem is als hij langer de tijd krijgt om iets te bedenken:
Hij geeft aan dat het probleem _niet_ bestaat (bij hem) als hij gewoon heel snel wat moet zeggen: "Terwijl als je me overvalt en wat vraagt, of als ik toevallig de eerste ben, heb ik weinig last van.".


Er spelen mogelijk verschillende zaken... mar meestal is het zo dat in bv een beroepssituatie, een situatie waarin iemand bv als technische specialist op basis van een expertise wat te zeggen heeft, het vaak niet eens erom gaat "dat iemand niet echt weet wat te zeggen"...

Maar vooral om hoe je jezelf ook kunt presenteren, of je zelfverzekerd kunt overkomen.
Bij mij heeft het vaak ook sterk te maken met mn lichaamshouding, de manier waarop ik sta (als het een presentatie/standup is die dus staand gedaan wordt)... ik merk dat het altijd goed is me te concentreren op mn lichaamshouding: als je stevig staat (voeten iets verder uit elkaar, rechte rug).
Als het een zittende situatie is, ook dan is en rechte rug goed, en kies een positie waarin je op 'het puntje van je stoel zit'', om je eigen alertheid ook te stimuleren.

Wat ik uiteindelijk zeg is meestal niet het probleem, ik heb al dertig jaar beroepservaring en werk in een sector waar bijna iedereen dat juist helemaal niet heeft en ze enorm behoefte hebben aan mensen met technische kennis...
Maar ook ik ervaar best behoorlijke spanning en een nervositeit als ik voor groepen moet spreken of bepaalde presentaties of workshops moet doen, juist ook omdat zaken als lichaamstaal en soms ook of je een 'band'met je toehoorders kunt scheppen (of ook je eigen kennis kunt vertalen naar een verhaal dat ook zij begrijpen) essentieel kan zijn...

Die spanning en nervositeit is denk ik echter juist ook nodig om alert en gespannen te zijn, en daardoor lever je juist een betere prestatie, juist als je die adrenaline goed kunt inzetten

[R_Zwart]

De beste tip die ik ooit kreeg voor presentaties: jij weet er meer vanaf dan het publiek anders hadden ze je niet gevraagd om iets te komen vertellen. En zeker met een goede voorbereiding klopt dat altijd. Als je weet waar je het over hebt maakt niemand je iets. Ze kunnen hoogstens een andere mening hebben, en die hoor je dan gewoon beleefd aan.

[de Peer]

R_Zwart schreef op maandag 20 oktober 2025 @ 20:48:
De beste tip die ik ooit kreeg voor presentaties: jij weet er meer vanaf dan het publiek anders hadden ze je niet gevraagd om iets te komen vertellen. En zeker met een goede voorbereiding klopt dat altijd. Als je weet waar je het over hebt maakt niemand je iets. Ze kunnen hoogstens een andere mening hebben, en die hoor je dan gewoon beleefd aan.

Tsja fijn dat jij er mee geholpen bent, maar vaak genoeg is dit gewoon niet feitelijk correct. Bijvoorbeeld als je nog relatief nieuw bent in een organisatie.