Ik zit momenteel in dubio. In 6,5 jaar tijd ben ik als network engineer na enkele jaren doorgegroeid naar (network) automation/devops consultant, en de laatste drie jaar de kartrekker op dit gebied binnen de organisatie. Ik ben inmiddels veel actief op het snijvlak tussen business en techniek en adoptie/transformatie richting automatisering, veel meer dan met de inhoud van networking zelf. Ik heb veel vrijheid, werk direct samen met het C-level, en geniet het vertrouwen om mijn eigen koers te bepalen.
Toch begint het te wringen. De organisatie verandert veel, maar focus op en verschuiving naar automation ontbreekt nog steeds, ondanks dat ze zeggen daarheen te willen. Collega’s zijn leuk, maar ik mis gelijkgestemden. De paar die er waren zijn in het afgelopen jaar vertrokken vanwege deze reden.
Voor het eerst ben ik eens verder gaan kijken, reageerde op een paar berichten en kreeg vrij snel een interessante aanbieding die redelijk ligt in lijn met wat ik doe. Meer architectuur, transitie en hoog-over een voet in de klei, terwijl de meeste aanbiedingen sterk engineer-gericht zijn.
Het klikte, hoefde niet alles 3x uit te leggen, de inhoud sluit aan bij wat ik doe, 25% meer salaris, maar de reistijd is fors. Van max 1 uur nu naar zeker 1,5 uur enkele reis (ook nog rondom Utrecht). Ook worden er meer verwachtingen gesteld aan studie dan dat ik ben gewend, maar dat zie je wel vaker in consultancy.
Ik heb thuis twee jonge kinderen (0-3). Studeren of verdiepen lukt nu nauwelijks met weinig slapen en concentratie, laat staan met drie uur reistijd per dag. Hybride werken is vaak mogelijk, maar ook afhankelijk van de opdrachtgever, maar “dit gaat in goed overleg en komt wel goed”. Dat is niet heel concreet om een handtekening onder te zetten.
Twijfel dus. Hier heb ik invloed, vertrouwen en autonomie. Tegelijkertijd merk ik dat ik meer bezig ben met het veranderen van de organisatie boven mijn eigen ontwikkeling en neemt de frustratie toe. De aanbieding biedt wel vernieuwing en een mooie positie op papier, maar het is altijd een risico en ben ook benieuwd wat zo’n reistijd met me gaat doen. Salaris is natuurlijk heel aantrekkelijk, maar ik merk dat ik meer waarde hecht aan de invulling.
Ik kan blijven en met focus een uitdagend project uitvoeren/focussen op zelfontwikkeling… of toch springen en accepteren dat het privé een tijd zwaar wordt en of de opdracht leuk is? Een weg terug zie ik dan ook niet meer zitten.
Ben vooral benieuwd naar ervaringen van anderen in soortgelijke situaties en eventuele vraagstukken die mij helpen deze keuze te maken.
Toch begint het te wringen. De organisatie verandert veel, maar focus op en verschuiving naar automation ontbreekt nog steeds, ondanks dat ze zeggen daarheen te willen. Collega’s zijn leuk, maar ik mis gelijkgestemden. De paar die er waren zijn in het afgelopen jaar vertrokken vanwege deze reden.
Voor het eerst ben ik eens verder gaan kijken, reageerde op een paar berichten en kreeg vrij snel een interessante aanbieding die redelijk ligt in lijn met wat ik doe. Meer architectuur, transitie en hoog-over een voet in de klei, terwijl de meeste aanbiedingen sterk engineer-gericht zijn.
Het klikte, hoefde niet alles 3x uit te leggen, de inhoud sluit aan bij wat ik doe, 25% meer salaris, maar de reistijd is fors. Van max 1 uur nu naar zeker 1,5 uur enkele reis (ook nog rondom Utrecht). Ook worden er meer verwachtingen gesteld aan studie dan dat ik ben gewend, maar dat zie je wel vaker in consultancy.
Ik heb thuis twee jonge kinderen (0-3). Studeren of verdiepen lukt nu nauwelijks met weinig slapen en concentratie, laat staan met drie uur reistijd per dag. Hybride werken is vaak mogelijk, maar ook afhankelijk van de opdrachtgever, maar “dit gaat in goed overleg en komt wel goed”. Dat is niet heel concreet om een handtekening onder te zetten.
Twijfel dus. Hier heb ik invloed, vertrouwen en autonomie. Tegelijkertijd merk ik dat ik meer bezig ben met het veranderen van de organisatie boven mijn eigen ontwikkeling en neemt de frustratie toe. De aanbieding biedt wel vernieuwing en een mooie positie op papier, maar het is altijd een risico en ben ook benieuwd wat zo’n reistijd met me gaat doen. Salaris is natuurlijk heel aantrekkelijk, maar ik merk dat ik meer waarde hecht aan de invulling.
Ik kan blijven en met focus een uitdagend project uitvoeren/focussen op zelfontwikkeling… of toch springen en accepteren dat het privé een tijd zwaar wordt en of de opdracht leuk is? Een weg terug zie ik dan ook niet meer zitten.
Ben vooral benieuwd naar ervaringen van anderen in soortgelijke situaties en eventuele vraagstukken die mij helpen deze keuze te maken.