Eventueel kan je ook nog naar de vertrouwenspersoon gaan binnen de organisatie, maar dat is niet heel zinvol aangezien een bedrijfsarts hier voor is.
*knip* ChatGPT antwoorden zijn ongewenst op het forum
[ Voor 177% gewijzigd door Zr40 op 04-07-2025 20:35 ]
Volgens chatgpt formeel contact, maar vooral eenrichtingsverkeer.Limhes schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:06:
Dus de bedrijfsarts is de enige met wie ze contact moet houden? Niet ook met HR bijvoorbeeld?
Maar neem aan dat je vriendin daar met de bedrijfsarts over zal praten. Wanneer staat die afspraak?
ChatGPT-antwoorden kan iedereen opzoeken. Het is niet de bedoeling die hier neer te zetten of op te vertrouwen.
[ Voor 14% gewijzigd door Ardana op 05-07-2025 18:12 ]
Ze hoeft geen verantwoording af te geven wat ze heeft, wel zal ze gebeld mogen worden over dingen zoals verwachte terugkeer, specifieke vragen die alleen door haar beantwoord kunnen worden en updates vragen over hoe het gaat. dit allemaal "tot in het redelijke" .
Over hoe vaak een WG contact mag opnemen zijn ook geen specifieke regels, hangt allemaal af van functie, ziekteduur, in zeker zin aard van de ziekmelding en wat redelijk geacht wordt.
over wat ze wel mogen vragen: https://www.autoriteitper...vers-bij-zieke-werknemers
Tot een bedrijfsarts heeft gezegd dat contact vanuit de werkgever tegen herstel inwerkt zal ze een bepaalde mate van 'intresse' moeten tolereren.
Kijk ook in het verzuimprotoco van de WGl: https://www.arboned.nl/nieuws/verzuimprotocol
[ Voor 28% gewijzigd door Rmg op 04-07-2025 17:20 ]
Ik weet niet of het om een werk adres gaat, er dan kan natuurlijk ook bedrijfsvertrouwelijke informatie tussen zitten die jij niet zou mogen lezen. Dat moet je dan wel voor je houden, je wilt de werkgever geen handvatten geven voor iets.vanaalten schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:13:
Ik weet niet hoe goed jullie relatie is, maar wellicht dat het voor je vriendin goed is als ze voorlopig niet meer haar mail leest maar jou dat laat doen. Dan kan jij de relevante berichten filteren van de drammende leidinggevende.
Duct tape can't fix stupid, but it can muffle the sound.
Bedankt voor het delen!Verwijderd schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:20:
***members only***
Dit is helemaal geen mooie ChatGPT vraag, want die kraamt onzin uit.President schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:05:
Overigens is dit echt een mooie chatgpt vraag [...]
Met een vaststellingsovereenkomst (VSO) raak je niet dat sociale vangnet kwijt. Maar eens, dat moet nu nog niet aan de orde zijn. Eerst moet de situatie normaliseren en moet aan herstel gewerkt worden. Op een gegeven moment is het juist misschien wel een optie. Ze krijgt dat een zakje geld mee, heeft recht op WW en kan dan op zoek naar nieuw werk. Maar dan moet ze wel weer zover herstelt zijn dat ze weer aan het werk kan. In de WW heb je een sollicitatieplicht.alex3305 schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:27:
[...]
Dit is helemaal geen mooie ChatGPT vraag, want die kraamt onzin uit.
***members only***
Dat is niet zomaar waar. Met een correct opgestelde VSO raak je in beginsel het recht op het sociaal vangnet niet kwijt. Echter is deze werknemer ziek dan zijn de regels anders. Om in aanmerking te komen voor een WW uitkering moet ze direct beschikbaar zijn voor werk, en dat gaat wellicht niet of minder door ziekte. Mocht ze toch een baan vinden en dit om de een of andere reden binnen korte tijd geen doorgang vinden, kan het UWV oordelen dat ze verwijtbaar werkloos is en ze dus geen recht heeft op WW. Ook krijgt ze mogelijk geen ziektewet of vervolguitkering. Dit staat ook op de website van het UWV:Wmm schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 19:57:
Met een vaststellingsovereenkomst (VSO) raak je niet dat sociale vangnet kwijt. [...]
Het is niet voor niets dat zelfs het UWV adviseert dit niet te doen én bij dergelijke situaties juridische hulp te zoeken. Het is makkelijk om te denken dat je er op deze manier vanaf gaat zijn, maar hier kleven enorm veel risico's aan. Niet doen dus.quote: UWVHet is voor een werknemer niet verstandig om tijdens ziekte zomaar ontslag te nemen of akkoord te gaan als een werkgever een ontslag voorstelt. De werknemer krijgt dan mogelijk geen Ziektewet-uitkering.
Wij adviseren de werknemer om in deze situaties juridische hulp in te schakelen. Bijvoorbeeld via het Juridisch Loket of via een advocaat, vakbond of rechtsbijstandsverzekeraar. Werkgevers kunnen voor advies terecht bij hun advocaat of juridisch adviseur.
Zo heb ik het in het verleden opgepakt voor mijn vriendin.vanaalten schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:13:
Ik weet niet hoe goed jullie relatie is, maar wellicht dat het voor je vriendin goed is als ze voorlopig niet meer haar mail leest maar jou dat laat doen. Dan kan jij de relevante berichten filteren van de drammende leidinggevende.
Het feit dat je als partner de werkgever duidelijk maakt dat alle communicatie via jou of via bedrijfsarts gaat maakt vaak best wat indruk.
Verder vraag je meteen om haar rust te geven omdat dit ook impact heeft op jullie gezin en niet alleen op de werkgever of werknemer.
Ook aangeven dat als ze hier niet mee akkoord gaan dat er vanuit jullie juridische mogelijkheden zijn om dit verder tegen te gaan.
ICE ICE Baby
Allemaal leuk en aardig, maar als ik mijn partner mijn mail laat monitoren en filteren dan word ik direct op staande voet ontslagen ivm vertrouwelijkheid / bedrijfsgeheim.djmuggs schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 20:52:
[...]
Zo heb ik het in het verleden opgepakt voor mijn vriendin.
Het feit dat je als partner de werkgever duidelijk maakt dat alle communicatie via jou of via bedrijfsarts gaat maakt vaak best wat indruk.
Verder vraag je meteen om haar rust te geven omdat dit ook impact heeft op jullie gezin en niet alleen op de werkgever of werknemer.
Ook aangeven dat als ze hier niet mee akkoord gaan dat er vanuit jullie juridische mogelijkheden zijn om dit verder tegen te gaan.
<knip> Iets meer inlevingsvermogen en iets minder oordeel mag wel.
[ Voor 9% gewijzigd door Ardana op 05-07-2025 18:15 ]
Je hoeft toch niet je partners email te lezen? Je partner kan toch aangeven dat alle communicatie via jou verloopt met bijbehorend telefoonnummer. Dan is ze evengoed bereikbaar maar niet via haar zakelijke email of telefoonnummer.VidaR-9 schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 21:39:
[...]
Allemaal leuk en aardig, maar als ik mijn partner mijn mail laat monitoren en filteren dan word ik direct op staande voet ontslagen ivm vertrouwelijkheid / bedrijfsgeheim.
<knip>
[ Voor 12% gewijzigd door Ardana op 05-07-2025 18:16 ]
Maar dat zei @vanaalten wel. En ik blijf erbij dat je het gewoon zelf moet regelen.Supermario16 schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 21:43:
[...]
Je hoeft toch niet je partners email te lezen? Je partner kan toch aangeven dat alle communicatie via jou verloopt met bijbehorend telefoonnummer. Dan is ze evengoed bereikbaar maar niet via haar zakelijke email of telefoonnummer.
Ik kan je vertellen, dat is het niet. Een burn-out is slopend, helemaal wanneer je in deze casus een werkgever hebt die graag het conflict opzoekt in plaats van bij te willen dragen aan een goed herstel. Wanneer je daar zelf tegenin moet gaan schaad je je eigen herstel, maak je fouten waar zo'n werkgever graag misbruik van maakt, en ben je na het tekenen van een VSO nog een jaar ziek thuis. Ask me how I know...
Nee, het is juist goed als je een partner (of vriend/kennis/whatever) hebt die graag wil helpen. Jij hoeft je niet in de stressvolle omgeving te begeven zodat je je volledig kan richten op je herstel. En je partner heeft de energie en wil om er voor te zorgen dat je jezelf niet enorm benadeelt. De werkgever heeft in deze situatie vaak een juridisch team achter zich staan en hoopt dat je een misstap maakt; waarom zou jij in een zeer kwetsbare situatie niet om hulp mogen vragen?
[ Voor 8% gewijzigd door Ardana op 05-07-2025 18:17 ]
Dat kan voorkomen worden door het contact met de werkgever te laten verlopen via privé mailadres. Communicatie via werkadres is voor een zieke werknemer ook extra belastend omdat je dan onbedoeld met allerlei werkgerelateerde mails wordt geconfronteerd, terwijl je eigenlijk even niet aan werk moet denken.VidaR-9 schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 21:39:
[...]
Allemaal leuk en aardig, maar als ik mijn partner mijn mail laat monitoren en filteren dan word ik direct op staande voet ontslagen ivm vertrouwelijkheid / bedrijfsgeheim.
Sowieso is het in dit soort zaken altijd verstandig om via privé mail te communiceren, of als men dat weigert mails door te sturen te bcc-en. Zorg dat je een dossier opbouwt voor het geval de zaak ooit in een arbeidsconflict eindigt en dat doe je niet in de mailbox van de zaak die op ieder moment door IT geblokkeerd kan worden.
3 maanden uitleg: https://www.belastingdien.../content/ik-raak-werkloos
[ Voor 13% gewijzigd door RKD op 04-07-2025 23:07 ]
Dit zet de boel alleen maar verder op scherp. Lijkt me niet verstandig. Als ik werkgever was zou ik dat wel als intimiderend en ongewenste bemoeienis ervaren.djmuggs schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 20:52:
[...]
Zo heb ik het in het verleden opgepakt voor mijn vriendin.
Het feit dat je als partner de werkgever duidelijk maakt dat alle communicatie via jou (...) gaat maakt vaak best wat indruk.
Verder vraag je meteen om haar rust te geven omdat dit ook impact heeft op jullie gezin en niet alleen op de werkgever of werknemer.
Ook aangeven dat als ze hier niet mee akkoord gaan dat er vanuit jullie juridische mogelijkheden zijn om dit verder tegen te gaan.
Oh ja, joh?
Je klinkt als iemand die geen idee heeft wat een burn-out is.
Het is een ziekte, die er voor zorgt dat je niet meer in staat bent om op een rationele manier je werk te doen (en vaak ook om op een rationele manier buiten je werk te functioneren).
Dat afdoen met een "man-up, solve your own shit" is zwaar denigrerend en precies de reden waarom er nog zoveel verborgen leed bestaat onder mensen met een burn-out of depressie: ze durven er niet of nauiwelijks voor uit te komen omdat hun problemen neiet seriesu genomen worden door anderen, die geen idee hebben wara het ove rgaat, maar het slachtoffer wel kleineren; ook al gebeurt dat vaak met de beste bedoelingen, de effecten zijn echt desastreus.
Het zou echt fijn zijn als mensen die niet weten wat een burn-out is zich zouden onthouden van goedbedoeld, maar kwetsend en schadelijk commentaar.
En om degenen voor te zijn die zelf een burn-out hebben gehad, en daar uit zijn gekomen zonder op een partner te leunen of professionele hulp te gebruiken: good for you, maar het feit dat jij het voor elkaar kreeg betekent niet dat iedereen dat kan, moet kunnen, of zelfs maar zou moeten willen.
En om nog even on-topic te reageren: de belangrijkste reden om geen ontslag te nemen, of om geen VSO te accepteren, als je in een burn-out zit is heel simpel: als je een burn-out hebt werkt het rationele deel van je brein niet zoals je gewend bent. Iedere professionele hulpverlener raadt dan ook af oim in zo'n situatie levensbepalende beslissingen te nemen. Dat betekent dus geen ontslag nemen, maar ook niet zwanger worden, verhuizen, etcetera.
In een burn-out (of een depressie, for that matter) geldt maar één doel, en dat is beter worden. En er is maar één persoon het belangrijkst tijdens dat traject, en dat ben je zelf.
Geef het genoeg tijd, en tegen dta je weer helemaal gezond bent, is er nog tijd genoeg om na te denken over wisselen van baan, dat gezin stichten of verhuizen.
[ Voor 24% gewijzigd door Ardana op 05-07-2025 18:18 ]
Het hangt enorm van de zaak en omstandigheden af. Ik heb helaas een erg ziek teamlid gehad, waarbij we beiden, juist vanwege botsende belangen, er baat bij hadden dat hij ook echt goed ondersteund werd. Zijn vrouw was door haar werk erg thuis in alle verzuimregelgeving, waardoor dat eigenlijk een goed gesprek tussen gelijkwaardige deelnemers was. Uiteraard was ik ook met de persoon zelf in gesprek.Koos Werkloos schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 10:17:
[...]
Dit zet de boel alleen maar verder op scherp. Lijkt me niet verstandig. Als ik werkgever was zou ik dat wel als intimiderend en ongewenste bemoeienis ervaren.
Maar dan heb je het over een professionele achtergrond waardoor die keus gemaakt wordt. In dit geval is de betrokkenheid emotioneel en kan het, qua toon, snel verkeerd overkomen. Er zijn vast afspraken over te maken, maar ik zou dat erg voorzichtig aanpakken.
Ik ben met je eens dat het in de meeste gevallen niet verstandig is om je meteen door een ander te laten vertegenwoordigen.Koos Werkloos schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 10:17:
Dit zet de boel alleen maar verder op scherp. Lijkt me niet verstandig. Als ik werkgever was zou ik dat wel als intimiderend en ongewenste bemoeienis ervaren.
Maar tegelijkertijd heb je een (grondwettelijk) recht om dat te doen, en is het in veel gevallen juist verstandig om iemand die minder emotioneel betrokken is bij de situatie names jezelf op te laten treden. Maar dat gaat niet op als je normaal in gesprek kunt met een arbo-arts.
Als je dat als werkgever "intimiderend" vindt, dan heb je boter op je hoofd (want kennelijk vind je het dan alleen ok als je als wergever een machtspositie hebt om je werknemer te intimideren).
En als je het als werkgever ongewenst vindt heb je gewoon pech.
[ Voor 4% gewijzigd door Dido op 05-07-2025 11:22 ]
Wat betreft de werkgever: je bent ziek. Je kunt eventueel in vage termen de symptomen noemen, zoals hoofdpijn, snel moe of zo. De werkgever kan na enige tijd vragen om bij de bedrijfsarts langs te gaan. Die werkt voor het bedrijf, onthou dat. Maar als arts is er wel beroepsgeheim. Dus je kunt best iets vertellen en het zou mooi zijn als je zelf dan inmiddels een officiële diagnose hebt, of daar mee bezig bent.
Ik zet niks op scherp, je komt op voor het belang van je partner en je gezin.Koos Werkloos schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 10:17:
[...]
Dit zet de boel alleen maar verder op scherp. Lijkt me niet verstandig. Als ik werkgever was zou ik dat wel als intimiderend en ongewenste bemoeienis ervaren.
Blijkbaar heb jij nog nooit in deze situatie gezeten en heb je geen idee wat een burn-out allemaal doet.
ICE ICE Baby
Mijn partner en mijn gezin, dus ook mijn zaken als we hier beide onder lijdenVidaR-9 schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 21:39:
[...]
Allemaal leuk en aardig, maar als ik mijn partner mijn mail laat monitoren en filteren dan word ik direct op staande voet ontslagen ivm vertrouwelijkheid / bedrijfsgeheim.
<knip>
Moet ik dan maar toekijken hoe een werkgever mijn partner, gezin en mij dus ook uiteindelijk over de rand duwd.
[ Voor 15% gewijzigd door Ardana op 05-07-2025 18:19 ]
ICE ICE Baby
Helaas wel..Dido schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 11:14:
[...]
Oh ja, joh?
Je klinkt als iemand die geen idee heeft wat een burn-out is.
Maar je hebt gelijk. Dat ik het op die manier (zonder partner te betrekken) heb gedaan betekent niet dat dit voor anderen ook de beste manier is.
Off-topic, maar excuses aan TS of anderen - dat deel van mijn reactie was wat onbehouwen en ondoordacht.
Verder sluit ik me aan bij wat veel anderen al zeiden: alles via privé mail laten lopen. Dat heb ik toen ook gedaan.
Heb je ook nog een interessante visie over wat het door de werknemer als intimiderend ervaren contact zelf met de werkrelatie doet?Koos Werkloos schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 10:17:
[...]
Dit zet de boel alleen maar verder op scherp. Lijkt me niet verstandig. Als ik werkgever was zou ik dat wel als intimiderend en ongewenste bemoeienis ervaren.
En, even doorpakkend, wie van de twee partijen in deze situatie de verstandigste zou moeten zijn? Het bedrijf voor wie dit als een zakelijk iets geldt dat men waarschijnlijk zelfs al vaker bij de hand gehad heeft, of de werknemer die emotioneel toch al volledig in de knoop zit?
Waar ze wel bang voor is, is dat de bedrijfsarts partijdig is en haar klachten evt. bagatelliseert. Hoe schatten jullie dat in? Mij lijkt dat onwaarschijnlijk, maar we horen ook andere verhalen. Moet ze gewoon open en eerlijk zijn? Het lastige is, is dat zij iemand is die heel sterk en zelfverzekerd overkomt, terwijl ze van binnen van de ene paniekaanval naar de andere vliegt.
Dat ligt echt aan de bedrijfsarts. Zelf heb ik die ervaring juist helemaal niet; had oprecht het gevoel dat de bedrijfsarts het beste met mij voor had.Limhes schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:26:
Waar ze wel bang voor is, is dat de bedrijfsarts partijdig is en haar klachten evt. bagatelliseert. Hoe schatten jullie dat in? Mij lijkt dat onwaarschijnlijk, maar we horen ook andere verhalen. Moet ze gewoon open en eerlijk zijn? Het lastige is, is dat zij iemand is die heel sterk en zelfverzekerd overkomt, terwijl ze van binnen van de ene paniekaanval naar de andere vliegt.
Geen punt hoor; de discussie eromheen is juist weer heel nuttig. En volgens mij is een belangrijke reden waarom mensen in een burnout terecht kunnen komen, juist ook weer omdat ze tegen zichzelf zeggen dat ze maar gewoon moeten doorduwen en zich niet moeten aanstellen.VidaR-9 schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:14:
[...]
Off-topic, maar excuses aan TS of anderen - dat deel van mijn reactie was wat onbehouwen en ondoordacht.
Ik denk dat het ervan afhangt of het prive of zakelijke mail betreft.VidaR-9 schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 21:39:
[...]
Allemaal leuk en aardig, maar als ik mijn partner mijn mail laat monitoren en filteren dan word ik direct op staande voet ontslagen ivm vertrouwelijkheid / bedrijfsgeheim.
Prive mail mag je denk ik prima door je partner laten afhandelen, daar heeft werkgever weinig over te zeggen.
En als het om de zakelijke mailbox gaat is het eigenlijk nog veel simpeler. Daar mag je over het algemeen je partner inderdaad niet in laten meelezen. Maar, je bent ziek en niet aan het werk, dus de zakelijke e-mail/Teams/Whatsapp/telefoon gaat gewoon uit.
Wanneer je werkgever je wil bellen kan hij dat op je prive telefoonnummer doen, en de zakelijke communicatie zie je wel weer wanneer je na of tijdens herstel weer (deels) aan het werk gaat.
Sometimes you just have to sit back, relax, and let the train wreck itself
Hier sluit ik me bij aan, ik heb met mijn bedrijfsarts dezelfde ervaring. Ik kende haar al vanuit mijn leidinggevende rol, toen vond ik haar al heel zuiver en waar nodig transparant, maar toen ik als ik zieke werknemer met haar te maken kreeg was ze erg prettig. Zij zorgde voor de juiste temporisering (ik wilde zelf veel te snel). Geen burn-out overigens, andere situatie. Maar ik kan van beide kanten uit zeggen dat dus echt niet alle bedrijfsartsen alleen maar in het (kortere termijn) voordeel van de werkgever handelen.VidaR-9 schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:27:
[...]
Dat ligt echt aan de bedrijfsarts. Zelf heb ik die ervaring juist helemaal niet; had oprecht het gevoel dat de bedrijfsarts het beste met mij voor had.
Vergeet het 'niet kunnen' niet. Bij mijn partner was haar burnout zo heftig dat ze uitval van spieren kreeg. Af en toe had ze moeite met lopen en moest ik haar bijv in en uit de douche helpen.VidaR-9 schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:14:
Maar je hebt gelijk. Dat ik het op die manier (zonder partner te betrekken) heb gedaan betekent niet dat dit voor anderen ook de beste manier is.
Uiteindelijk ben ik zelf ook regelmatig niet naar verjaardagen, familiedingen of andere uitjes gegaan. Niet omdat het niet kon, maar omdat ik het gezeik van anderen zo enorm zat was. Ik erger me er nog steeds aan als ik terugdenk aan alle haat die mensen op mij afvuurde. "Hoezo kan ze hier niet bij zijn, ze kan toch wel X doen?" "Het zit allemaal tussen haar oren" "Misschien moet je haar gewoon een schop onder haar kont geven" "Met haar ga je de oorlog niet winnen hoor". Je zou ook kunnen zeggen 'wat fijn dat jij er wel bent, sterkte samen'...
Vooral de "maar ze kan toch wel ..." Opmerkingen kwamen mijn neus uit. NEE dat kan ze dus niet. "Ja maar" NEE, kappen nou, dat GAAT NIET. Dat is precies het probleem! "Kan ze niet gewoon iets leuks gaan doen, even ontspannen?" Mensen snappen het gewoon echt niet.
Anyway, mijn sociale netwerk is daarna wat kleiner geworden. En helaas heeft mijn partner een aantal vriendschappen verloren. Zodra sommige mensen iets niet kunnen zien bestaat het niet en moet je je vooral niet aanstellen. Het is echt bizar hoe mensen het als een persoonlijke aanval zagen. Alsof ze niet kwam omdat die persoon niet belangrijk was. Gelukkig ben ik dan het type persoon dat direct een brug verbrand en ook zelf rustig weer huis gaat. Gelukkig kon ze na 1.5 jaar steeds meer, maar in die tijd heb ik als partner behoorlijk wat over mij heen gekregen.
Verder heb ik niks bij te dragen. Enkel sterkte voor TS en partner. Ik hoop dat je een begripvolle omgeving hebt.
Ik heb in het verleden de nodige ervaring met bedrijfs/keuringsartsen gehad en dat zijn eigenlijk altijd redelijke en meelevende mensen geweest. In het geval een bedrijfsarts op een gegeven moment toch de zaak onredelijk inschat, bijvoorbeeld tegen advies huisarts in, dan is er altijd nog de optie om via UWV een deskundigenoordeel aan te vragen.Limhes schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:26:
Waar ze wel bang voor is, is dat de bedrijfsarts partijdig is en haar klachten evt. bagatelliseert. Hoe schatten jullie dat in? Mij lijkt dat onwaarschijnlijk, maar we horen ook andere verhalen. Moet ze gewoon open en eerlijk zijn? Het lastige is, is dat zij iemand is die heel sterk en zelfverzekerd overkomt, terwijl ze van binnen van de ene paniekaanval naar de andere vliegt.
Zeker bij aandoeningen die mentaal van aard zijn, is het wel belangrijk om duidelijk aan te geven wat je wel en niet kan. Bij veel mensen zit het in de aard om zich beter voor te doen, wat de indruk kan werken dat er misschien ruimte is om weer voorzichtig aan de slag te gaan. Dit zijn zaken die jullie thuis misschien al op een rijtje kunnen zetten. Denk daarbij ook aan de gevolgen in je privéleven, komt het huishouden/zorg voor de kinderen opeens op de andere partner terecht?, altijd aan het sporten en nu geen fut?, etc.
Ik wil op basis van wat TS zegt best geloven dat de werkgever van zijn vriendin niet de sympatiekste is. Maar uiteindelijk zullen ze toch samen uit deze situatie moeten zien te komen. Als de partner zich er tegenaan gaat bemoeien van "Hé werkgever, beter laat je mijn vriendin met rust!!!", dan compliceert dat de al zo lastige situatie alleen maar verder. En daar gaat de vriendin van TS (en TS zelf) ook weer last van krijgen.Yucon schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:21:
[...]
Heb je ook nog een interessante visie over wat het door de werknemer als intimiderend ervaren contact zelf met de werkrelatie doet?
En, even doorpakkend, wie van de twee partijen in deze situatie de verstandigste zou moeten zijn? Het bedrijf voor wie dit als een zakelijk iets geldt dat men waarschijnlijk zelfs al vaker bij de hand gehad heeft, of de werknemer die emotioneel toch al volledig in de knoop zit?
Nee, natuurlijk hoe je niet toe te kijken, maar je kan best een rol spelen in de situatie zonder tussen je vriendin en haar werkgever te komen te staan. Je vriendin en haar werkgever zullen het onderling met elkaar moeten regelen (de werkgever heeft tenslotte een arbeidsovereenkomst met je vriendin, niet met jou). Bemoeienis van een partner, familieleden, etc., hoe goed bedoeld ook, helpt daar niet bij. Doet me echt een beetje denken aan mijn schooltijd, ruzies liepen toen ook altijd alleen maar verder uit de hand als er ouders, broers, vriendjes uit de buurt etc. werden opgetrommeld.djmuggs schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 12:24:
[...]
Mijn partner en mijn gezin, dus ook mijn zaken als we hier beide onder lijden
Moet ik dan maar toekijken hoe een werkgever mijn partner, gezin en mij dus ook uiteindelijk over de rand duwd.
Ik kan me niet voorstellen dat een werkgever zoiets op prijs stelt, dus het zal niet helpen.djmuggs schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 12:23:
[...]
Ik zet niks op scherp, je komt op voor het belang van je partner en je gezin.
Blijkbaar heb jij nog nooit in deze situatie gezeten en heb je geen idee wat een burn-out allemaal doet.
Geloof me dat de werkgever het echt geen probleem vond aangezien mijn vriendin op dat moment niet eens in staat was om zich ziek te melden.Koos Werkloos schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 16:58:
[...]
Ik kan me niet voorstellen dat een werkgever zoiets op prijs stelt, dus het zal niet helpen.
In 1e instantie was de werkgever wat verrast dat ik belde, na 2e telefoontje dag later was werkgever zelfs blij dat ik dit zo deed.
Na bezoek huisarts en bedrijfsarts heeft ze natuurlijk ook gewoon gesprek gehad met werkgever.
Verder onder begeleiding reintegratie traject gestart zonder verder moeilijk gedoe van uit werkgever.
Misschien had ze een fijne begripvolle werkgever die niet iedereen heeft.
ICE ICE Baby
Tip, bereid (samen) het gesprek met de bedrijfsarts voor. Dit om te voorkomen dat je vriendin belangrijke details vergeet te vertellen (bijvoorbeeld over de paniekaanvallen). Daarnaast, niet onverstandig als ze een kopie (op papier) van alle communicatie met die vervelende leidinggevende meeneemt, zodat ze deze kan overleggen, mocht ze de wijze en frequentie van communicatie met haar werkgever willen bespreken (lijkt me niet onverstandig).Limhes schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:26:
Allen: hartelijk dank. Alle input, maar vooral ook de discussie, helpt mij enorm en ook mijn vriendin die zojuist jullie reacties heeft gelezen. Het is voor haar nu een stuk makkelijker om grenzen te stellen en haar gesprek met de bedrijfsarts voor te bereiden (dat volgt komende woensdag).
Waar ze wel bang voor is, is dat de bedrijfsarts partijdig is en haar klachten evt. bagatelliseert. Hoe schatten jullie dat in? Mij lijkt dat onwaarschijnlijk, maar we horen ook andere verhalen. Moet ze gewoon open en eerlijk zijn? Het lastige is, is dat zij iemand is die heel sterk en zelfverzekerd overkomt, terwijl ze van binnen van de ene paniekaanval naar de andere vliegt.
No AI tools were used in writing this post. It's a product of human stupidity.
Het zal, zoals altijd, aan de arts liggen. Maar ik herken mezelf hierin en de bedrijfsarts die ik had toen ik vastliep wist daar moeiteloos doorheen te prikken. Ik had weliswaar een lijstje met dingen die ik wilde noemen voorbereid, maar voor hem woog nog veel meer mee hoe ik het vertelde. Want 'ik moest dit' en 'ik moest dat' van mezelf. Waarop de bedrijfsarts zei: jij moet in ieder geval 6 weken helemaal niks. En dan kijken we verder.Limhes schreef op zaterdag 5 juli 2025 @ 13:26:
Waar ze wel bang voor is, is dat de bedrijfsarts partijdig is en haar klachten evt. bagatelliseert. Hoe schatten jullie dat in? Mij lijkt dat onwaarschijnlijk, maar we horen ook andere verhalen. Moet ze gewoon open en eerlijk zijn? Het lastige is, is dat zij iemand is die heel sterk en zelfverzekerd overkomt, terwijl ze van binnen van de ene paniekaanval naar de andere vliegt.
Hij heeft later ook mijn werkgever teruggefloten omdat die mij te snel weer oude verantwoordelijkheden wilde geven.
Dus natuurlijk: YMMV. Maar het zijn en blijven artsen en die kijken toch altijd eerst naar genezen. Waar je vooral op moet letten: zo'n arts gaat vaak wel op zoek naar is er een arbeidsconflict en zit de patiënt daardoor thuis. Dat lijkt mij hier (nog) niet zo, dus bereid dat wel goed voor.
EP
Normaal gesproken heb je om.de.1,5.maand.ofzo een gesprek met de bedrijfsarts. Het is ook heel normaal om.minstrn 2x.per.maand een gesprek met iemand HR te hebben.Limhes schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:06:
Dus de bedrijfsarts is de enige met wie ze contact moet houden? Niet ook met HR bijvoorbeeld?
Ik heb hetzelfde.helaas ook meegemaakt. Gelukkig ben ik door HR erg goed geholpen, maar de.bedrijfsarts.dwed.meer.kwaad.dan.goed.
Dit hangt helemaal van de situatie af denk ik. Je kan ook altijd om.een andere.bedrijfsarts vragen als het niet klikt (had ik eigenlijk wel.moeten doen, maar HR was wel heel behulpzaam)
Als je je ziek meld dan mag het.bedrijf je niet lastig vallen met werkgerelateerde zaken. Doen ze dat wel meld dat dan bij de bedrijfsarts. Mocht dat niets oplossen dan kan je ook nog de arbodienst benaderen: de werkgever is ook verplicht om.een plan van aanpak,/herstel in te dienen om het herstel.en terugval te.voormomen. Het helpt je zaak als er nog meer medewerkers overspannen thuis zitten. Ik vermoed dat een drijvende boete van de arbodienst ook de.werkgever.wat meer in de meewerkstand kan krijgen.
Bedrijfsmail laten lezen door een buitenstaander?vanaalten schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:13:
Ik weet niet hoe goed jullie relatie is, maar wellicht dat het voor je vriendin goed is als ze voorlopig niet meer haar mail leest maar jou dat laat doen. Dan kan jij de relevante berichten filteren van de drammende leidinggevende.
Ik vrees dat dat niet mag.
Het lijkt mij niet handig om wie dan ook te negeren eerlijk gezegd.Limhes schreef op vrijdag 4 juli 2025 @ 17:06:
Dus de bedrijfsarts is de enige met wie ze contact moet houden? Niet ook met HR bijvoorbeeld?
Ze moet zich gewoon ziek melden en dan ligt de bal bij de werkgever. Die zal stappen moeten zetten en dan moet jouw vriendin naar de ARBO arts en dat soort dingen. Daar ga je dan (samen met de werkgever) afspraken maken over hoe het in de toekomst beter kan.
Nu hoef je natuurlijk niet op elk drammend berichtje te reageren, maar ik zou simpelweg herhaaldelijk aangeven dat iets niet lukt of gaat en dat je je niet voor niets ziek hebt gemeld. En alle berichten bewaren mocht het in de toekomst tot een juridisch conflict komen.
Dat is misschien nog de belangrijkste tip... documenteer alles. Voorzie het ook van een datum.
Als de relatie dermate verstoord is met de werkgever dat ze toch niet meer terugwil, dan moet je je voorbereiden op een juridisch conflict.
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Zal vast overbodig zijn, maar eerste wat in mij opkomt is: " Je vriendin steunen en bijstaan". Dit zijn hele nare dingen.Hoe kan ik haar hier nu het beste mee helpen? Aan wie moet ze verantwoording afleggen? Haar baas? HR? Bedrijfsarts? En wie mag ze (tijdelijk) negeren als ze dat nodig heeft?
Er zijn zaken zoals werknemer verplichtingen, wat verstandig is en vooral wat de gezondheid ten goede komt.
Je bent verplicht mee te werken aan de re-integratie. Dat kan zijn om de week een telefoon gesprek of koffie drinken op de zaak. Ligt eraan hoe lang je al afwezig bent.
Als je arbeids ongeschikt bent, dan uiteraard ziek melden en aangeven dat de huisarts aangeeft, verwacht langdurig arbeidsongeschikt zal zijn en dit met de bedrijfsarts moet bespreken.
De WG moet zich houden aan de wet van poortwachter.
Ziekmelden (als dat nog niet gedaan is
Bedrijfsarts aangeven wat de symptomen zijn. Hieruit zal blijken of de klachten werk gerelateerd zijn of prive. Werk. Dit betekend dat er ook 2 verschillende trajecten zijn. Als ze geluk heeft dan is het bij ze bekend dat er meerdere thuis zitten met dezelfde klachten. Dan krijgt ze de kans om te herstellen en goed te re-integreren
Bedrijfsarts...woord zegt het al die zijn in dienst voor de WG. Bij zulke toxic bedrijven is het zsm weer aan het werk, maar een burn out is 6 tot 12 maanden en dan begint de re-integratie. En deze kost je ook een aantal maanden, voordat je weer volledig ingezet kan worden. Je begint bv met 2 dgn 2 uur per dag en dan heb 1 week aanpassen en 1 week wennen, dus om de week komen er een paar uurtjes bij.
Mijn advies, zorg dat je eerst volledig bent hersteld, dan als het financieel kan daarna een maand thuis in de WW oid om helemaal mentaal gezond te zijn, En pas beginnen bij een nieuwe WG die het verdient om je kostbare tijd in te zetten.
Suc6
[ Voor 77% gewijzigd door ZieMaar! op 16-07-2025 21:31 ]
☀️ 2220Wp | 🚗 Hyundai Ioniq Electric 28kWh | 🌬️ Ventilatie WTW | 🤖 Home Assistant
Zelf heb ik een paar keer mensen met burnout in mijn team opgenomen of een team overgenomen waar mensen met burnout in zaten.
Soms is het gelukt om terug te komen, in andere gevallen was de verhouding zo ver verzuurd dat ze op aanraden van hun therapeut ander werk gezocht hebben.
Maar eerst ... beter worden. Heel moeilijk om dat vanaf een toetsenbord te adviseren, maar als er oorzaken liggen bij de leidinggevende, dan moet je die weg houden, en dat is dan ook geen mails meer lezen.
Als er nog communicatie nodig is, dan moeten ze maar bellen of via een andere mail gaan.
Iedere keer als ze gaat antwoorden op een bedrijfsmail gaan mensen (collega's, leidinggevenden, maar ook klanten) denken dat ze terug is.
Uit wat ik lees is de situatie daar behoorlijk toxisch, en ik zou dan altijd kijken of er na een herstelperiode niet direct kan gezocht worden naar een andere job.
Ik heb een dame in mijn team die ik zo aangeworven heb. Vanuit burn-out ziekteverlof direct in mijn team geïntegreerd. Gaat al 3 jaar goed, is een zeer betrouwbare kracht en ze geeft duidelijk aan wanneer het te veel wordt. Dan verdeel ik werk anders of verschuif deadlines.
Haar vorige baas was een jonge 30er die voor het eerste leiding mocht geven en dat veel te authoritair deed. Toen ze met klachten kwam was het eerste wat die zei: verman je zelf. Alleen al het woord... gebruiken tegen een dame die ziek is...
Sony A7 iv en wat recycled glas