Kinderwens als alleenstaande

[Lisa_3]

Ik ben een vrouw van 27 jaar en woon momenteel nog thuis. Ik ben wel van plan om in de komende tijd uit huis te gaan.

Ik ben single en zie me helaas niet snel een relatie krijgen. Dit door wie ik ben/geaardheid dat het niet makkelijk maakt om een relatie te hebben. Wel heb ik altijd een kinderwens gehad.

Nu zit het zo: ik ben enig kind en heb bijna geen familie meer. Ik heb enkel nog mijn ouders van familie. Buiten hen heb ik niemand meer van familie. Nu is er bij mijn vader recent de diagnose dementie (vasculair en fronttemporaal) vastgesteld (zie mijn andere topic). Dit doet veel met mij en doet me ook twijfelen over mijn toekomst en kinderwens. Naast mijn familie heb ik ook weinig vriendinnen: ik heb 1 vriendin maar zij heeft zelf al een gezin dus het is niet dat ik veel op haar ga kunnen rekenen.

Ik denk dat ik mijn kinderwens ga moeten opbergen, omdat ik waarschijnlijk niet ga worden toegelaten tot het traject wegens een te klein sociaal netwerk. Dit doet me erg veel pijn.

Ik heb ook al alternatieven bekeken, maar dit is geen vervanging voor een kinderwens. Zo heb ik pleegzorg ook al bekeken, maar ook daar zal ik voor de voltijdse variant te weinig netwerk hebben. Eventueel dat deeltijdpleegzorg hopelijk wel een mogelijkheid is, moest ik niet toegelaten worden tot het traject van BAM.

Voor de duidelijkheid: ik wil hier nu nog niet mee starten. Heb altijd gezegd op mijn 30ste, maar door de diagnose van mijn vader en het feit dat ik al amper een sociaal netwerk heb, vrees ik dat ik mijn kinderwens echt ga moeten opbergen. En voor iedereen die zegt: ‘je komt wel een partner tegen’. Uiteraard sluit ik die kans niet helemaal uit, maar ik besef dat de kans heel klein is voor mij.

[boyette]

Maar wat is nu eigenlijk je vraag?

[Sissors]

Oneerbiedig: Katten overwogen?

Daarnaast weet ik niet over welk traject je het hebt, maar een vrouw hoeft geen traject in te gaan om zwanger te worden zolang er niks medisch verder in de weg zit. Of je dat wil en moet willen is een tweede, maar als 27 jarige vrouw zijn er meestal wel mannen te vinden die sex met je willen hebben.

Maar mijn grotere vraag, en iets gerelateerd aan het vorige punt: Waarom denk je dan dat een relatie voor jou geen optie is?

[dragonhaertt]

Ik weet er niet veel van, maar er zijn ook constructies te bedenken waarbij je samen met iemand een kind krijgt, zonder dat je partners bent.

Ik ken bijvoorbeeld een homo stel die een kind hebben met een lesbisch stel, en die delen samen het ouderschap.

[Lisa_3]

Sissors schreef op zaterdag 29 maart 2025 @ 09:12:
Oneerbiedig: Katten overwogen?

Daarnaast weet ik niet over welk traject je het hebt, maar een vrouw hoeft geen traject in te gaan om zwanger te worden zolang er niks medisch verder in de weg zit. Of je dat wil en moet willen is een tweede, maar als 27 jarige vrouw zijn er meestal wel mannen te vinden die sex met je willen hebben.

Maar mijn grotere vraag, en iets gerelateerd aan het vorige punt: Waarom denk je dan dat een relatie voor jou geen optie is?

Het traject om BAM te worden via een ziekenhuis via een donor.

[TheGhostInc]

<knip> Niet doen, dien dan liever 'n TR in.

[ Voor 80% gewijzigd door Ardana op 29-03-2025 18:30 ]

[Sissors]

Lisa_3 schreef op zaterdag 29 maart 2025 @ 09:15:
[...]


Het traject om BAM te worden via een ziekenhuis via een donor.

Oké en de andere vragen? Of wat @boyette schreef: Wat is nu jouw vraag? Of is dit alleen van je af schrijven?

Had je nu geschreven dat je liefst alleen wil zijn, nergens door gebonden wil zijn, etc. Dan had ik gezegd: Ja klinkt alsof je beste gewoon single door het leven kan gaan. Maar als jij dus wel een kind wil, een familie wil, dan vraag ik me echt af waarom een relatie geen optie zou zijn.

[Boudewijn]

Los van dat, zonder sociaal netwerk en nog thuis wonende ... Stel je organiseert een kind. Wat heeft voornoemde voor impact op jou en het kind?

Ik zou eerst eens op mezelf gaan wonen, dat is al een groot genoege om mee te beginnen lijkt me.

[President]

Tja, hoe zie je het hebben van een kind voor je?

De eerste 4 jaar kan het kind naar de kinderopvang van 7u tot 19u. Dat kan inderdaad 5 dagen per week zodat je gewoon 40 uur kan werken en verdienen. Je krijgt een groot gedeelte van de kinderopvangtoeslag terug en met spullen can marktplaats is dat prima te doen. Je kind is jong en went wel aan 5 dagen kinderopvang, of dat wenselijk is is natuurlijk wel de vraag...

Dan wordt het kind 4 en gaat naar school. Wie gaat er dan voor je kind zorgen?

En dan heb ik het niet eens over de vele dagen dat je kind ziek is

[ Voor 6% gewijzigd door President op 29-03-2025 10:12 ]

[Thompson]

1. Ga op jezelf wonen en zorg voor een zeer stabiele (ook financieel!) situatie.

2. Bouw wat meer sociaal netwerk op. Ben je lid van de PV op werk? Heb je hobbies? Doe je aan sport? Ben je ergens vrijwilliger?

Hou dat een jaartje of 2 vol en kijk eens hoe anders je leven dan wellicht al is; wie weet is er dan ineens wel zicht op een partner of heb je dusdanig invulling gegeven aan je leven dat je kinderwens een stuk minder is.

[Cass Casey]

Off topic min of meer, maar ik heb even naar de rest van je topics gekeken. Mijn advies is om naar een maatschappelijk werker te stappen en niet op een tech-forum dit soort vragen te dumpen. En ik gebruik bewust het woord dumpen, want je opent topics , maar doet niet actief mee.

On topic: ga eerst eens naar je huisarts.

[TrafalgarLaw]

Alleenstaanden zou ik geen kind aanraden, hoe stabiel je financiën ook wel misschien zijn. Ik zie regelmatig alleenstaande vrouwen (gescheiden of nooit getrouwd, relatieproblemen etc.) en als er een probleem met hunzelf of het kind is, valt alles als een kaartenhuis in elkaar en dan moet ik als zorgverlener het allemaal gaan oplossen. Zeer lastig allemaal, zeker als het kind zelf ziek is of een handicap heeft.

Begin eventueel met babysitten en dan snap je misschien hoeveel zorg en aandacht een kind nodig heeft. Daarnaast kun je ook werken in sectoren waar veel kinderen zijn zoals oppas, kinderdagverblijven etc. Kinderen verzorgen en opvoeden moet je niet onderschatten.

Daarnaast zou ik gewoon een relatie nemen met wellicht een man of vrouw met een kind. Lage commitment en als het te ingewikkeld wordt stap je op.

[migchiell]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 29 maart 2025 @ 10:21:
Alleenstaanden zou ik geen kind aanraden, hoe stabiel je financiën ook wel misschien zijn. Ik zie regelmatig alleenstaande vrouwen (gescheiden of nooit getrouwd, relatieproblemen etc.) en als er een probleem met hunzelf of het kind is, valt alles als een kaartenhuis in elkaar en dan moet ik als zorgverlener het allemaal gaan oplossen. Zeer lastig allemaal, zeker als het kind zelf ziek is of een handicap heeft.

Begin eventueel met babysitten en dan snap je misschien hoeveel zorg en aandacht een kind nodig heeft. Daarnaast kun je ook werken in sectoren waar veel kinderen zijn zoals oppas, kinderdagverblijven etc. Kinderen verzorgen en opvoeden moet je niet onderschatten.

Daarnaast zou ik gewoon een relatie nemen met wellicht een man of vrouw met een kind. Lage commitment en als het te ingewikkeld wordt stap je op.

"Gewoon een relatie nemen", "lage commitment" en "als het ingewikkeld wordt stap je op"? Dat lijkt me geen goed advies, voor alle betrokken niet.

Een relatie aangaan met iemand, en al helemaal als daar kinderen bij betrokken zijn, zou je niet lichtzinnig en zonder commitment moeten doen. Relaties kunnen stranden, zeker, maar het lijkt mij dat de kans daarop nog veel groter wordt als je erin stapt met het idee "als het ingewikkeld wordt dan ben ik weer weg".

@TS: het is natuurlijk ook niet helemaal voor niets, dat er gevraagd wordt of je een netwerk hebt dat je ondersteunt bij het opvoeden van je kind... hoe kijk je daar zelf tegenaan om een kind groot te brengen, in je eentje, zonder steun van familie en vrienden? Zonder steun, volledig alleen? Moet je dat willen, zowel voor jezelf alsook voor je kind?

[jmb66]

Je kunt gewoon een donor nemen.

Misschien zou je beter naar je huisarts kunnen gaan met deze vraag.
Aan je overige topics te zien, is een bezoek aan de huisarts een noodzaak.

[ErikT738]

Ik denk dat ik mijn kinderwens ga moeten opbergen, omdat ik waarschijnlijk niet ga worden toegelaten tot het traject wegens een te klein sociaal netwerk.

Ik wil niet oneerbiedig doen, maar als je als vrouw een kind wil kan je dat echt wel voor elkaar krijgen, eventuele complicaties met je vruchtbaarheid even buiten beschouwing gelaten.

Dit maakt het overigens nog geen goed idee. Ga eerst eens op jezelf wonen en probeer je sociaal netwerk wat te vergroten (heb je hobbies die in groepsverband of in een vereniging kunnen worden uitgevoerd?).

[Honesty]

Zelf 2 kinderen en ik werk zelf ook met kinderen maar kinderen zijn alleen de eerste maand leuk daarna vallen ze snel in herhaling. Grapje natuurlijk.
Een kind kost veel (geld, tijd, aandacht) dus ik denk dat je er lichtzinnig over denkt. Daarnaast lost het niks op, kinderen zijn net als drugs als jeje goed voelt versterken ze je gevoel maar ook als je niet lekker in je vel zit wordt dit gevoel alleen maar erger, ik denk dat dag tweede bij jou speelt. Dus kijk eerst of je dat kan oplossen, wie weet kom je wel een partner tegen en kijk vanuit daar verder.
De normale stap is idd relatie, eigen huis, dier, kinderen en niet voor niks idd

[Lisa_3]

migchiell schreef op zaterdag 29 maart 2025 @ 10:32:
[...]


"Gewoon een relatie nemen", "lage commitment" en "als het ingewikkeld wordt stap je op"? Dat lijkt me geen goed advies, voor alle betrokken niet.

Een relatie aangaan met iemand, en al helemaal als daar kinderen bij betrokken zijn, zou je niet lichtzinnig en zonder commitment moeten doen. Relaties kunnen stranden, zeker, maar het lijkt mij dat de kans daarop nog veel groter wordt als je erin stapt met het idee "als het ingewikkeld wordt dan ben ik weer weg".

@TS: het is natuurlijk ook niet helemaal voor niets, dat er gevraagd wordt of je een netwerk hebt dat je ondersteunt bij het opvoeden van je kind... hoe kijk je daar zelf tegenaan om een kind groot te brengen, in je eentje, zonder steun van familie en vrienden? Zonder steun, volledig alleen? Moet je dat willen, zowel voor jezelf alsook voor je kind?

Ik schrijf al dat ik een heel beperkt netwerk heb. Vandaar dat ik afscheid zal moeten nemen van mijn kinderwens. Ook omdat ik weet dat een partner vinden heel moeilijk is voor me. Ik wil ook alleen maar het beste voor een toekomstig kind en besef dat ik dat hem/haar niet kan bieden. Ik zou dan toch graag op een andere manier kinderen in mijn leven hebben. Zoals deeltijd pleegouder, daar lijkt je netwerk me toch iets minder belangrijk.

[ Voor 3% gewijzigd door Lisa_3 op 29-03-2025 11:35 ]

[migchiell]

Lisa_3 schreef op zaterdag 29 maart 2025 @ 11:34:
[...]


Ik schrijf al dat ik een heel beperkt netwerk heb. Vandaar dat ik afscheid zal moeten nemen van mijn kinderwens. Ook omdat ik weet dat een partner vinden heel moeilijk is voor me. Ik wil ook alleen maar het beste voor een toekomstig kind en besef dat ik dat hem/haar niet kan bieden. Ik zou dan toch graag op een andere manier kinderen in mijn leven hebben. Zoals deeltijd pleegouder, daar lijkt je netwerk me toch iets minder belangrijk.

Volgens mij (maar nooit in verdiept) bestaan er ook wel "buddy"-achtige programma's voor kinderen die wat aandacht en liefde kunnen gebruiken en dat van hun ouders niet voldoende kunnen krijgen, dat klinkt als een beetje vergelijkbaar met deeltijd pleegouder, maar wat minder intensief. Misschien iets om mee te beginnen?

Iig. veel succes!

[Valorian]

@Lisa_3 Ik zie aan je meerdere topics die je een voor een uitrolt hier op tweakers dat je het niet makkelijk hebt. Als ik het goed gelezen/onthouden hebt: Je worstelt met de gezondheid van je ouders, zoekt een weg om daar je werk niet onder te laten lijden én bent bezig met wel/niet thuis blijven wonen en of je een appartement wilt blijven verhuren of niet. Daarnovenop nu ook deze worsteling met een (vooralsnog) onvervulde kinderwens. Dat is allemaal nogal wat. Je bent nog jong, hebt een afbetaald appartement (dus vermogen), dat helpt. Mijn advies: probeer niet al deze zaken in je leven ineens nu op te lossen. Chose your battles.

[naitsoezn]

Ik heb me niet verdiept in de eisen van een BAM-traject, maar weet wel één en ander over adoptie (en samenhangend dus met het traject voor pleegzorg). En vanuit die ervaring kan ik zeggen dat een beperkt sociaal netwerk echt geen belemmering hoeft te zijn voor goedkeuring. Natuurlijk is het iets dat je kan helpen, maar vziw is het geen harde eis om een sociale kring van minimaal x te hebben.

Schiet een dergelijke optie dus niet te snel af op basis van je eigen invulling van de criteria!

[Sissors]

Lisa_3 schreef op zaterdag 29 maart 2025 @ 11:34:
[...]


Ik schrijf al dat ik een heel beperkt netwerk heb. Vandaar dat ik afscheid zal moeten nemen van mijn kinderwens. Ook omdat ik weet dat een partner vinden heel moeilijk is voor me. Ik wil ook alleen maar het beste voor een toekomstig kind en besef dat ik dat hem/haar niet kan bieden. Ik zou dan toch graag op een andere manier kinderen in mijn leven hebben. Zoals deeltijd pleegouder, daar lijkt je netwerk me toch iets minder belangrijk.

Misschien wil je het er liever niet over hebben, maar ik ga het toch weer vragen: Wat zou volgens jou dan een partner vinden in de weg zitten? Want de meeste dingen die ik zo zou kunnen bedenken, zouden ook problematisch zijn bij het zorgen voor een kind.

En laat het duidelijk zijn: Een beperkt vrienden netwerk is absoluut geen enkele reden wat een partner vinden in de weg hoeft te staan.

[Frieda]

praktisch gezien kun je in Denemarken nog steeds donorzaad kopen uit een catalogus en bevruchte embryo's laten implanteren totdat je zwanger raakt. dus kinderen krijgen is het probleem denk ik niet. tenzij je geen vrouwelijke voortplantingsorganen hebt natuurlijk!

waarom je geaardheid in de weg zit voor het vinden van een partner snap ik ook niet zo goed, van elke geaardheid zijn er zat mensen! maar soms moet je even weten waar je ze moet zoeken. er zijn zat clubs, café's, feestjes, spelletjesavonden etc voor elke geaardheid

wat ik belangrijker vind is dat het leven niet zo zwart-wit als jij stelt, waarom zou je je kinderwens nu al moeten afschrijven?

[ Voor 5% gewijzigd door Frieda op 29-03-2025 15:37 ]

[TvE]

Even los van hoe je er mentaal voor staat, want dat kan ik niet helemaal goed peilen gezien de reactie svan wat anderen...

Maar zou je misschien aansluiting kunnen vinden bij een lokale vereniging waar ze nog (be)geleiding zoeken voor kinderen.

Ikzelf denk dan aan zoiets als de Scouting. Daar heb je allerlei leefstijdscatagoriën. Je gaat dan dus wel wekelijks met een groep kinderen om die soort van 'van jou' kunnen worden.

Je moet uiteraard op sociaal vlak wel in zo'n groep passen.
Iets wat aan de ene kant lastig kan lijken, maar anderzijds kan een vereniging als Scouting ook juist juist heel makkelijk en 'open' zijn.

[Erwin3punt0]

Financieel zou ik me niet teveel zorgen maken. Geld hebben heeft niets te maken met opvoeden. Dat denken mensen weleens. Maar liefde en aandacht is niet te koop.

Dat neemt niet weg dat opvoeden veel kost en niet makkelijk is. Zeker in je eentje.

Ik ken je natuurlijk niet. Ik gun elk kind een liefhebbende stabiele moeder. En als jij dat kan zijn. Dan is het nu het moment om te kijken hoe je dat mogelijk kan maken.

Heel veel succes.

[Ardana]

@Lisa_3, je hebt in je topic-start geen discussie-punt beschreven, noch een vraag gesteld. Tevens ga je nauwelijks in op wat mensen schrijven. Daarom is de waarde voor dit forum nihil en sluit ik dit topic. Mocht je het daar niet mee eens zijn, kun je contact met mij opnemen via DM.