Wanneer is een werkgever-overstap voor jou de moeite waard?

[Vld1989]

Momenteel werk ik al 6 jaar voor mijn huidige werkgever. Enorm veel geleerd, 2 promoties gemaakt waardoor ik inmiddels ruim 60% meer verdien dan toen ik in dienst kwam en ik heb het er gewoonweg goed naar mijn zin. Puur toevallig kwam ik uit op een vacature die mij wel interessant leek en ik heb er een brief heen gestuurd. Vandaag kreeg ik een belletje dat ik op gesprek mag komen.

Allemaal leuk en aardig, maar het voelt voor mij best wel vreemd. Dit is de allereerste keer in mijn leven dat ik niet solliciteer omdat het moet, maar vanuit een hele fijne baan. Ergens diep van binnen voelt dat best angstig en ergens ook niet loyaal (maar het is een lang verhaal om dat uit te leggen ). Ik was er toevallig al met een andere gebruiker van het forum over aan het DM'en, maar ik vond het wel een interessante algemene discussie.

Wat zou er voor jullie nodig zijn om een hele fijne, vaste baan in te ruilen voor iets nieuws?

De vacature waar ik op gereageerd heb heeft een fulltime werkweek van 36 uur waarbij de mogelijkheid wordt geboden om dat in 4x9 te werken. Ik heb een dochtertje van 10 maanden en daarom vond ik vooral dat heel aantrekkelijk klinken.

[bie100]

Vld1989 schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:42:
ik heb het er gewoonweg goed naar mijn zin.

Dit

[gr8-jen]

Dingen die ik belangrijk vind:

Genoeg geld om rond te komen
Kunnen thuiswerken
Atv dagen
Genoeg vrije dagen
Werk doen wat mij niet leeg zuigt.
Collega's die niet gek over mij praten achter mijn rug om
Een werkgever waarbij ik vertrouwen heb dat er over een jaar ook nog werk is

Als het er niet is bij een ander, hoef ik er niet heen. Als ik het mis ga ik weg.

[Bartske]

Niet mogelijk om 4 dagen te gaan werken bij je huidige werkgever? Klinkt alsof dat een reden voor je is om eventueel over te stappen.

[hamsteg]

Bij iets bekends vertrekken is altijd spannend. Je verlaat een veilig nest. Wat triggerde je in de andere baan? Dat is de vraag (ook motivatie als je op gesprek gaat).

Kun je die extra uitdaging ook niet bij je huidige werkgever krijgen?

Aan de andere kant, wees niet bang, er is werk genoeg dus eventueel misschien een foute keus maken kun je vrij snel herstellen. Zorg wel dat je een buffer hebt.

[Denman]

Ik heb dit jaar na 8 jaar bij een werkgever (en 20 jaar in de branche waar ik mezelf ook omhoog gewerkt heb) de overstap gemaakt naar een totaal andere branche en dus ook werkgever. Wat daar voor nodig was?

• Veel betere werk-privé balans. Thuiswerk mogelijkheden, flexibele tijden.
• Doorgroeimogelijkheden.
• Nieuwe dingen te leren.
• Wederom in de buurt (ik ging van 15 minuten fietsen naar 20 minuten fietsen, prima).
• Minder werken tegen een hoger salaris

Waarbij werk-privé balans met stip op 1 stond. Ik ging van een baan waar ik niet thuis kon werken en moeizaam ad-hoc vrij kon krijgen naar een baan met alle vrijheid qua locatie en tijden. Het is onbetaalbaar als je tussen het werken door even een voorstelling of presentatie van je kind op school kan bekijken. Met je dochtertje van 10 maanden zou ik dat zeker in het achterhoofd houden.

[Vld1989]

Bartske schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:49:
Niet mogelijk om 4 dagen te gaan werken bij je huidige werkgever? Klinkt alsof dat een reden voor je is om eventueel over te stappen.

Daar is helaas iets te veel werk voor hier en financieel doe ik dat ook liever niet. Ik zou rond kunnen komen, maar ik woon bijvoorbeeld nog in een huurhuis en zou uiteraard graag iets kopen ooit.
Werkweek is ook "gewoon" 40 uur hier, al heb ik een collega die 4x10 doet maar dat vind ik dan wel weer wat veel van het goede en is ook zeker niet standaard.

hamsteg schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:50:
Bij iets bekends vertrekken is altijd spannend. Je verlaat een veilig nest. Wat triggerde je in de andere baan? Dat is de vraag (ook motivatie als je op gesprek gaat).

Kun je die extra uitdaging ook niet bij je huidige werkgever krijgen?

Aan de andere kant, wees niet bang, er is werk genoeg dus eventueel misschien een foute keus maken kun je vrij snel herstellen. Zorg wel dat je een buffer hebt.

Het waren dus vooral persoonlijke redenen die me triggerden: een fulltime werkweek die je in 4 (behapbare) dagen mag werken en het feit dat het 10km verderop is in plaats van 60km (al werk ik nu eigenlijk maar 1 dag per week op kantoor).
Werkinhoudelijk is er eerlijk gezegd niets dat me triggerde, het is behoorlijk hetzelfde als wat ik nu doe (maar wel voor meer geld).

[Vld1989]

Denman schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:57:
Ik heb dit jaar na 8 jaar bij een werkgever (en 20 jaar in de branche waar ik mezelf ook omhoog gewerkt heb) de overstap gemaakt naar een totaal andere branche en dus ook werkgever. Wat daar voor nodig was?

• Veel betere werk-privé balans. Thuiswerk mogelijkheden, flexibele tijden.
• Doorgroeimogelijkheden.
• Nieuwe dingen te leren.
• Wederom in de buurt (ik ging van 15 minuten fietsen naar 20 minuten fietsen, prima).
• Minder werken tegen een hoger salaris

Waarbij werk-privé balans met stip op 1 stond. Ik ging van een baan waar ik niet thuis kon werken en moeizaam ad-hoc vrij kon krijgen naar een baan met alle vrijheid qua locatie en tijden. Het is onbetaalbaar als je tussen het werken door even een voorstelling of presentatie van je kind op school kan bekijken. Met je dochtertje van 10 maanden zou ik dat zeker in het achterhoofd houden.

Daar is mijn huidige werkgever dus juist al enorm flexibel in en ik ben bang dat die enorme flexibiliteit zal gaan verdwijnen. Ik werk bijna elke dag thuis, ik ga mee naar afspraken op het consultatiebureau, ik haal haar van de opvang en op de dagen dat ze niet naar de opvang gaat geef ik tussendoor zelfs wel eens flesjes of verschoon ik een luier. Vinden ze allemaal prima. Alleen werk ik dus wel 5 dagen (nu nog 4 overigens wegens ouderschapsverlof, maar dat gaat straks ook ophouden).

[President]

We missen toch wel die relevante info in je topicstart. Je wilt dus van baan wisselen omdat je:
- daar in 36 uur in dagen meer verdient dan nu 40 uur in 5 dagen (waarbij je 4 uur minder gaat werken)
- je gaat van 1x per week 60km reizen naar 10km

Waarbij het onbekend is
- of je daar veel kan thuiswerken
- hoe je werkgever is
- hoe je werk en collega's zijn

Dus feitelijk draait het vooral om het meer salaris in 36 uur?

[Hahn]

Vld1989 schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:42:

Ergens diep van binnen voelt dat best angstig en ergens ook niet loyaal

Het is ook niet loyaal, maar dat is niet zo smerig als dat klinkt. Je werkgever is namelijk ook niet loyaal naar jou toe, als het slecht gaat, of jij het slecht doet, dan staat jouw baan ook op de tocht.

Wat zou er voor jullie nodig zijn om een hele fijne, vaste baan in te ruilen voor iets nieuws?

Dat is voor iedereen anders.

Schrijf voor jezelf alle voor- en nadelen van blijven en weggaan op, en dan verzeker ik je dat je al snel voelt of je er klaar voor bent. Ik heb dat een kleine 2 jaar geleden, na 9 jaar bij dezelfde baan, ook gedaan en toen was het duidelijk: ik was toe aan wat anders.

[psychodude]

Vld1989 schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:57:
Het waren dus vooral persoonlijke redenen die me triggerden: een fulltime werkweek die je in 4 (behapbare) dagen mag werken en het feit dat het 10km verderop is in plaats van 60km (al werk ik nu eigenlijk maar 1 dag per week op kantoor).
Werkinhoudelijk is er eerlijk gezegd niets dat me triggerde, het is behoorlijk hetzelfde als wat ik nu doe (maar wel voor meer geld).

Op zich zijn dit natuurlijk ook gewoon prima valide redenen om te switchen.

Let alleen wel, je geeft aan enerzijds 4x10 uur mogelijk is bij de huidige werkgever. Maar je dit als te lang beschouwd. Bij de volgende baan is 4x9 mogelijk.

Maar is deze 4x9 dan thuis? Of wordt je geacht iedere dag naar kantoor te komen, of meer dan met de huidige baan? 10 km reizen, is op zich tenslotte natuurlijk ook al snel weer gewoon een uur heen en terug. Dus inclusief reistijd, al snel 4x10 uur indien je dit niet overwegend vanuit huis kunt doen.

Indien je qua flexibiliteit inlevert, dan is het enig dat eigenlijk resterend is "meer geld". Hamvraag is dan natuurlijk een beetje, hoeveel meer is dit? En is het dit dan waard indien je dit afzet tegen huidige flexibiliteit, huidige werktijden en de mogelijke additionele vrijheid om momenteel zoveel vanuit huis te werken?


Overigens, neem de pluspunten vanuit de huidige werkgever ook mee binnen je gesprek om te peilen hoe men in het nieuwe bedrijf hier tegenover staat.

[ Voor 5% gewijzigd door psychodude op 06-01-2025 18:07 ]

[Toke_gt]

Juist als je niet hóeft te solliciteren kan het heel verrijkend zijn om een sollicitatiegesprek door te maken. Al is het maar om tot de conclusie te komen dat je het beste blijft zitten waar je zit. Je gaat dus vanuit een riante positie het gesprek aan en dat geeft ruimte.
Probeer te bedenken of het inderdaad alleen de 4x9 was die de doorslag gaf, of dat er toch ook andere triggers waren waarom je deze vacature hebt bekeken en uitdagend vond. Daarnaast wat al is gezegd: de voors en tegens van beide vacatures op een rijtje.
Wat voor mij in het verleden zoal doorslaggevend was: meer uitdaging (zelfde werk, andere omgeving), werkgever buiten de sector, dichter bij huis (is heel fijn met kleine kinderen). Laatste overstap was weer verder van huis (kinderen zijn nu jongvolwassenen), combinatie van verschillende werkzaamheden in vakgebied en veel meer eigen verantwoordelijkheid.
Let zeker ook op doorgroei- en ontwikkelmogelijkheden. Misschien is het wel hetzelfde als jenhuidige werk, maar kun je verticaal groeien en/of zijn er meer mogelijkheden om je te ontwikkelen op je vakgebied of daarbuiten.

[Vld1989]

Even zonder mensen te quoten, omdat er meerdere berichten over hetzelfde gingen:

Ik had bewust niet veel details gegeven, want de uiteindelijke beslissing is inderdaad puur persoonlijk. Ik was (door gesprekken met vrienden/partner/DM'en met een user hier) vooral geïnteresseerd in hoe mensen dit soort situaties in het algemeen beleven en wat beweegredenen voor mensen zijn om hele comfortabele banen toch te verlaten.

Om toch wat meer details te geven:
-huidige salaris om en nabij de 4k
-goed geregeld pensioen waarbij het maximaal fiscaal toegestane bedrag ingelegd wordt, waarbij werkgever 80% van de premie betaalt
-verder geen noemenswaardige secundaire arbeidsvoorwaarden, reiskostenvergoeding is zelfs niet geüpdatet van 0,21 euro naar 0,23 euro toen dat wettelijk onbelast kon (wel van 0,19 naar 0,21 gek genoeg)
-enorm flexibel qua thuiswerken, werktijden en dat soort zaken (eigenlijk gewoon: zoek maar uit)
-zeer informele werksfeer met collega's waarvan ik er een aantal inmiddels zelfs als vrienden beschouw
-geen CAO, salarishuis of andere van dergelijke zaken, ik heb hier in die 6 jaar zelfs nog nooit een functioneringsgesprek gehad. Dat betekent ook alleen inflatiecorrecties maar verder geen standaard salarisverhogingen
-is in regio Rotterdam (waar ik geboren en getogen ben en tot een jaar geleden altijd gewoond heb)

Potentiële nieuwe functie (valt onder CAO Woondiensten):
-salarisschaal lopend van 4.2k tot 5.9k
-2% eindejaarsuitkering
-900 euro per jaar opleidingsbudget
-werkgever betaalt 66% van het pensioen, moet nog even checken hoeveel er ingelegd wordt
-werktijden tussen 7:00 en 19:00
-thuiswerken in overleg met werkgever
-regio Roosendaal (waar ik nu woon)

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Toke_gt]

Vld1989 schreef op maandag 6 januari 2025 @ 19:37:

***members only***

Die loyaliteit voor je werkgever begrijp ik wel en mag in jouw geval ook zeker wel meewegen. Kijk daarom ook wat de nieuwe partij jou te bieden heeft en leg dat eventueel aan je huidige werkgever voor.
Het salarisverschil vind ik wel groot. Reken mee in hoeverre je bij je huidige werkgever nog kunt doorgroeien.
Overigens: werkgevers weten ook dat personeel tegenwoordig niet meer tot aan het pensioen bij dezelfde werkgever blijven. Het is zelfs in je nadeel als je lang bij een werkgever werkt en dan gaat solliciteren. Dus maak je daar niet te veel zorgen over, je werkgever zal het vast begrijpen, het is meer jouw gevoel voor loyaliteit wat hier opspeelt.

[Hahn]

Vld1989 schreef op maandag 6 januari 2025 @ 19:37:

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[SmurfLink]

Hahn schreef op maandag 6 januari 2025 @ 19:46:
[...]


***members only***

Ja, dit. Ik denk dat het absoluut geen kwaad kan om rond te kijken, al is het maar om te zien hoe je in de markt staat en wat ze je zouden bieden. Als dat echt significant verschilt met wat je nu krijgt heb je altijd nog de keuze om te maken.

[mitsumark]

Die vraag die je ons en jezelf nu vraagt gaat ook komen halverwege of aan het eind van je sollicitatiegesprek, waarbij de verwachting is dat het niet alleen over reisafstand gaat.

Voor mij was dat een jaartje geleden ook de hoofdreden om te gaan na 15 goede jaren, maar tijdens sollicitatie gaat het toch iets dieper werkgerelateerd (bepaalde techniek, groot/klein bedrijf, groei, bla bla).

[wm1234]

Bij mij was vaak de reden dat er het bedrijf/functie/afdeling niet meer hetzelfde was, als de aanvang. Vaak negatieve ontwikkelingen, zoals bezuinigen op leuke dingen die het werk beter maakte, meer met minder, extreme targets etc.

Ook speelde de persoonlijke ontwikkeling mee: Als ik nu geen stappen zet, dan zit ik hier over 10/15 jaar nog, is dat alles wat ik wil? Ik begon op een lokale afdeling (is inmiddels gesloten en echt zeik managers met weinig verstand, maar wel top collega's), toen een landelijk bedrijf met globale activiteiten (maken record op record winst maar geven het personeel amper salarisverhogingen) en nu globaal werken over de hele wereld (reorganisatie na reorganisatie, soms wekelijks (helaas geen grap) en niets is zeker, elke week kan het anders zijn, de teller het afgelopen jaar in 2024 (laatste 12 maanden) staat al op 8 tot 9 reorganisaties ofzo en er komt er weer 1). De laatste ronde ben ik een hoop van mijn opgebouwde werk kwijt geraakt zonder compensatie. De hele directie heeft zijn zakken gevuld en er is een behoorlijke identiteitscrisis / strategie probleem? Maar toch blijf ik zitten? Waarom, goed salaris, veel vrijheid en het werk is prima te doen, collega's zijn leuk en ik kan aan mijn huis werken in de tussentijd.

Het is net als een relatie? Pas je er nog bij en past het nog bij je eigen doelen en wensen.

In bovenstaand voorbeeld: Je kent wel die collega die ergens al 40 jaar zit, aardige mensen maar vaak is de ambitie ver te zoeken, bijvoorbeeld op de debiteuren / crediteuren administratie. Tegenover mijn sportschool zit zo'n bedrijf, ik zeg altijd tegen mijn pa dat ik zo triest wordt als ik dat zie, mensen die van 9 tot 5 daar elke dag daar zitten al 100 jaar lang, net zoals debiteuren/crediteuren van Jiskefet met hun ordners, mij niet gezien dus dat geeft altijd weer goede motivatie. Is het dan slecht? Nee hoor, heel veel mensen houden van vastigheid, regelmaat, comfort van een makkelijke baan, tijd voor het gezin en een lokaal leven. Prima toch? Niets mis mee maar voor mij persoonlijk past het niet.

Verder veranderde de service bij de 1e baan (minder direct klant contact en meer met een headsetje op afstand gaan bellen, steeds meer onzinnige regelgeving + bijscholingen controles, het salaris als starter was top (vergelijkbaar met wat jij nu verdient) maar je kon er amper een huis van kopen toentertijd, dat was in de 2e baan ook het geval, inmiddels dubbel salaris en pas bij de 3e verdubbelde het weer en toen kon ik wel dat droom) huis kopen. En daar ben ik nog dagelijks heel blij mee, ik had het niet anders gedaan.

Een huis was dus een belangrijke drijfveer (en dus ook geld). De vraag is, wat is jouw drijfveer?

Uiteindelijk zou ik niet te loyaal zijn, als ze je een kans hebben gegeven, werden ze daar vaak zelf ook beter van (het werkt 2 kanten op) en je hebt jezelf ontwikkelt. Als je weg gaat, zoeken ze gewoon weer een vervanger. Je hebt maar 1 leven, ga ervoor!

Werken bij een woningcorporatie is trouwens best relax en uitdagend (gaat veel geld in om met vastgoedprojecten).

[ Voor 6% gewijzigd door wm1234 op 06-01-2025 23:42 ]

[MarcoC]

Ik zou niet teveel naar het verleden kijken. Iedereen bewandelt zijn eigen pad. Als je meer kunt verdienen, meer kunt thuiswerken en ook nog eens de mogelijkheid hebt tot 4x9 is dat op z'n minst een gesprek waard toch?

Loyaliteit zegt mij ook niet zoveel. Je hebt een prettige zakelijke overeenkomst gehad de afgelopen 6 jaar. Maar het blijft een zakelijke overeenkomst. Werkgevers doen doorgaans niet aan liefdadigheid en betalen jou echt niet meer dan ze jou waard vinden hoor. Natuurlijk mag je het jammer vinden om te vertrekken, maar jij moet voor jezelf kiezen. Want: als jij niet voor voor je eigen belangen opkomt, wie doet dat dan voor jou? Niemand.

[Uniciteit]

psychodude schreef op maandag 6 januari 2025 @ 18:06:
[...]

Maar is deze 4x9 dan thuis? Of wordt je geacht iedere dag naar kantoor te komen, of meer dan met de huidige baan? 10 km reizen, is op zich tenslotte natuurlijk ook al snel weer gewoon een uur heen en terug. Dus inclusief reistijd, al snel 4x10 uur indien je dit niet overwegend vanuit huis kunt doen.

Nog iets: nu geeft hij aan dat de werktijden heel flexibel zijn (als in: ‘kijk maar wat je doet’). Bij een nieuwe werkgever met 4x9 zijn ze misschien een stuk strakker met de tijden. Daarbovenop komt nog vaak een onbetaalde pauze. Meestal 30-45 minuten, soms zelfs een uur per dag. Dan werk je dus niet 8-5, maar misschien wel eerder 7-5… plus nog de reistijd.


Mijn advies voor TS? Ga wel lekker het gesprek aan met je potentiele nieuwe werkgever. Je bent er nieuwsgierig genoeg naar, aangezien je het er al met vrienden en familie over hebt gehad. Nu heb je er ook al een topic over aangemaakt. Dus: gewoon het gesprek aan gaan - en dan merk je snel genoeg aan je eigen gevoel of je het wil doorzetten of niet

Nog een advies: ga ook het gesprek aan met je huidige werkgever. Je geeft aan dat je eigenlijk alleen inflatiecorrecties hebt gehad. Dan is een gesprek over een extra loonsverhoging wel de moeite waard. Waarschijnlijk is de eerste reactie iets in de richting van: “Oeh, dat gaat niet zo makkelijk hoor, lastig met de budgetten!” Dan kun je het gesprek meteen ombuigen: “Ik heb nu een kleine thuis en zoek een iets betere balans daarin. Ik zou dan eigenlijk wel graag 4x9 willen werken voor hetzelfde salaris. Dan kost het geen extra budget en ik zou die mogelijkheid als een hele mooie blijk van waardering zien… ”.

[BastaRhymez]

Om ook nog even mijn 2 centjes in te brengen (aangezien ik 2x ben gewisseld de afgelopen jaren):

De belangrijkste rede om een nieuwe uitdaging aan te gaan was de doorgroeimogelijkheid die ik aangeboden kreeg (in combinatie met een mooie financiële groei).

Ik heb een kleine 6 jaar bij mijn eerste werkgever gezeten. Heb het daar altijd ontzettend naar mijn zin gehad, maar liep daar op een gegeven moment tegen een plafond aan. Ik had de ambitie om door te groeien, maar daar wilde het bedrijf niet in mee gaan. Die hadden meer de instelling dat ik het eerst 2-3x moest bewijzen, voordat ik er echt voor mocht gaan. Maar ja, hoe kan je jezelf bewijzen als je niet in de positie wordt gebracht om jezelf te bewijzen?! Ook had ik richting mijn 1e werkgever veel loyaliteit en heb ik lang getwijfeld daar wel/niet weg te gaan. Ik had immers aan hen te danken dat ik in 1e instantie een huurhuisje kon krijgen en later een koophuis met mijn partner kon kopen... Iets wat niet mogelijk was geweest als ik daar niet had gewerkt... Maar ik besefte ook dat als ik ergens anders had gewerkt dit uiteindelijk ook voor elkaar had weten te boksen. En aangezien ik dus niet verder kon/mocht ontwikkelen, was het tijd om verder te kijken.

En dat had mij bepaald geen windeieren gelegd. Bij de overstap ging ik er ruim 30% in salaris op vooruit! En daar had ik voor mijn gevoel niet eens heel hard over hoeven te onderhandelen, dus daar had (achteraf gezien wellicht meer in gezeten).

Bij het tweede bedrijf heb ik uiteindelijk 6,5 jaar gewerkt, waarna er voor mij geen geschikte projecten meer waren. Op dat moment werd ik benaderd door een andere partij. Ook daar kon ik weer een mooie stap maken (zowel in functie als salaris), die bij het toenmalige bedrijf niet op korte termijn mogelijk leek.
Omdat ik inmiddels de ervaring had dat het wisselen toch niet zo "eng" was als dat ik dacht, ben ik simpelweg het gesprek aangegaan en ben ik open gaan staan voor andere dingen.

Inmiddels werk ik alweer 3 jaar bij het huidige bedrijf en heb ik nog geen moment spijt gehad van de keuzes die ik heb gemaakt.

Ook als ik terugkijk, denk ik dat ik soms wellicht al eerder had moeten overstappen / uit moeten kijken naar een andere uitdaging. Waarom?! Naast dat je je eigen netwerk ontzettend vergroot, leer je gewoon ontzettend veel nieuwe dingen bij een nieuw bedrijf. Ook al blijf je min of meer hetzelfde doen, ieder bedrijf heeft toch zijn eigen werkwijze en ongeschreven regels. Ik ben als persoon ook echt gegroeid en wordt binnen mijn huidige bedrijf ook als een van de seniors binnen de vakgroep gezien (terwijl ik "pas" 15 jaar werkervaring heb en onder de 40 ben.

En ook financieel gezien kan ik wel zeggen dat het leuke stappen zijn geweest. De grootste financiële stappen heb ik gezet tijdens het overstappen. Een van mijn maten werkt nog bij het eerste bedrijf waar ik werkte (zelfde studie gedaan en tegelijkertijd gestart in eenzelfde functie) en hij zit nu op het functie niveau waar ik 7-8 jaar geleden zat. Niet dat dat erg is, maar ook financieel zit hij op het niveau waar ik een aantal jaar geleden zat.

En ook met CAO verhogingen werkt dat door. Als je meer verdiend, krijg je onder aan de streep ook meer centen erbij.
Iemand die bijv. 3.000 euro per maand verdiend, krijgt er 150 euro bij met een CAO verhoging van 5%. Iemand die 8.000 euro per maand verdiend, krijgt er bij hetzelfde percentage 400 euro per maand bij. Dat is een verschil van 250 euro die iedere maand weer terug komt (en waar je vervolgens ook weer een verhoging over krijgt).

Dus ik zou zeker het gesprek aan gaan als ik jou was. Praten kan in die zin altijd, zodat je ook voor jezelf kan verkennen of het iets is of niet. Als je het gesprek niet aan gaat, zit er toch ergens een zaadje in je hoofd gepland met de vraag: "wat als ik wél het gesprek was aangegaan, hoe zou het dan zijn geweest...".
Conclusie na het gesprek kan ook zijn dat je gewoon prima op je plek zit en dat je helemaal niet moet overstappen! Maar gooi nooit je oude schoenen weg, voordat je nieuwe in huis hebt gehaald.

En bedenk ook: Hoe loyaal zou jouw werkgever naar jou zijn? Wat als het (onverwachts) financieel slechter zou gaan met het bedrijf. Ben jij dan simpelweg een nummertje die mag blijven of moet vertrekken, of "vecht" jouw werkgever voor jou om je te behouden bij het bedrijf?! Of zou de directeur zelf iets van zijn riante salaris inleveren om jou bij de club te houden?