Samenlevingscontract / partnerschap / huwelijk

[Accretion]

Mijn vragen:

1. In een samenlevingscontract:
- Moet je 'handmatig' het kind erkennen
- Kun je niet de achternaam van de ander gebruiken
- Maakt de ander niet automatisch aanspraak op jouw erfenis of pensioen heeft (maar dit kun je wel regelen)
- Heb je geen 'verschoningsrecht'
- Heb je geen 'onderhoudsplicht'
- Hoef je niet naar de rechter bij een 'scheiding' (bij geregistreerd partner alleen bij kinderen <18)
- Hoef je geen 'ja woord' te geven (hoeft ook niet bij geregistreerd partner)
- Heb je geen 'toestemming nodig voor een aantal rechtshandelingen'
- Hoef je niet 'voor elkaar te zorgen' als in alimentatie
- Ben je niet aansprakelijk voor elkaars schulden
- "Overlijdt 1 van de 2? Dan staat de partner niet in de overlijdensakte."

Eigenlijk kun je voor al deze items (behalve de achternaam/verschoningsrecht) wel gelijkwaardige afspraken maken binnen het samenlevingscontract, maar je sluit verantwoordelijkheid over elkaars schulden uit.

Voor de belastingdienst maakt het niet uit of je 'samenlevingscontract' hebt of een huwelijk, je bent toeslagpartner en fiscaal partner. Dus qua uitkering/belasting lijkt het hetzelfde.

Welke voordelen zitten er aan het huwelijk tegenover een goed ingericht /op maat gemaakt samenlevingscontract.
Zijn er andere dingen die je niet voorelkaar kunt krijgen in een samenlevingscontract (al dan niet door handmatig aangeven van kinderen, handmatig opgeven als partner bij pensioenfonds e.d.)?

Het lijkt mij dat het trouwen alleen meer risico (aansprakelijkheid voor elkaars schulden) levert; en het risico dat het verbreken van de relatie voor meer ellende zorgt (en de financieel sterkere partij de ander alimentatie moet betalen, ook als de ander de reden is dat de relatie verbroken wordt?)

2. M.b.t "Overlijdt 1 van de 2? Dan staat de partner niet in de overlijdensakte." wat is het effect hiervan? Indien je beide elkaar in het testament opneemt en 'verblijvingsbeding' opnemen, heeft dat verder ook geen effect?

Testament, opgave van partner bij pensioen/levensverzekering en verblijvingsbeding lijken dit af te dekken?

3. Heeft een getrouwd persoon minder aanspraak op hulp?
In een huwelijk is een voorwaarde dat je elkaar steunt en in hulp voorziet, mocht een van ons tweeen hulpbehoevend worden, heb je dan bijvoorbeeld minder recht op thuiszorg omdat men er van uit gaat dat de ander in een gedeelte van de hulpbehoefte voorziet?

Volgens deze bron voert een gemeentemedewerker onder WMO bij een 'keukentafelgesprek' lichte druk uit op de partner om ook zorgtaken op zich te nemen.

Toevoeging

Ik ben enkel op zoek naar het juridische/financiele effect/verschil van trouwen en samenlevingscontract, uitdrukkelijk ben ik niet op zoek naar meningen/gevoelens daarover.

Wij willen voor elkaar zorgen en liefde delen, maar juist uit respect voor de ander willen wij niet de ander blootstellen aan het risico om:
- Verantwoordelijk te zijn voor de schulden die de ander perongeluk/heimelijk gemaakt kan hebben.
- Verantwoordelijk te maken voor de zorg die de ander nodig heeft (al zouden we hier wel voor klaar staan).

En persoonlijk vindt ik dat de persoon die verantwoordelijk is voor het beeindigen van de relatie, geen of verminderd recht zou moeten hebben op alimentatie, maar dit kun je voor zo ver ik weet niet opnemen in de huwelijkse voorwaarden.

[ Voor 3% gewijzigd door Accretion op 05-01-2025 22:05 ]

[franssie]

notaris

[Accretion]

franssie schreef op zondag 5 januari 2025 @ 22:06:
notaris

Ja, dit zijn allerlei vragen die door mij heen gingen toen we het over trouwen hadden.

Bij het opstellen van het samenlevingscontract vond ik de notaris niet heel duidelijk, maar dit was dan ook tijdens Corona.

Wellicht moet ik inderdaad de vragen wat fatsoeneren en de belangrijkste lijnen er uit halen om deze voor te leggen bij een (andere) notaris.

[franssie]

Accretion schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:00:
[...]


Ja, dit zijn allerlei vragen die door mij heen gingen toen we het over trouwen hadden.

Bij het opstellen van het samenlevingscontract vond ik de notaris niet heel duidelijk, maar dit was dan ook tijdens Corona.

Wellicht moet ik inderdaad de vragen wat fatsoeneren en de belangrijkste lijnen er uit halen om deze voor te leggen bij een (andere) notaris.

Echt, dit is notaris werk. Heel veel van wat je schrijft herken ik en ik ben door een notaris hierbij goed geholpen, wel hebben wij geen kinderen en ook die wens niet. Wij kwamen op een samenlevenscontract uit (wat er dus over gaat hoe je uit elkaar gaat, op een enkel artikel na hoe je de en of rekening voedt).
Dat zal voor iedereen anders zijn.
Bij kinderen heb je waarschijnlijk dan ook een testament nodig om een en ander af te hechten, maar daar is de notaris dus voor.

Stelregel is altijd (in zaken en persoonlijk) regel dingen goed als het goed gaat, dat scheelt gezeik als het slecht gaat voor beide kanten.

Succes en hopelijk is het niet nodig allemaal.

[Barrycade]

Trouwen is tegenwoordig out the box standaard onder huwelijkse voorwaarden ik neem aan dat je je daar bewust van bent?

Het is goedkoper als je het zo droog wil aanvaren als het hier lijkt. Gewoon op maandag/dinsdag ochtend.

En heb je geen geneuzel als je kinderen hebt met alleen de naam van de moeder bij de grens voor de geboorte/ziekenhuis /school etc.

[ Voor 6% gewijzigd door Barrycade op 05-01-2025 23:10 ]

[Accretion]

Barrycade schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:09:
Trouwen is tegenwoordig out the box standaard onder huwelijkse voorwaarden ik neem aan dat je je daar bewust van bent?

Het is goedkoper als je het zo droog wil aanvaren als het hier lijkt. Gewoon op maandag/dinsdag ochtend.

En heb je geen geneuzel als je kinderen hebt met alleen de naam van de moeder bij de grens voor de geboorte/ziekenhuis /school etc.

Ja, in ons samenlevingscontract doen we al naar rato bijdragen aan de huishouding.
En bij een trouwerij willen we alsnog onze eigen spaarrekeningen behouden, maar dat is ook meer voor het gevoel/inzicht.

Het lijkt inderdaad vooral makkelijker, maar de enige unieke voordelen lijken te zijn:
- naam kunnen gebruiken
- 'verschoningsrecht'

De rest, ouderschap erkennen kan handmatig (niet uniek), alimentatie kan ook opgenomen worden in samenlevingscontract (naar eigen invulling), erven in testsment of zijn alleen maar nadelen?:
- rechter nodig bij relatiebreuk
- aansprakelijk voor schulden*
- verwachting om onvoorwaardelijk voor elkaar te zorgen**

* Ik ken een verhaal van een man die iemand in elkaar geslagen heeft en nu een flinke schadevergoeding moet betalen, kan dit voor het faillissement van zijn huwelijkspartner zorgen?

** Dit is wel onze intentie, maar willen niet dat we hierdoor minder aanspraak hebben op zorg of elkaar tot last zijn.

[Wilke]

Yep, praat eens met een notaris.

Bij trouwen zijn tegenwoordig alleen vermogen en schulden vanaf dat je trouwt gedeeld. Die daarvoor vallen er buiten.

Verder is het idee algemeen gezien dat er een berg wetgeving in het Burgerlijk Wetboek staat die probeert te bereiken dat allerlei defaults als je getrouwd bent zo zijn als veel of de meeste mensen waarschijnlijk zouden willen, gesteld dat ze er over hadden nagedacht. Neem eens een kijkje:

https://wetten.overheid.nl/BWBR0002656/2024-01-01

[Accretion]

Barrycade schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:09:
Het is goedkoper als je het zo droog wil aanvaren als het hier lijkt. Gewoon op maandag/dinsdag ochtend.

Het feest staat wat mij betreft nog even los van de wettelijke/financiële gevolgen.

Ik kijk soms behoorlijk zakelijk tegen dit soort dingen aan en daardoor viel het mij op dat het eigenlijk geen éche meerwaarde lijkt te hebben buiten dezelfde naam dragen (en dus alleen wat dingen makkelijker/standaard) geregeld te hebben?

[PhilipsFan]

Het heeft wat mij betreft alleen maar nadelen. Je kunt alles wat binnen een huwelijk kan, ook op een andere manier regelen. En ik ervaar op dit moment hoe lastig het is om van een huwelijk af te komen als de ander dat niet wil. Iemand die ik ken heeft al een jaar geen recht op toeslagen omdat ze formeel nog getrouwd is (en dus fiscaal partner) maar al een jaar op zichzelf woont en de toeslagen hard nodig heeft. De partner onderneemt geen enkele actie om mee te werken aan de beeindiging van het huwelijk, terwijl ze hebben afgesproken om het via een mediator te doen. Ik begrijp daar niks van. Je moet toch gewoon van iemand af kunnen als je dat wilt? Hoe het dan financieel afgewikkeld wordt, is toch allemaal wel later te regelen? Het maakt alles hopeloos ingewikkeld. Een samenlevingscontract kun je op elk moment eenzijdig verbreken. Als de ander niet meewerkt kun je natuurlijk alsnog dezelfde rechtszaken gaan voeren als bij een huwelijk, maar dan ben je tenminste wel van die ander af.

[Accretion]

franssie schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:08:
Stelregel is altijd (in zaken en persoonlijk) regel dingen goed als het goed gaat, dat scheelt gezeik als het slecht gaat voor beide kanten.

Ik lees ook dat bij trouwen, partneralimentatie verplicht is, maar dit pas bij het scheiden juist bepaald wordt.

En dat een rechter verplicht is bij een scheiding. Het klinkt alsof dat het allemaal alleen maar lastiger maakt.

Persoonlijk vindt ik partner-alimentatie een achterhaald concept, zeker gezien we beide werken en beide bijdragen aan het huishouden.

Ik vindt het heel schappelijk om gedurende de relatie naar rato bij te dragen, maar als de relatie verbreekt (en zeker als de ander daarvoor verantwoordelijk is) is die coulance ook weg.

Mijn partner heeft een vergelijkbare mening, 'independent woman', maar vindt het niet zo'n probleem omdat het haar gunstig uit zou vallen.

[Accretion]

PhilipsFan schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:53:
Het heeft wat mij betreft alleen maar nadelen. Je kunt alles wat binnen een huwelijk kan, ook op een andere manier regelen. En ik ervaar op dit moment hoe lastig het is om van een huwelijk af te komen als de ander dat niet wil.

Dat gevoel bekroop mij ook.
Wel een logisch voorbeeld, als de ander de scheiding accepteert, moet deze alimentatie betalen en mogelijk meer belasting? Dus voor hem is het gunstiger om dat niet te doen?

Dat het lastig is om er van af te komen, kan ik eigenlijk ook alleen een voordeel noemen voor misbruik.

En als je een scheiding niet accepteert, kun je alsnog niet de ander dwingen om van je te houden... dus het is niet alsof je écht oneindige liefde en zorg kunt garanderen.

Het enige voordeel is de achternaam én 'makkelijk' geregeld m.b.t wat standaard-regels welke vooral 'de zwakkere partij' beschermen?

Ik ga het bij de notaris neerleggen.
Maar wel een goed voorbeeld waarop het mis kan gaan.

[franssie]

@Accretion bij kinderen is er altijs spraken van kinder alimentatie.
Partner alimentatie is iets anders. Er zijn mensen opgeleid hiervoor, dat zijn notarissen en echtscheidingsadvocaten.
Aan jullie de keuze welke het minste kost(en)

[Oon]

Het voordeel van een samenlevingscontract is dat je je financiën kunt delen, financiëel partner wordt, samen een testament (langstlevende testament) kunt opstellen e.d. maar geen dingen doet die heel lastig ongedaan te maken zijn.
Ik vind het zelf altijd een beetje klinken als 'ik vind je wel leuk en wil graag de komende tijd samen leven, maar ik denk niet dat ik mijn hele leven met je door wil brengen'.

Een geregistreerd partnerschap en huwelijk zijn juridisch gezien bijna 1:1 hetzelfde, het enige verschil daar is dat je geen 'ja' hoeft te zeggen en alleen naar de rechter moet als je minderjarige kinderen hebt bij een geregistreerd partnerschap, en dat je financiële status is verbonden met je partnerschap (dus je kunt niet financiëel scheiden maar verder getrouwd blijven, wat bij een huwelijk wel kan). De verschillen zijn zo minimaal dat het meestal meer een gevoel is; mensen vinden trouwen vaak ouderwets of vinden die 20 minuten die het kost om met getuigen naar de gemeente te gaan te veel moeite.

De vraag is dus wat je intentie is; wil je echt samen de rest van je leven één team vormen dan kun je gewoon trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan, maar heb je het gevoel dat je ooit uit elkaar gaat dan kun je met een samenlevingscontract eigenlijk exact hetzelfde maar heb je allebei een 'out' als je je bedenkt. Je kunt met een testament e.d. alsnog exact dezelfde voordelen en nadelen bereiken, en dan als je ooit kinderen gaat krijgen alsnog de extra stap zetten om er een geregistreerd partnerschap of huwelijk van te maken.

[Accretion]

franssie schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:26:
@Accretion bij kinderen is er altijs spraken van kinder alimentatie.
Partner alimentatie is iets anders. Er zijn mensen opgeleid hiervoor, dat zijn notarissen en echtscheidingsadvocaten.
Aan jullie de keuze welke het minste kost(en)

Excuses, dat ging specifiek over partneralimentatie.
Kinderalimentatie begrijp ik wel.

En ja, de voorbereiding op het gesprek met de notaris hier en inzichten van andere Tweakers zijn een stuk goedkoper.

Maar ik begrijp dat het geen vervanging is voor degelijk (financieel) advies.

[SomerenV]

Wij zijn bewust voor geregistreerd partnerschap gegaan. Het lijkt enorm op een huwelijk zoals recht op elkaars erfenis, plicht om voor elkaar te zorgen, wettelijke gemeenschap van goederen (tenzij je anders laat beschrijven), samen ouderlijk gezag over de kinderen, beide dezelfde achternaam als de kinderen (tenzij je iets anders besluit), er is een akte met bewijs dat je elkaars partner bent en zo nog wat kleine dingetjes. Bij een samenlevingscontract ben je volgens mij officieel niet elkaars partner of echtgenoot, en als je voor een kind gaat heeft alleen de moeder ouderlijk gezag tot de vader het kind erkent.

Het grote voordeel is dat je wanneer je uit elkaar gaat je niet hoeft te scheiden. Ga je uit elkaar dan is dat aanzienlijk makkelijker te regelen, tenzij je kinderen hebt. En je hebt geen ring of ceremonie. Al die poespas vonden wij niet nodig, maar m'n vrouw wilde heel graag mijn achternaam, ook met ons kind in het achterhoofd, en dat we ook echt partners zijn van elkaar. Dus kwamen we op een geregistreerd partnerschap uit.

Oon schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:27:
Het voordeel van een samenlevingscontract is dat je je financiën kunt delen, financiëel partner wordt, samen een testament (langstlevende testament) kunt opstellen e.d. maar geen dingen doet die heel lastig ongedaan te maken zijn.
Ik vind het zelf altijd een beetje klinken als 'ik vind je wel leuk en wil graag de komende tijd samen leven, maar ik denk niet dat ik mijn hele leven met je door wil brengen'.

Een geregistreerd partnerschap en huwelijk zijn juridisch gezien bijna 1:1 hetzelfde. het enige verschil daar is dat je geen 'ja' hoeft te zeggen en alleen naar de rechter moet als je minderjarige kinderen hebt bij een geregistreerd partnerschap, en dat je financiële status is verbonden met je partnerschap (dus je kunt niet financiëel scheiden maar verder getrouwd blijven, wat bij een huwelijk wel kan). De verschillen zijn zo minimaal dat het meestal meer een gevoel is; mensen vinden trouwen vaak ouderwets of vinden die 20 minuten die het kost om met getuigen naar de gemeente te gaan te veel moeite.

De vraag is dus wat je intentie is; wil je echt samen de rest van je leven één team vormen dan kun je gewoon trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan, maar heb je het gevoel dat je ooit uit elkaar gaat dan kun je met een samenlevingscontract eigenlijk exact hetzelfde maar heb je allebei een 'out' als je je bedenkt. Je kunt met een testament e.d. alsnog exact dezelfde voordelen en nadelen bereiken, en dan als je ooit kinderen gaat krijgen alsnog de extra stap zetten om er een geregistreerd partnerschap of huwelijk van te maken.

Geregistreerd partnerschap wordt niet overal in de wereld erkend. Maar verder is het inderdaad gewoon hetzelfde.

[ Voor 3% gewijzigd door SomerenV op 06-01-2025 00:32 ]

[PhilipsFan]

Accretion schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:02:
[...]


Ik lees ook dat bij trouwen, partneralimentatie verplicht is, maar dit pas bij het scheiden juist bepaald wordt.

Je mag samen afspreken om van partneralimentatie af te zien. Maar mocht 1 van beide in de bijstand terechtkomen terwijl er nog recht op alimentatie bestaat (dat is afhankelijk van o.a. de duur van het huwelijk en wat de partners verdienen) dan kan het zijn dat je wordt gekort op je bijstand omdat je het bij je ex moet halen. Ook weer zo'n onnodige afhankelijkheid.

En dat een rechter verplicht is bij een scheiding. Het klinkt alsof dat het allemaal alleen maar lastiger maakt.

Dat klopt. Niet alleen een rechter, maar ook een advocaat. Als je het samen eens bent over de voorwaarden waaronder je het huwelijk wilt beeindigen, dan kan het via een mediator die dan de advocaat inschakelt, maar eigenlijk is het wel raar dat dat verplicht is.

Persoonlijk vindt ik alimentatie een achterhaald concept, zeker gezien we beide werken en beide bijdragen aan het huishouden.

Ik vindt het heel schappelijk om gedurende de relatie naar rato bij te dragen, maar als de relatie verbreekt (en zeker als de ander daarvoor verantwoordelijk is) is die coulance ook weg.

Dit komt inderdaad veel minder vaak voor dan vroeger, maar er zijn nog steeds stellen waarbij een van de partners stopt met werken (of veel minder gaat werken) om voor de kinderen te zorgen. Als dat een gezamenlijke beslissing is (en alleen dan!), dan vind ik het niet zo raar dat er ook een recht op partneralimentatie ontstaat. Immers de partner werkt minder, loopt dus inkomsten, arbeidsperspectief en pensioen mis, terwijl diegene wel op jouw kinderen past.

Eigenlijk zou de partner die blijft werken, de andere partner loon moeten betalen voor het doen van de huishouding en de verzorging van de kinderen. Loon waarover ook pensieon wordt opgebouwd. Dan heb je alleen nog het verminderde arbeidsperspectief. Maar eigenlijk moet iedereen gewoon blijven werken, dat is uiteindelijk ook beter voor jezelf.

[Accretion]

Oon schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:27:
Ik vind het zelf altijd een beetje klinken als 'ik vind je wel leuk en wil graag de komende tijd samen leven, maar ik denk niet dat ik mijn hele leven met je door wil brengen'.

Ik denk toch dat het sentiment los moet staan van de financiële en wettelijke verplichtingen, maar ik snap je punt.

We zijn 10 jaar samen en willen de rest van ons leven samen blijven, daar twijfelen we beide niet aan.

Alleen geloof ik niet een sprookjes en zijn er in elke relatie risico's:

- stel de een ontwikkelt een gok/drugs-verslaving of moet een enorme schadevergoeding betalen en komt in grote financiële problemen, dan komen beide in een financieel probleem?
Dat verwachten we niet, maar willen ook niet elkaar opzadelen met dat risico.

- overspel (wat wij ons beide niet voor kunnen stellen), voor ons beide een direct einde van de relatie. Maar het klinkt alsof je bij een huwelijk dan door de rechter verplicht wordt om te kijken of je niet toch nog samen door kunt, zeker als de ander zielig doet? Ook zonder kinderen? En dan alsnog moeten onderhandelen over partner alimentatie?

[Oon]

Accretion schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:41:
[...]


Ik denk toch dat het sentiment los moet staan van de financiële en wettelijke verplichtingen, maar ik snap je punt.

We zijn 10 jaar samen en willen de rest van ons leven samen blijven, daar twijfelen we beide niet aan.

Alleen geloof ik niet een sprookjes en zijn er in elke relatie risico's:

- stel de een ontwikkelt een gok/drugs-verslaving of moet een enorme schadevergoeding betalen en komt in grote financiële problemen, dan komen beide in een financieel probleem?
Dat verwachten we niet, maar willen ook niet elkaar opzadelen met dat risico.

- overspel (wat wij ons beide niet voor kunnen stellen), voor ons beide een direct einde van de relatie. Maar het klinkt alsof je bij een huwelijk dan door de rechter verplicht wordt om te kijken of je niet toch nog samen door kunt, zeker als de ander zielig doet? Ook zonder kinderen? En dan alsnog moeten onderhandelen over partner alimentatie?

Een rechter gaat zich absoluut niet bemoeien met of je verder kunt of op enige manier verplichten om je relatie voort te zetten.
Het proces bij een scheiding is dat je allebei een advocaat zoekt, een van die partijen een mediator regelt (of als je allebei moeilijk doet een 5e partij erbij zoekt) die je gaat helpen om tot een oplossing te komen vwb het splitsen van jullie eigendommen, en dan hoeft een rechter alleen maar een handtekening te zetten. Je gaat niet naar een rechter voor verhoor waar je allebei je verhaal nog een keer moet doen, tegen de tijd dat je bij de rechter bent is eigenlijk alles al helemaal uitgevochten.
In het positiefste geval ben je dus een middagje bij een advocaat, een middagje bij een mediator, en een half uurtje bij een rechter. Als inderdaad één van de twee moeilijk doet en je met kinderen en/of alimentatie te maken hebt kan dat middagje bij de advocaat en mediator uitlopen tot weken aan aangetekende brieven en heel wat telefoontjes met je advocaat. Gelukkig heb je tenzij je een flink inkomen hebt meestal recht op bijstand hierin, waar de advocaat en mediator (deels) door gedekt worden.

Verder.. tja.. Als je geregistreerd partner of je degene waarmee je een samenlevingscontract hebt jullie gezamenlijke financiën leegtrekt of je hele huis verkoopt om aan drugs te komen dan zit je evengoed met de gebakken peren. Als je dat risico wil indekken moet je gewoon niet samen een leven hebben.
Ik zie het niet gauw gebeuren dat mijn vrouw of ik een gok of drugsverslaving krijg, maar als dat wel zo is dan zouden we dat samen oplossen. We hebben allebei 100% zicht op onze financiën en ik word er nu ook regelmatig op aangesproken dat ik een gat in mijn hand heb, daar samen over praten en waar nodig een oplossing voor zoeken is gewoon deel van een relatie.

Ik snap de gedachte wel, je wil natuurlijk niet onnodig extra risico en zoekt een manier om wél het leuke te delen en niet het risico, maar ik vind dat dat er ook wel bij hoort. 9/10 dingen waar je bang voor bent kun je oplossen met goed communiceren en op elkaar letten. Als je allebei niet lekker in je vel zit en de relatie ineens niet meer loopt moet je het daar gewoon over hebben en dat kan ook als je getrouwd bent ver voordat je meteen in een vechtscheiding zit.

De kern/bron van je vraag is dan eigenlijk ook vooral gevoelsmatig. Ik weet zelf 100% zeker dat ik liever getrouwd ben en als team ook het negatieve kan aanpakken dan dat ik al bij voorbaat een exitstrategie ga bedenken. En als jij en je partner daar anders in staan (wat jullie recht is en niemand je kwalijk kan nemen) dan is dat prima, maar bedenk je wel dat je nooit alle risico's kunt dekken, en je beter kunt focussen op wat voor nu het meest interessant is en het beste bij jullie wensen past.

[Accretion]

PhilipsFan schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:32:
Je mag samen afspreken om van partneralimentatie af te zien.

Bij de scheiding ja, maar niet bij de aanvang van het huwelijk.

__


Verder inderdaad, nu snap ik ook waarom de ander recht heeft op het opgebouwde deel van het pensioen tijdens het huwelijk.

Als je beide even veel werkt, dan slaat het niet echt ergens op. Zeker niet als de ander de relatie verbreekt en je dan alsnog verplicht wordt om je pensioen te delen.

Ik geloof dat mijn vriendin een minder goed pensioen heeft (is haar eigen keuze), ik wil daar best in delen, als we samen dat pensioen gaan vieren.
Maar als ze de keuze maakt om eerder weg te gaan, moet ze het w.m.b.t met haar eigen pensioen doen?

Maar ja, als ze geen pensioen opbouwt omdat ze in haar eentje het huishouden doet (en in toekomst kinderen verzorgt) snap ik het delen bij een scheiding wel, dan kan ze inderdaad geen pensioen opbouwen omdat ze werk verzet in het huishouden.

_

Wellicht kun je dat format over huishoud uren = loond+pensioendeling wel in een samenlevingscontract zetten.

Ik geloof dat daarvoor niet de mogelijkheid is binnen een huwelijksakte.

[True]

Barrycade schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:09:
Trouwen is tegenwoordig out the box standaard onder huwelijkse voorwaarden ik neem aan dat je je daar bewust van bent?

Het is goedkoper als je het zo droog wil aanvaren als het hier lijkt. Gewoon op maandag/dinsdag ochtend.

En heb je geen geneuzel als je kinderen hebt met alleen de naam van de moeder bij de grens voor de geboorte/ziekenhuis /school etc.

Dit is simpelweg fout.

Tegenwoordig is trouwen zonder dat je vóór het trouwen iets opstelt bij een notaris in: 'beperkte gemeenschap van goederen'. De huwelijkse voorwaarden impliceert ook dat je voorwaarden opstelt bij een notaris, voor je het huwelijk aangaat. Het beperkte zit 'm in het feit dat je geen aanspraak maakt op erfenissen en schenkingen.
Zie ook: https://www.rijksoverheid...eregistreerd-partnerschap

PS voor 2018 was de standaard ook al gemeenschap van goederen, enkel was het toen niet 'beperkt'.

[Oon]

Accretion schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:56:
[...]
Ik geloof dat daarvoor niet de mogelijkheid is binnen een huwelijksakte.

Als je trouwt onder huwelijkse voorwaarden wel, dan krijg je gewoon een bijlage voor je akte waarin al je afspraken staan. Er zijn wel beperkingen over wat kan (omdat natuurlijk niet alles mag, je kan bijv. niet zeggen dat de vrouw eigendom is van de man of andersom) maar vastleggen dat je naar draagkracht deelt in de financiën maar verder dingen gescheiden houdt kan wel.
Dmv een scheiding van tafel en bed kun je zelfs financieel volledig scheiden, maar dat is meteen weer ongedaan maken van een van de grote voordelen.

[Accretion]

Oon schreef op maandag 6 januari 2025 @ 00:55:
[...]

Een rechter gaat zich absoluut niet bemoeien met of je verder kunt of op enige manier verplichten om je relatie voort te zetten.
Het proces bij een scheiding is dat je allebei een advocaat zoekt, een van die partijen een mediator regelt (of als je allebei moeilijk doet een 5e partij erbij zoekt) die je gaat helpen om tot een oplossing te komen vwb het splitsen van jullie eigendommen, en dan hoeft een rechter alleen maar een handtekening te zetten. ...

Verder.. tja.. Als je geregistreerd partner of je degene waarmee je een samenlevingscontract hebt jullie gezamenlijke financiën leegtrekt of je hele huis verkoopt om aan drugs te komen dan zit je evengoed met de gebakken peren. ...

Ik snap de gedachte wel, je wil natuurlijk niet onnodig extra risico en zoekt een manier om wél het leuke te delen en niet het risico, maar ik vind dat dat er ook wel bij hoort. ...

De kern/bron van je vraag is dan eigenlijk ook vooral gevoelsmatig. Ik weet zelf 100% zeker dat ik liever getrouwd ben en als team ook het negatieve kan aanpakken dan dat ik al bij voorbaat een exitstrategie ga bedenken. ...

Je hebt wel gelijk m.b.t samen oplossen van problemen.

Echter zie je wel dat wanneer een van de gehuwde een eigen bedrijf heeft, men maatregelen neemt om het risico voor de ander te limiteren.

Bij verslaving e.d. willen we dat samen oplossen, maar dat gaat makkelijker als je niet beide failliet verklaard wordt?
___

En ja, m.b.t scheiden, wellicht is het beter dat het niet te makkelijk is.

Maar van de andere kant, de standaarden binnen het huwelijk zijn wat mij betreft wat achterhaald en sterk in voordeel van de zwakste partij.
Afspraken maken over het verdelen van spullen en partner-alimentatie op het moment dat je in een scheiding ligt, lijkt mij ook exact het verkeerde moment.
Dan kun je nog beter een samenlevingscontract hebben met daarin de woorden: "bij een scheiding is het ieder voor zichzelf.", is een stuk makkelijker uit te voeren.

En het levert de sterkste partij ook niets op? Onvoorwaardelijke liefde kan ook met een samenlevingscontract, huwelijk is daar ook geen garantie voor.

Ik vindt het prima om lief en leed te delen, maar als de relatie voorbij is (door verantwoordelijkheid van de ander) (al dan niet met rechter) is het wat mij betreft ook klaar qua steun (geen partner-alimentatie).

Andersom, als deze relatie door mijn verantwoordelijkheid stuk loopt, mag ze alles van mij hebben. Dát is wat mij betreft pas een belofte.

De 'angst' komt ook niet uit deze relatie, bedenk ik me zojuist.
Ik heb in het verleden een relatie gehad waarbij de ander van de een op de andere dag opeens een soort 'ik ben niet meer verliefd' had, dat was vrij pijnlijk.
Wellicht is dat de grondslag hiervan, naast een gesprek bij de notaris ook even langs de psycholoog

[Oon]

Accretion schreef op maandag 6 januari 2025 @ 01:33:
[...]


Je hebt wel gelijk m.b.t samen oplossen van problemen.

Echter zie je wel dat wanneer een van de gehuwde een eigen bedrijf heeft, men maatregelen neemt om het risico voor de ander te limiteren.

Bij verslaving e.d. willen we dat samen oplossen, maar dat gaat makkelijker als je niet beide failliet verklaard wordt?
___

En ja, m.b.t scheiden, wellicht is het beter dat het niet te makkelijk is.

Maar van de andere kant, de standaarden binnen het huwelijk zijn wat mij betreft wat achterhaald en sterk in voordeel van de zwakste partij.
Afspraken maken over het verdelen van spullen en partner-alimentatie op het moment dat je in een scheiding ligt, lijkt mij ook exact het verkeerde moment.
Dan kun je nog beter een samenlevingscontract hebben met daarin de woorden: "bij een scheiding is het ieder voor zichzelf.", is een stuk makkelijker uit te voeren.

En het levert de sterkste partij ook niets op? Onvoorwaardelijke liefde kan ook met een samenlevingscontract, huwelijk is daar ook geen garantie voor.

Ik vindt het prima om lief en leed te delen, maar als de relatie voorbij is (door verantwoordelijkheid van de ander) (al dan niet met rechter) is het wat mij betreft ook klaar qua steun (geen partner-alimentatie).

Andersom, als deze relatie door mijn verantwoordelijkheid stuk loopt, mag ze alles van mij hebben. Dát is wat mij betreft pas een belofte.

De 'angst' komt ook niet uit deze relatie, bedenk ik me zojuist.
Ik heb in het verleden een relatie gehad waarbij de ander van de een op de andere dag opeens een soort 'ik ben niet meer verliefd' had, dat was vrij pijnlijk.
Wellicht is dat de grondslag hiervan, naast een gesprek bij de notaris ook even langs de psycholoog

Het stukje over eigen bedrijf is wel zeker waar, maar dat kan ook in huwelijkse voorwaarden worden opgenomen. Dat kan ook alvast voor de toekomst (door generiek iets als 'zelfstandige zakelijke ondernemingen' te noemen) als dat bedrijf er nog niet is.

Al met al denk ik dus dat je je vooral even moet bedenken wat je wil bereiken. Welke doelen wil je behalen met een samenlevingscontract danwel geregistreerd partnerschap? Risico's terzijde, wat 'win' je ermee om nu iets vast te leggen?

Als je alleen je financiën wil delen is een samenlevingscontract voldoende, daar kun je makkelijk weer uit en dan hoef je alleen maar even uit te zoeken wat van wie is. Als je meer wil dan zou ik gewoon voor een geregistreerd partnerschap of trouwen gaan, je kunt m.i. dan beter in het diepe springen en daarbij vastleggen wat je dus niet wil delen. Een notaris kan je dan precies vertellen wat wel of niet kan, bijv. of je ook schulden waar jullie niet samen mee akkoord zijn gegaan uitgesloten kunnen worden.

[Accretion]

Oon schreef op maandag 6 januari 2025 @ 01:01:
[...]

Als je trouwt onder huwelijkse voorwaarden wel, dan krijg je gewoon een bijlage voor je akte waarin al je afspraken staan. Er zijn wel beperkingen over wat kan (omdat natuurlijk niet alles mag, je kan bijv. niet zeggen dat de vrouw eigendom is van de man of andersom) maar vastleggen dat je naar draagkracht deelt in de financiën maar verder dingen gescheiden houdt kan wel.
Dmv een scheiding van tafel en bed kun je zelfs financieel volledig scheiden, maar dat is meteen weer ongedaan maken van een van de grote voordelen.

Oon schreef op maandag 6 januari 2025 @ 01:01:
[...]

Als je trouwt onder huwelijkse voorwaarden wel, dan krijg je gewoon een bijlage voor je akte waarin al je afspraken staan. Er zijn wel beperkingen over wat kan (omdat natuurlijk niet alles mag, je kan bijv. niet zeggen dat de vrouw eigendom is van de man of andersom) maar vastleggen dat je naar draagkracht deelt in de financiën maar verder dingen gescheiden houdt kan wel.
Dmv een scheiding van tafel en bed kun je zelfs financieel volledig scheiden, maar dat is meteen weer ongedaan maken van een van de grote voordelen.

Ja, een van de limitaties lijkt dat je niet af kunt zien van de partner-alimentatie.

De chats hier geven wel goede inzichten.

Ik ben een beetje tegen 'partner alimentatie' en 'pensioen delen' als je beide evenveel werkt, maar andersom, dan valt het delen ook wel mee.

En het 'risico' van schulden delen klinkt heftig, maar toegegeven is het samen hebben van een huis ook al een gedeelde verantwoordelijkheid.

En ik zou niemand anders voor kunnen stellen waarmee ik liever risico loop dan haar.

Dus ik denk dat ik toch nog goed kan slapen vannacht, ik kreeg mijn gedachten niet helemaal tot rust, ik hoop dat ik jullie nachtrust niet teveel verstoord heb.

I.i.g welterusten.

(Maar ik ga voor mijn eigen gevoel wel nog wat vragen sturen naar een notaris, maar ik heb nu tenminste een goed beeld over mijn visie)

[ Voor 3% gewijzigd door Accretion op 06-01-2025 01:45 ]

[Bullet NL]

Volgens mij probeer je het veel te zakelijk aan te vliegen.....

Samenlevingscontract is voor pre-geregistreerd partnerschap/huwelijk....

Geregistreerd partnerschap of huwelijk.... das niets meer dan een gevoel.... de een vind het leuk om getrouwd te zijn, feestje er bij, vrouw in het wit etc.... niet dat dit bij een GP niet kan, maar goed....

Kies vooral wat je leuk lijkt, wanneer je er instaat om er op eenvoudige andere manier ook weer vanaf wil komen.... blijf dan lekker daten..... :-p

[Theo]

Accretion schreef op zondag 5 januari 2025 @ 22:03:

Mijn vragen:

1. In een samenlevingscontract:

Voor de belastingdienst maakt het niet uit of je 'samenlevingscontract' hebt of een huwelijk, je bent toeslagpartner en fiscaal partner. Dus qua uitkering/belasting lijkt het hetzelfde.

2. M.b.t "Overlijdt 1 van de 2? Dan staat de partner niet in de overlijdensakte." wat is het effect hiervan? Indien je beide elkaar in het testament opneemt en 'verblijvingsbeding' opnemen, heeft dat verder ook geen effect?

Testament, opgave van partner bij pensioen/levensverzekering en verblijvingsbeding lijken dit af te dekken?

3. Heeft een getrouwd persoon minder aanspraak op hulp?
In een huwelijk is een voorwaarde dat je elkaar steunt en in hulp voorziet, mocht een van ons tweeen hulpbehoevend worden, heb je dan bijvoorbeeld minder recht op thuiszorg omdat men er van uit gaat dat de ander in een gedeelte van de hulpbehoefte voorziet?

Volgens deze bron voert een gemeentemedewerker onder WMO bij een 'keukentafelgesprek' lichte druk uit op de partner om ook zorgtaken op zich te nemen.

Toevoeging

Ik ben enkel op zoek naar het juridische/financiele effect/verschil van trouwen en samenlevingscontract, uitdrukkelijk ben ik niet op zoek naar meningen/gevoelens daarover.

Wij willen voor elkaar zorgen en liefde delen, maar juist uit respect voor de ander willen wij niet de ander blootstellen aan het risico om:
- Verantwoordelijk te zijn voor de schulden die de ander perongeluk/heimelijk gemaakt kan hebben.
- Verantwoordelijk te maken voor de zorg die de ander nodig heeft (al zouden we hier wel voor klaar staan).

En persoonlijk vindt ik dat de persoon die verantwoordelijk is voor het beeindigen van de relatie, geen of verminderd recht zou moeten hebben op alimentatie, maar dit kun je voor zo ver ik weet niet opnemen in de huwelijkse voorwaarden.

Met een samenlevingscontract ben je NIET elkaars fiscale partner. Enkel wanneer jullie samen een woning, hypotheek of kinderen in bezitten zal er met een samenlevingscontract pas sprake zijn van een fiscaal partnerschap.
Een uitzondering hier op is wanneer jullie ook pensioenpartners zijn. In dat geval heeft partner recht op jouw pensioen bij overlijden. Wanneer je dit bij je pensioenfonds hebt aangegeven (via jullie beide Digid) dan ben je fiscale partners.


Met enkel een samenlevingscontract erft de partner niks. Maar staat de partner in het testament genoemd als eerste erfgenaam dan erft deze uiteraard wel alles. En mits jullie minimaal 5 jaren samen hebben gewoond (GBA adres 5 jaar hetzelfde, verhuizingen negerend) dan wordt de partner voor de erfbelasting weer wél als partner gezien en heeft deze een fiscale vrijstelling to zo'n 7 ton. (ofwel, tot 7 ton erfenis hoeft er geen erfbelasting te worden betaald)


Met een samenlevingscontract, en zonder een gezamelijke woning, hypotheek of kinderen:
- zijn jullie geen fiscaal partners
- erven jullie niet automatisch van elkaar (kan wel, maar hier moet je een testament voor aan laten passen)
- zijn jullie wel voor de erfbelasting partners
- Voor het pensioen zijn jullie geen partners
- Voor huursubsidie worden jullie wel als partners gezien (aantal neuzen per adres, en som der inkomen dat hiervoor telt)
- Voor zorgtoeslag en hypotheekrenteaftrek zijn jullie geen partners.

Juridisch heeft een samenlevingscontract geen grote meerwaarde daar dit een lijst met afspraken is die jullie met z'n tweeën opstellen. Mocht de relatie ooit stuk gaan dan gelden dus enkel de zaken die jullie hebben opgeschreven, en meer niet. Ben jij miljonair en wonen jullie in jouw villa terwijl zij met een Wajong arbeidsongeschikt is en geen spaargeld heeft? Dan blijft het vermogen en de woning van jou, behalve wanneer jullie iets anders in het contract hebben opgenomen (bijv dat zij recht heeft op een oprotpremie die 1% van jouw spaargeld bestaat per relatiejaar, met een max van 25%).

Doordat een samenlevingscontrast niet door een notaris getekend wordt (wat met trouwen en een geregistreerd partnerschap wél het geval is) is er ook geen alimentatierecht.

Hoe het exact zit in geval met het erkennen van kinderen daar weet ik de details niet van.

[corporalnl]

Theo schreef op maandag 6 januari 2025 @ 08:51:
[...]


Met een samenlevingscontract ben je NIET elkaars fiscale partner. Enkel wanneer jullie samen een woning, hypotheek of kinderen in bezitten zal er met een samenlevingscontract pas sprake zijn van een fiscaal partnerschap.

Met een samenlevingscontract ben je WEL Fiscale partners.

https://www.belastingdien...van%20de%20ander%20erkend.

U bent niet getrouwd en hebt geen geregistreerd partnerschap. Maar er staat wel iemand ingeschreven op uw adres
U bent fiscale partners als u voldoet aan 1 van de volgende voorwaarden:

U bent allebei meerderjarig en hebt samen een notarieel samenlevingscontract afgesloten.

Als je gaat samen wonen ZONDER samenlevingscontract dan woon je gewoon samen en ben je geen fiscaal partner.

Alleen als je niet samenwoont op hetzelfde adres met een samenlevingscontract dan ben je geen fiscaal partner. ( maar dan heeft zon contract praktisch geen nut )

[ Voor 9% gewijzigd door corporalnl op 06-01-2025 09:33 ]

[FiberSam]

Even een geheel ander aspect dan de mailthread hiervoor: er is een verschil in de erkenning van kinderen die je samen krijgt. Voorbeeld:

Man en vrouw hebben een samenlevingscontract. De vrouw wordt zwanger en bevalt van een kind. De moeder weigert medewerking aan gezamenlijke erkenning. Hierdoor verkrijgt de man geen ouderlijk gezag. In theorie kan de man wel verplicht worden tot het betalen van alimentatie als hij biologische vader is, maar dan wordt het wel moeilijk om hem geen ouderlijk gezag te laten verkrijgen.

[Immutable]

Wilke schreef op zondag 5 januari 2025 @ 23:25:
Yep, praat eens met een notaris.

Bij trouwen zijn tegenwoordig alleen vermogen en schulden vanaf dat je trouwt gedeeld. Die daarvoor vallen er buiten.

Verder is het idee algemeen gezien dat er een berg wetgeving in het Burgerlijk Wetboek staat die probeert te bereiken dat allerlei defaults als je getrouwd bent zo zijn als veel of de meeste mensen waarschijnlijk zouden willen, gesteld dat ze er over hadden nagedacht. Neem eens een kijkje:

https://wetten.overheid.nl/BWBR0002656/2024-01-01

Je zegt schulden. Betekend dat als bijvoorbeeld ik een huis heb op mijn naam. Inclusief zeg maar de aflossing maar ook deze schuld. (De gehele hypotheek) op mijn naam blijft staan.

Dus als ik na het trouwen de schuld ga aflossen. Deze schuld en de aflossing van mij blijven?
(En ja waarom ik dit vraag is, want als iemand ooit besluit mij te verlaten of vreemd is gegaan prima ja leuk... maar nog verder mijn leven kapot te maken dat ik met deze huizenmarkt ook nog eens zwaar moet inleveren op wooncomfort... NEE dat wil ik niet.)

[ Voor 12% gewijzigd door Immutable op 06-01-2025 13:14 ]

[Theo]

corporalnl schreef op maandag 6 januari 2025 @ 09:29:
[...]


Met een samenlevingscontract ben je WEL Fiscale partners.

https://www.belastingdien...van%20de%20ander%20erkend.


[...]


Als je gaat samen wonen ZONDER samenlevingscontract dan woon je gewoon samen en ben je geen fiscaal partner.

Alleen als je niet samenwoont op hetzelfde adres met een samenlevingscontract dan ben je geen fiscaal partner. ( maar dan heeft zon contract praktisch geen nut )

Het detail zit hier in het notariele stuk. Wanneer twee personen een samenlevingscontract opstellen dan zijn ze geen fiscale partners. Enkel wanneer dit via de notaris gaat dan worden ze elkaars fiscale partners.Maar zo'n contract kan prima zonder notaris.

[barbarbar]

@FuaZe punt 2: in m'n familie is recent iemand jong overleden. We lopen nu keihard er tegenaan dat er geen testament was. Als je niet trouwt: regel een testament! Het zijn kleine dingen waar ze samen nooit over nagedacht hebben, wat nu een enorm probleem geeft. Casus: ze woonden al 10 jaar samen, huis was van haar, hij stond wel op overlijdensrisicoverzekering die aan de hypotheek zat. Hij overlijdt, de verzekeraar lost de hypotheek af. Zij is geen erfgenaam, want geen testamant opgesteld. De erfgenamen zijn de ouders die nog leven en twee broers. Zij verkoopt alle noemenswaardige bezittingen en trekt de rekeningen leeg van de overledene. De erfgenamen draaien op voor de belastingschuld die ontstaat, want de erfgenamen hebben in de ogen van de belastingdienst gewoon geërfd, terwijl de erfgenamen met niks achterblijven want de partner heeft alles al weggesluisd. Dus naar de rechter, familierelaties voorgoed overhoop, terwijl de ouders al op leeftijd zijn. Kortom: zo'n situatie gun je niemand.

Praktijkervaring: regel een testamant, en zorg dat dat gelijk loopt met hoe je verzekeringen lopen en samenlevingscontract loopt. Ga naar de notaris, laat ja adviseren en luister daar naar.

Verder ben ik het met je strekking wel eens: in principe kun je met een samenlevingscontract en allebei een testament en een orv op elkaars naam alles net zo regelen als met een huwelijk. Sterker nog: we hebben het juist zo gedaan, omdat we beide in de familie hebben gezien wat voor gezeik het kan opleveren als het niet goed regelt. En een huwelijk betekent niet zomaar dat alles is geregeld zoals je wilt.

Een huwelijk heeft uitaarde voor je zelf waarde, en zoals je al aangeeft omdat je als partners elkaar verplicht blijft ondersteunen, ook als het minder gaat. Dat is van oorsprong ook de gedachte natuurlijk. Zodat de vrouw en kinderen zijn voorzien in levensonderhoud, ook als hij er vandoor gaat. Tegenwoordig is dat minder van toepassing, omdat partners veel gelijker aan elkaar zijn geworden in de praktijk en in de wet.

[Wilke]

Immutable schreef op maandag 6 januari 2025 @ 13:13:
Je zegt schulden. Betekend dat als bijvoorbeeld ik een huis heb op mijn naam. Inclusief zeg maar de aflossing maar ook deze schuld. (De gehele hypotheek) op mijn naam blijft staan.

Dus als ik na het trouwen de schuld ga aflossen. Deze schuld en de aflossing van mij blijven?

Ik ben geen financieel adviseur, maar de basis staat hier:

https://www.rijksoverheid...de-partner-schulden-heeft

Het geval dat je noemt kan volgens mij: als eigendom 100% bij jou ligt, en jij (dus) alle rente en aflossing betaalt van jouw rekening, blijft zowel schuld als bezit van jou. Ga je je partner dan huur rekenen? Nibud beschrijft enkele mogelijkheden:

https://www.nibud.nl/onderwerpen/rondkomen/geldzaken-samen/

Let op dat een huurder ook rechten krijgt (die kun je bv. niet zomaar uitzetten). En dat je iets op papier zult moeten zetten om beide iets als bewijs te hebben voor bv. belastingen, en om op terug te vallen als je het niet (langer) eens zou kunnen worden.

Zul je samen moeten bespreken natuurlijk ook, wat acceptabel is voor jullie allebei. Een keer samen naar een financieel adviseur gaan is sowieso geen gek idee.

[Van der Berg]

Wij willen voor elkaar zorgen en liefde delen

Dit doe ik al 10 jaar met mijn vrouw. Ik heb samen met haar voor gekozen om niet te trouwen, geen geregistreerd partnerschap en geen samenlevingscontract te hebben. Ze woont al sinds 11 december 2014 bij mij op mijn adres en ingeschreven bij de gemeente op mijn adres. Ze kwam op 11 december 2014 voorgoed aan in Nederland voor mij. Wij hebben elkaar leren kennen via een datingsite. Wij hebben ook geen kinderen samen. Iedereen noemt ons mijn en vrouw.

Mijn sociale huurwoning, ik heb contract voor onbepaalde tijd en ik woon hier al sinds 2010 hier. Huur staat enkel op mijn naam. Ieder jaar wordt enkel op mijn naam gekeken bij de belastingdienst.

Er zijn ook nadelen bij niet getrouwd of officiële op papier. Mijn vrouw is nu niet mij Fiscale partner en ieder krijgt apart zorgtoeslag en aangifte doen gaat ook apart van elkaar ieder jaar. Waar ik ook bang voor ben in mijn inkomen zien ze mij nu als alleenstaande en mijn vrouw werkt ook Fulltime. Ik erken ook er zullen ook weer nadelen hiervan zijn.

Mijn vrouw zegt dat ze terug gaat naar haar land van herkomst als er iets gebeurt. Wij hebben 1 gezamenlijke rekening maar daar doen wij niks mee. Ieder heeft zijn eigen rekeningen apart. Vasten lasten worden gedeeld

Op deze manier zal ik ook niet van haar erfen en mijn vrouw ook niet van mij.

[ Voor 23% gewijzigd door Van der Berg op 06-01-2025 16:58 ]

[Accretion]

Van der Berg schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:41:
Er zijn ook andere nadelen bij getrouwd of officiële op papier. Mijn vrouw is nu niet mij Fiscale partner en ieder krijgt apart zorgtoeslag en aangifte doen gaat ook apart ieder jaar. Waar ik ook bang voor ben in mijn inkomen zien ze mij nu als alleenstaande en mijn vrouw werkt ook Fulltime. Ik erken ook er zullen ook weer nadelen hiervan zijn.

Jullie zijn dus ook geen pensioenpartners?
Anders zou je ook fiscaal partner zijn.

Als een van beide overlijd maakt de ander dus geen aanspraak op het pensioen van de een, maar wellicht weegt dat niet op tegen de andere baten.

Maar inderdaad, in een relatie zonder gedeeld huis, zonder kinderen en beide werkende, voegt het weinig toe.

[Van der Berg]

Accretion schreef op maandag 6 januari 2025 @ 16:53:
[...]


Jullie zijn dus ook geen pensioenpartners?
Anders zou je ook fiscaal partner zijn.

Als een van beide overlijd maakt de ander dus geen aanspraak op het pensioen van de een, maar wellicht weegt dat niet op tegen de andere baten.

Maar inderdaad, in een relatie zonder gedeeld huis, zonder kinderen en beide werkende, voegt het weinig toe.

Ook geen pensioenpartners van elkaar. Ik hoor wel weer van de SVB dat AOW wordt gezien op dezelfde adres