Paul C schreef op zaterdag 4 januari 2025 @ 22:11:
“Oh, Ben je iets leuks aan het lezen? Vertel eens? Ook interessant voor mij?”
Of:
“Leuk filmpje? Mag ik meekijken?”
Misschien is het wel daadwerkelijk interessant, dan heb je meteen een gespreksonderwerp. Misschien is het echt belangrijk, dan kun je ook wel even wachten. Misschien realiseert hij zich wel dat het niet zo boeiend is en legt zijn telefoon weg: “
En je kunt altijd nog vertellen over iets interessants of grappigs wat je zelf online hebt gezien.
Je vergeet dat de telefoon voor steeds meer mensen oprecht een serieuze verslaving is. Wat jij voorstelt is hetzelfde als een alcoholist vragen wat voor biertje hij drinkt in de hoop dat ie inziet dat wat ie doet wellicht fout is. Niet dat naar een telefoon staren qua impact vergelijkbaar is met alcoholisme, maar een verslaving is een verslaving. Dat erkennen en er vervolgens wat aan doen is echt immens lastig.
Ja heel herkenbaar hoe je soms zo automatisch de neiging hebt om naar je telefoon te grijpen.”
Let maar eens op hoe vaak veel mensen naar hun telefoon grijpen

Ik maak me er zelf overigens ook meer schuldig aan dan ik graag toe zou geven en het stomme is dat ik de halve tijd niet eens weet waarom ik het doe. Een stukje gewoonte/automatisme denk ik. En dan zit ik niet eens echt actief op social media, op Reddit na. Qua forum is Tweakers het enige waar ik kom. Én ik heb mijn toestel altijd op niet storen staan. Alleen telefoontjes van een handjevol mensen komt er doorheen.
Roel1966 schreef op zaterdag 4 januari 2025 @ 22:35:
Ik vermoed wel dat ik misschien zelfs ouder zal zijn dan je vader @
Snowwie en vind het wel heel apart dat de zoon dus zijn vader min of meer van zijn mobieltje moet sleuren. Je zou het eerder andersom verwachten en eigenlijk veel minder dan van ouderen die er dan zeg maar niet echt mee opgegroeid zijn.
Als ik kijk naar mijn ouders dan zie ik ook gedragingen die ik liever niet zie. Zo staat bij mijn ouders thuis ook praktisch altijd de tv aan bijvoorbeeld. Laatst was ik met mijn zoon bij hun en mijn moeder nam hem heel enthousiast van me over, om vervolgens op een stoel te gaan zitten en tv te kijken met hem... Dan denk ik, je ziet je kleinkind misschien eens in de twee weken. Doe eens iets met hem in plaats van als een zombie naar dat scherm te staren. En ze vindt het helemaal geweldig als hij aan haar smartwatch zit terwijl wij hem juist zoveel mogelijk weg proberen te houden van smartphones en dergelijke (hij is nu 9 maanden).
Maar ook daar komen regelmatig de telefoons tevoorschijn om weet ik 't wat te doen. Youtube, Facebook, nieuws, appjes? Geen idee. Van m'n vrouw weet ik dat ze puur uit automatisme wel 's haar telefoon pakt om bijvoorbeeld wat door Instagram te scrollen. Waarom weet ze eigenlijk niet. Of tijdens een filmavondje opeens appen met een vriendin omdat ze wat binnenkrijgt, al zeg ik er dan wel wat van.
@
Snowwie Wellicht ben ik wat hard in mijn aanpak, maar ik zou gewoon duidelijk zijn. Als je op visite komt dan wil ik contact kunnen hebben met 'jou' en niet naar een telefoon staren. Als dat teveel gevraagd is dan ben je niet meer welkom. Als de telefoon belangrijker voor je is dan een normaal gesprek dan is dat zonde van je tijd.
Hetzelfde heb ik ook bijna gedaan met m'n schoonvader. Die is alcoholist en zo rond de geboorte van ons kind werd de druk op hem steeds groter omdat ie steeds vaker steken liet vallen. Toen heb ik met m'n vrouw besproken dat als ie nog één keer over de schreef gaat (hij heeft een hele slechte dronk) dat ie z'n kleinkind niet meer mag zien en bij ons thuis niet meer welkom is. Hetzelde met z'n roken. Één keer binnen roken waar ons kind bij is is voor mij reden om direct een ultimatum te stellen. Nou is dat gelukkig niet nodig geweest en inmiddels is ie een paar maanden clean door diverse interventies en programma's.
Met m'n eigen ouders heb ik het contact een aantal maanden overigens daadwerkelijk verbroken nadat ze iets te vaak iets deden wat me echt enorm tegen het zere been schopte. Duidelijk aangegeven wat ik er van vindt en dat er geen contact gaat zijn tot ze kunnen verzekeren dat het niet nogmaals gaat gebeuren. En ook dat gaat inmiddels goed.