Hallo mede Tweakers,
Bij deze mijn eerste topic: ik zit sinds gisteren in spagaat met mijn werkgever. Want bij ons in het gezin zijn de rollen omgedraaid en werk ik parttime, slechts 20 uurtjes per week en mijn vrouw gaat fulltime werken. Onlangs heeft mijn werkgever mij overgeplaatst, nadat ik aangegeven had niet meer onder een leidinggevende te willen werken die structureel grensoverschrijdende gedrag vertoont. Lees vloeken en tieren, geen normaal gesprek mee te voeren en problemen waar je tegen aanloopt niet aan kunnen geven.
Nu ben ik niet hoogopgeleid en vanwege mijn autisme werk ik structureel onder mijn niveau, aangezien ik verbaal niet zo heel sterk ben. Echter het werk wat ik doe, dat voer ik wel goed uit en mijn werkgever heeft al meerdere malen aangegeven dat ik een gewaardeerde medewerker ben. Alleen nu staat mijn derde contractverlenging voor de deur. Welke ik waarschijnlijk niet zal krijgen, omdat ik mijn beschikbaarheden aangepast heb.
In eerste instantie stuurde de ondernemer een email, met hier gaan wij vast wel uitkomen. Maar nadat ik gisteren het gesprek aangegaan ben en zij aangegeven, dat dit erg lastig gaat worden. Ga ik er eigenlijk al vanuit ( misschien onterecht ) dat ik binnenkort werkeloos ben. Waardoor ik al gestart ben met solliciteren en gezien de krapte op de arbeidsmarkt, gewoon eerlijk over mijn beschikbaarheden communiceer. Maar voor mij voelt het wel een beetje oneerlijk, want het is mijn werkgever die juist afhankelijk is van jeugdig personeel.
Het is wellicht niet relevant: maar er is een mede een personeelstekort, omdat wij ons steeds minder voortplanten. Als werkgevers dan zo moeilijk doen, om tijdelijk voor maximaal een halfjaartje of iets langer je werktijden aan te passen? Want BSO is geen gegeven, die zitten propvol met de kinderen van ouders die werken. Zelfs de ondernemer gaf aan, dat het heel lastig is wanneer zij een dagje extra willen.
Hoe hebben jullie dit aangepakt? Aangezien als de BSO zegt dat er geen plaats is, dan zal een van de ouders hun werktijden moeten aanpassen. Of zelfs stoppen met werken: nu heb ik zelfs begrepen, als je kind naar speciaal onderwijs gaat. Dat er dan zelfs helemaal geen buitenschoolse opvang beschikbaar is. Naar mijn gevoel zijn er dus veel moeders en vaders, die plotseling ontslag moeten nemen omdat ze het niet met werk geregeld krijgen. In mijn geval is dat gelukkig niet nodig, want anders gaat het UWV ook nog moeilijk doen.
Wat bij mij overigens ook nog meespeelt: al een tijdje heb ik burnout achtige klachten, alleen dat is meer gerelateerd aan mijn autisme. Maar desondanks heb ik mij geen 1x ziekgemeld, omdat ik wist. Dat ik daar wel recht op heb, alleen dan wordt je contract simpelweg niet verlengd. Dus daarom heb ik dat niet gedaan en aangestuurd op overplaatsing, want met die leidinggevende die grensoverschrijdende gedrag vertoont. Dat werd mij teveel om daar onder te moeten werken.
Gelukkig heb ik een vangnet: de Wajong, ergens is het frappant, mijn inkomen uit werk is net € 700 en mijn werkgever verwacht blijkbaar dat ik flexibel ben. Maar ik zou gewoon willen blijven werken en nu voelt het meer, dat ik moet stoppen met werken. Omdat mijn vrouw de betere baan heeft en dadelijk weer de grootverdiener is. Alleen ik zou veel liever gehad hebben, dat mijn werkgever gewoon de tijden deed aanpassen. Tot de buitenschoolse opvang echt beschikbaar is.
Zoiets zet je aan het denken: mijn dochtertje heeft ik een erfelijke ziekte, wat als ik daarom mijn tijden aangepast zou moeten hebben? Mijn werkgever zegt graag een open cultuur te hebben, maar sinds ik gecommuniceerd heb autisme te hebben. Heb ik het gevoel andere behandeld te worden en nu wordt ik zelfs vergeleken, met een collega die laag begaafd is. Ze proberen mij jobcoaching aan te praten, alsof dat mijn problemen zal oplossen. Ik hou er niet zo van om met andere mensen vergeleken te worden, terwijl ik in een hele andere fase van mijn leven zit.
Bij deze mijn eerste topic: ik zit sinds gisteren in spagaat met mijn werkgever. Want bij ons in het gezin zijn de rollen omgedraaid en werk ik parttime, slechts 20 uurtjes per week en mijn vrouw gaat fulltime werken. Onlangs heeft mijn werkgever mij overgeplaatst, nadat ik aangegeven had niet meer onder een leidinggevende te willen werken die structureel grensoverschrijdende gedrag vertoont. Lees vloeken en tieren, geen normaal gesprek mee te voeren en problemen waar je tegen aanloopt niet aan kunnen geven.
Nu ben ik niet hoogopgeleid en vanwege mijn autisme werk ik structureel onder mijn niveau, aangezien ik verbaal niet zo heel sterk ben. Echter het werk wat ik doe, dat voer ik wel goed uit en mijn werkgever heeft al meerdere malen aangegeven dat ik een gewaardeerde medewerker ben. Alleen nu staat mijn derde contractverlenging voor de deur. Welke ik waarschijnlijk niet zal krijgen, omdat ik mijn beschikbaarheden aangepast heb.
In eerste instantie stuurde de ondernemer een email, met hier gaan wij vast wel uitkomen. Maar nadat ik gisteren het gesprek aangegaan ben en zij aangegeven, dat dit erg lastig gaat worden. Ga ik er eigenlijk al vanuit ( misschien onterecht ) dat ik binnenkort werkeloos ben. Waardoor ik al gestart ben met solliciteren en gezien de krapte op de arbeidsmarkt, gewoon eerlijk over mijn beschikbaarheden communiceer. Maar voor mij voelt het wel een beetje oneerlijk, want het is mijn werkgever die juist afhankelijk is van jeugdig personeel.
Het is wellicht niet relevant: maar er is een mede een personeelstekort, omdat wij ons steeds minder voortplanten. Als werkgevers dan zo moeilijk doen, om tijdelijk voor maximaal een halfjaartje of iets langer je werktijden aan te passen? Want BSO is geen gegeven, die zitten propvol met de kinderen van ouders die werken. Zelfs de ondernemer gaf aan, dat het heel lastig is wanneer zij een dagje extra willen.
Hoe hebben jullie dit aangepakt? Aangezien als de BSO zegt dat er geen plaats is, dan zal een van de ouders hun werktijden moeten aanpassen. Of zelfs stoppen met werken: nu heb ik zelfs begrepen, als je kind naar speciaal onderwijs gaat. Dat er dan zelfs helemaal geen buitenschoolse opvang beschikbaar is. Naar mijn gevoel zijn er dus veel moeders en vaders, die plotseling ontslag moeten nemen omdat ze het niet met werk geregeld krijgen. In mijn geval is dat gelukkig niet nodig, want anders gaat het UWV ook nog moeilijk doen.
Wat bij mij overigens ook nog meespeelt: al een tijdje heb ik burnout achtige klachten, alleen dat is meer gerelateerd aan mijn autisme. Maar desondanks heb ik mij geen 1x ziekgemeld, omdat ik wist. Dat ik daar wel recht op heb, alleen dan wordt je contract simpelweg niet verlengd. Dus daarom heb ik dat niet gedaan en aangestuurd op overplaatsing, want met die leidinggevende die grensoverschrijdende gedrag vertoont. Dat werd mij teveel om daar onder te moeten werken.
Gelukkig heb ik een vangnet: de Wajong, ergens is het frappant, mijn inkomen uit werk is net € 700 en mijn werkgever verwacht blijkbaar dat ik flexibel ben. Maar ik zou gewoon willen blijven werken en nu voelt het meer, dat ik moet stoppen met werken. Omdat mijn vrouw de betere baan heeft en dadelijk weer de grootverdiener is. Alleen ik zou veel liever gehad hebben, dat mijn werkgever gewoon de tijden deed aanpassen. Tot de buitenschoolse opvang echt beschikbaar is.
Zoiets zet je aan het denken: mijn dochtertje heeft ik een erfelijke ziekte, wat als ik daarom mijn tijden aangepast zou moeten hebben? Mijn werkgever zegt graag een open cultuur te hebben, maar sinds ik gecommuniceerd heb autisme te hebben. Heb ik het gevoel andere behandeld te worden en nu wordt ik zelfs vergeleken, met een collega die laag begaafd is. Ze proberen mij jobcoaching aan te praten, alsof dat mijn problemen zal oplossen. Ik hou er niet zo van om met andere mensen vergeleken te worden, terwijl ik in een hele andere fase van mijn leven zit.