Te losse bedrijfscultuur - bestaat dat?

[Vld1989]

We kennen allemaal wel de verhalen van de bedrijven waarbij mensen worden aangesproken als ze om 8:31 binnen stappen of 10 minuten op het toilet zitten. Kortom, een beetje alsof je op school zit. Iedereen zal beamen dat dat wel erg kinderachtig is en dat je niet bij zulke bedrijven wil werken.

Ik ben echter werkzaam bij een bedrijf dat totaal aan de andere kant van het spectrum zit. Om wat voorbeelden te noemen:

• Start- en eindtijd maakt niet veel uit (tenzij je echt extreme tijden gaat aanhouden, maar bijvoorbeeld 11:00 - 19:30 werken is prima)
• Thuiswerken mag altijd en hoef je niet aan te vragen, je kan 's ochtends nog bepalen waar je gaat werken
• Moet je auto naar de garage of iets dergelijks? De reactie die je zal krijgen is "oh, hopelijk niet iets duurs, we zien je wel verschijnen" en je hoeft nooit uren in te halen
• Ik ben sinds maart vader, ik had een heel plan gemaakt voor mijn vaderschapsverlof maar het enige wat mijn leidinggevende zei toen ik het aan hem presenteerde was "nee joh, dat hoef ik allemaal niet te zien, ik vind alles prima"
• Als jij vrijdagmiddag om 16:45 besluit dat je maandag een vrije dag wil is dat prima
• Ik heb nog nooit een functioneringsgesprek gehad en hoef me niet aan allerlei plannen of processen te houden (hoewel de aard van mijn werk wel veel wettelijke kaders kent)
• Heel veel vrijheid, ik spreek mijn manager (die bij een buitenlandse locatie werkt) misschien 2 of 3 keer per maand en dat zijn dan alleen een paar berichtjes over en weer op Teams.
• Tijdens het thuiswerken heb ik de vrijheid om af en toe een luier van de baby te verschonen of een koffiepauze in de tuin te nemen als het lekker weer is

En zo zijn er nog wel legio voorbeelden te noemen waarin mijn werkgever heel erg relaxed is.

Ik werk hier inmiddels bijna 6 jaar, oftewel ruim meer dan de helft van mijn totale werkzame leven en ben inmiddels niet meer anders gewend. Ik ben hier binnen gekomen als simpele facturenboeker en ben inmiddels opgeklommen tot Assistent Finance Manager. Zoals ik aangaf zit de "echte" Finance Manager niet in Nederland, dus je moet me een beetje zien als een soort meewerkend voorman. Ik ben (naast het "gewone" werk) verantwoordelijk voor de aansturing van het (niet heel grote) team voor de dagelijkse werkzaamheden en ben het aanspreekpunt voor Finance-gerelateerde zaken, maar ben geen budgetverantwoordelijke of verantwoordelijk voor personeelsbeleid en dergelijke zaken.

Mijn volgende stap (die overigens niet op korte termijn zal zijn verwacht ik) zal logischerwijs zijn dat ik echt leidinggevende van een Finance-afdeling ga worden. Gezien de bedrijfscultuur, waarbij alle lijnmanagers eigenlijk expats uit het moederland van het bedrijf zijn, zal ik die kans hier niet gaan krijgen. Als ik zelf verantwoordelijk zou zijn voor een team zou ik ook graag zo'n beleid hanteren als wat ik hier gewend ben, ik hou er heel erg van om mensen zelf verantwoordelijkheid te geven. Ik denk alleen ook regelmatig bij mezelf "het is hier misschien wel HEEL erg los en ik wil ook niet hebben dat een team een loopje met me zou nemen en misbruik hiervan zou maken omdat ze dit niet gewend zijn".

Het is misschien een beetje een lang verhaal geworden, dus samenvattend: ik ben wel benieuwd of jullie vinden dat er zoiets bestaat als een te losse bedrijfscultuur.

[Pendora]

Dit soort bedrijven kunnen alleen bestaan als al het personeel te vertrouwen is. Wat in mijn optiek alleen bij kleine bedrijven is die vooral output gericht zijn en niet uren gericht. Ik werk overigens in zo'n bedrijf.

Alles heeft voor en nadelen. Niet iedereen kan een losse cultuur aan. Ik zou zelf niet anders meer willen.

Het werkt voor mij ook echt wel beide kanten op. Hoe soepeler richting mij, hoe soepeler ik ook ben richting hun.

[Theo]

Mijn inziens is zo'n losse cultuur niet verkeerd. In veel branches is het belangrijk dat je er bent. In bijvoorbeeld een winkel moet je om tijd X aanwezig zijn tot tijd Y omdat de winkel anders niet open kan. Hetzelfde voor productiewerk.

Maar wanneer je bezig bent met ontwikkeling dan is het '40 uren principe' niet meet zo hard. Je wordt afgerekend op wat je doet en wat je oplevert, en niet of je wel netjes je uurtjes maakt..

Ik werk zelf ook in de ontwikkeling, en heb soortgelijk als wat jij hebt. Ik werk thuis wanneer ik wil. Ben vaak op kantoor, maar zorg wel dat ik nooit in een spits zit (dus thuis beginnen, na de spits naar kantoor om voor de spits weer naar huis te gaan en soms thuis verder te gaan).
Er is niemand die mijn uren controleert. En zolang ik oplever en presteer is daar ook geen aanleiding toe. Mijn leidinggevende heeft wel wat beters te doen dan via IT mijn werkuren achterhalen en controleren of ik wel netjes mijn uren maakt. Hetzelfde met overuren. Wanneer ik aangeef X overuren te hebben gemaakt deze maand vanwege project Y dan is dat bijna onmogelijk om te controleren. En toch worden ze ingediend en uitbetaald.

het heeft dus ook veel met discipline, zelfredzaamheid en verantwoording te maken. Wanneer jij goed presteert zonder dat het lijntje strak/kort moet worden gehouden, waarom zou iemand dat dan anders willen? Bij misbruik komt men er vrij snel achter omdat misbruikers vaak niet presteren of amper/niets opleveren.

[Marc H]

Zolang de medewerkers er geen structureel misbruik van maken, zie ik het niet als een probleem.

Het kan helpen met het vasthouden van goed personeel en het verloop zal lager zijn. Verder zijn mensen vaak creatiever bij meer vrijheid, wat gunstig kan zijn voor het bedrijf.

Nee, ik zie liever dit als zo'n micromanager die alles moet goedkeuren en altijd over je schouder meekijkt.

[breadje]

Ik heb bij de overheid gewerkt en afhankelijk van de teams waar ik zat was daar een meer of minder losse bedrijfscultuur. Ik zat weliswaar zelf niet bij financiën, maar daar was ook de cultuur dat het niet uitmaakte waar je zat, als het financieel advies er maar op tijd was voordat de wethouder het nodig had. Een begroting moest er op datum X zijn en of je daar op woensdagavond, of donderdag ochtend aan werkte maakt niet uit.

Het andere uiterste was een team waar eerder problemen waren door gevoelig materiaal van werk mee te nemen naar huis en bijvoorbeeld deadlines niet halen terwijl tegelijkertijd niemand bereikbaar op vrijdagen. Daar is op een gegeven moment paal en perk gesteld aan een hoop vrijheden omdat dat team blijkbaar niet zo goed kon omgaan met de geachte taakvolwasenheid.

Kortom, het is zaak goed in te schatten wat mensen wel en niet aan kunnen. Maar ik zou je adviseren ga eerst uit van vertrouwen, je kan altijd scherper worden op een later moment.

[Rukapul]

Kan prima, mits grenzen bewaakt worden.

Ik ken (afdelingen in) grote bedrijen waar vrijheid ook zeer zeer ruim is. Daar zie je dan echter altijd wel een paar personen die er misbruik van maken. Dat ondermijnt het geheel.

Als management (en eventueel collega's) de grenzen een beetje bewaken en af en toe bijsturen dan kan dit prima.

[P_de_B]

Als het maar in balans is.

Veel bedrijven hebben low trust, high tolerance: micromanagement tot en met, maar als je afspraken niet na komt is het ook wel goed.

Je wil high trust, low tolerance. Ik vertrouw je in de basis, maar als je echt over de schreef gaat zijn er wel consequenties. Veel vertrouwen en een hoge tolerantie zijn denk ik op de lange termijn niet goed.

[evilution]

If it works it ain't stupid.

Ik werk zelf ook in een dergelijke losse cultuur. Groot bedrijf overigens, >4000 man. Er wordt van mij verwacht dat ik de dingen doe die bij mijn functie horen en waar en wanneer ik dat doe is ondergeschikt. Ik heb wekelijks een bilat met mijn teamleider maar dat gesprek kan met hetzelfde gemak gaan over een nieuwe televisie of fiets die ik heb gekocht dan over het werk. Maandelijks een gesprek met mijn manager maar dat gaat over het algemeen ook over de softe kant.

Zolang ik doe wat ik moet doen boeit het verder geen reet.

[Barrycade]

Ik werk in zo'n zelfde soort werkomgeving.
Maar onze output wordt wel gemonitord, dus er zijn grenzen.

Ik misbruik de vrijheid niet. Maar zou niet ergens kunnen werken waar de micro manager over je schouder hangt en bij de prikklok staat.

[Duke of Savage]

Ik werk zelf ook bij een bedrijf met een redelijk los cultuur (bedrijf van 100+ man). Ik floreer hier meer dan bij een bedrijf waar alles aan de ketting moet.

Het is echt afhankelijk van de persoon om hier mee om te gaan. Helaas kan mijn nieuwe collega hier (nog) geen draai in vinden en loopt er door de randjes er af.

Zolang de verandwoordelijkheid gevoelt wordt, de input er is en de doelen gehaald worden, prima toch?

[Question Mark]

Vld1989 schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 12:09:
Het is misschien een beetje een lang verhaal geworden, dus samenvattend: ik ben wel benieuwd of jullie vinden dat er zoiets bestaat als een te losse bedrijfscultuur.

De vraag is misschien iets anders.. Heb je een inspanningsverplichting (x-aantal uur werken), of een resultaatverplichting? (dit is wat je moet krijgen in x-periode).

En dit is vooral een generatie ding. De jongere generatie wordt (gechargeerd) gestuurd door twee termen:

• "You Only Live Once"
• "Fear Of Missing Out".

Flexibiliteit in werkuren en tijden zijn erg belangrijk voor de jongere generaties. Strak sturen op 40 uur per week fysiek aanwezig op kantoor zorgt ervoor dat het als werkgever lastig wordt om je personeel te verjongen. Zeker in de situatie waar we nu in zitten, met een groot tekort aan werknemers.

[Vld1989]

Lijkt erop dat ik me er toch een beetje op verkeken heb hoe "abnormaal" het is om zo los te zijn! Ook inderdaad een goede consensus dat je wel de mensen ervoor moet hebben die er geen misbruik van maken. Ik en mijn teamleden doen dat ook zeker niet. Integendeel zelfs, omdat de werkgever zo los is heeft het mij juist gemotiveerd om OOK flexibel te zijn, wat ervoor zorgt dat ik (geheel uit eigen beweging!) op mijn papadagen wel gewoon Teams en Outlook in de gaten blijf houden. Zelfs als ik een weekje vrij ben neem ik in dat weekje vaak even een half uurtje de tijd om m'n mail te checken.

Bij mijn eerste werkgever waren ze wel heel erg op de klok waardoor de meeste collega's zelf ook heel star werden en het echt ondenkbaar was dat ze buiten werktijd iets zouden doen. We moesten daar om 8:30 beginnen, mensen die er om 8:27 waren gingen serieus eerst 3 minuten spelletjes op hun telefoon spelen om om stipt 8:30 de pc aan te zetten
Ik dacht destijds zelf nog dat dat heel normaal was (want eerste "echte" baan), maar nu vind ik dat ook echt heel raar.

Wat ik dus wel lastig zou vinden is hoe ik daar als ik zelf manager was mee om zou moeten gaan. Hoe weet je of iemand de kantjes er vanaf loopt of niet? Natuurlijk hebben we zo af en toe strikte deadlines om de maandcijfers op te leveren (waarin overigens alles wat ik doe als waarheid wordt aangenomen door mijn manager, die controleert niets maar bekijkt alleen mijn analyses en stelt daar inhoudelijke vragen over als hij iets niet goed begrijpt), maar er zijn ook rustige weken waarin we weliswaar genoeg te doen hebben maar niet zo bizar veel dat het opvalt als iemand een dag niets doet.

[Vld1989]

Question Mark schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 12:54:
[...]

De vraag is misschien iets anders.. Heb je een inspanningsverplichting (x-aantal uur werken), of een resultaatverplichting? (dit is wat je moet krijgen in x-periode).

En dit is vooral een generatie ding. De jongere generatie wordt (gechargeerd) gestuurd door twee termen:

• "You Only Live Once"
• "Fear Of Missing Out".

Flexibiliteit in werkuren en tijden zijn erg belangrijk voor de jongere generaties. Strak sturen op 40 uur per week fysiek aanwezig op kantoor zorgt ervoor dat het als werkgever lastig wordt om je personeel te verjongen. Zeker in de situatie waar we nu in zitten, met een groot tekort aan werknemers.

Nou ja, volgens mijn contract moet ik 40 uur werken ja (en ik denk dat er eigenlijk maar erg weinig bedrijven zijn die niet een bepaald aantal uren in het contract heeft staan?). In de praktijk is dat helemaal niet nodig als ik maar mijn werk op tijd aanlever inderdaad.

[Pendora]

Question Mark schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 12:54:
[...]

De vraag is misschien iets anders.. Heb je een inspanningsverplichting (x-aantal uur werken), of een resultaatverplichting? (dit is wat je moet krijgen in x-periode).

En dit is vooral een generatie ding. De jongere generatie wordt (gechargeerd) gestuurd door twee termen:

• "You Only Live Once"
• "Fear Of Missing Out".

Flexibiliteit in werkuren en tijden zijn erg belangrijk voor de jongere generaties. Strak sturen op 40 uur per week fysiek aanwezig op kantoor zorgt ervoor dat het als werkgever lastig wordt om je personeel te verjongen. Zeker in de situatie waar we nu in zitten, met een groot tekort aan werknemers.

Ik ben met 40jaar de jongste bij ons in het kantoor. Ik hoor veel "boomers" die voor het eerst in hun leven 4 dagen zijn gaan werken en zichzelf om de oren slaan waarom ze dit niet eerder hebben gedaan.

Ik zie ook leeftijdsgenoten en jonger waarvoor een week van 60 uur een rustige week was.

In mijn omgeving lijkt dit niet een generatie ding maar meer wat de voorkeur voor iemand is. De oudere generatie heeft nauwelijks deze vrijheden gekent maar ik (n=1) zie wel een enorme verandering in de gedachtegoed van oudere mensen. Een deel vind het onzin en een deel vind het geweldig.

[pistole]

Ik werk ook in een bedrijf met een losse cultuur. Tegelijkertijd hebben we wel resultaatverplichtingen, SLA's en bereikbaarheid. Dat wringt.

De oplossing hierin is (naast zelfsturende teams) is communicatie en openheid. Maar je merkt ook dat het soms lastig is. Grenzen bewaken is cruciaal maar ook weer lastig want mensenwerk. En ja, iedereen heeft andere toleranties, langere of kortere tenen, flexibel of minder flexibel.

Onderaan de streep tellen deze factoren:
- klanttevredenheid
- medewerkertevredenheid
- en een derde waar ik even niet op kom

Het is dus met name cultuur. Maar de cultuur vereist wel verantwoordelijkheid nemen op alle niveaus.

[Loek92]

Ik heb eerst gewerkt bij een bedrijf waar 08:01 beginnen te laat was, dan is 17:01 ophouden ook te laat voor mij.
Juist door die flauwe striktheid had ik ook niks over voor de werkgever.

Nu werk ik ergens waar ik mijn eigen tijden bepaal en kijk ik dus totaal niet meer naar de klok. Sommige weken maak ik iets minder uur, tijdens drukke periodes maak ik er veel meer dan 40, en die kan ik dan ook niet schrijven, maar dat is prima.
Ik ben nu ook manager en het is inderdaad lastig om te controleren wat het team (op afstand) doet, maar zolang het resultaat prima en tijdig is, ben ik tevreden.

[scoobs]

Ik ben dol op outputgericht werken; dan loont het om effectieve/efficiente oplossingen te bedenken die ook voor mij urenbesparing opleveren; Ik moet taken volbrengen, ik automatiseer ze, en als bijgevolg werk ik minder uren. Door fusies komt er .x FTE bij met taken die in de praktijk te automatiseren zijn, en tada, na een maand werk ik weer .5FTE. (waar de kosten voor de afdeling van 1.6 naar 1.0 FTE gezakt zijn.) Zolang ik maar mijn telefoon oppak tijdens kantooruren wordt er niet gevraagd of ik wel braaf achter mijn laptop zit.

Als ongeschreven regel is wel dat je twee vaste dagen per week van 10 tot 16 op kantoor moet zijn, maar dat is zo ongeveer het enige.

[ Voor 11% gewijzigd door scoobs op 24-09-2024 13:16 ]

[Oon]

Ik vind zelf een beetje structuur wel fijn, bijv. dat je weet dat je niet in je eentje op kantoor zit en dat je werkgever (of leidinggevende) wel samen met jou doelen stelt voor het komende jaar e.d.

Maar werktijden en een keer een dag vrij nemen zouden wat mij betreft bij de werknemer moeten liggen, het is vreemd dat een werkgever bepaalt of je nou om 9u begint of om 10u, en een keertje om 2u 's middags stoppen met werken is m.i. ook heel normaal (ik werk meestal van 5-6 tot 2-3 's middags)

Het is maar waar je je druk om maakt..

[m-vw]

Zoals meerdere personen hierboven ook al aangeven is het erg branch en persoonsgebonden.

Kan er gestuurd worden op output (product) en maakt het proces minder uit, of is het proces zodanig dat als één persoon ineens vrij neemt het bedrijf stilstaat.

Een rapportage kan best in de avonduren geschreven worden, maar een kraanmachinist zal toch echt aanwezig moeten zijn op het moment dat de klant hem verwacht.

Kan het personeel met de verantwoordelijkheid omgaan?
als ik rond mij heen kijk zie ik bij mijn directe collega's direct al mensen waarvan ik denk dat die er best goed mee om zouden kunnen gaan, maar zeker ook een aantal waarvan ik zeker weet dat het binnen een week in de soep loopt.

[ikwilwp8]

Ik werk ook bij zo'n los bedrijf en kon mij precies vinden in de punten die je opnoemt, hier ook nooit ergens gedoe over, alles is goed.
Ik werk in de R&D sector, elektronica, dus inderdaad output gedreven. Hoe je er komt maakt helemaal niks uit.

[Vld1989]

Oon schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 13:16:
Ik vind zelf een beetje structuur wel fijn, bijv. dat je weet dat je niet in je eentje op kantoor zit en dat je werkgever (of leidinggevende) wel samen met jou doelen stelt voor het komende jaar e.d.

Maar werktijden en een keer een dag vrij nemen zouden wat mij betreft bij de werknemer moeten liggen, het is vreemd dat een werkgever bepaalt of je nou om 9u begint of om 10u, en een keertje om 2u 's middags stoppen met werken is m.i. ook heel normaal (ik werk meestal van 5-6 tot 2-3 's middags)

Het is maar waar je je druk om maakt..

Die doelen is overigens wel wat ik een beetje mis hier. Ik werk hier nu dus bijna 6 jaar en heb nog nooit een functioneringsgesprek gehad. Alleen toen mijn eerste tijdelijke contract afliep werd er gezegd "alsjeblieft, een vast contract" maar dat is het dichtstbij wat ik gekomen ben.
Aan de ene kant vind ik het ook wel weer fijn, je zit niet meer op school en iemands presteren afwegen aan wat papieren objectives doen iemands ECHTE functioneren lang niet altijd recht. Aan de andere kant voelt het nu ook wel als "ik doe maar wat, als het echt heel slecht is hoor ik het vanzelf wel" en buiten een jaarlijkse inflatiecorrectie is er geen incentive als een loonsverhoging bij goed presteren of iets dergelijks.

[Fiorano]

Ik werk als interimmer en zit nu op een relaxte klus. Ik stuur +-25 man aan op een afdeling van 140 collega's. Hiervoor zat ik op een vergelijkbare klus en was alles super strak geregeld en gestuurd.

Het is net wiens belang je dient en waar het bedrijf goed op gaat. Sturen op elke dag 0,1% beter en cijfers > Strak er op, duidelijk maken waarom je dat doet. Wel korte termijn denken

Sturen op blije en loyale medewerkers die uiteindelijk ook zelf gaan denken > Geef vertrouwen, luister en geef aandacht. Meer lange termijn denken.

[HallonRubus]

Onder mijn manager wordt er ook gewoon zo gewerkt. Ondanks dat probeer ik wel 40 uur aan te houden, ben ik een keer laat binnen dan hoef ik niet tstart + 8,5 u op kantoor te zitten, maar ga ik later in de week iets later naar huis. Ook als ik ergens druk mee bezig ben, dan vindt ik het ook geen probleem als ik eens een dag langer doorwerk.

Soms maakt het dingen wel lastiger. Zo zijn er mensen in mijn team die om 7u beginnen en anderen beginnen om 11:30. Als de eerste persoon om 15:30 de laptop sluit dan hebben beide inclusief lunch misschien maar een paar uur per dag om te overleggen, exclusief andere verplichtingen. Ook dat mensen niet komen op dagen en dan een vrije dag pas achteraf inboeken, terwijl je had gehoopt ze te spreken die dag. Officieel moeten we ook 3 dagen per week naar kantoor, maar sommige collegas zie ik 1x in de maand verschijnen, dan komen sommige taken dus wel automatisch terecht bij degenen die wel fysiek aanwezig zijn.

Niet echt dingen die scheve ogen veroorzaken, maar puur kleine irritaties die niet in verhouding staan tot collegas die veel gemotiveerder zijn.

Maar stel je krijgt ineens een andere manager of ogen van een hoger niveau op je team gericht die wel alle regeltjes willen naleven, dan is de klap veel groter wanneer je al deze vrijheid kwijtraakt.

[Tk55]

Start- en eindtijd maakt niet veel uit (tenzij je echt extreme tijden gaat aanhouden, maar bijvoorbeeld 11:00 - 19:30 werken is prima)

Het ligt aan je werk. Moet je veel samenwerken? Dan kan dit onhandig zijn. Werk je bijna altijd alleen en ben je niet op locatie nodig? Dan hoeft het geen probleem te zijn.

Thuiswerken mag altijd en hoef je niet aan te vragen, je kan 's ochtends nog bepalen waar je gaat werken
Moet je auto naar de garage of iets dergelijks? De reactie die je zal krijgen is "oh, hopelijk niet iets duurs, we zien je wel verschijnen" en je hoeft nooit uren in te halen

Als je samenwerkt, dan is het afspreken prima. Is dat niet zo nodig, dan is het niet zo'n issue.

Ik ben sinds maart vader, ik had een heel plan gemaakt voor mijn vaderschapsverlof maar het enige wat mijn leidinggevende zei toen ik het aan hem presenteerde was "nee joh, dat hoef ik allemaal niet te zien, ik vind alles prima"

Veel leidinggevenden hebben zelfs na een jaar nog niet door dat je elke week een dag vrij bent

Als jij vrijdagmiddag om 16:45 besluit dat je maandag een vrije dag wil is dat prima

Dat is toch prima? Als er niks belangrijks is op maandag moet dat gewoon kunnen. En ook meetings kun je zo verplaatsen. Ik hoef mijn leidinggevende ook niet te vragen of ik vrij mag. Ik neem die dag gewoon.

Ik heb nog nooit een functioneringsgesprek gehad en hoef me niet aan allerlei plannen of processen te houden (hoewel de aard van mijn werk wel veel wettelijke kaders kent)

Dit is wel opvallend. Wat doet je manager eigenlijk? En waarom heb je die uberhaupt?

Heel veel vrijheid, ik spreek mijn manager (die bij een buitenlandse locatie werkt) misschien 2 of 3 keer per maand en dat zijn dan alleen een paar berichtjes over en weer op Teams.

Je manager is dus lekker hands-off, genieten toch? 1x per week of 2x per maand een half uurtje zitten is vrij normaal.

Tijdens het thuiswerken heb ik de vrijheid om af en toe een luier van de baby te verschonen of een koffiepauze in de tuin te nemen als het lekker weer is

Wat wil je dan? Aan je toetsenbord gekluisterd doorwerken? Dit is echt heel normaal, pauzes (en huishouden) horen erbij.


Al met al zie ik een paar bijzondere dingetjes, maar het is niet extreem. Als alles lekker loopt, dan is het wel prettig zo. Het kan echter zijn dat het niet zo uitdaagt. En ik ben ook heel benieuwd wat er gebeurt als het een tijdje wat minder gaat.

[ikwilwp8]

In 6 jaar geen functioneringsgesprek lijkt me wel wat onwenselijk. Het staat je natuurlijk vrij zelf daar voortouw in te nemen. Wat vond je goed gaan afgelopen jaar, wat kon jij beter doen, wat kan in het bedrijf of aan je leidinggevende beter, hoe zie je het komende jaar voor je. Ik zie geen reden om te wachten op je baas als je dat soort dingen wel wilt ventileren.

Alleen een inflatiecorrectie is wel heel karig hoor, je moet er gewoon om vragen!

[FooLsKi]

Mijn manager/afdeling is ook vooral output-gericht en vertrouwt op de persoonlijke verantwoordelijkheid van ons werknemers. Niemand die gaat lopen piepen als ik een half uurtje eerder naar huis ga omdat ik mijn taken voor de dag (of week...) al af heb. Gevolg daarvan is dat ik ook niet ga lopen mutsen als ik eens een keer wat langer door moet gaan om e.e.a. af te krijgen.

Als ik bijv. om 14:00 vind dat het wel erg mooi weer is, ik niets bijzonders meer op de dagplanning heb en vanaf 15:00 verlof op wil nemen, dan is dat normaliter geen enkel probleem. De vorige manager was wat strakker met bijzonder verlof (doktersafspraken e.d.), dat moest in het HR-systeem ingeschoten worden. In het huidige HR-systeem is het goed verstopt, dus volstaat het voor mijn manager om hem te melden dat ik er op x-datum er van y tot z niet ben ivm een medische afspraak.

Voor collega's die met hun leasewagen naar de garage moeten is het: "Veel succes, we zien je wel verschijnen"

Personen die misbruik maken van dergelijke vrijheden houden het niet lang vol en vallen in no-time door de mand, we hebben er in het verleden wel een paar gehad. Die liepen er de kantjes vanaf en verveelden zichzelf al vrij snel. De rest, mijzelf incluis, weet zichzelf wel bezig te houden op de 'dode momenten' met o.a. zelfstudie

[Cardinal]

Pendora schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 12:22:
Dit soort bedrijven kunnen alleen bestaan als al het personeel te vertrouwen is. Wat in mijn optiek alleen bij kleine bedrijven is die vooral output gericht zijn en niet uren gericht. Ik werk overigens in zo'n bedrijf.

Is 59.000 man een klein bedrijf?

Het enige verschil is dat ik wel performance reviews heb, die gebasseerd zijn op mijn output, gedrag e.d. Wel fijn om te weten waar en hoe je moet verbeteren om door te groeien naar je volgende rol.

[ Voor 3% gewijzigd door Cardinal op 24-09-2024 14:54 ]

[Vld1989]

HallonRubus schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 13:59:

Soms maakt het dingen wel lastiger. Zo zijn er mensen in mijn team die om 7u beginnen en anderen beginnen om 11:30. Als de eerste persoon om 15:30 de laptop sluit dan hebben beide inclusief lunch misschien maar een paar uur per dag om te overleggen, exclusief andere verplichtingen.

Dit kan inderdaad nog wel eens een dingetje zijn ja, vandaar dat ik ook geen extreme tijden als 20:00 - 4:00 aan mag houden maar over het algemeen zijn die paar uurtjes wel genoeg voor verreweg de meeste ad hoc dingen. Die paar keren dat er wel langere meetings nodig zijn dan wordt dat ruim van te voren ingepland zodat iedereen z'n schema erop kan aanpassen.

Tk55 schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 14:18:
[...]

Het ligt aan je werk. Moet je veel samenwerken? Dan kan dit onhandig zijn. Werk je bijna altijd alleen en ben je niet op locatie nodig? Dan hoeft het geen probleem te zijn.


[...]

Als je samenwerkt, dan is het afspreken prima. Is dat niet zo nodig, dan is het niet zo'n issue.


[...]

Veel leidinggevenden hebben zelfs na een jaar nog niet door dat je elke week een dag vrij bent


[...]

Dat is toch prima? Als er niks belangrijks is op maandag moet dat gewoon kunnen. En ook meetings kun je zo verplaatsen. Ik hoef mijn leidinggevende ook niet te vragen of ik vrij mag. Ik neem die dag gewoon.

[...]

Dit is wel opvallend. Wat doet je manager eigenlijk? En waarom heb je die uberhaupt?


[...]

Je manager is dus lekker hands-off, genieten toch? 1x per week of 2x per maand een half uurtje zitten is vrij normaal.


[...]

Wat wil je dan? Aan je toetsenbord gekluisterd doorwerken? Dit is echt heel normaal, pauzes (en huishouden) horen erbij.


Al met al zie ik een paar bijzondere dingetjes, maar het is niet extreem. Als alles lekker loopt, dan is het wel prettig zo. Het kan echter zijn dat het niet zo uitdaagt. En ik ben ook heel benieuwd wat er gebeurt als het een tijdje wat minder gaat.

Oh, ik wil zeker niet anders! En het daagt mij juist wel uit, omdat ik geen radartje in het geheel ben die compleet inwisselbaar is, maar er veel vrijheid en ruimte voor eigen input is.

Mijn manager is er trouwens vooral voor het vierogenprincipe wat nogal belangrijk is binnen de Finance Maar hij zit ook best hoog in de boom, dus de dingen waar hij over het algemeen mee bezig is, is op veel hoger niveau dan het gedetailleerde gepriegel met cijfertjes wat wij "op de vloer" doen.

[Vld1989]

ikwilwp8 schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 14:46:
In 6 jaar geen functioneringsgesprek lijkt me wel wat onwenselijk. Het staat je natuurlijk vrij zelf daar voortouw in te nemen. Wat vond je goed gaan afgelopen jaar, wat kon jij beter doen, wat kan in het bedrijf of aan je leidinggevende beter, hoe zie je het komende jaar voor je. Ik zie geen reden om te wachten op je baas als je dat soort dingen wel wilt ventileren.

Alleen een inflatiecorrectie is wel heel karig hoor, je moet er gewoon om vragen!

Oh, maar we hebben zeker wel eens gesprekken over dingen waar ik tegenaan loop, al zijn dat vooral werk- en procesinhoudelijke gesprekken. Zeker niet over mijn functioneren. Momenteel loopt onze afdeling prima en vind ik het verder niet zo nodig.

Alleen inflatiecorrectie is wellicht inderdaad wat karig. Aan de andere kant, als je een goede case kunt maken voor jezelf kan je daar altijd mee aankloppen inderdaad. Ik heb in die 6 jaar inmiddels 2 promoties gekregen en verdien ruim 60% meer dan toen ik in dienst kwam. Maar ik klop dan weer zeker niet elk jaar aan met "ik wil meer dan de inflatiecorrectie", daar ben ik dan weer iets te introvert voor..

[P_de_B]

Vld1989 schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 13:41:
[...]

Die doelen is overigens wel wat ik een beetje mis hier. Ik werk hier nu dus bijna 6 jaar en heb nog nooit een functioneringsgesprek gehad.

Dit is wel iets waar je wat mee moet imho. Hoe weet je nu of je succesvol bent? Dat er geen micromanagement gebeurt en dat je vrij bent het hoe zelf in te delen is voor veel mensen fijn, maar helemaal geen kaders of doelen gaat je op de lange duur opbreken.

[Vld1989]

P_de_B schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 15:01:
[...]

Dit is wel iets waar je wat mee moet imho. Hoe weet je nu of je succesvol bent? Dat er geen micromanagement gebeurt en dat je vrij bent het hoe zelf in te delen is voor veel mensen fijn, maar helemaal geen kaders of doelen gaat je op de lange duur opbreken.

Het is gewoon niet echt iets wat bestaat binnen dit bedrijf, ik ken niemand die dat ooit gehad heeft hier. We hebben wel eens van die tevredenheidsenquêtes en hebben het daarin aangekaart, maar HR doet er niet zo veel mee helaas.

Wel zijn er een paar voorbeelden van mensen die het niet goed deden en die kregen wel gesprekken, dus het is een beetje geen nieuws is goed nieuws Maar soms vind ik het wel lastig inderdaad, zeker omdat ik niet de persoon ben die zomaar zegt "ik functioneer goed, ik wil graag wat extra geld dan alleen de correctie". Die eerste promotie die ik hier gekregen heb, had ik mijns inziens eigenlijk al een jaar eerder moeten krijgen maar ik heb er heel lang over gedaan voordat ik de moed had verzameld om mijn case aan te kaarten bij mijn toenmalige manager. Met functioneringsgesprekken had ik dat veel eerder gedurfd.
De tweede promotie kreeg ik door het bedrijf zelf aangeboden, voor mij redelijk uit het niets ook.

Mijn functie is overigens wel redelijk duidelijk (al is er geen functieomschrijving op papier) en binnen de Finance moet je je nou eenmaal aan de IFRS/GAAP-standaarden houden, dus dat kader is er dan weer wel en er zijn ook duidelijke deadlines voor wanneer er wat af moet zijn.

En zoals ik in een post hiervoor al aangaf zijn er zeker momenten geweest dat ik met mijn manager heb gesproken over het werk- en procesinhoudelijke en wat daaraan verbeterd kan worden. Dat vind ik alleen iets anders dat een functioneringsgesprek, het gaat immers niet over mij persoonlijk.

[wauskoek]

Marc H schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 12:23:

Nee, ik zie liever dit als zo'n micromanager die alles moet goedkeuren en altijd over je schouder meekijkt.

Bij mijn vorige werkgever waren ze zo... Het was mijn eerste baan en ik heb daar best lang gezeten nog. Ik in het begin wist ik niet anders, maar op een gegeven moment was ik het toch wel helemaal zat dat constante mierengen%$k.. Het is niet gezond als je elke avond pissig thuis komt. Nog aardig overspannen geraakt en toen besloten daar weg te gaan.

Nu zit ik bij een werkgever waar het juist helemaal andersom is en een losse bedrijfscultuur heerst. Ik heb daar in het begin wel flink aan moeten wennen, maar zou nooit meer terug willen. Het brengt gewoon veel rust met je mee (en in het team). Het is geven en nemen.

[Pendora]

Cardinal schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 14:53:
[...]

Is 59.000 man een klein bedrijf?

Het enige verschil is dat ik wel performance reviews heb, die gebasseerd zijn op mijn output, gedrag e.d. Wel fijn om te weten waar en hoe je moet verbeteren om door te groeien naar je volgende rol.

Zeker niet en ik vind het ook erg goed om te weten dat er ook veel grote bedrijven op deze manier werken.

[ToolkiT]

toevallig zag ik net deze:

[Sissors]

Pendora schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 15:33:
[...]


Zeker niet en ik vind het ook erg goed om te weten dat er ook veel grote bedrijven op deze manier werken.

Bij mijn werkgever is het ook vergelijkbaar, en dat is een multinational. Alleen ook dus wel functioneringsgesprekken, en papa dagen worden vast ook wel wat beter vastgelegd. Maar precieze uren worden zeker niet vastgelegd, en als ik morgen vrij wil, kan ik dat vandaag nog gewoon opgeven. Of overmorgen (wel zo handig dan je directe collegas het te vertellen).

Maar ik ben toch blij dat functioneren en bijbehorende promoties en loonsverhogingen toch een stuk formeler worden behandeld hier.

[CvP_tweakers]

Afhankelijk van hoe je zelf bent voel je je er wel of niet prettig bij.
Het belangrijkste is of het wel goed gaat met het bedrijf. En dus zit jij bij Finance op de juiste plek om als eerste te zien als het niet goed gaat.
En ik hoor je daar niet je twijfels over uiten.

Dusss, als het bij je past: Geniet ervan!!

[aaaaaaaaaabc]

Zelf leidinggevende (10+ jaar) in iets dat je hier beschrijft als losse cultuur. In mijn optiek is de cultuur die TS beschrijft, op het ontbreken van de functioneringsgesprekken, eigenlijk niet zo los, maar vrij normaal. Ik spreek mensen het liefst aan op de output die ze leveren. Ik vind zowel de inhoud als de menskant leuk. Het aantal uren vind ik sowieso meestal niet relevant, want de ene week heb je het nou eenmaal iets drukker en de andere week iets rustiger. Als het hoogzomer is en het is rustig hoeven mensen echt niet vooruit te staren naar een scherm en als het drukker is (bijv. najaar) dan wordt er wel ietsjes overgewerkt. Zijn ook vrij normale cycli (in een projectorganisatie in elk geval).

Een niet te strakke besturing betekent overigens niet dat alles ongelimiteerd en geoorloofd is. Er zitten ook grenzen aan en soms moet je ook vervelendere gesprekken aan. Maar persoonlijk zit ik ook niet te wachten om te weten of Jantje op kantoor zit en Pietje thuis, of dat een van de twee bij een klant zit, als ze hun output leveren (uiteraard anders als je zaken afspreekt). Inmiddels zit ik in een executive positie, dus zit ik er wat verder vanaf (anders dan het MT), maar ook daar geldt dat ik dat niet op dagbasis hoef te weten. Sterker nog, dat zou averechts werken.

Ik heb ook weleens organisaties gezien die hier niet mee om konden gaan en waar er wel misbruik van werd gemaakt. Tja, dan moet je als manager ingrijpen en dat kan best goed samengaan. Je moet alleen wel durven in te grijpen daar waar het niet goed loopt. Je merkt dat zo'n setting echt vervelend is en dat de mensen die er het meest misbruik van maken zich altijd achter formalistische regels verschuilen en daar moet je als leidinggevende geen genoegen mee nemen.

Edit: ik werk een grotere organisatie (10.000FTE+), daar kan het zeker ook (verschilt wel per divisie en aard van het werk).

[ Voor 5% gewijzigd door aaaaaaaaaabc op 24-09-2024 17:14 . Reden: zin liep niet goed, aangepast ]

[sOid]

Pendora schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 12:22:
Dit soort bedrijven kunnen alleen bestaan als al het personeel te vertrouwen is. Wat in mijn optiek alleen bij kleine bedrijven is die vooral output gericht zijn en niet uren gericht. Ik werk overigens in zo'n bedrijf.

Niet helemaal mee eens. Ik werk zelf voor een overheidsinstantie (ongeveer 600 fte) en herken dezelfde sfeer als TS omschrijft.

En voordat er allemaal ambtenareninkoppertjes worden gemaakt; ja er wordt hard gewerkt. Sterker; het is een standaardreactie van mensen die uit de commerciële sector komen en bij ons aan de slag gaan. “Goh, het is complexer dan ik dacht en er wordt harder gewerkt dan ik dacht.”

Het werkt voor mij ook echt wel beide kanten op. Hoe soepeler richting mij, hoe soepeler ik ook ben richting hun.

Volledig mee eens!

[evilution]

P_de_B schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 15:01:
[...]
Hoe weet je nu of je succesvol bent?

Als het goed is weet je dat zelf wel en heb je geen manager nodig om je dat te vertellen.

Er is vaak ook nog zoiets als allerlei overleggen in allerlei samenstellingen en andere samenwerkingsverbanden waar je zelf wel weet wat je input is en wat voor reacties je daar op krijgt.

[J_C_W]

Bij hoogopgeleid kantoorwerk is dit wel redelijk de standaard in NL tegenwoordig. Zo lang je je aan je afspraken houdt en het werkbaar blijft voor iedereen, is het prima.

[Verwijderd]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Verwijderd op 25-09-2024 23:16 ]

[Ittaidv]

Ik heb zo'n bedrijf. Met zo'n 7 personeelsleden werkt dat prima. Voor ons als zaakvoerders is het ook makkelijker om niet zo bezig te moeten zijn met kleine details.

We verwachten dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt, en daar staat tegenover dat we nauwelijks controleren, mensen heel wat vrijheid geven, zelf grotendeels laten bepalen wat ze wanneer doen, etc..

Er zijn werknemers die hun 4/5 job op 3 lange dagen presteren, en onlangs vroeg iemand me nog of hij grotendeels thuis mag werken. Voor mij is dat allemaal prima, zo lang het werk maar gedaan wordt.

Als bazen overleggen we ook wanneer we werk bijgeven: kan het er nog bij? Zo hoor je ook meteen of de andere projecten goed lopen, en waar de pijnpunten zitten.

Ik ga er van uit dat iedereen wel eens een off-day heeft, die heb ik zelf ook wel eens. Wat ik er altijd bij zeg is dat als die off day een off-month wordt, ze eens moeten komen praten, maar dat heb ik nog nooit meegemaakt.

De output van onze mensen is echt wel goed, en zo lang dat zo blijft zie ik echt niet in waarom ik mijn mensen op de vingers zou moeten kijken.

[OmeJoyo]

Ik werk al jaren bij bedrijven die een vergelijkbare cultuur hebben en moet zeggen het bevalt prima! Zolang het werk klaar is en goed is uitgevoerd kan eigenlijk bijna alles wel. Heerlijk want het scheelt een hele hoop stress.

Overigens heb ik dit zowel bij kleine als grote werkgevers meegemaakt (van 8 tot 80000+ werknemers), mijn ervaring is eigenlijk wanneer de bedrijven te klein worden dat het juist moeilijker werd. Zit wel altijd in een team wat niet groter is dan zeg 25 personen, gemiddeld 10 personen.

Maar hoe je dat zou moeten managen? Ik denk dat het vooral heel belangrijk is om vertrouwen te tonen in je team en vooral heel erg te stimuleren dat mensen ook echt zelfstandig belangrijke beslissingen kunnen nemen.Dat gezegd hebbende zou ik nooit een manager willen zijn, teamlead vind ik meer dan voldoende als einddoel.

[Marzman]

Kan het zijn dat je niks hoort omdat het in orde is? Hebben er in die zes jaar nooit rotte appels bij het bedrijf gewerkt die via de achterdeur verdwenen zijn?

[Tylen]

@Vld1989 in mijn werknemers carrière heb ik eigenlijk nooit anders gehad. En zou ook niet anders willen. Nu heb ik een eigen bedrijf en is het nog losser allemaal 😂

[Sissors]

sOid schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 17:21:
[...]
En voordat er allemaal ambtenareninkoppertjes worden gemaakt; ja er wordt hard gewerkt. Sterker; het is een standaardreactie van mensen die uit de commerciële sector komen en bij ons aan de slag gaan. “Goh, het is complexer dan ik dacht en er wordt harder gewerkt dan ik dacht.”

Een paar uur later:

Verwijderd schreef op dinsdag 24 september 2024 @ 22:28:
Werk zelf bij de overheid en herken dit helemaal maar ik moet wel eerlijkheidshalve erbij zeggen dat ik vanuit de commerciële sector kwam en dan valt echt alles mee, vrienden en familie staan echt verteld hoe weinig ik op een dag kan doen, zowel thuis of op kantoor als ik daar ben, maar dat is het mooie het is geen commercieel bedrijf dus ze gaan er niet aan onderdoor.

(En uiteraard snap ik dat ene positie bij de overheid niet de andere is, en dat iedereen weleens een dag heeft dat productiviteit op een dieptepunt zit. Maar dan stellen dat het niks uitmaakt want er is toch genoeg geld vanuit de samenleving beschikbaar, nou ja dat laat zien dat een te losse bedrijfscultuur dus kan bestaan).

[Moi_in_actie]

Hetgeen wat TS beschrijft is inderdaad aan de "losse" kant van het spectrum, maar het is zeker niet uniek. Ik denk dat mijn situatie nauwelijks afwijkt van wat hier geschetst wordt. Ik heb zeker redelijk wat verantwoordelijkheid in mijn werk/functie, maar die verantwoordelijkheid is hoofdzakelijk op resultaat gericht en niet "op de uren maken". Nu gaan bepaalde zaken ook gewoon makkelijker met de hoeveelheid verlof die ik heb (ik meen iets van 58 dagen op jaarbasis). Af en toe een paar uurtjes vrij nemen is de normaalste zaak van de wereld bij ons, net als dat de meesten met schoolgaande kinderen iedere schoolvakantie met verlof zijn.

Vergeleken met hetgeen wat TS opsomde:

• Vaste werktijden heb ik niet, het enige wat gesteld wordt is dat het liefst enigszins tijdens kantooruren is (waarbij men stelt tussen 07.00 en 19.00u) en dat geldt bij veel zaken ook geldt: zorg dat de mensen in jouw team er geen last van hebben. Dus stel de rest van het team zou van 9.00 tot 17.00/17.30u werken en ik wil perse van 6.00 tot 14.30u werken en daardoor zijn meetings lastig etc, bespreek dit dan eerst of pas je een beetje aan.
  Gelukkig is hier totaal geen probleem, de +- 10 mensen in mijn team werken op heel verschillende tijden. We hebben er 2 die vrijwel altijd al rond of voor 7.00u starten tot 15.30u, er zijn er ook die pas tegen 9.00u aankomen en dan tot (na) 17.00u nog bezig zijn. Ik start met thuiswerken meestal rond 7.15/7.30u, op kantoordagen afhankelijk van verkeer en of c.q. hoeveel extra aandacht mn zoontje nodig heeft tussen 8.00u en 8.30u. Maar goed, vanochtend begon ik al om 6.30u vanuit thuis, kan ook prima.
• Qua thuiswerken hebben we een niet gehandhaafde regel van 2 dagen op kantoor zijn. De meesten doen dit ook, sommigen werken steevast 4 dagen thuis, anderen zitten 4-5 dagen op kantoor. Ook hier geldt: zolang het met het team afgestemd is, prima. Incidenteel op een geplande kantoordag thuiswerken omdat je een groot pakket geleverd krijgt, je naar de garage moet voor APK/onderhoud, er een CV monteur komt... allemaal geen issue.
• Ouderschapsverlof... ik werk bij de (semi) overheid, daar kom je om in het ouderschapsverlof. In totaal kon ik 32 weken opnemen, waarvan 19 volledig betaald. Enige wat hier aan richtlijn was weer: stem het met het team af hoe je dit inplant en meldt het niet pas 2 weken van tevoren van "owja, mn vrouw/vriendin staat op bevallen, tot over 3 maanden". Heb bij de geboorte van ons zoontje eerst 3 weken verlof gehad, ben toen weer even 2 weken gaan werken om wat over te dragen/regelen en daarna 5-6 weken verlengde kerstvakantie genomen. Daarna het hele eerste jaar op vrijdag niet gewerkt. Vrijdag gekozen want lang weekend en toch zelden meetings op vrijdagen. Zodra de kleine naar de basisschool gaat neem ik weer 2 jaar lang de woensdagmiddagen vrij als hij ook vrij heeft, dit is iets wat vele ouders bij ons doen.
• At random wat verlof nemen is meer de regel dan de uitzondering. Sommigen doen het bijna nooit, ik regelmatig. Sochtends niet heel veel zin: ja mensen, ik werk vandaag tot aan de lunch en neem de rest verlof. Het gebeurt soms ook wel dat iemand sochtends vroeg in de groepsapp van het team zegt "oh er is iets tussen gekomen, ik neem vandaag verlof". Met al deze dingen geldt weer: stem het met het team af en het kan zolang het niet zwaar verstorend is. Dus niet iedere keer bij een geplande meeting je steeds afmelden. En de enige (ongeschreven) regel die we in het team ook hebben: indien het meer dan een halve of hele dag is, meldt het dan voor het begin van de sprint even, dan kunnen we er rekening mee houden met de sprint planning.
• Functioneringsgesprekken tsja... het laatste reguliere functioneringsgesprek wat ik gehad heb is minimaal 5 of 6 jaar geleden. Met vlagen heeft men (management) wel de intentie om zo'n cyclus weer op te starten, maar of het komt niet van de grond of halverwege dooft het uit. De laatste jaren is het meer "heb je er behoefte aan, geef het aan (aan je manager) en men plant wat in".
• Tijdens het thuiswerken even wat privé zaken doen? Ik dacht al dat dat zowat de normaalste zaak van de wereld was? Voor Covid waren sommigen nogal skeptisch m.b.t. thuiswerken, sinds en na Covid weet iedereen dat je onder de streep toch wel je werk levert. Ik doe al die tijd al niet anders dan dat ik even kort pauze neem, op weg naar beneden vul/leeg ik de wasmachine even en maak ik onder een kop koffie. Wanneer ik op kantoor ben en even opsta voor koffie, dan kom je op de gang weer een collega tegen en sta je ook een paar minuten te over koetjes en kalfjes te praten.

Dus ja, ik kan ook wel stellen dat ik bij een bedrijf werk wat vrij los met dingen omgaat. Je kunt/mag heel veel, zolang het een beetje in de redelijkheid blijft en je rekening houdt met anderen. Zou zelf ook niet anders meer willen, bij mijn vorige werkgevers was het ook redelijk soepel, alhoewel het hier nog wat meer is. Heb dan ook totaal geen intentie om ergens anders heen te gaan.

[Vld1989]

Zo te lezen heb ik gewoon te weinig ervaring in andere bedrijven Mijn eerste werkgever was dus heel strak qua alles. Daarna heb ik consultancywerk gedaan, maar bij de meeste klanten was het ook redelijk strak (tot aan verplicht in pak komen voor werk op een simpele crediteurenadministratie ). Ook de opdrachten op iets hoger niveau dan alleen simpelweg facturen boeken waren meestal vrij strak qua regels, al denk ik niet dat er voor kantoorwerk een groot verschil in cultuur zit tussen de banen op dataklopniveau en de banen die zich daar niet meer mee bezig houden. Dat heb ik in ieder geval nog nooit meegemaakt, bij de bedrijven met een strakke cultuur gold dat voor iedereen en nu is de losse cultuur ook van toepassing om de crediteurenadministratie.

Marzman schreef op woensdag 25 september 2024 @ 07:23:
Kan het zijn dat je niks hoort omdat het in orde is? Hebben er in die zes jaar nooit rotte appels bij het bedrijf gewerkt die via de achterdeur verdwenen zijn?

Dat klopt wel, ik ken een paar voorbeelden van mensen die het minder goed deden en die kregen wel gesprekken en ontwikkelplannen. Uiteindelijk zijn die ook allemaal vertrokken.

[Rubbergrover1]

OmeJoyo schreef op woensdag 25 september 2024 @ 07:15:
Ik werk al jaren bij bedrijven die een vergelijkbare cultuur hebben en moet zeggen het bevalt prima! Zolang het werk klaar is en goed is uitgevoerd kan eigenlijk bijna alles wel. Heerlijk want het scheelt een hele hoop stress.

Overigens heb ik dit zowel bij kleine als grote werkgevers meegemaakt (van 8 tot 80000+ werknemers), mijn ervaring is eigenlijk wanneer de bedrijven te klein worden dat het juist moeilijker werd. Zit wel altijd in een team wat niet groter is dan zeg 25 personen, gemiddeld 10 personen.

Maar hoe je dat zou moeten managen? Ik denk dat het vooral heel belangrijk is om vertrouwen te tonen in je team en vooral heel erg te stimuleren dat mensen ook echt zelfstandig belangrijke beslissingen kunnen nemen.Dat gezegd hebbende zou ik nooit een manager willen zijn, teamlead vind ik meer dan voldoende als einddoel.

Volgens mij wordt er bij veel organisaties ook vaak juist onderscheid gemaakt tussen manager en leidinggevende. De manager is er meer hoog over voor verantwoordelijk dat de doelen worden behaald. En zorgt eerder voor de randvoorwaarden om het werk goed te kunnen doen. Denk aan voldoende budget/personeel, de juiste mensen op de juiste plaats etc. Maar ook ervoor zorgen dat je geen niet-relevante zaken over je heen krijgt. Zeg maar het 'beschermen' van het team tegen ongewenste invloeden van buitenaf. Dat zijn zaken, die als het goed loopt, voor een groot deel voorbijgaan aan je zicht. Een goede manager zie je m.i. nauwelijks (leidt maar af), maar merk je vooral doordat je gewoon lekker met je werk bezig kunt zijn.

Daarnaast heb je meer uitvoerende 'leidinggevenden' of seniors of teamleads of welk stempel je er maar op wil drukken. Mensen die inhoudelijk met de dagelijkse gang van zaken bezig zijn en op de kortere termijn in de gaten houden wat er moet worden gedaan, wie wat doet en die in de gaten houden of de korte termijn doelen worden behaald. Afhankelijk van de aard van het werk kan het zijn dat er elke week een x-aantal taken moet worden uitgevoerd, wat een wat strakkere sturing vergt. Maar het kan ook zijn dat er eigenlijk alleen wat algemene kwartaaldoelen zijn en je bijna volledig vrij bent hoe je het werk inricht. Die sturing hangt dus sterk af van de aard van het werk en, van de andere kant, moet ook bij de aard van de werknemers passen. Je kunt dus binnen een organisatie ook beide varianten door elkaar aantreffen.

Als je vindt dat er een te losse bedrijfscultuur heerst, of dat je 'te vrij' bent, dan is het een beetje de vraag waarin hem dat zit. Ben je te 'vrij' voor de aard van het werk, of is de aard van het werk misschien zodanig dat je een 'vrije' aansturing hebt? Het kan namelijk zijn dat je eigenlijk op de verkeerde plek zit, dat je een te 'vrije' rol hebt. Dat is iets wat je ook pas na verloop van tijd merkt.

Ik herken veel van je punten van mijn eigen werk. Ik vind dat juist erg fijn. Bij ons zijn ze bv. ook juist een paar jaar geleden afgestapt van de formele functioneringsgesprekken. Dat kwam er namelijk vaak op neer dat degene die zichzelf goed kon verkopen, er veel meer op vooruit gingen dan mensen die dat niet konden. Ook als het werk daar helemaal geen aanleiding toe gaf. (En we zijn geen verkoop-organisatie waarbij verkoop-skills bovenaan staan...) Bij ons hebben we daarom alleen 'informele' gesprekken over de ontwikkelingen die je wilt/kunt maken. Vooral afhankelijk van wat jij wil en wat jou ligt. Dat je op deze manier je carriere meer in eigen hand hebt, maakt overigens wel dat je er ook veel meer zelf ook over moet nadenken. Dat is ook niet altijd even prettig.
Het is verder ook niet volledige vrijheid-blijheid. Als je bepaalde afspraken maakt, dan moet je je daar ook wel aan houden. Als ik op maandag een overleg heb staan, dan zal ik niet zomaar op vrijdag kunnen besluiten om maandag vrij te nemen. Dan moet ik dat uiteraard wel overleggen met degenen met wie ik een bespreking had gepland. En als er bepaalde deadlines zijn, dan verwachten ze wel dat ik aan de bel trek als dat niet dreigt te lukken. Maar als ik geen afspraken heb, en er genoeg andere mensen aanwezig zijn met mijn kennis, dan vinden ze het prima als ik op het laatste moment vrij neem.

[OmeJoyo]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 25 september 2024 @ 11:21:
[...]

Volgens mij wordt er bij veel organisaties ook vaak juist onderscheid gemaakt tussen manager en leidinggevende. De manager is er meer hoog over voor verantwoordelijk dat de doelen worden behaald. En zorgt eerder voor de randvoorwaarden om het werk goed te kunnen doen. Denk aan voldoende budget/personeel, de juiste mensen op de juiste plaats etc. Maar ook ervoor zorgen dat je geen niet-relevante zaken over je heen krijgt. Zeg maar het 'beschermen' van het team tegen ongewenste invloeden van buitenaf. Dat zijn zaken, die als het goed loopt, voor een groot deel voorbijgaan aan je zicht. Een goede manager zie je m.i. nauwelijks (leidt maar af), maar merk je vooral doordat je gewoon lekker met je werk bezig kunt zijn.

Daarnaast heb je meer uitvoerende 'leidinggevenden' of seniors of teamleads of welk stempel je er maar op wil drukken. Mensen die inhoudelijk met de dagelijkse gang van zaken bezig zijn en op de kortere termijn in de gaten houden wat er moet worden gedaan, wie wat doet en die in de gaten houden of de korte termijn doelen worden behaald. Afhankelijk van de aard van het werk kan het zijn dat er elke week een x-aantal taken moet worden uitgevoerd, wat een wat strakkere sturing vergt. Maar het kan ook zijn dat er eigenlijk alleen wat algemene kwartaaldoelen zijn en je bijna volledig vrij bent hoe je het werk inricht. Die sturing hangt dus sterk af van de aard van het werk en, van de andere kant, moet ook bij de aard van de werknemers passen. Je kunt dus binnen een organisatie ook beide varianten door elkaar aantreffen.

Als je vindt dat er een te losse bedrijfscultuur heerst, of dat je 'te vrij' bent, dan is het een beetje de vraag waarin hem dat zit. Ben je te 'vrij' voor de aard van het werk, of is de aard van het werk misschien zodanig dat je een 'vrije' aansturing hebt? Het kan namelijk zijn dat je eigenlijk op de verkeerde plek zit, dat je een te 'vrije' rol hebt. Dat is iets wat je ook pas na verloop van tijd merkt.

Ik herken veel van je punten van mijn eigen werk. Ik vind dat juist erg fijn. Bij ons zijn ze bv. ook juist een paar jaar geleden afgestapt van de formele functioneringsgesprekken. Dat kwam er namelijk vaak op neer dat degene die zichzelf goed kon verkopen, er veel meer op vooruit gingen dan mensen die dat niet konden. Ook als het werk daar helemaal geen aanleiding toe gaf. (En we zijn geen verkoop-organisatie waarbij verkoop-skills bovenaan staan...) Bij ons hebben we daarom alleen 'informele' gesprekken over de ontwikkelingen die je wilt/kunt maken. Vooral afhankelijk van wat jij wil en wat jou ligt. Dat je op deze manier je carriere meer in eigen hand hebt, maakt overigens wel dat je er ook veel meer zelf ook over moet nadenken. Dat is ook niet altijd even prettig.
Het is verder ook niet volledige vrijheid-blijheid. Als je bepaalde afspraken maakt, dan moet je je daar ook wel aan houden. Als ik op maandag een overleg heb staan, dan zal ik niet zomaar op vrijdag kunnen besluiten om maandag vrij te nemen. Dan moet ik dat uiteraard wel overleggen met degenen met wie ik een bespreking had gepland. En als er bepaalde deadlines zijn, dan verwachten ze wel dat ik aan de bel trek als dat niet dreigt te lukken. Maar als ik geen afspraken heb, en er genoeg andere mensen aanwezig zijn met mijn kennis, dan vinden ze het prima als ik op het laatste moment vrij neem.

Heb je de juiste gequote, want ik ben niet ontevreden maar juist tevreden met de losse cultuur

[Rubbergrover1]

OmeJoyo schreef op woensdag 25 september 2024 @ 11:23:
[...]


Heb je de juiste gequote, want ik ben niet ontevreden maar juist tevreden met de losse cultuur

Het eerste deel van mijn reactie was vooral op je opmerking hoe je het zou moeten managen. Het tweede deel was meer op TS gericht. Ik zie nu dat het inderdaad wat verwarrend staat. Dat had ik duidelijker kunnen schrijven... Goed dat je daar een opmerking over maakt.

[eagle00789]

Ik snap precies hoe je je voelt.
Bij ons op kantoor is de cultuur vrij los, maar het enige is dat er wel op uren gestuurd wordt.
Uren die we niet direct kunnen boeken hebben we aparte code voor om op te boeken en zolang dat niet te veel uren zijn per week per persoon, dan hoor je bij ons niemand klagen. We darten tussendoor, mogen studeren tijdens werktijd, dokter bezoek en ook een autoreparatie is geen issue.
Ga je naar ons hoofdkantoor dan heerst er een angstcultuur. Vraag me niet waarom, maar daarom ben ik blij dat ik op een zij kantoor werk.