Hoi Tweakers leden,
Mag ik jullie advies op volgende situatie en vraag…
Ik zit momenteel al drie jaar in een zeer toxische werkomgeving met toxische collega’s. Ik werk in een revalidatiecentrum.
Ik leg uit …
Eigenlijk al na enkele maanden had ik al door dat ik niet op mijn plaats zit en geen klik voel met directie en directe collega’s. Maar kijk, na drie jaar zit ik er nog (mede omdat ik alsmaar door bleef zetten, terwijl ik er nu onderdoor aan geraken ben).
Ik leg uit waarom de omschrijving toxisch…
Enkele voorbeelden:
1) Directie en directe collega’s (ook management) zijn echt verschrikkelijk schijnheilig: tijdens vergaderingen lachen ze bepaalde patienten uit, lachen ze bepaalde medewerkers uit, stellen zo wat alle ziektemeldingen in vraag van collega’s en lachen er uiteraard ook mee … maar dan in gezicht van die collega’s heel schijnheilig empathisch en vals… Ik moet altijd alsmaar dan op men tanden bijten, maar verschrikkelijk moeilijk omdat ik echt openheid, eerlijkheid super belangrijk vindt.
2) Directe collega’s zeggen alles door en zijn echt gatlikkers van de directie: langs ene kant zitten ze alsmaar commentaar te geven over werking en beleid/over directie, en in gezicht van directie dan super vriendelijk en super meegaand alsof alles voor hen oké is. Jakkes!! Ik ben altijd de persoon die op tafel “klopt” en eerlijk zegt als ik niet met iets akkoord ben, terwijl de rest van de collega’s kudde schapen zijn die dat niet durven.
Als ik iets zeg tegen directe collega’s, is de directie daar ook altijd van op de hoogte. Plots weet directie zaken die ik nooit tegen hun zei … heel toevallig …
3) Oh ja en jaloerse mensen … maar hoe minder ze nu weten, hoe beter (want hoe meer ze weten hoe meer ze erover kunnen babbbelen…) maar jaloerse mensen heb je nu wel overal en is het minst erge.
Vertrouwen dus 0/10. Toxisch 10/10
De job zelf is helaas ook niet mijn ding, maar de omgeving/situatie maakt het nog extra pittig, zodanig dat ik mijn limiet bereikt hebt, geen energie heb als ik thuis ben, geen voldoening haal uit de job, constant met frustraties naar huis kom,… en dus niet meer kan doorzetten. Elke dag slepen naar werk.
Maaaaaaaar ik heb een nieuwe job op het oog!
Volgende week bellen ze voor een sollicitatiegesprek en dan is altijd de vraag “waarom wil je weg van werkgever of waarom wil je veranderen van job”
Maar volgens de etiquette van solliciteren mag je nooit iets negatief zeggen over jouw leidinggevende of werk
Nu jullie bovenvermelde info kennen, hoe zou je dit kunnen formuleren naar de nieuwe werkgever dat ik wil veranderen van functie of van werkgever, zonder té negatief te zijn over mijn huidige situatie.
Mag ik jullie advies op volgende situatie en vraag…
Ik zit momenteel al drie jaar in een zeer toxische werkomgeving met toxische collega’s. Ik werk in een revalidatiecentrum.
Ik leg uit …
Eigenlijk al na enkele maanden had ik al door dat ik niet op mijn plaats zit en geen klik voel met directie en directe collega’s. Maar kijk, na drie jaar zit ik er nog (mede omdat ik alsmaar door bleef zetten, terwijl ik er nu onderdoor aan geraken ben).
Ik leg uit waarom de omschrijving toxisch…
Enkele voorbeelden:
1) Directie en directe collega’s (ook management) zijn echt verschrikkelijk schijnheilig: tijdens vergaderingen lachen ze bepaalde patienten uit, lachen ze bepaalde medewerkers uit, stellen zo wat alle ziektemeldingen in vraag van collega’s en lachen er uiteraard ook mee … maar dan in gezicht van die collega’s heel schijnheilig empathisch en vals… Ik moet altijd alsmaar dan op men tanden bijten, maar verschrikkelijk moeilijk omdat ik echt openheid, eerlijkheid super belangrijk vindt.
2) Directe collega’s zeggen alles door en zijn echt gatlikkers van de directie: langs ene kant zitten ze alsmaar commentaar te geven over werking en beleid/over directie, en in gezicht van directie dan super vriendelijk en super meegaand alsof alles voor hen oké is. Jakkes!! Ik ben altijd de persoon die op tafel “klopt” en eerlijk zegt als ik niet met iets akkoord ben, terwijl de rest van de collega’s kudde schapen zijn die dat niet durven.
Als ik iets zeg tegen directe collega’s, is de directie daar ook altijd van op de hoogte. Plots weet directie zaken die ik nooit tegen hun zei … heel toevallig …
3) Oh ja en jaloerse mensen … maar hoe minder ze nu weten, hoe beter (want hoe meer ze weten hoe meer ze erover kunnen babbbelen…) maar jaloerse mensen heb je nu wel overal en is het minst erge.
Vertrouwen dus 0/10. Toxisch 10/10
De job zelf is helaas ook niet mijn ding, maar de omgeving/situatie maakt het nog extra pittig, zodanig dat ik mijn limiet bereikt hebt, geen energie heb als ik thuis ben, geen voldoening haal uit de job, constant met frustraties naar huis kom,… en dus niet meer kan doorzetten. Elke dag slepen naar werk.
Maaaaaaaar ik heb een nieuwe job op het oog!
Volgende week bellen ze voor een sollicitatiegesprek en dan is altijd de vraag “waarom wil je weg van werkgever of waarom wil je veranderen van job”
Maar volgens de etiquette van solliciteren mag je nooit iets negatief zeggen over jouw leidinggevende of werk
Nu jullie bovenvermelde info kennen, hoe zou je dit kunnen formuleren naar de nieuwe werkgever dat ik wil veranderen van functie of van werkgever, zonder té negatief te zijn over mijn huidige situatie.