Kinderwens en woningwens (biologische) klok tikt

[Apollyon]

Wij wonen samen in een appartement van 60 m² en zijn al geruime tijd op zoek naar een nieuwe woning. Met een kinderwens in gedachten, realiseren we ons dat onze hiudige woonriumte niet geschikt is voor het opvoeden van kinderen. Mijn vriendin is ouder dan ik en de biologische klok begint haar in te halen. We willen niet langer wachten, want uitstel kan lieden tot afstel. Hoewel ik inmiddels weet wat ons hypotheekpotentieel is, hebben we nog geen geschikte woning kunnen vinden. Ik sta nu voor verschillende keuzes en hoop dat iemand ons kan voorzien van waardevol adveis.

Ik zie 3 mogeljikheden:

Optie 1: We blijven waar we zijn totdat mijn vreindin enkele weken zwanger is. Daarna zullen we zo snel mogelijk op zoek gaan naar een huurwoning, in de hoop iets betaalbaars te vinden dat ons aanspreekt, binnen de gestelde tijd.

Optie 2: We gaan nu op zoek naar een huurwoning, zodat we in alle rust de nieuwe woning kunnen inrichten. We hopen dat een betere woonomgeving ook bijdraagt aan het vervullen van onze kinderwens.

Optie 3: Overweeg de aanschaf van een woning, ook al zijn er tekortkomingen, want als je besluit om in een huurhuis te gaan wonen, blijft er de komende jaren weinig financiële ruimte over. Hierdoor wordt het steeds moielijker om in de toekomst een eigen huis te kopen.

Ik maak me zorgen dat optie 1 riskant is, want we kunnen te laat reageren. Onder tijdsdruk is het moeilijk om een goede woning te vinden. Ook kan mijn vriendin dan misschien niet meer helpen met klussen. Optie 2 lijkt vieliger, omdat we alvast een woning kunnen vinden en deze naar onze wens kunnen aanpassen. Maar ik ben ook bang dat we vast komen te zitten in een dure huurwoning en nooit de kans krijgen om een eigen huis te kopen. Bij optie 3 hebben we neit alles zelf in de hand, omdat de woningmarkt heel lastige is. Bovendien kunnen de woonlasten in het begin hoger zijn dan bij een huurhuis.

Aanvullingen: Ik ben onlangs begonnen bij een niuewe werkgever met een jaarcontract. Ze zijn bereid om een intentieverklaring voor me op te stellen. Mijn vriendin is ingeschreven bij de woningcorporatie, maar omdat mijn inkomen te hoog is, zijn we genoodzaakt om in de vrije sector te huren.

Wie heeft goede raad?

[njitter]

Optie 3 is de 'Kopen zonder kijken' variant. Hoeveel deelnemers aan dat programma niet 'opeens' zwanger zijn.

Besef je ook dat een kinderwens ook exact dat is. Niet bij iedereen lukt het.

[FRANQ]

Ik zou zeker optie 3 doen.

Ga bij verschillende makelaars langs, en ga eens kijken of zij een huis voor jullie kunnen vinden.

Je kan een heel eisenpakket meenemen, van aantal kamers, richting van de tuinen en in welke buurt het moet liggen.
Je kan ze ook meer vrijheid geven.

Uiteindelijk gaat het om de woonoppervlakte en het aantal kamers. de rest zijn bonus/randzaken.

Nu wij kleine kinderen hebben die op de basisschool zitten, merken we hoe fijn het is dat we op 200m van de basisschool wonen. Dat is ideaal qua halen/wegbrengen. Maar ook alle vriendjes en vriendinnetjes wonen in de buurt.

Een koophuis, ook al is het niet helemaal je droomhuis, zal altijd een betere investering zijn dan huren.
Zeker als je aflost.

EDIT:
Zoals @njitter aangeeft zijn er bij kopen zonder kijken vaak mensen ineens zwanger tijdens de zoektocht.
Dit levert Stress op, zeker als je wacht tot je vriendin zwanger is.
Maar wat je ook van dat programma leren kan, is dat de eisen die je hebt de zoektocht ernstig vermoeilijken.
Probeer zo flexibel mogelijk te zijn, en alleen eisen te stellen die er echt toe doen.

Een tuin op het noorden is ook een tuin, en met een mooie zomer heb je daar ook enorm veel aan.
Een tuin op het Zuiden Zuidwesten zou ik eerder als nadeel zien, dat is bloedheet.

Overigens, mocht je vriendin zwanger raken is er nog geen man overboord.
Tot het eerste jaar kan de baby bij jullie op de kamer. dus dan heb je 1jaar en 9 maanden om te zoeken.

[ Voor 33% gewijzigd door FRANQ op 02-09-2024 14:54 ]

[GarBaGe]

Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

[Qwerty-273]

Om @GarBaGe aan te vullen, inderdaad beide zaken van elkaar loskoppelen. Hoewel het waarschijnlijk prachtig is om een volledige aparte en ruime babykamer met bijbehorende babymeubels samen te stellen en in de weelde ruimte te leven, zijn er voldoende gezinnen in NL die met minder toekomen zonder dat het kind daar last van zal hebben. En dat is, als jullie het al lukt om een gezond kind ter wereld te zetten.

[Rmg]

GarBaGe schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:55:
Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

Zeker de eerste jaren is dat (ruimte) voor het kind zelf een non-issue en vooral voor jezelf fijn.

Nadat <kind> naar de bassisschool gaat is verhuizen, voor het kind, vervelender.

Maar voor dat je daar bent zit je snel op 5 jaar (van zwanger worden tot eerste dag basisschool zegmaar).

En als je al in de wijk woont waar je wil wonen en je niet van basisschool wil switchen is dat zelfs nog wel langer te rekken.

[ Voor 11% gewijzigd door Rmg op 02-09-2024 15:05 ]

[naitsoezn]

Een kind is er niet van vandaag op morgen, en de eerste één / twee jaar is chaotisch genoeg om te kunnen overbruggen in een tijdelijke situatie (bv. wiegje op de slaapkamer). Dus ik zou de woonwens zeker niet in de weg laten staan van de kinderwens en gewoon alvast beginnen met oefenen Wie weet hoe lang het daarna nog duurt


That said, een woonwens is ook alleen maar dat: Een wens. Als het al een poosje niet lukt om iets te vinden dat aan je wensen voldoet, dan is het tijd om realistisch te worden en je wensen aan te passen aan je budget . Locatie-wens is dan 1 van de budget-vriendelijkste dingen die je kunt aanpassen, maar ook andere wensen kunnen enorme invloed op je kans van slagen hebben. En bedenk wel: Er groeien jaarlijks duizenden kinderen op in een appartement / flat. Niets mis mee.

[ Voor 5% gewijzigd door naitsoezn op 02-09-2024 15:04 ]

[Denman]

GarBaGe schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:55:
Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

naitsoezn schreef op maandag 2 september 2024 @ 15:03:
Een kind is er niet van vandaag op morgen, en de eerste één / twee jaar is chaotisch genoeg om te kunnen overbruggen in een tijdelijke situatie (bv. wiegje op de slaapkamer). Dus ik zou de woonwens zeker niet in de weg laten staan van de kinderwens en gewoon alvast beginnen met oefenen Wie weet hoe lang het daarna nog duurt


That said, een woonwens is ook alleen maar dat: Een wens. Als het al een poosje niet lukt om iets te vinden dat aan je wensen voldoet, dan is het tijd om realistisch te worden en je wensen aan te passen aan je budget . Locatie-wens is dan 1 van de budget-vriendelijkste dingen die je kunt aanpassen, maar ook andere wensen kunnen enorme invloed op je kans van slagen hebben. En bedenk wel: Er groeien jaarlijks duizenden kinderen op in een appartement / flat. Niets mis mee.

Dit inderdaad. Wij kregen onze eerste in een appartement van 75m2. Weliswaar iets groter, maar prima te doen. In afwachting van de bouw van onze nieuwe woning hebben we na het appartement (wat inmiddels verkocht was) nog 6 maanden in een 40m2 studio gewoond. Natuurlijk hadden we wel het fijne perspectief van een grotere woning, maar zelfs op 40m2 was het nog ok te doen. Dan is 60m2, hoewel wellicht niet ideaal, ook wel te doen lijkt me

En hierboven al genoemd, voor het kindje er is ben je zo een jaar verder. Dan kan de (woning)wereld er weer heel anders uit zin

[SuperKneus]

Wij zaten 11j geleden in bijna dezelfde situatie alleen hadden wij het probleem dat we ons appartement niet verkocht kregen.. MIjn appartement in Overvecht van 62m2 heeft toen 3j te koop gestaan. Uiteindelijk hebben we na 2j besloten om te proberen zwanger te worden want tja dat is ook altijd maar de vraag of dat lukt. Het zwanger worden lukte wel alleen hebben wij vervolgens in de situatie gezeten dat onze dochter te vroeg werd geboren, in de ziekhuisperiode hebben we het appartement verkocht, een nieuw huis gekocht en zijn we verhuisd.

Dus dingen lopen niet altijd zoals je verwacht dat ze gaan lopen.

Ik zou dus lekker voor optie 3 gaan

[TheDudez]

GarBaGe schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:55:
Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

ligt helemaal aan het appartement. Je kan er ook andere niet mee lastig vallen die onder of naast je wonen. Als de isolatie zeer slecht is. En je hebt op een gegeven moment ook een aparte kamen nodig voor het kindje je eigen nachtrust is ook belangrijk.

Ik zou gaan kopen en niet teveel eisen stellen aan het huis. De huizen markt wordt alleen maar slechter. Pas in 2030 stabiliseert de markt volgens CPB. Ik kan zo zou even de cijfers niet vinden.

Huurhuis kan ook maar denk dat het nog lastiger is en de maandlasten zijn ook zeer hoge in de vrij sector.

Wat je ook gaat doen het blijft super lastig!

[MAX3400]

Tja, optie 5 (mogelijk); afhankelijk van jullie burgerlijke staat, kan je vriendin natuurlijk ook een grotere huurwoning opteren en daar trek je "later" daarna bij in. Absoluuuut niet netjes, wel een (korte termijn) oplossing voor het geval jullie morgen zwanger blijken te zijn & koopwoning-markt overspannen is/blijft en je continu achter het net vist met je berekende hypotheekbedrag.

Allicht beetje terugkijkend maar je bent al een half jaar (misschien langer) in allerlei topics aan het posten, vragen, berekenen, rondkijken, etc wat er allemaal kan en mag qua hypotheekbedrag, vaste lasten, variabele lasten, WOZ van anderen, etc. Waar wringt nu de schoen voor dit nieuwe topic? Onzekerheid? Ervaring van anderen? Onduidelijkheden die je niet beschrijft?

Ik zie in jouw topicstart een redelijke vreemde aanname;

want als je besluit om in een huurhuis te gaan wonen, blijft er de komende jaren weinig financiële ruimte over

Ik huur al jaren (naar volle tevredenheid); het is natuurlijk ook afhankelijk van de woonregio en het energielabel maar als huren al te duur is, weet ik niet precies welke vaste/variabele kosten bij een koophuis nou echt veel lager liggen? Plus, en allicht ook een factor; een kind opvoeden is ook niet gratis, niet in een koophuis en ook niet in een huurhuis?

Misschien dat het ons (en jou) helpt als je misschien een paar basale bedragen / richtlijnen zou posten? Soms geeft dat veel meer inzicht in een situatie en een uitweg. Natuurlijk hoeft dat niet maar denk er eens over na.

[alwind]

Een kind heeft in de eerste paar jaar helemaal niet zo veel ruimte nodig. Scheelt je een hoop meuk als je klein woont .

[Fr33z]

Houd ook reken met het feit dat een kind ernstig op je maandelijkse cashflow inhakt. Ik zou beide zaken loskoppelen en gewoon gaan proberen als je graag kinderen wilt. Een huis kopen kan leuk en handig zijn maar als je al.langere tijd zoekt dan moet je waarschijnlijk je eisen bijstellen of meer geld op tafel gooien.

Ter illustratie: hier 1 baby, die gaat 3 dagen naar de opvang dat kost 600 euro netto. Dan nog zeker 150 euro luiers/doekjes/hapjes/babykleertjes per maand. Dan nog beide halve dag minder gaan werken en zie daar: ruim.over de 1000 euro minder per maand te besteden dan een jaar geleden.

[Caelorum]

@Fr33z en dat is als alles goed gaat.

[ColeJ]

Welke regio hebben we het over?

[eamelink]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:38:
Ik maak me zorgen dat optie 1 riskant is, want we kunnen te laat reageren. Onder tijdsdruk is het moeilijk om een goede woning te vinden. Ook kan mijn vriendin dan misschien niet meer helpen met klussen.

Dit is geen echt risico. Rondom de geboorte zal je vriendin wellicht een paar maanden niet kunnen klussen, ervoor en erna wel. 'Te laat' is ook niet echt een probleem; je kan ook met je kind verhuizen als het zes maanden oud is, of een jaar, of twee jaar.

Succes!

[Apollyon]

njitter schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:45:
Optie 3 is de 'Kopen zonder kijken' variant. Hoeveel deelnemers aan dat programma niet 'opeens' zwanger zijn.

FRANQ schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:48:
Zoals @njitter aangeeft zijn er bij kopen zonder kijken vaak mensen ineens zwanger tijdens de zoektocht.
Dit levert Stress op, zeker als je wacht tot je vriendin zwanger is.
Maar wat je ook van dat programma leren kan, is dat de eisen die je hebt de zoektocht ernstig vermoeilijken.
Probeer zo flexibel mogelijk te zijn, en alleen eisen te stellen die er echt toe doen.

Ik ken Kopen zonder kijken op TV niet maar ik lees hierin een goede waarschuwing.

[Apollyon]

GarBaGe schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:55:
Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

Een kind opvoeden kan in een appartement maar niet in ons huidige appartement. Er wonen enkele ongure types in deze flat. Het woonplezier is afgenomen door intimidatie, diefstal en andere overlast. Niet een leuke omgeving om een kind op te laten groeien.

[Apollyon]

SuperKneus schreef op maandag 2 september 2024 @ 15:24:
Dus dingen lopen niet altijd zoals je verwacht dat ze gaan lopen.

Ik zou dus lekker voor optie 3 gaan

Heftig verhaal @SuperKneus. Ik hoop dat het helemaal goed is gekomen voor je vrouw, dochter en jou.

[Apollyon]

TheDudez schreef op maandag 2 september 2024 @ 15:27:
Ik zou gaan kopen en niet teveel eisen stellen aan het huis. De huizen markt wordt alleen maar slechter. Pas in 2030 stabiliseert de markt volgens CPB. Ik kan zo zou even de cijfers niet vinden.

Huurhuis kan ook maar denk dat het nog lastiger is en de maandlasten zijn ook zeer hoge in de vrij sector.

Wat je ook gaat doen het blijft super lastig!

Ik vind het ook ontzetted lastig. Wij proberen al een tijd om een woning te kopen met het lukt steeds niet. Om moedeloos van te worden. Daarom zoek ik nu ook naar huurwoningen.

[Apollyon]

MAX3400 schreef op maandag 2 september 2024 @ 15:29:
Tja, optie 5 (mogelijk); afhankelijk van jullie burgerlijke staat, kan je vriendin natuurlijk ook een grotere huurwoning opteren en daar trek je "later" daarna bij in. Absoluuuut niet netjes, wel een (korte termijn) oplossing voor het geval jullie morgen zwanger blijken te zijn & koopwoning-markt overspannen is/blijft en je continu achter het net vist met je berekende hypotheekbedrag.

Het is zeker niet fraai. Ik had deze optie niet eens kunnen bedenken.

Allicht beetje terugkijkend maar je bent al een half jaar (misschien langer) in allerlei topics aan het posten, vragen, berekenen, rondkijken, etc wat er allemaal kan en mag qua hypotheekbedrag, vaste lasten, variabele lasten, WOZ van anderen, etc. Waar wringt nu de schoen voor dit nieuwe topic? Onzekerheid? Ervaring van anderen? Onduidelijkheden die je niet beschrijft?

Al bijna een jaar ben ik bezig met het verkennen van de opties voor het kopen van een eigen huis. Tijdens deze zoektocht moest ik veel leren over de regels en inzicht krijgen in onze mogelijkheden, wat leidde tot het openen van enkele discussies op Tweakers. Een probleem dat ik in dit gesprek niet heb aangedragen omdat het niet relevant leek, is het feit dat mijn vriendin nog een aanzienlijke studieschuld heeft. Ik ben bang dat we, als we nu een foute beslissing nemen, altijd in een financieel moeilijke situatie zullen blijven zitten. De huurprijzen stijgen ieder jaar, en met een huurwoning bouw je geen vermogen op. Het is me pijnlijk duidelijk geworden dat, zonder een eigen woning, de kansen praktisch nihil zijn door de oplopende huizenprijzen.

Ik huur al jaren (naar volle tevredenheid); het is natuurlijk ook afhankelijk van de woonregio en het energielabel maar als huren al te duur is, weet ik niet precies welke vaste/variabele kosten bij een koophuis nou echt veel lager liggen?

Huren in de vrije sector is duur maar zou ik kunnen betalen voor de kleinere goedkopere woningen. Ik heb alleen de afgelopen jaren veel mensen gezien die in de problemen kwamen doordat hun huur in de vrije sector elk jaar automatisch stijgt als gevolg van inflatiecompensatie, terwijl zij zelf niet volledig of direct worden gecompenseerd voor de inflatie. Mijn angst voor huren in de vrije sector is dat ik dan niet meer kan sparen om ooit een huis te kopen. Je zit gevangen in het huurhuis omdat de helft van je inkomen in de huur opgaat.

Misschien dat het ons (en jou) helpt als je misschien een paar basale bedragen / richtlijnen zou posten? Soms geeft dat veel meer inzicht in een situatie en een uitweg. Natuurlijk hoeft dat niet maar denk er eens over na.

Ik ga er over nadenken.

[pentaw1nz]

Als je zorgt dat je je financiele situatie scherp hebt en regelmatig (meerdere keren per week) funda en (lokale) makelaars in de gaten houdt, dan kun je toch gewoon actie ondernemen wanneer je een leuke woning tegenkomt?

Kan over paar weken zijn of volgend jaar.

[Caelorum]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 17:13:
[...]
Een probleem dat ik in dit gesprek niet heb aangedragen omdat het niet relevant leek, is het feit dat mijn vriendin nog een aanzienlijke studieschuld heeft. Ik ben bang dat we, als we nu een foute beslissing nemen, altijd in een financieel moeilijke situatie zullen blijven zitten. De huurprijzen stijgen ieder jaar, en met een huurwoning bouw je geen vermogen op. Het is me pijnlijk duidelijk geworden dat, zonder een eigen woning, de kansen praktisch nihil zijn door de oplopende huizenprijzen.
[...]

Correct, en dat is waarom de studieschuld zo enorm vaak wordt verzwegen. Je recht op NHG vervalt compleet en je fraudeert in principe, maar zolang alles goed gaat, is er niets aan de hand. Maarja, als het fout gaat...
Of je dat wel of niet doet is een gecalculeerd risico waar hele volkstammen blijkbaar van vinden dat het ok is. Precies omdat de huizenmarkt zo verrot is.

[...]
Huren in de vrije sector is duur maar zou ik kunnen betalen voor de kleinere goedkopere woningen. [...] Mijn angst voor huren in de vrije sector is dat ik dan niet meer kan sparen om ooit een huis te kopen. Je zit gevangen in het huurhuis omdat de helft van je inkomen in de huur opgaat. [...]

Wij zijn van koop naar huur gegaan. 20% inflatie ofzo gehad inmiddels, koopwoning is nog steeds even duur, huurwoning is +30% gegaan in die tijd. Verschil is dusdanig groot dat we nu, met alle andere issues die het leven naar ons toe heeft gegooid, wel echt een serieus probleem zouden hebben gehad.
Was een koopwoning het beste voor ons? Nee, die huurwoning was beter geweest, als die niet zo belachelijk in prijs zou stijgen de hele tijd. Dus de koopwoning is de next best thing.

[MAX3400]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 17:13:
[...]

Huren in de vrije sector is duur maar zou ik kunnen betalen voor de kleinere goedkopere woningen. Ik heb alleen de afgelopen jaren veel mensen gezien die in de problemen kwamen doordat hun huur in de vrije sector elk jaar automatisch stijgt als gevolg van inflatiecompensatie, terwijl zij zelf niet volledig of direct worden gecompenseerd voor de inflatie. Mijn angst voor huren in de vrije sector is dat ik dan niet meer kan sparen om ooit een huis te kopen. Je zit gevangen in het huurhuis omdat de helft van je inkomen in de huur opgaat.

Ik lees hier iets relatiefs zorgwekkends...

Laat ik eerst open kaart spelen; mijn totale huurverhoging van okt '21 tot vandaag is "slechts" 130 Euro netto geweest; maar op de totale kale huur is dat wel meer dan 10% verhoging in 3 jaar. En nee, in salaris ben ik er niet 10% op vooruitgegaan. Iets minder dus mijn huurwoning hakt in op mijn koopkracht.

Echter, als men niet een buffer / leefruimte heeft van enkele tientjes per maand of dat de totale huursom 50% (ongeveer) is van je netto-inkomen, dan moet er heeeeel goed nagedacht worden of het totale huishoudboekje wel klopt. Met 1 of zeker met 2 inkomens. Los daarvan; en dat lees ik dus als zorgelijk; als jij / jullie ook bang zijn om bijna in die situatie te belanden, dan is het botte antwoord: jullie zijn nog te jong / junior / vroeg om een (mooi / groot) huis te kopen of vrije sector te huren.



Is er al gekeken / gesproken of familie (ouders) eventueel open staan voor een schenking? Familiebank-constructie? Heb je voldoende spaargeld om de initiele aanschaf van een koophuis te financieren en dan ook nog eens de komende tijd (maanden / jaren) te verbouwen naar wens? Is je huidige spaargedrag uberhaupt voldoende om te voldoen aan de zogenaamde NIBUD-berekening voor huiseigenaren? Die studieschuld is wel een soort van onhandige beperking. Ja, je moet 'm melden bij een hypotheek-aanvraag maar daarna / daarvoor hoef je vaak maandelijks maar "dubbeltjes" af te lossen aan de staat; kan die niet versneld afgelost worden en doorberekenen naar hypotheekbedrag?

[Yaksa]

Tsja, een huurhuis heeft ook voordelen: schilderwerk buiten wordt voor je gedaan. Huur je bij een woningbouwvereniging dan hebben die meestal een klusservice waarbij je voor een luttel bedrag per maand zowat alle voorkomende klussen in huis door hen uit kunt laten voeren. Verwarming / warm water wordt door verhuurder geregeld, je hoeft geen OZB af te dragen of eigenwoningforfait. Glasverzekering zit meestal in de huur. Allemaal zaken waar je je bij een huurhuis dus geen zorgen over hoeft te maken. En dan heb ik het nog niet eens over mogelijke structurele problemen van de woning (verzakking en/of funderingsproblemen, o.i.d.).

[njitter]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 17:13:
[...]


[...]

Ik ken Kopen zonder kijken op TV niet maar ik lees hierin een goede waarschuwing.

Je kan je wellicht nog opgeven https://www.rtl.nl/wonen/...pen-zonder-kijken-gezocht

[technopeuter]

Ik vraag me altijd af hoe onze voorouders 12 kinderen grootbrachten in een tochtend krot van 25m2.

Kinderen hebben vooral liefde nodig, wij hebben altijd klein gewoond en nee, kan dat met opgroeiende kinderen niemand aanraden, groter huis betekende ook meer rust in het gezin.

Maar idd wat men zegt, ik zou het loskoppelen. Dat huis kan over 5 jaar ook wel ( niet doen!) en kinderen hebben initieel weinig ruimte nodig en erna zoveel als je ze geeft ( geen speelgoed in woonkamer scheelt heel veel)

[Oon]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 17:13:
[...]

Een kind opvoeden kan in een appartement maar niet in ons huidige appartement. Er wonen enkele ongure types in deze flat. Het woonplezier is afgenomen door intimidatie, diefstal en andere overlast. Niet een leuke omgeving om een kind op te laten groeien.

Dat is het heel simpel; zsm verhuizen naar een betere woning.
Ja je zult wat meer huur betalen en dat zal ook weer in het mogelijke opbouw van spaargeld hakken, maar dat is wel de snelste en beste optie.
Kopen kan altijd nog, daar zou ik geen haast mee hebben (zeker niet in deze tijd met absurde prijzen).

[Anastanax]

GarBaGe schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:55:
Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

Ik zou dit, zoals @GarBaGe zegt loskoppelen.
Ik ken mensen die door de planning "eerst geschikt huis, dan kinderen" helaas niet tot die laatste stap gekomen zijn, want toen het huis er was, was de vrouw in kwestie net iets te oud.

De huizenmarkt is niet meer die van onze ouders en grootouders.
De planning daaromtrent dus ook niet.

[FRANQ]

technopeuter schreef op dinsdag 3 september 2024 @ 10:33:
Ik vraag me altijd af hoe onze voorouders 12 kinderen grootbrachten in een tochtend krot van 25m2.

Kinderen hebben vooral liefde nodig, wij hebben altijd klein gewoond en nee, kan dat met opgroeiende kinderen niemand aanraden, groter huis betekende ook meer rust in het gezin.

Maar idd wat men zegt, ik zou het loskoppelen. Dat huis kan over 5 jaar ook wel ( niet doen!) en kinderen hebben initieel weinig ruimte nodig en erna zoveel als je ze geeft ( geen speelgoed in woonkamer scheelt heel veel)

Als je in die openluchtmusea loopt snap je dat inderdaad niet.

Maar ze kookten leefden en sliepen in dezelfde ruimte.
Het fornuis was de enige warmtebron in huis.

Wat dat betreft hebben we het heel erg luxe nu, met een kamer voor elk gezinslid die net zo groot was als de hele woning toen der tijd.

In deze arbeiderswoningen kun je goed zien hoe het eigenlijk vrij snel veranderd is in 1860-1970.
In het jaren 50 en 70 huisje is de zolder pas omgebouwd tot slaapkamer.
https://www.openluchtmuse...arbeiderswoningen?taal=nl

Als je dat ziet kan je je eigenlijk niet voorstellen dat we deze ook nog hadden rond 1900.
https://www.openluchtmuseum.nl/locaties/plaggenhut?taal=nl

[ Voor 18% gewijzigd door FRANQ op 03-09-2024 11:46 ]

[Duke of Savage]

Ik en mijn vrouw woonde vroeger in een apartement van 80m².
Toen ons kind geboren werd hebben wij de kleinste kamer omgebouwd tot kinderkamer, je kon je kont er niet keren zo klein was de kamer.

Pas toen ze 1 was en mobiel werd zijn we op huizen jacht gegaan voor een gezinswoning. Kind gewoon op de arm mee met bezichtigingen.

[Rmg]

Duke of Savage schreef op dinsdag 3 september 2024 @ 12:30:
Ik en mijn vrouw woonde vroeger in een apartement van 80m².
Toen ons kind geboren wordt hebben wij de kleinste kamer omgebouwd tot kinderkamer, je kon je kont er niet keren zo klein was de kamer.

Pas toen ze 1 was en mobiel werd zijn we op huizen jacht gegaan voor een gezinswoning. Kind gewoon op de arm mee met bezichtigingen.

Sowieso scheelt het gun factor, hier in de regio heb je een streepje voor tov. de expat, als je met een kind op de arm bezichtiging doet.

[ Voor 4% gewijzigd door Rmg op 03-09-2024 12:38 ]

[mentalozzie]

Wij hebben voor ons kind een enorm kinderkamer. Ze is inmiddels 16 maanden en we verschonen haar vaak op de kamer en ze slaapt. Meer niet.... oftewel ze heeft er niks aan haha.
Wanneer speelt een kind echt alleen op de kinderkamer? Volgens mij ben je dan toch al jaren verder?

[CT]

mentalozzie schreef op dinsdag 3 september 2024 @ 14:19:
Wij hebben voor ons kind een enorm kinderkamer. Ze is inmiddels 16 maanden en we verschonen haar vaak op de kamer en ze slaapt. Meer niet.... oftewel ze heeft er niks aan haha.
Wanneer speelt een kind echt alleen op de kinderkamer? Volgens mij ben je dan toch al jaren verder?

Ongeveer vanaf hun 4e willen ze wel is 'alleen' zijn en pruttelen ze wat op hun kamertje, nog erg weinig, maar dan groeit het langzaam.
Tot 4e is de huiskamer eigenlijk 'hun kamer', naja, de kamer waar papa/mama ook zijn.

[Rmg]

mentalozzie schreef op dinsdag 3 september 2024 @ 14:19:
Wij hebben voor ons kind een enorm kinderkamer. Ze is inmiddels 16 maanden en we verschonen haar vaak op de kamer en ze slaapt. Meer niet.... oftewel ze heeft er niks aan haha.
Wanneer speelt een kind echt alleen op de kinderkamer? Volgens mij ben je dan toch al jaren verder?

Zeker, tot een jaar of 4 kan je ze nog niet echt uit t zicht laten naar mijn mening, en daarna hangt het af van je opvoeding en je kind.

Wij hebben al het speelgoed beneden, dus in de slaapkamer word geslapen en meer niet en de kleine (7jr) heeft niet echt behoefte aan alleen spelen dus

[SuperKneus]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 17:13:
[...]

Heftig verhaal @SuperKneus. Ik hoop dat het helemaal goed is gekomen voor je vrouw, dochter en jou.

/offtopic
Ja hoor, ze heeft ruim 20weken in het ziekenhuis gelegen maar op 1 verlamde stemband na heeft ze er verder niets aan overgehouden.

[Toke_gt]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:38:
Wij wonen samen in een appartement van 60 m² en zijn al geruime tijd op zoek naar een nieuwe woning.
(…)
Ik zie 3 mogeljikheden

Ik denk dat je nu naar koophuizen kijkt met voldoende ruimte voor een gezin, thuiswerken etc. Kortom: waar iedereen naar kijkt. Maar je zou ook een tussenstap kunnen creëren: koop een ruimer appartement in een betere omgeving, waar je de komende 2-5 jaar plezierig kunt wonen en kunt starten met een gezin. Dan kun je wat doorsparen/studieschuld aflossen en/of wennen aan de kosten van een gezin. Je appartement wordt meer waard terwijl je met je ogen knippert en kinderen kunnen zeker die eerste jaren prima doorbrengen in een appartement. Met de overwaarde ben je tzt in een betere positie om een huis te kopen.

[Dennism]

Apollyon schreef op maandag 2 september 2024 @ 17:13:
[...]

Een kind opvoeden kan in een appartement maar niet in ons huidige appartement. Er wonen enkele ongure types in deze flat. Het woonplezier is afgenomen door intimidatie, diefstal en andere overlast. Niet een leuke omgeving om een kind op te laten groeien.

Nog steeds zou ik dan niet zeggen dat het niet kan, nee, het past misschien niet in een ideaal beeld. Maar kijk eens naar de gemiddelde achterstandswijk, daar voeden hele volkstammen hun kinderen op in dit soort woningen, met waarschijnlijk ook een soortgelijke mix aan buren. En toch gaat dat over het algemeen prima en komt het gros van die kinderen gewoon goed terecht.

[champion16]

Toke_gt schreef op woensdag 4 september 2024 @ 22:01:
[...]

Ik denk dat je nu naar koophuizen kijkt met voldoende ruimte voor een gezin, thuiswerken etc. Kortom: waar iedereen naar kijkt. Maar je zou ook een tussenstap kunnen creëren: koop een ruimer appartement in een betere omgeving, waar je de komende 2-5 jaar plezierig kunt wonen en kunt starten met een gezin. Dan kun je wat doorsparen/studieschuld aflossen en/of wennen aan de kosten van een gezin. Je appartement wordt meer waard terwijl je met je ogen knippert en kinderen kunnen zeker die eerste jaren prima doorbrengen in een appartement. Met de overwaarde ben je tzt in een betere positie om een huis te kopen.

Misschien aanvullend. Kijk naar appartementen die groot genoeg zijn, maar met 1 slaapkamer.
Die zijn over het algemeen iets goedkoper (tenzij het in amsterdam zit ). En je hebt het voordeel dat je meestal niet veel hoeft te concurreren met 2 verdieners. En kijk dan ook waar je relatief makkelijk een 2e slaapkamer kan maken (bv muurtje in de ene grote slaapkamer).

[Jorah_Newstone]

Wij hebben exact hetzelfde, echter is het kindje al bijna hier, (nog 5 weken te gaan). Zwangerschap was zelf niet geplanned, maar vanaf de eerste weken waren wij hard opzoek naar iets groters, wij wonen nu op 35m2 dus 60m2 zouden wij al blij van worden. Helaas is het praktisch onmogelijk om iets te vinden. Vooral omdat ik als enige van ons werk momenteel. Wij zitten nu serieus te kijken of emigreren niet een betere optie is. De eerste 2 jaar kunnen we nog wel volhouden. Maar als er niks in NL te vinden is, dan houd het op.

[kx22]

Je klinkt als iemand met heel veel zorgen. Besef dat niet alles gaat en zal lopen zoals je gepland hebt.
Als jullie echt een kind willen, dan gelijk aan beginnen. Of ze nou in een huis komt van 25m2 of 125m2, dat kind zal gelukkig zijn als jullie liefde geven.
Kan ook weinig mensen opnoemen die nu ongelukkig zijn omdat hun ouders hun een te kleine huis hebben voorzien.

[Anastanax]

kx22 schreef op donderdag 5 september 2024 @ 08:28:
Kan ook weinig mensen opnoemen die nu ongelukkig zijn omdat hun ouders hun een te kleine huis hebben voorzien.

Dit is een quote die ik ga onthouden

[MaZo]

Hoeveel slaapkamers heb je nu? Op zich kan 60m2 met een kind prima, zeker het eerste jaar, maar een tweede slaapkamer is imo wel een must om te voorkomen dat het kind gewend raakt aan het slapen met papa en mama.

[ Voor 39% gewijzigd door MaZo op 05-09-2024 08:54 ]

[Pendora]

Houdt er ook rekening mee dat zwanger worden niet altijd vanzelf gaat of direct de maand erna. Bij onze eerste was het 1 maand, tweede duurde al 10 maanden. Ken ook stellen die (ondanks niks medisch) 2 jaar bezig zijn geweest.

Huren is "kut" maar doe het vooral bij een woning stichting. Dan zijn er ten minste geen emoties bij betrokken.
Dakgoot lekt, ze komen langs. Kraan lekt, ze komen langs. Voordeur begint te rotten, ze komen langs. En alles wordt (tot een zekere hoogte) goed gerepareerd.

Wij zelf hebben kopen helaas voorlopig opgegeven. Door kinderen hebben wij de keuze gemaakt voor een huurhuis met een tuin zodat ze in de zomer daar lekker kunnen spelen.

[mikkl]

Als de wens is om toch eens een woning te kopen, dan zou ik blijven zitten en een start maken met de kinderwens proberen te vervullen. Zo hebben wij het ook gedaan ondanks ik het veel liever anders had gezien. Zoals al eerder voorbij is gekomen: tijden zijn anders. Ik had als wens eerst een woning kopen en daarna kinderen. Ik had met mijn vriendin hiervoor een deadline afgesproken, die met de huizenmarkt dus niet haalbaar was. Begonnen in het appartement wat wij huurden (80m2, midden in de stad, aan het spoor, drukke weg, geen tuin, etc, en dus ook niet ideaal in onze ogen) en uiteindelijke iets gevonden om te kopen. Ook dat is allemaal goed gekomen en waarom ik zeg 'go for it':

• Je weet niet hoe lang je bezig bent om kinderen te kunnen krijgen + je vriendin is sowieso 9 maanden zwanger
• Wellicht laat je de kleine de eerste paar maandjes bij jullie op de kamer slapen
• Tegen de tijd dat je kleine gaat kruipen/lopen en wat meer ruimte fijn is, dan ben je weer heel wat maanden verder
• Verhuizen kan veel impact hebben op kleine kinderen, dus bij ons was de wens om dit tot een minimum te beperken. Persoonlijk zou ik de zoektocht naar een koopwoning doorzetten, indien dit realistisch en haalbaar is. Daarnaast is verhuizen een partij werk.

Inmiddels wonen wij nu 2 maanden in onze koopwoning en wordt onze oudste aankomende maand 2 jaar. Dat had wellicht ook 2,5 of 3 jaar kunnen zijn als ik mijn wens 'eerst een woning kopen, dan kinderen' eerder had laten varen. Ons leven had er voor de rest waarschijnlijk verder hetzelfde uitgezien.

[Frogmen]

Bedenk vooral dat je perfecte woning niet bestaat maar dat je die wel kan maken. De buurt echter kan je niet wijzigen. Praat uit ervaring kijk vooral naar waar je wilt wonen, buurt omgeving. Het huis zelf kan je verbouwen en naar je zin maken. Kortom kijk eerst naar wat je echt belangrijk vind aan een huis.

[ERMAWG]

Wat GarBaGe zegt:

GarBaGe schreef op maandag 2 september 2024 @ 14:55:
Optie 4: Kinderwens en woningwens loskoppelen en apart behandelen. Ja, je kan ook een kind opvoeden in een 60m2 appartement.

Waar krijg je meer spijt van denk je:
1: wachten met kinderen krijgen tot je een goed huis hebt of
2: een kind krijgen in een niet-helemaal-perfect huis?
Als je het zo simpel maakt als dat is denk ik wel duidelijk wat het belangrijkst voor je is.

Zoals veel anderen al schreven: dit is een luxe probleem en mensen in een hutje in het oerwoud krijgen ook kinderen.

Wij hebben ons eerste kind gekregen toen we in een appartement van 42m2 woonden. Geen enkel probleem. Als je naar buiten wilt met het kind: zoek een park op. Het eerste jaar liggen ze in de box, kruipen een beetje rond en beginnen misschien eerste stapjes te zetten. Het is echt geen enkele issue dat je geen tuin hebt of een riante woonkamer. Go for it!

[ Voor 15% gewijzigd door ERMAWG op 05-09-2024 13:58 ]

[Sport_Life]

Je hebt nu een koopwoning, heb je een goed beeld van de waarde? En heb je een goed beeld van je hypotheek potentieel? En hoe groot is je zoekgebied? Kan dat vergroot worden? Zonder kinderen kun je nog alle kanten op.. (hoewel dicht bij familie wonen met kinderen prettig is, is dat geen vereiste).

[ Voor 15% gewijzigd door Sport_Life op 05-09-2024 18:27 ]

[polycombGC]

Jorah_Newstone schreef op donderdag 5 september 2024 @ 08:27:
Wij hebben exact hetzelfde, echter is het kindje al bijna hier, (nog 5 weken te gaan). Zwangerschap was zelf niet geplanned, maar vanaf de eerste weken waren wij hard opzoek naar iets groters, wij wonen nu op 35m2 dus 60m2 zouden wij al blij van worden. Helaas is het praktisch onmogelijk om iets te vinden. Vooral omdat ik als enige van ons werk momenteel. Wij zitten nu serieus te kijken of emigreren niet een betere optie is. De eerste 2 jaar kunnen we nog wel volhouden. Maar als er niks in NL te vinden is, dan houd het op.

Gefeliciteerd met de verwachting van jullie eerste. Wij zijn ook in een studio van 35m^2 begonnen (dus geen aparte slaapkamer). Het eerste jaar kan in mijn ervaring best goed op die oppervlakte. Een baby heeft erg weinig ruimte nodig, die zitten eigenlijk het liefst in de draagzak tegen je aan, en scharrelen later een beetje rond op de grond. Daarna heb ik geen ervaring meer op 35m^2, want we hebben na een jaar gelukkig een huis in de provincie kunnen kopen. Zoals hierboven beschreven ook met de baby op de arm bezichtigingen gedaan, dat ging prima.

[DutchKel]

Wij hebben optie 3 gedaan met veel spijt. We hebben wel een woning die naar wens is met 4 slaapkamers, maar we kunnen helaas geen kinderen krijgen kwamen we erna dus pas achter. Zwanger worden was geen probleem, zwanger blijven helaas wel. We hebben nu dus een woning met 200m2 aan woonruimte welke veel te groot is voor ons maar verhuizen gaat nu wat lastiger door de hoge woningprijzen en rentes.

Ik zou dus voor optie 4 gaan en zorgen dat je eerst een kind hebt voordat je verder kijkt.

[vangoghnl]

Grappig topic. We zijn zelf verhuist toen mijn vrouw 8 maanden zwanger was. Beide 30 jaar toen onze eerste kwam. Hadden een flatje in Soesterberg van 45m2. In echt een mindere buurt ook pal aan de a28. Dit vonden we natuurlijk helemaal niets. Maar we hadden zoiets van als we maar weg zijn voordat de kids naar de basisschool moeten.

Ik ben Wijkverpleegkundige en mijn vrouw is Planoloog maar we wilden de hypotheek maar op 1 inkomen, zodat we meer dan genoeg geld overhouden voor leuke dingen en mijn vrouw wilde 2 dagen minder gaan werken.
Dit was absoluut niet mogelijk in de omgeving van Zeist. Mijn werkgever zit in heel Nederland en mijn vrouw werkt veel thuis. We zijn uiteindelijk verhuist naar Zutphen. Hier waren de huizen toen nog erg goed betaalbaar. 'Inmiddels hier ook ontploft maar waar niet.' en wonen nu in een nieuwbouwwijk. Met allerlei voorzieningen, en een lekkere tuin erbij.

Waarschijnlijk zal het in Nederland met de huidige prijzen erg lastig zijn. Maar ik zou niet wachten met kinderen. Ik weet niet hou oud je Vriendin is, maar mogelijk lukt het niet zo makkelijk en dan gaan de jaren opeens hard. Hebben we bij meerdere vrienden gezien. Zeker als de kinderen nog niet naar de basisschool zijn kunnen ze echt wel op 60 m2 leven. Maar ik zou mijn zoekgebied flink verbreden. 'moet natuurlijk wel kunnen met je werk'

[Immutable]

De markt is nu zoiets geworden van....

"Hoe ver kan je gaan." Diegene die tot extreme dingen bereid zijn kunnen dus meer. (Dit heb ik deels ook gedaan. Eerst bij ouders blijven wonen. Woning gekocht. Toen later tijdelijk mijn woning verhuurt aan mijn broertje voor 2 jaar. Dat geld ook weer gebruikt voor de nieuwe woning. En toen dus weer bij mijn moeder in voor 2 jaar. En toen kon ik bijna 100% van mijn salaris sparen.)

Wat ik hiermee zeg is jezelf ff tijdelijk helemaal weg cijferen. En iets doen tijdelijk waar je totaal geen zin aan hebt.

Ik heb mensen gezien in huurwoningen die nu gevangen zitten voor de rest van hun leven. Denk wel een koopwoning is nu flexibeler dan een huurwoning om te verhuizen voor o.a. een betere baan. En de waarde stijgt mee met de markt.

Extremen waar ik over praat is o.a. tijdelijk terug naar je ouders toe en daar 2 jaar wonen. Je huur huis opzeggen, en keihard. Keihard elke euro sparen die je hebt. En in die 2 jaar keihard werken aan meer inkomen. Zeuren bij de baas. Cursus volgen. Andere werkgevers zoeken. Ga zo maar door. Je kan namelijk wel eens geluk daar mee krijgen. Ik zelf heb bijvoorbeeld HBO elektrotechniek. Mijn broertje MBO laborant. En die verdient zelfs iets meer dan ik doe. Dat komt omdat zijn werkgever bekend staat als werkgever met royale salarissen.
Daarnaast extra baan erbij nemen in het weekend. Of als je handig bent zoals echt heel veel van mijn collega's en dit mag officiëel niet maar zwart of wit bij verdienen met je skills. Zo heb ik veel collega's die een KvK hebben. Voorbeeld wat ze doen is camera's installeren. Meterkasten installeren... Van alles wat er bij klussen.

Het is mijn mening en heeft grote invloed op mijn hele leven dat toen ik werk kreeg ik thuis bleef wonen totdat ik een vast contract kreeg en in tussentijd als de malle heb gespaard. Toen een huis kunnen kopen met vast contract.

De mensen die nu als starter een woning kopen zijn:
1. Mensen die durven tot het extreme te gaan.
2. Mensen met veel geld of schenkingen vanuit de familie.
3. Starters waarbij 2 verdieners met exceptioneel hoog starters salaris samen.

Het is een wedstrijd geworden en dat zorgt dat mensen die echt heeeel erg graag een koopwoning willen tot het extreme gaan om iets te kopen.

Het komt je niet aanwaaien. De overheid gaat je niet helpen op de korte termijn. Mensen die echt iets kunnen straks als starter... Zijn vaak extreem pro-actief hierin. Wat kan je zelf doen? En hoe ver wil je gaan.

[ Voor 19% gewijzigd door Immutable op 06-09-2024 07:00 ]

[djmuggs]

vangoghnl schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 01:15:
Grappig topic. We zijn zelf verhuist toen mijn vrouw 8 maanden zwanger was. Beide 30 jaar toen onze eerste kwam. Hadden een flatje in Soesterberg van 45m2. In echt een mindere buurt ook pal aan de a28. Dit vonden we natuurlijk helemaal niets. Maar we hadden zoiets van als we maar weg zijn voordat de kids naar de basisschool moeten.

Ik ben Wijkverpleegkundige en mijn vrouw is Planoloog maar we wilden de hypotheek maar op 1 inkomen, zodat we meer dan genoeg geld overhouden voor leuke dingen en mijn vrouw wilde 2 dagen minder gaan werken.
Dit was absoluut niet mogelijk in de omgeving van Zeist. Mijn werkgever zit in heel Nederland en mijn vrouw werkt veel thuis. We zijn uiteindelijk verhuist naar Zutphen. Hier waren de huizen toen nog erg goed betaalbaar. 'Inmiddels hier ook ontploft maar waar niet.' en wonen nu in een nieuwbouwwijk. Met allerlei voorzieningen, en een lekkere tuin erbij.

Waarschijnlijk zal het in Nederland met de huidige prijzen erg lastig zijn. Maar ik zou niet wachten met kinderen. Ik weet niet hou oud je Vriendin is, maar mogelijk lukt het niet zo makkelijk en dan gaan de jaren opeens hard. Hebben we bij meerdere vrienden gezien. Zeker als de kinderen nog niet naar de basisschool zijn kunnen ze echt wel op 60 m2 leven. Maar ik zou mijn zoekgebied flink verbreden. 'moet natuurlijk wel kunnen met je werk'

Zet het geluk van jullie toekomstig gezin op 1, daarna komt de rest als familie en vrienden.

[Waah]

technopeuter schreef op dinsdag 3 september 2024 @ 10:33:
Ik vraag me altijd af hoe onze voorouders 12 kinderen grootbrachten in een tochtend krot van 25m2.

Nou niet want in die tijd nam de bevolking niet héél erg toe, en bijna iedereen nam heel veel kinderen. Dus waarom niet zo'n grote bevolkingsgroei?

Omdat 9 van de 12 niet volwassen werden

Niet dat je in een klein huis niet kan wonen. Dat kan prima. Maar onze voorouders vonden het ook normaal dat 9 van de 12 zouden overlijden voor hun 16e

[Caelorum]

Waah schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:20:
[...]
Niet dat je in een klein huis niet kan wonen. Dat kan prima. Maar onze voorouders vonden het ook normaal dat 9 van de 12 zouden overlijden voor hun 16e

Geen idee of je het serieus bedoelt, maar recentelijk onderzoek heeft uitgewezen dat ook mensen door de hele geschiedenis rouwden om hun kinderen op een gelijke manier als dat ouders nu doen als hun kind overlijdt.

[Beekforel]

DutchKel schreef op donderdag 5 september 2024 @ 20:26:
Wij hebben optie 3 gedaan met veel spijt. We hebben wel een woning die naar wens is met 4 slaapkamers, maar we kunnen helaas geen kinderen krijgen kwamen we erna dus pas achter. Zwanger worden was geen probleem, zwanger blijven helaas wel. We hebben nu dus een woning met 200m2 aan woonruimte welke veel te groot is voor ons maar verhuizen gaat nu wat lastiger door de hoge woningprijzen en rentes.

Ik zou dus voor optie 4 gaan en zorgen dat je eerst een kind hebt voordat je verder kijkt.

Dit. Een kinderwens is 1, maar kinderen komen er niet vanzelf.

[President]

DutchKel schreef op donderdag 5 september 2024 @ 20:26:
Wij hebben optie 3 gedaan met veel spijt. We hebben wel een woning die naar wens is met 4 slaapkamers, maar we kunnen helaas geen kinderen krijgen kwamen we erna dus pas achter. Zwanger worden was geen probleem, zwanger blijven helaas wel. We hebben nu dus een woning met 200m2 aan woonruimte welke veel te groot is voor ons maar verhuizen gaat nu wat lastiger door de hoge woningprijzen en rentes.

Ik zou dus voor optie 4 gaan en zorgen dat je eerst een kind hebt voordat je verder kijkt.

Een donor of een adoptie is ook altijd mogelijk als je een kinderwens hebt! Behalve als het doorgeven van dna als belangrijk wordt gezien natuurlijk

[remzor]

DutchKel schreef op donderdag 5 september 2024 @ 20:26:
Wij hebben optie 3 gedaan met veel spijt. We hebben wel een woning die naar wens is met 4 slaapkamers, maar we kunnen helaas geen kinderen krijgen kwamen we erna dus pas achter. Zwanger worden was geen probleem, zwanger blijven helaas wel. We hebben nu dus een woning met 200m2 aan woonruimte welke veel te groot is voor ons maar verhuizen gaat nu wat lastiger door de hoge woningprijzen en rentes.

Ik zou dus voor optie 4 gaan en zorgen dat je eerst een kind hebt voordat je verder kijkt.

Heel vervelend voor jullie natuurlijk!
Echter is er ook nog wel een gulden middenweg. Als je een woning zou kopen van 80-120m2 is die woning prima om samen in te blijven wonen maar ook met een eventueel gezinnetje.
200m2 is gewoon een beetje over-the-top. Voor een gezin al groot (stuk groter dan gemiddeld in ieder geval), dus laat staan met zijn tweeën idd. En op basis daarvan adviseer jij volgens mij wel je optie 4..

Het punt dat je maakt is verder zeer correct: het moet je gegeven zijn. De afdeling voortplanting op het ziekenhuis zit aardig vol, dus voor velen niet iets vanzelfsprekends. Wij zijn er zelf ook terecht gekomen overigens (PCOS).

[ Voor 10% gewijzigd door remzor op 06-09-2024 07:39 ]

[DutchKel]

President schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:35:
[...]

Een donor of een adoptie is ook altijd mogelijk als je een kinderwens hebt! Behalve als het doorgeven van dna als belangrijk wordt gezien natuurlijk

Nee dat is het niet, dat is wat veel mensen denken dat de oplossing is. Ik kan je alleen zeggen dat je dit niet tegen iemand moet zeggen die in dezelfde situatie zit want zulke uitspraken hoe goed bedoeld, ze doen echt pijn.

Geloof me maar dat we alles hebben gedaan wat mogelijk is, veel onderzoeken in het ziekenhuis gehad en we hebben 5 miskramen gehad.

remzor schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:36:
[...]


Heel vervelend voor jullie natuurlijk!
Echter is er ook nog wel een gulden middenweg. Als je een woning zou kopen van 80-120m2 is die woning prima om samen in te blijven wonen maar ook met een eventueel gezinnetje.
200m2 is gewoon een beetje over-the-top. Voor een gezin al groot (stuk groter dan gemiddeld in ieder geval), dus laat staan met zijn tweeën idd. En op basis daarvan adviseer jij volgens mij wel je optie 4..

Het punt dat je maakt is verder zeer correct: het moet je gegeven zijn. De afdeling voortplanting op het ziekenhuis zit aardig vol, dus voor velen niet iets vanzelfsprekends. Wij zijn er zelf ook terecht gekomen overigens (PCOS).

Ja daar heb je gelijk in dat de woning ook een slag kleiner kan. Het idee was van ons om ook een hond erbij te nemen uiteindelijk en dat ik 4 van de 5 werkdagen thuis werk dus een extra werkkamer was ook wenselijk. Vandaar de grootte. Die werkkamer heb ik in inmiddels net als een sportkamer en mancave.

[ Voor 46% gewijzigd door DutchKel op 06-09-2024 07:56 ]

[President]

DutchKel schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:42:
[...]

Nee dat is het niet, dat is wat veel mensen denken dat de oplossing is. Ik kan je alleen zeggen dat je dit niet tegen iemand moet zeggen die in dezelfde situatie zit want zulke uitspraken hoe goed bedoeld, ze doen echt pijn.

Geloof me maar dat we alles hebben gedaan wat mogelijk is, veel onderzoeken in het ziekenhuis gehad en we hebben 5 miskramen gehad.

En dat vind ik heel vervelend, maar waarop is adoptie geen optie? Dan heb je toch ook een kind? Dat staat toch los van het medische traject?

[Arunia]

@President Ik denk dat het voor iedereen anders is en je moet het ook willen. Er zijn er genoeg die een eigen kind willen en anders geen kind. Wat ik me ook voor kan stellen.

Dat zal ook zeker de reden zijn dat goed bedoeld advies echt slecht kan vallen.

[DutchKel]

President schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:44:
[...]

En dat vind ik heel vervelend, maar waarop is adoptie geen optie? Dan heb je toch ook een kind? Dat staat toch los van het medische traject?

Misschien gaat het niet om een willekeurig kind maar om een kind van ons beide. Je kunt niet een willekeurig kind vergelijken met een kind waarvan je beide de biologische ouder bent.

Maar als buitenstaander denk je daar vaak niet over na en dit hebben wij al heel vaak als goedbedoeld advies gekregen. Terwijl het alleen maar meer pijn doet.

@Arunia heeft het ook perfect omschreven. Thnx.

[ Voor 4% gewijzigd door DutchKel op 06-09-2024 07:55 ]

[President]

Arunia schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:49:
@President Ik denk dat het voor iedereen anders is en je moet het ook willen. Er zijn er genoeg die een eigen kind willen en anders geen kind. Wat ik me ook voor kan stellen.

Dat zal ook zeker de reden zijn dat goed bedoeld advies echt slecht kan vallen.

Tja, er zit verschil tussen een kinderwens en een voortplantingswens Ik ken genoeg lesbische stellen met een kinderwens die gewoon in vervulling is gegaan. Neemt niet weg dat het inderdaad erg verdrietig is als mensen een biologisch eigen kind willen hebben en dit medisch onmogelijk is. Vind ik ook erg verdrietig voor @DutchKel, vooral omdat je er vaak pas achterkomt als je al ouder bent en je waarschijnlijk al een tijd mee bezig bent geweest . Zou denk ik anders zijn als we op onze 18e gewoon worden onderzocht, dan weet je het maar weer

[DutchKel]

President schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:56:
[...]

Tja, er zit verschil tussen een kinderwens en een voortplantingswens Ik ken genoeg lesbische stellen met een kinderwens die gewoon in vervulling is gegaan. Neemt niet weg dat het inderdaad erg verdrietig is als mensen een biologisch eigen kind willen hebben en dit medisch onmogelijk is. Vind ik ook erg verdrietig voor @DutchKel, vooral omdat je er vaak pas achterkomt als je al ouder bent en je waarschijnlijk al een tijd mee bezig bent geweest . Zou denk ik anders zijn als we op onze 18e gewoon worden onderzocht, dan weet je het maar weer

Ook adoptie is niet zomaar weggelegd voor iedereen. Vaak hebben die kinderen ook een rugzak waar je dan mee overweg moet kunnen (afhankelijk van het verleden en de leeftijd van het kind). Je moet voor adoptie een heel psychisch proces in of je wel geschikt bent ervoor (wij zijn beide inmiddels 40+ dus dat werkt ook al tegen).

Maar goed dit is allemaal wel erg offtopic. Ik wil hier ook niet mijn levensverhaal kwijt in deze topic.

Maar aan TS wil ik wel meegeven dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is en als je daar je leven eerst voor gaat aanpassen dat je het naar mijn idee beter andersom kunt doen, eerst kind(eren) en erna verhuizen naar een grotere woning, je hebt dan ook meer tijd om de wensen van de woning vast te leggen ipv overhaast een woning kopen. Eerst is je vrouw zwanger, dat duurt hopelijk ongeveer 9 maanden en zoals al is gezegd kan het kind het 1e jaar prima op de ouderlijke slaapkamer in geval van nood. Dus je hebt ook rustig de tijd om een huis te zoeken die helemaal of meer naar wens is.

[Marzman]

Je weet niet hoe lang het duurt om kinderen te krijgen (en of het lukt), dus ik zou daar gewoon mee gaan beginnen En dan rustig kijken voor een huis, wat je aan hypotheek kunt krijgen, welke huizen je kunt kopen, wat huizen bezichtigen al (daar leer je van).

[Waah]

Caelorum schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:25:
[...]

Geen idee of je het serieus bedoelt, maar recentelijk onderzoek heeft uitgewezen dat ook mensen door de hele geschiedenis rouwden om hun kinderen op een gelijke manier als dat ouders nu doen als hun kind overlijdt.

Half serieus, maar niemand zegt dat ze er niet om rouwden. Men vroeg zich af hoe onze voorouders 12 kinderen groot brachten in een tochtig krot van een paar vierkante meter.

Antwoord: Ze brachten er maar 3 echt groot.

on-topic: Zeker een lastige situatie. Maar wel eens: Kinderen maakt het echt niet uit hoe groot hun slaapkamer is, of dat ze misschien samen op een kamer moeten slapen. natuurlijk zie je niet alles bij een progamma als "Een huis vol" waar men 8 kinderen heeft.... Maar die hebben ook niet allemaal een eigen kamer, hebben een stuk minder privacy of plekken om terug te trekken. En ook die zijn gewoon gelukkig en worden groot.

De mindset: "Elk kind moet een eigen slaapkamer" is eentje van de laatste decennia. In een klein huis kan je ook gelukkig zijn.

Kinderen is niet iedereen gegeven, en het kan lang duren voor je ze krijgt. Maar het kan ook heel snel gaan. Dus je moet er samen wel klaar voor zijn, en je relatie moet echt goed zijn.

Want het aantal m2 bepaald het geluk niet van jullie kindje, dat wordt bepaald door de tijd en liefde die jullie het kind en elkaar geven

[Meekoh]

My 2 cts. Ik zou de kinderwens en woon wens echt los van elkaar koppelen. Bij mij en mijn ex heeft het 5 jaar aan "proberen" geduurd voordat de eerste kwam. Ga er dus niet van uit dat het zomaar binnen 1 maand lukt.
Wij hadden een dilemma wat er op leek aangezien mijn ex heel graag nog een opleiding verpleegkundige had willen doen. Alleen wilde ze niet zwanger zijn tijdens de opleiding. Die heeft ze dus 5 jaar uitgesteld, maar achteraf gezien had ze die opleiding makkelijk kunnen halen in die 5 jaar.

Een baby heeft echt niet zo veel nodig het eerste jaar. Bij ons sliepen ze heel lang in het bakje van de wandelwagen die we op onze slaapkamer neerzette. Een baby merkt ook echt niks de omstandigheden die je noemt als "daar wil ik geen kind opvoeden". Ik had ook lastige poolse buren en op een gegeven moment een illegale wietplantage onder mijn huis. Tuurlijk wil ik niet dat mijn kinderen als ze groter zijn daar last van gaan hebben, maar een baby merkt daar de eerste 1 a 2 jaar echt geen bal van.

[Harrie_]

Kom ook maar even my 2 cents in het zakje doen. Waar mensen vaak ook niet bij stil staan is dat bij vrouwen de vruchtbaarheid na hun 30e vaak hard afneemt. Voor de natuur ben je gewoon oud, meisjes worden niet voor niets voor het eerst ongesteld in hun tienerjaren. Godzijdank vinden we het niet (meer) normaal dat meiden van 15 aan de lopende band kinderen baren, maar dat is natuurlijk wel waar we evolutionair op ingericht zijn. Iedereen vind het volkomen normaal om eerst opleiding, carrière en huisvesting te 'regelen' en daarna eens te gaan kijken of je 'klaar' bent voor kinderen maar daar staat de biologische klok duidelijk anders in.

Tldr; als je rond de 30 bent en je hebt een kinderwens, gewoon beginnen en die woning komt wel.

[Toke_gt]

President schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:35:
[...]
Een donor of een adoptie is ook altijd mogelijk als je een kinderwens hebt! Behalve als het doorgeven van dna als belangrijk wordt gezien natuurlijk

Ik denk dat je niemand met deze opmerking nieuw inzicht geeft. Je kunt ook niks zeggen of iets meelevends.
Knuffel voor @DutchKel & partner.

[Zenomyscus]

President schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:44:
[...]

En dat vind ik heel vervelend, maar waarop is adoptie geen optie? Dan heb je toch ook een kind? Dat staat toch los van het medische traject?

Adoptie ligt nagenoeg stil. Interlandelijke adoptie is zo goed als verboden en binnen Nederland zijn het een handjevol kinderen per jaar omdat er meer ingezet wordt op pleegzorg. Dat laatste is sowieso anders dan een eigen kind hebben, maar ook adoptie is niet hetzelfde. Ik heb nog een actief BKA nummer overigens.

[Arwen.]

Fr33z schreef op maandag 2 september 2024 @ 15:35:
Houd ook reken met het feit dat een kind ernstig op je maandelijkse cashflow inhakt. Ik zou beide zaken loskoppelen en gewoon gaan proberen als je graag kinderen wilt. Een huis kopen kan leuk en handig zijn maar als je al.langere tijd zoekt dan moet je waarschijnlijk je eisen bijstellen of meer geld op tafel gooien.

Ter illustratie: hier 1 baby, die gaat 3 dagen naar de opvang dat kost 600 euro netto. Dan nog zeker 150 euro luiers/doekjes/hapjes/babykleertjes per maand. Dan nog beide halve dag minder gaan werken en zie daar: ruim.over de 1000 euro minder per maand te besteden dan een jaar geleden.

150 euro per MAAND? Voor een baby? Dat hoeft écht niet hoor.

[No Hands]

Waah schreef op vrijdag 6 september 2024 @ 07:20:
[...]

Nou niet want in die tijd nam de bevolking niet héél erg toe, en bijna iedereen nam heel veel kinderen. Dus waarom niet zo'n grote bevolkingsgroei?

Omdat 9 van de 12 niet volwassen werden

Niet dat je in een klein huis niet kan wonen. Dat kan prima. Maar onze voorouders vonden het ook normaal dat 9 van de 12 zouden overlijden voor hun 16e

Ik weet niet over welke prehistorie jij hebt hebt maar iedereen die nu rond de 70/75 is komt volgens mij uit een gezin van ergens rond de 8 kinderen. Iig wel iedereen van die leftijd die ik ken. En die woonden echt niet allemaal in een vrijstaand huis in de polder.

[Fr33z]

Arwen. schreef op zaterdag 7 september 2024 @ 22:42:
[...]

150 euro per MAAND? Voor een baby? Dat hoeft écht niet hoor.

Ok prima. Dan doe jij het goedkoper, mag ook. Mijn punt is de financiele impact die een baby heeft. Als TS nu eerst een net wat te duur koophuis probeert te kopen om dan een jaar later ineens een baby te hebben met alle gevolgen van dien dan merk.je dat o.a. op je bankrekening. Daar gaat mijn punt over.

[Zenomyscus]

Fr33z schreef op zondag 8 september 2024 @ 09:58:
[...]


Ok prima. Dan doe jij het goedkoper, mag ook. Mijn punt is de financiele impact die een baby heeft. Als TS nu eerst een net wat te duur koophuis probeert te kopen om dan een jaar later ineens een baby te hebben met alle gevolgen van dien dan merk.je dat o.a. op je bankrekening. Daar gaat mijn punt over.

Dat hebben we hier ook gedaan. Een koophuis draait om inkomen. Met inkomen kun je meer lenen. Hoeveel je uitgeeft is maar beperkt van invloed. Alles wat je overhoud helpt natuurlijk en veel mensen gaan minder werken zodra de kleine er is. Maar als je niet minder gaat werken dan is het hebben van een kind maar een beperkte factor.

Wij geven overigens ook veel minder uit aan de kinderen. We hebben veel spullen van de kringloop. Ik maak me dan ook minder druk als iets stuk gaat. De zin "50 cent?! Kon je dat wel betalen dan?!" wordt hier regelmatig gebruikt. Maar zonder dollen, tweedehands spullen zijn ideaal.

[Fr33z]

Zenomyscus schreef op zondag 8 september 2024 @ 21:01:
[...]

Dat hebben we hier ook gedaan. Een koophuis draait om inkomen. Met inkomen kun je meer lenen. Hoeveel je uitgeeft is maar beperkt van invloed. Alles wat je overhoud helpt natuurlijk en veel mensen gaan minder werken zodra de kleine er is. Maar als je niet minder gaat werken dan is het hebben van een kind maar een beperkte factor.

Wij geven overigens ook veel minder uit aan de kinderen. We hebben veel spullen van de kringloop. Ik maak me dan ook minder druk als iets stuk gaat. De zin "50 cent?! Kon je dat wel betalen dan?!" wordt hier regelmatig gebruikt. Maar zonder dollen, tweedehands spullen zijn ideaal.

Ja leuk, maar mijn argument blijft toch hetzelfde? Ja een hypotheek krijg je.op.inkomen, duidelijk. Maar er zijn hordes mensen die vergeten hoe hard een kind op.je cashflow inhakt, met als verreweg de grootste 2 posten opvang (voor veel mensen bijna een tweede hypotheek...) en het effect van minder werken.

En tweedehands spullen: ja dat lijkt.me vanzelfsprekend. Hier ook alles gebruikt/gekregen. Ik snap niet dat je daarmee automatisch kunt concluderen 'wij geven veel minder uit aan kinderen' . in mijn 150 euro/maand zit grotendeels eten, luiers en doekjes. Spullen relatief weinig. Maar opvang, dat is DUUR.

[Zenomyscus]

Fr33z schreef op zondag 8 september 2024 @ 21:13:
[...]


Ja leuk, maar mijn argument blijft toch hetzelfde? Ja een hypotheek krijg je.op.inkomen, duidelijk. Maar er zijn hordes mensen die vergeten hoe hard een kind op.je cashflow inhakt, met als verreweg de grootste 2 posten opvang (voor veel mensen bijna een tweede hypotheek...) en het effect van minder werken.

En tweedehands spullen: ja dat lijkt.me vanzelfsprekend. Hier ook alles gebruikt/gekregen. Ik snap niet dat je daarmee automatisch kunt concluderen 'wij geven veel minder uit aan kinderen' . in mijn 150 euro/maand zit grotendeels eten, luiers en doekjes. Spullen relatief weinig. Maar opvang, dat is DUUR.

Opvang is absoluut duur, maar dat hangt ook van je inkomen af. Wij zijn netto redelijk wat kwijt per maand, maar het komt niet in de buurt van onze hypotheek. Verder heb je wel gelijk hoor, kinderen zijn niet goedkoop. Persoonlijk heb ik het echter niet als een limiterende factor gezien bij het kopen van een woning.

[emeralda]

Kinderen zijn zo duur als je het zelf maakt. Over het algemeen krijgen kinderen geen trauma als Sinterklaas geen playstation koopt. Mijn moeder was therapeut en het was vooral misbruik en mishandeling dat er bij haar langskwam. En dat komt in de beste families voor...

[Caelorum]

Er zit gewoon een ondergrens aan, en die ondergrens is voor hele volksstammen helaas vrij hoog.

[Wuursj]

Kinderopvang opslag komt ook hier boven de hypotheek uit na aftrek van de toeslagen: op de max was dat ~1250 euro voor 3 kids 2 dagen (waarvan er 1 naar school ging).

Ja de toeslag is inkomens gerelateerd. Onze opvang zit echter ~2 euro per uur boven het maximale vergoede tarief en dat deel ebtaal je sowieso zelf. Alleen dat kost hier al enkele honderden euro's per maand die nooit vergoed wordt. Ja dat is een keuze want niet alle opvang zit boven het tarief maar in sommige delen van het land zit veel goede opvang boven het tarief.

Verder is het inderdaad veel keuzes maken: tweedehands is er zo ontzettend veel te krijgen, onze kinderen hebben zelden nieuwe kleren. Wasbare luiers (meer een mileu dan een budget keuze hier) helpt ook. Bij verjaardagen hoeven we eigenlijk zelf nauwelijks iets te kopen want de kinderen worden al veel te veel verwend door familie en vrienden.

Qua woontuimte: hier slapen kind 1 (6jr) en 2 (4j) samen in een stapelbed in een 6m2 kamer en dat gaat uitstekend. Kind 3 (1jr) slaapt nu bij ons op de kamer. Ook dat gaat prima. Hier komt het door een fikse verbouwing waardoor we maar pak hem beet 75m2 van de 135M2 kunnen gebruiken maar het gaat prima. Jonge kinderen spelen nauwelijks op hun kamer en slapen er alleen maar. Later gaan ze wel meer willen natuurlijk maar daar heb je nog even voor.

maar als je alles meeteld:
- we zijn pas ene auto gaan hebben toen we kinderen kregen
- we zijn ons huis gaan uitbreiden na kinderen
- we zijn minder gaan werken
.. kosten kinderen natuurlijk ontzettend veel geld. Maar alles is een keuze en geen verplichting.

[ Voor 3% gewijzigd door Wuursj op 09-09-2024 12:25 ]

[toekie]

@Apollyon

Er worden hier veel goede dingen gezegd, heb je voor jezelf en je vriendin al een beter beeld gekregen over wat je wilt en kunt?
Ik zit nu net in de situatie erna, mijn vriendin is net zwanger maar we hebben de afgelopen 6 jaar ook alles op alles gezet om hier te komen. Ik heb het toeslagenaffaire akkefietje gehad tijdens mij studie waardoor ik gigantische vertraging heb opgelopen. Ik ben nu nog steeds bezig met het afronden daarvan, maar vanwege dat en vervolgens de rona heb ik alles om moeten gooien. Mijn vriendin is in 2018 bij haar stage maar blijven hangen, want vast contract betekent hypotheek bij de bank. Ik heb na veel gezeik met terugwerkende kracht een deel van mijn 'toeslagenáffaire stufi' terug gekregen. via via via konden we een appartement kopen dus daar heb ik mijn stufi geld ingestopt (ja ik vind dat eigenlijk nog steeds een dom idee) en dus bewust mijn studie vertraging vergroot, maarja toen stegen de prijzen al en de rona stress zweefde al in de lucht zij kreeg nog wat van haar ouders. We hebben tot in den treuren onze lasten uitgerekend en we kwamen uit op ong 50 a 100 pm dat we dan overhielden. Toch gedaan. Ik heb zomers bijbaantjes gehad die niemand wilden, voornamelijk nachtdienst zaken en weekenden want dan krijg je extra betaald en dat hadden we nodig.
Kinderwens was er altijd al en mijn vriendin is ook ouder dus haar klok begon ook te tikken maar vanwege mijn situatie vond ik dat allemaal heeeeeeel eng. Zij was inmiddels afgestudeerd en had een geode baan. Wij zijn eerst met een hond begonnen (heb ik oprecht veel van geleerd) ipv kind en dat was mijn enige compromie omdat ik het echt te eng vond. Klein appartement, ik had mijn studie niet af. . En dat heb ik nodig gehad om er echt voor te durven gaan. mei 2021 kwam er een klushuis in de buurt te koop wat voor ons betaalbaar was (was ook het enige wat we enigsins in de buurt kwam van ons budget) omdat het een klushuis was relatief goedkoop al was dit wel de piek van de prijsstijgingen. Weer alles lopen uitrekenen en schattingen gemaakt en alles afgewogen. Knoop doorgehad, toch geboden en gewonnen. Appartement te koop gezet en met een belachelijke overwaarde verkocht. En vervolgens ben ik aan het klussen gegaan om het huis leefbaar en kind ready te maken. De eerste kamer die ik af had was ook de 'kinderkamer' nog net in 2021. Afgelopen 2 jaar vollebak geklust, ik moet en kan gelukkig alles zelf doen want geld hebben we er niet voor. Ik heb de studie alsnog op een lager pitje moeten zetten omdat ik parttime ben gaan werken omdat alles zo duur is geworden. Inmiddels is de bovenverdieping bijna af, en is mijn vriendin inmiddels 20 weken zwanger. Maar de weg was lang en alles ik iedereen met kinderen hoor begint het moeilijke eigenlijk pas als de koter er is!
Pijnpunt is en blijft mijn studie, die nog steeds niet afgerond is en die blijft mij steken. Ik ga deze ook gewoon afronden maar het leven overkomt je en moet je keuzes maken.

Ons huis is trouwens ook 'maar' 90m2m oud huurhuis en was helemaal casco opgeleverd. Zat niets meer in behalve een minimale ikea keuken met enkel een wasbak want dat is verplicht!

Ga met mensen praten die over de financiën, hypotheek adviseur, account, je zult vast ergens een vriend of vriendin hebben die iets in de financiële sector doet. Dat appartement hebben is bij ons begonnen doordat we op een verjaardag het erover hadden en iemand zei 'vriend van me is financiel adviseur, zal hem wel ff jou nummer geven'. En die had een vriend die ging samenwonen en zijn appartement kwijt wilde en zo ging het balletje rollen. Dom geluk natuurlijk, maar we vroegen wel rond en waren wel actief hiermee. Gewoon vanalles vragen aan iedereen. Zoekuit wat nu echt je prioriteit en weeg die af is je vriendin 28 dan kun je opzich nog wel ff wachten is ze 35 dan tikt de klok wel echt harder, bereken de boel gewoon alles uitgaven die nu nu hebt. Er is een hoop mogelijk. Ik ben de afgelopen 10 jaar bijv maar 1x op vakantie geweest. Ik ben ervan overtuigd dat er altijd een weg is, maar die gaat niet altijd makkelijk zijn.

Scuzi voor het lange verhaal.