Carrière-advies: ik weet niet meer waar ik het moet zoeken

[Pathogen]

Inleiding

Ik ben nu geruime tijd werkzaam binnen de software-tak van IT. Ondanks een aantal omzwervingen en pogingen ben ik telkens na een paar maanden tot een jaar "op". De interesse verdwijnt, de motivatie verdwijnt, energieniveau klapt enorm naar beneden en ik krijg een flink pessimistische blik op de actuele werksituatie.
In mijn beleving wordt dit heel erg "what has been seen, cannot be unseen": Ik kan de negatieve kanten niet loslaten, of op z'n hoogst tijdelijk (hooguit een paar weken).

Met deze omstandigheden kom ik in een soort bore-out / burn-out spiraal terecht: mijn energie vlamt er doorheen doordat ik enorm veel druk zet om a) tóch door te zetten of b) te procrastineren tot ik erbij neerval (en daarmee dus heel veel energie verspil in me hier druk om maken, en tegelijk toch mijn procrastinatie te proberen te verkopen/verbergen). Zo af en toe komt er dan weer een handvatje voorbij waarmee ik weer even op de rit lijk te raken - maar dat werkt voor een paar stapjes totdat het weer misgaat.

Kortom: mijn werkomstandigheden zijn ongezond.

Ik verzand in "quick fix"-gedrag. Hoe slechter het gaat, des te meer sidequests ik aanga. Ik kan belachelijke hoeveelheden koffie drinken om het lethargische gevoel proberen tegen te gaan.

Ook is mijn zelfvertrouwen hierdoor wankel. Buiten werk sijpelt óók het gevoel door dat ik "niks" aan kan gaan of af kan maken, en de lethargie, stelselmatige procrastinatie, maar ook de irritatie werkt door richting privé-leven. Dat vind ik een serieus probleem, naast mijn eigen gezondheid lijdt mijn gezin hier ook onder.

Ik ben momenteel voor de zoveelste keer uitgevallen en opnieuw uren aan het opbouwen... Waarbij het advies van geschikte werkzaamheden compleet haaks staat op waar ik blij van word. Het mag vooral niet belangrijk, groot, of met tijdsdruk zijn. Nu heb ik dat voor het eerst herkend, en ook direct doorgesproken met iedereen die hier iets mee te maken heeft - en ik heb wel degelijk een iets beter passende opdracht gekregen. Maar het blijft aanmodderen. Ook nu voel ik me verzanden in een lethargische, motivatieloze staat die tegelijk enorm stressvol aanvoelt.

Daarnaast komt de uitval steeds sneller terug. Enerzijds goed, want dat betekent dat ik eerder stop wanneer mijn grenzen overschreden zijn. Anderzijds niet goed, want mijn grenzen lijken ook éérder overschreden te worden. Al is het ook zo dat blijven doormodderen bij mijn eerste werkgever veruit het makkelijkst was.

Wat zou dan wel gezond zijn? (Wat heb je al geprobeerd?)

Ik heb een aantal factoren waarop ik wel goed kán gaan:

• Afwisseling
• Misschien is dit een "quick fix", maar wat het voor mij doet is hernieuwde interesse opwekken. Momenteel werk ik als consultant, wat er in theorie voor kan zorgen dat ik regelmatig een nieuwe klus kan doen. In de praktijk valt dit tegen.
• Uitdaging
• Beetje een catch-22. Wanneer ik in een dip zit, voelt een uitdaging al snel als "te groot". Echter, als ik géén uitdaging krijg, wordt de dip alleen maar langer en dieper. Helaas is consultancy hiervoor echt een verkeerde tak van sport gebleken: over het algemeen word er eerder gevraagd een blik developers open te trekken, ipv het inzetten van consultants om complexe zaken op te lossen. (Al komt het laatste wel voor!)
• Een stimulerende omgeving
• Enthousiaste collega's, een scheutje optimisme, team spirit, hier ben ik heel gevoelig voor. Ook voor het omgekeerde. Ik heb bij bedrijven gewerkt waar klagen de norm is... Daar word ik echt ongelukkig van.
• Balans in grootte en persoonlijke touch
• Ook hier ben ik gevoelig voor. Te groot en ik voel me al snel overbodig. Te klein kán voelen als veel druk op de schouders (zeker als ik qua persoonlijkheid niet echt door één deur kan met collega's). Hetzelfde geldt voor heel zakelijk t.o.v. heel persoonlijk: Ik kan wel wat persoonlijks gebruiken om [i]engaged[/i] te kunnen zijn. Echter, ik wil me ook weer niet verplicht voelen om mijn collega's als vrienden te behandelen.

Ik heb geen enorm uitgebreid CV qua werkgevers. Als korte samenvatting:

• Bedrijf A
• 5-10 jaar gewerkt bij dit bedrijf. Pragmatisch ingestelde multinational, maar IT beschouwd als inferieur onderdeel van het bedrijf. Landschap verzand in 101 oplossingen met pleisters, vernieuwing, verbetering was moeilijk van de grond te krijgen (en een aantal keer hard en duur gefaald). Cultuur van klagen, vingerwijzen, over-de-schutting-gooien en A zeggen maar B doen. [b]Pluspunten[/b]: ik heb een heel vrije en afwisselende rol gehad, waarbij ik in allerlei hoeken en gaten heb mogen ontwikkelen en beheren. Véél geleerd op meta-gebied (hoe werkt programmeren nou eigenlijk, wat is performance, werken met verschillende DB systemen), heel weinig qua ervaring die goed op een CV staat (veel niche- en verouderde tooling).
• Bedrijf B
• Een paar jaar minder lang gewerkt bij dit bedrijf. Wederom een multinational, maar een veel professionelere insteek qua IT. Cultuur van prestige (waarbij uitvoerend IT niet bepaald hoog stond) en een reorganisatie-slash-outsourcing-move hebben uiteindelijk een vervelend einde gegeven. Aan de bovenlaag van, en buiten, IT heerste een egootjescultuur. Kritiek op projecten was [i]not done[/i]. [b]Pluspunten[/b]: Teamwork ipv vingerwijzen, procedures werden gevolgd, problemen werden sámen opgelost. Beloning was ook dik in orde. Een verbetering viel te pitchen.
• Bedrijf C
• Bewust een klein bedrijf gezocht. Specifiek bedrijf is via-via op mijn pad gekomen. Verre van multinational, wel product dat door heel Europa gebruikt wordt. Zoals het een klein bedrijf betaamt stond professionalisering nog redelijk in de kinderschoenen. Product Owner zonder mandaat, deadlines veranderen continu en elke sprint werd wel iets toegevoegd. Resultaat: alles moet snel, niks komt af, en wat wél afkomt is van minimale kwaliteit. Véél overhead aan onderhoud. Overwerk, vakantieonderbrekingen worden verwacht "want dat doet de baas ook". Onrealistische verwachtingen van tijd vs kwaliteit. Tijdens mijn sollicitatie al direct opgemerkt dat er een significant performance issue was, dat heb ik in week één kunnen fiksen. Covid heeft helaas het achterste van de tong van vele collega's laten zien. Daarnaast werd het systeem uiteindelijk wel projectmatig vernieuwd, maar, jawel, outsourced. [b]Pluspunten[/b]: Afwisseling, gevoel van eigen toko runnen samen met één andere developer. Veel vrijheid qua technische invulling.
• Bedrijf D
• In dienst van een consultancybedrijf hier een klus gekregen. Klus was vaag, deadlines zijn niks waard en iedereen weet dit. Grasduinen, verbeteringen aanbrengen was leuk maar verder..? [b]Pluspunten[/b]: Vrijheid?
• Bedrijf A
• Nieuwe klus gekregen, bij bedrijf A. Dat was even leuk en grappig, maar werd "[i]really old really fast[/i]"

Ik realiseer me terwijl ik dit schrijf dat ik bij élk van deze bedrijven minimaal één keer langdurig ben uitgevallen...

Voorlopige conclusie

Het lijkt erop dat één van de volgende dingen aan de hand is:

• Ik heb de juiste combinatie van IT-werkgever-eigenschappen nog niet gevonden en ben gewoon erg gevoelig en kieskeurig als het om deze elementen gaat.
• Ik zit compleet in de verkeerde hoek te zoeken en zou iets héél anders moeten gaan doen
• Ik ontbeer de juiste begeleiding om in deze omstandigheden prettig te kunnen werken.

Mijn vraag

Voor elk van deze mogelijkheden loop ik tegen een muur aan.

Het vinden van een geschikte vacature die de pluspunten van voorgaande werkgevers combineert voelt als een bos waar de bomen totaal niet meer te onderscheiden zijn. Bijkomend probleem: wat is mijn gewenste functie? Developer? Devops? Ontwikkelaar? Of juist meer richting support? Mijn Google-Fu laat me hier ernstig in de steek.

Hetzelfde geldt eigenlijk voor het inslaan van een compleet andere richting. Welke richting dan? En hoe gaat dat helpen in dezelfde problemen voorkómen? Mezelf achter een beeldscherm vandaan halen snap ik nog wel, maar dan vrees ik ook meteen de intellectuele diepgang te verliezen die ik juist interessant vind...

En begeleiding om op dezelfde voet door te gaan... Hoe? Wie? Waar? Elke jobcoach of anderzijds coach-website die ik zie is ontzettend ééndimensioneel. Het lijkt erop dat je éérst moet weten welke richting je uit wilt, en bij verdieping kan een coach al niet helpen omdat die meer weet van coaching dan van (bijvoorbeeld) IT.

Ik heb ook al een aantal keer geprobeerd dit goed onder woorden te brengen, om advies te krijgen. Tot nu toe is me dat nog niet zodanig gelukt dat ik adviezen kreeg waar ik zelf nog niet aan gedacht had. Ik hoop dat deze poging beter lukt!

[TMDC]

Vervelende en herkenbare situatie. Misschien dat je huidige werkgever wil meewerken aan een loopbaanadvies-traject?

[3DDude]

Ik zie niet zozeer verveling maar meer dat je gewoon nu via detachering een vage/niet geweldige klus hebt gehad?

Dat kan gebeuren natuurlijk.

ik mis wel je specialisme, je certficeringen, opleiding (gewoon om het plaatje beetje compleet te maken). En wat wil je zelf voor werk doen.

[Ernemmer]

Zelfstandige worden en lekker elk jaar bij een ander bedrijf aan het werk gaan en zelf je projecten uitzoeken.

[Stalensnuitje]

Poeh, klinkt eigenlijk best herkenbaar. Niet met het bijbehorende uitvallen gelukkig, maar wel de zoektocht naar een uniek dun koordje waar jij het beste op kunt dansen

Ik heb een engineering achtergrond, dus geen IT, en was daar ook niet gelukkig in. Totdat een leidinggevende mij vroeg of ik geen bedrijfskundige opleiding wilde doen. "Jij bent helemaal geen techneut, maar veel meer een generalist" zei hij. En dat klopt, ik vind "alles" wel leuk, maar zelden zodanig dat ik er helemaal in op kan/wil gaan, dan boeien de details me niet meer zo, of ik neem niet de tijd om me erin te verdiepen omdat er nog zo veel andere dingen spelen.

Duurde bij mij wel even voordat ik die gedachten een beetje op me kon laten inwerken (ik "was" immers een engineer?), maar uiteindelijk wel een keuze daarin gemaakt om daar een opleiding in te gaan doen. Heeft me veel opgeleverd in de zin van brede kennis, dus veel nieuwe dingen waar ik nog weinig vanaf wist, maar ook een flink stuk zelfkennis waarbij ik mezelf niet meer (of in elk geval veel minder) schuldig voel als ik me na een tijdje niet meer zo kan motiveren, maar het als een teken zie om weer nieuwe impulsen te zoeken. Repeterend werk? Zou ik voorheen al balend toch zelf opgepakt hebben "omdat dat er nu eenmaal bij hoort". En nu: mij niet bellen, hier heb ik een collega die daar goed in is!

Jack of all trades, master of none. And proud to be one

[Kalentum]

Eerste vraag: vindt je je werk in de basis leuk? Code typen -> is puzzelen, soms een verkeerde weg inslaan, soms een vage bug uitpluizen, dat soort dingen moet je echt leuk vinden.

Indien je in de basis goed zit, dan klinkt het alsof bedrijf C bij je past. Alleen was dat te klein waardoor het te chaotisch was. Ik ben zelf al jaren tevreden met werk bij bedrijven die een eigen product hebben, dus dat gevoel van eigenaarschap ('eigen toko') herken ik wel. Komt ook met veel autonomie. Dat kan motiverend zijn.

Punt is dat je met 2 devs helemaal gek wordt. En met 20 developers verdwijnt het 'eigen toko' gevoel. Maar misschien dat dat wel een optie: een bedrijf dat alles inhouse doet, eigen product.

[Stalensnuitje]

Ernemmer schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:40:
Zelfstandige worden en lekker elk jaar bij een ander bedrijf aan het werk gaan en zelf je projecten uitzoeken.

Oh ja, dat is natuurlijk ook een optie voor sommige mensen. Ik haak dan helemaal af, als ik geen mensen om me heen heb om dingen "mee" te doen, toch dat wij-gevoel wel nodig. Ik ben dus heel bewust geen ZZP-er geworden.

[Glitch]

Even los van wat er inhoudelijk wel/niet leuk is of waar je wel/niet lekker op gaat in werk, zie ik in je verhaal dat je gedrag aandacht nodig heeft. Want welk gedrag vertoon in je in deze situaties (druk zetten, procrastineren) en is dit de juiste manier om met deze situaties om te gaan? Je geeft zelf al aan van niet (ongezond zelfs), zowel voor jezelf als voor de mensen om je heen.

Ook blijf je uitvallen zeg je, daar maak ik uit op dat de manier waarop je er nu (en steeds weer opnieuw) mee omgaat niet werkt.

Mijn advies is dan ook om een therapeut te zoeken om hier mee aan de slag te gaan. Het werkinhoudelijke vraagstuk kan dan daarna worden opgepakt.

[ Voor 3% gewijzigd door Glitch op 22-07-2024 13:45 ]

[leejoow]

Ook vanuit mij de vraag: ligt je hart echt bij wat je wil doen? Of is het een manier om makkelijk een best goed salaris binnen te halen en zou je als je heel eerlijk naar jezelf bent eigenlijk iets heel anders willen doen?

Mijn advies zou dan ook zijn om eens een loopbaanadviestraject te gaan doen. Daar kan zo maar uitkomen dat je eigenlijk iets buiten de IT wil doen, of meer duidelijkheid over in welke hoek je zou willen zitten. Een andere branch binnen de IT kan zo maar een enorm verschil maken omdat het bijvoorbeeld zinvoller voelt.

Voor mij geld dat ik per oktober de IT uit stap en op de ambulance ga werken. Een complete switch, maar wel een waar ik mij uiteindelijk veel beter denk te voelen. Kijk dus goed naar jezelf en vergeet even de zaken als stabiliteit, salaris en dergelijke. Wat zou je echt graag willen doen?

[President]

Waarom ben je de IT in gegaan? Zou je niet liever bijvoorbeeld de zorg of het onderwijs in willen gaan?

[Orangelights23]

Ernemmer schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:40:
Zelfstandige worden en lekker elk jaar bij een ander bedrijf aan het werk gaan en zelf je projecten uitzoeken.

Slecht advies. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. Je doet nu net alsof het kinderlijk eenvoudig is om dit te doen en refereert helemaal niet aan de problemen waar de TS tegenaan loopt.

[Ernemmer]

Orangelights23 schreef op maandag 22 juli 2024 @ 14:25:
[...]


Slecht advies. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. Je doet nu net alsof het kinderlijk eenvoudig is om dit te doen en refereert helemaal niet aan de problemen waar de TS tegenaan loopt.

Inderdaad niet voor iedereen, maar het is wel een makkelijke optie voor mensen die met afwisseling zoeken in hun werk.

Zelf ben ik ook meestal na 1-1,5 jaar wel weer uitgekeken bij een bedrijf en dan vind ik het super dat ik als ZZP-er lekker vlot ergens anders aan het werk kan.

[ Voor 15% gewijzigd door Ernemmer op 22-07-2024 14:28 ]

[Anakha]

@Pathogen Je bent bij elke werkgever wel een keer langdurig uitgevallen. Terwijl al die werkgevers onderling heel verschillend waren. Er is één constante, en dat ben jij. Je vertelt in je verhaal niet in hoeverre je daar al aan werkt. Mocht je nog geen therapie volgen om beter om te leren gaan met hoe je zelf in elkaar zit, dan zou dat mijn eerste advies zijn. En dan dus niet bij een 'coach', want elke stroopwafel kan zichzelf 'coach' noemen. Dat zeg je zelf al. Doe jezelf een lol en laat je via je huisarts verwijzen naar een geaccrediteerd psycholoog met de juiste opleiding en juiste ervaring om jou hierin fatsoenlijk te begeleiden.

Loopbaanadvies, zoals door anderen genoemd, is ook een goed idee, met een kanttekening: laat dat geen symptoombestrijding zijn, waarbij je vooral vlucht uit de context waarin het misgaat, maar het onderliggende probleem laat bestaan. Want dan kom je jezelf vroeger of later toch weer een keer tegen. Dus loopbaanadvies, ja, maar in combinatie met therapie.

[Pathogen]

Dank mede-tweakers voor nu al zoveel waardevolle input! Ik probeer even op zoveel mogelijk te reageren in één keer, hopelijk schetst dat mijn situatie nog iets beter ook.

TMDC schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:11:
Vervelende en herkenbare situatie. Misschien dat je huidige werkgever wil meewerken aan een loopbaanadvies-traject?

Mijn werkgever (consultancybedrijf) zal hier zéker aan meewerken! Wat dat betreft heb ik het goed getroffen. Mijn gevoel is alleen dat ik zélf zal moeten aangeven waar ik dan naar op zoek ben, ook qua advies, en daar wringt op dit moment ook de schoen.
De bedoeling is ook zeker om die stap te gaan zetten

3DDude schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:27:
Ik zie niet zozeer verveling maar meer dat je gewoon nu via detachering een vage/niet geweldige klus hebt gehad?

Dat kan gebeuren natuurlijk.

ik mis wel je specialisme, je certficeringen, opleiding (gewoon om het plaatje beetje compleet te maken). En wat wil je zelf voor werk doen.

Ik heb mijn specialisme en opleiding doelbewust niet meegegeven, juist omdat ik me niet wil laten beperken door mijn huidige werkachtergrond. Ik ben in staat om me flink snel in te werken in zaken waar ik voorheen geen verstand van had, dus "de wereld ligt aan mijn voeten" wat dat betreft...

Ernemmer schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:40:
Zelfstandige worden en lekker elk jaar bij een ander bedrijf aan het werk gaan en zelf je projecten uitzoeken.

Ik snap de aantrekkingskracht hiervan. Heb het idee meerdere keren in mijn hoofd gehad, maar ik zie veel haken en ogen waar ik mij niet prettig bij voel. Vooral op het gebied van onzekerheid, financieel, en het telkens opnieuw vinden van een geschikte klus... Ik vind het een veel fijner idee om dat aan een ander over te laten. Zodanig ben ik ook de consultancy ingerold: zij regelen dat voor mij.

Stalensnuitje schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:40:
Poeh, klinkt eigenlijk best herkenbaar. Niet met het bijbehorende uitvallen gelukkig, maar wel de zoektocht naar een uniek dun koordje waar jij het beste op kunt dansen

Ik heb een engineering achtergrond, dus geen IT, en was daar ook niet gelukkig in. Totdat een leidinggevende mij vroeg of ik geen bedrijfskundige opleiding wilde doen. "Jij bent helemaal geen techneut, maar veel meer een generalist" zei hij. En dat klopt, ik vind "alles" wel leuk, maar zelden zodanig dat ik er helemaal in op kan/wil gaan, dan boeien de details me niet meer zo, of ik neem niet de tijd om me erin te verdiepen omdat er nog zo veel andere dingen spelen.

Duurde bij mij wel even voordat ik die gedachten een beetje op me kon laten inwerken (ik "was" immers een engineer?), maar uiteindelijk wel een keuze daarin gemaakt om daar een opleiding in te gaan doen. Heeft me veel opgeleverd in de zin van brede kennis, dus veel nieuwe dingen waar ik nog weinig vanaf wist, maar ook een flink stuk zelfkennis waarbij ik mezelf niet meer (of in elk geval veel minder) schuldig voel als ik me na een tijdje niet meer zo kan motiveren, maar het als een teken zie om weer nieuwe impulsen te zoeken. Repeterend werk? Zou ik voorheen al balend toch zelf opgepakt hebben "omdat dat er nu eenmaal bij hoort". En nu: mij niet bellen, hier heb ik een collega die daar goed in is!

Jack of all trades, master of none. And proud to be one

Ik zie hier wel aansluiting Ben wel benieuwd naar wat meer specifics over hoe jij dit nu invult. Is het meer een leiderschapsrol, aansturing, of juist meer richting beleid oid? Mocht je dat niet openbaar willen delen zou ik graag via DM in contact komen

Kalentum schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:41:
Eerste vraag: vindt je je werk in de basis leuk? Code typen -> is puzzelen, soms een verkeerde weg inslaan, soms een vage bug uitpluizen, dat soort dingen moet je echt leuk vinden.

Indien je in de basis goed zit, dan klinkt het alsof bedrijf C bij je past. Alleen was dat te klein waardoor het te chaotisch was. Ik ben zelf al jaren tevreden met werk bij bedrijven die een eigen product hebben, dus dat gevoel van eigenaarschap ('eigen toko') herken ik wel. Komt ook met veel autonomie. Dat kan motiverend zijn.

Punt is dat je met 2 devs helemaal gek wordt. En met 20 developers verdwijnt het 'eigen toko' gevoel. Maar misschien dat dat wel een optie: een bedrijf dat alles inhouse doet, eigen product.

Bedrijf C heeft werkinhoudelijk een behoorlijk goede match opgeleverd, zeker. Als ik om de zoveel tijd ook nog eens zou kunnen veranderen van positie, of in het algemeen hier en daar verschillende soorten werk oppakken, dan zou dat echt een hele fijne match zijn geweest. Een *iets* groter bedrijf, met *iets* beter passende collega's, en deze toevoeging in werkzaamheden, zou van een 6,5 naar een 8,5 gaan.

Glitch schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:43:
Even los van wat er inhoudelijk wel/niet leuk is of waar je wel/niet lekker op gaat in werk, zie ik in je verhaal dat je gedrag aandacht nodig heeft. Want welk gedrag vertoon in je in deze situaties (druk zetten, procrastineren) en is dit de juiste manier om met deze situaties om te gaan? Je geeft zelf al aan van niet (ongezond zelfs), zowel voor jezelf als voor de mensen om je heen.

Ook blijf je uitvallen zeg je, daar maak ik uit op dat de manier waarop je er nu (en steeds weer opnieuw) mee omgaat niet werkt.

Mijn advies is dan ook om een therapeut te zoeken om hier mee aan de slag te gaan. Het werkinhoudelijke vraagstuk kan dan daarna worden opgepakt.

Check! Ik ben op persoonlijk vlak al een behoorlijke tijd bezig, momenteel volg ik een erg zinvolle behandeling die me ook op dit soort punten helpt en kan helpen.

leejoow schreef op maandag 22 juli 2024 @ 13:48:
Ook vanuit mij de vraag: ligt je hart echt bij wat je wil doen? Of is het een manier om makkelijk een best goed salaris binnen te halen en zou je als je heel eerlijk naar jezelf bent eigenlijk iets heel anders willen doen?

Mijn advies zou dan ook zijn om eens een loopbaanadviestraject te gaan doen. Daar kan zo maar uitkomen dat je eigenlijk iets buiten de IT wil doen, of meer duidelijkheid over in welke hoek je zou willen zitten. Een andere branch binnen de IT kan zo maar een enorm verschil maken omdat het bijvoorbeeld zinvoller voelt.

Voor mij geld dat ik per oktober de IT uit stap en op de ambulance ga werken. Een complete switch, maar wel een waar ik mij uiteindelijk veel beter denk te voelen. Kijk dus goed naar jezelf en vergeet even de zaken als stabiliteit, salaris en dergelijke. Wat zou je echt graag willen doen?

Dat is de million-dollar-question. Ik heb het gevoel dat ik (softwarematig) ICT nu wel "uitgespeeld" heb, alles heb ontdekt wat ik wil ontdekken. Mijn nieuwsgierigheid is op. Ik ben op zoek naar de volgende prikkel, al zou ik het liefst een prikkel vinden waar ik mezelf echt lang mee bezig kan houden.

President schreef op maandag 22 juli 2024 @ 14:17:
Waarom ben je de IT in gegaan? Zou je niet liever bijvoorbeeld de zorg of het onderwijs in willen gaan?

Praktische overwegingen: beta-ingesteld, ik had een opleiding nodig en deed het meest met computers op dat moment. Ik zit nog een beetje vast in het beeld dat ik vooral beta-geschikt ben, maar misschien valt dat wel te combineren met een functie in dienst van zorg of onderwijs Een beetje meer maatschappelijke bijdrage zou ik zeker verwelkomen

Anakha schreef op maandag 22 juli 2024 @ 14:29:
@Pathogen Je bent bij elke werkgever wel een keer langdurig uitgevallen. Terwijl al die werkgevers onderling heel verschillend waren. Er is één constante, en dat ben jij. Je vertelt in je verhaal niet in hoeverre je daar al aan werkt. Mocht je nog geen therapie volgen om beter om te leren gaan met hoe je zelf in elkaar zit, dan zou dat mijn eerste advies zijn. En dan dus niet bij een 'coach', want elke stroopwafel kan zichzelf 'coach' noemen. Dat zeg je zelf al. Doe jezelf een lol en laat je via je huisarts verwijzen naar een geaccrediteerd psycholoog met de juiste opleiding en juiste ervaring om jou hierin fatsoenlijk te begeleiden.

Loopbaanadvies, zoals door anderen genoemd, is ook een goed idee, met een kanttekening: laat dat geen symptoombestrijding zijn, waarbij je vooral vlucht uit de context waarin het misgaat, maar het onderliggende probleem laat bestaan. Want dan kom je jezelf vroeger of later toch weer een keer tegen. Dus loopbaanadvies, ja, maar in combinatie met therapie.

Yep! Het probleem ligt niet bij de werkgevers. Al hadden meerdere werkgevers in meerdere situaties waardevoller voor mij kunnen zijn door me beter te begeleiden...
Dat gezegd hebbende: ja! Het ligt aan mij! Ik zal dan ook echt moeten zoeken wat werkt voor mij. Coach is misschien een beetje een afgezwakte term met de ontwikkelingen van de afgelopen 5-10 jaar in die markt, maar de essentie is het zoeken van de juiste begeleiding.


Laatste puntje, waar ik nog niet over begonnen ben omdat ik zelf ook niet zo goed weet wat ik ervan vind: ik zit waarschijnlijk in de hoek van hoogbegaafdheid. Ik vind het zelf een beladen term, beetje arrogant klinkend, maar het komt er op neer dat ik a) flink gevoelig ben, b) enorm veel interesses heb en c) zaken vlug in de vingers heb.
Het steeds zoeken naar nieuwe impuls hoort ook in dit plaatje, net als het gevoel dat ik het een laagje abstracter moet zoeken, meer meta. Ik krijg mijn vingers er alleen nog niet goed achter (en dat frustreert soms enorm!)

[Orangelights23]

Ernemmer schreef op maandag 22 juli 2024 @ 14:27:
[...]


Inderdaad niet voor iedereen, maar het is wel een makkelijke optie voor mensen die met afwisseling zoeken in hun werk.

Zelf ben ik ook meestal na 1-1,5 jaar wel weer uitgekeken bij een bedrijf en dan vind ik het super dat ik als ZZP-er lekker vlot ergens anders aan het werk kan.

Ware het niet dat er een recessie aan de gang is en het aantal vacatures voor freelancers flink aan het dalen is. En met 2008-2012 in het achterhoofd, is het niet zo eenvoudig als je nu schetst.

[garriej]

Ik lees even mee, want ik zit een beetje in hetzelfde bootje.

[Soepstengel]

Heel herkenbaar, ik denk dat ik een beetje in hetzelfde schuitje zit.

Zo'n twee jaar geleden ben ik overgestapt van een agency naar een bedrijf waar ik aan interne tools ging werken met de gedachten echt iets moois en langdurigs op te kunnen bouwen. Na twee jaar begint dat echter enorm te vervelen; altijd dezelfde code, meestal dezelfde wensen en eigenlijk toch niet zoveel moois kunnen maken dan ik zou willen. Ik ga daarom ook weer terug naar een agency vanwege diversiteit, klant contact en misschien ook wel de druk om relatief snel iets goeds neer te zetten, hopelijk zonder de stress er alleen voor te staan zoals ik twee jaar geleden had

Wat betreft procrastination heb ik daar ook heel veel last van. Paar tips die bij mij goed werken:
- Forest app op je telefoon en in je browser. Daarmee kan je websites en apps blokkeren tijdens het laten groeien van een boompje d.m.v. een voor in gestelde tijd. Stop je die tijd dan gaat je boompje dood. Klinkt suf, maar het houdt mij van Tweakers en social media af als ik me echt wil focussen.
- Minder thuis werken (indien van toepassing). Ik werk veel thuis en mis de sociale controle, de gezelligheid en het sparren met collega's en showen (en trots zijn) op mijn werk.
- Voorbereiding; zorg dat je voordat je aan iets begint goed op een rijtje hebt staan wat je allemaal gaat doen om het eind doel te halen. Soort van mise-en-place.
- Beloning en pauzes. Als programmeur is mijn doel om in "the flow" terecht te komen waar code uit mijn vingers vliegt. Soms moeilijk te behalen, maar als ik er eenmaal in zit gaat het wel hard. Zodra ik een mayor milestone heb afgerond beloon ik mezelf met een mini pauze; rondje lopen, bakje koffie halen met wat lekkers of zelfs een kleine youtube video o.i.d. Maak het alleen niet te gek, het draait tenslotte niet om de beloning.
- Motivatie; werk je aan iets waar je gemotiveerd van raakt? Ik heb jaren lang geprogrammeerd en dark patterns moeten implementeren voor onze klanten, uiteindelijk werd ik daar dood ongelukkig van. Ik werk natuurlijk voor het geld (zodat ik het dak boven mijn hoofd kan betalen en mijn gezin kan onderhouden) maar ik ben er recent achter gekomen dat ik maatschappelijk iets wil kunnen bijdragen. Een tool maken voor de politie of het onderwijs motiveert mij zoveel maar dan de zoveelste Google optimalisatie op een webshop.
- Ga een dag minder werken als het kan. Wat meer eigen tijd doet wonderen met je motivatie.

Misschien heb je er niks aan, maar voor mij werkt dit genoeg om boven water te blijven zeg maar. Een carrière switch zie ik niet zitten, programmeren denk ik nog steeds leuk te vinden, maar ben er niet zeker van (maar misschien is dat het pessimistische spiraal waar jij het over had).

Weet echter dat je er niet alleen in staat! Vroeger had men dit ook maar werd er niet over gepraat, dan was het gewoon schouders eronder en gaan, het is zoals het is. Ik zeg niet dat dat de oplossing is, maar soms zeg ik dit ook wel eens tegen mezelf om me gewoon een schop onder de kont te geven. Niet iedereen is gezegend met een baan wat ook z'n hobby is.

Edit
Met de job switch ga ik ook een dag minder werken, 4x9 eigenlijk. Kost maar 4 uur per week, dus financieel niet eens zo'n grote klap, maar wel elke vrijdag vrij om wat hobby projectjes te gaan doen wat wellicht mijn motivatie in het vak weer ten goede gaat komen.

[ Voor 4% gewijzigd door Soepstengel op 23-07-2024 14:38 ]

[DaWizza]

ik zit waarschijnlijk in de hoek van hoogbegaafdheid.

Arrogant klinkt het zeker niet, tenzij je je zo gaat gedragen. Het is niet alleen maar een hoog IQ, ook alle voor en nadelen van de kenmerken die erbij horen.

Hier staat wat info waar je misschien iets mee kunt, vooral het stuk over welke functies bij iemand passen:

https://www.hoogbegaafd-idee.nl/hoogbegaafd/hb-werk.html

[Joost1981_2]

Hey @Pathogen vervelend om te horen. Ik haal uit je verhaal niet echt waardoor het komt. Weet je dat?

Ik herken een aantal zaken die je benoemd en wellicht ben ik negatief maar de IT sector is eigenlijk gewoon niet leuk. Ik merk het aan mijn mijzelf maar ook aan mijn vrienden. Het komt vaak niet door het werk zelf maar door de omstandigheden waar het werk in moet gebeuren. Zelf heb ik veel last van de enorme invasie aan scrummasters/agile coaches zonder IT achtergrond. Of je benoemd het zelf al, een PO zonder mandaat of geen kwaliteit mogen leveren wegens het features butsen. Mijn laatste opdracht ben ik ontvlucht door een schooljuffie die het verpeste. Ik kan er niet meer tegen.

Wat mijn ogen heeft doen openen is dat het werken voor iets wat impact maakt op de maatschappij een stuk interessanter is. Nadeel: Het betaald een stuk minder en lever een eventuele leasebak maar in.

Mijn tip: Zoek je purpose en dat zit hem denk ik niet zo zeer de rol maar meer de WHY. (Overigens geef ik je de tip maar ik ben er zelf nog niet uit 😉)

[Ernemmer]

Orangelights23 schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 14:12:
[...]


Ware het niet dat er een recessie aan de gang is en het aantal vacatures voor freelancers flink aan het dalen is. En met 2008-2012 in het achterhoofd, is het niet zo eenvoudig als je nu schetst.

Het werk moet gedaan worden, in loondienst of als ZZP, de hoeveelheid werk veranderd niet.

PS, ik merk niks van een recessie, ik heb eerder het idee dat het nog nooit zo goed ging in NL.

[Joost1981_2]

Orangelights23 schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 14:12:
[...]


Ware het niet dat er een recessie aan de gang is en het aantal vacatures voor freelancers flink aan het dalen is. En met 2008-2012 in het achterhoofd, is het niet zo eenvoudig als je nu schetst.

Er is geen recessie aan de gang maar wel een verandering in de arbeidsmarkt. ZZP-ers en detachieerders doen het slechter, in vaste dienst doet het nu beter. De arbeidsvoorwaarden zijn gelijk getrokken en men lijkt na de covid periode minder te willen reizen / meer vastigheid.

[Barrycade]

Klinkt inderdaad als een vast gelopen hoogbegaafde. Met snufje andere stempels wellicht?

Alleen lijkt je dus steeds in dezelfde val te lopen.

Ik heb hetzelfde probleem qua aandachtsspanne en uitstelgedrag. Maar loop niet vast omdat ik altijd in functies rol waarin mijn capaciteiten wel worden aangesproken.

Niet altijd inhoudelijk uitdagend maar wel uitdagend omdat ik vaak gevraagd wordt om mijn kennis /kunde in te zetten.

Dus denk dat je echt buiten je huidige werkveld moet zoeken. Je lap tekst is iets te lang om even door te gaan.

Maar duidelijk is wel dat je juist niet verder moet in deze richting, want hoe duidelijk moet het zijn dat je steeds in de lappenmand verdwijnt.

Had wel verwacht dat je ondertussen wat meer ondersteuning zou hebben gevonden want iedere keer uitval zal toch ook steeds reïntegratie begeleiding betrokken zijn geweest?

[Frieda]

nast hoogbegaafd, zit je ook ergens op het spectrum toevallig? je copingstrategieën komen me bekend voor namelijk. zou zeker met een goede coach of therapeut aan de slag gaan om te voorkomen dat je er weer een tijd afligt

[boxlessness]

Pathogen schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 13:56:
...


Laatste puntje, waar ik nog niet over begonnen ben omdat ik zelf ook niet zo goed weet wat ik ervan vind: ik zit waarschijnlijk in de hoek van hoogbegaafdheid. Ik vind het zelf een beladen term, beetje arrogant klinkend, maar het komt er op neer dat ik a) flink gevoelig ben, b) enorm veel interesses heb en c) zaken vlug in de vingers heb.
Het steeds zoeken naar nieuwe impuls hoort ook in dit plaatje, net als het gevoel dat ik het een laagje abstracter moet zoeken, meer meta. Ik krijg mijn vingers er alleen nog niet goed achter (en dat frustreert soms enorm!)

Welkom bij de club (waarschijnlijk).
Toevallig heeft mijn vrouw net een stage afgerond waar ze onderzoek heeft gedaan naar motivatie bij hoogbegaafde kinderen. Wat ik daarvan meegekregen heb is dat er bij hoogdbegaafdheid ook elementen van autisme spectrum en ADHD (met/zonder hyperactiviteit) in kunnen zitten.
Het spanningsveld ontstaat al in de jonge jaren op school, waar er van de school-kant gevraagd wordt om "gewoon je taakjes te doen", maar vanuit het kind/individu een sterke behoefte is aan autonomie, creativiteit, zelf nadenken en zelf ontdekken. Gelukkig is er tegenwoordig een beetje meer (maar nog niet voldoende) aandacht voor op scholen.

Mijn vrouw heeft me verteld dat ik waarschijnlijk ook in die hoek van hoogbegaafdheid zit (en net als jou vind ik het een arrogant/vies woord), en ik herken de struggles waar je tegenaan loopt. Na 20+ jaar software-carriere heb ik helaas nog steeds geen "quick fix".
Waar ik wel heel erg slecht op ga is wanneer ik in "taakjes-modus" moet opereren. Dat wil zeggen taakje/feature van het board oppikken, lezen, g'woon maken, en afvinken. Het beste opereer ik wanneer ik in "probleem-oplos-modus" kan werken: dit is het doel, ongeveer, make it happen. Of soms nog beter: dit is het doel, ongeveer, laten we samen er naar toe werken. Wat ook een trigger is is het gevoel van ownership over dat wat je doet/maakt.
Helaas is 90% van alle software engineering jobs tegenwoordig "taakjes werk", en ik probeer daar zo veel mogelijk van weg te blijven.

Een persoon wie ook zijn uitdagingen heeft (maar dan met ADHD) is Adam Savage. Een van zijn coping mechanismes is om meerdere projecten parallel te hebben, maar zonder druk/deadlines zodat hij ze kan laten vallen en oppakken wanneer hij er behoefte aan heeft.
ADHD is zeker niet hetzelfde als hoogbegaafdheid, maar er zijn voldoende parallellen in gedrag/behoeftes om coping stategieen ervan te lenen/proberen.

Anyways, er zijn heel veel coping mechanismes te vinden die je kunt uitproberen, maar bottomline is er geen fix. Zoals Adam Savage ooit zei: "it's not a problem to solve, but a process to manage", en vooral accepteren dat jij de wereld anders navigeert dan anderen dat doen.

[Joost1981_2]

boxlessness schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 21:34:
[...]
Waar ik wel heel erg slecht op ga is wanneer ik in "taakjes-modus" moet opereren. Dat wil zeggen taakje/feature van het board oppikken, lezen, g'woon maken, en afvinken. Het beste opereer ik wanneer ik in "probleem-oplos-modus" kan werken: dit is het doel, ongeveer, make it happen. Of soms nog beter: dit is het doel, ongeveer, laten we samen er naar toe werken. Wat ook een trigger is is het gevoel van ownership over dat wat je doet/maakt.
Helaas is 90% van alle software engineering jobs tegenwoordig "taakjes werk", en ik probeer daar zo veel mogelijk van weg te blijven.

En daar zit het probleem. Taakjes werk werkt niet. Je bent engineer en je lost problemen op. Helaas zal werken in de IT zo blijven de komende jaren

Om goed je werk te kunnen doen is Purpose, Autonomy en Mastery nodig (Pink). Als je er al eentje mist ga je scheef.

[ Voor 6% gewijzigd door Joost1981_2 op 23-07-2024 22:08 ]

[RecurverMB]

Frieda schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 19:30:
nast hoogbegaafd, zit je ook ergens op het spectrum toevallig? je copingstrategieën komen me bekend voor namelijk. zou zeker met een goede coach of therapeut aan de slag gaan om te voorkomen dat je er weer een tijd afligt

Hier sluit ik me bij aan, lijkt me goed ADHD/ASS ook mee te nemen in de onderzoeken. Wat je beschrijft is heel herkenbaar, van zowel de problemen waar je tegenaan loopt als het gevoel wat je daarbij hebt. Na 4 banen in 7 jaar (waarvan 4 in de consultancy dus nog meer bedrijven van binnen gezien) en net voorbij de tweede burn-out ga ik binnenkort het onderzoekstraject voor ASS in.

[Harm_H]

Heel herkenbaar. Ik twijfel nog of het inherent aan de IT is (ie denkwerk) of aan de persoonlijke leefomgeving. Zowel voor beide redenen ben ik geïnteresseerd. Toch gebruik ik dat tweede nu als excuus, namelijk dat als ik geen kinderen heb, dat de samenleving kan barsten. Extreme apathie. Daarom werkloos.

Ik vraag me af als iemand een heel steunende thuis-situatie heeft: elke dag is het eten klaar en de was gewassen, of ik dan meer gemotiveerd zou zijn om te werken (ja, denk ik).

Dat het werk verder nauwelijks voldoening oplevert speelt ook wel mee. Is het hogere salaris (tig keer modaal), maar geen persoonlijke bedankjes of zichtbaar resultaat het waard?
Ik zag het nut niet om €120.000+ te verdienen. Wat heb je eraan zonder gezin?

Dit zegt voldoende: "man comes home from work"

[ Voor 12% gewijzigd door Harm_H op 25-07-2024 22:25 ]

[jadjong]

Pathogen schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 13:56:
Ik snap de aantrekkingskracht hiervan. Heb het idee meerdere keren in mijn hoofd gehad, maar ik zie veel haken en ogen waar ik mij niet prettig bij voel. Vooral op het gebied van onzekerheid, financieel, en het telkens opnieuw vinden van een geschikte klus... Ik vind het een veel fijner idee om dat aan een ander over te laten. Zodanig ben ik ook de consultancy ingerold: zij regelen dat voor mij.

Ik kan je aanraden om iets te zoeken waarbij de deadline vast staat en ook gehaald kan worden, niets motiverender voor je dan 'I love it when a plan comes together' wanneer je iets te vroeg oplevert. Of dit een conversie van een ERP systeem is of de verplaatsing van een stuk snelweg, dat hangt af van je interesses. Maar het resultaat is hetzelfde; Pathogen gaat na een lange dag met een tevreden gevoel naar huis want alles ging goed en de klant is blij. Als zelfstandige aan de slag gaan is alleen maar een manier om meer kans te maken op klussen die bij je passen.

Ik vind het heerlijk om hapklare klussen te doen met soms eentje ver onder niveau(betaald uitrusten ), de meeste op niveau(goed voor je zelfvertrouwen) en soms eentje boven het niveau(spannend) want je wil toch af en toe iets verder komen. Plannetje maken, plannetje testen en vervolgens binnen het onderhoudsinterval uitvoeren op zo'n manier dat de gebruiker er niets van merkt. Uiteraard met enige marge die je er uit ervaring bij op telt.
Wat het zelfstandige hierin fijn maakt is de mogelijkheid om de klant veel succes te wensen als ze iets willen wat niet kan. Tien man die zegt dat het onmogelijk kan(binnen de gestelde tijd), maar eentje drukt toch door, dan kan je een stapje naar achteren doen zonder dat iemand dit betitelt als werkweigering of je onderop de stapel zet betreffende een latere promotie. Waarschijnlijk zullen ze je nooit meer inhuren, maar dat gevoel is dan geheel wederzijds.
Een ander fijn voordeel van zelfstandige, vind ik, is de motivatie. Wie ongemotiveerd de kantjes er van af loopt hoeft van mij niet meer terug te komen, naarmate de tijd vordert houdt je alleen mensen over waar jij wel vrolijk van wordt. En zij hopelijk van jou.

[Barrycade]

Je kan je meestal iets makkelijker als buitenstaander profileren als ingehuurde en dus af en toe als een lompe beer je project er door duwen.

Maar dat wil niet betekenen dat je daar voldoening uithaalt. Zeker niet omdat je dan weet dat de opdrachtgever niet weet/snapt wat hij opgeleverd heeft gekregen omdat je te snel bent gegaan.

Dus na wat jaren in de consultancy met bureaula projecten voor groot geld te hebben afgeleverd gaf me dat ook geen voldoening.

Ik heb vaak dat ik vaak de problemen in kaart heb en dan vaak ook wel de oplossingen, voordat de eerste meeting geweest is.

Dus als ik voor het einde van de eerste meeting die oplossingen op tafel leg zit iedereen me vreemd aan te kijken met woorden als, we hebben de problemen zelfs nog niet gedefinieerd. Wat bedoel je?

En zit ik vele andere meetings die volgen Tweakers te refreshen.

En dan komt er een oplossing die niet werkt en uiteindelijk na een jaar modderen komen ze naar me toe met, ik snap nu eindelijk wat je zei in die eerste meeting. We gaan je oplossingen implementeren.

Ik heb mezelf nu als uitdaging de opdracht gegeven om toch de collegas mee te krijgen eerder in het proces. Maar das nog een hele klus voor mij. Niet zozeer omdat ik iets niet kan communiceren . Maar ik moet mezelf iedere keer dwingen om langzaam te gaan en alle stappen die ik maak toe te lichten.

En als dat lukt haal ik daar wel voldoende voldoening uit.

Hierdoor en door wat uitdagingen buiten het takenpakket te zoeken waar ik me in moet verdiepen omdat het nieuw voor me is hou ik het vol.

[VikeeVeekie]

Ik haak hier ook aan en volg het ook de komende tijd, hoewel ik pas nu een jaartje werkzaam ben nadat ik op hbo ben afgestudeerd, heb ik hetzelfde gevoel met lethargie, uitstelgedrag en gebrek aan stimulans.

Ik had eerst 7 maanden als sysadmin intern bij een bedrijf gezeten die zo'n 300 koppen telde, maar management was dermate slecht dat ze me eigenlijk niet bezig konden houden en ik de hele week praktisch niets aan het doen was.

Nu uiteindelijk ben ik aan de slag gegaan bij een IT dienstverlener als network engineer die iets breder is aangezien we ook ISP zijn. Het werk is een stuk meer betrokken en m'n communicatie en troubleshooting skills worden op de proef gesteld. Toch speelt bij mij ook het stukje procrastinatie, soms uit overwhelm door zaken die lopen maar ook met regelmaat door gebrek aan stimulans lijkt wel. Op dagen dat ik veel opgelost krijg ga ik met een goed gevoel de deur uit en voel ik me daardoor empowered, maar dagen met veel inkomende tickets en onopgeloste issues, of irritante tickets, ben ik aan het eind van de dag blij als de dag voorbij is.

Sinds mijn afstuderen merk ik ook dat ik ook in m'n vrije tijd een stuk lethargischer op het leven ben ga kijken en vaak eigenlijk bijna niets doe en uiterst negatief ben, maar eerlijk dat komt ook omdat ik merk dat ik niet langer in Nederland wil verblijven vanwege het uiterst slechte vestigigingsklimaat en andere factoren die ik even buiten beschouwing laat.

[Krwz]

Joost1981_2 schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 14:58:
Ik herken een aantal zaken die je benoemd en wellicht ben ik negatief maar de IT sector is eigenlijk gewoon niet leuk. Ik merk het aan mijn mijzelf maar ook aan mijn vrienden. Het komt vaak niet door het werk zelf maar door de omstandigheden waar het werk in moet gebeuren. Zelf heb ik veel last van de enorme invasie aan scrummasters/agile coaches zonder IT achtergrond. Of je benoemd het zelf al, een PO zonder mandaat of geen kwaliteit mogen leveren wegens het features butsen. Mijn laatste opdracht ben ik ontvlucht door een schooljuffie die het verpeste. Ik kan er niet meer tegen.

Wat mijn ogen heeft doen openen is dat het werken voor iets wat impact maakt op de maatschappij een stuk interessanter is. Nadeel: Het betaald een stuk minder en lever een eventuele leasebak maar in.

Mijn tip: Zoek je purpose en dat zit hem denk ik niet zo zeer de rol maar meer de WHY. (Overigens geef ik je de tip maar ik ben er zelf nog niet uit 😉)

Hier ook herkenning. Heb al eens een uitstapje gemaakt naar een andere sector, maar daar miste ik de inhoudelijke uitdaging. In theorie pas ik perfect in de IT, laat mij maar puzzelen, in een vraagstuk duiken, ik los het wel op. Kan daar echt van genieten.

Maar dat is de inhoud. Die vind ik fantastisch. De vorm past minder bij mij: het 9-5 kantoorstramien, standup om 9:00, taakjes afvinken, retrospective hier, planning poker daar, zuigt energie uit me. Het micromanagement dat zich vermomt als agile is een killer voor de motivatie en productiviteit.

Ik reken erop dat er een tijd komt dat organisaties zich realiseren dat agile/scrum een (te) dure vorm van werkverschaffing is.en in de tussentijd haal ik mijn energie uit de inhoud en uit mijn collega's. Micromanagement en overbodige vergaderingen heb je overal, in welke sector je ook zit, en inhoudelijk ben ik in de IT wel precies waar ik wezen moet.

[ Voor 10% gewijzigd door Krwz op 28-07-2024 19:23 ]

[Joost1981_2]

Krwz schreef op zondag 28 juli 2024 @ 14:39:
[...]
De vorm past minder bij mij: het 9-5 kantoorstramien, standup om 9:00, taakjes afvinken, retrospective hier, planning poker daar, zuigt energie uit me. Het micromanagement dat zich vermomt als agile is een killer voor de motivatie en productiviteit.

Ik reken erop dat er een tijd komt dat organisaties zich realiseren dat agile/scrum een (te) dure vorm van werkverschaffing is.en in de tussentijd haal ik mijn energie uit de inhoud en uit mijn collega's. Micromanagement en overbodige vergaderingen heb je overal, in welke sector je ook zit, en inhoudelijk ben ik in de IT wel precies waar ik wezen moet.

Je ziet de kanteling dat de scrummastertjes zonder IT achtergrond nu aan de kant worden geschoven. Het gaat tig nog lang duren (5-10 jaar) denk ik. Maar dit is offtopic.

[BakkerM]

Krwz schreef op zondag 28 juli 2024 @ 14:39:
[...]

Ik reken erop dat er een tijd komt dat organisaties zich realiseren dat agile/scrum een (te) dure vorm van werkverschaffing is.en in de tussentijd haal ik mijn energie uit de inhoud en uit mijn collega's. Micromanagement en overbodige vergaderingen heb je overal, in welke sector je ook zit, en inhoudelijk ben ik in de IT wel precies waar ik wezen moet.

Ik hoop het ook. Ik zit in een hele andere sector en vakgebied, maar 'mijn' IT afdeling is ook zo druk met storypoints, tickets, sprints, etc. Het liefst allemaal op afstand zodat er geen enkel echt gesprek is tussen de business en IT, maar het scrumproces is heiliger dan het resultaat. Dat jaarlijks 50% van alle IT collega's opzeggen is schijnbaar nog onvoldoende signaal om te kappen met die onzin.

Het enige wat ik graag wil is samen met een (IT) collega gewoon om tafel, samen probleem verkennen, oplossingen uitwisselen en het liefst een paar dagen naast elkaar zitten tot het werkt. High five en een biertje bij een succes en anders nieuwe poging.

Dat laatste lukt helaas al jaren niet meer, maar ik ben wel uren kwijt aan teamsmeetings met scrummasters om elke keer weer uit te leggen wat de business is en wat de behoefte echt is.



I.r.t. de topicstarter en anderen: ik snap ook wel dat je af en toe levensmoe wordt: soms van de business, nog vaker van je eigen IT management..

[bmwgozer]

BakkerM schreef op maandag 29 juli 2024 @ 14:15:
[...]


Ik hoop het ook. Ik zit in een hele andere sector en vakgebied, maar 'mijn' IT afdeling is ook zo druk met storypoints, tickets, sprints, etc. Het liefst allemaal op afstand zodat er geen enkel echt gesprek is tussen de business en IT, maar het scrumproces is heiliger dan het resultaat. Dat jaarlijks 50% van alle IT collega's opzeggen is schijnbaar nog onvoldoende signaal om te kappen met die onzin.

Het enige wat ik graag wil is samen met een (IT) collega gewoon om tafel, samen probleem verkennen, oplossingen uitwisselen en het liefst een paar dagen naast elkaar zitten tot het werkt. High five en een biertje bij een succes en anders nieuwe poging.

Dat laatste lukt helaas al jaren niet meer, maar ik ben wel uren kwijt aan teamsmeetings met scrummasters om elke keer weer uit te leggen wat de business is en wat de behoefte echt is.

Ken een goeie dev die zijn eigen toko is begonnen met allemaal mensen die in het spectrum zitten, die weigeren simpelweg die tussenlaag. Heb nog nooit zo’n blije klanten gezien.

Enige negatieve dat je hoort zijn devs die niet passen in zijn plaatje en roepen hoe het nooit schaalbaar kan worden. Dus ik denk dat je heel raak zit met je verhaal.

Misschien ook wel het probleem waar meeste mensen in dit topic beetje tegenaan hikken? Taakjes doen maar omdat ze business niet echt in kunnen voelen ze zich soort van vastgeketend aan dingen waar de klant eigenlijk niet echt bij gebaat is.

Ze zien dit zelf door alle kennis en ervaring, maar kunnen niks anders doen dan het werk gewoon uitvoeren.

[Joost1981_2]

BakkerM schreef op maandag 29 juli 2024 @ 14:15:
[...]
Dat laatste lukt helaas al jaren niet meer, maar ik ben wel uren kwijt aan teamsmeetings met scrummasters om elke keer weer uit te leggen wat de business is en wat de behoefte echt is.



I.r.t. de topicstarter en anderen: ik snap ook wel dat je af en toe levensmoe wordt: soms van de business, nog vaker van je eigen IT management..

Dit ligt niet perse aan scrum he. Maar aan management en scrummastertjes

[CVTTPD2DQ]

Joost1981_2 schreef op maandag 29 juli 2024 @ 17:14:
Dit ligt niet perse aan scrum he. Maar aan management en scrummastertjes

Het ligt natuurlijk nóóit aan scrum, maar aan de mensen en organisaties die er mee moeten werken. Ooit gaat het lukken om software te ontwikkelen zonder die vervelende randzaken, en pas dan doe je Agile "zoals het hoort".

[BakkerM]

Joost1981_2 schreef op maandag 29 juli 2024 @ 17:14:
[...]


Dit ligt niet perse aan scrum he. Maar aan management en scrummastertjes

CVTTPD2DQ schreef op maandag 29 juli 2024 @ 17:42:
[...]


Het ligt natuurlijk nóóit aan scrum, maar aan de mensen en organisaties die er mee moeten werken. Ooit gaat het lukken om software te ontwikkelen zonder die vervelende randzaken, en pas dan doe je Agile "zoals het hoort".

Het ligt er mijn inziens aan dat hoger management zich laat verleiden tot methodes die zich ergens anders, binnen een ander type organisatie in een andere context, zich ooit wel eens heeft bewezen. Als het tegen zit wordt er dan ook nog een klein boekje over geschreven en voor je het weet is er één iemand vanuit het hoger management die naar eer en geweten de foute keuze maakt.

Vervolgens zit een organisatie vast aan iets zoals scrum (maar je kan hier iedere managementbenadering invoegen) wat eigenlijk helemaal niet werkt maar waaraan welk vastgehouden wordt. Het doel en de echte bedoeling raken losgekoppeld en er is weer een verdraaide organisatie ontstaan.

Gebeurd waarschijnlijk vaker bij bedrijfskundigen (MBA's) dan bij organisatiedeskundigen, want cijfermatig klopt de businesscase wel. Maar ondertussen.... ga ik volledig offtopic

[boxlessness]

Joost1981_2 schreef op dinsdag 23 juli 2024 @ 14:58:
Hey @Pathogen vervelend om te horen. Ik haal uit je verhaal niet echt waardoor het komt. Weet je dat?

Ik herken een aantal zaken die je benoemd en wellicht ben ik negatief maar de IT sector is eigenlijk gewoon niet leuk. Ik merk het aan mijn mijzelf maar ook aan mijn vrienden. Het komt vaak niet door het werk zelf maar door de omstandigheden waar het werk in moet gebeuren. Zelf heb ik veel last van de enorme invasie aan scrummasters/agile coaches zonder IT achtergrond. Of je benoemd het zelf al, een PO zonder mandaat of geen kwaliteit mogen leveren wegens het features butsen. Mijn laatste opdracht ben ik ontvlucht door een schooljuffie die het verpeste. Ik kan er niet meer tegen.

Wat mijn ogen heeft doen openen is dat het werken voor iets wat impact maakt op de maatschappij een stuk interessanter is. Nadeel: Het betaald een stuk minder en lever een eventuele leasebak maar in.

Mijn tip: Zoek je purpose en dat zit hem denk ik niet zo zeer de rol maar meer de WHY. (Overigens geef ik je de tip maar ik ben er zelf nog niet uit 😉)

De 2024 stackoverflow developer survey zegt dat 80% van de developers jouw gevoel van niet happy in de job zijn delen.

Gelukkig weet fireship er een wat luchtigere draai aan te geven.

[Joost1981_2]

@Pathogen any updates?

[ducoquelicot]

Ik zie dat dit topic al ietsje ouder is, maar doe toch graag nog even een duit in het zakje. Vooral omdat het heel herkenbaar is wat je schrijft. Paar punten:

- Hoogbegaafdheid heeft overlap met andere neurodiverse labels, waardoor het vaak ten onrechte voor die andere labels wordt aangezien. Daarom, de adviezen over "kijk ook eens naar ASS/ADHD" ed zijn ongetwijfeld goedbedoeld maar kunnen de plank volledig misslaan. Staar je daar dus niet blind op.

- Kijk eens of een Kerntalentenanalyse iets voor je is. Ik kan Rianne vd Ven heel erg aanraden, zij heeft ook een eigen bedrijf dat Hoogbegaafd in Bedrijf heet. Helpt HB mensen die zijn vastgelopen om werk te vinden dat bij ze past.

- Een boek als 'How to be everything' van Emily Wapnick of 'Refuse to Choose' van Barbara Sher kan misschien aanknopingspunten bieden voor "wat dan wel"?

Bron: ik heb regelmatig last van dit soort existentiële depressies, zoals ik ze inmiddels ben gaan noemen (is ook een term die je kunt googlen, heb het niet zelf verzonnen). Ben zelf ook HB, zeg dat eigenlijk nooit, maar realiseerde me na bore out nummer vier dat ik er misschien toch maar iets mee moest. Ben dus gericht naar HB coaching en ondersteuning gaan zoeken, en dat maakt een wereld van verschil.

Inmiddels zit ik part time in loondienst bij een internationale organisatie als Head of Product en ben ik daarnaast freelancer in de innovatie consultancy (heb ik anderhalf jaar fulltime gedaan). Nog nooit zo gelukkig geweest. Krijg alle ruimte om interessante dingen te doen, m'n eigen plan te trekken, ik leer elke dag enorm veel en werk met geweldige mensen samen van over de hele wereld, in het vakgebied wat me aan het hart ligt.

Heeft veel tranen en frustratie gekost om hier te komen, maar het erkennen van en werken met die HB component is cruciaal geweest. En dan benoem ik het eigenlijk nog steeds bijna nooit bij opdrachtgevers.

[Pathogen]

Joost1981_2 schreef op zaterdag 10 augustus 2024 @ 18:45:
@Pathogen any updates?

Hey ho Ik ben in de tussentijd even op vakantie geweest, zoals wel meer mensen met schoolgaande kinderen. Daar wilde ik graag de aandacht bij houden, vandaar dat ik hier even niet heb gereageerd.

Ik ben er echt even uit geweest, wat wel goed is om de meter weer eventjes op nul te zetten. Keerzijde is dat ik ook het gevoel heb dat er in de afgelopen 2-3 weken geen vooruitgang is geboekt.

Vandaag mijn eerste werkdag, meteen chaotisch en ik voel me tegen allerlei grenzen aan botsen. Erg nuttig om die grenzen te herkennen, dat helpt wel iets tegen het blijven verzanden in oude patronen.

Ik weet oprecht even niet wat ik allemaal al geschreven heb, dus mogelijk komen er nu wat dingen dubbel, maar:

Ik heb recent een flink breed diagnostisch traject gehad, waarbij autisme-spectrum, AD(H)D en allerlei aanverwanten zijn getest. Hieruit is alleen de conclusie "vermijdende persoonlijkheidsstoornis" gekomen.
Hiervoor volg ik een redelijk intensief traject, waar ik wekelijks een dagdeel aan besteed. Hoe verder dat gaat, hoe meer zaken ik kan ophangen aan enkele gebeurtenissen in het verleden, alsmede mijn daardoor aangeleerde vermijdingsgedrag. Dat is confronterend, in de zin van, hoe ga ik zoveel jaar aangeleerd gedrag omdraaien, maar aan de andere kant (kwam toevallig vanochtend ter sprake) ben ik ook ooit gestopt met roken na een jaar of 10.
Een IQ test is niet gedaan. Hier ga ik mogelijk zelf nog wat mee doen in de nabije toekomst - ben er nog niet zeker van of ik het wel of niet nodig vind.

Ik heb vanuit werk een iets beter passende opdracht gekregen. Met deadline, met belang voor het bedrijf en voor meerdere klanten, en iets dat eigenlijk nog niet door anderen is opgepakt. Voor de vakantie ging dat nog behoorlijk stroperig, maar ik heb het gevoel dat dat ook kan komen omdat ik al erg ver in de sleur zat. Ik ben benieuwd hoe het nu verder gaat.

[Pathogen]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

EDIT: eerste reactie even tussen MO-tags gezet. Na enig heen en weren lijkt het toch weer een gevalletje storm-in-glas-water te zijn en maak ik me vooral heel druk om heel weinig problemen. Hoe kom ik toch elke keer weer in zulke situaties terecht...

[ Voor 12% gewijzigd door Pathogen op 14-08-2024 14:16 ]

[Pathogen]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Als ik dit vertaal naar een functietitel, dan kom ik op:
- Software Support Engineer
- Functioneel beheer met technische achtergrond?

Verdere input, vooral in de vorm van functietitels, is nog steeds heel erg welkom!

[DHV]

Members only: ..

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[jadjong]

Pathogen schreef op donderdag 15 augustus 2024 @ 13:48:
***members only***


Als ik dit vertaal naar een functietitel, dan kom ik op:
- Software Support Engineer
- Functioneel beheer met technische achtergrond?

Verdere input, vooral in de vorm van functietitels, is nog steeds heel erg welkom!

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Roozzz]

Pathogen schreef op maandag 12 augustus 2024 @ 16:05:
[...]

Ik heb recent een flink breed diagnostisch traject gehad, waarbij autisme-spectrum, AD(H)D en allerlei aanverwanten zijn getest.
[...]

Mag ik vragen wat jou ertoe heeft doen besluiten om dit te gaan doorlopen, hoe je dit georganiseerd hebt en wat het je opgeleverd heeft? Zeker nu je een paar maanden verder bent ben ik benieuwd of je daar iets op kan, en wil, reflecteren. Ik probeer voor mezelf te bepalen of ik ook een 'diagnose' wil proberen te laten stellen. Ik twijfel een beetje over wat een eventueel stempeltje zal opleveren.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 3% gewijzigd door Roozzz op 29-10-2024 12:40 ]