Hi allemaal,
Ik zit in een hele vervelende situatie. Ik heb een sociale huurwoning geaccepteerd, met dien verstande dat ik daar glasvezel zou kunnen krijgen. De woningstichting heeft me dat beloofd. Ik heb het nodig omdat ik m’n geld uitsluitend via het internet verdien. Ik heb er ook duidelijk gemaakt dat ik een burn-out heb, en dat ik dus mentale rust nodig heb. Volgens de woningstichting allemaal geen probleem. Uiteindelijk moest ik een contract digitaal ondertekenen en dat heb ik gedaan.
Volgens de woningbouw was het makkelijker om eerst te accepteren en dan nog iets terug te draaien als dat moest, dan om het af te wijzen en dan alsnog te accepteren. Vandaar dat ik heb geaccepteerd.
Nu blijkt, dat ik op het adres geen glasvezelaansluiting heb, terwijl de postcodecheck van KPN aangaf van wel. Geen probleem, dan legt KPN dat gewoon aan. Maar daarvoor moet KPN door de tuin van de buurman, en daar begon de ellende: de onderbuurman blijkt de vorige bewoner van de door mij geaccepteerde woning te zijn. Ik heb hem gesproken en hij intimideerde me direct, dat hij geen last van mij wil hebben. Dat ik het maar niet in m’n hoofd moest halen om ooit kinderen te krijgen. Over de glasvezel vertelde hij er ‘een dikke laag beton op gestort te hebben.’ Geen beste eerste indruk. Hij was ook niet helemaal bij z’n positieven, meneer blijkt een zware drugsgebruiker te zijn.
Allemaal informatie die ik niet had, voordat ik het contract tekende. Ik heb duidelijk gemaakt aan de woningbouw dat ik het niet zie zitten daar te gaan wonen. Vooral niet omdat ik de mentale rust nodig heb om aan mijn herstel te werken. Ik heb ze nog voor de sleuteloverdracht op de hoogte gesteld.
De woningbouw was daar niet blij mee. Begrijpelijk. Maar ik heb de eerste maand huur bij tekenen van het contract vooruit moeten betalen (+25 euro administratiekosten). Dat heb ik gedaan. Ook m’n inschrijftijd ben ik kwijt. Daarvan krijg ik niets terug.
Mijn vraag: staat de woningbouw in haar recht door mijn geld niet terug te geven terwijl ik de sleutel van het huis geen seconde in handen heb gehad en ik daar dus niet heb gewoond?
Graag geen opmerkingen over mijn mentale gesteldheid. Ik ben hard op weg om de weg naar boven weer te vinden, met behulp van een psycholoog.
Ik zit in een hele vervelende situatie. Ik heb een sociale huurwoning geaccepteerd, met dien verstande dat ik daar glasvezel zou kunnen krijgen. De woningstichting heeft me dat beloofd. Ik heb het nodig omdat ik m’n geld uitsluitend via het internet verdien. Ik heb er ook duidelijk gemaakt dat ik een burn-out heb, en dat ik dus mentale rust nodig heb. Volgens de woningstichting allemaal geen probleem. Uiteindelijk moest ik een contract digitaal ondertekenen en dat heb ik gedaan.
Volgens de woningbouw was het makkelijker om eerst te accepteren en dan nog iets terug te draaien als dat moest, dan om het af te wijzen en dan alsnog te accepteren. Vandaar dat ik heb geaccepteerd.
Nu blijkt, dat ik op het adres geen glasvezelaansluiting heb, terwijl de postcodecheck van KPN aangaf van wel. Geen probleem, dan legt KPN dat gewoon aan. Maar daarvoor moet KPN door de tuin van de buurman, en daar begon de ellende: de onderbuurman blijkt de vorige bewoner van de door mij geaccepteerde woning te zijn. Ik heb hem gesproken en hij intimideerde me direct, dat hij geen last van mij wil hebben. Dat ik het maar niet in m’n hoofd moest halen om ooit kinderen te krijgen. Over de glasvezel vertelde hij er ‘een dikke laag beton op gestort te hebben.’ Geen beste eerste indruk. Hij was ook niet helemaal bij z’n positieven, meneer blijkt een zware drugsgebruiker te zijn.
Allemaal informatie die ik niet had, voordat ik het contract tekende. Ik heb duidelijk gemaakt aan de woningbouw dat ik het niet zie zitten daar te gaan wonen. Vooral niet omdat ik de mentale rust nodig heb om aan mijn herstel te werken. Ik heb ze nog voor de sleuteloverdracht op de hoogte gesteld.
De woningbouw was daar niet blij mee. Begrijpelijk. Maar ik heb de eerste maand huur bij tekenen van het contract vooruit moeten betalen (+25 euro administratiekosten). Dat heb ik gedaan. Ook m’n inschrijftijd ben ik kwijt. Daarvan krijg ik niets terug.
Mijn vraag: staat de woningbouw in haar recht door mijn geld niet terug te geven terwijl ik de sleutel van het huis geen seconde in handen heb gehad en ik daar dus niet heb gewoond?
Graag geen opmerkingen over mijn mentale gesteldheid. Ik ben hard op weg om de weg naar boven weer te vinden, met behulp van een psycholoog.