Volgende situatie:
Huwelijk waarbij vrouw als piloot werkte. Man was thuis voor de kinderen. Nadat kinderen op school zaten waren er toenemende ruzies omdat de man niet wilde werken (in een betaalde baan). Huishouden werd steeds minder aandacht aan besteed, kinderopvoeding ook. Eigen projecten van de man namen toe (allen onbetaald of nauwelijks betaald).
Vorig jaar heeft de vrouw er een punt achter gezet.
Je raadt het al; omdat zij alleenverdiener was, kan zij de volledige alimentatie dokken. De man heeft de helft van het door haar verdiende vermogen opgestreken, de kids bij haar neergepoot en leeft nu lekker in vrijheid van het vermogen uit het huwelijk en de alimentatie.
Het is toch te zot voor woorden dat dit kan in Nederland? Man weigert te werken, heeft jarenlang geteerd op de vrouw en profiteert ook, nadat zij protesteert tegen deze uitbuiting, van het recht door wel het vermogen uit het huwelijk te halen na de scheiding, maar zich niet aan een of andere vorm van verantwoordelijkheid voor haar of zijn kinderen te willen houden.... Dit zet ook vraagtekens bij een wederzijdse zorgplicht; het recht staat volledig aan de zijde van de man; deze kan ook na het huwelijk nog jaren teren op de werkende of in dit geval arbeidsongeschikte partner, zonder zelf iets te hoeven doen. Bij mij roept het vraagtekens op waarom het nederlandse recht niet wat meer aanstuurt op verantwoordelijkheid bij BEIDE gescheiden echtgenoten. De verantwoordelijkheid blijft op deze manier uitsluitend bij de werkende echtgenoot liggen.
Ik vraag voor dit gescheiden echtpaar aan de experts: in hoeverre kan de vrouw, die inmiddels vanwege een burnout arbeidsongeschikt geworden is, een financiële bijdrage van de man verwachten? Haar inkomen is flink gekelderd sinds haar ziekte. Ze zorgt ondanks dat 90% voor de kinderen en kan ook nog eens alle kosten voor hun betalen en een flinke alimentatie aan de exman.
De exman heeft bovendien aangegeven, niet meer voor de kinderen te willen zorgen dus heeft ze ook een probleem als ze weer aan het werk moet; wie zorgt er voor de kids als zij weer vliegt als pilote?
Kan zo iemand als die ex van haar verplicht gaan worden om te werken door een rechter? Iets met verdiencapaciteit? Kan die ex van haar ook verplicht worden om voor zijn kinderen te zorgen als zijn exvrouw weer gaat werken? Of kan hij zich daar lekker aan onttrekken en alles bij haar laten liggen?
Graag wat respectvolle reacties; ze is een goede vriendin van me, supermeid, en heeft het nu heel zwaar door de klap van de scheiding en het gedrag van haar exman. Probeert echt de boel in haar eentje te rooien, maar ze komt inmiddels wel aan haar grenzen. Kids afgeven wil ze in principe niet, omdat er dan nog meer geld naar haar exman gaat
Ik hoop voor haar wat bruikbare antwoorden te krijgen....
Huwelijk waarbij vrouw als piloot werkte. Man was thuis voor de kinderen. Nadat kinderen op school zaten waren er toenemende ruzies omdat de man niet wilde werken (in een betaalde baan). Huishouden werd steeds minder aandacht aan besteed, kinderopvoeding ook. Eigen projecten van de man namen toe (allen onbetaald of nauwelijks betaald).
Vorig jaar heeft de vrouw er een punt achter gezet.
Je raadt het al; omdat zij alleenverdiener was, kan zij de volledige alimentatie dokken. De man heeft de helft van het door haar verdiende vermogen opgestreken, de kids bij haar neergepoot en leeft nu lekker in vrijheid van het vermogen uit het huwelijk en de alimentatie.
Het is toch te zot voor woorden dat dit kan in Nederland? Man weigert te werken, heeft jarenlang geteerd op de vrouw en profiteert ook, nadat zij protesteert tegen deze uitbuiting, van het recht door wel het vermogen uit het huwelijk te halen na de scheiding, maar zich niet aan een of andere vorm van verantwoordelijkheid voor haar of zijn kinderen te willen houden.... Dit zet ook vraagtekens bij een wederzijdse zorgplicht; het recht staat volledig aan de zijde van de man; deze kan ook na het huwelijk nog jaren teren op de werkende of in dit geval arbeidsongeschikte partner, zonder zelf iets te hoeven doen. Bij mij roept het vraagtekens op waarom het nederlandse recht niet wat meer aanstuurt op verantwoordelijkheid bij BEIDE gescheiden echtgenoten. De verantwoordelijkheid blijft op deze manier uitsluitend bij de werkende echtgenoot liggen.
Ik vraag voor dit gescheiden echtpaar aan de experts: in hoeverre kan de vrouw, die inmiddels vanwege een burnout arbeidsongeschikt geworden is, een financiële bijdrage van de man verwachten? Haar inkomen is flink gekelderd sinds haar ziekte. Ze zorgt ondanks dat 90% voor de kinderen en kan ook nog eens alle kosten voor hun betalen en een flinke alimentatie aan de exman.
De exman heeft bovendien aangegeven, niet meer voor de kinderen te willen zorgen dus heeft ze ook een probleem als ze weer aan het werk moet; wie zorgt er voor de kids als zij weer vliegt als pilote?
Kan zo iemand als die ex van haar verplicht gaan worden om te werken door een rechter? Iets met verdiencapaciteit? Kan die ex van haar ook verplicht worden om voor zijn kinderen te zorgen als zijn exvrouw weer gaat werken? Of kan hij zich daar lekker aan onttrekken en alles bij haar laten liggen?
Graag wat respectvolle reacties; ze is een goede vriendin van me, supermeid, en heeft het nu heel zwaar door de klap van de scheiding en het gedrag van haar exman. Probeert echt de boel in haar eentje te rooien, maar ze komt inmiddels wel aan haar grenzen. Kids afgeven wil ze in principe niet, omdat er dan nog meer geld naar haar exman gaat
Ik hoop voor haar wat bruikbare antwoorden te krijgen....