Ik sta nu 11 jaar ingeschreven bij Woningnet Almere. Normaliter verdien ik zo'n 2300 netto per maand, maar nu heb ik tijdelijk door ziekte geen werkgever en zijn mijn inkomsten in de Ziektewet gezakt naar 1700 netto in de maand inclusief zorgtoeslag. Ik heb dit aangepast op Woningnet maar sta nog steeds niet bovenaan. Mijn inkomen dit jaar zal tussen de 25.000- 30.000 zijn, en mijn therapeut gaat uit van nog zeker 4 maanden therapie eer ik "werkfit" ben.
Particuliere verhuurders vragen 3,5x de netto huur. Hier is dat 1200 euro voor een miniappartement. Ik ga dat nooit kunnen betalen, mijn bruto inkomsten zijn ongeveer 3,2k in de maand. Ik ben nu 34 en werk sinds mijn 26e fulltime. Hiervoor studeerde ik aan de universiteit en had af en aan bijbaantjes.
Ik heb tot voor kort altijd op kamers gewoond of samengewoond. Helaas was mijn laatste relatie zo ongezond dat ik halsoverkop naar mijn ouders moest vluchten. Hij heeft daarbij mijn laatste spaargeld opgemaakt. Op dit moment heb ik slechts 2000 euro op mijn spaarrekening. De politie kan niks doen, ik ben mijn geld kwijt. Ik heb door meerdere geweldsdelicten, pesten, en deze relatie een trauma opgelopen waar ik nu dus voor onder behandeling ben. Ik krijg de 16e EMDR. Ik zie mezelf nog heel lang geen relatie aan durven gaan, laat staan weer samen te gaan wonen. Het idee van een rijke partner, dat Hugo opperde, is voor mij niet haalbaar voor ik dit alles heb verwerkt. Andere huisgenoten dan mijn ouders is nu ook niet haalbaar. Ik ben ontzettend prikkelbaar en heb paniekaanvallen.
Op kamers wonen wil ik ook niet meer. De woningen waren vies, er was drugsoverlast, en gezien ik al sinds mijn 20e bij de GGZ loop wegens angst, depressie, neurodiversiteit, en jeugdtrauma, is dit niet goed voor mij. Zeker niet omdat ik een vrouw ben en door mijn problemen sneller slachtoffer ben, omdat ik vanuit trauma veel tolereer en kwetsbaar ben. Voorlopig is bij mijn ouders zitten, therapie volgen, sparen (ik betaal ze 300 euro in de maand) de enige mogelijkheid.
Ik heb de gemeente mijn situatie uitgelegd maar ik moet nog minimaal 1,5 jaar zijn ingeschreven om uberhaupt voorrang te krijgen. Ik moet namelijk onafgebroken in Almere wonen. Gezien ik bij mijn ouders kan wonen weet ik niet of ik die voorrang uberhaupt krijg. Ik ben neurodivers maar ik ben volledig onafhankelijk, zelfstandig en heb geen extra hulp nodig. Begeleid wonen is in mijn geval niet nodig en geen optie. Wel lukt het me al jaren niet om contractverlenging te krijgen omdat ik steeds last heb van paniekaanvallen. Hiervoor heb ik vorig jaar eindelijk de diagnose complexe posttraumatische stressstoornis gekregen. Ik ben eigenlijk door gegaan met hoppen van baan naar baan tot het echt niet meer ging. Gelukkig snapt het UWV dit en staan ze aan mijn kant. Maar met mijn uitkering is een particuliere woning huren al helemaal onmogelijk en ook sociaal lukt dus niet.
Als ik straks weer werk verdien ik dus alsnog te weinig voor Funda. Ik weet niet of ik ooit een vast contract kan krijgen maar ik betwijfel het. Ik weet niet of je dan kan kopen, ook al zou ik nu de komende jaren elke maand 600 euro sparen. In een andere regio wonen is in mijn geval erg afgeraden, ik heb hier mijn vangnet, vrienden, leven en als ik weer last krijg van psychische klachten is het een groot verschil of ik 2 uur met de trein moet of 15 minuten met de bus. Ik zie soms studio's op kamernet, maar die blijken toch gedeeld te zijn of de verhuurder is een scammer. Wellicht is nog langer ingeschreven staan nog een oplossing, maar dat betwijfel ik. Na 11 jaar sta ik nog op nummer 300 van 1000.
Heeft iemand een tip? Ik wil op ten duur een miniscule studio in de buurt van Almere, meer niet. Het nadeel is dat ik niet mag rijden dus er moet een trein of bus rijden. Ik ben al blij met 35 m2. Ik heb geen kinderwens, geen behoefte aan een partner, en idealiter neem ik een kat ooit, maar ook die wens lijkt nu onmogelijk.
Particuliere verhuurders vragen 3,5x de netto huur. Hier is dat 1200 euro voor een miniappartement. Ik ga dat nooit kunnen betalen, mijn bruto inkomsten zijn ongeveer 3,2k in de maand. Ik ben nu 34 en werk sinds mijn 26e fulltime. Hiervoor studeerde ik aan de universiteit en had af en aan bijbaantjes.
Ik heb tot voor kort altijd op kamers gewoond of samengewoond. Helaas was mijn laatste relatie zo ongezond dat ik halsoverkop naar mijn ouders moest vluchten. Hij heeft daarbij mijn laatste spaargeld opgemaakt. Op dit moment heb ik slechts 2000 euro op mijn spaarrekening. De politie kan niks doen, ik ben mijn geld kwijt. Ik heb door meerdere geweldsdelicten, pesten, en deze relatie een trauma opgelopen waar ik nu dus voor onder behandeling ben. Ik krijg de 16e EMDR. Ik zie mezelf nog heel lang geen relatie aan durven gaan, laat staan weer samen te gaan wonen. Het idee van een rijke partner, dat Hugo opperde, is voor mij niet haalbaar voor ik dit alles heb verwerkt. Andere huisgenoten dan mijn ouders is nu ook niet haalbaar. Ik ben ontzettend prikkelbaar en heb paniekaanvallen.
Op kamers wonen wil ik ook niet meer. De woningen waren vies, er was drugsoverlast, en gezien ik al sinds mijn 20e bij de GGZ loop wegens angst, depressie, neurodiversiteit, en jeugdtrauma, is dit niet goed voor mij. Zeker niet omdat ik een vrouw ben en door mijn problemen sneller slachtoffer ben, omdat ik vanuit trauma veel tolereer en kwetsbaar ben. Voorlopig is bij mijn ouders zitten, therapie volgen, sparen (ik betaal ze 300 euro in de maand) de enige mogelijkheid.
Ik heb de gemeente mijn situatie uitgelegd maar ik moet nog minimaal 1,5 jaar zijn ingeschreven om uberhaupt voorrang te krijgen. Ik moet namelijk onafgebroken in Almere wonen. Gezien ik bij mijn ouders kan wonen weet ik niet of ik die voorrang uberhaupt krijg. Ik ben neurodivers maar ik ben volledig onafhankelijk, zelfstandig en heb geen extra hulp nodig. Begeleid wonen is in mijn geval niet nodig en geen optie. Wel lukt het me al jaren niet om contractverlenging te krijgen omdat ik steeds last heb van paniekaanvallen. Hiervoor heb ik vorig jaar eindelijk de diagnose complexe posttraumatische stressstoornis gekregen. Ik ben eigenlijk door gegaan met hoppen van baan naar baan tot het echt niet meer ging. Gelukkig snapt het UWV dit en staan ze aan mijn kant. Maar met mijn uitkering is een particuliere woning huren al helemaal onmogelijk en ook sociaal lukt dus niet.
Als ik straks weer werk verdien ik dus alsnog te weinig voor Funda. Ik weet niet of ik ooit een vast contract kan krijgen maar ik betwijfel het. Ik weet niet of je dan kan kopen, ook al zou ik nu de komende jaren elke maand 600 euro sparen. In een andere regio wonen is in mijn geval erg afgeraden, ik heb hier mijn vangnet, vrienden, leven en als ik weer last krijg van psychische klachten is het een groot verschil of ik 2 uur met de trein moet of 15 minuten met de bus. Ik zie soms studio's op kamernet, maar die blijken toch gedeeld te zijn of de verhuurder is een scammer. Wellicht is nog langer ingeschreven staan nog een oplossing, maar dat betwijfel ik. Na 11 jaar sta ik nog op nummer 300 van 1000.
Heeft iemand een tip? Ik wil op ten duur een miniscule studio in de buurt van Almere, meer niet. Het nadeel is dat ik niet mag rijden dus er moet een trein of bus rijden. Ik ben al blij met 35 m2. Ik heb geen kinderwens, geen behoefte aan een partner, en idealiter neem ik een kat ooit, maar ook die wens lijkt nu onmogelijk.
[ Voor 5% gewijzigd door Cunoesse op 08-04-2024 01:40 ]