Want wanneer je voor die nieuwe baan veel tijd moet inleveren om er naar toe te kunnen dan lijkt dat in het begin misschien wel iets waar overheen te komen is, maar vergeet niet dat je nu al 7 jaar in een bepaald patroon zit waar je mee hebt leren leven. Een uur per dag meer reizen gaat je waarschijnlijk opbreken.
Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I'm not sure about the former
Natuurlijk is het overstappen "spannend", maar meer dan dat ook niet.
Ik weet nog goed dat ik de 1e (van 2) keer ben overgestapt dat ik dat ontzettend spannend vond. Want tjah, door mijn 1e werkgever had ik toch een huis kunnen kopen, een auto kunnen kopen en een zakcentje naar de spaarrekening kunnen brengen. Dat kan ik toch niet zomaar overboord gooien...
Nou, wel dus! En ik heb er (achteraf) ook geen enkele seconde spijt van! Ja, ik had het leuk bij het 1e bedrijf en ja, ik had leuke collega's en ja, ze organiseerden het een en ander (ook buiten werktijd). Maar bij het 2e bedrijf waar ik ging werken deden ze dat ook! Was het te vergelijken? Nee. Maar moet je het ook 1 op 1 met elkaar kunnen vergelijken?
Nu ik een paar jaar geleden voor de tweede keer ben overgestapt, merkte ik ook dat het veel minder eng / spannend was dan de eerste keer.
Enige tip (open deur): Zorg dat je op een nette manier afscheid van elkaar neemt! Ook nadat je uit dienst bent moet je nooit en te nimmer negatief uit laten over je werkgever, ook niet tegen je nieuwe collega's als ze vragen wat er minder leuk was of tegen vrienden op een feestje. Want als het na een jaar (of twee jaar) niet bevalt, kan je altijd je oude werkgever nog eens een belletje geven of ze open staan voor een come back. Maar om dat te kunnen doen, moet je natuurlijk niet je eigen ruiten ingegooid hebben.
[ Voor 10% gewijzigd door naitsoezn op 13-03-2024 13:43 ]
't Het nog nooit, nog nooit zo donker west, of 't wer altied wel weer licht
Reistijd is nagenoeg hetzelfde; kwartiertje met de auto, 20 minuten met de fiets, tov respectievelijk 10 en 15 minuten. Dat is echt prima vergelijkbaar dus.Yaksa schreef op woensdag 13 maart 2024 13:02:
Hoe zit het met de reistijd?
Want wanneer je voor die nieuwe baan veel tijd moet inleveren om er naar toe te kunnen dan lijkt dat in het begin misschien wel iets waar overheen te komen is, maar vergeet niet dat je nu al 7 jaar in een bepaald patroon zit waar je mee hebt leren leven. Een uur per dag meer reizen gaat je waarschijnlijk opbreken.
Zeker mee eens! Dat is ook absoluut het plan als het zover is, ook gezien de goede band die ik nu verder met werkgever heb. Het enige wat ik me nu afvraag is of ik straks eerlijk ga zijn in wat ik morgen ga doen en dit dus alvast aan geef. Of dat ik vaag blijf over de vrije uurtjes.BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 13:31:
Ga het 2e gesprek (onbevangen) aan en kijk hoe je er dan nog tegenover staat.
Natuurlijk is het overstappen "spannend", maar meer dan dat ook niet.
Ik weet nog goed dat ik de 1e (van 2) keer ben overgestapt dat ik dat ontzettend spannend vond. Want tjah, door mijn 1e werkgever had ik toch een huis kunnen kopen, een auto kunnen kopen en een zakcentje naar de spaarrekening kunnen brengen. Dat kan ik toch niet zomaar overboord gooien...
Nou, wel dus! En ik heb er (achteraf) ook geen enkele seconde spijt van! Ja, ik had het leuk bij het 1e bedrijf en ja, ik had leuke collega's en ja, ze organiseerden het een en ander (ook buiten werktijd). Maar bij het 2e bedrijf waar ik ging werken deden ze dat ook! Was het te vergelijken? Nee. Maar moet je het ook 1 op 1 met elkaar kunnen vergelijken?
Nu ik een paar jaar geleden voor de tweede keer ben overgestapt, merkte ik ook dat het veel minder eng / spannend was dan de eerste keer.
Enige tip (open deur): Zorg dat je op een nette manier afscheid van elkaar neemt! Ook nadat je uit dienst bent moet je nooit en te nimmer negatief uit laten over je werkgever, ook niet tegen je nieuwe collega's als ze vragen wat er minder leuk was of tegen vrienden op een feestje. Want als het na een jaar (of twee jaar) niet bevalt, kan je altijd je oude werkgever nog eens een belletje geven of ze open staan voor een come back. Maar om dat te kunnen doen, moet je natuurlijk niet je eigen ruiten ingegooid hebben.
Ook waar. Al heb ik momenteel wel een goed gevoel bij het verdere verloop. Ik heb zelfs het idee dat ik de enige overgebleven kandidaat ben. Maar dat is een gevoelMarcoC schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 13:34:
Je hebt nog een aanbieding ontvangen, dus er valt nog nergens over te twijfelen. Wacht dat eerst af.
Ja je hebt gelijk hoor. Ik weet ook eigenlijk wel dat die angst en onzekerheid niet reëel is. Zie ook de topictitel. Maar ik voel toch een beetje die druk omdat ik, samen met mijn vrouw, toch voor het gezin moet zorgen en inkomen moet genereren. Ik krijg dan doembeelden in m’n hoofd van: stel dat het toch niet lukt of wil, dan moet ik wat anders gaan zoeken en lukt dat dan wel? Totale onzin natuurlijk (hoop iknaitsoezn schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 13:41:
Ik lees alleen maar angst en onzekerheid in je bezwaren om over te stappen en geen overige concrete punten. Als je overstapt, what's the worst that could happen? Dat het niet bevalt / tegenvalt. So what? Dan zoek je weer wat anders. Als je zo'n ruime ervaring hebt, dan zal het niet lastig zijn om wat nieuws te vinden. En bovendien, als je gewoon als 'nette leaver' je huidige bedrijf verlaat, dan bestaat ook altijd de kans dat je weer terug zou kunnen komen (misschien wel in andere functie en/of tegen betere arbeidsvoorwaarden).
Ik probeer ook steeds dit plaatje in gedachten te houden:
:fill(white):strip_exif()/f/image/Y2pFZAAUGWENqFBLLDYpjlZb.png?f=user_large)
Overigens heeft mijn vrouw al tegen me gezegd dat ze me wat aan doet als ik nee zeg tegen een eventueel aanbod. Die is echt super enthousiast. Dus er is eigenlijk al geen weg meer terug
Of het is een manier om met een stille hint je onvrede over je thuissituatie duidelijk te makenDenman schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:19:
Overigens heeft mijn vrouw al tegen me gezegd dat ze me wat aan doet als ik nee zeg tegen een eventueel aanbod. Die is echt super enthousiast. Dus er is eigenlijk al geen weg meer terug

Maar volgens mij is het al /topic
't Het nog nooit, nog nooit zo donker west, of 't wer altied wel weer licht
Toch raad ik je af om er nu al teveel over na te denken. Je kunt pas echt goed de banen met elkaar vergelijken als je een concrete aanbieding hebt. Salaris is uiteraard heel belangrijk en daar heb je nog niks over afgesproken. Nu doe je waarschijnlijk teveel aannames. Daarnaast kan het misschien tot teleurstelling leiden als het niet tot een aanbieding komt, terwijl je in je hoofd er al bijna werkte.Denman schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:19:
[...]
Ook waar. Al heb ik momenteel wel een goed gevoel bij het verdere verloop. Ik heb zelfs het idee dat ik de enige overgebleven kandidaat ben. Maar dat is een gevoel
Gooi nooit je oude schoenen weg voordat je nieuwe hebt! Hoe goed je nu ook gaat met je leidinggevende, een kat in het nauw kan rare sprongen maken!Denman schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:19:
[...]
Zeker mee eens! Dat is ook absoluut het plan als het zover is, ook gezien de goede band die ik nu verder met werkgever heb. Het enige wat ik me nu afvraag is of ik straks eerlijk ga zijn in wat ik morgen ga doen en dit dus alvast aan geef. Of dat ik vaag blijf over de vrije uurtjes.
Pas als je een concreet arbeidsvoorwaardenpakket (door hen getekend) hebt ontvangen, zou ik pas wat loslaten.
Ik zie het andersom nu ook gebeuren. Een paar jonge collega's (starters) functioneren niet conform de verwachtingen. Zij hebben inmiddels te horen gekregen dat ze geen contractverlenging zullen krijgen. Gevolg: Ze moeten nog drie maanden hun contract uitzitten en de motivatie is ver onder het 0 punt gezakt.
Ze doen net aan wat ze nog moeten doen (5,5 halen) en that's it. Alle dingetjes die we extra vragen, worden gewoon keihard afgewezen (en deels terecht). Maar ook deze jonge collega's hoeven niet op een come back te rekenen in de toekomst. Want de indruk die ze hiermee achterlaten, zorgt er ook voor dat ze hun glazen voor de toekomst hebben ingegooid...
Ik had nog een opzegtermijn van 3 maanden en in die tijd begon het pas echt te knagen. Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Ben ik niet heel dom geweest om daar weg te gaan? Maar sinds mijn eerste werkdag bij mijn nieuwe werkgever heb ik nooit meer spijt gehad. Ja, het is anders. Ja, je moet even wennen. Maar dat is allemaal logisch als je al heel lang elke dag opstaat en hetzelfde doet.
Dus zolang het goed voelt, spring in het diepe en ga vooral lekker zwemmen en probeer er van te genieten. Het zal je sowieso een ervaring rijker maken en beter weten wat je nu wel en niet leuk vindt.
Dit!!! Vergeet niet dat het, puntje bij paaltje, ook heel erg zakelijk is en mensen soms opeens heel onverwacht kunnen reageren.BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:27:
[...]
Gooi nooit je oude schoenen weg voordat je nieuwe hebt! Hoe goed je nu ook gaat met je leidinggevende, een kat in het nauw kan rare sprongen maken!
Pas als je een concreet arbeidsvoorwaardenpakket (door hen getekend) hebt ontvangen, zou ik pas wat loslaten.
Daar staat tegenover dat ik mijzelf veel nuttiger voel. Geld najagen is mij over tijd echt tegen gaan staan. Laat dat maar aan anderen over.
Life is what happens to you, while you're busy making other plans (John Lennon)
Daarnaast is het bij ons heel flexibel qua thuiswerken en werktijden e.d. Zolang dit maar in overleg met je directe collega's en leidinggevende gebeurd. Ideaal dus om even de kinderen naar school te brengen of op te halen e.d.
En in oktober is er nog weer een cao salarisverhoging van 1,25% voor gemeenteambtenaren (afgelopen januari al 4,75%), ook weer mooi meegenomen ;-)
Denk ook niet dat die jonge collega's daar op zitten te wachten. denk je wel? Die arrogantie ook altijd..BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:27:
[...]
Gooi nooit je oude schoenen weg voordat je nieuwe hebt! Hoe goed je nu ook gaat met je leidinggevende, een kat in het nauw kan rare sprongen maken!
Pas als je een concreet arbeidsvoorwaardenpakket (door hen getekend) hebt ontvangen, zou ik pas wat loslaten.
Ik zie het andersom nu ook gebeuren. Een paar jonge collega's (starters) functioneren niet conform de verwachtingen. Zij hebben inmiddels te horen gekregen dat ze geen contractverlenging zullen krijgen. Gevolg: Ze moeten nog drie maanden hun contract uitzitten en de motivatie is ver onder het 0 punt gezakt.
Ze doen net aan wat ze nog moeten doen (5,5 halen) en that's it. Alle dingetjes die we extra vragen, worden gewoon keihard afgewezen (en deels terecht). Maar ook deze jonge collega's hoeven niet op een come back te rekenen in de toekomst. Want de indruk die ze hiermee achterlaten, zorgt er ook voor dat ze hun glazen voor de toekomst hebben ingegooid...
Oost Friesland [Growatt MOD 6000 7,9 kWp 12*Oost(4680wp) 10*West(3200wp)] [ARK 10kWh Thuisbatterij] PV Output | [Intergas Xource 7kW]
Twijfel is normaal, maar in jouw plaatje zie ik eigenlijk als enige reden om het niet te doen ' het is anders dan ik nu heb '... Verandering lijkt misschien eng, maar de kans dat je er positieve energie uit kunt halen, alleen al omdat het nieuw is, is al de moeite waard. Dus: doen
Was advocaat maar vindt het juridische nog steeds leuk
Meer input heb je eigenlijk niet nodigDenman schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:19:
[...]
Overigens heeft mijn vrouw al tegen me gezegd dat ze me wat aan doet als ik nee zeg tegen een eventueel aanbod.
De twijfel die je voelt is normaal, maar zoals de meesten hier zeggen, waag die sprong.
Oost Friesland [Growatt MOD 6000 7,9 kWp 12*Oost(4680wp) 10*West(3200wp)] [ARK 10kWh Thuisbatterij] PV Output | [Intergas Xource 7kW]
Kort: ik had jaren eerder moeten overstappen, elke twijfel die ik in jaren had opgebouwd bleek misplaatst.
Langer: oud-collega's zijn je na een week vergeten (en wederzijds) want er zijn allemaal nieuwe zaken mee te maken zonder jouw overhangende paraplu. Dat is aantrekkelijker voor hen als team.
De oud-werkgever stuurt je nog éénmaal een personeelsverenigingblaadje en een jaaropgave. Niks loyaliteit, door dik-en-dun-samen en carrière bevorderende teamspirit.
Van 40 naar 36 uren lijkt weinig maar levert zoveel extra tijd op dat ik nooit meer terug wil.
Van detachering naar overheid is geen moeilijke stap. Het is zelfs geen twijfel waard en ik kom vanuit een dertig-jarige commerciele ervaring.
Ik was toen 63, jij bent 43, dus het kruispunt is NU.
Ben jij straks de man die 's zondags het vlees aansnijdt of de Pappa die inderdaad bij zwemles, schooluitvoeringen, sport en andere leuke dingen er gewoon is?
Eentje die op zijn studeer/werkkamer thuis voor de kinderen alleen benaderbaar is als de deur opengaat van de binnenzijde of hebben jouw teamleden soms een bereleuk inkijkje in jouw gezinsleven omdat hond, kat en kind spontaan mogen meekijken bij een Webex/zoom?
Het is betaald werk, geen gezinsvervanging of levensinvulling. Kies voor jezelf en jouw gezin. Het zal ook jou achteraf zoveel rust gaan geven dat je niet meer kunt herinneren waarom je ooit twijfelde.
Wat is nu echt belangrijk, dat je al dan niet waardering krijgt op jouw vakgebied van negen tot vijf of dat je een fijn thuis hebt?
[ Voor 4% gewijzigd door DeBolle op 13-03-2024 18:18 ]
Specs ... maar nog twee jaar zes maanden en dan weer 130!
"We never grow up. We just learn how to act in public" - "Dyslexie is a bitch"
Welke arrogantie?TheWalrus schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 17:28:
[...]
Denk ook niet dat die jonge collega's daar op zitten te wachten. denk je wel? Die arrogantie ook altijd..
Een overeenkomst werkt 2 kanten op... sommige jongeren lijken (nog) niet te beseffen dat ze hun eigen naam te grabbel gooien mwt sit gedrag.
Mocht ik ooit weer overstappen en ze komen solliciteren, hebben ze toch echt een streepje tegen... is dat terecht? Geen idee, maar een mening is zo gevormd!
Een goede reputatie opbouwen kost veel tijd, afbreken heb je zo gedaan...
Is dat arrogant? Wellicht! Maar zou jij iemand aannemen, waar je laatste herinnering is dat iemand 0,0 motivatie had?!
De arrogantie dat ze weer bij je willen werken. Iemand die geen contract verlenging kreeg komt over het algemeen nooit meer terug.. En als jij overstapt ga je misschien niet eens over het personeel. Draai het om.. straks solliciteer jij bij zo'n gast..BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 18:21:
[...]
Welke arrogantie?
Een overeenkomst werkt 2 kanten op... sommige jongeren lijken (nog) niet te beseffen dat ze hun eigen naam te grabbel gooien mwt sit gedrag.
Mocht ik ooit weer overstappen en ze komen solliciteren, hebben ze toch echt een streepje tegen... is dat terecht? Geen idee, maar een mening is zo gevormd!
Een goede reputatie opbouwen kost veel tijd, afbreken heb je zo gedaan...
Is dat arrogant? Wellicht! Maar zou jij iemand aannemen, waar je laatste herinnering is dat iemand 0,0 motivatie had?!
Oost Friesland [Growatt MOD 6000 7,9 kWp 12*Oost(4680wp) 10*West(3200wp)] [ARK 10kWh Thuisbatterij] PV Output | [Intergas Xource 7kW]
Met 4x9 heb je elke week een dag vrijgysman11 schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 18:22:
36 uur heb ik hier ook nu, van detachering naar bank. Nu dus 5 dagen werken, 4 dagen werken, 5 dagen wer,,,, etc. Iedere twee weken een dag vrij! Heerlijk.
Mwa, ik kom uit de bouwsector en wat je daar ziet is dat men de projecten volgt. Als er een nieuw groot werk valt, zie je dat er een hele beweging naar die partij trekt.TheWalrus schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 18:41:
[...]
De arrogantie dat ze weer bij je willen werken. Iemand die geen contract verlenging kreeg komt over het algemeen nooit meer terug.. En als jij overstapt ga je misschien niet eens over het personeel. Draai het om.. straks solliciteer jij bij zo'n gast..
Dusbja, de kans is vrij aanwezig dat jenelkaar in de toekomst weer tegen komt.
En ja, zou zomaar kunnen dat ik eens bij die jongens aan klop, maar daarom ga ik er altijd nog 110% voor en vraag ik ook 110% van mijn team. Dat weten ze (vertel ik ook duidelijk als ze bij mij in het team komen), want een 5.5 is gewoon niet goed genoeg voor de klussen die we doen. Dan moet je inderdaad maar bij een lokale aannemer om.de hoek werken (waar ook niks mee is, maar hun standaard is wel anders dan van de projecten die ik draai).
- Er is focus op proces en niet op resultaat
- Door wisselingen in de politieke laag (personen en hun politieke voorkeuren) zorgen voor drastische wijzigingen in beleid en visie.
- Ik leef niet met een klok in mijn hand (soms 20 en soms 60 uur per week, afhankelijk van wat nodig is). Dat vereist flexibiliteit die ik niet ben tegengekomen bij de overheid.
Alle andere dingen (dichter bij, meer geld, betere voorwaarden) zijn uiteraard heel belangrijk. Maar besef je wel, je zit daar wel 4 (of 5) hele dagen per week. Dat is te veel om je kapot te ergeren.
Egoist: A person of low taste, more interested in themselves than in me
Flexibiliteit, de TS heeft drie kleine kinderen die naar schoolgaan (nouja de jongste binnenkort). Dat is weinig flexibiliteit en veel op de klok kijkenJaQ schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 20:45:
Zelf heb ik enkel in een (ver) verleden als externe bij overheidsinstanties gewerkt en ik zou echt nooit voor een overheidsinstantie kiezen om een paar overzichtelijke redenen:Dit zijn mijn persoonlijke observaties, en let wel: die zijn niet heel recent (maar als ik zo om me heen luister is het niet erg veranderd
- Er is focus op proces en niet op resultaat
- Door wisselingen in de politieke laag (personen en hun politieke voorkeuren) zorgen voor drastische wijzigingen in beleid en visie.
- Ik leef niet met een klok in mijn hand (soms 20 en soms 60 uur per week, afhankelijk van wat nodig is). Dat vereist flexibiliteit die ik niet ben tegengekomen bij de overheid.
).
Alle andere dingen (dichter bij, meer geld, betere voorwaarden) zijn uiteraard heel belangrijk. Maar besef je wel, je zit daar wel 4 (of 5) hele dagen per week. Dat is te veel om je kapot te ergeren.
Veroordeel niet, verwonder u slechts
Ik denk dat juist ook een overheid een meer dan prima werkgever is waar 32 of 36 uur eerder regel dan uitzondering is en hoewel ook dáár het leven niet perfect is, zijn het wel organisaties waar denk ik netto werkplezier erg hoog kan liggen terwijl de lonen voor veel functies helemaal niet onder hoeven te doen voor het bedrijfsleven. (Zeker niet als je het omrekent naar werkelijk uurloon. Bij commerciële organisaties komt onbetaald overwerk toch wel vaak voor.)
Overheid is niet zaligmakend, maar ik denk dat het generaliserend wel een heel fijn type organisatie kan zijn.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.
Aan mensen die me ipv mijn gebruiken: hebben jullie in het echt ook zo'n spraakgebrek?
1. Ik kan niet voor je kiezen, maar je wel zeggen wat ik zou doen: nieuwe baan nemen. Ik ben zonder met de ogen te knipperen van baan gewisseld voor meer tijd met mijn gezin. Kan m'n hele leven nog werken, maar je kinderen groeien maar 1 keer op (en nu te veel zonder jou lees ik). Ik heb dat een prioriteit gemaakt.
2. Als je nu frustraties ervaart bij mensen die niet dezelfde drive als jou hebben dan ben je na je baan bij de gemeente een zen-buddhist, want hoewel met alle beste bedoelingen en intenties is dat iets wat je bij de gemeente niet vaker niet dan wel zal tegenkomen.
Geen reden om het niet te doen, alle seinen staan op groen, tis een goede ervaring en bovenal kun je je gezin belangrijker maken door ze meer tijd te kunnen geven. Die onzekerheid blijft: houd er rekening mee dat je de eerste 1-4 weken weer terug wilt, dat hoort. Geeft het tenminste 4+ weken om over te schakelen, als je de stap neemt.
XKCD heeft trouwens altijd gelijk.
KOPHI - Klagen Op Het Internet podcast. Luister hier! – bejaardenexport, WEF en de LIDL kassa kwamen al voorbij. Meepraten als gast? DM mij!
Zeker is het een wereld van verschil van commercieel naar een politieke organisatie.
Je kaders gaan van veel vrije keuze naar wetgeving met daarbij een wijziging van koers minimaal iedere 4 jaar als er een nieuw college is aangesteld.
Denk niet dat een beslissing van beleid in een paar weken is gemaakt, het is immers politiek en afhankelijk wat je wilt wijzigen kan zelfs de raad er nog wat van (moeten) vinden en na een traject van maanden op "de avond" de stekker niet in het stopcontact wordt gestoken.
Maar verder, heerlijk als je er mee om kan gaan.
@sOid Relax, je collega's in het land reageren iets minder fel als ze de kaders niet (precies) kennen
Hoe meer ik weet, hoe meer ik weet dat ik te weinig weet
Dit , hierom en hierom
Inmiddels heb ik een gezin (kind van 2 jaar en van 3 maanden) en werk ik bij een nieuwe werkgever, waar we diensten opleveren voor klanten en ik dus zelf gedeeltelijk deel uit maak van de "productie".
Ineens heb ik ook hardere deadlines. Maar ik zit nu tussen collega's (incl. de werkgever zelf) die net als mij kinderen hebben, dat maakt een enorm verschil. Ineens heeft iedereen de drive om met elkaar het werk elke dag op tijd af te ronden, want iedereen wil graag met z'n kinderen aan tafel zitten en snapt hoe belangrijk dat is.
Wat ik daarmee bedoel: werk wat aansluit bij je prive leven is heel waardevol. Het klinkt mij als een baan die je moet aangrijpen.
[ Voor 5% gewijzigd door harrr op 14-03-2024 23:45 ]
10.000 WP Zuid, 3400 WP Oost/West, Tesla M3 AWD LR, PompAO 8KW, Marstek Venus E 10,24kWh
Ik heb de gok gewaagd (binnenkort beginnen)
Nu 16 jaar bij de huidige werkgever, 40uur op papier naar in praktijk vaak 42-45uur (onbetaald) en al jaren niet meer echt tevreden over het loon. Maar wel leuk dynamisch werk, vrijheid om dingen zelf op te pakken, 5 minuten fietsen van huis en een leuke klantenkring.
Ga nu ook naar 36 uur, qua loon honderden euro's voorruit met daar bovenop nog 18% IKB en een goeie pensioen regeling dat was voor mij een aanbod dat moeilijk te weigeren was.
Een nieuw en hoger salaris went al snel en je uitgave patroon pas je toch vaak daar op aan.
Kijk vooral naar de andere omstandigheden.
- minder uur per week werken en dus meer tijd thuis voor het gezin. Je kinderen groeien op en dat meemaken heeft echt zijn voordelen en die tijd kan je later niet meer inhalen.
- Reistijd. Hoeveel reistijd heb je nu hoeveel reistijd heb je straks.
- Cultuur en sfeer. Ik verwacht dat het qua cultuur wel iets anders zal zijn. Overheid kent doorgaans een langer en stroperig besluitvormingsproces. Dat zal in het begin wennen zijn, anderzijds kan je ook juist hier je opgedane ervaring gebruiken om wellicht hier verbeteringen in te bewerkstelligen. Sfeer, daar ben je zelf onderdeel van. Leuk die uitjes, maar die zijn slechts een paar keer per jaar. Sfeer maak je onderling met je collega's.
Maar eigenlijk geef je het zelf al aan. Je mist de energie en motivatie. Een nieuwe omgeving gaat je weer motivatie en energie geven. Natuurlijk is het weer een andere wereld en zal je ook in het begin heimwee krijgen naar je oude situatie. Dat is immers je bekende comfort-zone. Maar deze comfort-zone geeft je geen voldoening meer.
Je kan dus dit aanbod naast je neerleggen, maar dit verandert je huidige situatie niet en je gaat dan toch op zoek naar een andere omgeving. Zoek je dan exact hetzelfde of juist een verandering?
wijze woorden
Je zou dus minder gaan werken, meer verdienen, houdt ook nog eens meer tijd over voor jezelf/thuis en hebt potentiële doorgroeimogelijkheden die je nu niet hebt.Denman schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 12:55:
***members only***
Daar tegenover staat dat je nu op een fijne plek werkt waar je zo te lezen in je comfortzone valt bij een werkgever waar je het wederzijds goed mee kan vinden, die je graag wilt houden, maar daar concreet niets voor op tafel legt (en wel 3x je team verandert).
Ik zou het wel weten. In je comfortzone kom je op een nieuwe normale werkplek ook, en als je daar een normale leidinggevende hebt zul je het daar ook prima mee vinden. En volgens mij is er meer mogelijk op je potentiele nieuwe plek.
Mijn advies, ga volledig gemotiveerd het 2e gesprek in. Bedenk je je uiteindelijk dan kan je altijd nee zeggen. Maar als ze jou niet meer willen omdat je een half 2e gesprek doet ongemotiveerd dan heb je geen keus en zit je vooralsnog vast aan je oude werkgever.
Volgens mij heb je met die 20 jaar een beetje Stockholm syndrome gekregen
Ga de gesprekken aan, pretendeer alsof je wel goed zit maar om je heen kijkt voor een sterkere onderhandelingspositie, en probeer het lekker. Er is altijd nog ander werk te vinden, mocht het niks zijn. En heb je toch mooi die ervaring weer opgedaan!
Valandil schreef op vrijdag 15 maart 2024 @ 11:09:
Ik zou niet zozeer je afweging alleen maken om financiële redenen.
Een nieuw en hoger salaris went al snel en je uitgave patroon pas je toch vaak daar op aan.
Kijk vooral naar de andere omstandigheden.
- minder uur per week werken en dus meer tijd thuis voor het gezin. Je kinderen groeien op en dat meemaken heeft echt zijn voordelen en die tijd kan je later niet meer inhalen.
- Reistijd. Hoeveel reistijd heb je nu hoeveel reistijd heb je straks.
- Cultuur en sfeer. Ik verwacht dat het qua cultuur wel iets anders zal zijn. Overheid kent doorgaans een langer en stroperig besluitvormingsproces. Dat zal in het begin wennen zijn, anderzijds kan je ook juist hier je opgedane ervaring gebruiken om wellicht hier verbeteringen in te bewerkstelligen. Sfeer, daar ben je zelf onderdeel van. Leuk die uitjes, maar die zijn slechts een paar keer per jaar. Sfeer maak je onderling met je collega's.
Maar eigenlijk geef je het zelf al aan. Je mist de energie en motivatie. Een nieuwe omgeving gaat je weer motivatie en energie geven. Natuurlijk is het weer een andere wereld en zal je ook in het begin heimwee krijgen naar je oude situatie. Dat is immers je bekende comfort-zone. Maar deze comfort-zone geeft je geen voldoening meer.
Je kan dus dit aanbod naast je neerleggen, maar dit verandert je huidige situatie niet en je gaat dan toch op zoek naar een andere omgeving. Zoek je dan exact hetzelfde of juist een verandering?
dangerpaki schreef op vrijdag 15 maart 2024 @ 11:46:
[...]
Je zou dus minder gaan werken, meer verdienen, houdt ook nog eens meer tijd over voor jezelf/thuis en hebt potentiële doorgroeimogelijkheden die je nu niet hebt.
Daar tegenover staat dat je nu op een fijne plek werkt waar je zo te lezen in je comfortzone valt bij een werkgever waar je het wederzijds goed mee kan vinden, die je graag wilt houden, maar daar concreet niets voor op tafel legt (en wel 3x je team verandert).
Ik zou het wel weten. In je comfortzone kom je op een nieuwe normale werkplek ook, en als je daar een normale leidinggevende hebt zul je het daar ook prima mee vinden. En volgens mij is er meer mogelijk op je potentiele nieuwe plek.
Mijn advies, ga volledig gemotiveerd het 2e gesprek in. Bedenk je je uiteindelijk dan kan je altijd nee zeggen. Maar als ze jou niet meer willen omdat je een half 2e gesprek doet ongemotiveerd dan heb je geen keus en zit je vooralsnog vast aan je oude werkgever.
1. je vrouw heeft een enorm belangrijk stem hier in. Ik ben freelancer geworden en dat hebben we samen besloten.Denman schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 14:19:
Ik probeer ook steeds dit plaatje in gedachten te houden:
[Afbeelding]
Overigens heeft mijn vrouw al tegen me gezegd dat ze me wat aan doet als ik nee zeg tegen een eventueel aanbod. Die is echt super enthousiast. Dus er is eigenlijk al geen weg meer terug
2. Je werkt er al 20 jaar tijd voor wat nieuws en dit klinkt als een prima job. Plus gemeente zijn ook gewoon heel tof maar natuurlijk anders.
3. voor mij is werk altijd mensen (collega's) 80% en 20% het werk. Als je crap collega's heb gaat hem niet worden. Maar hoe zorgvuldig ze het process alleen al aanpakken zegt een hoop.
4. Wat is het ergste wat kan gebeuren dat je over een tijdje wat anders gaat zoeken. Met 20 jaar onder de riem kan je prima wat anders vinden.
Maar waarom zou je geen ja zeggen minder uren meer betaald en je vrouw geeft je groot gelijk.
Moet je denken hoeveel meer je je kids zie. elke week minimaal 6 uur meer. dat is een hoop geld waard. Zou het zelf doen als salaris minder zou zijn.
Maar het moet ten alle tijden goed voelen.
“Choose a job you love, and you will never have to work a day in your life.”
Dit is een non-issue, de kans dat ze je weer tegenkomen is waarschijnlijk nihil. Lijkt me ook niet dat ze nog voor je zouden willen werken (voor jou 10 anderen).BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 18:21:
[...]
Mocht ik ooit weer overstappen en ze komen solliciteren, hebben ze toch echt een streepje tegen... is dat terecht? Geen idee, maar een mening is zo gevormd!
Is dat arrogant? Wellicht! Maar zou jij iemand aannemen, waar je laatste herinnering is dat iemand 0,0 motivatie had?!
Sommige ouderen lijken niet te beseffen dat er meer vraag is naar personeel dan aanbod, dat jongeren helemaal geen behoefte meer hebben om de werkgever onnodig te imponeren (al helemaal met zo'n contract, zonder toekomst). Ja de overeenkomst werkt 2 kanten op, maar de realiteit van de markt is dat de werknemer zich niet hoeft uit te sloven zoals dat in 2010 moest.BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 18:21:
Een overeenkomst werkt 2 kanten op... sommige jongeren lijken (nog) niet te beseffen dat ze hun eigen naam te grabbel gooien mwt sit gedrag.
Je zei het zelf, ze hebben terecht geen motivatie om die reputatie tegenover jou in stand te houden (want geen uitkijk op lange termijn, met alle respect je betekent niet zoveel meer voor ze)BastaRhymez schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 18:21:
Een goede reputatie opbouwen kost veel tijd, afbreken heb je zo gedaan...
[ Voor 10% gewijzigd door Stronk op 17-03-2024 22:48 ]
Ergste wat kan gebeuren is dat het niet bevalt, dan ga je wijzer verder op zoek.
Ik verdiende op zich al niet onaardig, en als ik de 4 uur (of in de praktijk 6-8) minder werken per week mee neem dan ga ik er per uur best fors op vooruit. Qua loon heb ik uiteraard onderhandeld, maar er was weinig speelruimte meer. Snap ik op zich wel gezien ik nog geen ervaring heb in mijn nieuwe functie en het nog wel even moet laten zien. Ik heb wel bedongen dat ik een schaal stijg als ik na een jaar goed functioneer.
Maar veel belangrijker is dat de werk-privé balans veel beter wordt. En daarnaast zijn mijn ontwikkelmogelijkheden nu nagenoeg 0, terwijl ik bij mij nieuwe werkgever eigenlijk op 0 begin en dus nog alle kanten op kan groeien. Dat geeft een spannend, maar ook goed gevoel.
Ik heb dus volmondig ja gezegd tegen het aanbod
Afgelopen donderdag bij mijn huidige werkgever bekend gemaakt. Qua timing niet helemaal lekker omdat hij die dag terug kwam van vakantie, aan de andere kant is de timing nooit goed. Hij baalt er best van, maar gunt me deze kans van harte en snapt deze stap ook heel goed gezien de voorwaarden. Fijn gesprek gehad.
Vandaag is het bekend gemaakt bij de rest van het bedrijf. Dat geeft een dubbel gevoel. Ik werk in totaal 15 jaar bij deze toko en je kent de mensen toch door dik en dun. Bovendien gaat het financieel wel goed, maar is het momenteel wat onrustig door de wisselingen van de laatste tijd. Het geeft me daarom toch een klein beetje het (schuld)gevoel dat ik de tent verlaat terwijl deze spreekwoordelijk in de fik staat.
Ik moet maar proberen daar niet te lang bij stil te staan. Ik heb deze keuze weloverwogen gemaakt, kies voor mijn eigen welzijn en dat van mijn gezin, en hopelijk een verder mooie(re) carrière. Dat kan ik alleen maar weten door het te doen. Zoals iemand hierboven al zei: heb spijt van wat je gedaan hebt, niet van wat je niet gedaan hebt.
Het is in ieder geval fijn dat de kogel door de kerk is, geeft ook weer wat rust in mijn hoofd
lekker gewerkt pik, proficiat !Denman schreef op dinsdag 26 maart 2024 @ 11:01:
Het aanbod was goed. Niet helemaal de 500 verschil die ik in gedachten had, maar ik ga er alsnog op vooruit.
Ik verdiende op zich al niet onaardig, en als ik de 4 uur (of in de praktijk 6-8) minder werken per week mee neem dan ga ik er per uur best fors op vooruit. Qua loon heb ik uiteraard onderhandeld, maar er was weinig speelruimte meer. Snap ik op zich wel gezien ik nog geen ervaring heb in mijn nieuwe functie en het nog wel even moet laten zien. Ik heb wel bedongen dat ik een schaal stijg als ik na een jaar goed functioneer.
Maar veel belangrijker is dat de werk-privé balans veel beter wordt. En daarnaast zijn mijn ontwikkelmogelijkheden nu nagenoeg 0, terwijl ik bij mij nieuwe werkgever eigenlijk op 0 begin en dus nog alle kanten op kan groeien. Dat geeft een spannend, maar ook goed gevoel.
Ik heb dus volmondig ja gezegd tegen het aanbod
Afgelopen donderdag bij mijn huidige werkgever bekend gemaakt. Qua timing niet helemaal lekker omdat hij die dag terug kwam van vakantie, aan de andere kant is de timing nooit goed. Hij baalt er best van, maar gunt me deze kans van harte en snapt deze stap ook heel goed gezien de voorwaarden. Fijn gesprek gehad.
Vandaag is het bekend gemaakt bij de rest van het bedrijf. Dat geeft een dubbel gevoel. Ik werk in totaal 15 jaar bij deze toko en je kent de mensen toch door dik en dun. Bovendien gaat het financieel wel goed, maar is het momenteel wat onrustig door de wisselingen van de laatste tijd. Het geeft me daarom toch een klein beetje het (schuld)gevoel dat ik de tent verlaat terwijl deze spreekwoordelijk in de fik staat.
Ik moet maar proberen daar niet te lang bij stil te staan. Ik heb deze keuze weloverwogen gemaakt, kies voor mijn eigen welzijn en dat van mijn gezin, en hopelijk een verder mooie(re) carrière. Dat kan ik alleen maar weten door het te doen. Zoals iemand hierboven al zei: heb spijt van wat je gedaan hebt, niet van wat je niet gedaan hebt.
Het is in ieder geval fijn dat de kogel door de kerk is, geeft ook weer wat rust in mijn hoofd