relatie ( en / vs ) vriendschap

[Lordy79]

Stelling:

Een goede relatie komt voort uit een hechte vriendschap


Je krijgt een betere relatie met een kleinere kans dat het misgaat als je een tijd 'gewoon' goede vrienden bent en dat de vlam dan pas toeslaat. Dat is dus mijn mening. Ik zie zoveel relaties stuklopen omdat 'iemand toch anders is dan de ander dacht' of 'omdat iemand een serieuze relatie te benauwend vindt'.

Niet super W&L-topic, maar ik ben wel benieuwd wat de anderen hiervan vinden.

[Anoniem: 26306]

Ik denk dat je wel degelijk gelijk hebt. Als je een mooie meid ziet is vaak 1 van de dingen die je het eerst denkt: daar zo ik nou weleens een beschuitje mee willen eten maar bij iemand die je langer kent spelen die aan de sekse gebonden gevoelens niet zo zwaar mee.
Bij een goede vriendin vind je het gewoon sowieso fijn om in de buurt te zijn, omdat ze jou al redelijk goed kent. Dat maakt je ook kwetsbaarder, waardoor je waarschijnlijk voorzichtiger bent.

Misschien dat zulke relaties beter zijn cq. langer duren, omdat je al goed hebt overwogen wat de gevolgen zullen zijn

[MrMartinH]

Ik heb op deze manier ook enkele relaties van vrienden stuk zien lopen. Echter ik ken iemand die nu na een jaar nog steeds met zijn vriendin heeft en ze konden elkaar 2 of 3 dagen toen ze wat kregen. En het gaat nog steeds goed.

Ik denk dus dat de stelling maar ten dele waar is. Ikzelf kom altijd leuke meiden tegen, en als ik erdan heel goed mee op kan schietten word het nooit wat. Heelvreemd. Soms kan ik het met sommige meiden ook veel beter vinden dan met jongens. Niet dat ik dat erg vind

[Duur!]

Ik kan je eigenlijk niets als gelijk geven Lordy79...
Maar daar vroeg je niet om.

Ik denk dat als je eerst rustig vriend(in) met elkaar bent je elkaar op een redelijk lossen en vrije manier leert kennen. Terwijl als je elkaar gelijk als 'de ware' leert kennen je toch jezelf en de ander forceerd, om bij elkaar te horen, ofwel een koste wat kost een koppeltje te wezen.
En daarbij elkaar te verstikken... Zelfs al ken je elkaar al een paar jaar kan het nog fout gaan... Dan blijk je als je veel bij elkaar bent toch over eigenschappen te bezitten die voor de ander niet te pruimen zijn en v.v.

Ik geloof wel in liefde op het eerste gezicht, maar ben helaas er wel overtuigd van geraakt dat langzaam opbouwen een veel betere start van een relatie is.

En als het dan toch niet zo blijkt samen te gaan als gehoopt en je kent elkaar al langer, dat je dan vaker zonder knallende ruzie en al die ellende weer uit elkaar kan gaan.
(niet dat het uit elkaar gaan dan minder moeilijk is)

[Lordy79]

Eén van de redenen dat ik dit onderwerp aansneed is omdat ik om me heen ZOVEEL (jongere en ook wel mensen die al richting de 40 gaan) mensen zie die heel snel een relatie beginnen en vaak ook heel snel gaan samenwonen. En veel kennissen & collega's van mij vinden dat daar niets mis mee is:

"je ziet toch wel hoe het loopt en als het misgaat, ga je toch snel naar een ander" is iets wat ik vaak hoor en daar ben ik het dus absoluut niet mee eens. Vaak blijft 1 van de 2 partijen zeer gebroken achter en daar staat de andere partij vaak niet bij stil.

[Anoniem: 958]

Lordy, je vergeet 1 ding... Dit zijn allemaal rationele overwegingen, maar liefde is niet zo rationeel...

Als jij een meisje tegenkomt dat je nog nooit gezien hebt, waarmee het enorm goed klikt de eerste avond, kan jij dan al je gevoelens aan de kant zetten en zeggen: laten we elkaar eerst beter leren kennen, voordat we wat beginnen?

Misschien dat jij daar geen moeite mee hebt, maar ik weet van mezelf dat ik zoiets niet kan...

Ik vind dan ook dat dit soort liefde-op-het-eerste-gezicht-relaties een kans moeten krijgen.

Wat in zo'n situatie misschien wel aan te raden is, is om je niet meteen volledig met hart en ziel in zo'n relatie te storten, want het risico dat het mis loopt is best groot...

[Lordy79]

Op zaterdag 08 september 2001 10:57 schreef Sandalf het volgende:
Lordy, je vergeet 1 ding... Dit zijn allemaal rationele overwegingen, maar liefde is niet zo rationeel...

I know Maar als ik dat in ogenschouw neem, dan heeft het geen zin hier een draadje over te starten. Overigen ben ik inderdaad zeer rationeel geaard en de Liefde is ook 1 van de dingen waar ik een haat-liefde verhouding mee heb. Kan er niet zonder leven maar ook niet met...

Als jij een meisje tegenkomt dat je nog nooit gezien hebt, waarmee het enorm goed klikt de eerste avond, kan jij dan al je gevoelens aan de kant zetten en zeggen: laten we elkaar eerst beter leren kennen, voordat we wat beginnen?

Ten eerste kan ik me dat niet voorstellen omdat ik al 3,5 jaar van dezelfde vrouw hou en dat is niet over 1 nacht ijs gegaan. Ten tweede weet ik niet wat ik dan zou doen. Ik heb er veel minder moeite mee om iets te beginnen met iemand als ik er niet heel veel voor voel.

Ik vind dan ook dat dit soort liefde-op-het-eerste-gezicht-relaties een kans moeten krijgen.

Ik ook...

Wat in zo'n situatie misschien wel aan te raden is, is om je niet meteen volledig met hart en ziel in zo'n relatie te storten, want het risico dat het mis loopt is best groot...

Dan zijn we het weer bijzonder eens, denk ik.

[Anoniem: 32579]

*test*

[hetisik]

Hmmm... een relatie met iemand die je nog nooit gezien heeft. Het alom bekende woord: INTERNET!!!
Ik vind internet fantastisch. Dan heb je niet met de grenzen te maken die je normaal hebt.
Ik bedoel, met internet kan je mensen heel goed kennen voordatje ze ooit in het echt gezien hebt, ik ben zo'n 'rare'vogel. Verliefd worden over het internet.
btw, niemand hoeft te vertellen dat ze kunnen liegen dat ze barsten, ik weet heel veel van zeg maar 'internet psychologie'
Een beetje of topic btw..

[Lordy79]

Op zaterdag 08 september 2001 15:49 schreef hetisik het volgende:

Ik vind internet fantastisch. Dan heb je niet met de grenzen te maken die je normaal hebt.
Ik bedoel, met internet kan je mensen heel goed kennen voordatje ze ooit in het echt gezien hebt, ik ben zo'n 'rare'vogel. Verliefd worden over het internet.

Ik ben ook zo'n rare vogel dat ik mensen via 't net ontmoet en dat daar leuke dingen uit ontstaan. Maar eigenlijk geldt doorvoor hetzelfde en jij bent waarschijnlijk ook wel eens tegen de volgende afweging aangelopen:

"Gaan we elkaar ontmoeten om te zien of we elkaar irl ook tof vinden en daarmee onze internet-vriendschap op het spel zetten, of niet?"

Verder is het inderdaad een beetje off-topic maar da vink nie erg hor...

[paQ]

uhm...
maar waarom zijn het altijd de mannen die iets "fout" doen?
De dames zijn net zo verantwoordelijk en schuldig aan problemen als het mannelijke geslacht (wij...)

Alsof het altijd de man zijn idee is om te gaan samenwonen enzo...
nee hoor... het zijn juist de vrouwen die gaan lopen praten, dromen en fantaseren over een wit tuinhekje... en kinderen...en ..... ...trouwen......iiiiiiiiieeuuuwwwww....
En dan maar schelden op de mannen, wanneer ze zeggen dat het een beetje snel gaat allemaal....
Ik vind en denk....en weet.... dat vrouwen dit nooit toe zullen geven...
want vrouwen lopen immers een paar jaar voor qua verstand.... en vrouwen hebben....vrouwelijke intuïtie ( )..... en vrouwen zijn gëmansipeerd.....
ja.... dat alles wanneer het hen uitkomt.....

nee...het ligt nooit aan de vrouwen....
en nu houd ik op voor dat ik het dadelijk uitmaak....

[paQ]

niks aan de hand hoor.....

[Ivo]

Ik denk dat ik het snap ...

[hetisik]

ik snap het ook, maar betekent dat dan dat ik vrouwelijk ben? en ik ben pas 19 jaar!! lol
btw lordy 79, ik hoop ook op een irl ontmoeting, en ja, ik durf het op het spel te zetten, is wel een interesante levens ervaring, bovendien is ze nog 4 jaar ouder ook, Ik ben namelijk beetje oude vrouwen versierder 8 )

[hassanjassan406]

Gister was ik bij een familiereunie en ik kwam dus weer mijn nichtjes tegen ne eentje had een vrindje met wie ze samenwoonde en hadden een relatie van > 6 jaar.

Ik heb die gast drie keer ontmoet en ik vond hem vanaf dag 1 al niet zo aardig, maar goed...niet te bevooroordeeld kijk ik het aan. En ik kwam er al heel snel achter dat mijn nicthje veel te pienter was voor die gozer (hij omhooggevallen systeembeheerder: zo van ik doe dit en zus en zo en bla...) en mij nichtje is voor hem notabene (dit vertelde ze gister) HBO gaan doen ipv Tandheelkunde (THK)wat ze eigenlijk wilde doen, waarom vroeg ik? Ja, we gingen samenwonen en THK duurt zo lang (6 jaar) en ik wilde ook nog tijd besteden aan vriendje.....en daar komt ze na 4 jaar achter.....sjongejonge dacht ik..hoe kan je zijn?

Vier jaar van je leven verpest met een "droom" terwijl haar echte droom nooit is uitgekomen....

Ik ben al jaren vrijgezel, want dit bovenstaande wil ik dus voorkomen...zolang het nog kan wil ik doen en laten wat ik zelf wil mbt carriere en studie enzo....een relatie is IMO gebaseerd op voornamelijk vriendschap. Mijn oma zei vroeger...leer eerst een meisje goed kennen, bindt je nog niet vast...wordt eerst vriendjes, want je hebt nog tijd genoeg.....

Ze zei: eerste 30 jaar doen wat je wilt (leren, studeren, plezier maken), andere dertig jaar...trouwen (of vast relatie).....past er ook wel bij:
1e 30 jaar: bij ouders wonen, studeren, dan op kamers
2e 30 jaar: op kamers, huisje kopen, trouwen, kids

cirkel begint opnieuw met nieuwe generatie.

Bijna al mijn vrienden zijn nu weer single na een lange realtie omdat ze ineens dachten, shit ik wil dit nog doen en dat en naar buitenland enzo.....

Ik zeg doe het nu, heb je later ook geen midlife crisis...

[paQ]

Je hebt gelijk...

maar ik weet niet of je zomaar kunt zeggen dat je (ik) spijt hebt van een relatie....

hmmmm....
vind ik ook weer zoiets....
tuurlijk...soms denk ik ook wel eens van.... ach... was ik maar dit, of had ik maar dat... maar toch....

[hassanjassan406]

Op maandag 10 september 2001 19:18 schreef paQ het volgende:
Je hebt gelijk...

maar ik weet niet of je zomaar kunt zeggen dat je (ik) spijt hebt van een relatie....

hmmmm....
vind ik ook weer zoiets....
tuurlijk...soms denk ik ook wel eens van.... ach... was ik maar dit, of had ik maar dat... maar toch....

Spijt moet je nooit hebben om iets wat je zelf besloten hebt of helemaal als je het samen besloten hebt. Maar je kan je wel schuldig voelen of je medeleven hebben tav iets. Als je spijt hebt, zo zie ik het, dan heb je er niet goed over nagedacht (er is hier wel eens een topic geweest van: "Zou je als je de kans kreeg dingen anders doen dan je in het verleden gedaan had?")....dus ook over een relatie beginnen (waaruit een huwelijk oid uitrolt)....anders dan dat is het alleen maar voor je plezier....en tuurljk kan je het niet van te voren voorspellen, maar je kan het wel bekijken vanuit jezelf: "Heb IK alles gedaan wat ik zou willen doen voordat ik mijn grenzen aanzienlijk ga beperken?"...als je dat gevoel hebt van: "Ja, inderdaad"...en ook het gevoel hebt: "Ik ben eigenlijk net zo gelukkig op mezelf evenals in een relatie"....pas DAN, vind ik, is iemand klaar om succesvol een relatie aan te gaan. Je kan dus teren op genoeg levenservaring en je bent "groot" genoeg om geestelijk voor jezelf te zorgen.

Dat is het belangrijkste en imho dat kan je alleen maar zelf bereiken.

Maar on-topic: vriendschap is altijd het belangrijkste, vind ik (da's ook een relatie, alleen minder intiem)

:-)

[jurjen13]

Ik weet het niet, op zich moet ik je misschien gelijk geven alhoewel ik dit niet uit ervaring kan vertellen... maar ik heb ook een aantal vriendinnen waar ik gewoon gezellig mee omga en zo nu en dan afspreek en ik heb mijn eigen vriendin waar ik bijna mee samenwoon.... Ik heb ze vrijwel allemaal op de zelfde manier leren kennen, in de kroeg... Maar met die vriendinnen is de verstandhouding toch een stuk oppervlakkiger, minder diepgaand... Dit was ook zo toen ik geen vriendin had, vrijgezel dus en lang leve de lol...
Ik heb me altijd prima vermaakt maar daar zou nooit een relatie uit kunnen groeien..met die meisjes/vrouwen ging ik gewoon gezellig dansen/feesten/partieen en voor de rest nix, ik kan me wel lichamelijk tot ze aangetrokken hebben gevoeld en misschien wederzijds maar nooit de diepgang gehad/meegemaakt die ik toch noodzakelijk acht voor een relatie... dat heb ik wel met mijn huidige vriendin daar deel ik lief en leed mee...maar dat is niet uit een hechte vriendschap gegroeid en die meisjes waar ik meebevriend ben, daar zal nooit een relatie uit kunnen groeien....

Beetje lang verhaal...het is nog voreg...

[Mx. Alba]

Als liefde rationeel was, dan had ik mijn huidige vriendin niet. Ze is bijna 8 jaar ouder, gescheiden, heeft drie kinderen uit twee eerdere relaties, heeft veel financiele en juridische problemen doordat die echtscheiding nogal rommelig verlopen is, wat zelfs zo ver opgelopen is dat ze een paar weken geleden naar Frankrijk is gevlucht, en daar nu tijdelijk bij haar ouders woont. Rationeel zou je zeggen, doe dat nou niet, zoek nou gewoon een Hollandse meid ipv zo'n vage Afrikaanse met allerlei problemen, maarja, zo werkt de liefde nou eenmaal niet.

En om terug te komen op de stelling waarover deze thread gaat, wij waren colega's, en kenden elkaar dus enigszins van de werkvloer, maar dat was zeer oppervlakkig. Groot call centre... Ik kende haar van gezicht, wist niet eens haar naam, tot we op een dag naast elkaar zaten, en de vonk oversprong, hoewel het daarna wel een paar maanden duurde voordat de relatie echt op gang kwam. Het is een paar keer kantje boord geweest, maar de liefde bleek elke keer groter dan de wrijving, en het overwinnen van die onderlinge problemen bleek de relatie alleen maar te versterken. Een maand geleden ben ik bij haar ingetrokken, hoewel die vreugd, zie boven, ook niet van erg lange duur was. Maar zoals gezegd, in december wonen we weer bij elkaar. En we leefden nog lang en gelukkig?