/u/357567/crop5dfcfaa04d0e8_cropped.png?f=community)
Plots kom ik her en der mensen tegen die in twijfel trekken dat de aarde rond is. Vaak gaat het gepaard met andere samenzweringstheorieën rond vaccins, elite etc. Ik was op een camping en een man was echt overtuigd van chemtrails, landing op de maan, dat de aarde plat is en de maan maar op een paar duizend km afstand staat. Al dan niet een projectie.
Om het tegendeel te bewijzen op een laagdrempelige mannier wilde ik een fotografisch experiment uitwerken om te bewijzen dat de aarde rond is en dat de maan op op ongeveer 380.000km staat. Ik weet dat het op Wikipedia staat maar het gaat nu even om het experiment zelf.
Het idee is een handleiding neer te schrijven waar andere kunnen aan deelnemen aan het fotografische experiment.
Concept:
- Parallax effect vergelijken tussen maan en ster of planeet bij meerdere observators
- Maandiameter (Pixel/lens VS diameter maan op foto)
- Maan rotatie tegenover de horizon
fotografische uitdaging 1
De maan is vaak zo fel dat het mij niet is gelukt op zowel de achterliggende sterren en de maan in beeld te brengen. Ook een ND filter zou niet helpen maar je verduisterd ook de sterren op de achtergrond. Het enige idee wat realistisch leek is de maan selectief te dimmen door een ND filter op een afstand te houden zodat die net de maan verduisterd en niet de omgeving. Een ander idee was de maan volledig blokkeren en via bracketing foto's nemen die de ééne keer de sterren laten zien en de andere keer de maan en die foto's dan stacken.
Ook deze foto lijkt te bewijzen dat het kan.
Nog voor ik het kon testen werd mijn probleem plots opgelost door de cosmos. De maan en Jupiter stonden die dag dicht bij elkaar en ze waren beide erg zichtbaar op 1fotobelichting. Dus plots viel heel de complexiteit weg.
De wetenschap er achter
Het Idee is dus dat twee of meerdere waarnemers op aarde tegelijk een foto nemen van de maan en ander helder hemellichaam. Wat heb ik nodig:
- De foto in RAW
- Uw coordinaten
- Foto van zoom maan + ander hemellichaam
- Foto van maan + ander hemellichaam + perfect horizontaal. (Hoe bewijs je dat je perfect horizontaal stond?)
- Uw camera + lens configuratie. (Ik vermoed dat het mooi in de exif data foto staat)
Als je een stereoscopisch beeld hebt van 10.000km verschil dan zal de ster achter de maan +- 1 graden zijn verschoven zijn tegenover de maan. Als je de afstand kent tussen de twee fotografen + de hoek dan ken je ook de afstand tot de maan. Als je de afstand kent kan je volgens mij ook de diameter berekenen.
fotografische / wetenschappelijke uitdaging 2
Ik zou pixels willen meten. Samen met de info over type lens + sensor kan ik berekenen hoeveel graden elke pixel is. Bijvoorbeeld: maan/jupiter = 100 Pixel van elkaar (hartafstand) = 20 graden met die specifieke setup.
Waar ik me zorgen over maak is lensvervorming. Moderne software kan die wegwerken maar ik weet niet hoe accuraat dat is. Ik zou al twee soorten lenzen moeten vergelijken op 1 locatie op aarde en 2x een meeting doen om te kijken of de afstand tussen de maan en de ster of jupiter exact gelijkt loopt na lenscorrectie in lightroom. Ik ga opnemen dat de maan + planeet zo veel mogelijk in de center moeten staan.
resultaat
Als alles goed gaat zal het volgende bewezen worden:
- Maan staat op X km (+- 380.000km). inclusief de +- nauwkerigheid.
- De maan roteert naarmate hoger of lager op de evenaar zit.
- De hoek van de maan tegenover de horizon verandert naarmate men hoger of lager op de evenaar zit.
- het zelfde voor breedte en lengtegraad.
- De diameter van de maan veranderd niet, waar je ook op aarde zit = geen meetbaar perspectiefverschil.
- De diameter van de aarde. (Als hoek van de maan tegenover horizon + rotatie maan vs de afstand observators)
Het enige nadeel is dat ik voor de de aardse afstanden coordinaten gebruik van een GPS. Ik heb die afstand niet zelf opgemeten. Het feit dat ik meet over eenkromme zou geen meetbare verschillen mogen opleveren. Ook de tijd zal ik niet kunnen verifieren.
Mensen die geloven in de platte aarde proberen vaak de echtheid onderuit te halen. Green screen, Fotostudio, Nasa georganiseerd etc. Dus de bewijslast moet zo waterdicht mogelijk zijn en de foto's zo kwalitatief mogelijk.
eerste aanzet minimale specs
- Camera met minimaal 180mm lens.
- Exifdata ingeschakeld in RAW file
- Camera + Lens waar er correctie profielen van bestaan in Lightroom.
- GPS tijdsstip + locatie meegeven. +- 5seconden +- 50meter. (Liefst in camera)
- Statief met remote trigger om vibraties te vermijden
- Centreren op maan
- Maan eerder overbelichten (meer kans dat planeten erdoor komen on niet belichte deel van de maan)
- ISO zo laag mogelijk, 100 a 200
- Sluitertijd minimaal 1/100
- Diafragma zo hoog mogelijk.
Eerste aanzet beste fotomoment
- Maancirkel net zichtbaar/belicht (om lens flare en contrast met sterren of planeet te vergroten)
- Een moment dat Venus, Jupiter of grote ster in de buurt staan.
- Eventueel een 2de foto op een later moment met het landschap erbij.
Zijn er mensen die ervaring hebben met maanfotografie? Zijn er zaken die je kan aanraden? Hoe kan ik het proces van het capteren en verzenden zo efficient mogelijk maken? Gaande van software tools, hardware etc. Hoe simpeler hoe beter want het moet zo laagdrempelig mogelijk zijn. Zijn er nog wetenschappelijke insteken? Extra zaken die ik kan meenemen om de bewijslast te vergroten bijvoorbeeld.
Is het feit dat de maan in zijn geheel een beetje zichtbaar is een uitzonderlijke situatie?
Om het tegendeel te bewijzen op een laagdrempelige mannier wilde ik een fotografisch experiment uitwerken om te bewijzen dat de aarde rond is en dat de maan op op ongeveer 380.000km staat. Ik weet dat het op Wikipedia staat maar het gaat nu even om het experiment zelf.
Het idee is een handleiding neer te schrijven waar andere kunnen aan deelnemen aan het fotografische experiment.
Concept:
- Parallax effect vergelijken tussen maan en ster of planeet bij meerdere observators
- Maandiameter (Pixel/lens VS diameter maan op foto)
- Maan rotatie tegenover de horizon
fotografische uitdaging 1
De maan is vaak zo fel dat het mij niet is gelukt op zowel de achterliggende sterren en de maan in beeld te brengen. Ook een ND filter zou niet helpen maar je verduisterd ook de sterren op de achtergrond. Het enige idee wat realistisch leek is de maan selectief te dimmen door een ND filter op een afstand te houden zodat die net de maan verduisterd en niet de omgeving. Een ander idee was de maan volledig blokkeren en via bracketing foto's nemen die de ééne keer de sterren laten zien en de andere keer de maan en die foto's dan stacken.
Ook deze foto lijkt te bewijzen dat het kan.
Nog voor ik het kon testen werd mijn probleem plots opgelost door de cosmos. De maan en Jupiter stonden die dag dicht bij elkaar en ze waren beide erg zichtbaar op 1fotobelichting. Dus plots viel heel de complexiteit weg.
De wetenschap er achter
Het Idee is dus dat twee of meerdere waarnemers op aarde tegelijk een foto nemen van de maan en ander helder hemellichaam. Wat heb ik nodig:
- De foto in RAW
- Uw coordinaten
- Foto van zoom maan + ander hemellichaam
- Foto van maan + ander hemellichaam + perfect horizontaal. (Hoe bewijs je dat je perfect horizontaal stond?)
- Uw camera + lens configuratie. (Ik vermoed dat het mooi in de exif data foto staat)
Als je een stereoscopisch beeld hebt van 10.000km verschil dan zal de ster achter de maan +- 1 graden zijn verschoven zijn tegenover de maan. Als je de afstand kent tussen de twee fotografen + de hoek dan ken je ook de afstand tot de maan. Als je de afstand kent kan je volgens mij ook de diameter berekenen.
fotografische / wetenschappelijke uitdaging 2
Ik zou pixels willen meten. Samen met de info over type lens + sensor kan ik berekenen hoeveel graden elke pixel is. Bijvoorbeeld: maan/jupiter = 100 Pixel van elkaar (hartafstand) = 20 graden met die specifieke setup.
Waar ik me zorgen over maak is lensvervorming. Moderne software kan die wegwerken maar ik weet niet hoe accuraat dat is. Ik zou al twee soorten lenzen moeten vergelijken op 1 locatie op aarde en 2x een meeting doen om te kijken of de afstand tussen de maan en de ster of jupiter exact gelijkt loopt na lenscorrectie in lightroom. Ik ga opnemen dat de maan + planeet zo veel mogelijk in de center moeten staan.
resultaat
Als alles goed gaat zal het volgende bewezen worden:
- Maan staat op X km (+- 380.000km). inclusief de +- nauwkerigheid.
- De maan roteert naarmate hoger of lager op de evenaar zit.
- De hoek van de maan tegenover de horizon verandert naarmate men hoger of lager op de evenaar zit.
- het zelfde voor breedte en lengtegraad.
- De diameter van de maan veranderd niet, waar je ook op aarde zit = geen meetbaar perspectiefverschil.
- De diameter van de aarde. (Als hoek van de maan tegenover horizon + rotatie maan vs de afstand observators)
Het enige nadeel is dat ik voor de de aardse afstanden coordinaten gebruik van een GPS. Ik heb die afstand niet zelf opgemeten. Het feit dat ik meet over eenkromme zou geen meetbare verschillen mogen opleveren. Ook de tijd zal ik niet kunnen verifieren.
Mensen die geloven in de platte aarde proberen vaak de echtheid onderuit te halen. Green screen, Fotostudio, Nasa georganiseerd etc. Dus de bewijslast moet zo waterdicht mogelijk zijn en de foto's zo kwalitatief mogelijk.
eerste aanzet minimale specs
- Camera met minimaal 180mm lens.
- Exifdata ingeschakeld in RAW file
- Camera + Lens waar er correctie profielen van bestaan in Lightroom.
- GPS tijdsstip + locatie meegeven. +- 5seconden +- 50meter. (Liefst in camera)
- Statief met remote trigger om vibraties te vermijden
- Centreren op maan
- Maan eerder overbelichten (meer kans dat planeten erdoor komen on niet belichte deel van de maan)
- ISO zo laag mogelijk, 100 a 200
- Sluitertijd minimaal 1/100
- Diafragma zo hoog mogelijk.
Eerste aanzet beste fotomoment
- Maancirkel net zichtbaar/belicht (om lens flare en contrast met sterren of planeet te vergroten)
- Een moment dat Venus, Jupiter of grote ster in de buurt staan.
- Eventueel een 2de foto op een later moment met het landschap erbij.
Zijn er mensen die ervaring hebben met maanfotografie? Zijn er zaken die je kan aanraden? Hoe kan ik het proces van het capteren en verzenden zo efficient mogelijk maken? Gaande van software tools, hardware etc. Hoe simpeler hoe beter want het moet zo laagdrempelig mogelijk zijn. Zijn er nog wetenschappelijke insteken? Extra zaken die ik kan meenemen om de bewijslast te vergroten bijvoorbeeld.
Is het feit dat de maan in zijn geheel een beetje zichtbaar is een uitzonderlijke situatie?
:strip_icc():strip_exif()/u/153263/crop5dc2fc5fe8562.jpeg?f=community)
/u/1201300/crop5cb1e90ea229c_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/91018/dgtw.jpg?f=community)
