Nieuw jaar.. Zelfde werk.. En nu ?

[nextware]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[99ruud99]

Je bent 21, hebt dit bereikt, en vindt het gek dat je klachten krijgt?
Sta je wel eens stil bij de gigantische groei die je doormaakt?
Wanneer heb je voor het laatst maand vakantie genomen?

Fout gelezen maar opmerking blijft

Kijk eens hoeveel successen je hebt en vier ze!

[ Voor 20% gewijzigd door 99ruud99 op 01-01-2024 22:36 ]

[ymoona]

Flink verhaal, maar eerst zorg voor herstel en balans in je leven. Reïntegreer op je eigen functie en als dat niet lukt, is dat een latere zorg. De werk gever heeft zorg plicht en dient dus ook salaris door te betalen tijdens ziekte. Nu opzoek gaan naar nieuw werk maakt het onnodig lastig omdat het ook financiële onzekerheid mee brengt.

[Matis]

99ruud99 schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:11:
Je bent 21, hebt dit bereikt, en vindt het gek dat je klachten krijgt?
Sta je wel eens stil bij de gigantische groei die je doormaakt?
Wanneer heb je voor het laatst maand vakantie genomen?

Beter lezen, hij zit 21 jaar in de IT. Dat maakt hem, voor het gemak, twee keer zo oud.

[Ronald.42]

99ruud99 schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:11:
Je bent 21, hebt dit bereikt, en vindt het gek dat je klachten krijgt?
Sta je wel eens stil bij de gigantische groei die je doormaakt?
Wanneer heb je voor het laatst maand vakantie genomen?

Hij zit 21 jaar in het vak, ik gok dat hij ouder is

[Acradavos]

99ruud99 schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:11:
Je bent 21, hebt dit bereikt, en vindt het gek dat je klachten krijgt?
Sta je wel eens stil bij de gigantische groei die je doormaakt?
Wanneer heb je voor het laatst maand vakantie genomen?

Ik lees nergens dat hij 21 jaar is? Anyway, je rust zeker pakken en orde op zaken stellen.

[msteggink]

99ruud99 schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:11:
Je bent 21, hebt dit bereikt, en vindt het gek dat je klachten krijgt?
Sta je wel eens stil bij de gigantische groei die je doormaakt?
Wanneer heb je voor het laatst maand vakantie genomen?

TS is 43 jaar, met 21 jaar IT ervaring.

Aan TS: Kun je misschien 3-4 dagen werken ipv 5, heb je een lekker lang weekend (mits je het salaris kan missen)

Echter wil ik mijn manager en mijn team niet zomaar "in de steek laten".

Loyaliteit is goed, maar niemand is echt onmisbaar en men kan ook zonder jou door.

[Oogje]

99ruud99 schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:11:
Je bent 21, hebt dit bereikt, en vindt het gek dat je klachten krijgt?
Sta je wel eens stil bij de gigantische groei die je doormaakt?
Wanneer heb je voor het laatst maand vakantie genomen?

Nee hij werkt 21 jaar in de IT

@nextware kies altijd voor jezelf! Collega’s doen dat ook, in de steek laten is een argument om bij het vertrouwde te blijven.

[ymoona]

Praten met een psycholoog is misschien een goed idee, maar dat kunnen we zo in inschatten. Wat ik zelf wel kan aanraden is een stress coach, die kan je helpen om met stress om te gaan. Stress gaat namelijk niet verdwijnen ook niet bij een andere functie of toko.

Lees ik nu goed dat je vakantie op hebt genomen? Dat is niet de bedoeling, vakantie is om van te genieten. Als je vakantie neemt om dat je niet kan werken, moet het een ziekmelding zijn.

[ Voor 26% gewijzigd door ymoona op 01-01-2024 22:21 ]

[3DDude]

Nextware, heb je wel is ontmoet. (zo'n M$ insight ofzo groepje hadden we)
Je bent een grote gast en hoewel dat prima is je bent wel een IT-er (ikzelf ook hoor) ennuh je hebt een IT-er bouw zullen we maar zeggen .
Tenminste dat was een aantal jaar geleden alweer.

Wat doe je naast vakantie om te ontspannen? Een sport die je leuk vind, waar je energie in kwijt kan is ook ontspannen.
Voor de hersentjes ook goed, effe een rondje lopen, keertje sporten enz...

Als jouw manager hetzelfde heeft kan het ook iets organisatorisch zijn...

[nextware]

Dank jullie wel allemaal voor de reacties op dit tijdstip

Ik heb voor mezelf ook voorgenomen om meer rust te pakken en proberen mijn werk na 1700 uur los te laten.
Momenteel heb ik inderdaad vakantie. In eerste instantie drie weken maar ik heb de week voor de Kerst extra opgenomen.
Vakantie heb ik voor het laatst in juni gehad. In de tussentijd wel eens een paar dagen vrij gehad (vooral na de reizen naar de US) of een lang weekend gepakt.

In de weekenden probeer ik te ontspannen door in de keuken te staan en lekker eten te koken. In de avonden kan ik mijn energie kwijt met het bouwen van Lego. Maar dat lukt niet altijd omdat ik na het werk vaak moe ben. In de zomer probeer ik in de avonden een eind te gaan fietsen.

Ik denk dat ik na mijn vakantie op zoek ga naar een stress coach. Wellicht via mijn werkgever?

En ik ben inderdaad al 43 jaar oud

[ Voor 9% gewijzigd door nextware op 01-01-2024 22:31 ]

[burnedhardware]

Als de spanning wordt veroorzaakt door de organisatie/cultuur kan ik je sterk aanraden om voorzichtig op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging.

Ik gok dat je betrokkenheid er zowel voor zorgt dat je een schuldgevoel hebt richting jouw team, en er ook voor zorgt dat je nu op het randje balanceert van een burn-out. Wat geeft de druk? Zit je constant puin te ruimen? Ben je aan het compenseren voor verkeerde beslissingen elders in de organisatie? Voor gebrek aan mankracht? Of zijn de verwachtingen van je manager niet waar te maken? Probeer de oorzaak te vinden en probeer erachter te komen of die oorzaak is weg te nemen.

[BugBoy]

Volgens mij zijn dit typische klachten van een burn-out. Daarvoor zou ik met een arts gaan praten en dat zijn vaak langdurige trajecten. Eerst moet je achter de oorzaken komen en dan kan je er pas wat aan doen. Daarvoor moet je niet op een tech-forum zijn lijkt me. Dat lijkt me meer iets wat begint bij de huisarts en eventueel de bedrijfsarts...

[ymoona]

nextware schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:28:
Dank jullie wel allemaal voor de reacties op dit tijdstip

Ik heb voor mezelf ook voorgenomen om meer rust te pakken en proberen mijn werk na 1700 uur los te laten.
Momenteel heb ik inderdaad vakantie. In eerste instantie drie weken maar ik heb de week voor de Kerst extra opgenomen.
Vakantie heb ik voor het laatst in juni gehad. In de tussentijd wel eens een paar dagen vrij gehad (vooral na de reizen naar de US) of een lang weekend gepakt.

In de weekenden probeer ik te ontspannen door in de keuken te staan en lekker eten te koken. In de avonden kan ik mijn energie kwijt met het bouwen van Lego. Maar dat lukt niet altijd omdat ik na het werk vaak moe ben. In de zomer probeer ik in de avonden een eind te gaan fietsen.

Ik denk dat ik na mijn vakantie op zoek ga naar een stress coach. Wellicht via mijn werkgever?

En ik ben inderdaad al 43 jaar oud

Van juni geen vakantie zou geen probleem moeten zijn. Vakantie neem je om lekker niet te werken, niet omdat je niet meer kan werken omdat je leeg bent. Heb je die vakantie echt nodig om ‘op te laden’ is dat een groot teken dat je werk niet balans is met je privé leven.

Te moe om niet niet aan je hobbies toe te komen is ook cirkel waar je niet uit komt. Je doet niet iets leuks omdat je te moe bent, je rust niet goed uit en blijft malen. Volgende dag zelfde verhaal.

Ik zou de stress coach op eigen gelegenheid uitzoeken en bezoeken. Dit is jouw pakkie an. Aan de hand van wat ik tot nu toe lees, zou ik niet wachten. Maar vanavond nog googlen en morgen bellen.

Ben je nu van plan om half jan weer te gaan werken? En hoe dan?

[Drardollan]

Als zo ongeveer neervallen van de stress én de gedachte aan 15 januari weer starten niet voldoende is om financieel een stapje terug te doen dan betwijfel ik eerlijk gezegd hoe serieus dit topic is.

Elders gaan werken zal mogelijk je probleem tijdelijk verstoppen, maar eerlijk gezegd denk ik dat het niks oplost. Je moet eerst je problemen oplossen. Nu van baan wisselen en na een paar maanden uitvallen is op zijn minst ongelukkig. Deze werkgever heeft, en dat hoeft zeker niet bewust te zijn geweest!, je probleem veroorzaakt en is dan ook dan aangewezen werkgever om hiervoor op te draaien wat mij betreft.

Mijn advies is om morgenochtend professionele hulp op te starten en je per vorige week ziek te melden bij je werkgever. Begin bij contact met je huisarts, die zal je als het goed is de juiste richting op moeten kunnen sturen.

[Denman]

nextware schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:28:
Dank jullie wel allemaal voor de reacties op dit tijdstip

Ik heb voor mezelf ook voorgenomen om meer rust te pakken en proberen mijn werk na 1700 uur los te laten.
Momenteel heb ik inderdaad vakantie. In eerste instantie drie weken maar ik heb de week voor de Kerst extra opgenomen.
Vakantie heb ik voor het laatst in juni gehad. In de tussentijd wel eens een paar dagen vrij gehad (vooral na de reizen naar de US) of een lang weekend gepakt.

In de weekenden probeer ik te ontspannen door in de keuken te staan en lekker eten te koken. In de avonden kan ik mijn energie kwijt met het bouwen van Lego. Maar dat lukt niet altijd omdat ik na het werk vaak moe ben. In de zomer probeer ik in de avonden een eind te gaan fietsen.

Ik denk dat ik na mijn vakantie op zoek ga naar een stress coach. Wellicht via mijn werkgever?

En ik ben inderdaad al 43 jaar oud

Je klachten moet je in ieder geval serieus nemen. Hoe is je verdere situatie privé, alleenstaand? Relatie? Gezin? Die laatste 2 waren bij mij namelijk ook van doorslaggevend belang in mijn situatie.

En hoewel mijn klachten nog niet zo erg waren, komt onze situatie aardig overeen

Hier ook 43 jaar, 21 jaar werkzaam (maar in een andere brache) waarvan de laatste 6 jaar als manager. Hier eigenlijk door hard werken en als "beste jongetje van de klas" op een natuurlijke wijze naartoe gegroeid.
En nu heb ik normaal een pleurishekel aan goede voornemens, maar dit jaar staat er eentje met stip op nummer 1: van baan en/of functie wisselen, waarbij een stap terug een reëele optie is.
Ik ambieerde de management rol namelijk ook altijd, en toen ik er eenmaal was natuurlijk trots, en blij met alle voorwaarden. Maar de laatste tijd ontwikkel ik soortgelijke klachten, eet ik regelmatig niet samen met mijn nu nog jonge kinderen, en denk ik buiten het werk om nog steeds veel te vaak aan werk, wat voor het thuisfront ook niet leuk is.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat het me de stress en "gemiste" tijd met mijn kinderen niet meer waard is. Gezondheid, werk-privé balans komt vanaf nu op nummer 1. Maar ik merkte ook dat de rol op zichzelf me niet meer gelukkig maakte, en dat is natuurlijk ook een _nogal_ belangrijk aspect. Het enige probleem is dat ik nu nog moet uitvinden wat wél bij me past, en ik ben er de laatste paar weken achter gekomen dat dat moeilijker is dan gedacht

Dus ja, een psycholoog / stress coach zou zeker kunnen helpen. Maar als je deze klachten "al" na 3 jaar ontwikkelt, zou je je ook af kunnen vragen of deze rol daadwerkelijk bij je past. Of dit jou gelukkig maakt. Dus misschien is het toch ook geen slecht idee om ouderwets te gaan plussen en minnen voor je huidige rol, de nieuwe rol, of totaal wat anders

[ymoona]

Een burn-out komt zelden exclusief door werk. Zoek de oplossing dan ook voornamelijk bij je zelf, natuurlijk kan de werkgever je een beetje uit de wind houden, maar dat is geen lange termijn oplossing. Ook zoals @Drardollan stelt dat de werknemer het maar op moet lossen schiet jij natuurlijk niets mee op. Jij hebt het hier het probleem, de werkgever heeft een zorgplicht en moet jouw gaan reïntegreren. Maar verwacht niet dat die ‘jouw hele leven’ gaat fixen. Ook een bedrijfsarts zal voornamelijk kijken naar je belastbaarheid. Wil je hier echt goed uit herstellen en er beter uit komen, zal je zelf aan de bak moeten. Zoek professionele hulp, alleen gaat dit niet lukken, anders was het niet zover gekomen.

@Denman goed verhaal, maar om nou op basis van je eigen ervaringen nu gelijk de carrière van TS af te fakkelen lijkt me wat overdreven. Wat ik zo lees in de opening is dat er voldoende wil en energie om de functie voort te zetten en door te groeien, maar door onvoldoende vaardigheden om te eel stress te beheersen je nu tegen je eigen grenzen aan loopt. Past deze functie nog goed bij je en bij je ambitie, kan je hier prima op blijven zitten. Uiteindelijk komt je voldoening ook uit het werk, en hoe groter daar de uitdaging hoe groter de voldoening.

En natuurlijk is het terug schalen van je uren een goed idee als lekker in de vel en carrière zit. Maar terug schaken van uren omdat je anders ‘leeg raakt’ is een probleem.

[Uniciteit]

Een erg lastige situatie, maar het is sowieso altijd goed om er met iemand over te praten!

Ik zou eerlijk gezegd nu niet direct naar een andere baan kijken. Dat heeft drie redenen:

1) Je zit nu min of meer tegen een grens aan. Het wisselen van baan kan (onbewust) ook behoorlijk wat stress met zich meenemen. Als je pech hebt, zit je over een aantal maanden bij je nieuwe werkgever er alsnog doorheen. Dan ben je misschien nog niet eens uit je proeftijd. Dan heb je straks helemaal geen inkomen.

2) Je geeft aan dat je je werk moeilijk loslaat. Dat kan een positieve, maar, zoals je nu ervaart, ook een negatieve karaktereigenschap zijn. Twee problemen als je nu van baan wisselt. Één: aangezien het een karaktereigenschap is zul je bij een andere baan waarschijnlijk ook niet zo goed het werk los kunnen laten. Twee: juist als je een nieuwe baan hebt, zul je waarschijnlijk extra bewijsdrang hebben.

3) Je manager is een echte people manager geef je zelf aan. Dat is bij een ander team - laat staan een andere werkgever - echt niet altijd zo. Het lijkt mij als je met zulke klachten rondloopt, dat je het meeste baat hebt bij een manager die echt om z'n mensen geeft en jou echt wil helpen.

[JohnDeereDriver]

Klinkt als beginnende burn-out-klachten. Uitkijken daarmee. Als je te ver over die grens gaat, heb je echt een serieus probleem. Ik ken zo een paar mensen die meer dan een jaar naar de klote zijn geweest en nog meer dan een jaar nodig hebben gehad om weer op stoom te komen.

Hoe sta je er fysiek voor? Gezond gewicht/goeie conditie/gezonde levensstijl? Dat kan ook meespelen. Van baan wisselen lijkt me geen goed idee, zeker omdat je zin hebt in je nieuwe functie. Onderschat ook niet wat voor stress het zoeken van en het beginnen met een nieuwe baan met zich meebrengt. Daar ben je minstens een half jaar iedere dag doodmoe van.

Kijk of je kunt regelen dat je er twee, drie maanden tussenuit kan en ga er dan ook echt tussenuit. Zeker als je een vast contract hebt, zijn daar vaak wel mogelijkheden voor vanuit HR. Die zitten ook niet te wachten op een medewerker met een burn-out; vanuit het bedrijf gezien is dat echt een drama.

Ik weet niet of je een vrouw en/of kinderen thuis hebt maar overweeg een reis te boeken naar Bali of Thailand en ga daar lekker een tijd een beetje rondreizen en bewust niks doen. Laptop thuis laten, telefoon uitzetten en voor de rest een beetje boekies lezen, aan de bar hangen, surfen en op het strand zitten. Ticket is redelijk prijzig maar het leven kost daar niets. Voor 3-5 euro per nacht zit je in een chique hostel en voor een tientje in een keurig hotel. Geweldig avontuur. Paar jaar geleden iets soortgelijks gedaan, kwam terug als een ander mens.

Sterkte ermee.

[Drardollan]

ymoona schreef op dinsdag 2 januari 2024 @ 00:12:
Ook zoals @Drardollan stelt dat de werknemer het maar op moet lossen schiet jij natuurlijk niets mee op.

Waar precies zeg ik dat "de werknemer" het maar moet oplossen??

[mathelicious]

Het klinkt bekend, als stressklachten inderdaad. Ik heb dat helaas ook mogen ervaren na een te inspannende periode die mentaal, fysiek en emotioneel veel van me vroeg. Dat heeft me een half jaar gekost om enigzins van bij te komen.

Enkele van de kleine tips die mij veel hebben geholpen en die ik in m'n dagelijkse leven heb ingevoerd:
- koffie en andere stimulatie beperken tot de eerste helft van de dag
- op tijd naar bed gaan
- deadlines vermijden
Van tijdelijke aard:
- praten bij de praktijkondersteuner van de huisarts
- rust nemen, niks moeten doen

Van baan wisselen heb ik gedaan, dat was voor de financiën heel gunstig. Terugkijkend had ik bij de vorige werkgever de ziektewet in gemoeten.

[ Voor 7% gewijzigd door mathelicious op 02-01-2024 08:57 ]

[superkoex9]

Veel al hierboven gezegd.
Op afstand lijkt je verhaal op burnout/overspannen achtige klachten(altijd moeilijk zeggen via een forum).

Ga vooral het gesprek aan met je manager. Je bent in de gelukkige positie dat hij/zij een people manager is. Daarnaast is het bij dit soort klachten vaak niet alleen werk. Je zal ook (met hulp), moeten kijken naar de rest van je leven. Beweeg je voldoende, slaap je voldoende, eet je gezond, heb je voldoende ontspanning, etc. Al die zaken apart gaan je probleem niet oplossen of veroorzaken. De combinatie kan echter slecht uitpakken.

Daarnaast het stuk werk meenemen naar huis. In mijn ervaring is dat een van de belangrijkste oorzaken voor dit soort klachten. Je werk is, zeker als manager zijnde, nooit af. Er liggen altijd nog 10 projecten en enkele personeelskwesties op je te wachten.
Als je daar in de avond aan denkt en daarmee niet kan ontspannen dan ben je op papier 40 uur aan het werk maar is je geestelijke belasting 60, 70 of nog meer uur.
Als je niet weet hoe dit los te laten, zoek daar dan hulp bij.

[JaQ]

Mijn inziens is stap 1 om hulp te vragen aan je manager en collega’s. Ik ga er tenminste vanuit dat je niet helemaal alleen werkt in dit bedrijf, er zijn ongetwijfeld meer mensen met een vergelijkbare rol. Het helpt om te onderzoeken hoe zij hun baan invullen en tevens zouden directe collega’s tijdelijk een paar taken over kunnen nemen zodat de werkdruk verminderd.

Van baan wisselen kan altijd, maar dan moet je vooral ontdekken wat je dan wilt bereiken. Prima om weg te lopen van een baan, als je dan maar wel naar een ander soort baan of organisatie toe loopt. Het zou jammer zijn als je wisselt en vervolgens in dezelfde situatie beland.

[ymoona]

Drardollan schreef op dinsdag 2 januari 2024 @ 08:36:
[...]

Waar precies zeg ik dat "de werknemer" het maar moet oplossen??

Sorry, bedoel natuurlijk de werkgever.

[JerX]

Ik ga even spreken uit eigen ervaring. Zelfde situatie gehad, maar ik was nog te veel operationeel bezig, een team managen en vervolgens mee draaien in verschillende internationale projecten vanwege coordinatie of mij ongezoute mening. Uiteindelijk trok ik dit ook allemaal niet meer en ben ik uiteindelijk gewisseld van baan, 2 jaar in de hoogste versnelling draaien is echt niet goed.

Ik denk dat het goed is om te weten wat de nieuwe functie voor jou kan betekenen en waar je eventueel de pijn punten al kan zien, de vraag is of deze beter behapbaar zijn dan je huidige functie.

Je zal meer last hebben van business politiek en ook meer de strategie uitzetten. Misschien wel wat minder mensen om te managen? Probeer in ieder geval niet ook als project manager te functioneren, dat nekt je gewoon.

[Sissors]

BugBoy schreef op maandag 1 januari 2024 @ 22:32:
Volgens mij zijn dit typische klachten van een burn-out. Daarvoor zou ik met een arts gaan praten en dat zijn vaak langdurige trajecten. Eerst moet je achter de oorzaken komen en dan kan je er pas wat aan doen. Daarvoor moet je niet op een tech-forum zijn lijkt me. Dat lijkt me meer iets wat begint bij de huisarts en eventueel de bedrijfsarts...

Hij is al bij de huisarts geweest. En die heeft al onderzoeken gedaan met als conclusie zeer waarschijnlijk stress klachten. Dus hoewel enkel en alleen naar een tech forum gaan bij zulke klachten waarschijnlijk niet ideaal is, is er niks vreemds aan om te vragen hoe bijvoorbeeld andere ermee om zijn gegaan.

Voor TS: Los van wat andere zeggen, de vraag of er nog andere privé dingen zijn die hieraan kunnen bijdragen (waarbij ik direct snap dat je dit mogelijk niet hier wil delen, maar voor jezelf alsnog nuttig daar eens over na te denken), is het geen optie gewoon je huidige werk door te blijven doen, maar dat iemand anders de hele internationale integratie gaat doen? Waarbij natuurlijk alleen werkt als jij in staat bent een ander het te laten doen, zonder dat jij erin wil stappen als je het idee hebt dat het anders moet. Als je iets geheel anders wil dan kan dat natuurlijk ook een optie zijn, maar dat lijkt mij ook een flinke stap nadat het 20 jaar prima is gegaan.

[Jeroenneman]

Eigenlijk geef je het zelf al aan:

Het laatste jaar is, simpel gezegd, een loeizwaar jaar geweest. We hebben te maken gehad met een "merger" met de Amerikaanse moedermaatschappij. Hierdoor ben ik het afgelopen jaar 5x naar de US geweest om hierin allerlei overleggen te hebben hoe de globale IT organisatie eruit moet gaan zien. In het begin was de insteek van de US "wij gaan jullie vertellen wat en hoe je je werk moet gaan doen" maar de gesprekken zijn veranderd naar "EMEA wordt het voorbeeld hoe de internationale IT organisatie eruit zal gaan zien" en "EMEA krijgt de leidende rol met het opzetten van deze organisatie" . En mijn nieuwe rol komt dus in de internationale IT organisatie liggen.
Daarnaast zijn er allerlei hele grote projecten waarin ik zelf en mijn team een flinke rol speelt. En daarbij doen we dus ook nog het dagelijks beheer en andere werkzaamheden die bij ons gedumpt worden.

Is die droombaan roofbouw op jezelf waard? Als je merkt dat het niet gaat, dan moet je aan jezelf denken en niet blijven pushen. "EMEA krijgt de leidende rol met het opzetten van deze organisatie". Leuk, maar wat heb je eraan als je zelf in de ziektewet zit?

Dus voor nu ziekmelden, afspraken maken over verminderde capaciteit (bijvoorbeeld een stap terug binnen het team/ duofunctie met iemand die taken overneemt), of zelfs elders solliciteren naar een minder veeleisende functie (en ja, dat zal inleveren worden qua salaris, maar met geld koop je geen rust).

En maak je geen zorgen over je team. Ik heb anderhalf jaar gewerkt met een manager die het eigenlijk niet kon bolwerken en die om de haverklap moest ziekmelden. Misschien wel de meest aardige manager in tijden, maar hij kon het gewoon niet aan. Het was teveel. En uiteindelijk was het team daar alsnog de dupe van. Want een manager moet niet alleen aardig zijn, hij moet ook beschikbaar zijn voor personeel, en daar ging het mis.

[ Voor 8% gewijzigd door Jeroenneman op 02-01-2024 09:41 ]

[Drardollan]

ymoona schreef op dinsdag 2 januari 2024 @ 09:10:
[...]

Sorry, bedoel natuurlijk de werkgever.

En waar zou ik dat dan gezegd hebben? Want ook dan heb ik niet gezegd.

Ik heb enkel gezegd dat zijn huidige werkgever voor de gevolgen moet opdraaien omdat hij dit (mede) veroorzaakt heeft. Wat ik daarmee wil zeggen is dat als TS inderdaad de veronderstelde burn-out heeft (of er dicht tegenaan zit) dat het dan niet echt heel fair is om nu van werkgever te wisselen en daarmee de volgende werkgever met dit probleem op te zadelen. Een werkgever wissel gaat dit namelijk sowieso niet oplossen, mijn inziens. Hooguit uitstellen.

En los van of het fair is voor een eventuele nieuwe werkgever is het ook nog eens een groot risico voor TS én de mogelijke nieuwe werkgever. Als TS na 3 maanden alsnog uitvalt en in een tijdelijk contract zit dan zijn de gevolgen op termijn groot.

Daarom staat voor mij als een paal boven water dat TS éérst zijn probleem moet oplossen en daarna moet kijken naar de toekomst. Het probleem oplossen hoeft TS niet alleen te doen, een eerste stap is zelf professionele hulp zoeken en een tweede stap zou kunnen zijn met de bedrijfsarts of huidige werkgever om tafel gaan om te situatie te bekijken en een actieplan op te stellen waardoor TS hier gezond en fit uit komt.

[ Voor 84% gewijzigd door Drardollan op 02-01-2024 09:49 ]

[Wowhead]

Ik zou het rustiger aan doen, je bent 40+ een langdurige burnout op deze leeftijd kan echt nare gevolgen hebben voor je toekomstige carierre, ik zou zeggen dat het niet waard is om te blijven jagen voor meer meer meer, je lichaam en geest vertellen jou iets anders.

Ik ben ooit opgeklommen naar IT manager en nu doe ik helpdesk werk, ik voel me super relaxed elke dag nu, salaris is gehalveerd, maar het was voor mij gewoon niet te doen op lange termijn.

[Refthoom]

Genoeg uitgebreide ervaringen hier, zal het kort houden. Ben van '63 en rond m'n 30ste burn out. Zelf leef en werkstijl aangepast, weer opgekrabbeld na 8 maanden ziektewet. Toch een ezel want rond 55 nog een keer, scheiding mede de oorzaak. Deze keer 18 maanden thuis. Zelf beschouwend is het naar mijn mening een combi van karaktertrekken en opvoeding, permanente verandering is noodzakelijk!
Mijn lessons learned;
1. Begeleiding door een gespecialiseerde coach, voor mij heel effectief geweest. (Stuur een pm als je contact gegevens wil)
2. Leefstijl veranderen; gezond eten, sporten en harde limiet aan werktijd.
3. Iedere situatie is anders, alleen jij kan bepalen wat goed is voor je. Voor mij was het ander werk.
Sterkte met je herstel en succes met je besluitvorming.

[nextware]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[kaanmijo]

Afgelopen maart-april met dezelfde klachten naar de huisarts gegaan. Lang verhaal kort; beginnende burn-out/overspannen.

Op advies van m’n baas toen 2 weken 100% ziekgemeld geweest, daarna 60%. Deadlines werden door de rest van het team opgepakt, ik mocht geen meetings meer doen. Ondertussen een traject opgestart bij de praktijkondersteuner en daarna de psycholoog, waar ik nog steeds mee bezig ben.

Mijn advies naar jou is dan ook; stop nu en neem gas terug. Ga naar de huisarts voor je nog verder van huis bent. Verder; veel succes de komende tijd. Het gaat niet leuk worden denk ik zo, maar zo te lezen ben je er nog optijd bij en gaat het gewoon goedkomen

[ Voor 6% gewijzigd door kaanmijo op 02-01-2024 10:54 ]

[lordgandalf]

Ik heb afgelopen jaar ivm een leidinggevende waar ik niet mee overweg kon ook tegen een burnout aangelopen. Nog niet zo erg als bij jouw maar wel erg genoeg dat de huisarts aangaf van gas terug. Heb toen ook een tijd rust genomen. Heb nu een andere baan met betere leidingevende en de rust is terug. Het helpt om voor jezelf te kiezen van tijd tot tijd. Je werkt om te leven maar je leven bestaat niet 100% uit je werk. Neem van tijd tot tijd een paar dagen vrij ga wat leuk doen en vind dingen om je bezig te houden. Voor de rest nu even tijd voor rust en om met de nodige mensen eens te praten over waar het misgaat en wat je daar aan kan doen (Zelf,leidingevende,werk of een combo). En een nieuwe baan kan rust geven maar in dit geval voelt het alsof de nieuwe baan juist meer stress gaat geven. dus zou dat voorlopig niet doen.

[ymoona]

Drardollan schreef op dinsdag 2 januari 2024 @ 09:42:
[...]

En waar zou ik dat dan gezegd hebben? Want ook dan heb ik niet gezegd.

Ik heb enkel gezegd dat zijn huidige werkgever voor de gevolgen moet opdraaien omdat hij dit (mede) veroorzaakt heeft. Wat ik daarmee wil zeggen is dat als TS inderdaad de veronderstelde burn-out heeft (of er dicht tegenaan zit) dat het dan niet echt heel fair is om nu van werkgever te wisselen en daarmee de volgende werkgever met dit probleem op te zadelen. Een werkgever wissel gaat dit namelijk sowieso niet oplossen, mijn inziens. Hooguit uitstellen.

En los van of het fair is voor een eventuele nieuwe werkgever is het ook nog eens een groot risico voor TS én de mogelijke nieuwe werkgever. Als TS na 3 maanden alsnog uitvalt en in een tijdelijk contract zit dan zijn de gevolgen op termijn groot.

Daarom staat voor mij als een paal boven water dat TS éérst zijn probleem moet oplossen en daarna moet kijken naar de toekomst. Het probleem oplossen hoeft TS niet alleen te doen, een eerste stap is zelf professionele hulp zoeken en een tweede stap zou kunnen zijn met de bedrijfsarts of huidige werkgever om tafel gaan om te situatie te bekijken en een actieplan op te stellen waardoor TS hier gezond en fit uit komt.

Precies, dit is wat voor de werkgever altijd ondernemersrisico noem. Ik ga niet helemaal mee dat de werkgever de (mede) veroorzaker is, maar dat is ook niet relevant. Nu zit TS veilig onder vast contract, ziek melden en werken aan herstel kan zonder al te grote financiële gevolgen. Als de werk omgeving niet compleet giftig is, is het re-integratie op een bekende plek ook beter te doen.

Je laatste alinea is ook helemaal juist!

[Woudloper]

Klinkt inderdaad als een beginnende burn-out waarbij er een disbalans is ontstaan in je werk versus rust/vrije tijd balans. Overigens is het niet vaak dat het enkel werk is waarin de oorzaak ligt, kan ook zijn dat er een verstoring in je privébalans zit (bijvoorbeeld een blessure waardoor je minder hebt kunnen sporten bv).

Het advies wat gekregen heb is goed door even afstand te nemen en je rust te pakken. Ik lees overigens dat je ook onderdeel maakt van een internationaal bedrijf. Als het goed is zullen hierin ook diverse vangnetten voor medewerkers aanwezig zijn. Hebben jullie bijvoorbeeld een afdeling die verantwoordelijk is voor 'Health en Wellbeign'. Dan zou je kunnen overwegen hun om advies te vragen, wellicht bieden ze mogelijkheden aan om te praten met een (loopbaan)coach die je hierbij op het juiste pad kan sturen.

[sirdanilot]

Je bent gewoon overspannen omdat je teveel hebt overgewerkt. Het allerdomste wat je nu kunt doen is je baan opzeggen en iets nieuws proberen. Je moet proberen om je huidige baan weer te gaan doen en als deze te veel stress oplevert, ga je het traject in van spreken met een arbo-arts en langdurig ziekteverlof totdat het weer gaat.

Je moet niet meer overwerken. Nou snap ik dat dat als manager lastig is omdat je collega's je altijd kunnen bellen voor iets onzinnigs zoals dat ze te laat zijn vanwege een lekke band, maar dat betekent alsnog niet dat je tot 10 uur 's avonds moet doorwerken thuis of in het weekend nog moet gaan lopen inloggen. Die bereikbaarheid kan ook wel op andere manieren.

Ik zelf klap stipt om 5 uur 's middags de laptop dicht. Als ik daarna nog een berichtje krijg van een collega negeer ik die gewoon en antwoord ik de volgende dag. Mocht er iets dringens zijn bellen ze maar.

[Valandil]

Als ik je verhaal zo lees, dan lijkt het mij dat je jezelf flink hebt opgebrand het afgelopen jaar.
Je werkdruk is hoog, maar ook de moeite om je werk los te laten in je vrije tijd.

Vakantie opnemen (en op vakantie gaan) is een tijdelijke oplossing. Bijna soort "vluchtgedrag"
Natuurlijk helpt het even voor dat moment, maar zodra de eerste werkdag weer is begonnen is het slechts een kwestie van tijd dat je weer in dezelfde emotie en situatie zit. Je zal ook merken dat dit steeds sneller terugkomt na een paar dagen vrij dan de vorige keer.

Dit zijn tekenenen van burn-out en overspannenheid.
Vakantie opnemen is (helaas) geen structurele oplossing. De verandering moet echt bij jezelf komen en met name je mind-set.

Vooropgesteld: Iedereen is vervanangbaar en het bedrijf gaat niet failliet als jij de volgende dag er niet bent.
Goed dat je hulp in opgezocht. Er zijn veel coachingstrajecten beschikbaar die je kunnen helpen.

Ambitie is goed, te ambitieus zijn is niet goed.
Een nieuwe rol kan je ook zien als een moment om het vanaf dan anders te gaan doen dan je nu doet.

Het laatste wat ik zou doen is een andere baan zoeken bij een andere organisatie. Dit brengt veel meer stress met zich mee dan je denkt. Het is eerder vluchtgedrag, maar ook daar krijg je binnen een korte tijd dezelfde klachten. Dan echter bij een nieuwe werkgever waar je als "nieuwe" medewerker bent gestart. Dat is een valse start en (bij evt. tijdelijk contract) een groter risico.

[proef]

Klinkt mij als faalangst in de oren. "Kan ik het wel aan die nieuwe rol" speelt waarschijnlijk in je hoofd. Eerste stap is begrijpen, tweede stap is verwachtingen afzwakken en realiseren dat je niet meteen hoeft te stralen. Misschien heb je wel een jaar nodig om je in de nieuwe rol in te werken. Geef jezelf meer tijd.

[Qwerty-273]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[EiT]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[superkoex9]

sirdanilot schreef op dinsdag 2 januari 2024 @ 11:45:
Je bent gewoon overspannen omdat je teveel hebt overgewerkt. Het allerdomste wat je nu kunt doen is je baan opzeggen en iets nieuws proberen. Je moet proberen om je huidige baan weer te gaan doen en als deze te veel stress oplevert, ga je het traject in van spreken met een arbo-arts en langdurig ziekteverlof totdat het weer gaat.

Je moet niet meer overwerken. Nou snap ik dat dat als manager lastig is omdat je collega's je altijd kunnen bellen voor iets onzinnigs zoals dat ze te laat zijn vanwege een lekke band, maar dat betekent alsnog niet dat je tot 10 uur 's avonds moet doorwerken thuis of in het weekend nog moet gaan lopen inloggen. Die bereikbaarheid kan ook wel op andere manieren.

Ik zelf klap stipt om 5 uur 's middags de laptop dicht. Als ik daarna nog een berichtje krijg van een collega negeer ik die gewoon en antwoord ik de volgende dag. Mocht er iets dringens zijn bellen ze maar.

Dit stukje is nogal kort door de bocht. Uit een post op een forum een enkelvoudige verklaring geven voor een mogelijk probleem. Misschien goed om dat bij de professionals te laten.

Buiten dat: volledig eens met je post. Al vaker tegen gekomen dat managers denken dat ze altijd bereikbaar moeten zijn. Dat creëert ook verwachtingen van medewerkers en is de pest voor hun eigen probleemoplossend vermogen. Stukje verwachtingsmanagement eigenlijk: Bij heftige zaken mag je me, binnen redelijke tijden, altijd bellen. Is het gewoon onderdeel van je werk dan regel je het maar zelf of wacht je tot de volgende dag.

[DjoeC]

@nextware Ik lees "mijn team". Run je naast je steeds internationalere inzet nog steeds de operatie? Tijd om 1 of 2 van je medewerkers als lead's in te zetten en jezelf meer met de meta zaken bezig te houden.

Vakantie ipv ziek melden, tja - herkenbaar maar niet verstandig. Enneh, je post in de vakantie geeft ook aan dat je ondanks eigen zeggen toch niet werkelijk alleen maar op vakantie bent.

Professionele hulp inschakelen: zeer verstandig, praktijkondersteuning kan je evt doorverwijzen.

Neem je rust en afstand. Het klinkt alsof je tegen - of misschien al over - de grens van burnout zit, je klinkt namelijk niet als de persoon die zomaar naar de huisarts gaat. Uit ervaring: Ik had me voorgenomen een afspraka te maken bij de huisarts want het gaat niet goed. Een dag later was het te laat en zat ik er jankend als spoedgeval. Een jaar later weer aan t werk gegaan maar met blijvende beschadiging. Overigens ben ik op de achtergrond ondanks "verbod" van de bedrijfsarts best wel met het werk bezig gebleven omdat ik van m'n werk hou.

Prive omstandigheden spelen mee en zelfs als dat weer beter gaat ben je niet onmiddellijk op de weg terug naar boven - ook al denk je van wel. Als het deze nieuwe functie niet gaat worden komt er wel een andere voorbij.

Op deze site van een psycholoog staat informatie die voor mij iig verhelderend was. Kijk er eens naar en lees de 5 blogs over burn-out, vooral de 5e is een interessante insteek. En nee, ik heb geen relatie met deze mensen.