Een topic wat wat herinneringen oproept, en ik herken de in OP genoemde issues ook wel. Mijn partner werkt nu in de kinderopvang.
Het bij de werkgever aangeven dat het rekenen van wachtdagen in strijd is met de CAO, dat heeft voor mijn vrouw en haar collega’s een positief effect gehad.
Midden 2017 vroeg ze een overzicht van haar verlof-uren op, om te kijken welke vakantiemogelijkheden er nog waren.
Hieronder (zonder de namen) de correspondentie die volgde. Let wel, midden 2017, de CAO en artikelnummers waren toen waarschijnlijk anders dan nu.
Beste …,
Bedankt voor de vakantiekaart. Er zijn 3 dingen die me opvallen. Misschien kan je hier naar kijken en dit corrigeren?
2 januari : ik was niet ziek, maar vrij.
3 januari : ik was wel ziek, had mijn operatie, maar dit zou dus niet van mijn verlof afgetrokken moeten worden. (Zowel in mijn contract, als in de CAO staat expliciet dat er sprake is van loondoorbetaling bij ziekte.)
27 april : Koningsdag is een nationale feestdag, voor deze dag zou geen verlof gerekend moeten worden.
Groeten,
…
Beste …,
2 en 3 januari heb ik als ziekmelding staan.
2 januari zal ik omzetten naar vrij.
Conform artikel 6.3 van jou arbeidsovereenkomst worden de eerste twee ziekte dagen van het verlof afgetrokken.
Zo staat het bij iedere medewerker in zijn contract.
Koningsdag heb je een punt die voeg ik weer toe.
Vriendelijke groet,
…
Manager BSO
Beste …,
Bijgevoegd zijn de artikelen 5 tot en met 7 uit mijn arbeidscontract. Artikel 6.3 waar je naar refereert bestaat niet. Wel interessant is artikel 5 lid 2, waarin expliciet is vermeld dat er bij ziekte recht op 100% van het salaris is.
Groeten,
…
En dan hieronder nog een stukje 'met de groeten van mijn man'. ;-)
Voor alle collega's is artikel 7, dat de CAO aan haalt veel interessanter. Alhoewel de CAO algemeen verbindend verklaard is en dus ook van toepassing is mocht die niet in het arbeidscontract staan.
In de CAO artikel 5.10 lid 1 en 2 staat ook dat er bij ziekte 100% doorbetaling is, zij het dat daar de 100% beperkt is tot de eerste 6 maanden. Artikel 6.3 zoals 'bij iedere medewerker in zijn contract' is dus ook bij onze collega's niet van toepassing. In principe is de voor de medewerker meest gunstige afspraak van toepassing, zij het een individuele (bijv. in het arbeidscontract vastgelegd zoals bij mij, maar een mondelinge geldt ook) of de afspraak in een collectieve overeenkomst, bijvoorbeeld de CAO.
(Bovenstaande toevoeging was ook gedaan omdat het niet alleen bij mijn vrouw mis ging, maar ook bij haar collega’s waar het blijkbaar wel in het contract stond.)
Beste …,
Dank voor je mail.
Ten eerste: fijn dat jij een andere inhoud van je arbeidsovereenkomst komt. Ik pas het aan.
Ten tweede: ik zal de huis advocaat van … onderstaande mail laten lezen. Ik hoop dat jou man gelijk heeft. Dank hem in ieder geval voor het sturen.
Totdat ik geen antwoord heb zal ik van je verlof kaart afhalen.
Vriendelijke groet
…
Manager BSO
En een week later naar het hele bedrijf:
Beste collega’s,
In de meeste van jullie contracten staat dat de eerste twee dagen ziekte van het verloftegoed af gaat.
Dit is door de vorige managers erin gezet om het verzuim naar beneden te halen.
Nu blijf ik scherp op onnodig verzuim. Onnodig verzuim heeft namelijk zeer veel nadelige gevolgen voor je collega’s en kinderen op de groep.
Ik ben vorig week geattendeerd door een medewerker op het feit dat deze regel niet juist is. Ik heb met … (manager HR) hierover gesproken en haar het laten toetsen bij een jurist.
We hebben na dit overleg besloten om deze regel te schrappen. Ook heb ik besloten alle verlofkaarten aan te passen en deze ziekte uren op nul te zetten.
Ik stuur jullie allen een nieuwe kaart.
Met vriendelijke groet / Best regards / vennlig hilsen,
…
Manager BSO
TLDR: Aangegeven dat de regel niet juist was en het is voor het hele bedrijf gecorrigeerd.
In hoeverre moet je je in het algemeen met de arbeidsrelatie van je partner bezig houden en ook met de werkgever van je partner communiceren? In principe denk ik dat dat meestal niet nodig is, en de positie van je partner niet versterkt.
In ons geval ligt het wat anders. Mijn partner is in een andere cultuur met een ander arbeidsethos opgegroeid en haar werkzame leven begonnen. Ze heeft bijvoorbeeld na 15 jaar in NL werken nog steeds veel moeite om zich ziek te melden. In haar systeem zit, nu tegen beter weten in, nog steeds de angst : “ziek melden is baan verliezen”.
Maar toen ze hier een jaar of 2 a 3 was en het thema vakantiegeld ter sprake kwam, bleek ze dat niet te krijgen. Ze werkte voor een bedrijf wat personeel wierf via de toenmalige inburgerings-arbeidsmarkt oriëntatie. Dat bedrijf bood met loonkostensubsidie contracten aan van meer uren dan dat het de werknemers als thuiszorghulp weg kon zetten. Toen we vroegen waar het vakantie-geld bleef kregen we als antwoord dat dat gecompenseerd was met niet ingezette uren.
Daarop aangegeven dat het aantal gewerkte uren een risico van het bedrijf was en niet van de werknemer, dus dat dat niet met het verrekend kon worden als de werknemer gewoon beschikbaar was. Toen is het vakantiegeld van mijn vrouw wel betaald, maar ik vrees dat zij de enige was van haar collega’s. Helaas was die manager toen niet zo goed als die bij de BSO die het voor het hele bedrijf corrigeerde. Bij mijn vrouw nog aangegeven haar collega’s aan te sporen ook wat te doen, maar zonder partner die de weg kan vinden in de NL regels, bleek het voor nieuwkomers toch wel lastig om hun recht te krijgen.
[
Voor 1% gewijzigd door
ZieMaar! op 13-11-2023 10:02
]