Onveilig gevoel in huurhuis, buurvrouw psychische problemen

[Roerdomp]

Ik huur nu ongeveer 2 jaar een woning bij een grote verhuurder. Het gaat om een appartement in een gebouw waarvan ik het portiek met 5 andere huishoudens deel. Het zijn namelijk 3 lagen aan weerszijde en de trap in het midden.

Één van de medebewoners is een dame met psychische problemen. Wat haar daadwerkelijk aandoening is weet ik niet. Ze vertoont regelmatig verward gedrag. Het is lastig samen te vatten, maar ze doet de meest rare dingen. Zij huurt ook een woning van mijn verhuurder.

Ze hallucineert, schreeuwt en gilt, soms in het midden van de nacht in het holle portiek. Gaat met allerlei spullen aan de haal en verplaatst die door het portiek of op straat, zo staan er op dit moment 2 schilderijen buiten op straat onder een boom die eerder deze week nog in ons portiek hingen, en zag ik haar enkele minuten geleden met de bakstenen van de stratenleggers spelen. Verder is ze tegen ons (de buren) ook erg aggresief en schijnt ze ook een medebewoonster bedrijgt te hebben. Ik zelf heb niet veel contact met haar (vermijd het ook), maar van wat ik mee krijg zegt ze ook de meest rare dingen.

Een aantal keer is het ook echt uit de hand gelopen omdat ze zo psychotisch, luidruchtig, en aggresief werd dat we de politie gebeld hebben. Sinds ik hier woon is dat 3 keer gebeurd, en ze is toen ook meegenomen en vermoedelijk voor een periode opgenomen.

Ik heb contact gehad met instanties en meldingen gemaakt, maar toch blijven de problemen zich constant herhalen. Het begint een hele zware tol op mij te krijgen en het zit me hoog. Ik woon alleen en voel me helemaal niet veilig of op m’n gemak in mijn eigen huis. Ik betrap mezelf erop dat ik vaker bij mijn ouders ga logeren om geen zorgen te hebben, of dat ik familieleden of vrienden beneden bij het portiek ophaal zodat ze niet alleen naar boven hoeven te lopen. Ik merk dat ik minder vaak naar de berging ga om mijn fiets te pakken of naar buiten ga puur om haar te vermijden.

Ik heb al meerdere keren meldingen gemaakt met het Meldpunt Zorgwekkend Gedrag, en bij mijn verhuurder. Mijn verhuurder heeft ook een keer iemand langs gestuurt om met ons te praten, maar daar kwam weinig uit. Inmiddels weigert de verhuurder contact met ons en hebben ze een advocaat op de zaak gezet. Die zegt geen juridische stappen te kunnen ondernemen en wij moeten al het contact via die advocaat doen.

Ik hou een logboek bij van alles wat er gebeurt en mijn onderbuurvrouw heeft camera’s opgehangen.

Hebben jullie tips of adviezen voor mij wat ik nog kan doen? Ik ga morgen nogmaals de politie en de gemeente bellen, maar alle organisaties wijzen naar elkaar en ondertussen verandert er maar niets.

TL:DR; voel me onveilig in eigen huis door buurvrouw met psychische problemen, wat kan ik doen?

Dankbaar voor alle input.

[hbsJR]

Het probleem is dat je onveilig voelen niet voldoende is voor instanties om wat te doen. Ze moet zelf inzien dat ze hulp nodig heeft, anders doen ze niks. Er moet sprake van acute dreiging en echt gevaar dat ze "verplicht" opgenomen kan worden.

Mijn tip is wellicht te lomp, maar verhuizen naar een andere plek is de snelste stap om dit op te lossen. Nu moet je zoveel aandacht geven aan deze mevrouw dat je bijna zelf een begeleider bent van haar. Het is niet leuk en onhandig, maar richt je gewoon op een plek elders.

[Archer_VC10]

Inmiddels weigert de verhuurder contact met ons en hebben ze een advocaat op de zaak gezet.

Aangezien je een contractuele relatie hebt met de verhurende partij lijkt mij niet dat een verhuurder contact met jou kan weigeren, tenzij jij iets doet wat niet door de beugel kan. Daar kan je ze sowieso even aan herinneren. Ik weet niet of je al een rechtsbijstandverzekering hebt, maar zo niet dan zou ik dat eens gaan regelen. Je kan deze dan niet meteen inzetten gok ik (maar vraag dat na) maar de kans is groot dat je tegen de tijd dat de wachtperiode over is hier wel iets mee kan. Als jij ook een advocaat kan inzetten krijg je vaak iets meer reactie van grote bedrijven.

Wij hebben iets vergelijkends gehad toen we een huurder boven ons hadden met wat psychische uitdagingen. Bij de verhuurder kwamen we toen geen stap verder maar we hadden op een bepaald moment wel twee personen onder de speed-dial: de wijkagent (ja, soms bestaat deze nog) en de begeleider van de persoon in kwestie (weet alleen niet meer hoe we aan dit nummer kwamen). Als er geen begeleider in het spel is (onze buur was onderdeel van een begeleid wonen project) dan heb je natuurlijk één troef minder. Het trieste is dat het flink mis moet gaan voordat er echt stappen gezet kunnen worden, en het kan best lang duren voordat je op dat punt bent aanbeland.

Op zich klopt het dat verhuizen de snelste oplossing is, maar we weten allemaal dat dit ook makkelijker gezegd dan gedaan is. Wat je ook in de tussentijd kan proberen is om je krachten te bundelen. Er zijn nog vier voordeuren die hier ook last van hebben gok ik, kijk of je daar eens kan gaan praten en zo een gezamenlijk front kan vormen. Dat kan helpen naar de verhuurder toe maar biedt ook meer ammunitie richting instanties. Kijk ook eens of er iemand in het blok naast deze dame woont die ook overlast heeft, wellicht deelt ze een muur met een andere woning. Meld ook alles, als zowel jij als je buren dit doen dan is de boodschap naar de instanties toe het duidelijkst. Als de politie meerdere meldingen krijgt, en ook regelmatig, dan zullen ze toch iets moeten doen.

Een ander voordeel van krachten bundelen is dat je ook wellicht zo wat meer steun kan krijgen bij de situaties waarin je je onveilig voelt. Als je iemand kan appen van je buren wanneer je naar de berging wilt en problemen verwacht helpt dat misschien. Het kan natuurlijk zijn dat je dit al hebt geprobeerd of dat er mensen nee zeggen, maar alle beetjes helpen.

De situatie zit jouw woongenot in de weg dus dat lijkt me iets waar een verhuurder wel iets mee moet doen. Ik zou echt alle instanties langsgaan die je kan bedenken, dus gemeente, GGZ, woonbond, rechtshulploketten, politie, enzovoorts. Ze zullen veel naar elkaar wijzen maar je hebt een lange adem nodig in dit soort kwesties.

In onze situatie heeft het een tijd geduurd maar uiteindelijk is de persoon opgenomen en is de woning gerenoveerd (was intussen half gesloopt) en hebben we nu prima buren. Ik durf even niet meer te zeggen hoe lang het heeft geduurd maar ruim een jaar was het zeker. Ik bedacht me net dat we uiteindelijk ook contact hadden met familie van de buur. Ook daar, weet niet meer precies hoe dit tot stand kwam (aangesproken toen ze langs kwamen waarschijnlijk) maar alle beetjes hielpen.

Verder kan ik je alleen maar succes wensen ben ik bang.

[Duke of Savage]

Ik denk dat het afwachten is tot er een keer 'echt' iets gebeurd met escalerende gevolgen.

Beste is om te beginnen met een nieuwe woning te zoeken en dit achter te laten.

Die psychische persoon is onbekwaam, jij zit dan met de problemen en die persoon zit opgenomen in een kliniek met de stempel "Verward". In NL trek jij enorm aan de kortste eind, wanneer dat gebeurd.

Kies veiligheid en zoek een nieuw onderkomen!

[proatjeboksem]

Naast dat ze een gekke buurvrouw is, is het natuurlijk ook een mens van vlees en bloed,
geen enge spin die iemand weg moet halen. Ze zal het er zelf ook niet makkelijk mee hebben.

Zou je met haar kunnen en durven praten? Met de andere buren er bij? Of haar familie/vrienden?

Of mss via maatschappelijk werk, die kent vaak wel de juiste instanties en wegen die bewandeld moeten worden. En die heeft ook wel ingangen bij de behandelende organisaties. Die nu wss denken " We horen niks van de client of haar omgeving, dus het zal wel goed gaan"