De titel klinkt misschien ernstiger dan het is, maar ik zit met het volgende.
Na mijn Master Werktuigbouwkunde ben ik in 2016 begonnen met werken. Ontzettend leuke eerste baan, maar na twee jaar was ik er op uitgekeken. Ik wist alles wel. In de tussentijd was ik key user voor bepaalde software geworden, hielp ik met het inwerken van nieuwe werknemers en had ik twee stagiaires begeleid. Op dat moment zag ik geen andere rol binnen dat bedrijf, plus dat het salaris m.i. behoorlijk achterbleef. Toevallig rond die tijd door een recruiter benaderd die specifiek voor een bedrijf mensen zocht. Daar aan de slag gegaan en tot afgelopen maart vier jaar gebleven. Ik had niet de intentie weg te gaan. Wel aangegeven dat ik op mijn rol was uitgekeken en graag iets anders wilde doen. Wat vanuit mijn manager en leidinggevende geen enkel probleem was. Ook het team waar ik naartoe wilde had mij graag verwelkomd. Helaas zag de directie en de Amerikanen die zich steeds meer gingen bemoeien met de dagelijkse gang van zaken dat niet zo. Dus na een jaar van beloften besloten weg te gaan. Enigszins met pijn in het hart, want het was een leuke club mensen, mooie producten en heerlijk dicht bij huis.
Uiteindelijk ben ik bij mijn huidige baan terechtgekomen in april van dit jaar. En hoewel ik het niet vervelend vind, kan ik ook niet zeggen dat ik echt happy ben. En eigenlijk is dat een gevoel dat ik al langer heb. Ook bij mijn vorige baan was dat al zo. Ik kan niet exact aangeven waar het voor mij niet lekker loopt, maar simpel gezegd heb ik het gevoel dat ik niet bezig ben met wat ik leuk vind en dat ik eigenlijk gewoon geen zin heb om te werken. Nu klinkt dit heel heftig en misschien arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Ik begrijp dat er altijd mindere periodes zijn. Maar ik heb het idee dat ik enkel werk voor het geld. Deels omdat ik het nodig heb, deels om dingen te doen of te kopen die ik leuk vind. Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.
Ik denk dus na over dat ik iets anders zou willen, maar ik kan niet goed zeggen wat dat dan zou zijn, zonder met een inkomen te eindigen.
Herkennen mensen dit? Hoe ben je hiermee omgegaan? Misschien tips?
Na mijn Master Werktuigbouwkunde ben ik in 2016 begonnen met werken. Ontzettend leuke eerste baan, maar na twee jaar was ik er op uitgekeken. Ik wist alles wel. In de tussentijd was ik key user voor bepaalde software geworden, hielp ik met het inwerken van nieuwe werknemers en had ik twee stagiaires begeleid. Op dat moment zag ik geen andere rol binnen dat bedrijf, plus dat het salaris m.i. behoorlijk achterbleef. Toevallig rond die tijd door een recruiter benaderd die specifiek voor een bedrijf mensen zocht. Daar aan de slag gegaan en tot afgelopen maart vier jaar gebleven. Ik had niet de intentie weg te gaan. Wel aangegeven dat ik op mijn rol was uitgekeken en graag iets anders wilde doen. Wat vanuit mijn manager en leidinggevende geen enkel probleem was. Ook het team waar ik naartoe wilde had mij graag verwelkomd. Helaas zag de directie en de Amerikanen die zich steeds meer gingen bemoeien met de dagelijkse gang van zaken dat niet zo. Dus na een jaar van beloften besloten weg te gaan. Enigszins met pijn in het hart, want het was een leuke club mensen, mooie producten en heerlijk dicht bij huis.
Uiteindelijk ben ik bij mijn huidige baan terechtgekomen in april van dit jaar. En hoewel ik het niet vervelend vind, kan ik ook niet zeggen dat ik echt happy ben. En eigenlijk is dat een gevoel dat ik al langer heb. Ook bij mijn vorige baan was dat al zo. Ik kan niet exact aangeven waar het voor mij niet lekker loopt, maar simpel gezegd heb ik het gevoel dat ik niet bezig ben met wat ik leuk vind en dat ik eigenlijk gewoon geen zin heb om te werken. Nu klinkt dit heel heftig en misschien arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Ik begrijp dat er altijd mindere periodes zijn. Maar ik heb het idee dat ik enkel werk voor het geld. Deels omdat ik het nodig heb, deels om dingen te doen of te kopen die ik leuk vind. Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.
Ik denk dus na over dat ik iets anders zou willen, maar ik kan niet goed zeggen wat dat dan zou zijn, zonder met een inkomen te eindigen.
Herkennen mensen dit? Hoe ben je hiermee omgegaan? Misschien tips?