Acties:
  • +5 Henk 'm!

  • engineer88
  • Registratie: December 2011
  • Laatst online: 06-05 11:02
De titel klinkt misschien ernstiger dan het is, maar ik zit met het volgende.

Na mijn Master Werktuigbouwkunde ben ik in 2016 begonnen met werken. Ontzettend leuke eerste baan, maar na twee jaar was ik er op uitgekeken. Ik wist alles wel. In de tussentijd was ik key user voor bepaalde software geworden, hielp ik met het inwerken van nieuwe werknemers en had ik twee stagiaires begeleid. Op dat moment zag ik geen andere rol binnen dat bedrijf, plus dat het salaris m.i. behoorlijk achterbleef. Toevallig rond die tijd door een recruiter benaderd die specifiek voor een bedrijf mensen zocht. Daar aan de slag gegaan en tot afgelopen maart vier jaar gebleven. Ik had niet de intentie weg te gaan. Wel aangegeven dat ik op mijn rol was uitgekeken en graag iets anders wilde doen. Wat vanuit mijn manager en leidinggevende geen enkel probleem was. Ook het team waar ik naartoe wilde had mij graag verwelkomd. Helaas zag de directie en de Amerikanen die zich steeds meer gingen bemoeien met de dagelijkse gang van zaken dat niet zo. Dus na een jaar van beloften besloten weg te gaan. Enigszins met pijn in het hart, want het was een leuke club mensen, mooie producten en heerlijk dicht bij huis.

Uiteindelijk ben ik bij mijn huidige baan terechtgekomen in april van dit jaar. En hoewel ik het niet vervelend vind, kan ik ook niet zeggen dat ik echt happy ben. En eigenlijk is dat een gevoel dat ik al langer heb. Ook bij mijn vorige baan was dat al zo. Ik kan niet exact aangeven waar het voor mij niet lekker loopt, maar simpel gezegd heb ik het gevoel dat ik niet bezig ben met wat ik leuk vind en dat ik eigenlijk gewoon geen zin heb om te werken. Nu klinkt dit heel heftig en misschien arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Ik begrijp dat er altijd mindere periodes zijn. Maar ik heb het idee dat ik enkel werk voor het geld. Deels omdat ik het nodig heb, deels om dingen te doen of te kopen die ik leuk vind. Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.

Ik denk dus na over dat ik iets anders zou willen, maar ik kan niet goed zeggen wat dat dan zou zijn, zonder met een inkomen te eindigen.

Herkennen mensen dit? Hoe ben je hiermee omgegaan? Misschien tips?

Acties:
  • +24 Henk 'm!

  • PeterM007
  • Registratie: December 2009
  • Laatst online: 02-05 14:43
"Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc."
Mijn tip: bovenstaande loslaten en op zoek naar wat jij echt leuk en wellicht zinvol werk vindt. Dan komt de zin om te werken vanzelf weer terug.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • Bartske
  • Registratie: November 2007
  • Laatst online: 18:51
Ga er eens met iemand over praten? Dat hoeft niet je huisarts of psycholoog te zijn, maar iemand in je omgeving die je vertrouwd bijvoorbeeld. Die persoon kent jou ook en kan misschien wel meedenken over iets wat wel goed bij je past?

Acties:
  • +4 Henk 'm!

  • Durpstick
  • Registratie: Februari 2023
  • Laatst online: 09-05 10:36
Ik had jouw bericht kunnen schrijven, engineer88. Hierdoor had ik een tijdje geleden ook hier een topic gepost over omscholing. (daar eigenlijk ook weer niks mee gedaan, want ik kan ook nog steeds niet de vinger op de zere plek leggen).

We zitten niet in hetzelfde werkveld, maar voor de rest is het gevoel echt helemaal gelijk. En op een paar jaartjes na ook even lang aan het werk enzo. Maar dat van die ratrace herken ik heel erg. Voor mij gaat het minder om leasebakken e.d. (dat is 'in mijn wereld' toch niet echt een ding), maar meer om het meer/groter/beter willen. En dan afvragen waar het stopt en hoe je toch zo optimaal zo prettig mogelijk kunt leven, met zo min mogelijk inspanning (lees: werk). En nee, dan bedoel ik niet maar in de bijstand klappen, maar wel je werk zo leuk mogelijk maken en minder uren werken.

Klinkt ook wel als een dertigerscrisis. Of een middeninkomen crisis? Of een...tjah, noem het wat-crisis die voortkomt uit gewoon erge gekke tijden waarin we nu zitten.

Dus ja, herkenbaar is het wel. Of ik je kan helpen ermee om te gaan, nee. Maar ik lees graag mee om te zien of anderen dit herkennen en dan wel tips hebben. Succes in ieder geval.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Yaksa
  • Registratie: December 2008
  • Laatst online: 22:31
Het lijkt er op dat je ergens op de weg naar een betaalde baan al in een vroeg stadium de verkeerde kant op bent gegaan, of misschien wel geduwd.
Wat vind je, buiten je werk, wel leuk?
Heb je hobby's of andere bezigheden waar je je in zou kunnen specialiseren?
Ennuh, je kan dan misschien wel veel verdienen, maar geluk is nog steeds niet te koop.....

Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I'm not sure about the former


Acties:
  • +24 Henk 'm!

  • SmurfLink
  • Registratie: Juni 2016
  • Niet online
Ik werk ook alleen voor het geld.. maar 't moet wel uit te houden zijn. Je werkt toch om te leven en niet leven om te werken? Zijn zat mensen die écht passie voor de zaak hebben. Ik ben daar niet een van. Ik vind mijn werk prima leuk om dagelijks te doen, maar zo gauw ik het financieel kan leien wordt dat echt wel 32 uur. Daarnaast heb ik een ontzettend leuk privéleven, genoeg hobby's en vrienden waar ik m'n ei in kwijt kan. Dan is 't voor mij prima dat ik geen passie voor m'n werk heb. Het is simpelweg m'n dagbesteding die m'n hobby's financiert. Die rat race kies je zelf voor om aan mee te doen... of niet.

I have stability. The ability to stab.


Acties:
  • +3 Henk 'm!

  • Kurkentrekker
  • Registratie: Januari 2003
  • Niet online
Ik was ook uitgekeken op mijn baan en ben toen iets gaan doen met wat meer maatschappelijke impact. Blijkt dat ik daar veel meer voldoening uit haal. Dat, en de collega’s in dit werkveld zijn voor de verandering eens niet bezig met zichzelf omhoog te promoveren tot een mooiere leasebak en dikkere bonus, maar zijn blij met je hulp, inzet en samenwerking. Die mix maakt nu dat ik eigenlijk in de praktijk nog hetzelfde werk doe, maar bij een totaal andere organisatie en er veel meer waardering uit haal. Ik ben het zelfs leuk gaan vinden en aan het einde van een vakantie denk ik vaak ‘goh, ik heb weer zin om dit te gaan doen’.

Mijn advies, maar n=1 natuurlijk, kijk eens rond naar of je ergens iets kunt doen in een sector die jou aanspreekt om een andere reden dan geld/inkomen.

Met een master op zak stroom je dan vast wel ergens in op een salaris of schaal waar je heus nog wel van kunt rondkomen, en met een beetje geluk groei je binnen een paar jaar weer lekker door. Als dat je nog uitmaakt dan.

Acties:
  • +5 Henk 'm!

  • Hahn
  • Registratie: Augustus 2001
  • Nu online
engineer88 schreef op maandag 18 september 2023 @ 16:32:

Maar ik heb het idee dat ik enkel werk voor het geld.
Als je geen passie voor je werk/huidige baan hebt, dan moet je een nieuwe baan zoeken.
Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.
Merk je dit daadwerkelijk in je omgeving? Zo ja, misschien eens overwegen om je omgeving te veranderen.

Zelf heb ik in mijn eigen omgeving totaal niet het idee dat mensen bezig zijn met dure auto's en mooie huizen, om er maar mee te kunnen patsen.

The devil is in the details.


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • bszz
  • Registratie: November 2002
  • Laatst online: 17:06
Hahn schreef op maandag 18 september 2023 @ 18:47:
[...]

Als je geen passie voor je werk/huidige baan hebt, dan moet je een nieuwe baan zoeken.


[...]

Merk je dit daadwerkelijk in je omgeving? Zo ja, misschien eens overwegen om je omgeving te veranderen.

Zelf heb ik in mijn eigen omgeving totaal niet het idee dat mensen bezig zijn met dure auto's en mooie huizen, om er maar mee te kunnen patsen.
Of je wat minder van je omgeving aan te trekken...

Ik was ooit in de positie om een flinke sabbatical te nemen, met als doel er achter te komen welke richting ik op wilde. Na twee jaar vielen alle puzzelstukjes op z'n plek en wat ik nu doe doe ik inmiddels 10 jaar, over het algemeen met veel plezier. Geld is belangrijk om rond te komen maar is voor mij secundair: ik vind het belangrijker iets te doen waar ik energie van krijg dan om in de nieuwste BMW te rijden.

Je zou ook eens een grondige assessment bij een psycholoog kunnen overwegen om je competenties en je motivatie te onderzoeken.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • wm1234
  • Registratie: Mei 2017
  • Laatst online: 21:19
Volgens mij weet je al vrij goed, dat dit je vakgebied niet is. Als je na het gevoel na 2 jaar had, dit is het niet, dan is dat wel voldoende lang.

Het probleem is, je kiest een opleiding als je tussen de 16 en 18 jaar bent en je gaat ervanuit dat je ook in dat vakgebied aan de slag gaat. Ook vanwege de investering in jaren, geld en verwachting van je omgeving. Op die leeftijd weet je eigenlijk nog helemaal niet wat je kan verwachten van werk.

Ik heb een studie gedaan en zit nu in een totaal ander veld (al heb ik er zijdelings nog wel een bedrijf in voor de lol).

De eerste baan die ik had, toen wist ik de eerste week al, dit gaat hem niet worden vanwege de ongelofelijke onnodige papierwinkel en processen die er steeds bij kwam kijken (ik was een vrij leven gewend).

Die ervaring heb ik toen weer meegenomen naar de nieuwe rol/bedrijf in een totaal andere sector. Ik ben nu al 4x geswitcht in totaal andere vakgebieden, domeinen, sectoren en landen/talen in circa 10 jaar. Eigenlijk moet je dus uit je comfort zone om te groeien en dat lukt bij de meeste mensen niet, terwijl er niets aan de hand is als je het doet.

Wat voor mij heel erg hielp is door veel trainingen te doen in persoonlijkheidsontwikkeling, ervaring overal op te doen en vooral nieuwe dingen te leren. Eigenlijk komt het elke keer weer in de nieuwe rol van pas. Wat bij mij de totale rust gaf, de eerste 8 jaar waren heel onrustig en carrière gericht, was een enorme salaris sprong (in tegenstelling tot bovenstaande en het is niet om op te scheppen). Geld was altijd een issue, ondanks dat het ruim bovenmodaal was en ik altijd werkte om überhaupt een normaal bestaansrecht op te bouwen (denk aan een normaal huis, leuk appartement of rijtjeshuis). Het is uiteindelijk een veel groter huis geworden en de BMW is bijna 10 jaar oud omdat ik amper meer rijd :)

Nu kan ik het makkelijk betalen, lekker leven en kan je ook focussen op een normaal leven in plaats van steeds maar op geld te letten. Ook krijg je meer ruimte om zelf financiën in te delen, wat ook weer vrijheid geeft. Dat is het lekkere eraan, elke dag opstaan wanneer je wil, niet naar kantoor (of wel), een beetje reizen etc. Ik begrijp ook dat het niet voor iedereen weggelegd is. Het is ieder voor zich en je moet zelf bepalen waar de ambitie stopt en waar je genoegen meeneemt. Die keuze maak jezelf, afhankelijk van je situatie.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Ernemmer
  • Registratie: Juli 2009
  • Niet online
1 van de redenen waarom ik voor mezelf ben begonnen. Lekker mijn eigen projecten en bedrijven uitzoeken en dingen doen die ik leuk vind. Lekker de hele dag je eigen ding doen zonder een baas die zegt wat je moet doen, heerlijk.
En natuurlijk minder uren werken, want je verdient een stuk meer dan in loondienst. (deze discussie wil ik best voeren, maar maak dan een eigen topic aan en ga dat niet hier lopen doen)

[ Voor 14% gewijzigd door Ernemmer op 18-09-2023 20:33 ]


Acties:
  • +2 Henk 'm!

  • BroWohsEdis
  • Registratie: Februari 2013
  • Laatst online: 29-01 22:53

BroWohsEdis

George Orwell was right.

Doe wat je leuk lijkt.
We leven nou eenmaal in een rat race tegenwoordig, een groot gedeelte van de arbeidsmarkt is ziek, zeker in het kantoorbestaan. Als je daar uit wilt komen zul je onderzoek moeten doen naar wat je wel wilt doen en daar voor de 100% voor gaan.

Geld maakt niet gelukkig en werken loont toch niet in Nederland, dus kijk wat je zou willen betekenen voor de wereld of voor anderen.

"So that's how democracy dies, with a thunderous applause"


Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • JJ Le Funk
  • Registratie: Januari 2004
  • Niet online
engineer88 schreef op maandag 18 september 2023 @ 16:32:
[...]
Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.
[...]
dit doet mij denken aan de Matrix en dan specifiek het moment van wakker worden.

maar eruit stappen is bijna onmogelijk omdat je al vanaf de kleuterschool geconditioneerd bent om je steentje bij te dragen aan de maatschappij. je kan ook niet overleven zonder mee te draaien (tenzij je onderaan bungelt natuurlijk maar dat is de hel zo ongeveer als je er niet thuis hoort).

~


Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • Barrycade
  • Registratie: November 2003
  • Laatst online: 19:44

Barrycade

Through the...

Niet te diep gaan met filosofische gedachtes, gewoon als je dat nog niet eerder hebt gedaan een gesprek met een goede loopbaan adviseur doen, of wat trainingen/cursussen over je kracht en voorkeuren. Zodat je even gericht kan aftasten of je wel op je plek zit.

Dan is dat stap 1, stap 2 is dan kijken of je ergens anders terecht kan komen waardoor het werken ook weer leuk is.

Ik heb redelijk helder dat ik door wat interne wijzigingen in zo'n zelfde situatie beland ben.(beetje druk met privé zaken gehad tijdens een reorganisatie, dus niet scherp genoeg geweest met bijsturen). Ik weet dat ik niet blij word in de rol waarin ik nu zit. Mijn sterke punten worden hierin niet gebruikt en zit ik dus mezelf naar het werk te slepen.

Nu probeer is al een tijdje naar iets anders toe te bewegen, maar ik doe mijn huidige rol te goed (hoewel ik er geen zak aan vind) dus intern is lastig. Ik moet vervangers inwerken voordat ze me los laten. Maar in de huidige markt zijn beetje kundige mensen schaars en doe ik dus al 2 jaar interim werk onder mijn niveau.

Acties:
  • +6 Henk 'm!

  • FreakNL
  • Registratie: Januari 2001
  • Laatst online: 22:10

FreakNL

Well do ya punk?

Ik doe een complete shot-in-the-dark, maar heb je erover nagedacht om (deels) uit het kantoorleven te stappen?

Met een opleiding werktuigbouwkunde kun je ook gewoon voor een deel hands-on aan de slag. Bijvoorbeeld als Chief Engineer op een schip. Of iets in de luchtvaart. Er zijn tal van mogelijkheden..

Ik zie in je TS vooral een “kantoorleven”.. Ik ben persoonlijk opgebloeid sinds ik niet meer 40 uur per week achter een bureau zit maar ook soms gewoon een antenne op 30 meter hoog aan een railing sta vast te schroeven. Maar ik werk nog steeds in de IT en niet voor weinig ook. De dag erop schrijf ik namelijk gewoon weer een HLD.

De truc (voor mij) was om die functie te vinden waar de praktijk en de theorie samenkomen in hetzelfde team.

[ Voor 14% gewijzigd door FreakNL op 18-09-2023 20:25 ]


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Frieda
  • Registratie: Mei 2002
  • Niet online
Je kunt denk ik twee dingen doen:
1. Een nieuwe baan zoeken die beter bij je intrinsieke motivatie past;
2. Je huidige baan houden en je leven verrijken met een nieuwe hobby, een teamsport, een studie, etc.

[ Voor 13% gewijzigd door Frieda op 18-09-2023 23:32 ]


Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • Barrycade
  • Registratie: November 2003
  • Laatst online: 19:44

Barrycade

Through the...

2 is wel lastig hoor, werk snoept wel heel veel tijd op. Als je daar tegen je zin en puur voor de centen zit is het een long ride.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • migchiell
  • Registratie: Augustus 2003
  • Laatst online: 22:11
Investeer in een serieus en gedegen loopbaanadvies (wellicht mogelijk/betaald via je huidige werkgever, anders zeker zelf in investeren!).

Zo'n advies maakt duidelijk wat jou dan wél motiveert, van wat voor soort werkzaamheden en werkomgeving je energie krijgt, kortom waar je zou moeten gaan werken om wél met plezier naar je werk te gaan.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Frieda
  • Registratie: Mei 2002
  • Niet online
Frieda schreef op maandag 18 september 2023 @ 23:32:
Je kunt denk ik twee dingen doen:
1. Een nieuwe baan zoeken die beter bij je intrinsieke motivatie past;
2. Je huidige baan houden en je leven verrijken met een nieuwe hobby, een teamsport, een studie, etc.
Valt aardig mee, een werkdag gaat een heel stuk sneller voorbij als je iets leuks hebt om naar uit te kijken en ook uit het netwerk dat je opbouwt met activiteiten na het werk kan zomaar een leuke baan komen! :)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Managelorian
  • Registratie: September 2011
  • Laatst online: 13:35

Managelorian

“This is the workflow.”

engineer88 schreef op maandag 18 september 2023 @ 16:32:
Maar ik heb het idee dat ik enkel werk voor het geld. Deels omdat ik het nodig heb, deels om dingen te doen of te kopen die ik leuk vind. Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.
Ik trigger hier even op (zoals een aantal anderen voor mij ook al). Zelf ervaar ik dit nl. helemaal niet zo, terwijl ik in dezelfde maatschappij leef als jij. Dus of mijn directe omgeving is minder materialistisch ingesteld of ik heb simpelweg minder focus voor mensen bij wie het om de spulletjes draait (of allebei natuurlijk). Hoe het ook zij, dit zijn allebei factoren waar je zelf iets mee kunt.

Ik zou datgene wat jij 'maatschappij' noemt dus wat dichter bij jezelf zoeken.

Acties:
  • +4 Henk 'm!

  • Thompson
  • Registratie: Juli 2009
  • Laatst online: 20:58

Thompson

Beeromaniac

Hahn schreef op maandag 18 september 2023 @ 18:47:
[...]

Als je geen passie voor je werk/huidige baan hebt, dan moet je een nieuwe baan zoeken.
Ik denk dat dit ook wel iets te makkelijk gedacht is. Ik werk inmiddels zo'n 16 jaar in allerlei verschillende banen maar heb nog nooit voor langere tijd met passie gewerkt. Werken is voor mij echt een must om mijn leuke leven te financieren. Zou ik met passie willen werken? Tuurlijk. Maar ik zou niet weten welk werk ik langer dan een paar weken met passie zou kunnen doen.

Beeromaniac


Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • dfbt
  • Registratie: Juni 2013
  • Laatst online: 08-05 21:02
Managelorian schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 07:58:
[...]


Ik trigger hier even op (zoals een aantal anderen voor mij ook al). Zelf ervaar ik dit nl. helemaal niet zo, terwijl ik in dezelfde maatschappij leef als jij. Dus of mijn directe omgeving is minder materialistisch ingesteld of ik heb simpelweg minder focus voor mensen bij wie het om de spulletjes draait (of allebei natuurlijk). Hoe het ook zij, dit zijn allebei factoren waar je zelf iets mee kunt.

Ik zou datgene wat jij 'maatschappij' noemt dus wat dichter bij jezelf zoeken.
Dit is wel echt iets van de laatste tijd. Maatschappelijk probleem waar de ene persoon wat gevoeliger voor is dan de ander. Sociaal media en influencers. Je ziet de hele dag mensen in dikke auto's rijden, mannen die in sportscholen honderden kilo's staan te heffen, vrouwen in bikini' van maat 30. Huizen ingericht met zwembaden. Ik heb hier persoonlijk ook totaal geen moeite mee. Vroeger liepen hele klassen kinderen van 12 tot 15 jaar in merk kleding omdat t stoer was. Kwam ik aan met een mooie C&A trui gekregen van mijn moeder :D. Maar wel 200 euro meer in eigen zak om wat anders leuk te doen.
Als zijn vrienden een leasebak van 1000 euro in de maand willen rijden en jij komt aan in opel karl van 300 , wat geeft dat. Zet hij die 700 euro in de maand apart op aandelen en koop je over jaar of 20 een vakantiewoning in t buitenland en hoor je iedereen jaloers zijn :) Of je accepteert dat je met je droombaan 500 euro minder verdiend en nog steeds een leuke auto hebt om mee op pad te gaan.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • thunder7
  • Registratie: Januari 2003
  • Laatst online: 21:14

thunder7

houten vaas/schaal nodig?

Barrycade schreef op maandag 18 september 2023 @ 23:36:
2 is wel lastig hoor, werk snoept wel heel veel tijd op. Als je daar tegen je zin en puur voor de centen zit is het een long ride.
Je kunt ook buiten de profit terecht, 36 uur werken is prima te doen. Ik werk 2x9, 2x5.5, 1x7 en heb dus elke week 2 middagen vrij en ben op vrijdag ook bijtijds thuis.

hout-nerd - www.hetmooistehout.nl of www.houtenschalen.nl


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • CornermanNL
  • Registratie: Februari 2007
  • Laatst online: 19:23
Met jouw opleiding kan je alle kanten op. Ik zou beginnen om te kijken naar wat jij wil met je leven, wat zijn je doelen en hoe denk je daar op een leuke manier te komen. Dus welke onderdelen van je werk zijn leuk en welke niet. Hoeveel inkomsten heb ik nodig om mijn korte en langere termijn doelen te bewerkstelligen.

Het kan zo zijn dat je een iets minder leuke baan accepteert die beter betaald omdat je op korte termijn wat meer geld nodig hebt om een doel te halen, bijvoorbeeld een reis maken of een spaarpot versneld opbouwen voor wat dan ook.

Als je meer tijd hebt voor je doelen kan je je meer gaan richten op een baan waar je meer aspecten in vind die jij leuk vind en waar je energie van krijgt.

De rat race is maar wat je er zelf van maakt. Als je goed weet waar je ongeveer uit wil komen hoef je je van de rest van de wereld niet veel aan te trekken. Althans qua uitgave patroon en doelen dan 😉

Veel mensen jagen groter beter sneller na omdat ze niet goed weten wat ze met hun leven willen en dit makkelijk is. Iedereen doet het en de marketing maken het een status quo die niet te veel moeite kost om te volgen. Juist bij jezelf te rade gaan wat je echt wil kost moeite en kan oncomfortabel zijn.

Maar dat het je met groei en vooruitgang, uit je comfort zone stappen hoort erbij.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • blatenja
  • Registratie: November 2004
  • Laatst online: 16:56
Ik denk dat die sleur iedereen wel 'n keer zal hebben (tenzij je oprichter bent van een bedrijf waarin je volledig je passie kunt steken of werkt aan een geweldig groot project bv.). Heb zelf ook wel ervaren dat je op een gegeven moment het wel 'n beetje gehad hebt. Je kunt dan inderdaad wat anders zoeken dat je meer energie geeft, maar dat is denk ik op de korte termijn als je hetzelfde blijft doen. Ik heb zelf nog geen plannen gemaakt maar een totaal andere richting over 'n jaar of 10 en minder werken is in ieder geval een optie. Al is het maar een simpele baan in de maatschappij die iedereen kan uitvoeren en die minder betaalt. Wellicht geeft dat minder stress en meer rust. Een hobby is inderdaad ook belangrijk als afleiding. Doe 's avonds wat, al is het maar voetbal kijken met een maat, of ga sporten. Dat geeft afleiding en ook iets om naar uit te kijken tijdens je dag. Bij werk hoort nu eenmaal die rat-race inderdaad en ik denk dat iedereen zich wel eens afvraagt, is dit nu het doel van ons leven? Voor 50% invullen met werk? Het hoort er nu eenmaal bij denk ik en de ene dag/week/maand is leuker dan de ander. Toch zul je moeten proberen er wat van te moeten maken en positief in het leven moeten proberen te staan. Net als met kinderen; De ene dag geniet je vol van ze, en 'n andere dag kun je ze wel aan het behang plakken. Maar probeer vooral naast het werk ook dingen te doen, zodat je niet alleen maar de focus houdt op het werk. Werk-privebalans is erg belangrijk om uit die sleur te komen.

Acties:
  • +7 Henk 'm!

  • JEightyFive
  • Registratie: Maart 2022
  • Laatst online: 07-05 16:07
blatenja schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 08:36:
... ik denk dat iedereen zich wel eens afvraagt, is dit nu het doel van ons leven? Voor 50% invullen met werk?
Alleen is het geen 50% maar makkelijk 75% of meer. Opstaan, reizen, werken, terug. Het grootste deel van je dag bestaat uit werk. Haal er ook nog 8 uur vanaf voor slaap en je houdt enkele uurtjes per dag over voor jezelf.
Dan ook nog de verdeling 5 dagen werken, 2 dagen vrij (bij fulltime).

Ik heb het mezelf (zeker na het overlijden van een goede vriend) ook wel eens afgevraagd: is dit het nou? Het gros van de tijd achter een bureau zitten. En voor wat? Problemen die we zelf creëren en over 100 jaar betekent het niets meer.

Voor mij heeft het toen geholpen om naar 36 uur te gaan en meer tijd nu te nemen. Ja het kost geld, maar ik heb liever meer tijd want dat is echt hetgeen wat belangrijk is en je later niet bij kan kopen.
Inmiddels zit ik op 32 uur en heb iedere week een dag extra weekend en tijd met de kleine. Dat heeft het werken automatisch ook een stuk draaglijker gemaakt omdat ik niet meer het gevoel heb alleen daar maar mee bezig te zijn.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Lancer
  • Registratie: Januari 2002
  • Laatst online: 09-05 08:45

Lancer

What the......

engineer88 schreef op maandag 18 september 2023 @ 16:32:
De titel klinkt misschien ernstiger dan het is, maar ik zit met het volgende.

Na mijn Master Werktuigbouwkunde ben ik in 2016 begonnen met werken. Ontzettend leuke eerste baan, maar na twee jaar was ik er op uitgekeken. Ik wist alles wel. In de tussentijd was ik key user voor bepaalde software geworden, hielp ik met het inwerken van nieuwe werknemers en had ik twee stagiaires begeleid. Op dat moment zag ik geen andere rol binnen dat bedrijf, plus dat het salaris m.i. behoorlijk achterbleef. Toevallig rond die tijd door een recruiter benaderd die specifiek voor een bedrijf mensen zocht. Daar aan de slag gegaan en tot afgelopen maart vier jaar gebleven. Ik had niet de intentie weg te gaan. Wel aangegeven dat ik op mijn rol was uitgekeken en graag iets anders wilde doen. Wat vanuit mijn manager en leidinggevende geen enkel probleem was. Ook het team waar ik naartoe wilde had mij graag verwelkomd. Helaas zag de directie en de Amerikanen die zich steeds meer gingen bemoeien met de dagelijkse gang van zaken dat niet zo. Dus na een jaar van beloften besloten weg te gaan. Enigszins met pijn in het hart, want het was een leuke club mensen, mooie producten en heerlijk dicht bij huis.

Uiteindelijk ben ik bij mijn huidige baan terechtgekomen in april van dit jaar. En hoewel ik het niet vervelend vind, kan ik ook niet zeggen dat ik echt happy ben. En eigenlijk is dat een gevoel dat ik al langer heb. Ook bij mijn vorige baan was dat al zo. Ik kan niet exact aangeven waar het voor mij niet lekker loopt, maar simpel gezegd heb ik het gevoel dat ik niet bezig ben met wat ik leuk vind en dat ik eigenlijk gewoon geen zin heb om te werken. Nu klinkt dit heel heftig en misschien arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Ik begrijp dat er altijd mindere periodes zijn. Maar ik heb het idee dat ik enkel werk voor het geld. Deels omdat ik het nodig heb, deels om dingen te doen of te kopen die ik leuk vind. Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.

Ik denk dus na over dat ik iets anders zou willen, maar ik kan niet goed zeggen wat dat dan zou zijn, zonder met een inkomen te eindigen.

Herkennen mensen dit? Hoe ben je hiermee omgegaan? Misschien tips?
toon volledige bericht
Het kan natuurlijk zijn dat het "gewoon" intellectuele verveling is. Als je in het bedrijfsleven in een vaste rol zit, dan komt daar een hoge mate van herhaling in en zakt de intellectuele uitdaging hard weg. Heb je er wel eens over nagedacht om te gaan promoveren? Als je een leuk onderzoek hebt, heb je daarin best veel vrijheid hoe je het aanpakt (in overleg met de prof/vakgroep) en werk je relatief zelfstandig in een omgeving die meestal toch heel sociaal is.

Ik herken je probleem wel een beetje hoor, ik heb zelf het grootste deel van mijn carrière als consultant gewerkt in de IT en daardoor de kans gekregen ontzettend veel verschillende rollen op te pakken.

Je kunt niet in een systeem meten zonder het systeem te beinvloeden.... (gevolg van de Heisenberg onzekerheidsrelatie)


Acties:
  • +3 Henk 'm!

  • RM-rf
  • Registratie: September 2000
  • Laatst online: 16:52

RM-rf

1 2 3 4 5 7 6 8 9

engineer88 schreef op maandag 18 september 2023 @ 16:32:

Maar, ook omdat we als maatschappij m.i. in een soort rat race zitten waar het gaat om wie de duurste lease auto rijdt, het mooiste huis heeft etc.

Ik denk dus na over dat ik iets anders zou willen, maar ik kan niet goed zeggen wat dat dan zou zijn, zonder met een inkomen te eindigen.

Herkennen mensen dit? Hoe ben je hiermee omgegaan? Misschien tips?
Uiteindelijk is het aan jouzelf om te besluiten of je daaraan mee wil doen en ook in hoeverre.

Mijn idee is een beetje dat de gedachtegang dat alles aan de "andere mensen" zou liggen jezelf niet verder helpt, maar dat je juist zelf alle kans hebt meer of minder je eigen weg te bepalen, en te doen wat je zelf gelukkig of minder ongelukkig maakt.

Hooguit; iedere keuze heeft consequenties.
Geld is ook maar een middel, een gereedschap om te bereiken wat je wil, maar daarnaast staan ook zaken als Tijd, Sociale contacten en binding, Succes, Vertrouwen en Plezier.

Geen van dat soort dingen is nuttig om als 'enige' na te streven, het een kan niet zonder de ander, maar het kan ook soms betekenen dat je het ene deels moet opgeven, als je merkt dat je aan een ander aspect een tekort hebt.

Je kunt ontzettend veel Geld verdienen, maar aan Tijd tekort komen.
Je kunt zeer succesvol zijn in je werk, maar dat kan soms ten kostte gaan van je sociale contacten en je kunt hierdoor voortdurend ook in een ruzie-achtige spanning bevinden die misschien bevorderlijk is in een prestatie-gerichte concurrentie-sfeer, maar sociaal minder prettig werkt.
Je kunt iets doen waar je alle aspecten van weet en de grootste expert bent, maar geen uitdaging en plezier vind, terwijl je in nieuw terrein begeven dat misschien meeruitdaging geeft.

Mijn raad zou vooral zijn nooit je 100% op één aspect te richten als oplossing, maar vooral ook naar evenwicht te streven.

Ik denk dat bv dat Plezier in je werk terug kan komen als een ander deel dat nu misschien tekortkomt in je leven, wat verder ontwikkeld wordt... of dat nu meer sociale contacten is, misschien meer uitdaging (natuurlijk sterk afhankelijk van je eigen ervaring, maar uit je verhaal haal ik op dat vermoedelijk geld of bepaalde maatschappelijke zekerheden voor jou iig geen schaars goed is, maar mischien anere zaken wel)

Intelligente mensen zoeken in tijden van crisis naar oplossingen, Idioten zoeken dan schuldigen


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • TwiSteD1
  • Registratie: Juli 2005
  • Laatst online: 08:48
Ga iets minder werken, dat verschil in salaris kun je wel opvangen. Werk een dag minder in de week en begin met een hobby project, start je eigen bedrijfje, of ga lange weekenden weg. Of spaar TVT op en ga er even een maand tussenuit. Ik snap het best dat je in sommige banen snel uitgekeken bent, helemaal als je vast zit in een bepaalde rol met dag-in dag-uit hetzelfde riedeltje. Daar verandert niets aan, als je niet zelf in beweging komt, vaak kom je er met een team-lead wel uit, als je open bent over de dingen waar je tegen aan loopt.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • Prosac
  • Registratie: November 2010
  • Laatst online: 13:59
Ik kan denk ik alleen maar beamen wat velen al zeggen: Als het niet leuk meer is en je geen zin hebt in werken, moet je verder kijken. Werk is noodzakelijk kwaad om te kunnen leven, maar je doet het gemiddeld 8 uur per dag, 4 a 5 dagen per week. Dus het moet geen moetje worden, dan hou je het niet lang vol.

Zoals mijn vader altijd zei, zoek leuk werk met fijne collega’s en je werkt geen dag meer. Ik heb er 15 jaar over gedaan en (mede via detachering) veel gehopt. Afgelopen zomer heb ik een vaste baan geaccepteerd bij een werkgever waar ik sinds de allereerste dag met veel plezier naar toe ga, met heerlijke collega’s en mooie projecten. Ik heb geen dag meer gewerkt.
Ik werk nog altijd wel op basis van de studies die ik gedaan heb, maar doe niet meer wat ik ooit gedacht had te doen. Het heeft sessies met coaches en “out of comfort” opdrachten gekost, maar weet nu waar ik gelukkig van word.
Ik kan zeker sessies met een (werk)coach aanraden, iemand die je bijvoorbeeld met behulp van een persoonlijkheidstest en diverse gesprekken kan helpen doorgronden waar je blij en gelukkig van wordt.

Acties:
  • +3 Henk 'm!

  • Kairee
  • Registratie: September 2021
  • Laatst online: 09-05 16:56
SmurfLink schreef op maandag 18 september 2023 @ 17:44:
Ik werk ook alleen voor het geld.. maar 't moet wel uit te houden zijn. Je werkt toch om te leven en niet leven om te werken? Zijn zat mensen die écht passie voor de zaak hebben. Ik ben daar niet een van. Ik vind mijn werk prima leuk om dagelijks te doen, maar zo gauw ik het financieel kan leien wordt dat echt wel 32 uur. Daarnaast heb ik een ontzettend leuk privéleven, genoeg hobby's en vrienden waar ik m'n ei in kwijt kan. Dan is 't voor mij prima dat ik geen passie voor m'n werk heb. Het is simpelweg m'n dagbesteding die m'n hobby's financiert. Die rat race kies je zelf voor om aan mee te doen... of niet.
Dit heb ik een jaar of 10 geleden gedaan en kan het van harte aanraden.
Op zich leuke baan, maar 5 dagen in de week heen en weer rijden met 1,5 uur enkele reis. Elke dag heel vroeg op staan om nog enigszins de file voor te zijn. Uiteindelijk was mijn dag gevuld met opstaan, reizen, werken, reizen, eten, slapen. Mijn weekenden gebruikte ik om bij te komen het huishouden te doen.

Ik had hetzelfde gevoel als TS, traject aangegaan met een psycholoog. Ben toen 32 uur gaan werken en dat is de beste keuze uit mijn loopbaan geweest. Eerst denk je "wat ga ik doen met die extra dag?", nu denk ik "ik zou nog wel een dag minder willen werken"

Ik werk nu voor het geld en heb gezellige collega's. Mijn inspiratie en trots komt van andere activiteiten.

Misschien is minder werken voor TS een minder grote stap om eerst een te proberen bij de huidige werkgever?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • dhr.robert
  • Registratie: Juli 2020
  • Laatst online: 20:45
Je geeft zelf het volgende aan:

"Daar aan de slag gegaan en tot afgelopen maart vier jaar gebleven. Ik had niet de intentie weg te gaan. Wel aangegeven dat ik op mijn rol was uitgekeken en graag iets anders wilde doen. Wat vanuit mijn manager en leidinggevende geen enkel probleem was. Ook het team waar ik naartoe wilde had mij graag verwelkomd."

Welke rol was dit precies? Is dit een volledig andere rol dan je nu doet? Het lijkt erop dat het hier mis is gegaan... Kan je vertellen wat je leuk vond aan het bedrijf? Wat miste je in de rol? Wat leel je leuk aan de nieuwe rol?

Acties:
  • +5 Henk 'm!

  • Harm_H
  • Registratie: Juli 2008
  • Laatst online: 06-05 07:38
Geen vrouw en geen kinderen is mijn inziens ook een oorzaak van 'geen zin in werk'.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • STIMPPYYY
  • Registratie: December 2001
  • Laatst online: 19:43
Waar krijg je energie van?

Geld heb je, tot op zekere hoogte, nodig om te leven (helaas).

Onlangs het programma ‘waar doen ze het van’ (NPO) gekeken. Zeer verhelderend vond ik. Wat mij betreft laat het in essentie zien dat meer geld niet gelukkiger maakt of dat je daardoor een beter leven hebt.

Dan blijft de eerste vraag waar je antwoord op moet vinden. Hopelijk heb je daar de ruimte voor.

[ Voor 15% gewijzigd door STIMPPYYY op 19-09-2023 10:32 ]


Acties:
  • +2 Henk 'm!

  • Fliso
  • Registratie: Januari 2016
  • Laatst online: 16-04 18:49
Harm_H schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:27:
Geen vrouw en geen kinderen is mijn inziens ook een oorzaak van 'geen zin in werk'.
Dit herken ik wel. Geen vrouw/kind/hypotheek/lease hier en na aftrek van vaste lasten houd ik 70 procent salaris over. Qua spullen heb ik onderhand ook alles wel wat ik nodig heb (en meer). Een huis kopen in mijn geboorte regio is als single vrijwel onmogelijk. Hierdoor denk ik de laatste tijd regelmatig, waarom sta ik hier 5 dagen per week vroeg voor op??

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Tomino
  • Registratie: Januari 2006
  • Laatst online: 09-05 17:59
Fliso schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:36:
[...]


Dit herken ik wel. Geen vrouw/kind/hypotheek/lease hier en na aftrek van vaste lasten houd ik 70 procent salaris over. Qua spullen heb ik onderhand ook alles wel wat ik nodig heb (en meer). Een huis kopen in mijn geboorte regio is als single vrijwel onmogelijk. Hierdoor denk ik de laatste tijd regelmatig, waarom sta ik hier 5 dagen per week vroeg voor op??
Om je pensioenpotje te vullen? Oh wacht.. ;(

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Fliso
  • Registratie: Januari 2016
  • Laatst online: 16-04 18:49
Tomino schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:41:
[...]

Om je pensioenpotje te vullen? Oh wacht.. ;(
:P
Het versterken van mijn financiële positie doe ik ondertussen ook al jaren.

[ Voor 17% gewijzigd door Fliso op 19-09-2023 10:49 ]


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • MrMonkE
  • Registratie: December 2009
  • Laatst online: 06-05 16:43

MrMonkE

★ EXTRA ★

Fliso schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:36:
[...]


Dit herken ik wel. Geen vrouw/kind/hypotheek/lease hier en na aftrek van vaste lasten houd ik 70 procent salaris over. Qua spullen heb ik onderhand ook alles wel wat ik nodig heb (en meer). Een huis kopen in mijn geboorte regio is als single vrijwel onmogelijk. Hierdoor denk ik de laatste tijd regelmatig, waarom sta ik hier 5 dagen per week vroeg voor op??
Zelfde voor mij. Spullen geef ik niet zo om verder.
Zoals Gomez Addams zei: "You can't take it with you!" (over geld)

★ Lijkt joop.nl wel hier ★


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Fliso
  • Registratie: Januari 2016
  • Laatst online: 16-04 18:49
MrMonkE schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:51:
[...]


Zelfde voor mij. Spullen geef ik niet zo om verder.
Zoals Gomez Addams zei: "You can't take it with you!" (over geld)
Tot nu toe zet ik alles maar weg met de gedachte dat er in de toekomst een moment zal zijn waarin ik het nodig heb. Maar de tijd tikt toch door en het idee van eindeloos sparen en fulltime werken om het misschien ooit ergens rond mijn 40ste/50ste levensjaar te kunnen inzetten is wel een beetje troosteloos.

Acties:
  • +6 Henk 'm!

  • JEightyFive
  • Registratie: Maart 2022
  • Laatst online: 07-05 16:07
Fliso schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:54:
[...]


Tot nu toe zet ik alles maar weg met de gedachte dat er in de toekomst een moment zal zijn waarin ik het nodig heb. Maar de tijd tikt toch door en het idee van eindeloos sparen en fulltime werken om het misschien ooit ergens rond mijn 40ste/50ste levensjaar te kunnen inzetten is wel een beetje troosteloos.
Minder gaan werken en meer in het nu leven in plaats van hopen op een dag in de toekomst, die je misschien nooit haalt.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Ernemmer
  • Registratie: Juli 2009
  • Niet online
Harm_H schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:27:
Geen vrouw en geen kinderen is mijn inziens ook een oorzaak van 'geen zin in werk'.
Bedoel je het ontvluchten van de drukte thuis, of dat je meer gemotiveerd bent om te werken als je voor anderen moet zorgen?

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • Ernemmer
  • Registratie: Juli 2009
  • Niet online
Fliso schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:36:
[...]


Dit herken ik wel. Geen vrouw/kind/hypotheek/lease hier en na aftrek van vaste lasten houd ik 70 procent salaris over. Qua spullen heb ik onderhand ook alles wel wat ik nodig heb (en meer). Een huis kopen in mijn geboorte regio is als single vrijwel onmogelijk. Hierdoor denk ik de laatste tijd regelmatig, waarom sta ik hier 5 dagen per week vroeg voor op??
Mooi moment om minder te gaan werken dan. Ik werk zelf nu gemiddeld 24 uur per week en bevalt mij erg goed.

Acties:
  • +2 Henk 'm!

  • Fliso
  • Registratie: Januari 2016
  • Laatst online: 16-04 18:49
Ernemmer schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:57:
[...]


Bedoel je het ontvluchten van de drukte thuis, of dat je meer gemotiveerd bent om te werken als je voor anderen moet zorgen?
Als ik naar mijn getrouwde collega's kijk zou ik gokken op beide.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • HenkEisDS
  • Registratie: Maart 2004
  • Laatst online: 20:34
Ik ben geen arts, maar nergens meer zin in hebben tot het niveau dat het je leven negatief beinvloed klinkt als een (beginnende) depressie/burn-out. Praat er eens met je huisarts over en laat je eventueel doorverwijzen.

Een psycholoog kan je ook helpen je issues met je huidige werk plat te slaan zodat je wat gerichter op zoek kunt naar een andere baan als dit een oplossing lijkt.

Acties:
  • +5 Henk 'm!

  • SmurfLink
  • Registratie: Juni 2016
  • Niet online
Ernemmer schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 10:57:
[...]


Bedoel je het ontvluchten van de drukte thuis, of dat je meer gemotiveerd bent om te werken als je voor anderen moet zorgen?
Ik vermoed vooral de traditionele cliché dat een vrouw en kindjes het ultieme levensdoel is en je dan iets hebt om voor te leven en werken.

Wat je prima kan vervangen voor enig ander doel in je leven waardoor je werk de moeite waard is. Leuke hobby's enzo...

I have stability. The ability to stab.


Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • DropjesLover
  • Registratie: November 2004
  • Nu online

DropjesLover

Dit dus ->

Ik ben ook werktuigbouwer, maar je heb ook een redelijk vliegende start gemaakt door behoorlijk snel in een meer leidinggevende rol te... rollen. Van daaruit maak je snel stappen naar de hogere functies (team lead, afdelingsmanager, etc), waar vele anderen decennia over doen.

En het klinkt heel stom, maar ik kan het wel beamen, met een partner en kinderen maakt je werk een stuk minder uit omdat je het thuis een stuk drukker hebt. Dat betekent niet dat je een partner en kinderen moet nemen om invulling te geven aan je leven, maar het helpt wel. En ik vermoed dat de 88 uit je username slaat op je geboortejaar, dan begint misschien die biologische klok wat te tikken.
Of je wil het niet, lekker vrijheid houden. Maar dan worden zaken zoals werk een stuk belangrijker ja.

Ik zou eens praten met een psycholoog of een (goede!) (loopbaan)coach om wat minder te richten op wat je tegenstaat maar om je intrensieke motivaties te leren kennen en daar een baan bij te zoeken.

Ik ben vanuit m'n opleiding snel de korte-termijn detachering ingerold en met name tekenaar-constructeursfuncties gedaan, dat was ik wel beu aan het worden na een paar jaar. Daar uit klimmen was best lastig (want je cv zegt dat je alleen daar ervaring in hebt, etc). Nu projectmanager bij een redelijk grote farbiek op fietsafstand van huis en gezin.

BThGvNeOA
Bond Tegen het Gebruik van Nutteloze en Onbekende Afkortingen!
Gewoon uitschrijven wat je bedoelt is zo moeilijk niet... PR (persoonlijk record?), ICE/M/A (verbrandingsmotor?), kdv (kinderdagverblijf), DA (dierenarts?)etc...,


Acties:
  • +6 Henk 'm!

  • WoBoW
  • Registratie: April 2005
  • Laatst online: 09-05 16:36
Heel herkenbaar allemaal, ik ben uiteindelijk zelfs in een bore-out terecht gekomen. Ik mocht van mijn werkgever niet verder ontwikkelen in de richting die ik interessant vond en moest dezelfde werkzaamheden blijven doen die ik al 5 jaar deed. Mij heeft het enorm geholpen om een coachingstraject te volgen met een coach gespecialiseerd in hoogbegaafdheid i.c.m. werk.
Laatst kwam ik een afbeelding tegen van Ikigai. Ik ken de achtergrond daar verder niet van, maar het resoneerde heel erg bij mij. Je werk moet geld verdienen, maar je moet er ook goed in zijn, je moet er van kunnen genieten en het moet van betekenis zijn in de wereld. Het is zelden dat dit allemaal volledig lukt in je baan (super tof als het je lukt!), dus zal je waarschijnlijk voor de missende kwadrant op een andere manier buiten je werk vervulling moeten vinden.
Afbeeldingslocatie: https://tweakers.net/i/9BU92bF1lzVYJ0yz27m3lgyIbCk=/234x176/filters:strip_icc():strip_exif()/f/image/XFCh4Rm3lPyTmpKuMKD6Ed4Z.jpg?f=fotoalbum_medium
Succes in deze zoektocht, neem jezelf serieus en ga er mee aan de slag!

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Pathogen
  • Registratie: April 2004
  • Laatst online: 29-04 15:26

Pathogen

Shoop Da Whoop

WoBoW schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 11:39:
Heel herkenbaar allemaal, ik ben uiteindelijk zelfs in een bore-out terecht gekomen. Ik mocht van mijn werkgever niet verder ontwikkelen in de richting die ik interessant vond en moest dezelfde werkzaamheden blijven doen die ik al 5 jaar deed. Mij heeft het enorm geholpen om een coachingstraject te volgen met een coach gespecialiseerd in hoogbegaafdheid i.c.m. werk.
Laatst kwam ik een afbeelding tegen van Ikigai. Ik ken de achtergrond daar verder niet van, maar het resoneerde heel erg bij mij. Je werk moet geld verdienen, maar je moet er ook goed in zijn, je moet er van kunnen genieten en het moet van betekenis zijn in de wereld. Het is zelden dat dit allemaal volledig lukt in je baan (super tof als het je lukt!), dus zal je waarschijnlijk voor de missende kwadrant op een andere manier buiten je werk vervulling moeten vinden.
[Afbeelding]
Succes in deze zoektocht, neem jezelf serieus en ga er mee aan de slag!
Grappig dat je Ikigai aanhaalt, terwijl de Japanse werkcultuur (tegenwoordig?) zo ongeveer het complete tegenovergestelde is. Ik las vandaag nog een nieuwsbericht over de enorme vergrijzing aldaar, omdat jongere stellen niet aan kinderen willen beginnen door de grote belasting die werk geeft.

...wat niet wegneemt dat het idee achter Ikigai best goed is hoor!


Verder haak ik ook maar al te graag aan bij dit topic. Sleur, bore-out, lang lopende motivatieproblemen, een algehele staat van "ik weet niet wat ik wil" zorgen ervoor dat ik de laatste jaren aan het "hoppen" ben geslagen. Niet dat ik daar gelukkiger van word, in tegendeel, elke keer opnieuw beginnen geeft me een lading stress waar ik totaal niet blij van word.
Na een paar omzwervingen zit ik nu in een consultancy-constructie, en hoewel mijn werkgever ontzettend goed voor het personeel zorgt, blijf ik het gevoel houden dat dit niet de juiste baan voor mij is.

Ik heb een aantal specifieke kwaliteiten, waar ik ook gemotiveerd van raak als ik deze kan inzetten. Ik mis alleen nog een zinvolle toepassing denk ik zo.

Hoe dan ook, TS is zeker niet alleen!

Acties:
  • +3 Henk 'm!

  • CornermanNL
  • Registratie: Februari 2007
  • Laatst online: 19:23
Ik zie niet in waarom een vrouw en kinderen ineens het ongeluk in iemand weg zou nemen over zijn eigen bestaan, in brede zin of in iets minder brede zin, het werk dat niet leuk meer gevonden worden en nu opeens fluitend naar het werk gaan omdat er een 'hoger doel' gediend wordt.

Dat is slechts afleiding en dat is precies wat de jacht op meer spullen ook is, afleiding. Er zijn er maar zat die deze afleiding allemaal geprobeerd hebben en dat eindigt niet zelden in een scheiding.

Of andere ellende. Overigens is het ook maar net hoe je het bekijkt, dat je dit je realiseert is al de helft van het werk. Veel mensen die minder (financiële) ruimte hebben komen daar niet eens aan toe, die zijn alleen maar bezig met overleven. Daar komen uiteindelijk soms ook wel problemen van, maar de ruimte hebben om bij jezelf dit te constateren geeft de mogelijkheid om eraan te gaan werken.

Dat is niet gemakkelijk, maar mits goed aangepakt, kan dit enorm lonen.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • .Redman.
  • Registratie: December 2002
  • Laatst online: 08-05 09:06
CornermanNL schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 17:14:
Ik zie niet in waarom een vrouw en kinderen ineens het ongeluk in iemand weg zou nemen over zijn eigen bestaan, in brede zin of in iets minder brede zin, het werk dat niet leuk meer gevonden worden en nu opeens fluitend naar het werk gaan omdat er een 'hoger doel' gediend wordt.
Zo drastisch zal de omslag inderdaad niet zijn, maar het zou wel kunnen helpen voor mensen die het gevoel hebben 'voor wat of wie doe ik dit eigenlijk 40 uur per week?'. Dat vraagstuk is dan opeens verdwenen.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • CornermanNL
  • Registratie: Februari 2007
  • Laatst online: 19:23
.Redman. schreef op dinsdag 19 september 2023 @ 19:28:
[...]

Zo drastisch zal de omslag inderdaad niet zijn, maar het zou wel kunnen helpen voor mensen die het gevoel hebben 'voor wat of wie doe ik dit eigenlijk 40 uur per week?'. Dat vraagstuk is dan opeens verdwenen.
Misschien wel, maar dat maakt alleen de waarom vraag duidelijk, het werk niet leuker.

Als je minder ruimte hebt, financieel, is het waarom geen punt van discussie je moet om te overleven. Dus of een vrouw en kinderen de oplossing zijn voor het probleem, dat betwijfel ik.

Staat er nu wel druk op ? Dat zeker, net zoals bij een ieder met minder ruimte.

Acties:
  • +1 Henk 'm!

  • engineer88
  • Registratie: December 2011
  • Laatst online: 06-05 11:02
Zo! Wat een reacties zeg. Fijn om te lezen dat ik in ieder geval niet de enige ben.

Ik zal proberen een aantal punten die genoemd zijn, in willekeurige volgorde, te beantwoorden/op in gaan.

88 is inderdaad mijn geboortejaar. Naar mijn idee heb ik niet een snel carrierepad gemaakt, maar schijnbaar is dat toch zo. Ook als ik kijk naar wat oud-collega's of oud-medestudenten verdienen.

Ik heb inderdaad geen kinderen, wel een partner (geen vrouw). Kinderen is niet iets wat wij willen en voor ons ook niet zo makkelijk is. Dus hopelijk verklaard dat.
Verder heb ik genoeg hobby's om mijn vrije tijd mee te vullen, maar de echte tijd voor mezelf en mijn partner voelt toch als weinig. De week vliegt voorbij. Ik denk dat ik misschien toch ook eens moet kijken naar een dag minder werken in de week. Qua loon maakt mij dat eigenlijk niet uit.

Ik ben zoals een aantal keer aangehaald inderdaad snel op iets uitgekeken. Dan ga ik weer nadenken over iets anders. Vaak komt dan toch wel weer iets leuks langs op het werk, en dan gaat het weer even goed. Maar het is een terugkerend iets. Bij iedere baan die ik gehad heb tot nu toe. In deze baan moet ik wel vaak naar klanten of leveranciers, wat een leuke afwisseling is. Daarbij maak ik eigenlijk nooit 40 uur om eerlijk te zijn.

Soms denk ik ook erover om toch die pilotenopleiding nog te gaan doen waar ik als kind van droomde en ook na het VWO over gedacht heb en toch niet gedaan heb. Of naar het buitenland verhuizen en daar bijvoorbeeld het beheer van een landhuis o.i.d. doen. Even out the box he.
Voor mezelf beginnen zie ik niet zitten. Mijn ouders, schoonouders en ook mijn partner zijn allemaal zelfstandige/eigen bedrijf en het is een leven dat ik niet wil. Continu aan moeten staan, zorgen om geld, gedoe met klanten you name it. Daarbij weet ik nu ook niet zo goed wat ik dan zou willen doen. Iets in mijn huidige gebied zie ik niet als een voordeel t.o.v. wat ik nu doe. Klussen vind ik erg leuk, maar klussen voor een ander is absoluut niet hetzelfde als voor mijzelf.

Meerdere keren is het woord coach genoemd. Ik denk dat ik hier eens verder in ga duiken. Misschien kan iemand met goede ervaringen per pm een coach aandragen? Ik zit in regio Utrecht.

  • boxlessness
  • Registratie: Januari 2017
  • Laatst online: 20:03
engineer88 schreef op donderdag 21 september 2023 @ 16:20:
Zo! Wat een reacties zeg. Fijn om te lezen dat ik in ieder geval niet de enige ben.

Ik zal proberen een aantal punten die genoemd zijn, in willekeurige volgorde, te beantwoorden/op in gaan.

88 is inderdaad mijn geboortejaar. Naar mijn idee heb ik niet een snel carrierepad gemaakt, maar schijnbaar is dat toch zo. Ook als ik kijk naar wat oud-collega's of oud-medestudenten verdienen.

Ik heb inderdaad geen kinderen, wel een partner (geen vrouw). Kinderen is niet iets wat wij willen en voor ons ook niet zo makkelijk is. Dus hopelijk verklaard dat.
Verder heb ik genoeg hobby's om mijn vrije tijd mee te vullen, maar de echte tijd voor mezelf en mijn partner voelt toch als weinig. De week vliegt voorbij. Ik denk dat ik misschien toch ook eens moet kijken naar een dag minder werken in de week. Qua loon maakt mij dat eigenlijk niet uit.

Ik ben zoals een aantal keer aangehaald inderdaad snel op iets uitgekeken. Dan ga ik weer nadenken over iets anders. Vaak komt dan toch wel weer iets leuks langs op het werk, en dan gaat het weer even goed. Maar het is een terugkerend iets. Bij iedere baan die ik gehad heb tot nu toe. In deze baan moet ik wel vaak naar klanten of leveranciers, wat een leuke afwisseling is. Daarbij maak ik eigenlijk nooit 40 uur om eerlijk te zijn.

Soms denk ik ook erover om toch die pilotenopleiding nog te gaan doen waar ik als kind van droomde en ook na het VWO over gedacht heb en toch niet gedaan heb. Of naar het buitenland verhuizen en daar bijvoorbeeld het beheer van een landhuis o.i.d. doen. Even out the box he.
Voor mezelf beginnen zie ik niet zitten. Mijn ouders, schoonouders en ook mijn partner zijn allemaal zelfstandige/eigen bedrijf en het is een leven dat ik niet wil. Continu aan moeten staan, zorgen om geld, gedoe met klanten you name it. Daarbij weet ik nu ook niet zo goed wat ik dan zou willen doen. Iets in mijn huidige gebied zie ik niet als een voordeel t.o.v. wat ik nu doe. Klussen vind ik erg leuk, maar klussen voor een ander is absoluut niet hetzelfde als voor mijzelf.

Meerdere keren is het woord coach genoemd. Ik denk dat ik hier eens verder in ga duiken. Misschien kan iemand met goede ervaringen per pm een coach aandragen? Ik zit in regio Utrecht.
toon volledige bericht
Wat je bij jezelf nog na zou kunnen gaan is of er geen ADHD (zonder hyperactiviteit) en/of hoogbegaafdheid onder zit. Beide kunnen zich uiten in onrust en verveling en "telkens zoeken" naar nieuwe uitdagingen.
Helaas is daar geen fix voor, anders dan een plek vinden waar je wel je uitdaging en groei kunt vinden, of een coping-mechanisme inzetten (e.g. zoals je zelf al aan gaf minder werken, waardoor je de tijd hebt om die uitdaging elders te vinden).
Zoals ook genoemd kan ook depressie/burnout het "geen zin"-gevoel veroorzaken, maar dan zou je dit zowel in je werk als prive moeten ervaren.
Een goede coach kan je hierbij ook helpen om er achter te komen wat er onder jouw oppervlakte speelt.
Pagina: 1