/u/262310/ava.png?f=community)
Als ik een functie heb waarbij starters solliciteren en ik sta daar ook voor open, dan moet je je eigenlijk realiseren dat het mij geen snars uitmaakt wat je nu exact kan qua niche / expertise. Dus voor mij gaat het dan puur om je mentaliteit en of er een match zou zijn tussen ons, het team en het bedrijf (cultuur, etc).
Bepaalde eigenschappen en competenties zijn daar naar mijn inziens ook belangrijk. Dus dingen als enthousiasme, passie, en wat je motivatie is (en wat wil je bereiken). Wat ik zelf dan persoonlijk belangrijk vind (wat mogelijk per bedrijf erg kan verschillen!) is bijvoorbeeld intrinsieke motivatie. Ik als persoon heb geen 'zin' om je elke dag een sticker te geven. Het past ook iets minder bij het team. Natuurlijk worden er complimenten gegeven en waardering getoond (wat ik liever doe met harde knaken).
Enfin, mijn punt is dat er domweg een (mis)match kan zijn wat totaal los van jou staat. Ik vind ook niet dat je daarin zou moeten veranderen. Mensen zeggen wel dat bedrijven inclusiviteit etc, hoog moeten hebben staan maar je moet dit zien als gelijke kansen is niet evenredig aan een gelijke uitkomst. Misschien om een versimpeld voorbeeld te geven; als je goed friet kan bakken dan kan je of naar de Mac (meer zakelijk, strikter, grotere omgeving) of je lokale snackboer (waarschijnlijk kleiner, minder doorgroeimogelijkheden, directer en hoogstwaarschijnlijk een stuk informeler). Dat is nou eenmaal de waarheid, en de 1 zit beter op zijn plek bij de Mac en visa-versa.
De 1 vind mij misschien arrogant, maar het feit is dat ik het meer zie als zelfvertrouwen. Ik denk ongeacht je ervaring/kennis/etc dat je wel zo moet denken. Uiteindelijk is werken een zakelijke overeenkomst tussen twee partijen. Realiseer je dat, en ga er op zijn minst niet timide in. Overigens wat ik daarmee niet bedoel is dat je daar met zeer onrealistische eisen komt m.b.t. vergoedingen o.i.d., maar net zo goed hoef je (in elk geval zeker niet zelf) je waarde omlaag te praten.
Vervolgens kan je dat mogelijk gebruiken als feedback. Er is hier wel een detail erg belangrijk; soms zijn bedrijven, HR of managers gewoon.. incompetent. Het kan best zijn dat ze met een l*lverhaal aankomen waarbij je jezelf in twijfel trekt. Dus, wees vooral ook niet bang om vooraf zelf na te denken en enige vorm van 'onzin' te onderscheiden van wat er nu daadwerkelijk gezegd wordt. Het kan namelijk heel goed zijn dat je door het oog van de naald bent gegaan om daar niet te gaan werken
In elk geval, het kan best voorkomen dat ze wel nuttige feedback hebben en zelfs tips. Dat kan je gebruiken en misschien gaan er wel andere deurtjes open (via-via).
Het is ook helemaal niet verkeerd om 'peers' aan te schrijven; 'hoi ik ben x en ik was benieuwd of je wat tijd voor mij hebt want wat jij doet, wil ik ook gaan doen. Heb je tips?" Het is al een win als je tips krijgt maar natuurlijk het doel is om jezelf ook zichtbaar te maken als potentiële kandidaat bij mensen die in hetzelfde wereldje zitten (en vergeet niet, die is vaak heel klein!)
Verder is het een beetje afhankelijk hoe flexibel je bent. Ik bedoel; als je weet dat ervaring "het" probleem is, dan zou ik letterlijk elk bedrijf aanschrijven met: "ik kom 6 maanden, 2 dagen in de week gratis voor je werken als ik maar werkervaring op kan doen". Dan ga je de overige 3 dagen in de week wel ergens geld verdienen bijvoorbeeld. Ik weet niet hoe karig de markt in aerospace engineering is, maar met zoiets, maak jij in elk geval al het verschil.
Bepaalde eigenschappen en competenties zijn daar naar mijn inziens ook belangrijk. Dus dingen als enthousiasme, passie, en wat je motivatie is (en wat wil je bereiken). Wat ik zelf dan persoonlijk belangrijk vind (wat mogelijk per bedrijf erg kan verschillen!) is bijvoorbeeld intrinsieke motivatie. Ik als persoon heb geen 'zin' om je elke dag een sticker te geven. Het past ook iets minder bij het team. Natuurlijk worden er complimenten gegeven en waardering getoond (wat ik liever doe met harde knaken).
Enfin, mijn punt is dat er domweg een (mis)match kan zijn wat totaal los van jou staat. Ik vind ook niet dat je daarin zou moeten veranderen. Mensen zeggen wel dat bedrijven inclusiviteit etc, hoog moeten hebben staan maar je moet dit zien als gelijke kansen is niet evenredig aan een gelijke uitkomst. Misschien om een versimpeld voorbeeld te geven; als je goed friet kan bakken dan kan je of naar de Mac (meer zakelijk, strikter, grotere omgeving) of je lokale snackboer (waarschijnlijk kleiner, minder doorgroeimogelijkheden, directer en hoogstwaarschijnlijk een stuk informeler). Dat is nou eenmaal de waarheid, en de 1 zit beter op zijn plek bij de Mac en visa-versa.
Mja, glas half vol/leeg. Als ik solliciteer zie ik het niet als een kans om mezelf te bewijzen maar om te zien of er tussen ons een match is. Als ze om whatever drogreden mij niet willen, dan is dat hun verlies. Als er goede redenen zijn, dan is dat prima en was er geen match. Dat kan gebeuren en fijn dat we er samen vooraf achter komen in plaats van achteraf waarbij er sowieso 1 al dan niet 2 partijen ongelukkig zijn.
De 1 vind mij misschien arrogant, maar het feit is dat ik het meer zie als zelfvertrouwen. Ik denk ongeacht je ervaring/kennis/etc dat je wel zo moet denken. Uiteindelijk is werken een zakelijke overeenkomst tussen twee partijen. Realiseer je dat, en ga er op zijn minst niet timide in. Overigens wat ik daarmee niet bedoel is dat je daar met zeer onrealistische eisen komt m.b.t. vergoedingen o.i.d., maar net zo goed hoef je (in elk geval zeker niet zelf) je waarde omlaag te praten.
Ze opbellen/mailen en vragen waarom je niet door bent gekomen in de sollicitatie procedure.
Vervolgens kan je dat mogelijk gebruiken als feedback. Er is hier wel een detail erg belangrijk; soms zijn bedrijven, HR of managers gewoon.. incompetent. Het kan best zijn dat ze met een l*lverhaal aankomen waarbij je jezelf in twijfel trekt. Dus, wees vooral ook niet bang om vooraf zelf na te denken en enige vorm van 'onzin' te onderscheiden van wat er nu daadwerkelijk gezegd wordt. Het kan namelijk heel goed zijn dat je door het oog van de naald bent gegaan om daar niet te gaan werken
In elk geval, het kan best voorkomen dat ze wel nuttige feedback hebben en zelfs tips. Dat kan je gebruiken en misschien gaan er wel andere deurtjes open (via-via).
Geheimpje; eigenlijk is het 9/10x een gunfactor. Een goede weg is om een netwerk op te bouwen. Denk hierbij aan ex-studenten, leraren (die vaak genoeg uit het bedrijfsleven komen en/of zelfs nog contacten daar hebben). Wellicht zijn er wel evenementen, lezingen, talks. Linkedin is ook prima. Zeker als je ook iets kunt toevoegen van tijd tot tijd (personal branding).
Het is ook helemaal niet verkeerd om 'peers' aan te schrijven; 'hoi ik ben x en ik was benieuwd of je wat tijd voor mij hebt want wat jij doet, wil ik ook gaan doen. Heb je tips?" Het is al een win als je tips krijgt maar natuurlijk het doel is om jezelf ook zichtbaar te maken als potentiële kandidaat bij mensen die in hetzelfde wereldje zitten (en vergeet niet, die is vaak heel klein!)
Verder is het een beetje afhankelijk hoe flexibel je bent. Ik bedoel; als je weet dat ervaring "het" probleem is, dan zou ik letterlijk elk bedrijf aanschrijven met: "ik kom 6 maanden, 2 dagen in de week gratis voor je werken als ik maar werkervaring op kan doen". Dan ga je de overige 3 dagen in de week wel ergens geld verdienen bijvoorbeeld. Ik weet niet hoe karig de markt in aerospace engineering is, maar met zoiets, maak jij in elk geval al het verschil.
:strip_exif()/u/52746/eric-cartman_small.gif?f=community)
Door vooral enthousiasme te tonen en te laten merken dat het mijn passie is.
En een beetje geluk.
Ik heb 20 jaar geleden voor een baan als .NET developer gesolliciteerd, terwijl ik daar 0 ervaring in had. Maar ik had wel ervaring met Visual Basic en Borland C++ Builder, en gaf aan graag .NET te willen leren.
Die baan heb ik uiteindelijk gekregen, maar wel omdat de directeur iets in mij zag. Mijn aanstaande collega en de manager destijds wilden mij eigenlijk niet aannemen
In de proeftijd moest ik mezelf toen wel bewijzen, vooral de manager legde mij het vuur aan de schenen... maar toen ik 4 weken later alles had gerealiseerd wat hij van mij vroeg mocht ik blijven. Ik heb daar uiteindelijk 4 jaar gewerkt en kon mezelf vanaf dat moment als .NET developer verkopen.Mijn collega destijds zei achteraf dat ik veel meer kennis bleek te hebben dan hij verwachtte, dus een geweldige verkoper kan ik mezelf helaas niet noemen. Ik moet vooral een klik met bepaalde mensen hebben en het gevoel kunnen geven dat ik hun problemen kan oplossen.
Soms kan dat ook organisatorisch zijn, door bijvoorbeeld aan te geven dat ik geen job hopper ben. Zowel mijn huidige werkgever als de vorige hadden last ervan dat mensen snel weer weggingen, wat zonde van iedereen zijn tijd is. Dus ik geef tijdens een gesprek ook aan dat ik het alleen wil als ik er langer kan werken en zo'n beslissing niet zomaar neem.
Ask yourself if you are happy and then you cease to be.
Aerospace Engineering klinkt als een niche, dus veel minder kansen.
In je 2e reactie vind ik dat je jezelf wel een slachtoffer rol aanschrijft, terwijl je dat nou juist niet moet doen. Ik denk dat @Douweegbertje geen domme dingen zegt en dat je dus vooral zelf in de hand hebt hoe je wil overkomen en hoe je het aanpakt.
Ik zou hierin willen onderstrepen dat vooral bij starters die gunfactor misschien wel 10/10x het belangrijkste is. Ook het leren van mislukte sollicitaties door vragen te stellen.
Zelf ben ik op het moment bezig met koude acquisitie voor interviews en dat heeft in dit verhaal wel een grote overeenkomst met solliciteren. Via via hoef ik maar te zeggen; 'hey jouw kennis Harry zei jou te benaderen omdat jij kennis hebt van x, wil je mij helpen?', ik krijg bij wijze van gelijk koffie en een warm onthaal. De echte out of the blue onbekende mensen die ik benader worden 1/10x getriggert door iets specifieks in mijn verhaal (die match) en dus vergt dit enorm veel werk en faal ik heel vaak op deze manier. Conclusie, de kracht van netwerk is enorm.
Zodra je binnenkomt bij een bedrijf, nog voor de sollicitatie start is de sollicitatie eigenlijk al gestart. Hoe je omgaat met de secretaresse, interesse in mensen, koetjes en kalfjes, allemaal voorwerk voor die gunfactor. Dat in combinatie met je enthousiasme en andere goede eigenschappen en de rest van het gesprek loopt een stuk gemakkelijker.
Onder je profiel in je CV kun je ook al echt punten scoren vindt ik. E.g.
"Graag kom ik als afgestudeerd communicatie wetenschapper uw communicatie team versterken. Ik ben een uitermate gedisciplineerde werknemer, met een kleurrijke achtergrond. Dankzij mijn uitgebreide talenkennis, pas ik goed binnen een internationaal georiënteerde organisatie. Graag wil ik, als leergierig persoon, mijn huidige kennis en ervaring van communicatie middels nieuwe media verder professionaliseren" - 1 google search
Ik vindt deze echt ruk als ik zo eerlijk mag zijn, een starter wil ik hier leren kennen, niet een of ander generiek verhaal. Ik mis hier authenticiteit
In je 2e reactie vind ik dat je jezelf wel een slachtoffer rol aanschrijft, terwijl je dat nou juist niet moet doen. Ik denk dat @Douweegbertje geen domme dingen zegt en dat je dus vooral zelf in de hand hebt hoe je wil overkomen en hoe je het aanpakt.
Ik zou hierin willen onderstrepen dat vooral bij starters die gunfactor misschien wel 10/10x het belangrijkste is. Ook het leren van mislukte sollicitaties door vragen te stellen.
Zelf ben ik op het moment bezig met koude acquisitie voor interviews en dat heeft in dit verhaal wel een grote overeenkomst met solliciteren. Via via hoef ik maar te zeggen; 'hey jouw kennis Harry zei jou te benaderen omdat jij kennis hebt van x, wil je mij helpen?', ik krijg bij wijze van gelijk koffie en een warm onthaal. De echte out of the blue onbekende mensen die ik benader worden 1/10x getriggert door iets specifieks in mijn verhaal (die match) en dus vergt dit enorm veel werk en faal ik heel vaak op deze manier. Conclusie, de kracht van netwerk is enorm.
Zodra je binnenkomt bij een bedrijf, nog voor de sollicitatie start is de sollicitatie eigenlijk al gestart. Hoe je omgaat met de secretaresse, interesse in mensen, koetjes en kalfjes, allemaal voorwerk voor die gunfactor. Dat in combinatie met je enthousiasme en andere goede eigenschappen en de rest van het gesprek loopt een stuk gemakkelijker.
Onder je profiel in je CV kun je ook al echt punten scoren vindt ik. E.g.
"Graag kom ik als afgestudeerd communicatie wetenschapper uw communicatie team versterken. Ik ben een uitermate gedisciplineerde werknemer, met een kleurrijke achtergrond. Dankzij mijn uitgebreide talenkennis, pas ik goed binnen een internationaal georiënteerde organisatie. Graag wil ik, als leergierig persoon, mijn huidige kennis en ervaring van communicatie middels nieuwe media verder professionaliseren" - 1 google search
Ik vindt deze echt ruk als ik zo eerlijk mag zijn, een starter wil ik hier leren kennen, niet een of ander generiek verhaal. Ik mis hier authenticiteit
[ Voor 18% gewijzigd door Furion2000 op 28-08-2023 09:55 ]
:
Als ik een functie heb waarbij starters solliciteren en ik sta daar ook voor open, dan moet je je eigenlijk realiseren dat het mij geen snars uitmaakt wat je nu exact kan qua niche / expertise. Dus voor mij gaat het dan puur om je mentaliteit en of er een match zou zijn tussen ons, het team en het bedrijf (cultuur, etc).
Bepaalde eigenschappen en competenties zijn daar naar mijn inziens ook belangrijk. Dus dingen als enthousiasme, passie, en wat je motivatie is (en wat wil je bereiken). Wat ik zelf dan persoonlijk belangrijk vind (wat mogelijk per bedrijf erg kan verschillen!) is bijvoorbeeld intrinsieke motivatie. Ik als persoon heb geen 'zin' om je elke dag een sticker te geven. Het past ook iets minder bij het team. Natuurlijk worden er complimenten gegeven en waardering getoond (wat ik liever doe met harde knaken).
Enfin, mijn punt is dat er domweg een (mis)match kan zijn wat totaal los van jou staat. Ik vind ook niet dat je daarin zou moeten veranderen. Mensen zeggen wel dat bedrijven inclusiviteit etc, hoog moeten hebben staan maar je moet dit zien als gelijke kansen is niet evenredig aan een gelijke uitkomst. Misschien om een versimpeld voorbeeld te geven; als je goed friet kan bakken dan kan je of naar de Mac (meer zakelijk, strikter, grotere omgeving) of je lokale snackboer (waarschijnlijk kleiner, minder doorgroeimogelijkheden, directer en hoogstwaarschijnlijk een stuk informeler). Dat is nou eenmaal de waarheid, en de 1 zit beter op zijn plek bij de Mac en visa-versa.
[...]
Mja, glas half vol/leeg. Als ik solliciteer zie ik het niet als een kans om mezelf te bewijzen maar om te zien of er tussen ons een match is. Als ze om whatever drogreden mij niet willen, dan is dat hun verlies. Als er goede redenen zijn, dan is dat prima en was er geen match. Dat kan gebeuren en fijn dat we er samen vooraf achter komen in plaats van achteraf waarbij er sowieso 1 al dan niet 2 partijen ongelukkig zijn.
De 1 vind mij misschien arrogant, maar het feit is dat ik het meer zie als zelfvertrouwen. Ik denk ongeacht je ervaring/kennis/etc dat je wel zo moet denken. Uiteindelijk is werken een zakelijke overeenkomst tussen twee partijen. Realiseer je dat, en ga er op zijn minst niet timide in. Overigens wat ik daarmee niet bedoel is dat je daar met zeer onrealistische eisen komt m.b.t. vergoedingen o.i.d., maar net zo goed hoef je (in elk geval zeker niet zelf) je waarde omlaag te praten.
[...]
Ze opbellen/mailen en vragen waarom je niet door bent gekomen in de sollicitatie procedure.
Vervolgens kan je dat mogelijk gebruiken als feedback. Er is hier wel een detail erg belangrijk; soms zijn bedrijven, HR of managers gewoon.. incompetent. Het kan best zijn dat ze met een l*lverhaal aankomen waarbij je jezelf in twijfel trekt. Dus, wees vooral ook niet bang om vooraf zelf na te denken en enige vorm van 'onzin' te onderscheiden van wat er nu daadwerkelijk gezegd wordt. Het kan namelijk heel goed zijn dat je door het oog van de naald bent gegaan om daar niet te gaan werken
In elk geval, het kan best voorkomen dat ze wel nuttige feedback hebben en zelfs tips. Dat kan je gebruiken en misschien gaan er wel andere deurtjes open (via-via).
[...]
Geheimpje; eigenlijk is het 9/10x een gunfactor. Een goede weg is om een netwerk op te bouwen. Denk hierbij aan ex-studenten, leraren (die vaak genoeg uit het bedrijfsleven komen en/of zelfs nog contacten daar hebben). Wellicht zijn er wel evenementen, lezingen, talks. Linkedin is ook prima. Zeker als je ook iets kunt toevoegen van tijd tot tijd (personal branding).
Het is ook helemaal niet verkeerd om 'peers' aan te schrijven; 'hoi ik ben x en ik was benieuwd of je wat tijd voor mij hebt want wat jij doet, wil ik ook gaan doen. Heb je tips?" Het is al een win als je tips krijgt maar natuurlijk het doel is om jezelf ook zichtbaar te maken als potentiële kandidaat bij mensen die in hetzelfde wereldje zitten (en vergeet niet, die is vaak heel klein!)
Verder is het een beetje afhankelijk hoe flexibel je bent. Ik bedoel; als je weet dat ervaring "het" probleem is, dan zou ik letterlijk elk bedrijf aanschrijven met: "ik kom 6 maanden, 2 dagen in de week gratis voor je werken als ik maar werkervaring op kan doen". Dan ga je de overige 3 dagen in de week wel ergens geld verdienen bijvoorbeeld. Ik weet niet hoe karig de markt in aerospace engineering is, maar met zoiets, maak jij in elk geval al het verschil.
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
:strip_icc():strip_exif()/u/145751/check-in-minion-small2.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/109013/crop5ebb9b611401c_cropped.jpeg?f=community)
Op zich geen verkeerd advies, maar dit kan ook averechts werken. Ik ben wel eens afgewezen na een gesprek omdat ze vonden dat ik te veel de leiding in het gesprek nam.
Was ik het niet mee eens. Maar goed, waarschijnlijk was het toch niet zo'n goede match
Ik begon echter wel met:
(Om duidelijk te zijn, wij als bedrijf hebben een functie en staan open voor starters op die functie)
Volgens mij zijn er daarom juist definities van senioriteit in een functie. Om even heel cru te zeggen, als iedereen letterlijk dacht zoals jij het nu beschrijft, wordt niemand van school aangenomen. Want de werkelijkheid is dat er een mega verschil is tussen iemand die zijn school/uni/whatever heeft afgemaakt en iemand die domweg 1 jaar praktijk ervaring heeft (en dan doel ik niet op stage, alhoewel dat ook wel handig is)
Ik verwacht namelijk zelf het eerste jaar helemaal niets van een starter, anders dat die gene zich ontwikkelt. Oftewel waar ik naar zoek in sollicitatie zijn de competenties die mij daar enige vorm van zekerheid in kunnen geven.
Die investering (want eigenlijk is dat het) doen we vanwege meerdere redenen:
- Over het algemeen werkt het niet als je team alleen bestaat uit zeer ervaren mensen omdat vaak het werk er niet altijd naar is. Heel oneerbiedig gezegd is er ook vaak werk (het laag hangende fruit) waar een starter goede ervaring mee kan op doen, het een haalbare uitdaging is, en zodoende de 'oudere rotten' niet bezig zijn met dan voor hun triviaal werk.
- Vaak is het ook lastig om, zeker in een niche, ervaren mensen te vinden. Dus een natuurlijke stroom van mensen die groeien is gezond
- Een divers team is vaak ook wel gezond. Daar komen andere discussies naar voren.
Ik vind zelf die terugkoppeling van HR wel heel politiek correct. Je kan er letterlijk geen hol mee. Sowieso hadden ze dat ook wel vooraf kunnen uitvogelen als je domweg de CV zou lezen. Persoonlijk zou ik nog eens terug mailen. Ik ben sowieso vrij direct maar iets in de trend met de algemene vraag of ze geen starters zochten? Misschien ook aan de detective daar, wat voor aanknopingspunten ze zochten zodat je daar (onafhankelijk of je daar ooit nog iets wilt doen) daar aan kunt werken voor andere werkgevers.
-----
Extra edit:
Ik zou laten vallen op iets als "goh heb je ooit wel iets met Python gedaan?". Of ik nu persoon A of B heb, waarbij B dat wel heeft gedaan op school of whatever. Persoon B voegt alsnog niets toe want het is niet op het niveau waarin wij opereren. Zijn 'pre' is niets meer dan dat. Want ik heb persoon A het niveau van persoon B in 3 weekjes wel geleerd door hem lekker aan de slag te laten gaan. Oftewel, het is een vraag waarbij de uitkomst zo gering is en er veel belangrijkere zaken "moeten" zijn.
Wat natuurlijk wel helpt bij zo'n vraag is iets in de trend van "nee ik heb daar geen ervaring mee, maar ik heb wel affiniteit met X en ik maak het mij snel eigen" .. of zoiets.
[ Voor 9% gewijzigd door Douweegbertje op 29-08-2023 04:28 ]
Nu weet ik niet in welke niche je werkt, maar er zijn natuurlijk ook zat functies waarbij de vooropleiding wel relevant is. Gezien ze bij TS zijn functie het liefst iemand van een TU hebben, en dan eigenlijk ook nog het liefst Delft, zullen ze dus wel vooropleiding relevant vinden.
Bij mijn werk zijn we niet zo kritisch, maar we gaan zeker niet iemand opnemen zonder de relevante vooropleiding. Anders moeten we diegene eerst nog 5 jaar naar opleiding sturen (oké je kan wel iets eraf knippen, maar lang genoeg). En vooral, ik zie niet echt in waarom we niemand meer zouden aannemen als we technische eisen stellen. Want nogmaals, als je mensen alleen selecteert of ze gezellig en enthousiast zijn, dan zal je iig geen moeite hebben met het vinden van collega's. Wat handig is, maar of die het niveau halen wat je zoekt is natuurlijk nogal twijfelachtig.
Op bepaalde manieren is het ook makkelijker technisch kunnen van een starter te bepalen. Die heeft net een afstudeeropdracht gedaan, waar je eens gezellig het over kan gaan hebben. Iemand die bij een werkgever vandaan komt heeft niet een heel document over zijn laatste werk mee (hoop ik
).Maar dat zijn dus voor mij / bij ons voor een flink gedeelte de technische competenties die diegene in 5 jaar opleiding moet hebben opgedaan. Als het toen niet is gelukt, waarom zou het in een jaar bij ons wel lukken?
Onder de streep als TS komt voor een junior functie, van een universiteit die ze niet kennen, zonder de technische kennis die ze gewend zijn van andere sollicitanten, dan zal je ze op een andere manier moeten overtuigen dat je het echt kan. En dat je hele leuke persoonlijkheid hebt zal helpen, maar je zal meer moeten hebben. Enthousiasme is een pré, maar als je iig kan laten zien dat je in je huidige functie in een andere richting goed bezig bent kan het ook helpen.
-----------------------------------------------
Wat betreft de Python: Is dat een echt onderdeel van dat soort werk, of kwam het uit de lucht vallen? Heb je andere programmeer/script talen gebruikt, kan je natuurlijk in een volgende situatie daarop wijzen. En als het wel echt onderdeel van dat werk is, kan je natuurlijk altijd zelf er wat weer naar kijken als het echt je droombaan is. Zorg alleen dat je dan wel een goed antwoord hebt op de vervolgvraag: "Wat doe je er dan zoal mee".
[ Voor 16% gewijzigd door Sissors op 29-08-2023 08:33 ]
:
Extra edit:
Ik zou laten vallen op iets als "goh heb je ooit wel iets met Python gedaan?". Of ik nu persoon A of B heb, waarbij B dat wel heeft gedaan op school of whatever. Persoon B voegt alsnog niets toe want het is niet op het niveau waarin wij opereren. Zijn 'pre' is niets meer dan dat. Want ik heb persoon A het niveau van persoon B in 3 weekjes wel geleerd door hem lekker aan de slag te laten gaan. Oftewel, het is een vraag waarbij de uitkomst zo gering is en er veel belangrijkere zaken "moeten" zijn.
Wat natuurlijk wel helpt bij zo'n vraag is iets in de trend van "nee ik heb daar geen ervaring mee, maar ik heb wel affiniteit met X en ik maak het mij snel eigen" .. of zoiets.
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Members only:
Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers.
Inloggen
Pagina: 1