Ik doe een opleiding ict en heb sinds 5 jaar een wajong 2015 uitkering. Voor wie hier niet van op de hoogte is, deze wajong is bedoeld voor mensen die nooit meer arbeidsvermogen zullen hebben.
Ik heb dit destijds toegezegd gekregen omdat ik toen al 10+ jaar in chronische depressie zat die resistent leek voor medicatie en therapie.
Nu inmiddels 5 jaar later gaat het beter met mij. Deels omdat ik door de wajong weg kon bij mijn ouders en omdat ik nu een stabiele relatie heb.
Ik denk voorzichtig aan een toekomst waar ik wel kan werken. Maar dat geeft me ook enorm veel angst. Ik weet dat 40 uur per week waarschijnlijk niet haalbaar zal zijn, en ik heb ook periodes waar gewoon helemaal niks lukt. Door te besluiten toch te gaan werken riskeer ik mijn wajong uitkering.
Het uwv gaat tot 2027 niet herkeuren, maar daarna zal iedereen met wajong 2015 die ook maar iets van werk kan doen eruit worden gezet.
Hoe gaat dit zijn voor mij? Ik wordt of geconfronteerd met de bijstand en alles wat daar bij komt, of de wia, maar met beperkte arbeidsuren zal dat bedrag onleefbaar zijn. Ook wil ik samenwonen met mijn partner, en nu heeft mijn wajong daar geen effect op, maar bijstand wel.
Ik wil niet negatief zijn en doemdenken over hopelijk iets positiefs in mijn leven (weer werken), maar ik wil ook niet naïef en onrealistisch zijn over de potentiële gevolgen. Want zodra ik mijn wajong verlies zal ik waarschijnlijk 50% van m'n inkomsten verliezen. En dat maakt me zo bang/huiverig.
Er wordt wel gezegd dat je levenslang kunt terugvallen op de wajong, maar voor psychische klachten is een duurzaam arbeidsongeschikt oordeel extreem zeldzaam en ik verwacht het niet voor een 2e keer toegewezen te krijgen, vooral om dat ik wel beperkt kan werken.
Contact opnemen met uwv hierover beangstigd me ook, omdat ik geen aandacht op mezelf wil richten en wat voor gevolgen heeft dat?
Sorry voor de lange draad, ik voel me gewoon zo hopeloos. Ik haat mijn leven, maar heb het gevoel dat iedere positieve verandering die ik ga proberen te maken me financieel en metaal compleet kapot gaat maken.
Advies?
Tldr: Ik heb een wajong 2015 op basis van duurzaam compleet arbeidsongeschikt. Ik wil graag parttime gaan werken maar zal daardoor mijn wajong verliezen. Ook ben ik mentaal niet altijd stabiel en heb ik periodes van compleet niet kunnen werken. Hierdoor zal ik terecht komen in de bijstand of wia met beperkt inkomen. De gedachte hieraan is zo stressvol en ik ben bang überhaupt te beginnen aan positieve veranderingen in mijn leven.
Ik heb dit destijds toegezegd gekregen omdat ik toen al 10+ jaar in chronische depressie zat die resistent leek voor medicatie en therapie.
Nu inmiddels 5 jaar later gaat het beter met mij. Deels omdat ik door de wajong weg kon bij mijn ouders en omdat ik nu een stabiele relatie heb.
Ik denk voorzichtig aan een toekomst waar ik wel kan werken. Maar dat geeft me ook enorm veel angst. Ik weet dat 40 uur per week waarschijnlijk niet haalbaar zal zijn, en ik heb ook periodes waar gewoon helemaal niks lukt. Door te besluiten toch te gaan werken riskeer ik mijn wajong uitkering.
Het uwv gaat tot 2027 niet herkeuren, maar daarna zal iedereen met wajong 2015 die ook maar iets van werk kan doen eruit worden gezet.
Hoe gaat dit zijn voor mij? Ik wordt of geconfronteerd met de bijstand en alles wat daar bij komt, of de wia, maar met beperkte arbeidsuren zal dat bedrag onleefbaar zijn. Ook wil ik samenwonen met mijn partner, en nu heeft mijn wajong daar geen effect op, maar bijstand wel.
Ik wil niet negatief zijn en doemdenken over hopelijk iets positiefs in mijn leven (weer werken), maar ik wil ook niet naïef en onrealistisch zijn over de potentiële gevolgen. Want zodra ik mijn wajong verlies zal ik waarschijnlijk 50% van m'n inkomsten verliezen. En dat maakt me zo bang/huiverig.
Er wordt wel gezegd dat je levenslang kunt terugvallen op de wajong, maar voor psychische klachten is een duurzaam arbeidsongeschikt oordeel extreem zeldzaam en ik verwacht het niet voor een 2e keer toegewezen te krijgen, vooral om dat ik wel beperkt kan werken.
Contact opnemen met uwv hierover beangstigd me ook, omdat ik geen aandacht op mezelf wil richten en wat voor gevolgen heeft dat?
Sorry voor de lange draad, ik voel me gewoon zo hopeloos. Ik haat mijn leven, maar heb het gevoel dat iedere positieve verandering die ik ga proberen te maken me financieel en metaal compleet kapot gaat maken.
Advies?
Tldr: Ik heb een wajong 2015 op basis van duurzaam compleet arbeidsongeschikt. Ik wil graag parttime gaan werken maar zal daardoor mijn wajong verliezen. Ook ben ik mentaal niet altijd stabiel en heb ik periodes van compleet niet kunnen werken. Hierdoor zal ik terecht komen in de bijstand of wia met beperkt inkomen. De gedachte hieraan is zo stressvol en ik ben bang überhaupt te beginnen aan positieve veranderingen in mijn leven.