In 2016 kocht ik een rijwoning in België en begon ik met de renovatie. Gezien het grote woonoppervlak, gebeurde dit in meerdere fasen en nu is het einde in zicht. We wonen nu al ongeveer 3 jaar op de bovenste verdieping, waar we een volledig appartement hebben.
In 2017 begon de buurman met de verbouwing van zijn woning, uitgevoerd door een bouwonderneming, wat vlot verliep. We hadden toen verschillende gesprekken met de eigenaar op onze of zijn werf en hebben zelfs enkele werken samen laten uitvoeren, zoals de tuinafscheiding en regenwaterputten.
Aanvankelijk gaf de eigenaar aan dat zijn zoon in de woning zou gaan wonen, maar uiteindelijk werd het pand te huur aangeboden en kregen we nieuwe buren. Deze nieuwe buren zijn Chinezen die verderop in de straat een all-you-can-eat wereldrestaurant runnen, waar wij ook regelmatig gaan eten. Al snel merkten we op dat er veel mensen in de woning verbleven. Bijna dagelijks zagen we nieuwe onbekende gezichten. We vermoeden dat er ongeveer 10-15 personen in het pand wonen, aangezien er elke 3-6 maanden nieuwe mensen arriveren en anderen vertrekken.
Helaas heeft dit geleid tot overlast. Er wordt regelmatig afval voor hun voordeur achtergelaten (in Chinese verpakkingen), dat wegwaait en de hele stoep met troep bedekt. Onlangs hebben ze ook enkele kippen en hanen in een ren achteraan de tuin geplaatst, zonder degelijk hok ter beschutting. Dit zorgt voor overlast, vooral omdat het tegenwoordig vroeg licht is. Ook zijn er ongeveer 10 duiven met zelfgemaakte hokjes in de tuin, die overal hun uitwerpselen achterlaten. Hoewel we begrijpen dat dit niet te trainen is bij vogels, leidt dit tot vervuiling van ons terras en zonnepanelen. Ze gebruiken ook het platte dak zonder afsluiting als terras, waar meubels en wasgoed worden geplaatst, dat vaak in onze tuin terechtkomt. Onlangs is er zelfs iets vlak naast ons hoofd neergevallen. We hebben geprobeerd om met de buren te praten, maar het lijkt erop dat niemand Nederlands of Engels spreekt.
Het restaurant is 6 dagen per week geopend tot 23:00 uur, wat resulteert in veel kabaal en lawaai bij thuiskomst van de medewerkers rond 23:30 uur. Ondanks goede isolatie wordt onze zoon steeds wakker van het lawaai, waardoor de babyfoon afgaat.
Ik besef dat deze voorbeelden op zichzelf misschien niet heel ernstig lijken, maar de cumulatie van de situaties maakt het op den duur wel heel vervelend. Daarom overwoog ik tijdens mijn bezoek aan mijn ouders aan de overkant van de straat om de eigenaar te bellen en deze kwestie aan te kaarten of de hulp van de wijkagent in te schakelen. Tijdens dat gesprek met mijn ouders ontstond als grap het idee dat mijn ouders het pand zouden kopen en er gaan wonen, wat het probleem zou oplossen. Echter, al snel werd dit idee serieus en hebben we contact opgenomen met de eigenaar om te vragen of hij zijn huurwoning wilde verkopen.
De eigenaar liet na een week weten dat hij dit wel wilde overwegen, maar hij wilde eerst een schatting laten uitvoeren door een bekende. Bovendien wilde hij de huidige huurders, de Chinezen, ook de kans geven om het pand te kopen, aangezien zij dit eerder al hadden voorgesteld. Na een telefoontje kregen we meer uitleg over de indeling van de woning en vernamen we dat de woning een bestemmingswijziging heeft gekregen van woning naar handelspand, zodat dit als onkosten kan worden ingebracht bij het all you can eat restaurant.
Vorige week heeft de eigenaar de bouwplannen in de brievenbus gestopt en waren mijn ouders klaar om een bod uit te brengen op de woning. Mijn vader belde de eigenaar op, maar voordat hij zijn bod kon doen, vertelde de eigenaar dat hij niet langer aan hen wil verkopen. Hij had de belofte gemaakt om de Chinezen de kans te geven het pand te kopen, en dit zou hij nakomen. Hoewel ik weinig begrijp van deze keuze, is het zijn goed recht en is het jammer voor mijn ouders en mijzelf.
Terugkomend op het punt van de overlast, vraag ik mij af hoe ik dit het beste kan aanpakken, aangezien rechtstreeks communiceren met de buren niet mogelijk lijkt, en de eigenaar wellicht zal denken dat ik hiermee kom vanwege de geweigerde verkoop aan mijn ouders. Mijn vragen zijn dan ook:
1. Wat raden jullie aan om de overlast aan te kaarten, bij wie en op welke manier?
2. Is het überhaupt toegestaan om met zoveel personen in een woning te verblijven?
3. Is het toegelaten om een handelspand op deze wijze te gebruiken, en kan hier ergens melding van gemaakt worden?
4. Welke andere opties resten mij nog, behalve verhuizen of de overlast negeren, om te voorkomen dat deze situatie blijft voortduren of erger nog, dat zij permanent mijn buren worden?
Mijn excuses voor de uitgebreide situatieschets, maar ik waardeer jullie advies en eventuele juridische informatie die jullie kunnen delen. Ook sta ik open voor suggesties om deze situatie op te lossen!
In 2017 begon de buurman met de verbouwing van zijn woning, uitgevoerd door een bouwonderneming, wat vlot verliep. We hadden toen verschillende gesprekken met de eigenaar op onze of zijn werf en hebben zelfs enkele werken samen laten uitvoeren, zoals de tuinafscheiding en regenwaterputten.
Aanvankelijk gaf de eigenaar aan dat zijn zoon in de woning zou gaan wonen, maar uiteindelijk werd het pand te huur aangeboden en kregen we nieuwe buren. Deze nieuwe buren zijn Chinezen die verderop in de straat een all-you-can-eat wereldrestaurant runnen, waar wij ook regelmatig gaan eten. Al snel merkten we op dat er veel mensen in de woning verbleven. Bijna dagelijks zagen we nieuwe onbekende gezichten. We vermoeden dat er ongeveer 10-15 personen in het pand wonen, aangezien er elke 3-6 maanden nieuwe mensen arriveren en anderen vertrekken.
Helaas heeft dit geleid tot overlast. Er wordt regelmatig afval voor hun voordeur achtergelaten (in Chinese verpakkingen), dat wegwaait en de hele stoep met troep bedekt. Onlangs hebben ze ook enkele kippen en hanen in een ren achteraan de tuin geplaatst, zonder degelijk hok ter beschutting. Dit zorgt voor overlast, vooral omdat het tegenwoordig vroeg licht is. Ook zijn er ongeveer 10 duiven met zelfgemaakte hokjes in de tuin, die overal hun uitwerpselen achterlaten. Hoewel we begrijpen dat dit niet te trainen is bij vogels, leidt dit tot vervuiling van ons terras en zonnepanelen. Ze gebruiken ook het platte dak zonder afsluiting als terras, waar meubels en wasgoed worden geplaatst, dat vaak in onze tuin terechtkomt. Onlangs is er zelfs iets vlak naast ons hoofd neergevallen. We hebben geprobeerd om met de buren te praten, maar het lijkt erop dat niemand Nederlands of Engels spreekt.
Het restaurant is 6 dagen per week geopend tot 23:00 uur, wat resulteert in veel kabaal en lawaai bij thuiskomst van de medewerkers rond 23:30 uur. Ondanks goede isolatie wordt onze zoon steeds wakker van het lawaai, waardoor de babyfoon afgaat.
Ik besef dat deze voorbeelden op zichzelf misschien niet heel ernstig lijken, maar de cumulatie van de situaties maakt het op den duur wel heel vervelend. Daarom overwoog ik tijdens mijn bezoek aan mijn ouders aan de overkant van de straat om de eigenaar te bellen en deze kwestie aan te kaarten of de hulp van de wijkagent in te schakelen. Tijdens dat gesprek met mijn ouders ontstond als grap het idee dat mijn ouders het pand zouden kopen en er gaan wonen, wat het probleem zou oplossen. Echter, al snel werd dit idee serieus en hebben we contact opgenomen met de eigenaar om te vragen of hij zijn huurwoning wilde verkopen.
De eigenaar liet na een week weten dat hij dit wel wilde overwegen, maar hij wilde eerst een schatting laten uitvoeren door een bekende. Bovendien wilde hij de huidige huurders, de Chinezen, ook de kans geven om het pand te kopen, aangezien zij dit eerder al hadden voorgesteld. Na een telefoontje kregen we meer uitleg over de indeling van de woning en vernamen we dat de woning een bestemmingswijziging heeft gekregen van woning naar handelspand, zodat dit als onkosten kan worden ingebracht bij het all you can eat restaurant.
Vorige week heeft de eigenaar de bouwplannen in de brievenbus gestopt en waren mijn ouders klaar om een bod uit te brengen op de woning. Mijn vader belde de eigenaar op, maar voordat hij zijn bod kon doen, vertelde de eigenaar dat hij niet langer aan hen wil verkopen. Hij had de belofte gemaakt om de Chinezen de kans te geven het pand te kopen, en dit zou hij nakomen. Hoewel ik weinig begrijp van deze keuze, is het zijn goed recht en is het jammer voor mijn ouders en mijzelf.
Terugkomend op het punt van de overlast, vraag ik mij af hoe ik dit het beste kan aanpakken, aangezien rechtstreeks communiceren met de buren niet mogelijk lijkt, en de eigenaar wellicht zal denken dat ik hiermee kom vanwege de geweigerde verkoop aan mijn ouders. Mijn vragen zijn dan ook:
1. Wat raden jullie aan om de overlast aan te kaarten, bij wie en op welke manier?
2. Is het überhaupt toegestaan om met zoveel personen in een woning te verblijven?
3. Is het toegelaten om een handelspand op deze wijze te gebruiken, en kan hier ergens melding van gemaakt worden?
4. Welke andere opties resten mij nog, behalve verhuizen of de overlast negeren, om te voorkomen dat deze situatie blijft voortduren of erger nog, dat zij permanent mijn buren worden?
Mijn excuses voor de uitgebreide situatieschets, maar ik waardeer jullie advies en eventuele juridische informatie die jullie kunnen delen. Ook sta ik open voor suggesties om deze situatie op te lossen!
:strip_exif()/u/53522/crop583d477015a24.gif?f=community)
/u/1620470/crop6155cd7d47be5_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/1149061/crop5fe1095453bee_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/23872/Y2.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/448536/Naamloos.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/150730/crop65eda5e484cfa_cropped.jpg?f=community)
/u/296398/crop618d33cd3b82c_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/53431/111-pussy-hatching-an-evil-plan.jpg?f=community)