Goedemorgen,
Ik zit een beetje in dubio: mijn contract bij m’n huidige werkgever loopt eind augustus af. Ze willen door (dat hebben ze dat nog niet uitgesproken, maar ik ben tot eind van het jaar gewoon ingeroosterd en heb sinds een maand een auto van de zaak).
Nu wil ik dus eigenlijk gaan onderhandelen over mijn salaris voor het komende jaar. Maar, zoals gezegd heb ik sinds een maand een auto van de zaak, iets wat voor mijn werkgever ook best een uitgave is. Ik rij veel zakelijk (zo’n 40.000km per jaar) en deed dat eerst met mijn eigen auto, totdat ik vond dat het uit de spuigaten ging lopen. Na lang “aandringen” heb ik toch een auto van de zaak gekregen.
Een andere collega (met precies dezelfde functie) heeft geen gesprek gehad over zijn contract en is uiteindelijk stilzwijgend verlengd. Hij heeft daar ook geen probleem van gemaakt. Ik denk op mijn beurt dat het best “normaal” is om in gesprek te gaan en er iets op vooruit te gaan. Tegelijkertijd blijft die auto in m’n hoofd zitten en denk ik soms: ben ik niet te brutaal om dan nu er iets bij te vragen. Hoe kijken jullie hiernaar?
Ik zit een beetje in dubio: mijn contract bij m’n huidige werkgever loopt eind augustus af. Ze willen door (dat hebben ze dat nog niet uitgesproken, maar ik ben tot eind van het jaar gewoon ingeroosterd en heb sinds een maand een auto van de zaak).
Nu wil ik dus eigenlijk gaan onderhandelen over mijn salaris voor het komende jaar. Maar, zoals gezegd heb ik sinds een maand een auto van de zaak, iets wat voor mijn werkgever ook best een uitgave is. Ik rij veel zakelijk (zo’n 40.000km per jaar) en deed dat eerst met mijn eigen auto, totdat ik vond dat het uit de spuigaten ging lopen. Na lang “aandringen” heb ik toch een auto van de zaak gekregen.
Een andere collega (met precies dezelfde functie) heeft geen gesprek gehad over zijn contract en is uiteindelijk stilzwijgend verlengd. Hij heeft daar ook geen probleem van gemaakt. Ik denk op mijn beurt dat het best “normaal” is om in gesprek te gaan en er iets op vooruit te gaan. Tegelijkertijd blijft die auto in m’n hoofd zitten en denk ik soms: ben ik niet te brutaal om dan nu er iets bij te vragen. Hoe kijken jullie hiernaar?