Hallo iedereen,
Om maar even met de deur in huis te vallen, een random bore-out testje:
Doe je privézaken op het werk? check
Voel je je niet uitgedaagd en verdeeld? check
Doe je soms alsof je druk bezig bent? check
Ben je moe en lusteloos als je thuiskomt van je werk, zonder dat je een drukke dag hebt gehad? check
Ben je ontevreden met je werk? check
Zou je het werk kunnen voltooien in minder tijd dan nu? check
Ben je bang om van werk te veranderen omdat je dan minder verdient? check
Stuur je tijdens je werkuren privé-mails naar collega’s? uhm nee, snap ook de link niet
Heb je weinig interesse in je werk? check
Conclusie: ik ben op z'n minst vatbaar voor een bore-out.
Even voorstellen:
Ik heb economische studies gedaan (master) en aan de slag gegaan als auditor bij een Big 4.
Daar ben ik 4 jaar gebleven en heb ik de logische next step genomen als controller.
Na +- 2 jaar is vaak het nieuwe er wel af en herval ik in routinewerk.
Dus: jobhop naar een ander bedrijf maar gelijkaardige functie.
Opnieuw, na +-2 jaar verlies ik de interesse en wegen de nadelen niet op tegen de voordelen om te blijven.
Dit heeft zich nog een paar keer herhaald tot ik nu op mijn huidige job kom na +- 12 jaar werkervaring.
Ik ben nu finance manager in een klein bedrijf (20 consultants) in de IT wereld.
Er is geen finance team, ik ben solo en doe dus alles van inputwerk (inkomende facturen inboeken, leveranciers en werknemers betalen, ...) tot het meer strategische werk (budgetten, sales mensen lastig vallen met targets, ad hoc analyses, management rapportering, ...). Alle in's en out's passeren via mij dus.
Ik werk hier nu 2 jaar en ik voel dat ik al wat vaker de voorgestelde vacatures begin te lezen op LinkedIn, hoewel ik eigenlijk zot zou zijn om deze job te verlaten.
Het loon is bijzonder goed voor mijn leeftijd (ik zou niet snel iets gelijkaardig kunnen vinden in loondienst), ik werk 3 dagen per week thuis en zit praktisch constant te gamen of in de tuin te werken omdat er gewoon geen deadlines of meetings zijn. Die 2 dagen dat ik op kantoor ben werk ik efficiënt door (9 to 5) en krijg ik mijn werk van die week gewoon klaar.
Ja, ik zou nog veel extraatjes kunnen doen:
- elke dag de achterstallige klanten kunnen lastigvallen waarom ze niet betalen
- bijkomende analyses maken: welk project is winstgevend en welke niet etc...
- nog meer rapportering bouwen in onze Power BI (ik geef wel toe: hier haalde ik mijn eerste maanden wel veel voldoening uit: het opzetten van een automatische management reporting versus de manuele draak van een Excelfile die ze ervoor hadden)
- meer procedures uitwerken die momenteel onbestaande zijn, maar geef toe, wie ligt er nu te wachten op een expense notes procedure?
- opleidingen volgen
- ...
Maar vanuit mijn interne collega's is hier gewoon geen vraag naar dus why bother?
Als iemand mij een vraag stelt voor X of Y uit te zoeken ben ik op max een uur klaar.
Elke maand is het opnieuw routinewerk om de maandcijfers klaar te hebben. Dit neemt voor mij 4 volle werkdagen in beslag, maar ik moet dit pas presenteren op werkdag 10 dus weer veel uitstelgedrag.
Een drukke dag bestaat voor mij eigenlijk niet, dus ik kan gewoon constant privé zaken regelen, gamen, series kijken, ... terwijl ik er nog dik voor betaald wordt.
Bespreek het eens met je collega's hoor ik jullie denken: tja, ik denk dat zij het ook niet superdruk hebben.
De HR manager heeft af en toe eens een recruteringsgesprek, maar that's it. De CEO heeft wel veel meetings met de Sales Manager over klanten enzo en daar word ik niet echt bij betrokken (gelukkig, zijn vaak zinloze meetings).
Voor de rest loopt alles op wieltjes financieel gezien, we hebben een goede cashflow, maken winst door onze hoge rates, ... dus er is weinig op te volgen of bij te sturen.
Dus qua input/output kan ik eigenlijk niet beter zitten, maar toch heb ik het gevoel dat ik dit niet tot mijn pensioen wil doen. Een klein bedrijf is ook wel waarin ik persoonlijk pas: zo weinig mogelijk contacten zodat ik een betere relatie heb met een beperkt aantal mensen. Introvert
Wat is de oplossing in mijn ogen?
Freelance finance consultant worden met enkel projecten in mijn regio, veel thuiswerk, goed loon (dat is sowieso dan meer dan wat ik nu heb aan een rate van 650-700 per dag), zonder overuren (ik zie graag mijn kinderen opgroeien), ...
Hierdoor zou ik na enkele maanden steeds een nieuw project hebben waar ik mij in kan verdiepen en tegen dat ik mij begin te vervelen ben ik alweer weg.
Maar ik durf de stap gewoon niet te zetten. Consultant zijn en veel thuiswerk lijkt mij niet direct compatibel. Mijn kinderen zijn ook nog klein en afhankelijk (1 en 4 jaar), dus het is gewoon gemakkelijk om flexibel te zijn op dit moment.
Elke keer als ik dan tegen mijzelf zeg: "ik zet de stap wel als ze wat groter zijn", dan besef ik ook wel dat dit een smoesje is...
Excuses voor de wall of text.
TL;DR: ik verveel mij maar verdien goed, wat zouden jullie doen in deze situatie (of hebben jullie gedaan)?
Misschien zitten hier wel lotgenoten...
Om maar even met de deur in huis te vallen, een random bore-out testje:
Doe je privézaken op het werk? check
Voel je je niet uitgedaagd en verdeeld? check
Doe je soms alsof je druk bezig bent? check
Ben je moe en lusteloos als je thuiskomt van je werk, zonder dat je een drukke dag hebt gehad? check
Ben je ontevreden met je werk? check
Zou je het werk kunnen voltooien in minder tijd dan nu? check
Ben je bang om van werk te veranderen omdat je dan minder verdient? check
Stuur je tijdens je werkuren privé-mails naar collega’s? uhm nee, snap ook de link niet
Heb je weinig interesse in je werk? check
Conclusie: ik ben op z'n minst vatbaar voor een bore-out.
Even voorstellen:
Ik heb economische studies gedaan (master) en aan de slag gegaan als auditor bij een Big 4.
Daar ben ik 4 jaar gebleven en heb ik de logische next step genomen als controller.
Na +- 2 jaar is vaak het nieuwe er wel af en herval ik in routinewerk.
Dus: jobhop naar een ander bedrijf maar gelijkaardige functie.
Opnieuw, na +-2 jaar verlies ik de interesse en wegen de nadelen niet op tegen de voordelen om te blijven.
Dit heeft zich nog een paar keer herhaald tot ik nu op mijn huidige job kom na +- 12 jaar werkervaring.
Ik ben nu finance manager in een klein bedrijf (20 consultants) in de IT wereld.
Er is geen finance team, ik ben solo en doe dus alles van inputwerk (inkomende facturen inboeken, leveranciers en werknemers betalen, ...) tot het meer strategische werk (budgetten, sales mensen lastig vallen met targets, ad hoc analyses, management rapportering, ...). Alle in's en out's passeren via mij dus.
Ik werk hier nu 2 jaar en ik voel dat ik al wat vaker de voorgestelde vacatures begin te lezen op LinkedIn, hoewel ik eigenlijk zot zou zijn om deze job te verlaten.
Het loon is bijzonder goed voor mijn leeftijd (ik zou niet snel iets gelijkaardig kunnen vinden in loondienst), ik werk 3 dagen per week thuis en zit praktisch constant te gamen of in de tuin te werken omdat er gewoon geen deadlines of meetings zijn. Die 2 dagen dat ik op kantoor ben werk ik efficiënt door (9 to 5) en krijg ik mijn werk van die week gewoon klaar.
Ja, ik zou nog veel extraatjes kunnen doen:
- elke dag de achterstallige klanten kunnen lastigvallen waarom ze niet betalen
- bijkomende analyses maken: welk project is winstgevend en welke niet etc...
- nog meer rapportering bouwen in onze Power BI (ik geef wel toe: hier haalde ik mijn eerste maanden wel veel voldoening uit: het opzetten van een automatische management reporting versus de manuele draak van een Excelfile die ze ervoor hadden)
- meer procedures uitwerken die momenteel onbestaande zijn, maar geef toe, wie ligt er nu te wachten op een expense notes procedure?
- opleidingen volgen
- ...
Maar vanuit mijn interne collega's is hier gewoon geen vraag naar dus why bother?
Als iemand mij een vraag stelt voor X of Y uit te zoeken ben ik op max een uur klaar.
Elke maand is het opnieuw routinewerk om de maandcijfers klaar te hebben. Dit neemt voor mij 4 volle werkdagen in beslag, maar ik moet dit pas presenteren op werkdag 10 dus weer veel uitstelgedrag.
Een drukke dag bestaat voor mij eigenlijk niet, dus ik kan gewoon constant privé zaken regelen, gamen, series kijken, ... terwijl ik er nog dik voor betaald wordt.
Bespreek het eens met je collega's hoor ik jullie denken: tja, ik denk dat zij het ook niet superdruk hebben.
De HR manager heeft af en toe eens een recruteringsgesprek, maar that's it. De CEO heeft wel veel meetings met de Sales Manager over klanten enzo en daar word ik niet echt bij betrokken (gelukkig, zijn vaak zinloze meetings).
Voor de rest loopt alles op wieltjes financieel gezien, we hebben een goede cashflow, maken winst door onze hoge rates, ... dus er is weinig op te volgen of bij te sturen.
Dus qua input/output kan ik eigenlijk niet beter zitten, maar toch heb ik het gevoel dat ik dit niet tot mijn pensioen wil doen. Een klein bedrijf is ook wel waarin ik persoonlijk pas: zo weinig mogelijk contacten zodat ik een betere relatie heb met een beperkt aantal mensen. Introvert
Wat is de oplossing in mijn ogen?
Freelance finance consultant worden met enkel projecten in mijn regio, veel thuiswerk, goed loon (dat is sowieso dan meer dan wat ik nu heb aan een rate van 650-700 per dag), zonder overuren (ik zie graag mijn kinderen opgroeien), ...
Hierdoor zou ik na enkele maanden steeds een nieuw project hebben waar ik mij in kan verdiepen en tegen dat ik mij begin te vervelen ben ik alweer weg.
Maar ik durf de stap gewoon niet te zetten. Consultant zijn en veel thuiswerk lijkt mij niet direct compatibel. Mijn kinderen zijn ook nog klein en afhankelijk (1 en 4 jaar), dus het is gewoon gemakkelijk om flexibel te zijn op dit moment.
Elke keer als ik dan tegen mijzelf zeg: "ik zet de stap wel als ze wat groter zijn", dan besef ik ook wel dat dit een smoesje is...
Excuses voor de wall of text.
TL;DR: ik verveel mij maar verdien goed, wat zouden jullie doen in deze situatie (of hebben jullie gedaan)?
Misschien zitten hier wel lotgenoten...