Keuzemoment - blijven of gaan

[Felicia]

Tldr; Blijven om beloftes af te wachten of gaan en risico accepteren.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[True]

Dat gezegd hebbende, nietsnutten heb je waarschijnlijk ook bij een andere werkgever. Als je concreet afspraken kunt maken en wanneer je manager je bezwaren snapt waarom jij je niet prettig voelt bij het huidige werk/werksfeer zou er misschien iets kunnen veranderen.
Maar in de praktijk is het meestal zo dat er een verwoede poging gedaan wordt (dat is al meer dan in sommige gevallen) en het binnen enkele maanden weer the same old same old is.

Het is nu een erg goede markt, ik zou daar persoonlijk gebruik van maken.

[DaWizza]

De keren dat iemand terugkomt van een baanwissel is op 1 hand te tellen.

Een stuk zekerheid opgeven is spannend. Afwachten tot er iets veranderd duurt meestal te lang, zorgt voor meer ergernissen en uiteindelijk vertrek je alsnog.

Kies voor jezelf: neem de weg van de minste irritaties en hou niet vast aan hoop.

[stin00]

15+ jaar bij dezelfde werkgever is extreem lang in de IT wereld. Niet per sé slecht, maar de kans dat je nu voor 90% op domein kennis leunt is enorm groot, je IT skills groei zal doorgaans stagneren. Zodra er wat ergernissen ontstaan en je om je heen begint te kijken is dit eigenlijk het signaal dat je een knoop moet doorhakken. Je staat al met 1 been buiten het bedrijf.

Ik zou in de huidige markt lekker wat sollicitaties de deur uit gooien en gesprekken voeren. Mogelijk kom je een heel tof bedrijf tegen, verdien je meer en ga je weer van alles bijleren. Het kost na zo lang bij je huidige werkgever te zitten alleen wat moed en durf om de stap daadwerkelijk te maken

[ Voor 14% gewijzigd door stin00 op 29-05-2023 11:30 ]

[Dido]

Ten eerste, mijn ervaring met (semi-)overheid en veranderbeloften: je mag het geloven, maar je wint nog eerder de staatsloterij met een toevallig op straat gevonden lot.

Ten tweede, en dit geldt voor ieder bedrijf: als ze met verbetervoorstellen komen nadat je al bent gaan solliciteren, is de vuistregel: ga er niet op in!

Daar zijn twee hele goede redenen voor:

Vanuit jezelf gezien is het naief om te denken dat de waslijst aan redenen om weg te willen (het is nooit 1 reden!) allemaal op korte termijn opgelost gaan worden. Geen enkel bedrijf gooit hun manier van werken om, of gaat ook maar proberen iets aan de bedrijfscultuur te veranderen, alleen maar vanwege die ene ontevreden werknemer. Alle beloften die ze doen op zo'n moment zijn dus loos, en juist door ze op dat moment te doen geeft zo'n bedrijf aan dat ze donders goed weten dat ze je al jaren onheus behandeld hebben.

Vanuit het bedrijf gezien gaan ze er ook niet op vooruit als je erop ingaat. Zelfs als ze je voor even weten te paaien met wat mooie beloften en eventueel wat extra centjes, blijven ze zitten met een werknemer die instrinsiek niet (meer) gemotiveerd is. Die ben je als bedrijf liever kwijt dan rijk. Ik begrijp dan ook niet waarom zoveel bedrijven vertrekkende werknemers standaard proberen te behouden met geld en loze beloftes.

Ga je gevoelsmatig een flinke stap terug in je kennis? Jazeker, want je gooit 15 jaar opgedane domeinkennis (grotendeels) overboord, en die zal je elders opnieuw moeten opbouwen. Dat kost tijd, en moeite, maar je weet al dat je het kan. Stel jezelf realistische doelen op dat vlak, en ga ervoor!

Is het eng op elders in het diepe te springen? Natuurlijk! Je weet nooit 100% zeker dat een nieuwe baan bij een nieuw bedrijf een perfecte match gaat zijn. In tegendeel, ik kan je 100% verzekeren dat dat niet gaat gebeuren. De echte vraag is hoe groot de kans is dat je bij je nieuwe werkgever uiteindelijk slechter af bent dan bij je huidige. En als je realistisch kijkt naar die nieuwe werkgever, alert bent op overduidelijke red flags, en daadwerkelijk goede mogelijkheden ziet om jezelf technisch, professioneel en persoonlijk verder te ontwikkelen, dan waag je nu die sprong en ben je over een paar jaar hooguit boos op jezelf dat je die stap niet al eerder genomen hebt

[Felicia]

True schreef op maandag 29 mei 2023 @ 10:54:
[Afbeelding]

Dat was inderdaad waar ik ook aan gedacht had ja. 😆

DaWizza schreef op maandag 29 mei 2023 @ 10:55:
De keren dat iemand terugkomt van een baanwissel is op 1 hand te tellen.

Een stuk zekerheid opgeven is spannend. Afwachten tot er iets veranderd duurt meestal te lang, zorgt voor meer ergernissen en uiteindelijk vertrek je alsnog.

Kies voor jezelf: neem de weg van de minste irritaties en hou niet vast aan hoop.

Het is voor mij niet per se hoop waar ik aan vast hou, met name het stukje stabiliteit vanwege mijn mantelzorg situatie. Oneerbiedig gezegd kan ik nu een zorgafspraak plannen en hoef ik met verder niemand af te stemmen (zolang mijn agenda het toelaat), 1 van de potentiele werkgevers staat dit ook toe maar ik weet natuurlijk niet hoe ze dat in de praktijk brengen.

Dido schreef op maandag 29 mei 2023 @ 11:51:
Vanuit jezelf gezien is het naief om te denken dat de waslijst aan redenen om weg te willen (het is nooit 1 reden!) allemaal op korte termijn opgelost gaan worden. Geen enkel bedrijf gooit hun manier van werken om, of gaat ook maar proberen iets aan de bedrijfscultuur te veranderen, alleen maar vanwege die ene ontevreden werknemer. Alle beloften die ze doen op zo'n moment zijn dus loos, en juist door ze op dat moment te doen geeft zo'n bedrijf aan dat ze donders goed weten dat ze je al jaren onheus behandeld hebben.

Gezien er het afgelopen jaar een kleine 130 collega's met, in grote lijnen, dezelfde redenen zijn vertrokken op een bedrijf van zo'n 450 collega's geeft wel aan richting het bestuur dat het serieus is. Het is wel een logge organisatie dus het bestuur wil wel maar aan de andere kant zie ik de werkwijze van het bestuur zelf nog niet veranderen.

Vanuit het bedrijf gezien gaan ze er ook niet op vooruit als je erop ingaat. Zelfs als ze je voor even weten te paaien met wat mooie beloften en eventueel wat extra centjes, blijven ze zitten met een werknemer die instrinsiek niet (meer) gemotiveerd is. Die ben je als bedrijf liever kwijt dan rijk. Ik begrijp dan ook niet waarom zoveel bedrijven vertrekkende werknemers standaard proberen te behouden met geld en loze beloftes.

Het is niet dat ik niet gemotiveerd ben, ik heb een opdracht en daar ga ik voor. Ik wil voornamelijk voorkomen dat ik zo lang blijf zitten dat ik juist niet meer gemotiveerd ben en verander in een bittere collega die probeert uit te zitten tot zijn pensioen. Dat heb ik eerder gezien en als ik niet meer met energie mijn werk kan doen dan moet ik sowieso weg maar zo ver ben ik dus nog niet.

Qua geld ben ik overigens niet te paaien, ik heb het financieel goed voor elkaar en ik heb weinig risico op dat gebied. Ik heb liever werk waar ik de diepte in kan op techniek en energie uit haal dan een dik salaris waar ik met tegenzin voor moet werken.
Dat merkte ik wel in gesprekken met de andere potentiële werkgevers, daar kwamen bedragen voorbij waarvan ik zelf dacht van "ben ik dat wel waard, wil ik wel die verantwoordlijkheid?"

[Division]

Zelf ook op zo'n kantelpunt gestaan. Was al 8 jaar in dienst bij een bedrijf en de irritaties stapelden zich al jaren op. Maar elk jaar werd het ook iets enger om weg te gaan. Solliciteren, baan opzeggen, opnieuw onboarden, nieuwe locatie, nieuwe collega's... Dus koos ik telkens om toch nog maar te blijven, puur omdat de sprong steeds "groter" leek.

Na weg te zijn gegaan heb ik kunnen ervaren dat het helemaal niet zo'n big deal is. Het is een heel erg krachtig en verhelderend gevoel om te weten dat je altijd kan opstappen als het ergens rot is. Weten dat je vrij makkelijk iets nieuws hebt en dat je kan kiezen voor een leuke baan.

Ik was die vrijheid "vergeten" na zoveel jaar in dienst. Je bereidheid en vrijheid om op te stappen is een krachtige tool om geen genoegen te hoeven nemen met een zure omgeving.