Hebben jullie ook "wakkere" mensen op de werkvloer die de hele dag over niets anders kunnen praten dan uiteenlopende controversiële topics om via extreme omwegen een of ander specifiek punt te bekrachtigen of hun bevestiging te zoeken bij anderen?
Van het type zó wakker dat ze van oververmoeidheid klokken horen luiden maar niet weten waar of hoe een klepel hangt?
Hoe gaan jullie hier mee om?
Ik vind het bijvoorbeeld extreem lastig om mij er niet uiteindelijk in te mengen om peace of mind of een meer inhoudelijke/inzichtelijke en eerlijkere en werkbare werkvloer te willen bewerkstelligen.
Al is het maar om zo'n verhitte discussie tot een punt te brengen in plaats van ze, als een stel OCD-ers, in rondjes te zien lopen van zelfverheerlijking en zelfbevestiging tot géén doel.
Het is extreem onproductief en het zijn ook vaak mensen die zelf de kantjes er vanaf lopen, een negatieve pessimistische low effort houding er op na houden, verdeeldheid brengen en geen teamplayers zijn.
Soort van "ons tegen de rest".
Het zou hooguit in de pauze moeten kunnen...
Van het type zó wakker dat ze van oververmoeidheid klokken horen luiden maar niet weten waar of hoe een klepel hangt?
Hoe gaan jullie hier mee om?
Ik vind het bijvoorbeeld extreem lastig om mij er niet uiteindelijk in te mengen om peace of mind of een meer inhoudelijke/inzichtelijke en eerlijkere en werkbare werkvloer te willen bewerkstelligen.
Al is het maar om zo'n verhitte discussie tot een punt te brengen in plaats van ze, als een stel OCD-ers, in rondjes te zien lopen van zelfverheerlijking en zelfbevestiging tot géén doel.
Het is extreem onproductief en het zijn ook vaak mensen die zelf de kantjes er vanaf lopen, een negatieve pessimistische low effort houding er op na houden, verdeeldheid brengen en geen teamplayers zijn.
Soort van "ons tegen de rest".
Het zou hooguit in de pauze moeten kunnen...