Europese raffinaderijen moeten aan strengere wetgeving voldoen dan Russische, en als gevolg daarvan zijn ze complexer en hebben meer capaciteit om de kwaliteit van de producten te verhogen. Wat in Rusland een laagwaardige stroom kan zijn (lees: scheepsbrandstof), kan dan in Europa nog worden opgewaardeerd naar hoogwaardiger brandstoffen (lees: kerosine, benzine).
De Europese raffinaderijen importeren dan ook niet alleen ruwe olie, maar ook structureel dit soort stromen. Op de raffinaderij waar ik werkte was dit zeer structureel, de fabrieken waren echt ingesteld op deze voeding. In de krakers werden er dan verschillende componenten van gemaakt incl. hoogwaardige blendcomponenten voor benzine zoals aromatische octaanboosters. Benzine is een mix van allerlei stromen, en door er voldoende van die octaanboosters in te mengen kom je uit op een octaangehalte van 98.
Deze importstromen kwamen structureel uit Rusland, dus dit kan ik wel zien.
Daarnaast is het voor raffinaderijen steeds lastiger om voldoende afname te vinden voor benzine met octaangehalte 98. Het is echt een niche markt en de octaanboosters zijn niet typisch de meest gezonde componenten, naast aromaten kun je ook denken aan ethers zoals MTBE. Benzine voor de VS was traditioneel een markt om de MTBE in mee te geven, maar wordt door steeds meer staten verboden vanwege zorgen over het milieu. Een ander voorbeeld is dat deze Aromatische stromen naar landen werden geïmporteerd met minder strenge wetgeving, maar dat wordt ook niet meer gedaan. Daarnaast kan MTBE ook 'concurreren' met het bio-mandaat, omdat daaraan wordt voldaan met ethanol. MTBE en ethanol bevatten beide zuurstofgroepen en benzine heeft een specificatie op maximale oxygenaten. Als een dergelijke fabriek met octaanboosters groot onderhoud nodig heeft zal management zich dus wel 3x achter de oren krabben voordat men een investering goedkeurt.
Het is dus een mix van fabrieken die zijn afgesteld op import vanuit Rusland + een steeds kleinere markt + milieu/gezondheidszorgen.