Hann1BaL schreef op maandag 20 maart 2023 @ 09:54:
Ik kan mij nog goed herinneren dat we thuis de eerste CD speler kregen. Ik ben van 83, dus ik denk dat het in 88 of 89 geweest moest zijn. Uiteraard duurde het nog wat jaren na de uitvinding voordat het op de markt kwam.
De CD-spelers waren (in Europa) in '83 verkrijgbaar. Sony (CDP-101) en Philips (CD-100, kort daarna nog meer modellen) waren uiteraard als eerste, maar ook andere merken kwamen al snel (waaronder de merken die onder Sony en Philips vielen natuurlijk).
De meeste Nederlanders kochten pas veel later een CD-speler. In het begin waren ze namelijk behoorlijk aan de prijs. Sony vroeg een kleine 2500 gulden (gelijk aan nu € 2.680,16 volgens inflatiecalculator.nl) voor hun model. De Philips CD-100 was ongeveer 2000 gulden (ongeveer 2000 euro in
today-money). En de meeste Nederlanders hadden ook niet bepaald de beste kwaliteit speakers en versterkers in huis om zo'n ding aan te sluiten.
Eind jaren 80 waren de prijzen van CD-spelers al tot onder de 500 gulden gedaald. Hierdoor kwam een ware
HiFi-boom op gang (althans in Nederland) - men ging opeens nieuwe stereosets kopen, uiteraard met CD-speler, en Philips en Sony brachten hele sloten modellen uit (die vooral in uiterlijk en afmeting verschilden). Dit was, in Philips-termen, de tijd waarin de beroemde betaalbare 600-serie (en later 300-serie) zijn intrede deed en de 800-serie werd geïntroduceerd om de bestaande topmodellen te vervangen.
Het hielp natuurlijk ook dat de recessie waar we in de jaren 80 mee te maken hadden, voorbij was. Mensen konden weer geld uitgeven.
Nog wel wat offtopic, maar even een stapje verder. Ik herinner mij een artikel in de KijK over de ontwikkeling van de DVD en kan mij herinneren dat ik dacht dat we snel ook films gingen kijken op een rond schijfje, maar dat het in werkelijkheid nog jaren duurde voordat dat gemeengoed was.
Films kijken op een rond schijfje kon zelfs al ver voor de introductie van CD. Sterker nog, de lasertechniek van CD is gebaseerd op de techniek van zo'n filmschijfje.
Philips kocht in 1974 het Amerikaanse bedrijf Magnavox. Dat was redelijk succesvol met hun beeldplatensysteem Video Long Play (VLP): een optische schijf met een doorsnee van 30 cm waarop aan beide zijden een uur aan video met stereogeluid kon worden geperst (zelf opnemen kon niet).
Philips bedacht een nieuwe naam voor VLP ("LaserVision") en bracht het buiten de VS uit. Onder andere in Japan sloeg het aan, waar Pioneer het onder de naam LaserDisc uitbracht.
In 1988 breidde Philips de LaserVision-standaard uit met digitaal stereogeluid; de LaserVision-spelers vanaf dat moment konden daardoor ook CD's afspelen. Het hele systeem werd omgedoopt tot CD Video (niet te verwarren met VideoCD; dat kwam veel later en was ook op beeldvlak digitaal).
CD Video was niet het succes waar Philips op hoopte. Pioneer bleef wel actief op de Europese markt en introduceerde hier ook de naam "LaserDisc" (waaronder het systeem wereldwijd inmiddels bekend was). Maar ook LaserDisc flopte op de Europese markt.
Philips probeerde het in 1992 opnieuw met
Video on CD-i: een MPEG1 bestand met 74 minuten "VHS-kwaliteit" video op een CD-i schijfje. Werd geen succes, maar leidde een jaarl ater wel tot VideoCD: ook een CD-ROM met 74 minuten aan MPEG1 video, maar nu zonder het CD-i-stuk. Hierdoor konden veel meer fabrikanten spelers maken die met de schijfjes overweg konden.
DVD kwam in 1997 (1998 in Europa).