Ik ben regelmatig gefrustreerd over het gedrag van mijn manager en na vandaag opnieuw gefrustreerd naar huis te zijn gegaan overweeg ik serieus om een andere baan te zoeken. Hij bedoelt het niet slecht, maar er zijn een aantal zaken waar ik (o.a.) tegenaan loop:
-Enorm micromanagement
-Wantrouwend
-Loze beloftes
-Niet empathisch
-Hij heeft altijd gelijk (eigenwijs)
Ik schroom niet om de discussie aan te gaan en doe dat op een zo net mogelijke manier, maar dit leidt vaak alleen maar tot onbegrip en frustratie. Dit gaat ten koste van mijn werkplezier en merk dat ik er steeds meer klaar mee ben.
Eigenlijk wil ik helemaal niet op zoek naar een andere baan. Los van het salaris, vrijheid, vakantiedagen, werk/privé balans haal ik uit een ander deel van mijn werk (2 dagen p.w.) juist wel veel plezier. Ik zou dat graag fulltime willen doen, dat heb ik al eens bij mijn leidinggevende aangegeven toen daar een vacature vrijkwam. Toen kon het niet omdat hij niet een gat wilde opvullen met een gat, dat begrijp ik wel.
Nu komt er binnenkort weer een vacature vrij, de manager van dat team wil mij graag fulltime hebben. Ik wil bij mijn leidinggevende (die van de situatie weet, maar niet dat het voor mij echt menens is) opnieuw aangeven dat ik graag de vacature wil vervullen. Als dat niet kan is het tijd voor een andere baan.
Ik snap heel goed goed dat hij niet een gat wil opvullen met een gat, maar nog een extra vacature zal hij ook niet op zitten wachten. De volgende tactiek: 'Ik wil graag die functie en anders ben ik straks weg', lijkt mij gedoemd te falen. Maar hij moet wel weten dat het menens is. Ik denk dat hij mij graag behoudt (+ het is in mijn werkveld niet makkelijk om nieuwe mensen te vinden). Hoe zou ik dit kunnen aanpakken?
-Enorm micromanagement
-Wantrouwend
-Loze beloftes
-Niet empathisch
-Hij heeft altijd gelijk (eigenwijs)
Ik schroom niet om de discussie aan te gaan en doe dat op een zo net mogelijke manier, maar dit leidt vaak alleen maar tot onbegrip en frustratie. Dit gaat ten koste van mijn werkplezier en merk dat ik er steeds meer klaar mee ben.
Eigenlijk wil ik helemaal niet op zoek naar een andere baan. Los van het salaris, vrijheid, vakantiedagen, werk/privé balans haal ik uit een ander deel van mijn werk (2 dagen p.w.) juist wel veel plezier. Ik zou dat graag fulltime willen doen, dat heb ik al eens bij mijn leidinggevende aangegeven toen daar een vacature vrijkwam. Toen kon het niet omdat hij niet een gat wilde opvullen met een gat, dat begrijp ik wel.
Nu komt er binnenkort weer een vacature vrij, de manager van dat team wil mij graag fulltime hebben. Ik wil bij mijn leidinggevende (die van de situatie weet, maar niet dat het voor mij echt menens is) opnieuw aangeven dat ik graag de vacature wil vervullen. Als dat niet kan is het tijd voor een andere baan.
Ik snap heel goed goed dat hij niet een gat wil opvullen met een gat, maar nog een extra vacature zal hij ook niet op zitten wachten. De volgende tactiek: 'Ik wil graag die functie en anders ben ik straks weg', lijkt mij gedoemd te falen. Maar hij moet wel weten dat het menens is. Ik denk dat hij mij graag behoudt (+ het is in mijn werkveld niet makkelijk om nieuwe mensen te vinden). Hoe zou ik dit kunnen aanpakken?