DOEL VAN DIT ONDERWERP:
Miskopen vermijden.
Dat is, teveel betalen.
Dat is, te weinig krijgen voor het geld.
Dat vereist: de gevraagde prijs kunnen beoordelen, op basis van kwantiteit EN kwaliteit van product.
Dat vereist: de kwaliteit van het product kunnen beoordelen, op basis van ontwerp, constructie, materialen.
INTRODUCTIE
Reden is het door nationale/centrale banken beoogde euro koopkrachtsverlies a rata van 2% over de langere / decennia termijn, dat te compenseren is door euro's (tijdelijk) te wisselen voor producten die bij latere terugverkoop meer euro's leveren dan je zelf betaalde.
Producten NIET gemaakt voor speculatie, want nieuwprijs is functie van huidige kosten, dewelke dus mee stijgen met prijsstijgingen / inflatie.
Zeg dus maar, de okkazie, de tweede derde enz hands markten. De doorverkoop. Van "natura", ge- en ver-bruiksgoederen. Maakt niet uit fysiek waar, winkel, markt of computer-netwerk.
De moeilijkheden daarbij zijn dat je moet weten dat een te koop gesteld product:
1) later voor meer euro's dan je betaalde gaat verkocht kunnen worden.
Dat is marktonderzoek, en nutteloos als advies aan anderen want succes komt door de omgekeerde transactie doen die de meeste anderen doen, en je gaat dat anderen natuurlijk niet zeggen.
2) geen mankementen heeft die maken dat je zelf teveel euro"s betaalde.
Die kunnen komen door ontwerp, gebruik, opzettelijk, onopzettelijk en ja gewoon, foert.
Dit onderwerp beperkt zich tot mankementen door ontwerp.
Mankementen, of kiemen van mankementen, reeds door de makers in hun product aangebracht.
Mankementen die de levensduur DOOR KEUZE van de maker inkorten, met keuze gemotiveerd door winstbejag (meestal), door domheid (dat kan ook), of door beide (zelfs dat kan ook).
DOEL VAN DIT ONDERWERP:
Wijzer kopen.
Koop je een product, ontdek je een mankement, die de prijs die je betaalde aan de verkoper tot woekerprijs maakt, laat het hier weten. Leg uit wat je dacht gekocht te hebben, wat je verwachtte van het product, waarom je dat verwachtte, en waardoor die verwachting fout bleek.
In 't plat Vloms zeggen ze
- " 'k è ne katte in ne zak gekocht (opzettelijk of onopzettelijk)
- " 'z em mej in de zak gezet" (opzet)
WELKE PRODUCTEN:
Daar het doel hier is koopkracht te behouden, geen zakken ape- of andere noten.
Geen producten die DOOR HUN NATUUR maar beperkt in tijd houdbaar kunnen blijven.
Welke wèl: deze die DE NATUUR weerstaan, die DUURZAAM zijn, die zich MINST af laten breken door chemische invloeden als rotting, en fysieke invloeden als wrijving, die maximaal meegaan en minimaal vervangen moeten worden.
Want dat zijn de eisen gesteld voor doorverkoopbaarheid en koopkrachtsbehoud, de langere termijn van de monetaire rol van opslag van waarde.
BELANGRIJK:
LEG MANKEMENT UIT, TOON OPZET, in geval zo, AAN.
Zeggen ik kocht dit van die het bleek rommel, is TOTAAL NUTTELOOS in de bestrijding van oplichters, want die veranderen naam merk en producten telkens opnieuw, EN OOK, het maakt leugens, zwartmakerij dus, lastiger.
Ik hou ter duidelijkheid deze intro apart, In komende posts, ga ik (en nodig anderen daar ook voor uit) voorbeelden geven van miskopen, mankementen, met één enkel, toevallig recent, louter fungerende als voorbeeld hoe-het-moet (allez, hoe ik het het liefst zie).
VOORBEELD GEVAL 1, scenario opzet:
Deze week, in een kringwinkel, zag ik een oranje overall van SIOEN.
SIOEN is een bedrijfskleding producent, ik zag hun naam ook op legerkledij van lang geleden.
Een bedrijf dus, met een lang bestaan, en een reputatie.
Maar feiten zijn wat ze zijn, en DIT product van hen, die overall, is brol.
Sinds enige jaren wordt in veel kledij polyurethaan gebruikt, voor waterdichtheid, voor imiteren uitzicht leder, als opvulling (van schoenzolen bvb) enz.
Ik heb, doorheen mijn 12 jaar ervaring met tweedehandsspullen, geleerd dat polyurethaan, althans in de kledijbranche, vrijwel synoniem is voor rommel.
In dit geval, wordt de polyurethaan gebaseerde "stof", de geregistreerde naam "FLEXOTHANE", technisch sjiek klinkend, indrukwekkend, da moe goe spul zijn, gegeven. Dat heeft SIOEN, als 1 van de vele merken, op haar label gezet.
Echter, waarom is het flexibel: niet door materiaaleigenschappen, maar door dunheid.
Het polyurethaan wordt op een textielgaas gespoten, als een dunne coating.
Die oranje overall was in nieuwstaat, ongedragen, de kartonnen labels van de producent hingen er nog met een nylondraad aan. Toch zag je al barstjes in de coating. En met barstjes komt water, en einde regenkledij. Als je in een kringwinkel iets tegenkomt in ongebruikte staat, is dat een eerste rood lampje.
En je kunt de dunheid zo merken aan hoe het gaas met die coating erop, zich vervormt.
Barstjes komen immers door hardheid, gebrek aan flexibiliteit, gebrek aan taaiheid. Hard, bros, breuk. Vaak door UV straling. Die overall heeft mogelijk ongebruikt ergens op een plaats gelegen waar de zon dagelijks op scheen. Dat is buiten, in gebruik dus, zelfs NOG MEER het geval.
BELANGRIJK: deze ervaring van deze week, is geen eerste / enige keer.
Ik heb intussen enkele tientallen dergelijke kledij gezien, broeken, vesten, fluo, zelfs dik zwaar door warme binnenvoering, van allerlei merken.
Door deze RODE LIJN trok ik eerder al de conclusie dat Flexothane rommel is, en deze recent ervaring is maar de zoveelste bevestiging daarvan.
Er is een tijd geweest dat kunststoffen "van nature" uit UV bestendig waren. Met "van nature" uit, dus de kunststof in haar standaard chemische samenstelling en structuur; Uit besparingsoverwegingen, hebben fabrikanten daar wijzigingen aan zitten brengen, met als gevolg "terug" onderheviger worden aan de natuur.
Na enige publieke debacles, zoals die polyurethaan schuim zolen van werkschoenen, zie https://www.arboss.nl/blo...ieuwe-werkschoenen-nodig/ die door hydrolyse (water dat voor zogezegd "chemische veroudering" zorgt, zeg maar "chemische bindingen doet lossen", zelfs ongebruikt in het donker in hun doos in het magazijn, als cake verkruimelden, zijn ze "additieven" beginnen toevoegen, die echter uitstel van die executie zijn. Ze zorgen er louter voor dat het product de garantietermijn haalt, en/of de koper niet TE boos wordt.
Om dan als "oplossing" als richtlijn naar de werkgevers die hun werkschoenen kopen op te geven om ze "tijdig te vervangenhttps://radar.avrotros.nl/uitzendingen/gemist/item/dure-wandelschoenen-vallen-haast-ongedragen-uit-elkaar-radar-checkt/".
Zie
https://radar.avrotros.nl...-uit-elkaar-radar-checkt/
https://www.arboss.nl/blo...ieuwe-werkschoenen-nodig/
Advies daar is regelmatig ermee lopen, maar het probleem is contact met water, het ermee lopen perst eventueel ingedrongen water er weer uit, maar zolang niet droog, is er verdere aftakeling.
Ze kunnen eigenlijk perfect waterindringing tegenhouden, door te bekleden en te kitten met wat wèl water tegenhoudt, en ook zelf watervast is, maar dat kost dan weer meer.
Ik heb hier een paar werkschoenen met stalen ip, die nu 7 jaar meegaan. Ik heb de polyurethaan zool volledig ingekit, en toen stopte het verder verkruimelen / loslaten.
Opgelet: degelijke/juiste kits gebruiiken. Voorbeeld die transparante tape warmee ze de naden van regenvesten afdichten, zit vastgelijmd met een ongeschikte lijm. Die hecht niet op de gladde tape, en is niet watervast. Een goede tape is een zwarte met een textielgaas als backbone tegen scheurvastheid, een beetje als klustape. Ik heb hier een okkazie vest van een security bedrijf, mee honderden uren op fiets door regen gereden, en die tape is nog nergens losgekomen.
VOORBEELDGEVAL 2, scenario domheid
Dameslaarzen, Floris Van Bommel, maat 38.5 (halve maat resoluties zijn doorgaans, niet altijd, een kenmerk van kwalitatievere schoenen), weinig gedragen uitziende.
Dik en soepel leder.
Sjiek afgewerkt, design.
Aandacht voor herstelbaarheid: de zool is geen 1 laag, maar 2, een dikke lederen soepele, met daarop bevestigd een aparte slijtzool. Dito voor het plaatje op de hak. Beide in een duidelijk andere kleur (lichtrood) zodat de eigenaar aan de kleurwijziging kan zien dat de aparte slijtlagen afgesleten zijn, en vervanging ervan nodig is, dus niet blijven lopen tot keien pijn doen en de schoenen niet meer herstelbaar zijn in die lange levensduur optiek.
Volgens mijn opzoeking zit de nieuwprijs van dergelijke hoge laarzen van Floris Van Bommel tegen de 300 euro.
Echter, een mankement. Met al zijn aandacht voor stijl en duurzaamheid, lijkt Floris Van Bommel
vergeten te zijn dat schoenen iets zijn om mee zonder pijn over verharding te kunnen lopen.
De binnenzool, is een dunne lap leer, met eronder een even dun en ook veel smaller (enkel middenste centimeter) wit schuimlaagje). ZELFS onder de hiel / boven de hak.
Nu, hoe zit een schoen in elkaar op die plek, gezien vanaf de grond:
1) dat slijtplaatje, zijnde een balans tussen hardheid en taaiheid, want te hard vijlt makkelijk af door 0 vervorming, en taai betekent door enige vervorming energie kunnen absorberen, minder kracht doorlatende, en daarmee wrijving en daarmee slijtage, minderende.
2) een beenharde hak, een blok witte kunststof (ik denk nylon) bekleed met een laagje leder, soms laagjes als ringen, om de laagjes dit opperleder waarmee ze lang geleden werden gemaakt, te imiteren.
3) een laag zool uit beenhard karton, die voor de stijfheid en daarmee de vorm/helling van het schoenplateau zorgt, samen met een stalen profielplaatje in het meest gekromde gedeelte, dat er ingebed zit.
4) een kramplaatje en of spijkers en/of schroeven doorheen die laag zool, die vastmakende op dat hakblok witte kunststof, met de koppen verzonken erin, soms slecht gedaan, een kop die scheef geslagen werd, of te ondiep, die dan in je hiel zit te prikken.
Er is dus quasi geen schokabsorberende laag, alsof je met je blote hielen op straat marsjeert.
Normaal moet daar een dikke (zeg maar minstens 3 mm) en soepele taaie laag zijn, een beetje zoals kwalitatieve / orthopedische inlegzolen, je zoveel kilo op één voet gaat die laag dan vervormen en daarmee de schokenergie absorberen, waardoor je "zacht" loopt.
Maar Floris Van Bommel liet die dus weg.
Waarom plak ik er "domheid" op: omdat zo een lapje van een hieloppervlak groot, en de nodige lijm/kit daarvoor, hooguit enkele euro's kost, en het werk eveneens, en op een prijs orde 300 euro, verwaarloosbaar.
Soms worden in zelfs voor de rest kwalitatieve productenj opzettelijk zwakke punten gestoken, maar dit lijkt me niet zoiets, het is gewoon ontbreken van een klein onderdeel dat wèl nodig is voor de basisreden van schoenen.
Deze twee voorbeelden zijn gekozen omdat ze beide pistes van "waarom" heel duidelijk onderscheiden.
Naarmate mijn tijd en goesting, ga ik verdere voorbeelden van mankementen, met hun uitleg en identificaties, geven.
Het doel hier is, om ANDEREN, de miskopen en het teveel betalen, te besparen. Waarschuwingsballonnekes. NIET door merknamen, labels, maar door HERKENNING van mankement als dusdanig.
EN OOK ideeen / werkwijzen voor het verhelpen an de mankementen, eigenlijk alzo de levensverwachting alsnog te halen, spijts domheid / foert, tot zelfs opzet, zelfs opzettelijke moeite om herstelling te verijdelen door lastiger / onmogelijk te maken.
VOORBEELD VERHELPEN MANKEMENT:
Die Floris Van Bommel laarzen, ik heb ze toch gekocht, wegens 9 euro, nieuwstaat, en middelen tot verhelpen. Ik heb uit een stuk 4 mm dik en taai materiaal, met een erin goed gehechte textiel coating met een inlegzool als sjabloon, hielstukken afgetekende en geknipt, en die met elastische en goed lijmende rubberkit, die ik aan een halve euro per patroon, weliswaar in een rare bordeauxkleur vond op een rommelmarkt, en die goed vloeibaar / niet te viskeus (want die hebben soms ook een bruikbaarheidsduur) aanvoelde, erin plaatste. Eerst de binnenzool velletjes aan de hiel lostrekkende, dan kit op de harde kartonbasis, dan de uitknipsels, dan terug kit op de uitknippels, wat extra in de overgangen naar de voorkant van de binnenzool, om die geleidelijk te houden (4 mm verschil in dikte, onder gewicht en vervorming wordt dat 2), en dan samenduwen en egaliseren / goed uitspreiden van de 2 lagen kit.
En zo zijn deze laarzen zelfs BETER geworden dan hun nieuwstaat, en de kans dat ik er in een toekomstige doorverkoop meer voor krijg dan mijn kost (aanschaf, materiaal, werk, toegenomen.
Nu, dat is MIJN objectief hier.
Het objectief van het onderwerp is algemeen, als je iets koopt, de punten om op te letten.
Er is de harde les (na miskoop) en de zachte les (verwittiging die miskoop voorkomt).
DAT is het objectief hier
Miskopen vermijden.
Dat is, teveel betalen.
Dat is, te weinig krijgen voor het geld.
Dat vereist: de gevraagde prijs kunnen beoordelen, op basis van kwantiteit EN kwaliteit van product.
Dat vereist: de kwaliteit van het product kunnen beoordelen, op basis van ontwerp, constructie, materialen.
INTRODUCTIE
Reden is het door nationale/centrale banken beoogde euro koopkrachtsverlies a rata van 2% over de langere / decennia termijn, dat te compenseren is door euro's (tijdelijk) te wisselen voor producten die bij latere terugverkoop meer euro's leveren dan je zelf betaalde.
Producten NIET gemaakt voor speculatie, want nieuwprijs is functie van huidige kosten, dewelke dus mee stijgen met prijsstijgingen / inflatie.
Zeg dus maar, de okkazie, de tweede derde enz hands markten. De doorverkoop. Van "natura", ge- en ver-bruiksgoederen. Maakt niet uit fysiek waar, winkel, markt of computer-netwerk.
De moeilijkheden daarbij zijn dat je moet weten dat een te koop gesteld product:
1) later voor meer euro's dan je betaalde gaat verkocht kunnen worden.
Dat is marktonderzoek, en nutteloos als advies aan anderen want succes komt door de omgekeerde transactie doen die de meeste anderen doen, en je gaat dat anderen natuurlijk niet zeggen.
2) geen mankementen heeft die maken dat je zelf teveel euro"s betaalde.
Die kunnen komen door ontwerp, gebruik, opzettelijk, onopzettelijk en ja gewoon, foert.
Dit onderwerp beperkt zich tot mankementen door ontwerp.
Mankementen, of kiemen van mankementen, reeds door de makers in hun product aangebracht.
Mankementen die de levensduur DOOR KEUZE van de maker inkorten, met keuze gemotiveerd door winstbejag (meestal), door domheid (dat kan ook), of door beide (zelfs dat kan ook).
DOEL VAN DIT ONDERWERP:
Wijzer kopen.
Koop je een product, ontdek je een mankement, die de prijs die je betaalde aan de verkoper tot woekerprijs maakt, laat het hier weten. Leg uit wat je dacht gekocht te hebben, wat je verwachtte van het product, waarom je dat verwachtte, en waardoor die verwachting fout bleek.
In 't plat Vloms zeggen ze
- " 'k è ne katte in ne zak gekocht (opzettelijk of onopzettelijk)
- " 'z em mej in de zak gezet" (opzet)
WELKE PRODUCTEN:
Daar het doel hier is koopkracht te behouden, geen zakken ape- of andere noten.
Geen producten die DOOR HUN NATUUR maar beperkt in tijd houdbaar kunnen blijven.
Welke wèl: deze die DE NATUUR weerstaan, die DUURZAAM zijn, die zich MINST af laten breken door chemische invloeden als rotting, en fysieke invloeden als wrijving, die maximaal meegaan en minimaal vervangen moeten worden.
Want dat zijn de eisen gesteld voor doorverkoopbaarheid en koopkrachtsbehoud, de langere termijn van de monetaire rol van opslag van waarde.
BELANGRIJK:
LEG MANKEMENT UIT, TOON OPZET, in geval zo, AAN.
Zeggen ik kocht dit van die het bleek rommel, is TOTAAL NUTTELOOS in de bestrijding van oplichters, want die veranderen naam merk en producten telkens opnieuw, EN OOK, het maakt leugens, zwartmakerij dus, lastiger.
Ik hou ter duidelijkheid deze intro apart, In komende posts, ga ik (en nodig anderen daar ook voor uit) voorbeelden geven van miskopen, mankementen, met één enkel, toevallig recent, louter fungerende als voorbeeld hoe-het-moet (allez, hoe ik het het liefst zie).
VOORBEELD GEVAL 1, scenario opzet:
Deze week, in een kringwinkel, zag ik een oranje overall van SIOEN.
SIOEN is een bedrijfskleding producent, ik zag hun naam ook op legerkledij van lang geleden.
Een bedrijf dus, met een lang bestaan, en een reputatie.
Maar feiten zijn wat ze zijn, en DIT product van hen, die overall, is brol.
Sinds enige jaren wordt in veel kledij polyurethaan gebruikt, voor waterdichtheid, voor imiteren uitzicht leder, als opvulling (van schoenzolen bvb) enz.
Ik heb, doorheen mijn 12 jaar ervaring met tweedehandsspullen, geleerd dat polyurethaan, althans in de kledijbranche, vrijwel synoniem is voor rommel.
In dit geval, wordt de polyurethaan gebaseerde "stof", de geregistreerde naam "FLEXOTHANE", technisch sjiek klinkend, indrukwekkend, da moe goe spul zijn, gegeven. Dat heeft SIOEN, als 1 van de vele merken, op haar label gezet.
Echter, waarom is het flexibel: niet door materiaaleigenschappen, maar door dunheid.
Het polyurethaan wordt op een textielgaas gespoten, als een dunne coating.
Die oranje overall was in nieuwstaat, ongedragen, de kartonnen labels van de producent hingen er nog met een nylondraad aan. Toch zag je al barstjes in de coating. En met barstjes komt water, en einde regenkledij. Als je in een kringwinkel iets tegenkomt in ongebruikte staat, is dat een eerste rood lampje.
En je kunt de dunheid zo merken aan hoe het gaas met die coating erop, zich vervormt.
Barstjes komen immers door hardheid, gebrek aan flexibiliteit, gebrek aan taaiheid. Hard, bros, breuk. Vaak door UV straling. Die overall heeft mogelijk ongebruikt ergens op een plaats gelegen waar de zon dagelijks op scheen. Dat is buiten, in gebruik dus, zelfs NOG MEER het geval.
BELANGRIJK: deze ervaring van deze week, is geen eerste / enige keer.
Ik heb intussen enkele tientallen dergelijke kledij gezien, broeken, vesten, fluo, zelfs dik zwaar door warme binnenvoering, van allerlei merken.
Door deze RODE LIJN trok ik eerder al de conclusie dat Flexothane rommel is, en deze recent ervaring is maar de zoveelste bevestiging daarvan.
Er is een tijd geweest dat kunststoffen "van nature" uit UV bestendig waren. Met "van nature" uit, dus de kunststof in haar standaard chemische samenstelling en structuur; Uit besparingsoverwegingen, hebben fabrikanten daar wijzigingen aan zitten brengen, met als gevolg "terug" onderheviger worden aan de natuur.
Na enige publieke debacles, zoals die polyurethaan schuim zolen van werkschoenen, zie https://www.arboss.nl/blo...ieuwe-werkschoenen-nodig/ die door hydrolyse (water dat voor zogezegd "chemische veroudering" zorgt, zeg maar "chemische bindingen doet lossen", zelfs ongebruikt in het donker in hun doos in het magazijn, als cake verkruimelden, zijn ze "additieven" beginnen toevoegen, die echter uitstel van die executie zijn. Ze zorgen er louter voor dat het product de garantietermijn haalt, en/of de koper niet TE boos wordt.
Om dan als "oplossing" als richtlijn naar de werkgevers die hun werkschoenen kopen op te geven om ze "tijdig te vervangenhttps://radar.avrotros.nl/uitzendingen/gemist/item/dure-wandelschoenen-vallen-haast-ongedragen-uit-elkaar-radar-checkt/".
Zie
https://radar.avrotros.nl...-uit-elkaar-radar-checkt/
https://www.arboss.nl/blo...ieuwe-werkschoenen-nodig/
Advies daar is regelmatig ermee lopen, maar het probleem is contact met water, het ermee lopen perst eventueel ingedrongen water er weer uit, maar zolang niet droog, is er verdere aftakeling.
Ze kunnen eigenlijk perfect waterindringing tegenhouden, door te bekleden en te kitten met wat wèl water tegenhoudt, en ook zelf watervast is, maar dat kost dan weer meer.
Ik heb hier een paar werkschoenen met stalen ip, die nu 7 jaar meegaan. Ik heb de polyurethaan zool volledig ingekit, en toen stopte het verder verkruimelen / loslaten.
Opgelet: degelijke/juiste kits gebruiiken. Voorbeeld die transparante tape warmee ze de naden van regenvesten afdichten, zit vastgelijmd met een ongeschikte lijm. Die hecht niet op de gladde tape, en is niet watervast. Een goede tape is een zwarte met een textielgaas als backbone tegen scheurvastheid, een beetje als klustape. Ik heb hier een okkazie vest van een security bedrijf, mee honderden uren op fiets door regen gereden, en die tape is nog nergens losgekomen.
VOORBEELDGEVAL 2, scenario domheid
Dameslaarzen, Floris Van Bommel, maat 38.5 (halve maat resoluties zijn doorgaans, niet altijd, een kenmerk van kwalitatievere schoenen), weinig gedragen uitziende.
Dik en soepel leder.
Sjiek afgewerkt, design.
Aandacht voor herstelbaarheid: de zool is geen 1 laag, maar 2, een dikke lederen soepele, met daarop bevestigd een aparte slijtzool. Dito voor het plaatje op de hak. Beide in een duidelijk andere kleur (lichtrood) zodat de eigenaar aan de kleurwijziging kan zien dat de aparte slijtlagen afgesleten zijn, en vervanging ervan nodig is, dus niet blijven lopen tot keien pijn doen en de schoenen niet meer herstelbaar zijn in die lange levensduur optiek.
Volgens mijn opzoeking zit de nieuwprijs van dergelijke hoge laarzen van Floris Van Bommel tegen de 300 euro.
Echter, een mankement. Met al zijn aandacht voor stijl en duurzaamheid, lijkt Floris Van Bommel
vergeten te zijn dat schoenen iets zijn om mee zonder pijn over verharding te kunnen lopen.
De binnenzool, is een dunne lap leer, met eronder een even dun en ook veel smaller (enkel middenste centimeter) wit schuimlaagje). ZELFS onder de hiel / boven de hak.
Nu, hoe zit een schoen in elkaar op die plek, gezien vanaf de grond:
1) dat slijtplaatje, zijnde een balans tussen hardheid en taaiheid, want te hard vijlt makkelijk af door 0 vervorming, en taai betekent door enige vervorming energie kunnen absorberen, minder kracht doorlatende, en daarmee wrijving en daarmee slijtage, minderende.
2) een beenharde hak, een blok witte kunststof (ik denk nylon) bekleed met een laagje leder, soms laagjes als ringen, om de laagjes dit opperleder waarmee ze lang geleden werden gemaakt, te imiteren.
3) een laag zool uit beenhard karton, die voor de stijfheid en daarmee de vorm/helling van het schoenplateau zorgt, samen met een stalen profielplaatje in het meest gekromde gedeelte, dat er ingebed zit.
4) een kramplaatje en of spijkers en/of schroeven doorheen die laag zool, die vastmakende op dat hakblok witte kunststof, met de koppen verzonken erin, soms slecht gedaan, een kop die scheef geslagen werd, of te ondiep, die dan in je hiel zit te prikken.
Er is dus quasi geen schokabsorberende laag, alsof je met je blote hielen op straat marsjeert.
Normaal moet daar een dikke (zeg maar minstens 3 mm) en soepele taaie laag zijn, een beetje zoals kwalitatieve / orthopedische inlegzolen, je zoveel kilo op één voet gaat die laag dan vervormen en daarmee de schokenergie absorberen, waardoor je "zacht" loopt.
Maar Floris Van Bommel liet die dus weg.
Waarom plak ik er "domheid" op: omdat zo een lapje van een hieloppervlak groot, en de nodige lijm/kit daarvoor, hooguit enkele euro's kost, en het werk eveneens, en op een prijs orde 300 euro, verwaarloosbaar.
Soms worden in zelfs voor de rest kwalitatieve productenj opzettelijk zwakke punten gestoken, maar dit lijkt me niet zoiets, het is gewoon ontbreken van een klein onderdeel dat wèl nodig is voor de basisreden van schoenen.
Deze twee voorbeelden zijn gekozen omdat ze beide pistes van "waarom" heel duidelijk onderscheiden.
Naarmate mijn tijd en goesting, ga ik verdere voorbeelden van mankementen, met hun uitleg en identificaties, geven.
Het doel hier is, om ANDEREN, de miskopen en het teveel betalen, te besparen. Waarschuwingsballonnekes. NIET door merknamen, labels, maar door HERKENNING van mankement als dusdanig.
EN OOK ideeen / werkwijzen voor het verhelpen an de mankementen, eigenlijk alzo de levensverwachting alsnog te halen, spijts domheid / foert, tot zelfs opzet, zelfs opzettelijke moeite om herstelling te verijdelen door lastiger / onmogelijk te maken.
VOORBEELD VERHELPEN MANKEMENT:
Die Floris Van Bommel laarzen, ik heb ze toch gekocht, wegens 9 euro, nieuwstaat, en middelen tot verhelpen. Ik heb uit een stuk 4 mm dik en taai materiaal, met een erin goed gehechte textiel coating met een inlegzool als sjabloon, hielstukken afgetekende en geknipt, en die met elastische en goed lijmende rubberkit, die ik aan een halve euro per patroon, weliswaar in een rare bordeauxkleur vond op een rommelmarkt, en die goed vloeibaar / niet te viskeus (want die hebben soms ook een bruikbaarheidsduur) aanvoelde, erin plaatste. Eerst de binnenzool velletjes aan de hiel lostrekkende, dan kit op de harde kartonbasis, dan de uitknipsels, dan terug kit op de uitknippels, wat extra in de overgangen naar de voorkant van de binnenzool, om die geleidelijk te houden (4 mm verschil in dikte, onder gewicht en vervorming wordt dat 2), en dan samenduwen en egaliseren / goed uitspreiden van de 2 lagen kit.
En zo zijn deze laarzen zelfs BETER geworden dan hun nieuwstaat, en de kans dat ik er in een toekomstige doorverkoop meer voor krijg dan mijn kost (aanschaf, materiaal, werk, toegenomen.
Nu, dat is MIJN objectief hier.
Het objectief van het onderwerp is algemeen, als je iets koopt, de punten om op te letten.
Er is de harde les (na miskoop) en de zachte les (verwittiging die miskoop voorkomt).
DAT is het objectief hier
http://achterdesamenleving.nl/wp-content/uploads/2014/09/Het-meest-gevaarlijke-bijgeloof-11.pdf
/u/60597/crop5e56eb57d66d4_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/149211/images.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/18112/avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/291410/crop66a0f4f85bf75_cropped.jpg?f=community)
Dit topic is gesloten.