Ik overwoog al een tijdje om eens een topic te wijden aan mijn herfstavonturen, maar omdat het hier erg stil is wist ik niet hoe zinvol het zou zijn. Maar ik werd getriggerd doordat @LA-384 zich ergens hardop afvroeg of fotografie eigenlijk niet grotendeels toeval is.
Bij mij begint het als het herfst wordt qua fotografie altijd weer te kriebelen. Ik heb het niet zo op slecht weer, maar de kleuren van de bossen en de vaak mysterieuze sfeer vind ik echt geweldig. Normaal gesproken vlieg ik dan van hot naar her. Ik woon aan de rand van de Veluwe en heb dus ruim de keuze. Dat leidt er echter wel toe dat de factor toeval nogal groot is. Je moet maar net op het goede moment op de goede plek zijn. Daarom wilde ik het dit jaar, bij wijze van experiment anders doen. Ik heb 1 gebiedje uitgezocht waar ik meerdere keren naar terug ben gegaan. Ik ben ook wel op andere plekken geweest, maar als ik erop uitging in ieder geval ook naar deze plek.
De plek in kwestie is een natuurgebied net ten zuiden van het dorp Wolfheze. Er zijn daar wat hoogteverschillen, er lopen beken en er staan een aantal karakteristieke bomen, waardoor het net wat interessanter is dan het gemiddelde bosperceel. Ik heb me steeds beperkt tot ongeveer het volgende rondje met een lengte van slechts 1,5km.
/f/image/fdUvsPpRSMPMhkkS8n2EzMty.png?f=fotoalbum_large)
Ik ben erg gecharmeerd van een aantal Britse fotografen die ik volg en die zich hebben toegelegd op 'woodlandphotography'. Vaak zijn dat niet de grote vista's maar meer intieme composities; een tak van sport die door de chaos die het bos vaak is, moeilijker is dan je zou denken.
Ik was de eerste keer (met camera) ter plekke op 22 oktober en dat was aan de vroege kant. Het was een goede manier om op zoek te gaan naar potentieel interessante composities, maar het bos was nog veel te veel 1 tint groen-geel waardoor onderwerpen niet goed los kwamen van de achtergrond. Zie b.v. deze of dezebeelden. Gelukkig verandert het bos in de herfst met de week, dus in de daaropvolgende weken werd het al snel beter. Ik er uiteindelijk tussen 22 oktober en 30 november elke week minimaal 1x geweest om het rondje te lopen en foto's te maken.
Al met al was het een heel leerzame exercitie. Het is sowieso erg tof om de verandering van een stuk bos zo op de voet te volgen. Op het gebied van fotografie heb ik in ieder geval de volgende lessen geleerd:
Genoeg geluld. Tijd voor plaatjes. Een selectie uit de gemaakte beelden in chronologische volgorde.
Commentaar is welkom. Uiteraard op de beelden, maar ik hoor ook graag hoe jullie dit soort fotografie aanpakken en hoe je jezelf hierin probeert te verbeteren!
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
`
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Untitled by Klaas Tuin, on Flickr
Bij mij begint het als het herfst wordt qua fotografie altijd weer te kriebelen. Ik heb het niet zo op slecht weer, maar de kleuren van de bossen en de vaak mysterieuze sfeer vind ik echt geweldig. Normaal gesproken vlieg ik dan van hot naar her. Ik woon aan de rand van de Veluwe en heb dus ruim de keuze. Dat leidt er echter wel toe dat de factor toeval nogal groot is. Je moet maar net op het goede moment op de goede plek zijn. Daarom wilde ik het dit jaar, bij wijze van experiment anders doen. Ik heb 1 gebiedje uitgezocht waar ik meerdere keren naar terug ben gegaan. Ik ben ook wel op andere plekken geweest, maar als ik erop uitging in ieder geval ook naar deze plek.
De plek in kwestie is een natuurgebied net ten zuiden van het dorp Wolfheze. Er zijn daar wat hoogteverschillen, er lopen beken en er staan een aantal karakteristieke bomen, waardoor het net wat interessanter is dan het gemiddelde bosperceel. Ik heb me steeds beperkt tot ongeveer het volgende rondje met een lengte van slechts 1,5km.
/f/image/fdUvsPpRSMPMhkkS8n2EzMty.png?f=fotoalbum_large)
Ik ben erg gecharmeerd van een aantal Britse fotografen die ik volg en die zich hebben toegelegd op 'woodlandphotography'. Vaak zijn dat niet de grote vista's maar meer intieme composities; een tak van sport die door de chaos die het bos vaak is, moeilijker is dan je zou denken.
Ik was de eerste keer (met camera) ter plekke op 22 oktober en dat was aan de vroege kant. Het was een goede manier om op zoek te gaan naar potentieel interessante composities, maar het bos was nog veel te veel 1 tint groen-geel waardoor onderwerpen niet goed los kwamen van de achtergrond. Zie b.v. deze of dezebeelden. Gelukkig verandert het bos in de herfst met de week, dus in de daaropvolgende weken werd het al snel beter. Ik er uiteindelijk tussen 22 oktober en 30 november elke week minimaal 1x geweest om het rondje te lopen en foto's te maken.
Al met al was het een heel leerzame exercitie. Het is sowieso erg tof om de verandering van een stuk bos zo op de voet te volgen. Op het gebied van fotografie heb ik in ieder geval de volgende lessen geleerd:
- Consistentie is belangrijk. Als je een bepaald beeld voor ogen hebt dan is de kans klein dat je dat beeld gaat maken als je 1x ergens bent. Natuurlijk kun je je zo goed mogelijk voorbereiden, maar dan nog kunnen de omstandigheden ter plekke anders zijn dan verwacht. Of de omstandigheden zijn goed, maar je profiteert er niet maximaal van omdat je net niet weet waar je moet zijn;
- Het vooraf tot in detail bedenken van composities werkte niet echt. Als er prachtige zonnestralen zijn, zul je net zien dat je je beeld net wat anders moet framen. Of de lucht die in een eerdere poging nog afgeschermd werd door een bladerdak is een week later een grote witte vlek doordat de bladeren inmiddels gevallen zijn.
- Als je vaker ergens komt weet je niet alleen snel de beste fotomogelijkheden te vinden, maar kun je ook beter inschatten wat de omstandigheden zullen zijn. Ik ben geregeld door de mist heen gereden om er ter plekke achter te komen dat er net daar geen mist was. En andersom.
- Vaker terug gaan naar dezelfde plek geeft je de mogelijkheid om je composities te finetunen. Op het relatief kleine schermpje van je camera zie je toch snel wat over het hoofd.
Genoeg geluld. Tijd voor plaatjes. Een selectie uit de gemaakte beelden in chronologische volgorde.
Commentaar is welkom. Uiteraard op de beelden, maar ik hoor ook graag hoe jullie dit soort fotografie aanpakken en hoe je jezelf hierin probeert te verbeteren!

`







Hij wil.