Was de eerste koper consument en gevestigd in de EU? Is er specifiek in die koop onderhandelt over de garantie en overdraagbaarheid daarvan? Of is het een algemene voorwaarde die min of meer standaard wordt gehanteerd?
Als het een algemene voorwaarde was bij een consumentenkoop binnen de EU, dan is een beding in die overeenkomst waarbij het verleende recht op garantie aan de eerste koper niet kan worden overgedragen waarschijnlijk vernietigbaar.
Consumenten komen namenlijk voor wat betreft bijvoorbeeld de algemene voorwaarden diverse aanvullende rechten toe, omdat ze in de regel in een ongelijke positie verkeren in vergelijking met de verkoper.
De basisregel voor een recht zoals een commerciële garantie is dat het bij verkoop met een zaak wordt overgedragen als kwalitatief recht op grond van
art. 6:251 BW.
Art. 6:251 BW is weliswaar van regelend recht, maar kan bij een consumentenovereenkomst desondanks waarschijnlijk niet gemakkelijk worden uitgesloten, want niet valt in te zien waarom dat recht beperkt zou moeten worden als gevolg van overdracht van de zaak. De mogelijkheid van garantie komt immers aan iedereen toe die een zaak met commerciële garantie kocht. Waarom zou een nieuwe eigenaar dan ineens uitgesloten moeten zijn van die garantie?
Een beding dat ziet op het uitsluiten van de overdraagbaarheid van een commerciële garantie zal dus waarschijnlijk als onredelijk bezwarend aangemerkt kunnen worden en daarmee vernietigbaar zijn op basis van ofwel de open norm in
art. 6:233 BW of al meteen vermoed worden onredelijk bezwarend te zijn op grond van
art. 6:237 aanhef en onder h BW. Het is in het laatste geval aan de gebruiker van de AV om te stellen en zo nodig te bewijzen dat het verval van recht niet onredelijk bezwarend is.
Op een beding dat is vernietigd kan geen beroep meer worden gedaan en dan komt art. 6:251 BW weer in beeld.
Volgende vraag is dan of de oorspronkelijke koper een garantieovereenkomst heeft moeten sluiten door een handeling te verrichten. En als dat is gebeurt of als de garantie tot stand kwam door de koop zelf, waar de fabrikant was gevestigd ten tijde van het aangaan van die commerciële garantie. Was dat bijvoorbeeld het VK vóór Brexit definitief was en was de koper consument, dan valt de overeenkomst waarschijnlijk nog onder Nederlands recht. Was de overeenkomst na Brexit, dan hangt het van de overeenkomst af of daarin een rechtskeuzebeding staat opgenomen en zo ja, welk recht van toepassing wordt verklaard. In theorie is voor een consument ook na Brexit mogelijk Nederlands recht van toepassing en een Nederlandse rechter bevoegd, maar dat is een lege huls. Een eventueel vonnis in je voordeel zal namelijk in het VK of ander land buiten de EU waarschijnlijk niet snel uitvoerbaar zijn.