Depressie na het kopen appartement

[Leonard123]

Beste,

Ik zit nu al enige tijd in een diepe depressie nadat ik een appartement heb gekocht in mei in de buitenwijken/dorp als alleenstaande.

Ik huurde voor € 750,= een niet al te best geïsoleerde woning in een dorp waar ik opgegroeid ben met ongeveer 100k inwoners via de sociale woningbouwvereniging.

In de periode 2020 en 2021 begonnen huizenprijzen enorm te stijgen, overwaarde werd gerealiseerd en de rente stond enorm laag.
De nieuwsberichten lieten het geloven dat het bezitten van een woning voor enkele, en met name een alleenstaande, voorgoed buiten handbereik ligt.

Toen ik de berekening maakte van al de huur dat ik de afgelopen jaren had betaald, werd ik nerveus en wou ik tevens graag een woning kopen.

Ik heb zelf nauwelijks spaargeld en de woningbouwvereniging had de koopgarant regeling, dus wou ik daar gebruik van maken om een woning te kopen.

De appartementen die werden aangeboden in mijn geboorte dorp moest veel aan gebeuren en hadden hoge maandelijkse kosten zoals een hoge VVE en blokverwarming, de buurten waren ook niet echt geweldig.

Er kwam een A+ 'van het gas af' woning voorbij uit 2012, maar wel in de buitenwijken/dorp.
Uiteindelijk heb ik deze woning gekozen.

Ik heb spijt van mijn beslissing en dat werd versterkt toen ik voor werk tijdelijk ergens anders moest gaan werken en erachter kwam hoe slecht het OV hier is en hoe vast de snelwegen staan.

Begrijp me niet verkeerd, het is hier een mooi dorp met aardige mensen.
Maar dit bleek een valkuil aangezien hier veel gezinnen wonen en alles wordt gedaan met de auto.
Er zijn dus weinig ontmoetingsplaatsen voor vrijgezellen en bij de jeugd hoor ik allang niet meer met mijn 37 jaar.

Ik wou echt dat ik voor het slechtere appartement had gekozen in mijn geboortedorp met betere voorzieningen en een leuk stadscentrum.
Ik ben een slechte slaper dus eigenlijk was een half uurtje extra rust per dag ipv reistijd belangrijker dan ik aanvankelijk dacht.

Ik heb gekeken op funda naar woningen in mijn oude dorp om terug te verhuizen met hulp van ouders die overwaarde hebben.
Maar wat er te koop is wil ik ook niet lang blijven wonen en hebben slechte energie labels.
Tevens ben ik nu ziekgemeld dus een hypotheek aanvragen lukt ook niet zomaar.

Ik kan mijn rente 6 maanden meenemen, maar hoe realistisch is dat in de praktijk?

Ik heb psychologische hulp, een elektrische fiets en een auto, dus ik heb van alles geprobeerd.

Edit: wow, echt bedankt voor de uitgebreide reacties!
Dit is echt materiaal om regelmatig terug te lezen en door te zetten.

[Ernemmer]

Wat is je vraag?

Hoewel je vraag aan de TS duidelijk is, aangezien de vraagstelling ontbreekt, valt dit wel onder de noemer 'en heb je de xxx al gebeld. Echt vriendelijk is 't niet

[ Voor 84% gewijzigd door Outerspace op 18-10-2022 16:02 ]

[corporalnl]

Ik denk dat de belangrijkste stap is om jezelf goed in orde te brengen met de hulp die je nu krijgt.

Woningen zijn eenmaal nu lastig te krijgen door de overwaarde. Woon je nu in een koop of huur appartement?

Wat is de waarde van je huidige? Kan je daar wat mee?

[ Voor 13% gewijzigd door corporalnl op 18-10-2022 10:30 ]

[Leonard123]

Ernemmer schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:24:
Wat is je vraag?

Ik dacht de wijze mannen van Tweakers om algemene hulp te vragen.

[Leonard123]

corporalnl schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:25:
Ik denk dat de belangrijkste stap is om jezelf goed in orde te brengen met de hulp die je nu krijgt.

Woningen zijn eenmaal nu lastig te krijgen door de overwaarde. Woon je nu in een koop of huur appartement?

Ik woon nu in een koopappartement.

De waarde is ongeveer gelijk gebleven.

Ik heb een berekening laten maken en wellicht kom ik 4k hoger uit.

[ Voor 13% gewijzigd door Leonard123 op 18-10-2022 10:31 ]

[paQ]

Zijn er geen verenigingen in je dorp? Wellicht kun je ergens aansluiting vinden.
Ik krijg de indruk dat het (een gevoel van) eenzaamheid is waar je vastloopt. Iets dat je niet/minder had in je oude woonplaats?
Desnoods vrijwilligerswerk. Dat bouwt allemaal mee aan een sociaal netwerk.

[ Voor 15% gewijzigd door paQ op 18-10-2022 10:33 ]

[JJ Le Funk]

Welkom op het forum Leonard123!

Wat mij opvalt: iets gekocht vanuit financieel economische motieven (rationeel).
Dat weer willen verkopen vanwege gemis vorige locatie (emotie).
Een keuze die misschien wel veel geld gaat kosten en die moeten ouders dan ophoesten door hun overwaarde te verzilveren.

Heel fijn dat ouders zo diep in de buidel willen tasten, echter kan je dit soort keuzes niet blijven maken. De rationele motivatie om naar de buitenwijk te verhuizen was toch niet verkeerd?

[Leonard123]

paQ schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:31:
Zijn er geen verenigingen in je dorp? Wellicht kun je ergens aansluiting vinden.
Ik krijg de indruk dat het (een gevoel van) eenzaamheid is waar je vastloopt. Iets dat je niet/minder had in je oude woonplaats?

Ja dat zeker.

Maar door de lockdown had ik een meer introvert leven, maar wel enkele vrienden en familie in de buurt.
Nu dat ook ontbreekt slaat de eenzaamheid harder toe.

Ik moet kijken voor verenigingen inderdaad, maar ik slaap zo slecht en ben een soort van verlamd dat iets nieuws proberen lastig gaat.

[Leonard123]

JJ Le Funk schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:32:
Welkom op het forum Leonard123!

Wat mij opvalt: iets gekocht vanuit financieel economische motieven (rationeel).
Dat weer willen verkopen vanwege gemis vorige locatie (emotie).
Een keuze die misschien wel veel geld gaat kosten en die moeten ouders dan ophoesten door hun overwaarde te verzilveren.

Heel fijn dat ouders zo diep in de buidel willen tasten, echter kan je dit soort keuzes niet blijven maken. De rationele motivatie om naar de buitenwijk te verhuizen was toch niet verkeerd?

Ik heb inderdaad rationeel de keuze gemaakt die in eerste instantie niet verkeerd was.
Ik dacht dit als starterswoning te gebruiken, maar nu ziet ik in een diep dal en ik lijn niet uit in deze buitenwijk.

Mijn ouders willen hun overwaarde gebruiken, maar dan moet het wel een huis voor langere tijd zijn.

[olafmol]

Je zegt dat je al psychologische hulp hebt, we kunnen jou hier niet echt verder helpen met je gevoel. Je moet daarvoor echt langs je huisarts en je psychologische hulpverlener. Die kunnen je met dit probleem verder helpen, het gaat om je gevoel van eenzaamheid. Dat kan met praten, actie nemen, medicatie etc. Daarmee kan je huisarts je verder helpen. En gewoon eerlijk aangeven hoe zwaar je het hiermee hebt. Succes!

[Ernemmer]

Ga sporten, goed voor de geest, gezondheid en voor je sociale contacten.

Fitness is dan vaak het handigste om te doen, want dan zit je nergens aan gebonden qua tijd.

[paQ]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:35:
[...]


Ja dat zeker.

Maar door de lockdown had ik een meer introvert leven, maar wel enkele vrienden en familie in de buurt.
Nu dat ook ontbreekt slaat de eenzaamheid harder toe.

Ik moet kijken voor verenigingen inderdaad, maar ik slaap zo slecht en ben een soort van verlamd dat iets nieuws proberen lastig gaat.

Haal desnoods de NEE NEE sticker van je brievenbus, en blader door het wekelijkse suffertje. Kleine stapjes
Desnoods een lokale bingo avond, wandelclub, gewoon laagdrempelige dingen.
Heb je sportclubs in het dorp? (tennis, badminton, pingpong)

[paQ]

olafmol schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:38:
Je zegt dat je al psychologische hulp hebt, we kunnen jou hier niet echt verder helpen met je gevoel. Je moet daarvoor echt langs je huisarts en je psychologische hulpverlener. Die kunnen je met dit probleem verder helpen, het gaat om je gevoel van eenzaamheid. Dat kan met praten, actie nemen, medicatie etc. Daarmee kan je huisarts je verder helpen. En gewoon eerlijk aangeven hoe zwaar je het hiermee hebt. Succes!

Kan geen kwaad om hier wat inspiratie en ideeën op te doen

[Leonard123]

paQ schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:40:
[...]

Haal desnoods de NEE NEE sticker van je brievenbus, en blader door het wekelijkse suffertje. Kleine stapjes
Desnoods een lokale bingo avond, wandelclub, gewoon laagdrempelige dingen.
Heb je sportclubs in het dorp? (tennis, badminton, pingpong)

Ja die zijn er wel.

Echter wil ik niet helemaal depressief aankomen bij die verenigingen op dit moment.

[Leonard123]

Ernemmer schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:38:
Ga sporten, goed voor de geest, gezondheid en voor je sociale contacten.

Fitness is dan vaak het handigste om te doen, want dan zit je nergens aan gebonden qua tijd.

Ik doe fitness bedankt!

[paQ]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:41:
[...]


Ja die zijn er wel.

Echter wil ik niet helemaal depressief aankomen bij die verenigingen op dit moment.

Begrijpelijk. Als je ergens op kunt gaan in een menigte is dat wat anoniemer. Aan de andere kant zou een kleinschalig clubje ook geen kwaad kunnen.

[Verwijderd]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:41:
[...]


Ja die zijn er wel.

Echter wil ik niet helemaal depressief aankomen bij die verenigingen op dit moment.

Zet je eroverheen. De eerste stap is het moeilijkst. Na een uurtje oid zit je er waarschijnlijk al anders in. Eenmaal thuis denk je waarschijnlijk "waarom heb ik dit niet eerder gedaan"?

[Verwijderd]

Ik lees in jouw post alleen maar een aantal punten die allemaal op te lossen zijn als je er moeite voor neemt of je schouders eronder zet.

Je kunt ergens anders gaan solliciteren.
Je zou kunnen verhuizen.
Je zou actief op zoek kunnen gaan naar hobby's waar je mensen ontmoet.

Man als je hier al depressief van wordt, hoe moeten mensen die überhaupt die nooit een koopwoning in het vooruitzicht hebben zich dan voelen? Of mensen die in sociale huur zitten en van 100 euro leefgeld moeten leven in deze tijd?

Misschien moet je eens aan jezelf werken en een flinke dosis relativeringsvermogen ontwikkelen.

Sorry voor de rant, maar men is tegenwoordig erg snel "depressief" zonder echte problemen te hebben ervaren.

[MikeOO]

Begin eens met een paar keer te wandelen door je omgeving. Hierdoor kom je vanzelf dorpsgenoten tegen en na een paar keer dezelfde gezichten raak je vanzelf in gesprek. Jij kunt dan zelf bepalen met wie je praat en ook hoelang het voor jezelf goed voelt. Misschien dat dit je op een rustig manier helpt om met kleine stapjes je wat positiever te voelen.

Elke stap hoe klein ook is er een.
Vluchten naar het oude helpt je denk ik niet. Je geeft al aan dat het dorp waar je nu woon prima is dus nog proberen de mooie dingen hiervan te ontdekken.

Zelf 9 weken geleden afscheid moeten nemen van mijn hond, gelukkig met een mooie leeftijd 14 maar het blijft zwaar.
Toen hij er nog was liep ik elke dag door ons dorp en spreek je meerdere keren per dag mensen buiten en dat voelt goed en gezellig.
Na het overlijden hoef je niet per se naar buiten en merkte ik dat ik het dorp alleen nog maar uit kwam met de auto. Ik sprak bijna niemand meer uit het dorp en je sluit je snel op als je thuis komt. Dat wordt saai en daar word je snel somber van.

Na 7 weken werd ik gek van mijzelf en nu loop ik elke dag weer een rondje dorp, ongeacht het weer.
Gevolg: ik kom weer dorpsgenoten tegen en maakt gezellig een praatje met ze. Soms is een rondje wat gemiddeld 30 minuten lopen is ineens 1 uur of langer geworden.

De voordelen door dit te doen.
1. Het kost niets.
2. Je zorgt voor ritme in je leven wat heel belangrijk is zeker in jouw situatie.
3. Je komt weer vrolijker thuis door de gesprekken en praten helpt je ook weer.
4 Het geeft je energie en voldoening.
5. Je hebt een doel. Gebruik bv een stappenteller op je telefoon of neem een uitgebreide app. Hierdoor krijg je vanzelf meer motivatie om eens wat verder te lopen of net dat stapje harder te doen.

Zo begin je klein, leer je mensen kennen en is de stap om je daarna bv bij een verenging aan te sluiten makkelijk omdat je al wat mensen beter kent.

Ik wens je in ieder geval heel veel beterschap en hoop dat je een manier kunt vinden om je leven weer wat op te pakken. De eerste stap heb je inmiddels al hier gezet en dat is zeer positief.

[Reinier]

@Verwijderd ik ben het niet met je eens. Depressie komt overal voor en is niet iets om weg te wuiven als onzin.

[corporalnl]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:06:
Ik lees in jouw post alleen maar een aantal punten die allemaal op te lossen zijn als je er moeite voor neemt of je schouders eronder zet.

Je kunt ergens anders gaan solliciteren.
Je zou kunnen verhuizen.
Je zou actief op zoek kunnen gaan naar hobby's waar je mensen ontmoet.

Man als je hier al depressief van wordt, hoe moeten mensen die überhaupt die nooit een koopwoning in het vooruitzicht hebben zich dan voelen? Of mensen die in sociale huur zitten en van 100 euro leefgeld moeten leven in deze tijd?

Misschien moet je eens aan jezelf werken en een flinke dosis relativeringsvermogen ontwikkelen.

Sorry voor de rant, maar men is tegenwoordig erg snel "depressief" zonder echte problemen te hebben ervaren.

Je weet niet de achtergrond van TS. Dus nee depressie moet je niet al te licht opnemen. Het is niet simpel schouderklopje kom op je kan het wel.

Zelfde geldt voor burn-out etc.

[Señor Sjon]

Ik denk dat dit niet specifiek Wonen is. Een tikje naar Algemene Zaken.

in een dorp waar ik opgegroeid ben met ongeveer 100k inwoners

Een dorp heeft geen 100k inwoners. Dat is een middelgrote stad zoals Lelystad. In wat voor een gebied woon je nu dan? Maar ik denk dat je alleen maar gezinnen ziet. Die zijn het meest actief met halen/brengen/whatever dus vallen ook het meeste op.

Wat zie je als 'ontmoetingsplaats' voor 35+? En hoe groot is de kern waarin je nu woont dan?

[naitsoezn]

Ik wil je problemen / depressie absoluut niet bagatelliseren, maar in in hoeverre denk je echt dat je problemen door je nieuwe woning komen? Ik lees namelijk vooral dat je op zoek bent naar een oorzaak (heel logisch) en correlatie mogelijk verward met causaliteit. Ik denk dat het zou helpen als je naar de diepere oorzaak op zoek gaat, want voor je het weet help je jezelf in de financiele penarie door overhaast emotionele beslissingen te nemen terwijl je daar geen enkel probleem mee oplost.

[ Voor 5% gewijzigd door naitsoezn op 18-10-2022 11:20 ]

[SmurfLink]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:41:
[...]


Ja die zijn er wel.

Echter wil ik niet helemaal depressief aankomen bij die verenigingen op dit moment.

En waarom dan niet?

Je wil meer sociaal contact. Een vereniging geeft sociaal contact. Maar dat wil je niet want je bent depressief omdat je te weinig sociaal contact hebt.

Klinkt gek, niet?

Ga een hobby zoeken, of een sport met vereniging en ga actief achter die sociale contacten aan die je nu mist. Met thuiszitten krijg je die niet.

[Leonard123]

Señor Sjon schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:14:
[mbr]Ik denk dat dit niet specifiek Wonen is. Een tikje naar Algemene Zaken. [/]


[...]


Een dorp heeft geen 100k inwoners. Dat is een middelgrote stad zoals Lelystad. In wat voor een gebied woon je nu dan? Maar ik denk dat je alleen maar gezinnen ziet. Die zijn het meest actief met halen/brengen/whatever dus vallen ook het meeste op.

Wat zie je als 'ontmoetingsplaats' voor 35+? En hoe groot is de kern waarin je nu woont dan?

Twee dorpen aan elkaar gegroeid met ongeveer 45k mensen.

[Moonspring]

Tsja, ik ging van mn ouders naar een semi-illegaal vakantiehuisje waar ik max 2 jaar mag zitten (voor flink wat verdampend geld). Van sociale huurwoning naar koopappartement lijkt me geweldig.

Sociale leven opbouwen is werken, komt niet vanzelf. Fitness doe je al. Tinder installeren. Sportclub erbij, bijvoorbeeld recreatief wielrennen. In een groep maar geen team sport, op elk niveau te doen. Je slaapt nergens beter van dan een lange training in de kou.

[Bert2000]

Snap dat het lastig is, om te beginnen wees trots op de stap die je gezet hebt. En probeer er van te leren. Nu weet je tenminste wat je niet wilt. Van daaruit kan het alleen maar beter worden!

Probeer bij jezelf na te gaan waar je gelukkig van wordt. Want ik hoor je alleen maar zeggen waar je ongelukkig van wordt.

Probeer ook wat contact te krijgen met mensen via desnoods dating apps, plan af en toe een date, dan heb je iets om naar uit te kijken dat kan al veel energie geven.

[robertpNL]

Je legt de oorzaak bij de woning, maar ik ben bijna overtuigd dat eenzaamheid een rol meespeelt.

Heb je hobby's? Wat doe je in je vrije tijd?
Ga eens sporten in clubverband of zoek vrijwilligerswerk op. Je hebt een auto. Je kan altijd naar de buurt van je ouders. Heb je vrienden daar en ontmoet je ze wel eens? in een cafe of thuis?
Ben je je werk zat? Solliciteer eens. Of date eens een keer.

Ik denk dat als jij je meer focus op je vrije tijd en minder de focus op je woning, dat het wel eens heel positief kan werken. Succes.

[Señor Sjon]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:24:
[...]


Twee dorpen aan elkaar gegroeid met ongeveer 45k mensen.

Ik kan je verklappen dat dat niet 22.500 ouders met 22.500 kinderen zijn.

En contacten op je werk?

[Spykie]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:06:
Ik lees in jouw post alleen maar een aantal punten die allemaal op te lossen zijn als je er moeite voor neemt of je schouders eronder zet.

Je kunt ergens anders gaan solliciteren.
Je zou kunnen verhuizen.
Je zou actief op zoek kunnen gaan naar hobby's waar je mensen ontmoet.

Man als je hier al depressief van wordt, hoe moeten mensen die überhaupt die nooit een koopwoning in het vooruitzicht hebben zich dan voelen? Of mensen die in sociale huur zitten en van 100 euro leefgeld moeten leven in deze tijd?

Misschien moet je eens aan jezelf werken en een flinke dosis relativeringsvermogen ontwikkelen.

Sorry voor de rant, maar men is tegenwoordig erg snel "depressief" zonder echte problemen te hebben ervaren.

Misschien moet je, als je je bericht met sorry moet eindigen, niks plaatsen.

[Xanthine]

Mijn eerste woning was ook een appartement in een locatie waar ik niet bekend was. Heb er uiteindelijk ook slechts 2 jaar gewoond, maar wel met plezier. Mijn sociaal leven speelde zich nog steeds af in mijn vorige stad (30-40 min met de auto).

Wat mij geholpen heeft is dingen plannen vlak na het werk, bvb naar de fitness gaan of uit eten/drinken met vrienden of collegas zonder dat ik eerst de rit naar huis moest doen. Door wat actiever bezig te zijn ook mijn partner leren kennen, en dat gaf mij (ons) de financiele middelen om te gaan wonen in onze thuisstad waar ik ook werk.

Stap 1 is aan jezelf werken. Je focust je volgens mij zo hard op de locatie en het alleen wonen terwijl er meer speelt dan enkel dat. Vul je tijd nuttig in, zorg dat je niet elke avond in je eentje thuis bent. Vandaar werkte fitness goed voor mij, kan je doen wanneer je wil, en meermaals per week.

succes alvast, komt wel goed eens je je draai gevonden hebt.

[Leonard123]

Bedankt voor de reacties, ik weet dat ik ergens eerste wereld problemen schets.

Het dorp met 100k inwoners ligt overigens maar 15 min rijden met de auto verder op, ik weet dat het raar klinkt.

Ik was achteraf wellicht mentaal niet in staat om te verhuizen en al helemaal niet buiten de grenzen van mijn vorige woonplaats.

Op mijn werk loopt het werk terug en er komt geen nieuw werk bij.
Daarom wil mijn werkgever graag dat ik opdrachten buiten de deur doe, maar ik ben hier mentaal niet toe in staat op dit moment.

Mijn psycholoog zit ook in mijn oude dorp aangezien ik daar nog steeds naar de huisarts ga.
Ik krijg ook elke keer een heimwee gevoel.

De rest van de praktische zaken zoals de opticien zit ook nog in mijn oude dorp.

[Travelan]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:59:
[...]

Zet je eroverheen. De eerste stap is het moeilijkst. Na een uurtje oid zit je er waarschijnlijk al anders in. Eenmaal thuis denk je waarschijnlijk "waarom heb ik dit niet eerder gedaan"?

Dit 'advies' hoor je wel vaker bij psychische klachten als depressie. Helaas is het alles behalve behulpzaam. Voor iemand die zelf van geluk mag spreken dat hij of zij nog nooit te maken heeft gehad met een depressie is het lastig voor te stellen, maar "je eroverheen zetten" is nu juist het probleem. Zeker als je ook al te maken hebt met een isolement. Voor je dat kan, moet je eerst heel wat andere dingen op een rijtje krijgen. Het belangrijkste is hulp krijgen. Dat kan professioneel, maar (in sommige, vooral lichtere gevallen) helpt het al om er over te praten met iemand die je vertrouwd.
De psychische hulp die je hebt, wat kun je daar over vertellen? Helpt dat je? N.a.v. je verhaal heb ik het idee dat je dat niet zo ervaart. Die psyschische hulp moet je uiteindelijk wel echt verder kunnen helpen.

[Leonard123]

Travelan schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 12:00:
[...]

Dit 'advies' hoor je wel vaker bij psychische klachten als depressie. Helaas is het alles behalve behulpzaam. Voor iemand die zelf van geluk mag spreken dat hij of zij nog nooit te maken heeft gehad met een depressie is het lastig voor te stellen, maar "je eroverheen zetten" is nu juist het probleem. Zeker als je ook al te maken hebt met een isolement. Voor je dat kan, moet je eerst heel wat andere dingen op een rijtje krijgen. Het belangrijkste is hulp krijgen. Dat kan professioneel, maar (in sommige, vooral lichtere gevallen) helpt het al om er over te praten met iemand die je vertrouwd.
De psychische hulp die je hebt, wat kun je daar over vertellen? Helpt dat je? N.a.v. je verhaal heb ik het idee dat je dat niet zo ervaart. Die psyschische hulp moet je uiteindelijk wel echt verder kunnen helpen.

De behandeling is nog niet gestart, maar ik heb wel een behandelplan opgesteld.

[Señor Sjon]

Waarom zie je die 15 minuten rijden als een probleem? Ik heb in Almere gewoon en daar ben je soms al 15 minuten bezig om een stadsdeel uit te komen. Je kan met gemak een halfuur bezig zijn om van de ene naar de andere kant te komen.

Kan je het stuk fietsen?

[Leonard123]

Señor Sjon schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 12:21:
Waarom zie je die 15 minuten rijden als een probleem? Ik heb in Almere gewoon en daar ben je soms al 15 minuten bezig om een stadsdeel uit te komen. Je kan met gemak een halfuur bezig zijn om van de ene naar de andere kant te komen.

Kan je het stuk fietsen?

Het is niet ver, maar het voelt wel ver.
Er zit hier toch een klein cultuur verschil.

15 minuten met de auto inderdaad.
Met de elektrische fiets iets onder het half uur.

Ik weet dat het raar klinkt, maar de weilanden die ik door moet fietsen wakkeren een soort eenzaamheid aan dat ik niet had verwacht.

[Señor Sjon]

Dat ken ik wel van waar ik nu woon. Door de verdeling in kernen lijkt het alsof alles op zichzelf staat, terwijl de reistijden een stuk lager zijn dan toen ik in Almere woonde.

[Anakha]

Señor Sjon schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:14:
[mbr]Ik denk dat dit niet specifiek Wonen is. Een tikje naar Algemene Zaken. [/]

[...]

Een dorp heeft geen 100k inwoners. [...]

offtopic:
Dat is wat zwart-wit gedacht. Ik heb in een plaats met ~20k inwoners gewoond waar je vuil werd aangekeken als je het over 'het dorp' had - ze hadden stadsrechten en je moest en zou het ook een 'stad' noemen. Ik heb ook in een plaats met ~100k inwoners gewoond, waar alle locals het over 'het dorp' hadden - met 'de stad' bedoelden ze een grotere plaats in de buurt. TS is opgegroeid in deze plaats, en blijkbaar wordt het lokaal een dorp genoemd. Het is dan niet aan jou om te zeggen dat dat incorrect is - daar bestaat vziw geen officiële grens voor.

@Leonard123: goed dat je zoekt naar mogelijkheden. Als je depressief bent, kan dat al best lastig zijn, dus goed dat je die drempel alvast over bent.
Allereerst: depressie hangt zelden af van slechts 1 oorzaak. Ik zou de oplossing dan ook niet per se in verhuizen zoeken, maar eerder in therapie. En daar ben je al mee aan de slag, dus dat is hartstikke goed!

Maar therapie heeft tijd nodig, dus ook een paar suggesties die misschien al eerder effect hebben:
Je geeft aan dat je een elektrische fiets hebt - daarmee is misschien de afstand naar je oude dorp ook te overbruggen? Dat is dan een mooi fietstochtje, en die beweging en de rust van het buitengebied kunnen helpen om je ook mentaal beter te voelen.

Kijk dan ook eens of je in je oude dorp bij een vereniging kunt aansluiten waar een van je vrienden uit het oude dorp ook bij zit, en die ook leden uit je nieuwe dorp heeft. Omdat je er al iemand kent kun je laagdrempelig aansluiten, en dan is het ook veel makkelijker om ongedwongen wat mensen uit je nieuwe dorp te leren kennen. Daarmee kun je misschien samen naar de verenigings-bijeenkomsten reizen. Als dat een beetje klikt, kun je via hen ook weer anderen in je huidige dorp leren kennen.

Ik heb een tijdje ver van mijn werk gewoond. Toen logeerde ik 1 nacht in de week bij een vriend die dichter bij mijn werk woonde. Heel gezellig, en het scheelde een hoop reistijd. Nou ging het daar om 2 uur reistijd en is de afstand bij jou niet zo groot, maar misschien heb je vrienden in het oude dorp die het leuk vinden als je af en toe op een doordeweekse avond na je werk bij ze langskomt en blijft logeren? Scheelt 2x de extra reistijd naar je dorp en geeft je weer wat meer interactie met je vrienden. Eventueel bied je aan om die avonden voor je vriend(en) te koken, of iets dergelijks wat je leuk vindt.

Sterkte met de lastige momenten en de lange wakkere nachten!

[Undeviginti]

Ik heb er snel doorheen gelezen, maar als ik het goed begrijp is je huidige dorp niet klein (45k met een ander dorp).

Het lijkt me dat je in een dorp van 45k mensen wel verenigingen / mensen met gedeelde interesses moet kunnen vinden.

Daarnaast, wat houdt je tegen om een briefje met nummer bij je (directe) buren in de bus te doen met de vraag of ze een keer op de koffie komen (mits je dat nog niet gedaan hebt). Op deze manier leer je je buurt kennen en hou je wellicht sociale contacten over.

[charlie7]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:06:
Ik lees in jouw post alleen maar een aantal punten die allemaal op te lossen zijn als je er moeite voor neemt of je schouders eronder zet.

Je kunt ergens anders gaan solliciteren.
Je zou kunnen verhuizen.
Je zou actief op zoek kunnen gaan naar hobby's waar je mensen ontmoet.

Man als je hier al depressief van wordt, hoe moeten mensen die überhaupt die nooit een koopwoning in het vooruitzicht hebben zich dan voelen? Of mensen die in sociale huur zitten en van 100 euro leefgeld moeten leven in deze tijd?

Misschien moet je eens aan jezelf werken en een flinke dosis relativeringsvermogen ontwikkelen.

Sorry voor de rant, maar men is tegenwoordig erg snel "depressief" zonder echte problemen te hebben ervaren.

Het enige juiste antwoord.

[SandaX]

charlie7 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 12:42:
[...]


Het enige juiste antwoord.

Absoluut niet. En het getuigt van weinig kennis en inlevingsvermogen om dit te posten. Houd je er alsjeblieft buiten als je geen flauw idee hebt wat een depressie is.

[charlie7]

SandaX schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 12:52:
[...]

Absoluut niet. En het getuigd van weinig kennis en inlevingsvermogen om dit te posten. Houd je er alsjeblieft buiten als je geen flauw idee hebt wat een depressie is.

Dit soort opmerkingen mag je achterwege laten

[ Voor 17% gewijzigd door Outerspace op 18-10-2022 13:21 ]

[AllesIsVoorbij]

Depressie is een ziekte, helaas geen relatie met hoe "erg" je situatie is, hoe je situatie zich relatief ten opzichte van anderen verhoudt, of hoe "makkelijk" of beschikbaar een eventuele oplossing is voor de problemen die misschien wel of niet bijdragen aan de depressie..

Als we ziektes konden genezen door een paar ballen te groeien zouden we geen gezondheidszorg meer nodig hebben. Misschien kan je jouw oplossing aan onze politici voorleggen, gezondheidszorg schijnt duur te zijn en zelfs onbetaalbaar te worden door stijgende kosten en vergrijzing.

En dan wordt je reactie nog geplust ook .

Edit: inhoudelijk ook een korte reactie.

Accepteer dat je ziek bent en in kleine stapjes naar beter toe gaat werken, je kan het niet forceren. Probeer bijvoorbeeld te bedenken wat dingen zijn die je gelukkig maken en probeer wanneer het je lukt zoiets in te plannen. Kijk ook naar je netwerk voor hulp, probeer open te zijn over wat je wel en niet kan. Plan 1 keer in de week eten bij of met vrienden/familie in bijvoorbeeld, als het niet lukt om zelf te koken of de deur uit te gaan, vraag ze op bezoek te komen en eten mee te nemen. De meeste mensen zijn echt bereid om te helpen.

Verder kunnen we hier natuurlijk niet precies vaststellen wat de diagnose is en wat de behandeling moet zijn, werk vooral met je hulpverlener(s) en trek je niet teveel aan van een stel commentatoren op een forum.

[ Voor 40% gewijzigd door AllesIsVoorbij op 18-10-2022 13:35 ]

[The_Admin]

Ik denk dat je je op de verkeerde dingen focust, het daarom niet opgelost krijgt en daarom de problemen alleen maar verergeren. Je doet initieel alsof je op het platteland woont in een dorp van 700 man, en uiteindelijk blijkt het een 'dorp' van 45k inwoners te zijn, met nóg een dorp met 45k inwoners ernaast, en je oorspronkelijke - en zo geliefde - stad op een kwartiertje rijden.

Dan kán het met de beste wil van de wereld niet liggen aan 'er is niks of niemand in de buurt'. Ik snap dat je niet kneiterdepressief een vereniging binnen wil stappen, maar je zal toch IETS moeten ondernemen, ik kan me heel slecht voorstellen dat er in zo'n omgeving niet iets laagdrempeligs is waar je heen kan, desnoods zelfs een dag/avond voor mensen die moeite hebben met contact leggen / met depressies worstelen?

[Verwijderd]

Depressie is inderdaad een ziekte, die met medicijnen voorgeschreven door een psychiater kan worden beholpen of verminderd.
Als je de TS hebt gelezen, zie je dat de TS al psychologische hulp heeft. Deze 'lompe' reactie kan je dan ook achterwege laten

[ Voor 67% gewijzigd door Outerspace op 18-10-2022 16:00 ]

[Fly-guy]

charlie7 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 12:56:
[...]

<knip>

Zoals iemand anders al zei:

Houd je er alsjeblieft buiten als je geen flauw idee hebt wat een depressie is.

[ Voor 19% gewijzigd door Outerspace op 18-10-2022 13:21 . Reden: Quote aangepast ]

[Coach4All]

Verwijderd schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 13:17:
Depressie is inderdaad een ziekte, die met medicijnen voorgeschreven door een psychiater kan worden beholpen of verminderd.
<knip>

Hoezo zichzelf gediagnosticeerd? Hij schrijft in de startpost toch dat hij psychologische hulp heeft?

En ja, het lijkt op burn-out / bore-out.... Maar ik ben niet bij machte om dat vast te stellen.

[ Voor 42% gewijzigd door Outerspace op 18-10-2022 16:00 . Reden: Quote aangepast ]

[BdK9001]

@Leonard123 als ik het goed lees heb je sinds je verhuizing (naast een evt depressie) behoorlijk last van eenzaamheid, en de gevolgen daarvan. Dit is iets wat ik op zich wel herken, zelfs al woon ik samen (vriendin werkt onregelmatig).

Wij zijn verhuisd vlak voor Covid, en hebben dus nauwelijks banden op kunnen bouwen in de buurt (komen ook totaal niet van hier). Nu zijn we ook allebei niet super sociale wezens, dus heel groot is de behoefte om elke dag bij buren/vrienden langs te gaan ook niet...

Ik heb zelf sinds een jaar een fysiek actieve baan waarbij ik 1 a 2 dagen per week bij mensen over de vloer kom, dat helpt al behoorlijk wat tegen het eenzame gevoel. Daarvoor zat ik in lockdown op een veel te rustige helpdesk, dat heeft me weinig goed gedaan.

Mijn vriendin heeft zich onlangs aangesloten bij een groepje dat zich via eetclub.nl gevormd heeft (om een groepje te vinden om bordspellen mee te spelen).

Wanneer ik me goed neerslachtig voel helpt het het meeste om iets te 'moeten' zoals boodschappen doen, of schoonmaken. Doordat het iets is dat nuttig is ben ik gemotiveerder om te beginnen, en doordat het ook nog eens iets actiefs is, maakt m'n lichaam vanzelf wat gelukshormoon aan en heb ik vanzelf meer zin in de rest van de dag (en het leven). En als bonus heb je een schoon huis en eten in huis

Mijn go-to oplossing is trouwens wandelen, en dan ook gelijk flink lang (ik pak graag de trein naar het volgende dorp en loop dan de +/- 10km naar huis. Ik heb dit ontdekt toen ik een keer uit boosheid en verveling absoluut niet thuis wilde zijn, maar ook nergens zin in had. Ben toen gaan lopen om af te reageren en na een ik of 5-6 voelde ik me al stukken beter. Uiteindelijk kalm en relatief vrolijk thuisgekomen.

Sowieso kudos dat je actie ondernomen hebt om bij een professional hulp te zoeken, die stap is het belangrijkste! Probeer daarnaast na te gaan welke zaken in je leven en werk je gelukkig maken, en welke totaal niet. Een andere baan of hobby zal je onderliggende klachten niet spontaan doen verdwijnen, maar een baan met minder negatieve punten (die soms ook onderbewust kunnen zijn) helpt een hoop met je leven draaglijker maken.

ik ben ik het verleden gediagnosticeerd met depressieve klachten, behandeling is er nooit van gekomen omdat de psycholoog een burnout kreeg... Later ook nog zelf tegen een burnout aangezeten, maar op tijd aan de rem getrokken. Zolang ik genoeg om handen heb gaat het goed, maar verveling is een rappe zichzelf versterkende neerwaartse spiraal

[Justevo]

Misschien een vervelende vraag, maar als ik het goed begrijp zit het je ook een beetje dwars dat je alleenstaand bent? Ik denk dat je eerst zelf gelukkig moet worden en dat deze woning niet de oorsprong van je probleem is.

Ik woon ook niet echt ideaal of waar ik mezelf nog jaren zie wonen, dat maakte mij ook down. Maar sinds ik een relatie heb kan me dat eigenlijk gestolen worden waar ik woon.

Ik snap je punt wat betreft afgelegen wonen maar je kan de radius op Tinder zo groot maken als je wilt

[jip_86]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:59:
Op mijn werk loopt het werk terug en er komt geen nieuw werk bij.
Daarom wil mijn werkgever graag dat ik opdrachten buiten de deur doe, maar ik ben hier mentaal niet toe in staat op dit moment.

Ander werk is dat geen optie? Hier haal je zo te horen ook weinig energie uit.

[verstappen33]

Ergens anders gaan wonen is geen echte oplossing, je probleem verhuist namelijk mee..
Ik zou meer naar de kern gaan van je probleem en vanuit daar bepalen wat je nodig hebt..

Ik lees dingen over eenzaamheid, slecht OV/snelwegen, weinig sociale voorzieningen zoals verenigingen etc...

Probeer zo tot de kern door te dringen waar je echt behoefte aan hebt en hang hier een waarde aan hoe belangrijk je dit vind, en wat je nodig hebt om dit op te kunnen lossen..

En bekijk het ook altijd vanuit diverse standpunten..

Ik lees nu vooral "vluchtgedrag", en je geeft de verhuizing de "schuld"..

Uiteindelijk zul je keuzes moeten/kunnen maken waardoor het wel aan jou standaarden/voorwaarden gaat voldoen en kun je weer gelukkig zijn..

Je hebt hulp gezocht, en kijk nu stap voor stap wat je nodig hebt en hoe je je leven weer op de rit krijgt. En misschien zit je uiteindelijk wel in het juiste huisje en met een beetje hulp krijg je je sociale leven ook weer helemaal in orde en ben je gelukkig waar je nu zit/hebt.

[ Voor 21% gewijzigd door verstappen33 op 18-10-2022 15:01 ]

[_nicky_]

Als Belg heb ik weinig zicht op de nederlandse woningmarkt, maar ik zou eventueel overwegen om je appartement te verhuren en eventueel iets te huren in een buurt waar je je wel thuis voelt. Je geeft zelf aan dat je er zwaar van af ziet, dus grote beslissingen lijken wel op zijn plaats. Op voorwaarde natuurlijk dat de huur dat je binnenkrijgt van je appartement of je lening dekt of je huur van je gehuurde woonst in de plaats dat ja graag hebt afdekt.

In iedergeval het is een goede zaak dat je zelf aangeeft dat je niet fijn in je vel voelt, over praten is de eerste stap (en vaak een zware) dus kan je alleen maar toejuichen dat te doen. Zelf heb ik goede ervaringen met psychologische hulp. En verder hoop ik dat je een activiteit of omgeving kan vinden waar je zel tot rust kan komen en vooral dat je ene oplossing kan vinden waar je je goed kan voelen.

Take care!

[Harm_H]

Zo te zien gaan we Japan achterna. Met zijn vergrijzing, recessie en hikikomori.

Sterkte TS. Oplossing is meer initiatief, capabeler worden en kinderen krijgen? Hoe je dat in gang zet weet ik niet. Begin klein?

[ Voor 18% gewijzigd door Harm_H op 18-10-2022 15:39 ]

[Ryangr0]

Depressie is niet te behandelen met logica en de posts die ik hier in de thread zie langskomen zijn echt bij de beesten af. Ga jullie eens heel diep schamen met je jankverhalen over geen huis kunnen kopen. Depressie gaat over leven of dood en heeft niets te maken met je financiele situatie.

Psychologische hulp "probeer" je niet even. Dat is een proces van jaren en als je verhuist kan dat maar zo betekenen dat je niet meer in de regio woont van jouw zorgaanbieder, en dus weer in de wachtrij moet bij een ander. Bespreek alle beslissingen die je wilt maken met je behandelaar en laat ze ook echt binnen. Hoe is jouw situatie? Hou je alles netjes? Zorg je dat je slaapritme OK is? Douche je regelmatig? Kleed je je s ochtends aan? Het belangrijkste is dat je ondanks je depressie jezelf blijft activeren en daar EERLIJK over bent naar jezelf. Blijf in contact met familie, eventuepe social contacten en hulpverlening. En blijf eerlijk, dat is het belangrijkste. Hier op het forum ga je het antwoord voor je problemen niet vinden. Het ga je goed!

[ephymerous]

Ryangr0 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 15:27:
Depressie is niet te behandelen met logica

Nope en niet door mensen op welk forum dan ook. Daarvoor heb je specialistische hulp nodig. Ik zie hier toch een aantal goede tips voorbij komen maar of @Leonard123 daar in zijn huidige situatie wat mee kan betwijfel ik.

Wat mij betreft is de tip; neem in je huidige situatie geen grote(re) ingrijpende besluiten. Oftewel ga eerst met die depressie aan de slag en als dat wat beter gaat is het pas zinvol om te kijken of je huidige woning voldoende bij je past. Het is maar de vraag of de verhuizing de oorzaak is of wellicht de druppel die de bekende emmer deed overlopen. Gespecialiseerde hulp helpt om het e.e.a. goed te doorgronden en daar vervolgstappen aan te verbinden.

[ Voor 6% gewijzigd door ephymerous op 18-10-2022 15:38 ]

[Fly-guy]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:59:
Bedankt voor de reacties, ik weet dat ik ergens eerste wereld problemen schets.

Mentale problemen zijn geen eerste wereld problemen, dat zijn problemen waar je serieus iets mee moet gaan doen, maar je niet voor moet schamen.

Mijn psycholoog zit ook in mijn oude dorp aangezien ik daar nog steeds naar de huisarts ga.

Neem geen andere grote beslissing dan je behandeling starten.

Men zegt wel eens dat je nooit iets (belangrijks) moet beslissen als je hungry of horny bent (in het Engels klinkt het beter), maar dat geldt ook als je al bij een psycholoog in behandeling bent, naar mijn mening,

Als je al een behandelplan hebt (wat je schrijft), begin dat, bespreek alles met je psycholoog (lieg niet, vertel alles) en bepaal daarna eventueel wat te doen.

Zou zonde zijn als je een kostbare beslissing neemt die je later weer spijt gaat opleveren omdat je dan (weer) helemaal anders in je vel zit.

[Martijn.C.V]

Sorry als ik iets meld dat al is gemeld, maar ik wou even op een specifiek stukje inzoomen:

"Terug naar bekend" is denk ik niet de oplossing. Het zal misschien de scherpje randjes van je mentale toestand halen, maar ik denk dat je "iets verderop wonen dan gunstig" moet zien als een druppel die de emmer liet overlopen. Waarom was de emmer überhaupt zo vol?

Als dit soort 'kleine' dingen resulteren in dit soort heftige reacties is daar veel meer reden voor. Misschien sla ik de plank helemaal mis hoor, maar voelt t licht paniekig? Paniekige redenering dat als je dichterbij woont het weer rustig wordt? En dan uiteraard even goed eerlijk tegen jezelf zijn.

De reden dat ik dit zo aan je vraag is omdat ik zelf ook depressief ben geweest en heel erg de manier van redeneren herken. Niet rationeel, maar paniek-beslissen om t zo maar te noemen.
Per mijn ervaring is de eerste conclusie die je aangeleverd krijgt van je onderbewust ("je moet verhuizen, ja verhuizen maakt t beter!") een afleiding, je onderbewustzijn die je voor de gek aan het houden is. En het is je eigen onderbewust, dus waarom zou je het niet vertrouwen?

Nou, want wat ik tussen de regels door lees, is er eigenlijk wel meer aan de hand. Ik denk dat je onderbewustzijn je voor de gek aan het houden is in de hoop dat t weer goed komt. Maar als ik jou was, zou ik eens een intake bij de huisarts doen (is gratis!). En dan daar wel even eerlijk doen, ook al voelt dat 'zwak'.

Ik heb de suggesties gezien voor sporten, fitnessen of een rondje lopen: Dit zijn een perfect begin! Een beetje bewegen is altijd goed, je kunt het doen wanneer je wel of juist niet wilt, je komt in contact met mensen en kunt zelf bepalen hoeveel contact je er mee hebt.

Maar voor nu zou ik even rust zoeken in m'n "Een vreemde op het internet met ervaring geeft aan dat ik nog even niet een grote beslissing moet maken".

Zoals mijn therapeut mij ooit de vraag heeft t gesteld: Moet het echt nú, of kan het een jaartje wachten? Het kan altijd nog.

[Leonard123]

Ja okay, die twee laatste reacties snap ik nu wel

[gekke-gerrit]

Ik heb geen idee hoe handig je bent, maar waar ik aan zit te denken is je huis helemaal tip top in orde maken. Probeer VT wonen stijl ervan te maken (bij wijze van spreke). Alles strak afgewerkt. Mensen willen vaak een mooi afgewerkt huis waar ze niets aan hoeven te doen. Als ik zelf aan het klussen ben, kan ik mijn gedachten verzetten. Daarnaast levert het indirect geld op om weer terug te kunnen gaan naar je oude dorp.

Veel sterkte verder met de zoektocht naar balans.

en misschien is het wel de oplossing om van je huis en de plek waar je nu woont te gaan houden. Dan heb je zelf een fijn huis om in te wonen!

[ Voor 24% gewijzigd door gekke-gerrit op 18-10-2022 17:09 ]

[Leonard123]

gekke-gerrit schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 17:07:
Ik heb geen idee hoe handig je bent, maar waar ik aan zit te denken is je huis helemaal tip top in orde maken. Probeer VT wonen stijl ervan te maken (bij wijze van spreke). Alles strak afgewerkt. Mensen willen vaak een mooi afgewerkt huis waar ze niets aan hoeven te doen. Als ik zelf aan het klussen ben, kan ik mijn gedachten verzetten. Daarnaast levert het indirect geld op om weer terug te kunnen gaan naar je oude dorp.

Veel sterkte verder met de zoektocht naar balans.

en misschien is het wel de oplossing om van je huis en de plek waar je nu woont te gaan houden. Dan heb je zelf een fijn huis om in te wonen!

De woning was al mooi afgewerkt, want het was al redelijk nieuw (2012).

Dat was een van de redenen dat ik het zelf heb gekocht.

Ik heb alles opnieuw geverfd en het ziet er goed uit!

Het verkoopt sws voor ongeveer dezelfde prijs als waarvoor ik het heb gekocht.

[Qwerty-273]

JJ Le Funk schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:32:
Wat mij opvalt: iets gekocht vanuit financieel economische motieven (rationeel).
Dat weer willen verkopen vanwege gemis vorige locatie (emotie).

Als ik de informatie in de start van het topic lees, was het niet een pure rationele keuze. Daar zit ook een stuk emotie bij "als ik nu geen beslissing maak, lukt het nooit meer". Dat zou je ook kunnen scharen onder een geforceerd actie te moeten ondernemen op basis van angstgevoelens.

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 11:59:
Ik was achteraf wellicht mentaal niet in staat om te verhuizen en al helemaal niet buiten de grenzen van mijn vorige woonplaats.

Om wat eigen ervaring in het topic te zetten. Ik heb voldoende mensen gekend die hun hele leven op 1 plek hebben gewoond (of slechts enkele huizen verder zijn verhuist) en dat ideaal vinden. Die kunnen volgens hun zeggen gewoon niet aarden op een andere plek. De ander heeft geen binding met de plek en kan daardoor makkelijk aarden waar dan ook (meer mijn beleving). Als ik jou opmerkingen zo lees, dan zit je in die eerste categorie. Dus lekker op 1 plek (of daar dichtbij) blijven zitten, daar voel jij het prettigst bij. Vertrouwde omgeving waardoor je een stabiel gevoel hebt. Natuurlijk zitten daar ook sociale contacten bij, en eventueel een vangnet op het moment dat je dat nodig hebt.

Iedereen heeft andere punten die prettig voelen. Het is goed dat je hulp zoekt, en via dat traject zal je moeten ontdekken wat wel en niet werkt voor jezelf. En daar dan ook actie op gaan ondernemen zodat je jezelf goed gaat voelen. Laat je niet forceren door mogelijke financiële verwachtingen, geld maakt niet gelukkig (schulden ook niet), kies wat past bij jou.

Succes.

[Racing_Reporter]

Ernemmer schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:38:
Ga sporten, goed voor de geest, gezondheid en voor je sociale contacten.

Fitness is dan vaak het handigste om te doen, want dan zit je nergens aan gebonden qua tijd.

Hierbij: stel vragen, laat het je boeien, mensen willen je ook helpen! Grapje erbij en je gaat een eind komen (:

Hierbij 2.0: ga dagelijks even boodschappen halen. Goed voor structuur, mensen zien, eronder bezig zijn. Hangt er iets op de borden aan clubs etc?

[Racing_Reporter]

Je situatie herken ik wel, qua leeftijd en omgeving. Daarom ga ik wegverhuizen omdat deze gemeente me net iets te ouderwetsch is en het niet lekker vlot met de contacten. Wat heb je altijd al wel eens willen doen?

[Racing_Reporter]

Harm_H schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 15:23:
Zo te zien gaan we Japan achterna. Met zijn vergrijzing, recessie en hikikomori.

Sterkte TS. Oplossing is meer initiatief, capabeler worden en kinderen krijgen? Hoe je dat in gang zet weet ik niet. Begin klein?

Dat isss... best wel snel geroepen denk ik, goed dat je op het einde daar een demper opzet, omdat je zowel best vage ('meer initiatief', hoe kwantitatief is dat, capabeler worden, is ook niet echt meetbaar) als grote dingen (kids) roept. Stap voor stap maar. TS is al bezig geweest met hulp zoeken/vinden, dat vind ik al heel wat (:

[Leonard123]

Qwerty-273 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 17:39:
[...]

Als ik de informatie in de start van het topic lees, was het niet een pure rationele keuze. Daar zit ook een stuk emotie bij "als ik nu geen beslissing maak, lukt het nooit meer". Dat zou je ook kunnen scharen onder een geforceerd actie te moeten ondernemen op basis van angstgevoelens.

[...]

Om wat eigen ervaring in het topic te zetten. Ik heb voldoende mensen gekend die hun hele leven op 1 plek hebben gewoond (of slechts enkele huizen verder zijn verhuist) en dat ideaal vinden. Die kunnen volgens hun zeggen gewoon niet aarden op een andere plek. De ander heeft geen binding met de plek en kan daardoor makkelijk aarden waar dan ook (meer mijn beleving). Als ik jou opmerkingen zo lees, dan zit je in die eerste categorie. Dus lekker op 1 plek (of daar dichtbij) blijven zitten, daar voel jij het prettigst bij. Vertrouwde omgeving waardoor je een stabiel gevoel hebt. Natuurlijk zitten daar ook sociale contacten bij, en eventueel een vangnet op het moment dat je dat nodig hebt.

Iedereen heeft andere punten die prettig voelen. Het is goed dat je hulp zoekt, en via dat traject zal je moeten ontdekken wat wel en niet werkt voor jezelf. En daar dan ook actie op gaan ondernemen zodat je jezelf goed gaat voelen. Laat je niet forceren door mogelijke financiële verwachtingen, geld maakt niet gelukkig (schulden ook niet), kies wat past bij jou.

Succes.

Dit klopt inderdaad wel.

Waar ik opgegroeid ben in mijn vorige dorp voelde net zo aan als de wijk waar ik nu woon, echter zijn alle verbindingen weg.
Dat heb ik teveel genegeerd en hoopte, wellicht tegen beter weten in, dat het goed uit zou pakken.

Ik dacht op een gegeven moment dat mijn angst mij tegenhield om een stap in het diepe te zetten en vooruit te komen.

Maar dit is natuurlijk voer voor de therapeut.

[SmurfLink]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 18:42:
[...]


Dit klopt inderdaad wel.

Waar ik opgegroeid ben in mijn vorige dorp voelde net zo aan als de wijk waar ik nu woon, echter zijn alle verbindingen weg.
Dat heb ik teveel genegeerd en hoopte, wellicht tegen beter weten in, dat het goed uit zou pakken.

Ik dacht op een gegeven moment dat mijn angst mij tegenhield om een stap in het diepe te zetten en vooruit te komen.

Maar dit is natuurlijk voer voor de therapeut.

Wat heb jij sinds de verhuizing gedaan om die verbinding met je nieuwe omgeving op te bouwen?

[MallePietje]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 10:20:
Ik zit nu al enige tijd in een diepe depressie nadat ik een appartement heb gekocht in mei in de buitenwijken/dorp als alleenstaande.

Ik kan mijn rente 6 maanden meenemen, maar hoe realistisch is dat in de praktijk?

Je zou dus haast hebben vanwege dat halfjaar? Die is bijna afgelopen.

Je geeft aan dat er momenteel geen woningen zijn waar je langere tijd zou willen wonen. Dan is het volgens mij toch niet verstandig om te kopen. Tenzij je mogelijkheden ziet om zo'n woning tzt naar je zin aan te passen (isolatie bijvoorbeeld), zodat je toch langer kunt blijven.

Als je niet verhuist, probeer dan te onderzoeken of je de situatie wat kunt verzachten. Misschien zijn er mogelijkheden om (extra) thuis te werken? Misschien kan je een dating app proberen? Als je er aan toe bent.

Het klinkt als een hele complexe situatie, ook vanwege de depressie. Dat maakt het volgens mij ook moeilijk voor buitenstaanders om bruikbaar advies te geven. Waarschijnlijk heb je meer aan familie of vrienden die de situatie beter kennen.

Goed om te horen dat je hulp hebt gezocht. Ik wens je veel sterkte.

[Leonard123]

SmurfLink schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 19:09:
[...]


Wat heb jij sinds de verhuizing gedaan om die verbinding met je nieuwe omgeving op te bouwen?

Ik ben gaan voetballen.

Hier ben ik niet bepaald goed in, dus het geeft mij veel stress om te presteren.
Momenteel speel ik even geen wedstrijden meer.

Ik ga wel naar de sportschool.

[maniak]

Ik kijk even naar de datum van de topic start; 18 oktober. Is het wel eens opgekomen dat je last hebt van een winterdepressie? Als ervaringsdeskundige weet ik hoe diep je kan gaan. Mijn eerste tip: ga eens bloed prikken om vast te stellen of je bv genoeg vitamine D hebt en/of je geen supplementen moet slikken. Mijn tweede tip: Koop een daglichtlamp. Zelf heb ik de Luminette 3 en deze werkt wonderen.

Ik wil benadrukken dat ik niets weet over jouw situatie maar hoe jij over je situatie praat klinkt het wel dat je eerst iets moet doen aan je depressie voordat je rationele besluiten kan nemen.

[macnerd]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 21:54:
[...]


Ik ben gaan voetballen.

Hier ben ik niet bepaald goed in, dus het geeft mij veel stress om te presteren.
Momenteel speel ik even geen wedstrijden meer.

Stomme vraag, maar waarom zou je moeten presteren op het voetbalveld, als niet-prof voetballer? Lijkt mij dat je het leuk vindt om tegen een balletje te trappen, daarom maar bent gaan voetballen bij een lokale club en vervolgens komen de wedstrijden tegen dorpen uit de omgeving of een andere provincie (want zo werkt dat bij sportclubs). Misschien zijn er wel meer mensen die voetballen leuk vinden maar geen zin hebben in wedstrijden.

Als je andere mensen wilt leren kennen voor (meestal) kleinschalige gezellige groepsactiviteiten, dan kun je bv Nieuwe Mensen Leren Kennen (nmlk.nl) of de Amigo's app gebruiken.

[Martijn.C.V]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 21:54:
[...]
Ik ben gaan voetballen.

Hier ben ik niet bepaald goed in, dus het geeft mij veel stress om te presteren.
Momenteel speel ik even geen wedstrijden meer.

Ik ga wel naar de sportschool.

Lekker bezig pik. Allereerst dat je wat bent gaan doen. En ook dat je herkent dat dat momenteel niet helpt. En dan ook nog eens om toch een vervolgstap te nemen i.p.v. het er bij te laten

[Leonard123]

Bedankt voor de reacties allemaal!

Ik denk dat het appartement prima is.

Wellicht moet ik een leuke baan in de buurt vinden, zodat ik genoeg tijd heb om heen en weer te rijden naar mijn oude dorp/stad.

[liberque]

Ik ben geen psycholoog dus neem mij aub met een korreltje zout, maar mij lijkt het eerder dat je last van heimwee hebt. Ik heb een zelfde situatie meegemaakt toen ik naar Belgie verhuiste: totaal geen affiniteit met de woonplaats waar ik zat en ik verlangde alleen maar naar mijn vorige woonplaats. Uiteindelijk ben ik terug verhuisd naar waar ik vandaan kwam en dacht dat dit de oplossing was. Immers in mijn gedachte was alles beter waar ik vandaan kwam. Die illusie hield echter snel op toen ik terug kwam. Ik heb daarmee geleerd dat het niet ligt aan waar je woont, maar aan jezelf.

Je schrijft bijvoorbeeld dat je nog steeds ingeschreven staat bij je huisarts in het vorige dorp en daardoor daar naar de psycholoog moet. Onbewust blijf je op die manier verankerd aan je vorige dorp en geef je je nieuwe woonplaats niet eens een kans. Stap daar overheen. Schrijf je in bij een huisarts in je nieuwe woonplaats zodat je daar naar de psycholoog kan. Je komt dan al een stukje dichter bij de mensen daar.

Nee het is niet echt makkelijk en zeker niet als je alleen bent, maar probeer die eenzaamheid dan ook te bestrijden. Nodig vrienden of familie uit je vorige dorp uit om een weekend bij je te slapen en ga dan samen op verkenningstocht in je nieuwe dorp. Dat is al veel laagdrempeliger. Probeer het werk buitenhuis te accepteren wat je aangeboden werd: ja daar zie je wellicht tegenop maar je blijft daarmee onder de mensen en juist dat heb je nodig. Stel iezelf voor aan de buren, maar vooral wees eens trots op jezelf wat je tot nu toe bereikt heb. Het komt allemaal niet vanzelf, maar met je staart tussen je benen terug naar je oude dorp remt je persoonlijke groei en uiteindelijk ga je daar echt spijt van krijgen en word je alleen maar depresiever.

Heel veel succes in ieder geval. You can do this!

[SmurfLink]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 21:54:
[...]


Ik ben gaan voetballen.

Hier ben ik niet bepaald goed in, dus het geeft mij veel stress om te presteren.
Momenteel speel ik even geen wedstrijden meer.

Ik ga wel naar de sportschool.

Dat het niet is gelukt is wel jammer, een voetbalteam is bij uitstek wel een hele makkelijke manier om met mensen in contact te komen, ook in de kantine achteraf. Dus dat was een goed idee van je! Is er niet een team wat een niveautje lager speelt zodat je minder stress hebt? Vaak is er ook een soort 'vriendenteam' aanwezig die vooral voor de lol spelen en de derde helft. Dan hoef je eigenlijk niet te presteren, misschien is dat wat.

Sportschool is juist weer heel erg individueel.

[ Voor 3% gewijzigd door SmurfLink op 19-10-2022 07:33 ]

[CornermanNL]

Leonard123 schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 18:42:
[...]


Dit klopt inderdaad wel.

Waar ik opgegroeid ben in mijn vorige dorp voelde net zo aan als de wijk waar ik nu woon, echter zijn alle verbindingen weg.
Dat heb ik teveel genegeerd en hoopte, wellicht tegen beter weten in, dat het goed uit zou pakken.

Ik dacht op een gegeven moment dat mijn angst mij tegenhield om een stap in het diepe te zetten en vooruit te komen.

Maar dit is natuurlijk voer voor de therapeut.

Je opmerking over dat de verbindingen weg zijn is een interessante, zie je je vrienden minder omdat de afstand er is, of gewoon omdat mensen in een andere fase van hun leven zitten ? Ik noem kinderen , relaties , banen die meer eisen dan voorheen.

Er is in iedere vriendengroep een soort overgang naar , ik noem het maar even , het volwassen leven. Waarin doordeweeks even langsgaan niet meer zo’n automatische is als vroeger.

Dat kan soms lijken alsof het in een keer gebeurd, maar is een proces. Dat kan weleens een heimwee naar vroeger tijden veroorzaken wat niet zozeer een locatie is, maar eigenlijk naar een tijdperk.

Je woont namelijk niet heel ver weg , simpel gezien een wijk verderop.

Werken aan het oplossen van je problemen met je mentale gezondheid zou de focus moeten hebben , en dat kost bakken met energie. Ik zou die energie zeker nu niet steken in zoiets als een verhuizing wat geen enkele garantie biedt op verbetering van je geestelijke gezondheid.

[hedwi]

ik denk dat je de rationele keuze nog eventjes moet vasthouden. aanpassen kost tijd. Meer slaap nodig hebben kan zich ook oplossen door 's avonds een half uurtje vroeger te gaan slapen. De rest lost je biologische klok na een tijdje vanzelf op. Een computer netwerk net zoals een huisdier kan ook iets oplossen als het om sociale contacten gaat. Je moet dat alleen zo willen zien. Je moet de verandering willen. Als het buiten niet echt lukt zorg dan dat je het binnen comfortabel en naar jou zin maakt. Zorg voor een gezonde lekkere voeding want ook dat bepaalt je humeur. Blijf achter je keuze staan en laat je niet te snel leiden door emoties want die zijn onderhevig aan heel wat factoren en misschien is het louter toeval dat dit gepaard gaat met jou verhuis. De dag van vandaag zijn afstanden op vele manieren te overbruggen. Kijk maar hoeveel racties je zo maar krijgt op je posts. 't Is maar hoe je het zelf bekijkt ....