Een baan "waar je energie van krijgt", bestaat dat?

[SuddenlyNinja]

Goedemorgen allen!

Momenteel zit ik prima bij mij huidige werkgever maar omdat het gras elders toch altijd groener is (of lijkt) houd ik altijd een schuin oog op vacatures en ontwikkelingen in mijn vakgebied. Tevens volg ik hier een aantal topics over wisselen van baan en ontwikkelingsmogelijkheden en er is mij de laatste tijd iets opgevallen:

In verschillende topics, uit berichten van recruiters en in vacatures word er vaak gesproken over werk "waar je energie van krijgt" of zinnen als "Ik werk al x jaar bij werkgever en ik krijg geen energie meer van mijn baan..."

Wat betekent dit? Ik heb nog nooit een baan gehad waar ik energie van kreeg, ik kom na een werkdag altijd moeier thuis dan dat ik 's ochtends vertrok en volgens mij zijn er maar weinig banen waar je echt uitgeruster thuis komt na een dag werken... Ik weet dat men waarschijnlijk een ander soort energie bedoelt, meer in de richting van zingeving en voldoening, maar ik blijk zo allergisch voor dit soort "corporate-speak" dat het me even van m'n hart moest.

Zijn er banen waar je daadwerkelijk energie van krijgt? Ligt dit niet aan de baan maar aan de werknemer? Wat voor energie word er bedoelt?

[samo]

Op het moment dat je werk doet dat goed aansluit op jouw kernwaarden, kan het zeker zijn dat je hier blij van wordt en dus energie van krijgt. Als je voor jezelf in kaart kan brengen wat jouw kernwaarden zijn, kan je kijken of er werk te vinden is dat daar bij aansluit, en kan je kijken of je je werkzaamheden kan richten om zaken waar je energie van krijgt. Zeker zal je niet altijd elke dag bezig zijn met de zaken waar je energie van krijgt, maar over het algemene zou het toch mooi zijn als je niet doodmoe thuis komt van werk.

[xminator]

Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven maar ik rust uit als ik werk en krijg er ook echt energie van. En ja, soms heb je rotdagen dan kost het je meer energie.

Een paar maanden geleden had ik een sollicitatiegesprek waar ik na afloop meer energie had dan dat ik toen binnenkwam.

[ Voor 11% gewijzigd door xminator op 29-09-2022 11:06 ]

[DarkFire1985]

Als je als food recensent gaat werken kun je daadwerkelijk zeggen dat je er energie van krijgt.

[Erlandil]

Meestal lurk ik hier rond maar zal nu ook eens antwoorden. Ik denk dat ik de laatste jaren mazzel gehad heb met werk doen wat leuk is, waar de uitdaging past en waar je 'energie van krijgt'. Het gaat dan voor mij heel erg om wat ik doe, hoe flexibel alles is maar ook dat het niveau past. Mijn vrouw heeft best een paar keer gezegd: jij vindt je werk te leuk, waardoor heel veel zaken makkelijk gaan, minder energie kosten en ook de mindere kanten relatief te doen zijn.

Mijn huidige werkgever is absoluut top als het gaat om aandacht voor ontwikkeling, eigen verantwoordelijkheden, initiatief en ook de algehele bedrijfscultuur (distributed company) wat zeker helpt. Ik zat gister in de trein met een oude bekende te reflecteren op de bedrijven die meer 'doen alsof' als het gaat om maatschappelijk verantwoord ondernemen etc. Ik heb er genoeg gezien welke ik niet zou classificeren als 'oprecht' en het meer doen voor erbij waarbij ik me niet kan voorstellen dat je er energie van krijgt en het gewoon meer ziet als 'corporate'.

Ik denk wel dat het ook heel erg persoonlijk is. Als je me vraagt: zou je je werk ook voor niets doen? denk ik dat ik niet direct ja zou zeggen maar het ligt me wel makkelijk om te werken, iets bij te dragen, proberen verandering te weeg te brengen. Ik heb ook genoeg mensen gezien die nagenoeg futloos zijn en bij alles wat er vanuit het werkveld komt het zien als 'maar een extra taakje'. Ik heb dat (zeker tegenwoordig) veel minder en dan is werken best leuk

[Freeaqingme]

Wat voor soort werk doe je nu? Ik denk dat er 2 pre-requisites zijn aan een baan om hier energie uit te kunnen halen; je kan er een zekere vorm van creativiteit in kwijt, en je hebt zelf (binnen bepaalde kaders) zeggenschap over hoe je je rol invult.

Ik denk dat als daar aan voldaan is, dat je dan zelf in staat bent om op dusdanige wijze invulling te geven aan je baan dat je er energie uit kan halen. Versus iemand die bijvoorbeeld lopende band-werk doet en gewoon de hele dag exact dezelfde dingen doet en daarbij exact de instructies van de werkgever moet volgen. Daarbij zal het een stuk lastiger zijn.

[SmurfLink]

Ik heb soms echt dagen dat ik er energie van krijg. Als ik een leuk incident weet op te lossen zodat de gebruiker verder kan, ik een puzzel oplos waar ik al tijden mee pruts, of als het gewoon een gezellige dag is geweest met collega's.

En dan zijn er dagen die meer energie kosten dan ze opleveren. Zolang die twee in balans zijn is het voor mij prima. Maar ik heb dan ook echt nooit de behoefte gehad om vacatures te gaan bekijken. Dat het gras elders groener kan zijn boeit me totaal niet, ik zit prima waar ik zit en ben tevreden.

[D4NG3R]

Aan het einde van m'n werkdag ben ik fysiek echt wel vermoeid, maar mentaal totaal niet. Ik kan daarnaast m'n werk ook lekker achter me laten, thuis spookt er zelfs na een k*tdag niks door m'n hoofd* waardoor ik tegen de volgende werkdag op zie.

Je bent nogal tegen 'corporate-speak' maar waar doel jij op bij energie? Mentaal en/of fysiek en doe jij in je vrije tijd wel dingen waar je 'energie' van krijgt? Ofwel heb jij balans in werk en privé?

"Vermoeidheid" veroorzaakt al snel een spiraal, voel je je mentaal kut dan ga je je minder bezig houden met je fysieke gezondheid. Sporten en gezond eten worden dan al snel te 'zwaar' om je hoofd naar te zetten.
Andersom natuurlijk net zo, als jij je fysiek kloten voelt dan ga je veel minder snel hobbyen of bijvoorbeeld naar vrienden toe wat weer niet goed is voor je mentale gesteldheid.

Ik kan zelf mijn fysieke vermoeidheid prima overkomen doordat ik aan het einde van de werkdag mentaal energiek ben, en 's morgens zowel op werkdagen als daarbuiten niet tegen de dag opzie.

*Hooguit frustraties door een onredelijke klant, maar daar kan ik vervolgens met familie of kameraden lekker om lachen.

[ Voor 84% gewijzigd door D4NG3R op 29-09-2022 11:38 ]

[FitTiv]

DarkFire1985 schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:06:
Als je als food recensent gaat werken kun je daadwerkelijk zeggen dat je er energie van krijgt.

In dezelfde lijn. Bij de energiecentrale gaan werken

Even serieus: ik heb wel dagen waar ik echt voldoening uithaal. Dan ben je alsnog fysiek moe, maar dat is net als na lekker sporten, je lijf is in balans/zen ofzo.

Maarja ik werk juist daarom ook voor een NGO. Ik had dat minder bij mijn vorige corporate functie.

Om je vraag dus te beantwoorden: energie ervan krijgen is in mijn optiek: sochtends zin hebben om te werken, en savonds met voldoening terugkijken op je dag of je werkzaamheden.

[ Voor 14% gewijzigd door FitTiv op 29-09-2022 11:16 ]

[SuddenlyNinja]

Freeaqingme schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:11:
Wat voor soort werk doe je nu? Ik denk dat er 2 pre-requisites zijn aan een baan om hier energie uit te kunnen halen; je kan er een zekere vorm van creativiteit in kwijt, en je hebt zelf (binnen bepaalde kaders) zeggenschap over hoe je je rol invult.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Als ik jullie reacties zo lees en nadenk over de creativiteit en zeggenschap dan denk ik dat het daar wat aan schort ja, helpt ook niet mee dat ik alweer een kleine 8 jaar meedraai en het idee heb dat ik alles wel een beetje gezien heb...

xminator schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:06:
Een paar maanden geleden had ik een sollicitatiegesprek waar ik na afloop meer energie had dan dat ik toen binnenkwam.

Grappig, omdat het momenteel erg rustig is op werk ben ik een HBO-opleiding Functioneel Beheer gaan volgen en ik merk dat ik daar erg blij van word, ook het vooruitzicht om daar mee aan de slag te gaan. Is dat de energie die mensen bedoelen?

[D4NG3R]

SuddenlyNinja schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:40:
Is dat de energie die mensen bedoelen?

Waarschijnlijk spreek ik voor de meesten hier:

Gewoon 'zin' hebben in de dag die voor de boeg staat, 's avonds het idee hebben dat je wat nuttigs hebt gedaan en het gevoel hebben dat je het verdient om bijvoorbeeld lekker te gaan hobbyen of sporten.

[RagingPenguin]

SuddenlyNinja schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:40:
[...]
Grappig, omdat het momenteel erg rustig is op werk ben ik een HBO-opleiding Functioneel Beheer gaan volgen en ik merk dat ik daar erg blij van word, ook het vooruitzicht om daar mee aan de slag te gaan. Is dat de energie die mensen bedoelen?

Ja, "motivation joy" is misschien de betere term, het gaat om gemotiveerd zijn omdat je iets leuk vind. En omdat je motivatie hebt kan je er met meer energie tegenaan.

[Moi_in_actie]

Er zijn mensen die echt volop energie krijgen van hun baan, maar dit zijn er mijn inziens verhoudingsgewijs maar weinig. Het kan natuurlijk wel, maar dan betekent dit vaak dat je je droombaan hebt en het ook in je persoonlijkheid ligt om d.m.v. die droombaan veel levensplezier te ervaren. Sommige mensen vinden het geweldig om in een bepaalde vorm van dienstverlening te werken (in de zorg, in een restaurant, in een winkel) en halen veel energie en vreugde uit het feit dat ze mensen kunnen helpen en ook het contact hebben met deze mensen.

Kijkend naar mijn eigen werk heb ik dat soms ook, maar het overwegende deel van de dagen is de beleving een stuk neutraler. Gemiddeld genomen is het positief/neutraal, met heel weinig negatieve momenten. Mijn insteek is de laatste 8+ jaar ook al wat veranderd, waar ik daarvoor wel eens dacht onmisbaar te zijn en mij teveel van bepaalde zaken aantrok (zowel positief als negatief) op het werk, sta ik er de laatste jaren heel wat "zakelijker" in.
Mijn credo is dan ook: ik leef niet om te werken, maar ik werk om (een beetje leuk) te kunnen leven. Kort samengevat houdt dit voor mij in dat ik mijn werk goed doe, maar werk niet leidend mag zijn boven andere factoren in mijn (privé) leven. Mijn algehele leven (privé en zakelijk) moet leuk en draaglijk zijn. De uren die ik draai lever ik goed werk af (ik houd van efficiëntie en optimalisatie), maar ik ga niet als vroeger mij de longen uit het lijf rennen om meer te doen, in de hoop dat ik er mogelijk ooit wat meer uit haal (lees: promotie, salaris etc.).

Mijn eisen voor wat betreft werk zijn daarmee ook wat veranderd, waar voorheen meer/beter werken, doorgroei en "the sky is the limit" lijdraden waren, kijk ik nu veel meer naar een goede werk/prive balans.Ik heb een salaris waar ik heel prima van kan leven, zelfs heel wat gekke dingen van kan doen (groot huis, meerdere auto's, veel vakanties, veel hobby'projectjes in/om huis), maar ik zou met wat jobswitching een stuk meer kunnen gaan verdienen. Echter heb ik bij mijn huidige baan (semi overheid) heel veel vrije tijd en flexibiliteit (vanaf komend jaar grofweg 57 vakantiedagen, heel veel ouderschapsverlof tegen 100% doorbetaling, thuiswerken en verlof at random opnemen wanneer ik dat wil). Dit is mij inmiddels zoveel meer waard dan nog eens 500 of 1000 euro de maand meer verdienen.
Daarbij moet gezegd worden dat, v.w.b. het werk, ik dus inmiddels niet meer zoiets heb van "dit moet het beste ever ooit zijn", maar is het meer van "zolang ik er enige voldoening uit haal en het mij niet teveel irriteert is het prima". Ik moet dus niet met een lang gezicht en met tegenzin aan het werk gaan, dan wordt het tijd om wat anders te overwegen. Ik heb vaak genoeg zoiets van "ik zou vandaag liever wat anders doen", duidend op dat ik liever privé wat was gaan hobbyen/klussen/relaxen, maar goed dat heeft iedereen wel. Wanneer je liever werkt dan dat je thuis bent met vriendin/vrouw of wat dan ook, dan is er eerder wat mis aan die thuissituatie.
Laat ik wel stellen: mocht ooit een keer zakelijk een mogelijkheid zich voordoen wat ik echt helemaal geweldig vind om te doen, maar wat betekent dat ik iets meer tijd/energie in mijn werk moet steken, dan overweeg ik dat zeker. Onder de streep moet het hele plaatje (werk en privé) erop vooruitgaan.

Om tot slot nog even terug te komen op de vragen van TS: het is een combinatie van factoren, van werkgever, collega's, het werk (wat je geacht wordt te doen) en hoe dit matcht op jouw persoonlijkheid en verwachtingen. Ik ken mensen met een verstandelijke beperking die het heerlijk vinden om aan de lopende band te werken; werk goed te doen voor hun, gezellig wat babbelen met colllega's, weinig stress. Ik zou er zelf niet aan moeten denken. Maar zo heb ik ook vriendinnen die in de zorg werk, in ziekenhuizen of met ouderen/gehandicapten. Zij vinden dat super, ik zou er niet aan moeten denken. Vice versa zouden zij gek worden als ze 1 of 2 dagen mijn werk zouden moeten uitvoeren (als programmeur/release engineer). Ieder zn ding, gelukkig maar.

[mannowlahn]

D4NG3R schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:46:
[...]

Waarschijnlijk spreek ik voor de meesten hier:

Gewoon 'zin' hebben in de dag die voor de boeg staat, 's avonds het idee hebben dat je wat nuttigs hebt gedaan en het gevoel hebben dat je het verdient om bijvoorbeeld lekker te gaan hobbyen of sporten.

Exact dit, als je dit kan bereiken mag je jezelf gelukkig prijzen. Je ei kwijt, waar je hart ligt etc, leuk meegenomen hoor maar ik heb soms het idee dat mensen ook te hoge eisen stellen.

[Sissors]

Bij mezelf vraag ik me dan af: Bedenk je allerleukste hobby. Wat jij echt gaaf vindt om te doen. Waar je die 'energie' van krijgt. En bedenk nu dat je dat 40 uur per week, elke week weer doet. Ik heb iig geen hobby waar ik nog energie ervan zou krijgen als ik het 40 uur per week doe.

Ik heb een over het algemeen leuke, afwisselende en uitdagende baan. Maar energie er van krijgen? Nee echt niet.

[Honesty]

Veel baantjes gehad en snap dat je dat niet voelt.
Toen ik nog geestdodende baantjes had kwam ik fysiek moe thuis maar kon ik wel de wereldliteratuur tot me nemen en de energie voor een avondstudie was ook te doen..
Later in de IT kwam ik doodmoe maar voldaan thuis en kon ik net nog een filmpje kijken op de bank.
Nu in maatschappelijk werk kom ik soms fitter thuis, soms ook wel doodmoe maar het goed om iets te vinden wat je leuk vind en waar je felkukkig van wordt.
Thuis zitten heb ik ook geprobeert en daar krijg je nog minder fut van.

Als ik het over zou mogen doen dan zal ik 2 partime baantjes nemen, soms zie je mensen die op kantoor werken en in de weekenden dj zijn of achter de bar staan lijken me ook energie te krijgen

[ Voor 15% gewijzigd door Honesty op 29-09-2022 14:16 ]

[BroWohsEdis]

Volgens mij kost een zittend beroep inherent energie, een fysiek beroep geeft mij juist energie.
Ik ben gekapt met de ICT wat eigenlijk alleen maar energie kostte in mijn geval.

[ Voor 29% gewijzigd door BroWohsEdis op 29-09-2022 14:26 ]

[chielsen]

Google eens op: flow. Het kan zeker wel, maar is afhankelijk van meerdere factoren. Past het werk goed bij jouw capaciteiten, hoe is de sfeer, heb je genoeg (maar niet teveel) autonomie, zit je ook thuis lekker in je vel, etc. Je zal vooral is moeten vinden waar je zelf van denkt dat het in het algemeen nuttig is, en dat jij daar ook nog een nuttige bijdrage aan kan leveren. Anders wordt het al snel een manier om je brood te verdienen.

[ Voor 7% gewijzigd door chielsen op 29-09-2022 14:42 ]

[Anoniem: 1777010]

Sissors schreef op donderdag 29 september 2022 @ 13:53:
Bij mezelf vraag ik me dan af: Bedenk je allerleukste hobby. Wat jij echt gaaf vindt om te doen. Waar je die 'energie' van krijgt. En bedenk nu dat je dat 40 uur per week, elke week weer doet. Ik heb iig geen hobby waar ik nog energie ervan zou krijgen als ik het 40 uur per week doe.

Ik heb een over het algemeen leuke, afwisselende en uitdagende baan. Maar energie er van krijgen? Nee echt niet.

Dat dus. Ik vind overigens de vergelijking met hobby's altijd vreselijk. Je "droombaan" enzo, zout op. Niet naar jou persoonlijk hoor, dit.

Maar welke gladiool heeft een droombaan? Je werkt om te leven, niet andersom. Mijn droombaan bestaat niet, want werken voor mijn eigen geluk wil niemand betalen.

[SuddenlyNinja]

chielsen schreef op donderdag 29 september 2022 @ 14:35:
Google eens op: flow. Het kan zeker wel, maar is afhankelijk van meerdere factoren. Past het werk goed bij jouw capaciteiten, hoe is de sfeer, heb je genoeg (maar niet teveel) autonomie, zit je ook thuis lekker in je vel, etc. Je zal vooral is moeten vinden waar je zelf van denkt dat het in het algemeen nuttig is, en dat jij daar ook nog een nuttige bijdrage aan kan leveren. Anders wordt het al snel een manier om je brood te verdienen.

Dit is de essentie van waar ik op doel denk ik, er zijn zoveel factoren die er voor zorgen dat je voldoening uit je werkt haalt maar ik denk dat de balans daarin cruciaal is. Uiteraard moet je kunnen leven van je baan, maar dat is meer dan alleen salaris...

BroWohsEdis schreef op donderdag 29 september 2022 @ 14:19:
Volgens mij kost een zittend beroep inherent energie, een fysiek beroep geeft mij juist energie.
Ik ben gekapt met de ICT wat eigenlijk alleen maar energie kostte in mijn geval.

Knap dat je daar zo op in kon spelen, ik denk dat dit voor iedereen anders is maar je moet het wel eerst weten voor je je carrierekeuze daarop aan kan passen. Wat doe je nu als ik vragen mag?

Anoniem: 1777010 schreef op donderdag 29 september 2022 @ 14:43:
[...]

Dat dus. Ik vind overigens de vergelijking met hobby's altijd vreselijk. Je "droombaan" enzo, zout op. Niet naar jou persoonlijk hoor, dit.

Maar welke gladiool heeft een droombaan? Je werkt om te leven, niet andersom. Mijn droombaan bestaat niet, want werken voor mijn eigen geluk wil niemand betalen.

Ik ken er een aantal met een "droombaan" (als ze het zelf beschrijven) maar die zijn dan weer bijna niet thuis, schrijnende gevallen van verse vaders die 60 uur p/w werken omdat ze het werk zo leuk vinden, dat zou mij zo ondraaglijk pijn doen dat ik er niet aan moet denken!

Ik werk al bijna 9 jaar in dezelfde business en ik merk dat mijn "rondkijkneigingen" misschien wel concreter zijn dan ik in eerste instantie dacht... Mijn huidige werk is absoluut niet moeilijk of uitdagend, heb ook niet echt de ambitie om hier verder te groeien (stapje hoger betekent eigenlijk een aantal jaar geneeskundige studie, niet echt handig op mijn leeftijd) en de bijkomende voordelen blijven ook een beetje achter (vrij vragen is altijd lastig, geen 13e maand, geen winstdeling, niet thuis werken, slechte pensioenregeling) waardoor ik onbewust misschien een verlangen naar iets anders gecreëerd heb...

Goed om iedereens verhalen en meningen te lezen, ook fijn om te weten dat de "ideale baan" waarbij je boordevol energie en levenslust thuis komt blijkbaar niet bestaat

[perform93]

Mijns insziens zie ik niet direct een correlatie tussen 'energie krijgen' en 'voldoening'. Als je daadwerkelijk voldoening krijgt uit je baan of het soort werk wat je doet, doe je het ongeacht of je energiek bent of niet.

Ik ben zelf een voorstander van een baan vinden wat dicht bij je staat en waar je dus ook voldoening van krijgt. Ik vind het dan ook niet erg als het veel energie kost en dat ik wat vermoeid ben na werk. Het werk is in mijn ogen dan belangrijk genoeg, dat ik het dus waard vind.

Daarnaast is energie krijgen van iets op lange termijn minder stabiel, dat kan zelfs van dag tot dag verschillen afhankelijk van met wie je werkt of wat voor werk je doet. Een gevoel van voldoening hebben is in dat opzicht stabieler.

[ Voor 57% gewijzigd door perform93 op 29-09-2022 15:54 ]

[chielsen]

SuddenlyNinja schreef op donderdag 29 september 2022 @ 15:26:
Goed om iedereens verhalen en meningen te lezen, ook fijn om te weten dat de "ideale baan" waarbij je boordevol energie en levenslust thuis komt blijkbaar niet bestaat

Ik denk het wel, maar dat is dus per persoon verschillend. Ook hangt het af van hoe realistisch bepaalde verwachtingen zijn. Als je het stukje "wat zou de buitenwereld hiervan vinden" kan weglaten, zijn er al veel meer mooie banen te vinden.

Misschien nog een interessant artikel: Nee je bent niet goed zoals je bent

Iets anders wat kan helpen is Job Crafting

[Marzman]

DarkFire1985 schreef op donderdag 29 september 2022 @ 11:06:
Als je als food recensent gaat werken kun je daadwerkelijk zeggen dat je er energie van krijgt.

Of als je smaaktester bent bij Red Bull.

[Frame164]

Ik krijg van bepaalde aspecten van mijn werk toch echt wel energie. Bijvoorbeeld door nieuwe dingen te verkennen met klanten, klant workshops in het algemeen, dat soort dingen. Maar dat is uiteraard heel persoonlijk.

[ Voor 10% gewijzigd door Frame164 op 29-09-2022 16:30 ]

[SuddenlyNinja]

chielsen schreef op donderdag 29 september 2022 @ 16:13:
[...]


Ik denk het wel, maar dat is dus per persoon verschillend. Ook hangt het af van hoe realistisch bepaalde verwachtingen zijn. Als je het stukje "wat zou de buitenwereld hiervan vinden" kan weglaten, zijn er al veel meer mooie banen te vinden.

Misschien nog een interessant artikel: Nee je bent niet goed zoals je bent

Iets anders wat kan helpen is Job Crafting

Oeh, mooie artikelen! Ik vraag me alleen af in hoeverre Job Crafting zin heeft, veel werkgevers zitten denk ik niet te wachten op iemand die aspecten van een aantal functies "cherry-picked", dat zijn werk noemt en de rest laat liggen, het vervelende werk moet ook gedaan worden... (let wel, ik heb beperkte ervaring met werkgevers, misschien is dit wel een veel meer geaccepteerd iets dan dat ik nu denk...)

Frame164 schreef op donderdag 29 september 2022 @ 16:30:
Ik krijg van bepaalde aspecten van mijn werk toch echt wel energie. Bijvoorbeeld door nieuwe dingen te verkennen met klanten, klant workshops in het algemeen, dat soort dingen. Maar dat is uiteraard heel persoonlijk.

Dat klinkt als een leuke uitdagende functie, wat doe je als ik vragen mag? Zijn er ook dingen die juist energie zuigen?

[ Voor 17% gewijzigd door SuddenlyNinja op 29-09-2022 16:34 ]

[Fr33z]

SuddenlyNinja schreef op donderdag 29 september 2022 @ 16:32:
[...]


Oeh, mooie artikelen! Ik vraag me alleen af in hoeverre Job Crafting zin heeft, veel werkgevers zitten denk ik niet te wachten op iemand die aspecten van een aantal functies "cherry-picked", dat zijn werk noemt en de rest laat liggen, het vervelende werk moet ook gedaan worden... (let wel, ik heb beperkte ervaring met werkgevers, misschien is dit wel een veel meer geaccepteerd iets dan dat ik nu denk...)


[...]


Dat klinkt als een leuke uitdagende functie, wat doe je als ik vragen mag? Zijn er ook dingen die juist energie zuigen?

Je moet voorzichtig zijn met dit soort gedachtenpatronen, dit is juist waarom brutalen de halve wereld hebben. "werkgever zit niet te wachten op..." sja, maybe yes of maybe no. Er kan vaak veeeeel meer dan je denkt, genoeg mensen die gewoon bepaalde dingen echt niet doen of beetje laten versloffen. Dat loopt automatisch zo en duidelijke keuzes maken wordt heel vaak juist aangemoedigd. dus laat je niet afschrikken door wat een werkgever misschien verwacht. Je kunt sowieso de randen opzoeken en als je in de buurt komt of er overheen gaat dan hoor je dat echt wel

[MLLL]

Vandaag een dakkapel in het werk gemaakt die dezelfde dag waterdicht was.
En gisteren hetzelfde maar dan aan de voorzijde.
Daar krijg je energie van, in ieder geval voldoening.

Het bestaat dus echt, zelfs bij vrij zwaar fysieke arbeid.

[Furion2000]

Een negatieve invalshoek

Toen ik teveel bezig was met slaap sliep ik slechter
Toen ik teveel bezig was met gezondheid, was ik vaker ziek
Toen ik teveel bezig was met carrière, was ik minder blij met de carrière

Ik ben mij gaan realiseren dat 'gewoon' lekker bezig zijn met dingen en een balans hebt in dingen, je complete leven o.a. energieker word (cliché). Als ik om mij heen kijk zie ik het ook, diegene die het er minste mee bezig zijn, zijn zichtbaar gelukkiger en meer in balans. Ik spot nou juist bij de mensen die het meest van de toren roepen dat ze zo gelukkig zijn de meeste tekenen dat ze eigenlijk het tegenovergestelde zijn.

Je word er alleen maar wispelturig van, 3 jaar in die branch, carriere switch 3 jaar daar en zo bereik je nooit je full potential.

Dus naast dat je natuurlijk moet zorgen dat je het naar je zin hebt op je werk, zou mijn tip zijn: wees er niet TE op gefocust, het belemmert je alleen maar en je vergeet te kijken naar de dingen die je WEL hebt om op verder te bouwen.

[chielsen]

SuddenlyNinja schreef op donderdag 29 september 2022 @ 16:32:
[...]


Oeh, mooie artikelen! Ik vraag me alleen af in hoeverre Job Crafting zin heeft, veel werkgevers zitten denk ik niet te wachten op iemand die aspecten van een aantal functies "cherry-picked", dat zijn werk noemt en de rest laat liggen, het vervelende werk moet ook gedaan worden... (let wel, ik heb beperkte ervaring met werkgevers, misschien is dit wel een veel meer geaccepteerd iets dan dat ik nu denk...)

Dat is wat simplistisch gezegd. Je zal waarschijnlijk altijd wat "corvee" taken houden, maar ook dat kan genoegdoening geven.
Het gaat er meer om om je ogen open te houden en leuk werk naar je toe te trekken en minder leuk werk over te laten aan anderen die het misschien juist wel leuk vinden.

[The Eagle]

Mijn huidige en ook mijn vorige werkgever (beiden detachering / consultancy) hadden de insteek dat als een werknemer doet wat ie leuk vindt of waar ie meer van wil weten, hij vanzelf erg goed wordt door intrinsieke motivatie. Dat mes snijdt natuurlijk aan 3 kanten: goed voor zowel werknemer, werkgever als klant.

Als ik een sollicitant heb vraag ik dan ook altijd hoe zijn ideale baan er uit ziet. Waar ben je dan de hele dag mee bezig, wat geeft je energie, en wat juist niet? Als je dat soort dingen voor jezelf kunt opschrijven weet je hoe jouw ideale baan er uit ziet
Voor nu althans, want dat kan uiteraard veranderen in de loop der tijd.
Stap twee is dan kijken hoe je daar komt. Dat kan zijn in je huidige baan dingen veranderen, maar ook een andere werkgever bijvoorbeeld.

Onder de streep heb je simpelweg dingen die positieve energie opleveren, danweg negatieve (cq energie kosten en niks opleveren. Dat moet voldoende gebalanceerd zijn, en kan uit zowel werk als prive komen. Idealiter is het puur positieve energie bij beiden natuurlijk, maar das een utopie. Want zowel werk als prive gaat het wel eens ronduit kut

[Anoniem: 91634]

Honesty schreef op donderdag 29 september 2022 @ 14:14:
Veel baantjes gehad en snap dat je dat niet voelt.
Toen ik nog geestdodende baantjes had kwam ik fysiek moe thuis maar kon ik wel de wereldliteratuur tot me nemen en de energie voor een avondstudie was ook te doen..
Later in de IT kwam ik doodmoe maar voldaan thuis en kon ik net nog een filmpje kijken op de bank.
Nu in maatschappelijk werk kom ik soms fitter thuis, soms ook wel doodmoe maar het goed om iets te vinden wat je leuk vind en waar je felkukkig van wordt.
Thuis zitten heb ik ook geprobeert en daar krijg je nog minder fut van.

Als ik het over zou mogen doen dan zal ik 2 partime baantjes nemen, soms zie je mensen die op kantoor werken en in de weekenden dj zijn of achter de bar staan lijken me ook energie te krijgen

In plaats van 2 baantjes kan je ook kiezen voor 1 baan en 1 leuke hobby.

Ik weet niet waar vandaan komt dat sommige mensen alleen maar denken aan geld verdienen terwijl juist beter is om dat los te laten en van het leven te genieten. Dat geeft pad energie.

[Kwarkbakje]

Energie uit mijn baan haal ik door de interactie met mijn studenten. Ik ben nu 8 jaar docent op een ICT-opleiding. Er zijn ook delen van mijn werk die energie kosten, bijvoorbeeld de bureaucratie in een onderwijsorganisatie. Wisselen van werk bij dezelfde werkgever of een andere werkgever heeft mij ook geholpen om energie te blijven behouden. De afgelopen jaren gaf ik les op het gebied van netwerken en servers. Dit jaar heb ik programmeren erbij opgepakt. Dit zorgt voor een hele nieuwe succeservaringen.

Wat ik wel heb gemerkt is dat energie krijgen uit je werk ook ligt aan hoe ik zelf in mijn vel zit. De afgelopen jaren heb ik thuis behoorlijk wat moet verwerken. Dit had op den duur invloed op mijn energie en mijn mogelijkheid om weer op te laden. Het mag ook gewoon zwaar zijn was voor mij realisatie. Kijk goed waar energie weglekt. Als je dat weet kan je kijken of en hoe je er wat aan kan/wil doen.

[Yucon]

Ik denk dat de belangrijkste factor is dat je het idee hebt succes te kunnen hebben, of wat lichter gezegd: het goed te kunnen doen. Als je in een omgeving werkt waar je bij voorbaat weet dat 'het minst slechte' het best mogelijke resultaat is zuigt je dat leeg.

[SuddenlyNinja]

Anoniem: 91634 schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 06:56:
[...]
Ik weet niet waar vandaan komt dat sommige mensen alleen maar denken aan geld verdienen terwijl juist beter is om dat los te laten en van het leven te genieten. Dat geeft pad energie.

Ok, opzich mee eens met toch een kleine kanttekening; ik kom net uit een periode waar ik daadwerkelijk werkte om zoveel mogelijk geld te verdienen omdat dit nodig was, anders hadden we het niet gered kwa huur/verzekering/boodschappen.

Sinds een jaar tijd ben ik een stukje geklommen op "de ladder" en hou ik aan het eind van de maand geld over i.p.v. andersom. Dat geeft ruimte om te kijken naar andere dingen in het leven, werk/leven balans en geld over voor een studie ernaast, maar dat had ik niet kunnen doen met mijn vorige inkomen, dat paste gewoon niet...

Dat is ook een beetje de strekking van mijn vraag in mijn eerste post; energie krijgen van je werk is leuk maar niet voor iedereen weggelegd, waarom word het dan zo belangrijk gevonden?

[Furion2000]

SuddenlyNinja schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 09:33:
[...]


Ok, opzich mee eens met toch een kleine kanttekening; ik kom net uit een periode waar ik daadwerkelijk werkte om zoveel mogelijk geld te verdienen omdat dit nodig was, anders hadden we het niet gered kwa huur/verzekering/boodschappen.

Sinds een jaar tijd ben ik een stukje geklommen op "de ladder" en hou ik aan het eind van de maand geld over i.p.v. andersom. Dat geeft ruimte om te kijken naar andere dingen in het leven, werk/leven balans en geld over voor een studie ernaast, maar dat had ik niet kunnen doen met mijn vorige inkomen, dat paste gewoon niet...

Dat is ook een beetje de strekking van mijn vraag in mijn eerste post; energie krijgen van je werk is leuk maar niet voor iedereen weggelegd, waarom word het dan zo belangrijk gevonden?

Omdat we momenteel in een maatschappij leven waar dat lijkt te moeten? Totaal onterecht imo.

Rolemodels zijn online en een groot fake gehalte voor de jongere generaties. Ze kunnen er dus weinig aan doen want je bent nou eenmaal beinvloedbaar.

Nu dat ik zo schrijf denk ik ook dat dit de reden is waarom ik de laatste jaren ook zoveel respect begin te krijgen voor de wat oudere generaties. De rust, regelmaat en niet te snel gek laten maken. Voetjes aan de grond en een goede werk ethiek. Tevreden zijn. Overigens zeg ik oudere generaties, maar bedoel hier eigenlijk mee dat wanneer ik dit spot het vaker iemand is die al wat verder in de carriere is

[ Voor 3% gewijzigd door Furion2000 op 30-09-2022 09:50 ]

[boxlessness]

Heb wel eens gelezen dat "flow" ook dat gevoel van geluk geeft. "In de flow" kom je wanneer je vaardigheid in balans is met de uitdaging:

Ik las hierboven ook de definitie "g'woon lekker bezig zijn". Dat is dus flow.

Naarmate je vaardiger wordt zal ook de uitdaging moeten groeien, en daar is waar het wel eens spaak loopt bij een baan: de taken blijven gelijk, het wordt routine, en je raakt verveeld.
Werkdruk en haast zijn dan weer factoren die de uitdaging te groot worden en je schiet naar stress en angst.

[ Voor 9% gewijzigd door boxlessness op 30-09-2022 10:07 ]

[SuddenlyNinja]

boxlessness schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 10:04:
Heb wel eens gelezen dat "flow" ook dat gevoel van geluk geeft. "In de flow" kom je wanneer je vaardigheid in balans is met de uitdaging:
[Afbeelding]
Ik las hierboven ook de definitie "g'woon lekker bezig zijn". Dat is dus flow.

Naarmate je vaardiger wordt zal ook de uitdaging moeten groeien, en daar is waar het wel eens spaak loopt bij een baan: de taken blijven gelijk, het wordt routine, en je raakt verveeld.
Werkdruk en haast zijn dan weer factoren die de uitdaging te groot worden en je schiet naar stress en angst.

Ik denk dat dit de spijker op z'n spreekwoordelijke kop slaat, dank je wel! Ik denk dat een hoop burn-outs (of bore-outs) te verklaren vallen door het uit-balans-zijn van bovenstaande oftewel "te weinig uitdaging met te veel capaciteiten" of "te veel uitdaging met te weinig capaciteiten", hoe meer je bij die balans in de buurt komt hoe meer "flow" je ervaart.

Nogmaals dank, dit verheldert een hoop voor mij

[Honesty]

Anoniem: 91634 schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 06:56:
[...]

In plaats van 2 baantjes kan je ook kiezen voor 1 baan en 1 leuke hobby.

Ik weet niet waar vandaan komt dat sommige mensen alleen maar denken aan geld verdienen terwijl juist beter is om dat los te laten en van het leven te genieten. Dat geeft pad energie.

Dan lees je mijn post verkeerd, ik bedoelde juist als het werk leuk vind dat het dan ook geen opgave is om meerdere baantjes naast elkaar te hebben. Voorbeeld was die collega die een modaal salaris had in de IT maar voor een hongerloontje een dag in het weekend in een café werkte omdat die dat leuk vond.
Dan heb je een betaalde hobby

[VincentB93]

Dit boek werd mij aangeraden en vind ik waardevolle basis bieden voor het zoeken naar nieuwe baan;
2 Hour Job-Search. Met name het kiezen van bedrijven die je bewondert en de fit van een functie door ze te ranken/scoren. De 2 uur-regel neem ik zelf niet over omdat dat wat gehaast voelt.

SuddenlyNinja schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 09:33:
[...]
Dat is ook een beetje de strekking van mijn vraag in mijn eerste post; energie krijgen van je werk is leuk maar niet voor iedereen weggelegd, waarom word het dan zo belangrijk gevonden?

Enerzijds omdat aan steeds meer basisbehoeftes (dak boven hoofd en eten) voldaan wordt hechten mensen meer waarden aan bijvoorbeeld zelfontplooiing (or anything hoog in de maslov pyramide). Anderzijds omdat we in een generatie leven waarin je oneindig meer informatie consumeert (succesverhalen anderen mbt werk) waardoor gras omtrent werkgeluk al gauw groener lijkt bij andere mensen en je eigen gras relatief minder.

Grappig hoe je het "energie krijgen" beschrijft. Ik heb recent ontslag genomen na eigenlijk al 1 jaar geleden bore-out klachten maar moest i.v.m. afronden opleiding mijn baan volhouden. Over 6 weken mijn laatste werkdag van 6 jaar accountancy. Collega's en familie zeiden letterlijk "er bestaat geen baan waar je energie van krijgt". Ik denk dat de energie-uitspraak "relatief" is, met de voorbeelden van hierboven, als je in flow komt door balans tussen vaardigheden/uitdaging en purpose ervaart, zal je relatief met meer energie opstaan en de werkdag afsluiten.

chielsen schreef op donderdag 29 september 2022 @ 16:13:
[...]

Misschien nog een interessant artikel: Nee je bent niet goed zoals je bent

Iets anders wat kan helpen is Job Crafting

Mooi artikel van Rutger Bregman, ik zie zoveel mensen op Linkedin getriggerd zijn hierover, die het als persoonlijke aanval zien en in de verdediging schieten omdat ze zich beschuldigd voelen van te weinig positieve impact maken ("ik moet helemaal niks, kijk naar jezelf, etc.). Vind ik dan weer een indicatie dat hij raak zit.

Job crafting wil ik toevoegen dat dit in sommige organisaties erg lastig / onmogelijk is uit ervaring.

[ Voor 37% gewijzigd door VincentB93 op 30-09-2022 12:12 ]

[Lethalis]

Tsja, mijn werk is eigenlijk ook mijn hobby en ook mijn obsessie.

Ik begon te programmeren toen ik 10 jaar oud was. Inmiddels ben ik 41 jaar oud en ik programmeer nog steeds.

Ondanks dat ik niet altijd elk project even leuk vind, weet ik het toch vaak zo te draaien dat er ook iets interessants voor mij bij zit. Scheelt wel dat er geen manager over mijn schouder meekijkt en kijkt naar elk klein ding dat ik doe.

Mijn opdracht is simpelweg "maak X". Hoe ik dat doe, moet ik zelf weten.

Dus als ik het echt een shitproject vind, dan is het misschien wel een mooi moment om een nieuw framework daarvoor te gebruiken Of dat nou echt "energie van krijgen" is, weet ik niet. Maar ik vind meestal wel manieren om mezelf te motiveren.

Dit hoeft niet altijd op technisch vlak te zijn overigens. Ik heb ooit een project ook gebruikt om mijn use case scenario's uitschrijven en modelleren skills mee te oefenen, omdat ik daar toch al voor mijn studie mee bezig was op dat moment.

[ Voor 22% gewijzigd door Lethalis op 30-09-2022 17:09 ]

[Furion2000]

boxlessness schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 10:04:
Heb wel eens gelezen dat "flow" ook dat gevoel van geluk geeft. "In de flow" kom je wanneer je vaardigheid in balans is met de uitdaging:
[Afbeelding]
Ik las hierboven ook de definitie "g'woon lekker bezig zijn". Dat is dus flow.

Naarmate je vaardiger wordt zal ook de uitdaging moeten groeien, en daar is waar het wel eens spaak loopt bij een baan: de taken blijven gelijk, het wordt routine, en je raakt verveeld.
Werkdruk en haast zijn dan weer factoren die de uitdaging te groot worden en je schiet naar stress en angst.

Ik like'te hem in eerste instantie, maar eigenlijk vind ik hem maar crap nu ik erover nadenk

Mensen die 'gewoon lekker bezig zijn' zitten in een flow, dat kun je zeggen, maar al die andere zaken er rond om heen in dat plaatje is toch op veel situaties niet van toepassing?

- Denk aan de timmerman die het werk gewoon leuk vind en het zakcentje goed kan gebruiken en dus daarom 60 uur maakt
- Denk aan functies zoals ambulance chauffeur waar de uitdaging altijd onvoorspelbaar is maar die onvoorspelbaarheid dus wel consistent is.
- Denk aan iemand die werkt om te leven en zo'n leuk leven heeft waardoor hij het werk ook als fijn ervaart

Dit is toch weer zo'n model waarbij je weer (teveel imo) gaat nadenken over je leven en van die dingen krijgt zoals 'oh fuck ik voel helemaal geen arousal, wat kan er mis zijn?'.

Denk je niet ook dat voor de meeste tegenwoordig het grootste probleem overmatig overdenken van zaken is? m.a.w. luxe problemen met als gevolg meer scheidingen, meer jobhoppen, consumeermaatschappij zal er ook wel door beïnvloed worden

[boxlessness]

Furion2000 schreef op vrijdag 30 september 2022 @ 19:08:
[...]


Ik like'te hem in eerste instantie, maar eigenlijk vind ik hem maar crap nu ik erover nadenk

Mensen die 'gewoon lekker bezig zijn' zitten in een flow, dat kun je zeggen, maar al die andere zaken er rond om heen in dat plaatje is toch op veel situaties niet van toepassing?

- Denk aan de timmerman die het werk gewoon leuk vind en het zakcentje goed kan gebruiken en dus daarom 60 uur maakt
- Denk aan functies zoals ambulance chauffeur waar de uitdaging altijd onvoorspelbaar is maar die onvoorspelbaarheid dus wel consistent is.
- Denk aan iemand die werkt om te leven en zo'n leuk leven heeft waardoor hij het werk ook als fijn ervaart

Dit is toch weer zo'n model waarbij je weer (teveel imo) gaat nadenken over je leven en van die dingen krijgt zoals 'oh fuck ik voel helemaal geen arousal, wat kan er mis zijn?'.

Denk je niet ook dat voor de meeste tegenwoordig het grootste probleem overmatig overdenken van zaken is? m.a.w. luxe problemen met als gevolg meer scheidingen, meer jobhoppen, consumeermaatschappij zal er ook wel door beïnvloed worden

In het het linker plaatje is arousal een state waarin je groeit (meer uitdaging dan je huidige skill level).
Maar ik ben het met je eens dat het een beetje een lastig plaatje is om te interpreteren. Daarbij is het natuurlijk weer een enorm platgeslagen model op een zeer complex "probleem", en is het voor ieder individu weer anders hoe deze dit ervaart. Ik kan nu niet bepaald zeggen dat ik opgewonden raak wanneer ik wat nieuws aan het uitvogelen ben... regelmatig gaat er behoorlijk gevloek en frustratie mee gepaard.

Volgens mij is het flow-concept ook vooral van toepassing op korte tijdsspanne van pak 'm beet hooguit een paar uur. Dus je moet niet verwachten dat je de hele dag op je werk in de flow zit.
Wel geloof ik dat wanneer je flow helemaal mist, dit een groot effect kan hebben op je gelukservaring in het grotere geheel. Het is dus van belang om dit op een of andere manier in te vullen middels hobby of sport.

Ben ik het met je eens dat we te veel overdenken? Ja, enigszins... dit soort modellen moet je er ook niet bij pakken wanneer het allemaal wel prima met je gaat, want dan ben je alleen maar problemen aan het zoeken. Maar wanneer iemand hulp nodig heeft kan het wel een tool zijn om in de chaos van alle gedachten patronen te vinden en richting te geven voor een oplossing. Eerder in dit topic werd ook "zingeving" geopperd, daar zou je Simon Sinek's cirkels "why-how-what" op kunnen plakken, of dat Ikigai venn-diagram... zit het issue in de prive-sfeer/stabiliteit? Kijk eens naar Maslow... is degene met het probleem een man van begin-40? Browsen voor een cabrio en toupet!
Het zijn tools, geen handleidingen

Eigenlijk is het meest effectieve om iemand te zoeken waarmee je kunt praten en die je helpt om orde te scheppen in de chaos van je gedachten. E.g. een psycholoog of coach (en dan niet zo'n job-coach die je een MBTI of afgeleide daarvan laat doen en dan een beroepenlijst er op plakt). Een goede psycholoog/coach kan verschillende modellen voorleggen/uitproberen (middels gesprekken) en dan kijken wat de cliënt prikkelt.

[MagniArtistique|IA]

Ik mag mijzelf onder een van de gelukkigen scharen die energie krijgt van zijn werk. Waar zit m dat dan in? Interessante vraag..

Cultuur is denk ik een hele belangrijke. Een inclusieve, met weinig hiërarchie op de voorgrond. Waarin de manager ten dienste staat van jouw ontwikkeling in plaats van jij voor zijn/haar targets. Waarin je weet dat jij er bent voor je collega’s en je collega’s voor jou. Dat er geen achterkamertjes politiek bedreven wordt en waar men niet de stoelpoten onder elkaars stoelen vandaan zaagt. Waar elkaar succes gegund wordt. Dat zorgt voor een gevoel van veiligheid en onderling vertrouwen.

Zingeving in je werk is denk ik ook een belangrijke. Ik werk zelf in de administratieve procesautomatisering. Dat betekent dat ik de hele dag met mensen (payrollers, hrm adviseurs, personeelsadministraties, etc) zit en hun werk een stukje leuker/sneller/efficienter maak. Ik automatiseer het werk dat ze doorgaans kutwerk vinden, en dat levert hun werkgeluk op. Dat geeft voldoening. Als je dat dan ook nog in een branche mag doen (zorg, onderwijs, goede doelen) waardoor er geld overblijft voor hulpbehoevende mensen is een extra win.

Uitdaging in je werk is ook belangrijk. Zo doe ik enkel grote projecten (bedrijven met meer dan 5000 medewerkers) waardoor processen complexer of veelzijdiger zijn. Een mutatie is niet alleen een mutatie maar er moet nav mutatie ook XYZ gebeuren, alleen niet als instuurder functie X heeft, dan moeten Jantje en Pietje een e-mail met dataset A en B hebben. Dat soort dingen . Daarnaast heeft men hier de vrijheid om zelf zaken te organiseren voor klanten en medewerkers. Denk aan (sport)toernooien, evenementen, etc. Heb je een leuk/goed idee? Dan is budget eigenlijk zelden een probleem. Dat zorgt voor constante ontwikkeling en uitdaging en persoonlijke groei.

En last but not least: werk-prive balans dient goed te zijn. Dat betekent niet overwerken tenzij je daar heel bewust zelf voor kiest. Je moet het makkelijk van je af kunnen zetten ‘morgen is er weer een dag’ (collega’s die je rug hebben helpt daarbij). Het besef dat je weet dat als jij morgen uitvalt dat shit wel geregeld wordt, maar dat je geenszins vervangbaar bent (ook al ben je dat natuurlijk wel).

[ Voor 41% gewijzigd door MagniArtistique|IA op 01-10-2022 07:29 ]

[Dennis1812]

Ik krijg zeker energie en voldoening uit mijn werk binnen de ambulancedienst.

Al moet je er wel wat voor over hebben.
Ben nu ook aan het werk😅

[Aghanim]

Ik sluit aan bij de visie van @boxlessness waarbij ik tegelijkertijd de situatie nog wat complexer wil maken. Als je naar het flow model hierboven kijkt kun je de as ‘persoonlijkheid’ nog toevoegen denk ik. Als ik naar mezelf kijk heb ik een ontzettend leuke baan met veel autonomie, een concrete toegevoegde waarde aan de maatschappij en enorm veel variatie. Er wordt veel van me gevraagd wat ook de ruimte geeft om mezelf iedere dag te ontwikkelen.

Ik ben een enorme perfectionist en legt de lat veel hoger dan anderen verwachten. De cultuur op mijn werk is meer, sneller, beter en die zorgt voor extra druk op mezelf. Er is namelijk altijd een reden om nog niet tevreden te zijn. Ondanks dat mijn baan dus alle ingrediënten heeft van werk waar je energie van krijgt kan het door je persoonlijkheid anders worden ervaren. Ik zit daarom vaak in ‘anxiety’ doordat ik grote verantwoordelijkheden krijg en enorme autonomie om grote besluiten te nemen. Perfectionisme = onzekerheid (kan ik het wel?) wat continu schuurt. Mijn skills zijn ‘high’ volgens mijn manager maar ik ervaar ze als ‘low’.

Soms overweeg ik een andere baan te zoeken waar de uitdaging wat meer omkaderd is en ik daardoor meer in flow kan werken. Dat het duidelijker is wanneer je het goed doet. Ik betwijfel echter of het in het werk zit en of het juist niet mijn persoonlijkheid is die mezelf in de verkeerde vakjes van het model plaatst.

Moraal van dit verhaal: kijk niet alleen naar de baan zelf maar ook naar hoe je in elkaar zit, die match is erg belangrijk.

[SCIxX]

Als je iets doet waar je goed in bent (gebruikt je sterke punten) krijg je er vaak energie van, andersom slurpt het energie. Bijvoorbeeld, als je geen teamplayer bent maar je de hele dag in teamverband werkt, dan zal dit energie kosten.

Een baan waar je energie van krijgt betekent overigens niet dat je aan het eind van de dag vol met energie zit.

[SuddenlyNinja]

SCIxX schreef op zaterdag 1 oktober 2022 @ 08:25:
Als je iets doet waar je goed in bent (gebruikt je sterke punten) krijg je er vaak energie van, andersom slurpt het energie. Bijvoorbeeld, als je geen teamplayer bent maar je de hele dag in teamverband werkt, dan zal dit energie kosten.

Een baan waar je energie van krijgt betekent overigens niet dat je aan het eind van de dag vol met energie zit.

Ik denk dat dit een cruciaal punt is als het gaat om het onderwerp "energie"!

Mijn huidige werkgever is redelijk rigide als het gaat om hiërarchie/managementstijl dus een vrij-aanvraag duurt wat langer en moet langs wat meer mensen, maar word wel goed gedocumenteerd en gaat daardoor bijna nooit verkeer. Ik erger me weleens aan de rigide stijl van het management en vraag me met enige regelmaat af of ik niet beter zou functioneren in een wat lossere organisatie, maar het zorgt er wel voor dat ik het nooit te druk heb of overloop van het werk, wat me (kwa energieniveau) weer ten goede komt als ik 's avonds thuis kom.

Mijn vriendin echter werkt in een redelijk "platte" organisatie waar de baas gewoon "een van de boys" is en als er iets geregeld moet worden is het vaak "ja kijk maar even daar of daar, of vraag die ff"... Gevolg is dat mensen niet met elkaar communiceren, afdelingen niet weten waar ze onderling mee bezig zijn en misverstanden die direct invloed hebben op haar manier van werken. Gevolg is dat ze, ondanks dat ze haar werk leuk vindt, toch vaak helemaal gesloopt thuis komt.

Dus ja, bedrijfscultuur en hoe jij er in staat is zeker van belang als het gaat om "energie"! Wat mij dan verbaast is dat ik nog steeds zo veel vacatures zie waar men beweert dat dit echt een baan is waar je energie van krijgt! Dat weet je toch helemaal niet? Dat zul je eerst moeten ondervinden, misschien tijdens een proefperiode?

[Anoniem: 543328]

Verwijderd

[ Voor 107% gewijzigd door Anoniem: 543328 op 27-10-2023 11:58 ]

[Lethalis]

Anoniem: 543328 schreef op woensdag 5 oktober 2022 @ 12:12:
[...]


Het woordje obsessie triggerde mij omdat ik mij ook lange tijd heb afgevraagd of ik niet gewoon geobsedeerd ben door mijn doel/werk of dat het nog een "gezonde" passie is?

Ik vond dit interessante informatie hierover: https://nl.starsinsider.c...en-passie-en-een-obsessie

Obsessie is eigenlijk een passie maar dan extremer.

Bij een obsessie kun je geen grenzen stellen aan de opoffering die je maakt. Zo ben je sneller geneigd om bijvoorbeeld de mensen in je omgeving op te offeren voor je obsessie en kun je je snel eenzaam voelen.

Bij een passie ervaar je een gevoel van geluk. Bij een obsessie heb je dat niet.

Scherp. Je raakt hier een onderwerp wat toevallig ook raakvlakken heeft met mijn reacties op een ander topic van @TheFrames op @Hydra dat o.a. ging over hoeveel tijd programmeurs besteden aan hun vak buiten werktijd om.

Als ik het artikel zo lees, is mijn werk inderdaad vaak een obsessie geweest. Niet altijd gelukkig, maar het banjerde wel heen en weer tussen passie en obsessie.

Ik heb ook niet voor niets een burnout gehad ooit. Ik kan mij zó vastbijten in iets dat alles ervoor moet wijken. En dat kan inderdaad ten koste van mijn gezin gaan. En al helemaal vrienden etc. Dat sneuvelt het eerst.

Soms wil ik iets zo graag oplossen dat ik ermee ga slapen. Nog nét niet dat ik slaapwandelend ga programmeren, al scheelt het soms niet veel (het zou niet de eerste keer zijn dat ik 's nachts om 4 uur wakker word om te plassen ofzo en vervolgens allemaal aantekeningen maak voor iets dat ik later die dag wil doen).

Misschien voor @TheFrames ook wel handig te weten wat voor persoon ik ben / kan zijn

Mijn werkgever vindt het soms prachtig, maar remt mij ook weleens af als hij ziet dat ik weer in de pitbull mode sta met dikke wallen onder mijn ogen

[Hydra]

Lethalis schreef op woensdag 5 oktober 2022 @ 13:35:
Als ik het artikel zo lees, is mijn werk inderdaad vaak een obsessie geweest. Niet altijd gelukkig, maar het banjerde wel heen en weer tussen passie en obsessie.

Het kan ook een escape zijn. Als je in een shit situatie zit, kan het aantrekkelijk zijn om in andere dingen te vluchten; games bijvoorbeeld. Maar best aardig wat mensen 'vluchten' in hun werk en kunnen zich dan ook nog goed wijsmaken dat het goed is voor hun carriere.

[Lethalis]

Hydra schreef op woensdag 5 oktober 2022 @ 13:38:
[...]


Het kan ook een escape zijn. Als je in een shit situatie zit, kan het aantrekkelijk zijn om in andere dingen te vluchten; games bijvoorbeeld. Maar best aardig wat mensen 'vluchten' in hun werk en kunnen zich dan ook nog goed wijsmaken dat het goed is voor hun carriere.

Dat kan soms wel zo zijn, maar het is wel iets dat ik altijd al gehad heb. Ongeacht waar of voor wie ik werk.

Zelfs toen ik op mijn 15e klusjes deed voor mijn vader beet ik mij er al in vast. Overigens had mijn vader dit ook sterk (die was nog een stuk erger dan ik), dus het zal ook wel een genetisch dingetje zijn.

Wel is het investeren in dingen leren en cursussen doen soms ook compensatiegedrag geweest, omdat ik mijn HBO opleiding destijds door omstandigheden niet heb afgemaakt (ik had nooit deeltijd moeten kiezen en gewoon een voltijds studie moeten doen, was beter geweest... maar ik wou per se geld verdienen en mijn vader wou mij ook graag in het bedrijf hebben na de middelbare school). Als ik wat meer het standaard pad had bewandeld, was ik iig op dat punt wat meer relaxt geweest.

Maar het had niet voorkomen dat ik mij in bepaalde projecten had vastgebeten en daar eigenlijk teveel voor heb opgegeven. Terwijl ik niet degene ben die er het meeste van profiteert (ik heb een prima salaris, maar ben niet rijk).

Ik rij geen Porsche, mijn werkgever wel... En soms kom ik ook op het punt van "misschien moet ik het gewoon zelf gaan doen", maar dat kan ook mijn ondergang zijn. Juist omdat grenzen bewaken niet mijn sterkste kant is.

En met een eigen bedrijf / ZZP-en moet je daar extra goed opletten.

Tot zover het "my diary" deel voor vandaag

Voor mijn vader was een eigen bedrijf het enige dat hij altijd wou overigens. Die twijfelde daar nooit over, al had hij wel spijt van personeel aannemen (soms is het beter om klein te blijven).

Maar dat kan dus ook een "oplossing" voor @SuddenlyNinja zijn. Sommige mensen worden vooral gelukkig van zelfstandig zijn.

PS
Ik sluit niet uit dat ik er misschien bij ga klussen in de toekomst en alsnog naar de KVK ga. Zekerheid van een vaste baan en toch wat extra voor mezelf erbij. Maar ook dan zal ik moeten opletten dat ik niet teveel ervoor op offer (je moet ook leven en niet alleen maar werken).

[ Voor 6% gewijzigd door Lethalis op 05-10-2022 15:13 ]

[crimby]

Furion2000 schreef op donderdag 29 september 2022 @ 20:17:
Een negatieve invalshoek

Toen ik teveel bezig was met slaap sliep ik slechter
Toen ik teveel bezig was met gezondheid, was ik vaker ziek
Toen ik teveel bezig was met carrière, was ik minder blij met de carrière

Ik ben mij gaan realiseren dat 'gewoon' lekker bezig zijn met dingen en een balans hebt in dingen, je complete leven o.a. energieker word (cliché). Als ik om mij heen kijk zie ik het ook, diegene die het er minste mee bezig zijn, zijn zichtbaar gelukkiger en meer in balans. Ik spot nou juist bij de mensen die het meest van de toren roepen dat ze zo gelukkig zijn de meeste tekenen dat ze eigenlijk het tegenovergestelde zijn.

Je word er alleen maar wispelturig van, 3 jaar in die branch, carriere switch 3 jaar daar en zo bereik je nooit je full potential.

Dus naast dat je natuurlijk moet zorgen dat je het naar je zin hebt op je werk, zou mijn tip zijn: wees er niet TE op gefocust, het belemmert je alleen maar en je vergeet te kijken naar de dingen die je WEL hebt om op verder te bouwen.

Ik herken dit wel, anderzijds lijkt het me ook niet verstandig om je kop in het zand te steken en maar door te blijven gaan. Niet dat jij dit zegt hoor... je wil achteraf ook niet het gevoel te hebben dat je je werkleven niet geleefd hebt zoals je wilde.

De meeste tijd van mijn carriere kreeg ik inderdaad enorm veel energie van mijn werk. Begrijp me niet verkeerd, ik was kapot aan het einde van de dag maar ik ging vol op in mijn werk, gaf 110% en ging na mijn werk nog door met stukken lezen, trends volgen, meet ups etc. Puur omdat ik het zo leuk en interessant vond. Als je in zo'n situatie zit, word je zelf ook ambitieuzer (althans dat had ik) en ga je meer reflecteren. Dan zit je in een positieve spiraal... tot dat je er geen energie meer van krijgt en raak je meteen in een negatieve spiraal...

[Metalfreak]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat energie krijgen van mijn werk ook al heeeeeel lang niet meer heb meegemaakt. Ik zit nu al jaren aan de beheerkant van de ICT, maar kan het enthousiasme voor de ICT als geheel eerlijk gezegd helemaal niet meer opbrengen. Toch schijn ik er goed in te zijn en wordt mijn werk wel gewaardeerd krijg ik altijd te horen. Ik ben al overgestapt van de commerciële naar de publieke sector omdat ik dat commerciële helemaal niets vind, maar alsnog haal ik er geen energie uit en kan ik me de laatste dag in een "flow" niet meer herinneren. Ik moet er ook niet aan denken om er in mijn vrije tijd mee bezig te zijn. Misschien mis ik nog wel het meeste de afwisseling van omgeving, ik kreeg bijvoorbeeld ook echt depressieve gevoelens van het fulltime thuiswerken in coronatijd.

Maar het is wel iets heel persoonlijks. Ik zie hier in dit topic ook functies van mensen die er wel energie van krijgen waarvan ik het idee zou hebben dat het het saaiste beroep ter wereld is. Zoveel mensen, zoveel wensen. Maar als je in zo'n negatieve spiraal zit, zie je ook niet makkelijk uitwegen of heb je energie om eens iets anders te proberen. Dat houdt het vaak wel in stand.

[Anoniem: 543328]

Verwijderd

[ Voor 99% gewijzigd door Anoniem: 543328 op 27-10-2023 11:57 ]

[Anoniem: 543328]

Verwijderd

[ Voor 99% gewijzigd door Anoniem: 543328 op 27-10-2023 11:57 ]

[Hillie]

Ik vraag mij geregeld af of al die figuren die het luidkeels over energie, geluk, voldoening en wat niet meer hebben, ook niet gewoon tegen een burnout aan het lopen zijn. Brullen dat je blij bent als de baas je vrijdagmiddag nog even een stapel werk geeft die voor maandag af moet, zeg maar. Jezelf dat (valse) idee voorhouden.

[Lethalis]

@Anoniem: 543328 Ik denk dat ik in vergelijking met jou wel wat meer een "puzzelaar" ben dan een "go getter". If that makes any sense.

Met andere woorden: ik vind het zoeken naar een oplossing vaak leuker dan het uitvoeren ervan

Ik vond exacte vakken zoals Wiskunde B en Natuurkunde ook altijd leuk op school, want dan had ik af en toe iets om te puzzelen. En programmeren kan soms 1 grote puzzel zijn.

En op de 1 of andere manier kan ik het niet loslaten als ik ergens niet uitkom. Dan begint het feest en verlies ik mezelf er in.

Mijn vader had dit ook als werktuigbouwkundige. Als er complexe doorvoeringen moesten worden ontworpen door staal- en plaatmateriaal, dan kwamen klanten altijd naar mijn vader toe. Want als er 1 iemand was die dat helemaal uitwerkte dan was hij het.

En soms knutselde hij op kantoor zijn 3D modellen zelfs van papier in elkaar om te controleren of het klopt

Zo ben ik dus ook met programmeren. En daar krijg ik een soort van energie van. Ik wil ook vaak bestaande code verbeteren / refactoren en dat is soms een behoorlijke uitdaging (spaghetti ontwarren) en dan puzzel ik er ook lekker op los.

Maar het blijft een vage grens tussen passie en obsessie. Ik kan mij ook ergeren er aan, alleen ik kan tegelijkertijd niet verwachten dat iedereen altijd diezelfde drive heeft om dingen te verbeteren.

Mensen zijn nou eenmaal verschillend en halen hun voldoening uit verschillende aspecten, ook als ze hetzelfde werk doen. Collega van mij vindt het menselijke aspect leuker, dat wil zeggen "ik help een klant met zijn probleem door dit te programmeren" terwijl ik veel meer op het technische vlak zit. Het "dit kan beter, efficiënter, netter, veiliger" (de -ilities / kwaliteitsattributen van software).

Waar je energie van krijgt, is erg persoonlijk en kan ook bij dezelfde functie enorm verschillen.

PS
Als ik al iets uit mijn jeugd erbij kan pakken... ik vond het bouwen van dingen met LEGO leuk. Waar andere kinderen gewoon ermee speelden bouwde ik heel gestructureerd van alles na. Ook een kerstman van een halve meter hoog die mijn ouders bij het raam hadden geplaatst. Aardig wat mensen die bleven staan om ernaar te kijken

Door te programmeren kon ik verder "bouwen" zonder LEGO. En ook dan ga ik structuur aanbrengen.

Toen ik 15 was, heb ik de code van mijn vader een leuke refactor gegeven. Toen ik klaar was, bleef nog 10% a 20% ervan over qua hoeveelheid code, terwijl het nog hetzelfde deed.

Daar stond hij wel van te kijken, mister copy paste

Uit een persoonlijkheidstest kwam ooit dat ik een INTJ ben. Ik los graag problemen op, maar de keerzijde is dat ik ook in alles een probleem kan zien.

[ Voor 17% gewijzigd door Lethalis op 05-10-2022 17:04 ]

[Prosac]

Zonder de rest van de reacties te lezen: ja dat bestaat.

Ik wissel als detacheerder gemiddeld elke 2 a 3 jaar van baan. Ook om de energie vast te houden en weer ff uit mijn comfortzone te komen.
Ik heb de mogelijkheid redelijk zelf de invulling van mijn klussen te regelen en zorg zo voor de energie. Ik heb nu een opdrachtgever waar de collega’s relatief jong en enthousiast zijn, waarvan ik weer extra energie krijg. Ga na 2 coronajaren thuis weer met ontzettend veel plezier naar kantoor en kom moe (en toch vol energie) weer thuis. Ik heb fantastische projecten in de opstartfase en de functie is bijna 100% wat ik zoek in een baan.
En daar krijg ik energie van. Want mijn baan voelt momenteel als een hobbymatig iets. En niet als een baan.

Wel veel “energie” in dit promootje.

[ Voor 3% gewijzigd door Prosac op 05-10-2022 16:42 ]

[Anoniem: 543328]

Verwijderd

[ Voor 100% gewijzigd door Anoniem: 543328 op 27-10-2023 10:59 ]

[drocona]

Ik heb even snel door de reacties heen gescanned, interessante vraag die je stelt en ik wil er graag het volgende aan toevoegen:

Zelfs als je het werk met alle plezier in de wereld doet, elke dag, en je er energie van krijgt kan het alsnog fout gaan.

Ik heb jarenlang met uitdagend werk heel veel plezier gehad en er was geen vuiltje aan de lucht. Nu nog steeds denk ik met veel plezier terug aan de afgelopen jaren. Altijd nieuwe uitdaging, nieuwe technieken, ik mag van mijn werkgever alles leren wat ik wil zolang het maar een beetje in de buurt is van waar wij mee werken. En toch, ondanks alles zit ik nu al 6 maanden met een zware burn-out thuis.
Inmiddels weet ik precies waar het door is gekomen, namelijk niet dat ik teveel tijd in werk stak en mijzelf verloor of overwerkte, het werk is écht leuk, maar omdat ik projecten kreeg waarbij de kaders waarbinnen ik moest functioneren rechtstreeks tegenover mijn principes, normen en waarden stonden. Ik had nog steeds leuk werk alleen ik mocht niet opereren op een manier waarop ik mijn werk goed en naar eer kan uitvoeren.
Dit heb ik twee jaar volgehouden en een half jaar terug uiteindelijk uitgevallen, allemaal terwijl het werk wat ik deed steeds hartstikke leuk was.

Moraal van het verhaal, zelfs al krijg je energie uit je werk zijn, er zijn nog steeds factoren eromheen die er voor kunnen zorgen dat het fout gaat. Ik had nooit verwacht dat ik ooit ook maar in de buurt van een burn-out zou komen, ik was altijd heel happy en zat om mijn plek, tot het moment dat ik letterlijk niets meer kon en mijn lichaam uit ging.

Uiteindelijk ben ik ook maar 1 persoon met 1 ervaring, maar ik dacht, wellicht is het interessant om een onverwachte casus ook toe te voegen als antwoord op je vraag.

[boxlessness]

Hillie schreef op woensdag 5 oktober 2022 @ 16:09:
Ik vraag mij geregeld af of al die figuren die het luidkeels over energie, geluk, voldoening en wat niet meer hebben, ook niet gewoon tegen een burnout aan het lopen zijn. Brullen dat je blij bent als de baas je vrijdagmiddag nog even een stapel werk geeft die voor maandag af moet, zeg maar. Jezelf dat (valse) idee voorhouden.

Moet hierbij denken aan het concept "zelfgemaakt geluk" of de "hedonic treadmill": mensen veren terug naar een bepaald niveau van "geluk" na negatieve ervaringen. Deze "van geluk brullende"-mensen hebben misschien een bepaald basisniveau van energie waar ze naar toe graviteren. Ik denk wel dat dat niet sustainable is en dat de realiteit ook hen een keer achterhaalt.

[Metalfreak]

drocona schreef op woensdag 5 oktober 2022 @ 23:51:
Ik heb even snel door de reacties heen gescanned, interessante vraag die je stelt en ik wil er graag het volgende aan toevoegen:

Zelfs als je het werk met alle plezier in de wereld doet, elke dag, en je er energie van krijgt kan het alsnog fout gaan.

Ik heb jarenlang met uitdagend werk heel veel plezier gehad en er was geen vuiltje aan de lucht. Nu nog steeds denk ik met veel plezier terug aan de afgelopen jaren. Altijd nieuwe uitdaging, nieuwe technieken, ik mag van mijn werkgever alles leren wat ik wil zolang het maar een beetje in de buurt is van waar wij mee werken. En toch, ondanks alles zit ik nu al 6 maanden met een zware burn-out thuis.
Inmiddels weet ik precies waar het door is gekomen, namelijk niet dat ik teveel tijd in werk stak en mijzelf verloor of overwerkte, het werk is écht leuk, maar omdat ik projecten kreeg waarbij de kaders waarbinnen ik moest functioneren rechtstreeks tegenover mijn principes, normen en waarden stonden. Ik had nog steeds leuk werk alleen ik mocht niet opereren op een manier waarop ik mijn werk goed en naar eer kan uitvoeren.
Dit heb ik twee jaar volgehouden en een half jaar terug uiteindelijk uitgevallen, allemaal terwijl het werk wat ik deed steeds hartstikke leuk was.

Moraal van het verhaal, zelfs al krijg je energie uit je werk zijn, er zijn nog steeds factoren eromheen die er voor kunnen zorgen dat het fout gaat. Ik had nooit verwacht dat ik ooit ook maar in de buurt van een burn-out zou komen, ik was altijd heel happy en zat om mijn plek, tot het moment dat ik letterlijk niets meer kon en mijn lichaam uit ging.

Uiteindelijk ben ik ook maar 1 persoon met 1 ervaring, maar ik dacht, wellicht is het interessant om een onverwachte casus ook toe te voegen als antwoord op je vraag.

Ik heb ook wel eens een behandelaar horen zeggen: "er heeft nog nooit iemand een burn-out gehad door zijn werk die niets om zijn werk geeft" en dat strookt op zich wel met jouw verhaal

[jrrooster]

Ik had ook een kantoorbaan waar ik alles behalve gelukkig was. Doodop kwam ik thuis en wist niet goed hoe ik uit de negatieve spiraal moest komen.
Uiteindelijk ben ik echt gaan kijken waar mijn kwaliteiten lagen en ben gaan solliciteren.
Inmiddels ben ik ambulancechauffeur, en ik kan echt zeggen dat ik de mooiste baan heb van de wereld heb. Zelfs zo mooi dat ik in het begin zei dat ik het wel gratis wilde doen, werkelijk, zelfs in de vakantie kon ik niet wachten om weer te beginnen met werken. Dat was echt een heerlijk gevoel.
Nu een paar jaar later zak dat gevoel wel wat weg, maar heb nog steeds het gevoel dat ik het mooiste werk van de wereld heb.
Maar het ligt natuurlijk ook aan je zelf, je moet er echt iets zelf van maken. Er zijn veel collega’s die de hele dag lopen te morren, dit is niet goed, dat is niet goed of “moeten we daar weer heen”. Ik probeer het voor mij zelf gewoon leuk te houden, en dat zit hem echt in de kleine dingen. Bijvoorbeeld, recent melding gehad van een (morbide obese) persoon die van de stoel was gevallen in een (extreem)zwaar vervuild huis. Samen met andere hulpdiensten persoon weer in de stoel geholpen. Terwijl mijn collega de administratie doet heb ik alle afwas verzameld en ben gaan afwassen en zelfs het toilet schoongemaakt. Kijk, daar krijg ik voldoening van, het zit hem dikwijls in de kleine dingen.