Bij bewustzijn tijdens operatie

[Anoniem: 33181]

Ik zag laatst op Discovery iets waar ik helemaal lijp van werd; verhalen van mensen die tijdens een operatie onder narcose waren gebracht, maar waarbij de narcose alleen tot gevolg had dat ze zich niet meer konden bewegen of praten, maar wel alles van de operatie gevoeld hadden!!
weet hier iemand nog meer vanaf?

[Ortep]

Je krijgt 3 middelen ingespoten bij een operatie.

1) Een pijnstiller, je wilt immers niet dat je pijn krijgt als ze in je gaan snijden

2) Een spierverslapper, de arts wil niet dat je gaat liggen spartelen, dat werkt zo moeilijk

3) Een slaapmiddel, je wilt niet (bewust) meemaken wat er met je gebeurd.

Van alle drie gebruiken ze zo weinig mogelijk. Ze zijn geen van allen erg goed voor je, maar het moet nu eenmaal. De anesthesist houdt dat in de gaten. Maar als hij te weinig slaapmiddel gebruikt, voel je dus geen pijn, je kan je niet bewegen, maar merkt wel wat er gebeurd.

Hij kan dat zien als het goed is aan dingen als bloedruk en hartslag en hersen activiteit. Dan hoort hij wat bij te geven zodat je weer inslaapt. Maar soms mist hij het, of reageer jij net iets anders dan een ander.

Als hij te weinig pijnstiller gebruikt heb je pijn, maar je slaapt er doorheen. Maar toch is dat de bedoeling niet, het heeft wel degelijk invloed op je gevoel na de operatie.

[Anoniem: 33181]

Ja dat had ik gezien, die mensen op dat programma hadden allemaal zware trauma's of lagen in een tehuis.
Kan ik me best indenken.
Als ik zoiets hoor, dan heb ik al zoiets van; ik ga geen ziekenhuis meer in! (want dat gebeurde in een normaal modern ziekenhuis, en kan dus iedereen overkomen)

[Ortep]

Op zich is het niet eens zo erg. Als je maar weet wat er aan de hand is. Als je denkt mijn god ik ben wakker aan het worden en dadelijk voel ik ook nog hoe ze in mijn borstkast zagen, dan ben je inderdaad niet blij.

Iedereen heeft wel eens zo'n ervaring bij het wakker worden. Je weet dan dat je wakker bent, maar je kunt je niet bewegen, je bent VERLAMD!!! Als je slaapt dan zijn de meeste spieren ook min of meer uitgeschakeld (Slaapwandelen is de uitzondering). Bij het wakker worden gaat het 'activeren' van de spieren gelijk op met het bewust worden. Soms gaat dat niet goed. Als je je eerst kunt bewegen en dan pas bewust wordt is er niets mis, dat merk je per definitie niet. Maar andersom is heel eng. Tenzij je weet wat het is en dan wacht je gewoon even 30 seconden ofzo en dan komt het wel goed.

Artsen letten trouwens ook op wat ze zeggen tijdens een operatie. Dus geen dingen als: Wat een grote tumor is dat. Als de patient dat hoort is dat niet goed voor het genezingsproces. Ik ken artsen die voor de zekerheid de patienten oordopjes in doen. Dat is beter voor de rust.

Maar maak je geen zorgen, het komt zelden voor dat de patient iets merkt van de operatie. Maar het blijft een afwegen, ze kunnen er voor zorgen dat je zeker slaapt. Maar ja ze willen je zo licht mogelijk laten slapen omdat het nu eenmaal niet goed voor je is. Je komt trouwens op de operatie tafel al bij bewustzijn. Dan moet je al bewust reageren op de artsen. Daarna ga je naar de uitslaapkamer en daar kom je verder bij. Maar bijna niemand weet dat nog. Volgens de patienten komen ze altijd pas bij bewustzijn op de vercouver.

Ik weet nog dat er een verpleegkundige naar me toe kwam en die vertelde me heel rustig: Meneer, gaat u eens ademen, dat is echt nodig hoor, u moet het zelf doen. Nu ja, ik was niet te beroerd om 'Adem in Adem uit' te doen Dat was dus het eerste wat ik me herinnerde. Maar uit de status bleek dat dat een dik half uur was nadat ik van tafel kwam. En daar had ik dus al gesproken met een van de OK assistenten. Daar weet ik dus niets van. Ze blijft volhouden dat ik gezegd heb dat ik niet met haar naar bed wilde

[Elvhenk]

En daar had ik dus al gesproken met een van de OK assistenten. Daar weet ik dus niets van. Ze blijft volhouden dat ik gezegd heb dat ik niet met haar naar bed wilde

ROFL Nou, DAAR kan je een hele interessante analyse op los laten denk ik zo...

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 10:24 schreef Elvhenk het volgende:
ROFL Nou, DAAR kan je een hele interessante analyse op los laten denk ik zo...

Grijns...ja vooral omdat het mijn vriendin is

[Morgoth]

Iedereen heeft wel eens zo'n ervaring bij het wakker worden. Je weet dan dat je wakker bent, maar je kunt je niet bewegen, je bent VERLAMD!!! Als je slaapt dan zijn de meeste spieren ook min of meer uitgeschakeld (Slaapwandelen is de uitzondering). Bij het wakker worden gaat het 'activeren' van de spieren gelijk op met het bewust worden. Soms gaat dat niet goed. Als je je eerst kunt bewegen en dan pas bewust wordt is er niets mis, dat merk je per definitie niet. Maar andersom is heel eng. Tenzij je weet wat het is en dan wacht je gewoon even 30 seconden ofzo en dan komt het wel goed.

Dit is een perfecte staat om uit te treden

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 12:35 schreef morgoth het volgende:
Dit is een perfecte staat om uit te treden

Dat kan je op dat moment juist niet. Het is door de verlamde spieren onmogelijk om uit je bed te treden

Het wordt inderdaad door mensen die niet weten wat er aan de hand is beschouwd als een obe, zo van ik ben me bewust van het feit dat ik slaap, dat is bovennatuurlijk.

[Anoniem: 6921]

Op dinsdag 28 augustus 2001 08:38 schreef JDMorpheuS het volgende:
Ik zag laatst op Discovery iets waar ik helemaal lijp van werd; verhalen van mensen die tijdens een operatie onder narcose waren gebracht, maar waarbij de narcose alleen tot gevolg had dat ze zich niet meer konden bewegen of praten, maar wel alles van de operatie gevoeld hadden!!
weet hier iemand nog meer vanaf?

Waar wil je dan over discuseren? Ik vind het zoiets van, pech dit kan gebeuren, net zoals brand, ongeluk, etc.

[Anoniem: 12781]

Op dinsdag 28 augustus 2001 12:39 schreef Ortep het volgende:

[..]

Dat kan je op dat moment juist niet. Het is door de verlamde spieren onmogelijk om uit je bed te treden

Het is inderdaad een verwonderlijke gewaarwording; niet in de laatste plaats omdat je geen tijdsbesef hebt. Het lijkt soms uren te duren alvorens je motoriek ontwaakt.
kVond het altijd wel spannend, als het me overkwam

[Blue-eagle]

Ik heb meerdere keren een messenset in m`n lijf gehad, en er nog nooit wat van gemerkt

Maak je niet druk, de kans dat je geraakt wordt door 3 bliksems met een tussenpoos van 3, 4 en 8.22 minuten lijkt me groter.

Artsen hebben namelijk een opleiding achter de rug, en veel ervaring. Die maken niet zo snel fouten. Niet zulke fouten iig. (ze laten af en toe een lading doeken en scalpels achter naast je longen, maar voor de rest gaat het soms wel goed)

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 16:27 schreef Blue-eagle het volgende:
(ze laten af en toe een lading doeken en scalpels achter naast je longen, maar voor de rest gaat het soms wel goed)

Daar is de OK assistent verantwoordelijk voor, die moet dat in de gaten houden. Ieder gaasje en ieder mesje moeten worden geteld voor de operatie. En na afloop ook weer. Als de telling niet klopt wordt er een rontgen foto gemaakt. Je ziet daar ook de gaasjes op omdat er overal een klein looddraadje in is verwerkt. Als de arts dat niet wil doen zal de OK assistent aandringen. En als hij dan nog weigert moet hij er voor tekenen dat hij de verantwoordelijkheid oveneemt.

[Blue-eagle]

Op dinsdag 28 augustus 2001 16:38 schreef Ortep het volgende:

[..]

Daar is de OK assistent verantwoordelijk voor, die moet dat in de gaten houden. Ieder gaasje en ieder mesje moeten worden geteld voor de operatie. En na afloop ook weer. Als de telling niet klopt wordt er een rontgen foto gemaakt. Je ziet daar ook de gaasjes op omdat er overal een klein looddraadje in is verwerkt. Als de arts dat niet wil doen zal de OK assistent aandringen. En als hij dan nog weigert moet hij er voor tekenen dat hij de verantwoordelijkheid oveneemt.

Hehe moet je eens bij crematoria gaan kijken (niet dat ik er dagelijks kom ofzo, nooit geweest zelfs - en ben ik ook nooit van plan)
Maar daar hebben ze foto`s aan de muur van allemaal spul wat ze tussen de as vonden. De meest rare dingen kom je tegen, van platen in hoofden tot kogels, scharen, pennen, spijkers, stressballetjes en oparatieresten... niet normaal.

Ik vind dat wat dat betreft wel iets zorgvuldiger mag worden omgegaan met het menselijke lichaam, je geeft je leven aan zo`n arts, en die gast laat z`n tools naast je brains liggen... en mensen maar denken dat ze ontvoerd zijn door aliens die implantaten in hun grote teen stoppen enzo...
Nee hoor, tis gewoon een arts

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 16:50 schreef Blue-eagle het volgende:
en die gast laat z`n tools naast je brains liggen...

Bij sommige mensen is daar ruimte genoeg voor

[Anoniem: 11554]

Ik weet niet, maar ik denk toch dat ik wel graag bij bewustzijn zou blijven bij een operatie, mits mogelijk...

Een narcose sleept nog een tijdje mee als je eenmaal het ziekenhuis uitbent en ik zou toch graag willen zien wat die gasten nou allemaal aan het doen zijn met mijn ingewanden, ze blijven per slot van rekening toch van mij!!!

Kunnen ze ook niet per ongeluk het verkeerde been afzetten of zo

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:17 schreef drSinister het volgende:
Ik weet niet, maar ik denk toch dat ik wel graag bij bewustzijn zou blijven bij een operatie, mits mogelijk...


Kunnen ze ook niet per ongeluk het verkeerde been afzetten of zo

Je hebt er weinig aan om wakker te zijn bij een operatie. Je kan niet praten door de spierverslappers. Dus zelfs als je merkt dat je verkeerde been er af gaat kan je dat niet zeggen. En ALS ze al spierverslappers hadden waarbij je kon praten, dan had je het nog knap moeiljk omdat de beademings tube in je keel zit.

[Anoniem: 11554]

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:22 schreef Ortep het volgende:

[..]

Je hebt er weinig aan om wakker te zijn bij een operatie. Je kan niet praten door de spierverslappers. Dus zelfs als je merkt dat je verkeerde been er af gaat kan je dat niet zeggen. En ALS ze al spierverslappers hadden waarbij je kon praten, dan had je het nog knap moeiljk omdat de beademings tube in je keel zit.

Skippen we de spier verslappers ook...

Ik had het meer over een plaatselijke verdoving... Maar die zijn helaas niet altijd mogelijk zeg maar...

[Pastinakel]

Op dinsdag 28 augustus 2001 08:38 schreef JDMorpheuS het volgende:
Ik zag laatst op Discovery iets waar ik helemaal lijp van werd; verhalen van mensen die tijdens een operatie onder narcose waren gebracht, maar waarbij de narcose alleen tot gevolg had dat ze zich niet meer konden bewegen of praten, maar wel alles van de operatie gevoeld hadden!!
weet hier iemand nog meer vanaf?

Awareness heet dat en het komt voor als de pijnstilling en het slaapmiddel al uitgewerkt zijn maar de spierverslapping nog niet.
Tegenwoordig zou het minder voor moeten komen dan vroeger (exacte cijfers heb ik niet en die zijn er denk ik ook niet) doordat men er nu beter en gerichter op let: Bij veel operaties wordt de spierverslapping gemeten zodat de anesthesist het in ieder geval weet als de spierverslapping nog werkt als hij / zij aan het uitleiden is.

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:24 schreef drSinister het volgende:

Skippen we de spier verslappers ook...

Ik had het meer over een plaatselijke verdoving... Maar die zijn helaas niet altijd mogelijk zeg maar...

Nouwwwwww..ik denk dat de artsen dat weer niet zo leuk vinden. Dat snijdt zo slecht als je steeds met je armen en benen mept.

Persoonlijk heb ik liever een (goede) totale verdoving. Ik heb een keer een ruggeprik gehad, daar heb ik bijna 6 maanden last van gehad, pijn dus. En meer dan een jaar later droomde ik er nog over dat die kerels me een naald in mijn rug staken. Ik had minder last van een beenmergpunctie. Dat voelt alleen maar aan alsof je een flinke schop hebt gehad en dat is na twee dagen over. Maar het boren zelf voel je niet eens. En dat soort dingen daar gilt iedereen altijd over dat het zo erg is.

Ik heb twee keer een totale verdoving gehad en die bevielen me prima. Om 8 uur 'smorgens onder het mes. Om 9 uur van de OK af. Om 10 uur weer op zaal en zo tegen 12 uur lekker aan de bamie met kroepoek. Ik heb me werkelijk in tijden niet zo uitgerust gevoeld. Ik was gewoon eufoor.

[Brainstorm]

Een hele tijd geleden heb ik iets soortgelijks gelezen:

Bij een test nam men 100 personen, die allemaal geopereerd moesten worden. Allemaal kregen ze tijdens hun operatie een koptelefoon op en tijdens de operatie werd een bandje afgespeeld waarop een stem continu woorden oplas. Bij de ene helft van de proefpersonen werden er woorden opgelezen die een associatie hadden met iets negatiefs: "pijn", "wond", "slecht", "moeilijk" enz. De andere helft kreeg woorden te horen die een veel positievere klank hadden: "goed", "rust", etc.

Na de test werd enkele maanden lang het verloop van hun herstel gemeten. Het bleek zo te zijn dat de personen die "slechte" woorden te horen kregen veel langer nodig hadden om te genezen, minder pijn hadden, zich minder positief voelden. De andere helft genas duidelijk merkbaar sneller en had de operatie veel prettiger ervaren.

Aanleiding tot deze test was dat sommige mensen zich na een operatie duidelijk woorden konden herinneren van was de artsen gezegd hadden, terwijl ze toch helemaal onder narcose waren.

[Pastinakel]

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:37 schreef Ortep over zijn slechte ervaringen met regionale verdoving en zijn goede ervaringen met algehele anesthesie

Dat is heel goed mogelijk maar er zijn ook nogal wat mensen met tegenovergestelde verhalen: dat de ruggeprik erg meeviel en dat ze zo misselijk waren van de narcose. Als de operatie het toelaat dat er gekozen kan worden tussen regionaal en algeheel, ligt het maar precies aan wat je zelf fijner vindt (of lijkt).
Ik heb ook mensen horen zeggen dat ze er niets voor voelen om alles mee te maken: laat mij maar lekker slapen.

Dat schoppen zal trouwens wel wat meevallen: vaak is er sprake van een gedeeltelijk (of zelfs geheel) motorisch block bij een ruggeprik (of een ander regionaal block).

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:50 schreef Niep het volgende:
Dat is heel goed mogelijk maar er zijn ook nogal wat mensen met tegenovergestelde verhalen: dat de ruggeprik erg meeviel en dat ze zo misselijk waren van de narcose.

Daar ben ik me van bewust hoor. Meestal is het andersom. Maar ik geef het alleen als voorbeeld om te laten zien dat het niet altijd zo is als 'men' zegt.

Als de operatie het toelaat dat er gekozen kan worden tussen regionaal en algeheel, ligt het maar precies aan wat je zelf fijner vindt (of lijkt).

Ik heb niets tegen regionaal. Maar wel tegen een ruggenprik.

Dat schoppen zal trouwens wel wat meevallen: vaak is er sprake van een gedeeltelijk (of zelfs geheel) motorisch block bij een ruggeprik (of een ander regionaal block).

Weet ik, het was maar een geintje tegen iemand die de spieren ook niet wilde verslappen bij een algehele narcose

[Anoniem: 31556]

nou ik heb nog nooit iets gemerkt van een operatie, heb er inmiddels al wel heel wat achter de rug, maar nog nooit 1 gehad waarin ik zoiets had....

lijkt me ook best eng trouwens...., laat mij maar lekker slapen en ontwaken als t gebeurd is

[Agent-X]

Ik heb ook een ruggeprik gehad ivm enkel operatie..merk je bijna niets van..ok, je raakt half verlamt maar voor de rest..

[Anoniem: 27451]

Op dinsdag 28 augustus 2001 17:24 schreef drSinister het volgende:
Ik had het meer over een plaatselijke verdoving... Maar die zijn helaas niet altijd mogelijk zeg maar...

Is wel mogelijk als het een kleine ingreep is. Ik had een stukje pink eraf gesneden met de snijmachine waarmee je vleeswaren in plakjes snijdt. Ik was aan het slijpen en dan is er een stuk niet beschermt. Zoals gewoonlijk zat ik weer te ouwehoeren en lette niet goed op. Tjop.
Geluk had ik wel, het was 1mm boven het bot.
Maar tijdens het afbreken van het bot, omdat het anders te dicht tegen de huid aanzat en tijdens gebruik van je pink pijn gaat doen, begon de verdoving uit te werken. Dan ben je bij bewustzijn, maar dan kan ik je vertellen dat je beter helemaal weg wil zijn.

Maar dit is niks vergeleken bij de verhalen die ik hier lees. Vooral bij het lezen van dat stukje over de ruggenprik. Ai. Moeders heeft er ook een gehad en die was ook niet prettig. Ze is er ook als de dood voor.

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 22:25 schreef Maiar het volgende:
Ik heb ook een ruggeprik gehad ivm enkel operatie..merk je bijna niets van..ok, je raakt half verlamt maar voor de rest..

Daar zijn de meningen dus zwaar verdeeld over. Een ruggenprik is prima als ze in een keer goed prikken. Maar zodra ze er een halve mm naast zitten ga je door het dak en heb je maanden last. Dat is mij dus overkomen. NOOIT MEER. Hoe stom het ook klinkt, ik voel het nu weer nu ik er over schrijf. En het is echt al 15 jaar geleden. Uiteindelijk hebben ze me na eindeloos etteren toch nog een roesje moeten geven.

[Ortep]

Op dinsdag 28 augustus 2001 22:47 schreef Prankster het volgende:
Vooral bij het lezen van dat stukje over de ruggenprik. Ai. Moeders heeft er ook een gehad en die was ook niet prettig. Ze is er ook als de dood voor.

Dat kan ik me goed voorstellen. Echt waar ik heb 10 keer liever een beenmergpunctie dan een ruggeprik. En bij die punctie halen ze met een hele dikke naald als met een appelboor een soort plug uit je bekken. Je voelt het kraken.

[IMWezel]

ut vreemste wat ik van zo'n operaties heb gezien was een hersen operatie. Er klopte iets niet bij dat persoon en toen zijn ze die pan eens gaan open zagen. het enigste probleem was: Om de goede plek in de hersenen op te zoeken moest die persoon bij BEWUSTZIJN zijn.

dat zou ik echt vertikke, iemand in mun hoofd laten rotzooien met zo'n flex en scalpel en daarbij lekker wakker zijn (ook al was het spul plaatselijk verdoofd)

toen ze die pan open hadden zette ze of een klein stroompje (dacht ik) op een gedeelte en lieten de patient c.q. slachtoffer een plaatje zien. De patient moest dan antwoorden wat erop stond.

vb. plaatje van een huis. stroompje op een bepaald punt en de patient zij, dat is een huis. stroompje op een ander punt en de patient herkende het totale plaatje niet eens of zij iets anders.

(dit was een paar jaar geleden op tv, weet mischien iemand hoe dat nou precies zat)

maar kortom het lijkt mij niet lekker om iemand in je hersens te hebben vreutelen terwijl je wakker bent

[Anoniem: 11554]

Op woensdag 29 augustus 2001 00:55 schreef IMWezel het volgende:
ut vreemste wat ik van zo'n operaties heb gezien was een hersen operatie. Er klopte iets niet bij dat persoon en toen zijn ze die pan eens gaan open zagen. het enigste probleem was: Om de goede plek in de hersenen op te zoeken moest die persoon bij BEWUSTZIJN zijn.

dat zou ik echt vertikke, iemand in mun hoofd laten rotzooien met zo'n flex en scalpel en daarbij lekker wakker zijn (ook al was het spul plaatselijk verdoofd)

toen ze die pan open hadden zette ze of een klein stroompje (dacht ik) op een gedeelte en lieten de patient c.q. slachtoffer een plaatje zien. De patient moest dan antwoorden wat erop stond.

vb. plaatje van een huis. stroompje op een bepaald punt en de patient zij, dat is een huis. stroompje op een ander punt en de patient herkende het totale plaatje niet eens of zij iets anders.

(dit was een paar jaar geleden op tv, weet mischien iemand hoe dat nou precies zat)

maar kortom het lijkt mij niet lekker om iemand in je hersens te hebben vreutelen terwijl je wakker bent

toon volledige bericht

Dat doen ze om er zeker van te zijn dat ze niet in de verkeerde gebieden gaan rotzooien. Het stroompje wat ze op je hersen los laten schakelt tijdelijk dat deel uit. En mocht je niet meer instaat zijn om te praten bij de vraag die gesteld word gaan ze daar dus niet snijden. Ze zullen ook vragen of je mischien je tenen wilt bewegen, met je ogen wilt knipperen, etc...

Gewoon om ervoor te zorgen dat je niet als een kasplantje wakker wordt...

[Mx. Alba]

Op woensdag 29 augustus 2001 10:01 schreef drSinister het volgende:

[..]

Dat doen ze om er zeker van te zijn dat ze niet in de verkeerde gebieden gaan rotzooien. Het stroompje wat ze op je hersen los laten schakelt tijdelijk dat deel uit. En mocht je niet meer instaat zijn om te praten bij de vraag die gesteld word gaan ze daar dus niet snijden. Ze zullen ook vragen of je mischien je tenen wilt bewegen, met je ogen wilt knipperen, etc...

Gewoon om ervoor te zorgen dat je niet als een kasplantje wakker wordt...

Inderdaad. En je hersenen zijn trouwens ook gevoelloos. Je hoeft dus alleen de hoofdhuid te verdoven - van de rest voel je niets.

[Anoniem: 121478]

Ik was een paar dagen geopereert, en dat was niet bepaald iets leuks.
Toen ik in de OK was sluiten ze eerst die ECG aan.
Dan wouen ze bij mij een prik geven, maar ze konden mijn aderen niet vinden (ze hadden 1x verkeerd geschoten).
Uiteindelijk moet ik een kapje om.
Hijh pakte dat kapje en 2cm van mijn gezicht af, en daarna drukte hij het op mijn gezicht.
Dus ik ademde in dat masker, het werd steeds zoeter en zoeter en zoeter en zoeter totdat ik in slaapviel.
Het voelt alsof je HEEL zwaarword, maar volgens mij komt dat zoor die suikergeur .
Uiteindeijk werd ik wakker door het geluid van de liftbel.
Toen ik boven was deed mijn huig verschrikkelijk zeer.
Ze hadden terwijl ik sliep een buis in m'n keel gestopt om te kunnen ademen.
Er zat ook zón groot infuus op m'n arm waarvan ik niet van wist dat het een hele grote naald was.
Die zuster kwam dat infuus er uithalen, en ik dacht:'klein infuus kleine naald ' die zuster pakt mijn hand beet en haalt dat lange inpuus er uit.
Ik stond helemaal versteld.
Paar uur later mocht ik gelukkig met een flinke keelpijn toch naar huis.

Groetjes

[SithWarrior]

He lekker toch weer die operatie verhalen op de late avond, heeft iemand ook nog leuke tandarts verhalen??

[Glashelder]

Dan wouen ze bij mij een prik geven, maar ze konden mijn aderen niet vinden (ze hadden 1x verkeerd geschoten).

Bij mijn laatste operatie kreeg ik een infuus in m'n linkerhand (bovenkant). Dat was een half uur voor de operatie Blijkbaar verschilt dat per ziekenhuis. Maar was wel grappig. Was een lopende-band operatie. Waren 3 patienten voor mij, en 2 na mij die dag. Die 3 lagen nog in hun bed te kotsen toen ik alweer de deur uitliep

Hele positieve ervaring. Nog nooit zo lekker geslapen nadat ik wakker werd in de recovery kamer Top anesthesit

SithWarrior schreef op donderdag 23 juni 2005 @ 00:51:
He lekker toch weer die operatie verhalen op de late avond, heeft iemand ook nog leuke tandarts verhalen??

Moet volgende week donderdag een gaatje laten fixen Zal wel niets bijzonders worden

[ Voor 23% gewijzigd door Glashelder op 23-06-2005 00:57 ]

[Confusion]

Anoniem: 121478 schreef op donderdag 23 juni 2005 @ 00:41:

Je kickt een vijf jaar oud topic in Wetenschap en Levensbeschouwing om een ervaring te vertellen?